Գրականության 18 ամենառոմանտիկ բանաստեղծությունները

Պորտուգալերեն, որոնց համարները հիշվում են իրենց զգայունությամբ և բնությանը և ժողովրդական մշակույթին հղումներով: 1950 թվականի համանուն աշխատության մեջ տպագրված վերևում ներկայացված կոմպոզիցիայում մենք բացահայտում ենք առանց ֆինանսական պայմանների զույգի առօրյան:

Չնայած նրանք կարծես թե բաց են և մեծ դժվարություններ են ապրում, ինչպես օրինակ. ինչպես ցուրտն ու քաղցը, նրանք մնում են միասնական ու հույսով : Այսպիսով, իդեալականացված տեսլականի միջոցով սիրո ուժը ներկայացվում է որպես մի բան, որն ընդունակ է հաղթահարելու ցանկացած տառապանք:

Os Amores Sem Dinheiroառաջանալ երկու սիրահարների միջև. Հանկարծ նրանք սկսում են լինել միմյանց մի մասը, նրանց պատմությունները միահյուսվում են, կարծես կիսում են անցյալն ու ապագան:

8: Քեզ հետ անցնել աշխարհի անապատը, Սոֆիա դե Մելլո Բրեյներ

Քեզ հետ անցնել աշխարհի անապատը

Մահվան սարսափը միասին դիմակայելու համար

Տեսնել ճշմարտությունը՝ վախը կորցնելու համար

Ես քայլեցի քո քայլերի կողքով

Քեզ համար ես թողեցի իմ թագավորությունը իմ գաղտնիքը

Իմ արագ գիշեր իմ լռություն

Իմ կլոր մարգարիտ և նրա արևելքը

Իմ հայելին իմ կյանքն իմ պատկերն է

Եվ ես թողեցի դրախտի այգիները

Դրսում ծանր օրվա անթաքույց լույսի ներքո

Առանց հայելիները տեսա, որ մերկ էի

Իսկ բաց դաշտը կոչվում էր ժամանակ

Դրա համար քո ժեստերով հագցրեցիր ինձ

Ու ես սովորեցի ապրել քամու մեջ

Sophia de Mello Breyner Andresen (1919 — 2004), առաջին կինը, ով շահել է Camões մրցանակը, կարևոր պորտուգալացի գրող էր, որը հիշվում է հիմնականում իր պոեզիայի և պատմվածքների գործերով:

Շլացուցիչը կոմպոզիցիան լույս է տեսել Livro Sexto (1962) ամսագրում և ներկայացնում է սիրային հարաբերությունները որպես մեծ ու դժվարին արկածային ։

Հանդիպելով իրականության դաժանությանը և նրա անթիվ խնդիրներին, այս թեման ստիպված է լքել անցյալի պատրանքները և պայքարել սիրելիի հետ մնալու համար:

Քեզ հետ Անապատը անցնելու համար...միջազգայնորեն հայտնի է իր վեպերով: Այնուամենայնիվ, հեղինակը գրում է նաև բանաստեղծություններ, որոնց թվում առանձնանում է «Variação sobre a Palavra Dormir» 1980 թվականից:

Անգամ առանց «սեր» բառի հիշատակման, ոտանավորները դրսևորում են մեկին, ով դաստիարակում է պլատոնի. կիրք և երազում դիմացինի ներկայության մասին: Մտերմության ցանկությունն այնքան մեծ է, որ քնարական եսը նույնիսկ ցանկանում է ներխուժել սիրելիի երազանքները, լինել օդը նրանց թոքերում:

Դիտեք բանաստեղծության բնօրինակ տարբերակը՝ անգլերեն.

Variations on the Word Sleep ~ Մարգարեթ Էթվուդ

Սերը պոեզիայի հիմնարար թեմաներից մեկն է և դարեր շարունակ ոգեշնչել է հոյակապ բանաստեղծություններ աշխարհի չորս ծայրերում: Բացահայտեք ստորև բերված ռոմանտիկ բանաստեղծությունների մեր ընտրանին, որոնք գրավել են ընթերցողների սրտերը և արժանի են կիսվելու.

1. Ես կրում եմ քո սիրտը ինձ հետ, E. E. Cummings

Ես կրում եմ քո սիրտը ինձ հետ

Ես այն կրում եմ իմ սրտում

Ես երբեք առանց դրա չեմ

Ուր էլ որ գնամ, դու գնա ինձ հետ

Եվ ինչ էլ որ ես մենակ անեմ

ես անում եմ քեզ համար

Ես չեմ վախենում իմ ճակատագրից

Դու իմ ճակատագիրն է, իմ անուշ

Ես չեմ ուզում աշխարհը որքան էլ գեղեցիկ լինի

Որովհետև դու իմ աշխարհն ես, իմ ճշմարտությունը:

Ահա մեծ գաղտնիքը որ ոչ ոք չգիտի:

>Ահա արմատի արմատը

Բողբոջի բողբոջը և երկնքի երկինքը

Կյանք կոչվող ծառից

Այն աճում է ավելին, քան կարող է հույս ունենալ հոգին

կամ միտքը կարող է թաքցնել

Եվ դա այն հրաշքն է, որը հեռու է պահում

աստղերին:

Ես կրում եմ քո սիրտը ինձ հետ

Ես կրում եմ նրան իմ սրտում:

Էդվարդ Էսթլին Քամմինգսը (1894 — 1962 թթ.) եղել է հայտնի ամերիկացի ավանգարդ բանաստեղծ և դրամատուրգ, որը համարվում է ամենահայտնիներից մեկը: 20-րդ դարի ամենաազդեցիկ հեղինակները։ Հրատարակված 1952 թվականին, սա դարձավ բոլոր ժամանակների ամենահայտնի սիրային բանաստեղծություններից մեկը, որը լայնորեն վերարտադրվեց ժողովրդական մշակույթում:

Սա հավերժական սիրո հռչակագիր է, որում քնարական ես-ն արտահայտում էմոտեցեք և հեռացրեք ձեր վախերը: սիրո երդումների մեջ նա հայտարարում է, որ իր մտադրությունները լավագույնն են՝ ուզում է փայփայել դիմացինին, թեթեւություն ու ազատություն բերել նրա կյանքում։

12. Սերը և նրա ժամանակը, Կառլոս Դրումմոնդ դե Անդրադե

Սերը հասուն մարդու արտոնությունն է

Փռված է ամենանեղ մահճակալի վրա,

Որը դառնում է ամենալայնն ու ամենախոտը,

Խոզանակ, ամեն ծակում, մարմնի երկինքը:

Ահա, սեր. չնախատեսված շահը,

Ստորգետնյա ու շողշողացող մրցանակը,

Կոդավորված կայծակի ընթերցում,

Որը, վերծանված, ուրիշ ոչինչ գոյություն չունի

Արժե դրան և երկրային գինը,

Պահպանեք ոսկե րոպեն ժամացույցի վրա

Փոքրիկ, թրթռացող մթնշաղի մեջ:

Սերն այն է, ինչ սովորում են սահմանին,

Ամբողջ գիտությունը լրացնելուց հետո

Ժառանգված, լսված: Սերը ուշ է սկսվում:

Կառլոս Դրումմոնդ դե Անդրադեն (1902 — 1987), բրազիլացի բոլոր ժամանակների մեծագույն բանաստեղծներից մեկը, շատ հայտնի բանաստեղծություններ է հորինել մարդկանց և նրանց հույզերի փոխհարաբերությունների մասին:

As Impurezas do Branco (1973) հրատարակված բանաստեղծության մեջ սուբյեկտը ներկայացնում է իր տեսլականն այն մասին, թե ինչ է իրականում սերը: Ի տարբերություն բուռն կրքի, որը դրսևորվում է երիտասարդության տարիներին, սիրո իրական զգացումը ի հայտ է գալիս միայն ավելի ուշ, երբ մենք արդեն ունենք փորձ և իմաստություն այն ապրելու համար :

Drummond Love and its time

Դիտեք այն նաև Կառլոս Դրամոնդ դեի սիրային բանաստեղծություններըԱնդրադե.

13. Պորտուգալացի Ցտեսություն, Ալեքսանդր Օ'Նիլ

Այս կորի մեջ այնքան քնքուշ և տանջալի

որ դա կլինի ձեր անհետացումը

Ես հրաժեշտ եմ տալիս

և հավանում եմ a teenager

Ես սայթաքում եմ քնքշությամբ

քեզ համար:

Ալեքսանդր Օ'Նիլը (1924 — 1986) պորտուգալացի բանաստեղծ և հրապարակախոս էր, ով մաս էր կազմում սյուրռեալիստական ​​շարժմանը: Հեղինակի տողերում մի քանի անդրադարձ է կատարվել բռնապետության սոցիալ-քաղաքական համատեքստին:

Տպագրվել է 1958 թվականին՝ «Adeus Português»-ը նրա ամենահայտնի բանաստեղծություններից է, որից ընտրել ենք միայն վերջին հատվածը։ Ստեղծագործությունը ոգեշնչված էր նրա կենսագրության մի դրվագով, երբ նա ծանոթացավ ֆրանսիացի գրող Նորա Միտրանիի հետ:

Երկուսն ապրեցին անցողիկ սիրո պատմություն, սակայն ավտորիտար իշխանությունը թույլ չտվեց նրան հեռանալ երկրից իր գործընկերոջ հետ: Այս հատվածները ներկայացնում են քաղցր և կրքոտ հրաժեշտ երկու մարդկանց միջև, ովքեր չեն ցանկանում բաժանվել:

Պորտուգալերեն Ցտեսություն, Ալեքսանդր Օ'Նիլ

14: Ես չեմ ուզում քեզ ունենալ Ռուպի Կաուր

Ես չեմ ուզում ունենալ քեզ

որ լցնես իմ

դատարկ մասերը

Ես ուզում եմ եղիր միայնակ

Ես ուզում եմ այնքան ամբողջական լինել

Տես նաեւ: Աղվեսի իմաստը Փոքրիկ Իշխանից

որ կարողանամ լուսավորել քաղաքը

և միայն դրանից հետո

ես ուզում եմ ունենալ քեզ

որովհետև մենք երկուսով միասին

կրակ ենք դնում ամեն ինչի մեջ

Ռուպի Կաուրը (1992) ժամանակակից ֆեմինիստ բանաստեղծուհի և նկարիչ է, ծնվել է Հնդկաստանի Փենջաբ քաղաքում: Իր առաջին գրքում՝ Leite e Mel (2014), հեղինակը հրատարակել է մի քանիսըհամառոտ բանաստեղծություններ սիրային հարաբերությունների մասին, անդրադառնալով ապրելու և դրանց հաղթահարման ուղիներին:

Կոմպոզիցիայում քնարական ես-ը դիմում է սիրելիին` պարզ դարձնելով, որ այն կախվածության կապեր չի փնտրում , մի սպասեք, որ նա կլինի «ձեր կեսը»: Ընդհակառակը, այն հոգիների հանդիպման որոնում է, որոնք ապրում են լիարժեքության մեջ և հզորացնում են միմյանց:

15. Սերը ընկերություն է, Ալբերտո Կեյրո (Ֆերնանդո Պեսոա)

Սերը ընկերություն է:

Ես այլևս մենակ քայլել չգիտեմ,

Որովհետև չեմ կարող քայլել այլևս մենակ:

Տեսանելի միտքն ինձ ստիպում է ավելի արագ քայլել

Եվ քիչ տեսնել, և միևնույն ժամանակ վայելել ամեն ինչ տեսնելով:

Նույնիսկ նրա բացակայությունը մի բան է, որ ինձ հետ:

Եվ ես նրան այնքան եմ սիրում, որ չգիտեմ ինչպես ցանկանալ:

Եթե ես նրան չեմ տեսնում, ես պատկերացնում եմ նրան և ուժեղ եմ ինչպես բարձրահասակը: ծառերը:

Բայց եթե ես տեսնում եմ նրան, ես դողում եմ, ես չգիտեմ, թե ինչ է պատահում այն ​​ամենին, ինչ զգում եմ նրա բացակայության ժամանակ:

Ես բոլորս ցանկացած ուժ եմ, որը լքում է ինձ:

Ամբողջ իրականությունը նայում է ինձ արևածաղկի պես՝ դեմքը մեջտեղում:

Ալբերտո Կեյրոն Ֆերնանդո Պեսսոայի (1888 — 1935) հիմնական հետերոնիմներից մեկն էր, գրական հանճարը, ով համարվում է ամենամեծը։ Պորտուգալացի հեղինակ երբևէ. Համարվելով մյուս հետերոնիմների վարպետ՝ Կեյրոն իր ոտանավորները սովորաբար կենտրոնացնում էր բնության հրաշալիքների վրա,

Վերևում գտնվող հատվածը հատված է հայտնի աշխատությունից Ով հովիվ Ամորոսո: Ահա թեման:դա մի մարդ է, ով քայլում է բուկոլիկ միջավայրում, բայց գիտակցում է, որ ամեն ինչ այլ է : Այժմ, երբ նա սիրահարվել է, սիրելին կարծես ներկա է ամենուր:

Դիտեք նաև Ֆերնանդո Պեսսոայի սիրային բանաստեղծությունները:

16. Քուն բառի տարբերակ, Մարգարետ Էթվուդ

Ես կցանկանայի քեզ դիտել, մինչ դու քնած ես,

մի բան, որը կարող է տեղի չունենալ:

Ես կցանկանայի դիտել քեզ ,

երբ դուք քնում եք: Ես կցանկանայի

քնել քեզ հետ, խորասուզվել

քո քնի մեջ, մինչ նրա փափուկ, մութ ալիքը

սահում է գլխիս վրայով

և քայլել քեզ հետ կապտականաչ տերևների այս լուսավոր

և ալիքավոր անտառի միջով

իր խունացած արևով և երեք լուսիններով

դեպի քարանձավը, որտեղ պետք է իջնես,

մինչև քո վախերի վատթարագույնը

Ես կցանկանայի քեզ նվիրել արծաթե ճյուղը,

փոքրիկ սպիտակ ծաղիկը, միակ

բառը, որը կպաշտպանի քեզ

դժբախտությունից

երազիդ խորքում, տառապանքից

միջուկում: Ես կցանկանայի հետևել քեզ

կրկին երկար

սանդուղքով և դառնալ

նավը, որը քեզ հետ կբերի

խնամքով, բոցով

երկու կամարակապ ձեռքերով

ուր մարմինդ հանգչում է

իմ կողքին, որի մեջ մտնում ես

հեշտությամբ, ինչպես շնչառությունը

Ես կուզենայի լինել այն օդը, որը բնակվում է քո մեջ ընդամենը մի պահ

Տես նաեւ: Արվեստի 20 հայտնի գործերը և դրանց հետաքրքրասիրությունները

: Ես կցանկանայի լինել այդքան աննկատ

և այդքան անհրաժեշտ:

Մարգարեթ Էթվուդը (1939 թ.) գրող է, ծնվել է Կանադայում,ինչպես ինչ-որ մեկը տուն է գալիս: Ես ձևացնում եմ, որ

դա ինձ համար ոչինչ է: Ցրված քայլում եմ

կարոտի ծանոթ ճանապարհով,

փոքր բաներն ինձ հետ են պահում,

ցերեկը սրճարանում, գիրքը: Ես քեզ սիրում եմ դանդաղ

և երբեմն արագ,

ի՛մ սեր, և երբեմն անում եմ այն, ինչ չպետք է անեի,

Ես դանդաղ վերադառնում եմ քո տուն,

0> Ես գիրք եմ գնում, սիրո մեջ եմ ընկնում, ինչպես տանը:

Մանուել Անտոնիո Պինան (1943 — 2012) պորտուգալացի լրագրող և բանաստեղծ էր, ով 2011 թվականին շահեց Camões մրցանակը: Հրատարակված 1974 թվականին «Տողերը» պատմում են խաղաղ սիրո մասին՝ լի ներդաշնակությամբ և հարմարավետությամբ:

Դրանցում, առօրյա մանր մանրամասների միջոցով, հարաբերությունները համեմատվում են սուբյեկտի տան, այն վայրի հետ, որտեղ նա խաղաղություն է գտնում.

վարպետորեն այն, ինչ զգացել են բոլոր սիրահարները: Երբ մենք սիրում ենք ինչ-որ մեկին, այդ անձը կարծես ներկա է բոլոր ժամանակներում, մեր կատարած յուրաքանչյուր փոքրիկ ժեստում:

Տեսեք բնօրինակը անգլերեն լեզվով, արտասանված բանաստեղծի կողմից.

E.E. Cummings - I Carry Your Heart With Me (I Carry It In My Heart)

2. Ընդհանուր սիրո սոնետ, Վինիսիուս դե Մորաես

Ես քեզ շատ եմ սիրում, իմ սեր… մի՛ երգիր

Մարդկային սիրտն ավելի շատ ճշմարտությամբ…

Ես սիրում եմ քեզ որպես ընկեր և որպես սիրեկան

Մշտափոխվող իրականության մեջ

Ես քեզ սիրում եմ նույն կերպ, հանգիստ օգտակար սիրով,

Եվ ես սիրում եմ քեզ այն կողմ, կարոտի մեջ ներկա:

Ես սիրում եմ, սիրում եմ քեզ, վերջապես, մեծ ազատությամբ

Հավերժության մեջ և ամեն պահի:

Ես սիրում եմ քեզ ինչպես կենդանի, ուղղակի,

Սիրով առանց առեղծվածի և առանց առաքինության

Զանգվածային և մշտական ​​ցանկությամբ:

Եվ քեզ այդքան շատ և հաճախ սիրել,

Ուղղակի մի օր հանկարծակի մարմին

Ես կմեռնեմ ավելի շատ սիրելուց, քան կարող էի:

Վինիսիուս դե Մորաեսը (1913 — 1980 թթ.) Բոսսա Նովայի գրող և երաժիշտ էր, ով սիրով հայտնի դարձավ որպես «Պոետինյա»: Հիշված լինելով զգացմունքների վրա կենտրոնացած ստեղծագործություններով, հեղինակը գրել է մեր գրականության ամենագեղեցիկ սիրային բանաստեղծություններից մի քանիսը:

Դրանց թվում առանձնանում է վերը ներկայացված սոնետը, որը լույս է տեսել 1951 թվականին: Դրանում հանդիպում ենք ամբողջովին սիրահարված ենթակա , ով իրեն տալիս է բացարձակապես։ Տողերում,նա ձգտում է անել անհնարինը. բացատրել իր սիրո տարբեր չափերը:

Լսեք բանաստեղծությունը Վինիսիուսի ձայնով.

Ամբողջական սիրո սոնետ - Վինիսիուս դե Մորաես

Դիտեք մեր ամբողջական վերլուծությունը Ընդհանուր սիրո Սոնետո.

3. Ֆանատիզմ, Ֆլորբելա Էսպանկա

Քեզ երազող հոգիս կորած է:

Աչքերս կույր են քեզ տեսնելու համար:

Դու նույնիսկ իմ ապրելու պատճառ չես

Որովհետև դու արդեն իմ ամբողջ կյանքն ես:

Ես չեմ տեսնում, որ նման բան խելագարվի...

Ես քայլում եմ աշխարհ, իմ սեր, կարդալու համար

Ձեր էության խորհրդավոր գրքում

Այնքան հաճախ կարդացվում է նույն պատմությունը...

«Աշխարհում ամեն ինչ փխրուն է, ամեն ինչ անցնում է...»

Երբ ինձ ասում են սա, ամբողջ շնորհը

Աստվածային բերանից է խոսում իմ մեջ:

Եվ աչքերը հառած քեզ վրա, ես ասում եմ հետքերից. 0>«Ահ, աշխարհները կարող են թռչել, մեռնել աստղեր,

Որ դուք նման եք Աստծուն. սկիզբ և վերջ...»

Ֆլորբելա Էսպանկան (1894 — 1930) պորտուգալացի բանաստեղծուհի էր և լրագրող, ով դարձավ ձեր երկրի ամենանշանավոր հեղինակներից մեկը: Նրա պոեզիան հայտնի է իր սիրառատ, մտերմիկ ոտանավորներով, որոնք արտահայտում են կանացի ցանկությունը:

Տպագրված Soror Saudade (1923) ստեղծագործության մեջ բանաստեղծությունը ցույց է տալիս ինքնասեր քնարերգության նվիրվածությունը։ հանձնված սիրուն, ով իր կյանքը նվիրեց նրան: Հետևաբար, կարևոր է միայն սիրելին, ով սկսում է ընկալվել որպես մի տեսակ աստված:

Դիտեք Ֆագների երաժշտության հեղինակած բանաստեղծությունը.

Fanatismo - Fagner - Florbela Espanca.wmv

4. Սոնետ XI, Պաբլո Ներուդա

Ես քաղցած եմ քո բերանին, քո ձայնին, քո մորթին,

և անցնում եմ փողոցներով՝ առանց ինձ սնվելու, լուռ,

ես հոգ չէ, որ պահում է հացը, արշալույսն ինձ անհավասարակշռում է,

Ես փնտրում եմ քո ոտքերի հեղուկ ձայնը ցերեկը:

Ես քաղցած եմ քո սահող ծիծաղին,

ձեռքերիդ համար կատաղի գոմի գույնն է,

Ես քաղցում եմ քո եղունգների գունատ քարին,

Ես ուզում եմ ուտել քո մաշկը անձեռնմխելի նուշի պես:

Ես ուզում եմ ուտել քո գեղեցկության վառված ճառագայթը,

գոռոզ դեմքի ինքնիշխան քիթը,

Ես ուզում եմ ուտել քո թարթիչների անցողիկ ստվերը

ու սոված գալիս եմ. և գնա մթնշաղի հոտը

փնտրելով քեզ, փնտրելով քո վառվող սիրտը

ինչպես պումա Կիտրատուեի մենության մեջ:

Պաբլո Ներուդա (1904 — 1973), Չիլիացի բանաստեղծը, ով արժանացել է գրականության Նոբելյան մրցանակի 1971 թվականին, հավերժացել է իր բանաստեղծությունների մեջ դրած կիրքով:

Պոեմը, որը տպագրվել է Cien sonetos de amor (1959) նկարագրում է կարոտն ու տագնապը ustia մեկի մասին, ով կորցրել է այն մարդուն, ում սիրում է:

Կարծես մնացած աշխարհն այլևս կարևոր չլիներ, սուբյեկտը հիշում է ամեն մանրուք և շարունակում է փնտրել նրան՝ մելամաղձությունից և ցանկությունից:

Դիտեք բանաստեղծության բնօրինակ տարբերակը՝ իսպաներեն.

Սոնետ XI - Պաբլո Ներուդա (Ձայն. Խուլիո Էրնանդես):

Դիտեք նաև Պաբլո Ներուդայի դյութիչ սիրային բանաստեղծությունները:

5. Հեռվից ես քեզ կսիրեմ, Սեսիլիա Մեյրելես

Հեռվից դուԵս կսիրեմ

– խաղաղ հեռավորությունից

որտեղ սերը կարոտ է

իսկ ցանկությունը՝ հաստատունություն։

Աստվածային տեղից

որտեղ գոյության լավը

հավերժությունն է

և թվում է` բացակայությունը:

Ո՞վ է պետք բացատրել

ակնթարթն ու բուրմունքը

Ռոզա, ո՞վ է համոզում

առանց մեծամտության

Իսկ ծովի հատակին

Աստղը առանց բռնության

>համապատասխանում է իր ճշմարտությանը,

թափանցիկությանը խորթ:

Սեսիլիա Մեյրելեսը (1901 – 1964), բրազիլացի գրող, նկարիչ և մանկավարժ, աչքի է ընկել հիմնականում պոեզիայի ասպարեզում: Canções (1956) հրատարակված ստեղծագործության մեջ սերը հայտնվում է որպես պարզ և միաժամանակ ավելի մեծ, քան ժամանակն ու հեռավորությունը: նույնքան բնական և մաքուր ինչպես վարդը, որը պարզապես գոյություն ունի և հմայում է իր օծանելիքի պես, առանց մեծամտության: Նմանապես, այս լիրիկական ես-ը սիրում է առանց բարդության, ինչպես ծովաստղն է ապրում ալիքների մեջ, որովհետև դա այնտեղ է:

6. Հիմա կասեք՝ աստղեր լսել, Օլավո Բիլաց

«Հիմա (կասեք) աստղեր լսել։ Ճիշտ է

Դուք կորցրել եք ձեր զգայարանները»: Եվ ես ձեզ կասեմ, սակայն,

որ նրանց լսելու համար ես հաճախ արթնանում եմ

Ու բացում եմ պատուհանները՝ գունատված զարմանքից…

Եվ մենք խոսում էինք ամբողջ գիշեր , մինչդեռ

Ծիր Կաթինը, բաց հովանոցի պես,

Կայծում է։ Եվ երբ արևը ծագում է՝ ցնծալով և արցունքներով,

Ես դեռ փնտրում եմ նրանց ամայի երկնքում:

Դու հիմա կասես.«Խենթ ընկեր!

Ի՞նչ խոսակցություններ նրանց հետ: Ի՞նչ իմաստ ունի

այն, ինչ ասում են, երբ նրանք քեզ հետ են:

Եվ ես կասեմ քեզ. «Սիրի՛ր հասկանալ նրանց: կարող էի լսել

Աստղերին լսելու և հասկանալու ընդունակ է:

Օլավո Բիլաչը (1865 — 1918) բրազիլացի բանաստեղծ և լրագրող էր, ով մաս էր կազմում պարնասյանիզմին և գրել է ամենառոմանտիկ բառերից մի քանիսը: մեր գրականությունը:

Բանաստեղծության մեջ, որը հայտնի է որպես «Via Láctea», սուբյեկտը խոստովանում է, որ խոսում է աստղերի հետ, նույնիսկ եթե ուրիշները չեն հավատում դրան:

Ի տարբերություն այլ մարդկանց: կարծիքները, քնարական ես-ը բացատրում է գաղտնիքը, որ այս հրաշամանուկը սկզբում է՝ նա սիրահարված է ինչ-որ մեկին: Այս զգացմունքը ամեն ինչ կախարդական է դարձնում և, պարզապես գոյություն ունենալով, լցնում է ձեր կյանքը նոր հնարավորություններով:

Նաև տեսեք Օլավո Բիլաչի Ora բանաստեղծության վերլուծությունը, որը դուք ասում եք, լսել աստղեր (Via Láctea) .

7. Բանաստեղծություն, Մարիո Սեզարինի

Դու իմ մեջ ես, ինչպես ես էի օրորոցում

ինչպես ծառն իր ընդերքի տակ

ինչպես նավը ծովի հատակին

Մարիո Սեզարինին (1923 — 2006) պորտուգալացի հայտնի բանաստեղծ և նկարիչ էր, որը համարվում էր իր երկրում սյուրռեալիզմի մեծագույն անուններից մեկը: Միշտ օրիգինալ և ստեղծագործական կերպով թարգմանելով համընդհանուր զգացմունքները, Pena Capital (1957)-ում հայտնվում է նրա ամենագեղեցիկ սիրային բանաստեղծություններից մեկը:

Ընդամենը երեք ոտանավորով հեղինակը կարողանում է նկարագրել . 4>հարմարավետության և պատկանելիության զգացում որՊատմում է Mundo Dos Poemas

9. Գիշերային դիտորդներ, Մարիո Կինտանա

Նրանք, ովքեր սիրով են զբաղվում, ոչ միայն սիրով են զբաղվում, այլև վերջացնում են աշխարհի ժամացույցը:

Հայտնի է որպես «պարզ բաների բանաստեղծ», Մարիո Կինտանա (1906 թ. — 1994) բրազիլացի գրող էր, որը կարող էր շատ քիչ բառերի միջոցով մեծ հաղորդագրություններ փոխանցել:

Դրա օրինակն է Ծուլությունը որպես աշխատանքային մեթոդ (1987), մի ստեղծագործություն, որտեղ հեղինակը հավաքել էր. Բազմաթիվ կարճ կոմպոզիցիաներ՝ լի իմաստությամբ:

«Գիշերային դիտորդներում» սիրահարները դիտվում են որպես աշխարհի շարժիչ ուժ: Ռոմանտիկ հեռանկարի միջոցով զգացումը դրվում է գործողության կենտրոնում՝ որպես մարդկության սնուցում , ինչը նրան ուժ է տալիս:

10. The Moneyless Lovers, Eugénio de Andrade

Բաց դեմք ուներ անցորդների հանդեպ:

Ուներ լեգենդներ և առասպելներ

և սառը սիրտ:

Ուներ: այգիներ, որտեղ լուսինը քայլում էր

ձեռքի տված ջրի հետ

և քարե հրեշտակ եղբոր համար:

Նրանք ունեին, ինչպես բոլորը,

ամեն օրվա հրաշքը

կաթում տանիքների վրա;

և ոսկյա աչքերը

որտեղ վառվում էին ամենադաժան երազները

:

Նրանք անասունների պես քաղցած էին ու ծարավ,

և լռություն

իրենց քայլերի շուրջը։

Բայց յուրաքանչյուր ժեստից նրանք

թռչուն էին ծնում նրանցից։ մատները

և շլացած նա թափանցում էր տարածություններ:

Եժենիո դե Անդրադեն (1923 — 2005) բանաստեղծ և թարգմանիչ էր