Содржина
Иако се чини дека тие се на отворено и доживуваат големи тешкотии, како како студ и глад, тие остануваат обединети и надежни . Така, преку идеализирана визија, моќта на љубовта е претставена како нешто способно да го надмине секое страдање.
Os Amores Sem Dinheiroнастануваат меѓу двајца љубовници. Одеднаш, како да почнуваат да бидат дел еден од друг, нивните приказни се испреплетуваат, како да го делат минатото и иднината.8. Да ја преминеш пустината на светот со тебе, Софија де Мело Брејнер
За да ја преминеш пустината на светот со тебе
За да се соочиме заедно со теророт на смртта
За да видиме вистината да го изгубам стравот
Одев покрај твоите чекори
За тебе го оставив моето царство мојата тајна
Мојата брза ноќ, мојата тишина
Мојот тркалезен бисер и неговиот исток
Моето огледало мојот живот, мојата слика
И ги оставив рајските градини
надвор во незабележената светлина на тешкиот ден
Без огледалата ги видов дека сум гол
А отвореното поле се викаше време
Затоа со твоите гестови ме облече
Исто така види: Мајка!: објаснување за филмотИ научив да живеам во полн ветер
Софија де Мело Брејнер Андресен (1919 - 2004), првата жена што ја доби наградата Камеш, беше важна португалска писателка, запаметена главно по нејзините поетски дела и раскази.
Блескавиот композицијата е објавена во Livro Sexto (1962) и ја претставува љубовната врска како голема и тешка авантура .
Соочени со суровоста на реалноста и нејзините безброј проблеми, оваа тема е принудена да ги напушти илузиите од минатото и да се бори да остане со саканата личност.
Да ја премине пустината со тебе...меѓународно позната по своите романи. Но, авторот пишува и песни, меѓу кои се издвојува „Variação sobre a Palavra Dormir“, од 1980 година.И без воопшто да го спомене зборот „љубов“, стиховите манифестираат некој што негува платонски страст и мечтаење за присуството на другата личност. Желбата за блискост е толку голема што лирското јас сака дури и да навлезе во соништата на саканата личност, да биде воздухот во нивните бели дробови.
Погледнете ја оригиналната верзија на песната, на англиски:
Варијации на зборот Спиење ~ Маргарет АтвудЉубовта е една од основните теми на поезијата и со векови инспирирала величествени стихови во четирите страни на светот. Откријте го, подолу, нашиот избор на романтични песни кои ги освоија срцата на читателите и заслужуваат да бидат споделени:
1. Го носам твоето срце со мене, Е. Е. Камингс
Го носам твоето срце со мене
Го носам во моето срце
Никогаш не сум без него
Каде и да одам, ти оди со мене
И што и да правам сам
го правам за тебе
Не се плашам од мојата судбина
Ти се мојата судбина, моја мила
Не го сакам светот колку и да е убав
Бидејќи ти си мојот свет, мојата вистина.
Еве ја големата тајна што никој не го знае.
>Еве го коренот на коренот
Пупката на пупката и небото на небото
Од дрвото наречено живот
<0 0>Тоа расте повеќе отколку на што душата може да се надеваили умот може да сокрие
И тоа е чудото што ги држи
ѕвездите подалеку.
Го носам твоето срце со мене
Го носам во моето срце.
Едвард Естлин Камингс (1894 — 1962) бил познат американски авангарден поет и драматург, кој се смета за еден од највлијателните автори на 20 век. Објавена во 1952 година, ова на крајот стана една од најпознатите љубовни песни на сите времиња, широко репродуцирана во популарната култура.
Тоа е изјава за безвременска љубов, во која лирското јас се изразуваприближете се и оттурнете ги вашите стравови. Среде завети за љубов , тој изјавува дека неговите намери се најдобри: сака да го негува другиот, да внесе леснотија и слобода во неговиот живот.
12. Љубовта и нејзиното време, Карлос Драмонд де Андраде
Љубовта е привилегија на зрелиот
Пружена на најтесниот кревет,
Кој станува најширок и најтревнат,
Четкање, во секоја пора, небото на телото.
Тоа е тоа, љубов: непредвидената добивка,
Подземната и блескава награда,
Читање на шифрирана молња,
Која, дешифрирана, ништо друго не постои
Вреди тоа и копнената цена,
Зачувајте ја златната минута на часовникот
Малку, вибрира во самракот.
Љубовта е она што се учи на граница,
Откако ќе се исфрли сета наука
Наследена, слушната. Љубовта започнува доцна.
Карлос Драмонд де Андраде (1902 — 1987), еден од најголемите бразилски поети на сите времиња, составил многу познати стихови за односот помеѓу човечките суштества и нивните емоции.
Во песната објавена во As Impurezas do Branco (1973), субјектот ја прикажува својата визија за тоа што всушност е љубовта. За разлика од интензивната страст што се манифестира за време на младоста, вистинското чувство на љубов се појавува подоцна, кога веќе имаме искуство и мудрост да го живееме .
Драмонд Љубовта и неговото времеПроверете исто така и љубовните песни на Карлос Драмонд деАндраде.
13. Португалец Збогум, Александар О'Нил
Во оваа крива толку нежна и измачувачка
што ќе биде твоето исчезнување
Се збогувам
и ми се допаѓа тинејџер
Се сопнувам со нежност
за тебе.
Александре О'Нил (1924 — 1986) бил португалски поет и публицист кој бил дел од надреалистичкото движење. Во стиховите на авторот има неколку референци за општествено-политичкиот контекст на диктатурата.
Објавен во 1958 година, „Adeus Português“ е една од неговите најпознати песни, од која го избравме само последниот извадок. Композицијата е инспирирана од една епизода во неговата биографија, кога ја запознал француската писателка Нора Митрани.
Двајцата живееле минлива љубовна приказна, но авторитарната власт не му дозволила да ја напушти земјата со својата партнерка. Стиховите претставуваат слатко и страсно збогување помеѓу двајца луѓе кои не сакаат да се разделат.
Португалски Збогум, Александар О'Нил14. Не сакам да те имам Рупи Каур
Не сакам да те имам
да ги пополниш моите
празни делови
Сакам да биди цел сам
Сакам да бидам толку комплетен
што би можел да го осветлам градот
и дури тогаш
Сакам да те имам
бидејќи ние двајца заедно
запаливме во сè
Рупи Каур (1992) е современа феминистичка поетеса и уметница, родена во Пенџаб, Индија. Во својата прва книга, Leite e Mel (2014), авторката објави неколкукратки песни за љубовните врски, размислување за начините на живеење и нивно надминување.
Во композицијата лирското јас се обраќа на саканата личност, јасно ставајќи до знаење дека не бара врски на зависност , не очекувајте тој да биде „ваша половина“. Напротив, тоа е во потрага по средба на души кои живеат во полнота и меѓусебно се потенцираат.
15. Љубовта е друштво, Алберто Каеиро (Фернандо Песоа)
Љубовта е друштво.
Веќе не знам да одам сам,
Бидејќи не можам оди сам повеќе.
Видлива мисла ме тера да одам побрзо
И да гледам помалку, а во исто време да уживам гледајќи сè.
Дури и нејзиното отсуство е едно нешто што е со мене.
И ја сакам толку многу што не знам како да ја посакувам.
Ако не ја видам, ја замислувам и сум силна како високата дрвја.
Но, ако ја видам, треперам, не знам што се случува со она што го чувствувам во нејзино отсуство.
Сите јас сум секоја сила што ме напушта.
Цела реалност ме гледа како сончоглед со нејзиното лице во средина.
Алберто Каеиро беше еден од главните хетероними на Фернандо Песоа (1888 - 1935), литературниот гениј кој се смета за најголем Португалски автор некогаш. Сметан за господар на другите хетероними, Каиро вообичаено ги фокусираше своите стихови на чудата на природата,
Извадокот погоре е пасус од познатото дело О Пастор Аморосо. Еве, темататоа е човек кој оди во буколичен амбиент, но сфаќа дека се е поинаку . Сега, кога се заљуби, саканата изгледа е присутна насекаде.
Проверете ги и љубовните песни на Фернандо Песоа.
16. Варијација на зборот Спиј, Маргарет Атвуд
Би сакала да те гледам додека спиеш,
нешто што можеби нема да се случи.
Би сакал да те гледам ,
додека спиете. Би сакал
да спијам со тебе, да потонам
во твојот сон додека неговиот мек, темен бран
лизга над мојата глава
и да одам со тебе низ оваа светла
и брановидна шума од сино-зелени лисја
со избледеното сонце и три месечини
кон пештерата каде што треба да се спуштиш,
до најлошото од твоите стравови
Би сакал да ти ја дадам сребрената гранка,
малиот бел цвет, единствениот
збор што ќе те заштити
од маката во сржта
на твојот сон, од маката
во сржта. Би сакал да те следам
повторно по долгите
скалила и да станам
чамецот што ќе те врати назад
со грижа, пламен
во две заоблени раце
до каде што твоето тело почива
крај мене, во кое влегуваш
лесно како здив
Би сакал да бидам воздухот
кој те населува само за момент
. Би сакала да бидам толку незабележана
и толку потребна.
Маргарет Атвуд (1939) е писателка родена во Канада,како некој да доаѓа дома. Се преправам дека
не ми е ништо. Расеан, чекорам
попознатиот пат на копнежот,
мали нешта ме задржуваат,
попладне во кафуле, книга. Те сакам полека
а понекогаш и брзо,
љубов моја, а понекогаш правам работи што не треба,
Полека се враќам во твојата куќа,
Купувам книга, запаѓам во
љубов како дома.
Мануел Антонио Пина (1943 — 2012) беше португалски новинар и поет кој ја доби наградата Камеес во 2011 година. Објавено во 1974 година, стиховите раскажуваат за мирна љубов, полна со хармонија и удобност.
Во нив, преку мали секојдневни детали, врската се споредува со домот на субјектот, местото каде што тој наоѓа мир.
маестрално она што го почувствувале сите вљубени. Кога сакаме некого, таа личност се чини дека е присутна во секое време, во секој мал гест што го правиме.Погледнете ја оригиналната верзија, на англиски, рецитирана од самиот поет:
Е.Е. Камингс - I Carry Your Heart With Me (I Carry It In My Heart)2. Тотален љубовен сонет, Винисиус де Мораес
Те сакам многу, љубов моја... не пеј
Човечкото срце со повеќе вистина...
Те сакам како пријател и како љубовник
Во реалноста која постојано се менува
Те сакам подеднакво, со мирна услужна љубов,
И те сакам подалеку, присутна во копнеж.
Те сакам те сакам конечно со голема слобода
Во вечноста и во секој момент.
Те сакам како животно едноставно,
Со љубов без мистерија и без доблест
Со огромна и постојана желба.
И да те сакам толку многу и често,
Едноставно еден ден одеднаш имам тело
Ќе умрам од љубов повеќе отколку што можев.
Винисиус де Мораес (1913 — 1980) беше писател и музичар на Боса Нова кој стана љубезен познат како „Поетиња“. Запаметен по своите композиции насочени кон чувствата, авторот напиша некои од најубавите љубовни песни во нашата литература.
Исто така види: O Tempo Não Para, од Казуза (значење и анализа на песната)Меѓу нив се издвојува сонетот претставен погоре, кој е објавен во 1951 година. Во него наоѓаме потполно заљубен предмет , кој се дава апсолутно. Во строфите,тој се обидува да го направи невозможното: да ги објасни различните димензии на неговата љубов.
Слушнете ја песната со гласот на Винициус:
Сонет на целосна љубов - Винисиус де МораесПогледнете ја нашата целосна анализа на Сонето на тотална љубов.
3. Фанатизам, Флорбела Еспанка
Мојата душа што те сонувам е изгубена.
Очите ми се слепи да те видат.
Ти не си ни причината за моето живеење
Затоа што ти си веќе цел мој живот!
Не гледам дека вакво нешто полудува...
Зачекорив во светот, љубов моја, да читам
Во мистериозната книга на твоето битие
Истата приказна толку често се чита!...
„Сè на светот е кревко, сè поминува...“
Кога ми го кажуваат ова, сета благодат
Од божествената уста зборува во мене!
И очи вперени во тебе, јас велам од патеките:
„Ах! световите можат да летаат, ѕвездите умираат,
Дека си како Бог: почеток и крај!...“
Флорбела Еспанка (1894 — 1930) била португалска поетеса и новинар кој стана еден од најистакнатите автори од вашата земја. Неговата поезија е позната по своите љубовни, интимни стихови кои ја изразуваат женската желба.
Објавено во делото Soror Saudade (1923), песната ја покажува посветеноста на лириката се предаде на љубовта, која му го посвети животот. Значи, важно е само саканата личност, која почнува да се гледа како еден вид бог.
Погледнете ја песната на музика од Фагнер:
Fanatismo - Fagner - Florbela Espanca.wmv4. Сонет XI, Пабло Неруда
Гладен сум за твојата уста, твојот глас, твоето крзно,
и одам низ улиците без да се хранам, тивко,
Јас не се грижи го одржува лебот, зората ме дебалансира,
Го барам течниот звук на твоите стапала дење.
Гладен сум за твојата лизгава смеа,
за твоите раце боја на бесна штала,
Гладам за бледиот камен на твоите нокти,
Сакам да ти ја изедам кожата како недопрен бадем.
Јас. сакам да го изедам изгорениот зрак на твојата убавина,
суверениот нос на арогантното лице,
Сакам да ја јадам минливата сенка на твоите трепки
и гладен доаѓам и оди мирисајќи го самракот
барајќи те, барајќи го твоето запалено срце
како пума во осаменоста на Quitratúe.
Пабло Неруда (1904 — 1973), Чилеанскиот поет кој ја доби Нобеловата награда за литература во 1971 година, беше овековечен од страста што ја вложи во неговите стихови.
Поемата објавена во Cien sonetos de amor (1959) опишува копнеж и мака ustia на некој што ја изгубил личноста што ја сака.
Како остатокот од светот да не е повеќе важен, субјектот се сеќава на секој детал и продолжува да ја бара, обземен од меланхолија и желба.
Погледнете ја оригиналната верзија на песната, на шпански:
Сонет XI - Пабло Неруда (Глас: Хулио Хернандез).Проверете ги и волшебните љубовни песни на Пабло Неруда.
5. Од далеку ќе те сакам, Сесилија Меирелес
Од далеку тиЌе сакам
– од мирна далечина
каде што љубовта е копнеж
а желбата е постојаност.
Од божественото место
каде што доброто на постоењето
е да биде вечноста
и изгледа како отсуство.
Кој треба да објасни
моментот и мирисот
Роза, која убедува
без никаква ароганција?
И, на дното на морето,
Ѕвездата, без насилство,
ја исполнува неговата вистина,
туѓа на транспарентноста.
Сесилија Меирелес (1901 – 1964), бразилска писателка, уметничка и просветителка, се истакнала главно на полето на поезијата. Во композицијата објавена во Canções (1956), љубовта се појавува како нешто едноставно и, истовремено, поголемо од времето и растојанието.
Во стиховите чувството е опишано како нешто природна и чиста како роза што само постои и маѓепсува како нејзиниот парфем, без да мора да се биде арогантен. Исто така, ова лирско јас сака некомплицирано, како морска ѕвезда живее меѓу брановите, затоа што таму му е местото.
6. Сега ќе речеш да слушаш ѕвезди, Олаво Билац
„Сега (ќе речеш) да слушаш ѕвезди! Точно
Ги изгубивте сетилата!“ И ќе ви кажам, сепак,
дека, за да ги слушнам, често се будам
И ги отворам прозорците, блед од чудење...
И разговаравме цела ноќ , додека
Млечниот пат, како отворена крошна,
Искри. И кога ќе изгрее сонцето, желно и во солзи,
сè уште ги барам на пустото небо.
Сега ќе речете:„Луд пријател!
Какви разговори со нив? Каква смисла
Има ли тоа што го кажуваат кога се со тебе?“
А јас ќе ти кажам: „Сакам да ги разбереш!
Само за оние кои сакаат може да има слушнато
Способен да слуша и да ги разбере ѕвездите. нашата литература.
Во песната популарно позната како „Via Láctea“, субјектот признава дека зборува со ѕвездите, дури и ако другите луѓе не веруваат во тоа.
Спротивно на туѓите мислења, лирското јас ја објаснува тајната дека ова чудо е во потеклото: тој е заљубен во некого. Ова чувство прави сè магично и, само со постоењето, го исполнува вашиот живот со нови можности.
Исто така, погледнете ја анализата на песната Ора што велите слушајте ѕвезди (Via Láctea) од Олаво Билац .
7. Поема, Марио Цезарини
Ти си во мене како да бев во лулка
како дрвото под кората
како бродот на дното на морето
Марио Цезарини (1923 — 2006) беше познат португалски поет и сликар, кој се смета за едно од најголемите имиња на надреализмот во неговата земја. Преведувајќи ги универзалните емоции на секогаш оригинален и креативен начин, во Pena Capital (1957) се појавува една од неговите најубави љубовни песни.
Со само три стиха, авторот успева да го опише чувство на удобност и припадност тоаРаскажано од Mundo Dos Poemas
9. Ноќни набљудувачи, Марио Квинтана
Оние кои водат љубов не само што водат љубов, туку и го навртуваат светскиот часовник.
Познат како „поет на едноставни нешта“, Марио Квинтана (1906 г. — 1994) беше бразилски писател способен да пренесе големи пораки преку многу малку зборови.
Пример за ова е Мрзеливоста како работен метод (1987), дело во кое авторот се собра бројни кратки композиции и полни со мудрост.
Во „Ноќни чувари“, љубовниците се гледаат како мотор на светот. Преку романтична перспектива, чувството е ставено во центарот на дејствувањето, како одржување на човештвото , она што му дава сила.
10. Љубовниците без пари, Еугенио де Андраде
Имаше отворено лице кон минувачите.
Имаше легенди и митови
и студено срце.
Имаше градини каде што месечината одеше
рака под рака со водата
и камениот ангел за брат.
Имаа, како и сите други,
чудото на секој ден
капе над покривите;
и златни очи
каде гореа најлудите соништа
.
Беа гладни и жедни како животни,
и тишина
околу нивните чекори.
Но со секој гест што го правеа
се раѓаше птица од нивните прстите
и заслепен продираше во просторите.
Еуџенио де Андраде (1923 — 2005) беше поет и преведувач
