18 найвялікшых вершаў пра каханне ў бразільскай літаратуры

Вельмі верагодна, што першыя вершы пра каханне прыйшлі ад гарачага чалавека, мы ніколі не даведаемся. Праўда ў тым, што каханне з'яўляецца пастаяннай тэмай сярод паэтаў і аб'ектам пастаяннай цікавасці сярод чытачоў.

Калі вы не паэт, але хочаце пракрычаць свету - і свайму каханаму - палкія вершы , мы даем вам невялікую дапамогу! Мы выбралі пятнаццаць найвялікшых апублікаваных вершаў пра каханне бразільскай літаратуры. Задача была няпростая, нацыянальная паэзія вельмі багатая, і абраныя аўтары маглі б мець іншыя выдатныя вершы, уключаныя ў гэты спіс.

Каб паспрабаваць ахапіць частку нашай літаратурнай гісторыі, мы прайшліся па старым Альварэс дэ Азеведа і Олава Білака, пакуль мы не дасягнем сучаснікаў Паўло Лемінскі і Чыка Буарке.

1. Санет аб поўным каханні , Вінісіус дэ Мараэс

Шукаючы ў кнігах маленькага паэта, як сталі называць Вінісіуса дэ Мараэса, вы знойдзеце мноства вершаў пра каханне. Захоплены жыццём і жанчынамі, Вініцый быў жанаты дзевяць разоў і напісаў шэраг палкіх вершаў. Магчыма, самым вядомым вершам з'яўляецца «Санет вернасці».

Санет поўнага кахання быў абраны таму, што ён мае ўнікальную далікатнасць і дакладна ілюструе розныя аспекты любоўных адносін.

Санет поўнай любові

Я так кахаю цябе, мая любоў… не спявай

Чалавечае сэрца з большай праўдай…

Я люблю цябе як сябра і яксучасны, Гулар выкарыстоўвае некаторыя рамантычныя рысы ў сваёй паэме.

Памах да каханай настолькі вялікі і перапоўнены, што лірычнае «я» просіць яго застацца з ёй у сваіх думках, нават калі ў форме забыцця.

Песня, каб не памерці

Калі ты сыдзеш,

малады белы, як снег,

вазьмі мяне.

Калі ты не можаш

несці мяне за руку,

беласнежка,

вазьмі мяне ў сэрца.

Калі ў сэрца не можа

выпадкова ўзяць мяне,

дзяўчына мары і снегу,

вазьмі мяне ў сваю памяць.

І калі ты не можаш таксама

колькі б ты не нёс

ужо жыві ў думках,

беласнежка,

нясі мяне ў нябыт.

13. Casamento , Адэлія Прада

Вершы Адэліі Прада ўсхваляюць шлюб, штодзённыя і доўгатэрміновыя адносіны. Верш, расказаны амаль як гісторыя, дэманструе падрабязнасці блізкасці і дробных прыхільнасцей, якія хаваюцца ў руціне пары. Спосаб, якім падкрэсліваецца саўдзел пары, прыцягвае ўвагу чытача.

Шлюб

Ёсць жанчыны, якія кажуць:

Мой муж, калі калі хочаш лавіць рыбу, лаві рыбу,

але чысці рыбу.

Не я. Я ўстаю ў любы час ночы,

я дапамагаю валіць, адкрываць, рэзаць і саліць.

Гэта так прыемна, толькі мы адны на кухні,

аднойчы праз некаторы час, калі іх локці датыкаюцца,

ён кажа такія рэчы, як «гэта было».цяжка'

'ён серабрыўся ў паветры, выдаючы французскія тосты'

і ён робіць жэст рукой.

Цішыня, калі мы ўбачылі адзін аднаго ў першы раз

бяжыць па кухні, як глыбокая рака.

Нарэшце, рыба на талерцы,

ідзем спаць.

Сярэбраныя штучкі:

мы заручаны і нявеста.

Паглядзіце яшчэ 9 чароўных вершаў Адэліі Прада.

14. Вечны пацалунак , Кастра Алвес

Верш ніжэй з'яўляецца адным з найважнейшых прыкладаў бразільскай рамантычнай паэзіі. Кастра Алвес паказвае поўнае, ідэалізаванае і вечнае каханне. Аднак, паколькі ён належыць да трэцяй фазы рамантызму, ён ужо ўключае ў свае вершы нейкую пачуццёвасць, звязаную з каханай.

Вечны пацалунак

Я хачу бясконцы пацалунак ,

Няхай гэта доўжыцца ўсё жыццё і супакоіць маё жаданне!

Кроў мая кіпіць. Супакой яго сваім пацалункам,

Цалуй мяне так!

Вуха закрывае ад шуму

Свету, і пацалуй мяне, каханы!

Жыві толькі для мяне, толькі для майго жыцця,

Толькі для майго кахання!

На вуліцы, спачывай з мірам

Спі спакойным сном спакойная прырода,

Ці змагайся, апынуўшыся ў пастцы штормаў,

Цалуй яшчэ больш!

І пакуль пяшчотная цеплыня

Я адчуваю твае грудзі ў грудзях,

Нашы ліхаманкавыя вусны злучаюцца з аднолькавай тугою,

З той жа палкай любоўю!

Вусны твае гавораць: «Прыйдзі!»

Нават больш! кажа мой, усхліпваючы... Усклікае

Усё маё цела, што тваё целазаклікае:

"Укусі таксама!"

Ой! ўкус! які салодкі боль

Што працінае маё цела і мучыць яго!

Цалуй яшчэ! больш кусай! Няхай я памру ад шчасця,

Мёртвы для твайго кахання!

Я хачу бясконцы пацалунак,

Які доўжыцца ўсё жыццё і супакойвае маё жаданне!

Закіпяці маю кроў: супакой яе сваім пацалункам!

Цалуй мяне так!

Вуха закрывае ад шуму

Свету, і пацалуй мяне, мілы!

Жыві толькі для мяне, толькі для майго жыцця,

Толькі для майго кахання!

15. Каханне з'ела маё імя , Жаао Кабрал дэ Мела Нета

Верш ніжэй - прыгожая даніна павагі каханню, якое прысутнічае ў бразільскай літаратуры. Жуаа Кабрал дэ Мелу Нета ўдалося дакладна апісаць у некалькіх радках, што такое быць закаханым, як пачуццё кахання захоплівае тэму і распаўсюджваецца ў паўсядзённым жыцці.

Каханне з'ела маё імя, мая асоба, мой

партрэт. Каханне з'ела мой узроставы пасведчанне,

мой радавод, мой адрас. Каханне з'ела

мае візітоўкі. Каханне прыйшло і з'ела ўсе

паперкі, дзе я напісаў сваё імя.

Каханне з'ела маю вопратку, мае насоўкі, мае

кашулі. Каханне ела ярды і ярды

гальштукаў. Каханне з'ела памер маіх касцюмаў,

нумар маіх туфляў, памер маіх

капялюшоў. Каханне з'ела мой рост, вагу,

колер маіх вачэй і валасоў.

Каханне з'ела мае лекі, мае

лячэбныя рэцэпты, мае дыеты. Ён з'еў мае аспірыны,

мае кароткія хвалі, мае рэнтгены. Яно з'ела мае

псіхічныя аналізы, аналізы мачы.

Каханне з'ела ўсе мае кнігі

паэзіі з паліцы. Цытаты

ў вершах елі ў маіх празаічных кнігах. Яно з'ядала са слоўніка словы, якія

можна было сабраць у вершы.

Галадаючае каханне пажырала прылады майго карыстання:

грабянец, брытва, шчоткі, пазногаць нажніцы, нож. Галоднае

ўсё яшчэ каханне зжэрла выкарыстанне

маіх прыладаў: мае халодныя ванны, оперу, якую спяваюць

у ваннай, воданагравальнік мёртвага агню

але гэта было падобна на фабрыку.

Каханне ела садавіну, пастаўленую на стол. Ён піў

ваду са шклянак і кварт. Ён еў хлеб з

скрытай мэтай. Яна выпіла слёзы са сваіх вачэй

якія, ніхто не ведаў, былі поўныя вады.

Каханне вярнулася, каб з'есці паперы, дзе

я бяздумна зноў напісаў сваё імя ..

Каханне грызла маё дзяцінства, з запэцканымі чарніламі пальцамі,

валасы падалі ў вочы, ніколі не блішчалі боты.

Каханне грызла няўлоўнага хлопчыка, заўсёды ў вуглы,

а хто драпаў кнігі, кусаў аловак, хадзіў па вуліцы

біваючы нагамі камяні. Ён жаваў размовы, ля бензакампуны

на плошчы, са сваімі стрыечнымі братамі, якія ведалі ўсё

пра птушак, пра жанчыну, пра маркі аўтамабіляў

. Каханне з'ела мой стані мой горад. Ён асушыў

мёртвую ваду з мангравых зараснікаў, адмяніў прыліў. Ён еў

кучаравыя мангравыя зараснікі з цвёрдым лісцем, ён еў зялёную

кіслоту раслін цукровага трыснёга, якія пакрывалі

рэгулярныя ўзгоркі, парэзаныя чырвонымі бар'ерамі,

маленькі чорны цягнік, праз коміны. Ён еў пах

зрэзанага трыснягу і пах марскога паветра. Яно з'ела нават тыя рэчы,

што я страціў надзею, не ведаючы, як

расказаць пра іх у вершах.

Каханне з'ела нават дні, яшчэ не абвешчаныя ў

улёткі. Ён з'еў хвіліны апярэджання

майго гадзінніка, гады, якія запэўнілі лініі маёй рукі

. Ён з'еў будучага вялікага спартсмена, будучага

вялікага паэта. Яно з'ела будучыя вандроўкі па

зямлі, будучыя паліцы па пакоі.

Каханне з'ела мой мір і маю вайну. Мой дзень і

мая ноч. Мая зіма і маё лета. Гэта з'ядала маё

маўчанне, мой галаўны боль, мой страх смерці.

16. Аб прыходзе кахання , Эліза Люсінда

Эліза Люсінда паэтэса, актрыса і спявачка велізарнага таленту, аўтар вершаў, якія прыўносяць жаночую і феміністычную перспектыву. Такім чынам, у сваёй паэзіі яна разглядае каханне як інструмент для шчырага і здаровага абмену.

У Прыходзе кахання яна ясна дае зразумець, чаго чакае. Заўсёды паважаючы сябе, яна шукае таго, хто аднолькава паважае яе, хто надзейны, сябра і палюбоўніка, з кім яна можа весці дыялог іжыві неверагодныя моманты зносін.

Я заўсёды хацеў кахання

якая гаворыць

якая ведае, што гэта адчувае.

Я заўсёды хацеў каханне, якое ўдасканальвае

Калі вы спіце

рэзаніруе з упэўненасцю

у дыханні сну

і прыносіць пацалунак

у святле світання.

Я заўсёды хацеў кахання

якое адпавядала б таму, што ты сказаў мне.

Я заўсёды хацеў маленькую дзяўчынку

паміж хлопчык і гаспадар

маленькі сабачка

дзе могуць і бессаромнасць

самца

і мудрасць мудрага чалавека.

Я заўсёды хацеў кахання, чыё

ДОБРАЯ РАНІЦА!

жыло б у вечнасці сувязных часоў:

мінулае цяперашняе будучыня

рэч з аднолькавым муштуком

смак таго ж глытка.

Я заўсёды хацеў любові да маршрутаў

чыя складаная сетка

з фону істоты

не палохае.

Я заўсёды хацеў кахання

якая не засмуцілася

калі паэзія ложка забрала мяне.

Я заўсёды хацеў кахання

якое не засмучалася

перад рознагалоссямі.

Цяпер перад парадкам

палова мяне з нецярпеннем раздзірае

абгортку

а другая палова -

будучыня ведаць сакрэт

што абгортвае бант,

гэта назіраць

дызайн

абгорткі і параўнаць яго

са спакоем душы

яго зместу.

Аднак

Я заўсёды хацеў кахання

, якое адпавядала б мне ў будучыні

і перамяняла мяне ў дзяўчыну і дарослага

што я быў лёгкім, тымсур'ёзна

і часам салодкая таямніца

што часам я быў дурным страхам

а часам я быў жартам

ультрагукавое даследаванне гневу,

Я заўсёды хацеў кахання

якое адбываецца без напружанай гонкі.

Я заўсёды хацеў кахання

якое бывае

без намаганняў

без страху перад натхненнем

таму што яно заканчваецца.

Я заўсёды хацеў каханне

задушыць,

(не той выпадак)

але чыя затрымка заходу сонца

была надзвычай

у нашых руках.

Без перашкод.

Я заўсёды хацеў кахання

з вызначэннем Я хачу

без глупства ілжывага спакушэння.

Я заўсёды казаў "не"

да шматвяковай канстытуцыі

якая кажа, што «гарантаванае» каханне

гэта яго адмаўленне.

Я заўсёды хацеў кахання

што мне падабаецца

і што незадоўга да

дасягнуць гэтага неба

абвешчана.

Я заўсёды хацеў кахання

якая жыве шчасліва

не скардзячыся ні на яе, ні на што.

Я заўсёды хацеў кахання, якое не прапускае ніводнага разу

і пра якое распавядаюць мне яго гісторыі.

Ах, я заўсёды хацеў кахання, якое любіць

17. X , Мішэліні Веруншк

Мішэліні Веруншк - сучасная паэтка з Пернамбуку які вылучаўся на сучаснай літаратурнай сцэне. У паэме X аўтар гуляе са словамі і паказвае каханне як гульню ў шахматы, дзе кожная фігура выконвае дзеянне, дзе ёсць стратэгія і забава.

Гэты рух

гэтая вайна

фігур

шахматы

гэтакаханне

(ветлівы?)

кароль

біскуп

c

a

v

прывітанне ў L

вежы

адкуль

я бачу цябе

і ад

penco

гэтая трываласць

белага і чорнага

гэтая алгебра

правільная

кожным ходам.

Гэты танец пазначыў

вашу нагу/маю руку

вашу літару

герб.

Гэты рух

гэта вайна

гэты танец

гэта сэрца

што наступае.

18. Apaixonada , Ана Крысціна Сезар

Ана Крысціна Сезар - важнае імя ў бразільскай паэзіі. Паэтэса з Рыа-дэ-Жанейра, якая нарадзілася ў 1952 годзе, з крытычным і адкрытым мысленнем пакінула неверагодную спадчыну з інтымнымі вершамі, якія лірычна адлюстроўваюць паўсядзённае жыццё.

У вершы ніжэй мы бачым чалавека, які распранаецца для каханага адзін, дэманструючы сваю ўразлівасць і запал, нават ведаючы, што няма ўзаемнасці.

Закаханы,

я выцягнуў пісталет,

душу,

мой спакой,

Толькі вы нічога не атрымалі.

У пастаянна зменлівай рэчаіснасці

Я кахаю вас аднолькава, спакойнай карыснай любоўю,

І я кахаю цябе за межамі, прысутнай у тузе.

Я кахаю, я кахаю цябе, нарэшце, з вялікай свабодай

На працягу вечнасці і ў кожны момант.

Я люблю цябе, як жывёлу, проста,

З любоўю без таямніц і без цноты

З вялікім і пастаянным жаданнем.

І кахаць цябе так моцна і часта,

Гэта адзін дзень у тваім целе раптоўна

Я памру ад кахання больш, чым магла б.

Праверце глыбокі аналіз Soneto do Amor Total.

Калі вам спадабалася ведаць Soneto do Amor Total Усяго таксама адкрыйце для сябе Os 14 лепшых вершаў Вінісія дэ Мораэса.

2. Паспрабуй мяне яшчэ раз , Хільда ​​Хілст

Хільда ​​Хілст таксама з'яўляецца прыкметным імем, калі думаць пра каханне і эротыку ў бразільскай паэзіі. Пісьменнік з Сан-Паўлу пісаў вершы ад эратычных твораў да ідэалізаванай лірыкі.

Tenta-me de novo гэта адзін з вершаў, які распавядае пра каханне, якое ўжо скончылася, і закаханага, які ты хочаш вярнуць прыхільнасць.

Паспрабуй мяне яшчэ раз

І навошта табе мая душа

У тваім ложку?

Я сказаў вадкія, цудоўныя, рэзкія словы

Непрыстойныя, таму што так нам спадабалася.

Але я не хлусіў задавальненне задавальненне распуснасць

Я таксама не прапусціў гэта душа знаходзіцца па-за межамі, шукаючы

Тога Іншага. І я паўтараю: навошта вам

мая душа ў вашай?ложак?

Радуйся ўспамінам аб зносінах і любоўных прыгодах.

Ці паспрабуй мяне зноў. Obriga-me.

А таксама адкрыйце для сябе 10 лепшых вершаў Хільды Хільст.

3. Песня , Сесілія Мэйрэлес

Усяго ў пятнаццаці вершах Сесіліі Мейрэлес удаецца скласці ў сваёй Песні оду надзённасці кахання. Простыя і прамыя вершы выклікаюць вяртанне каханага.

Верш, які прысутнічае ў кнізе Retrato natural (1949), таксама спалучае ў сабе перыядычныя элементы ў лірыцы паэткі: канечнасць час, мімалётнасць кахання, рух ветру.

Песня

Не спадзявайся ні на час, ні на вечнасць,

што хмары цягнуць мяне апранутым

што вятры цягнуць мяне супраць майго жадання!

Спяшайся, каханне, што заўтра я памру,

што заўтра я памру і не да сустрэчы!

Не затрымлівайся так далёка, у такім патаемным месцы,

жамчужына цішыні, якую сціскае мора,

губа, мяжа абсалютнага імгнення !

Спяшайся! люблю цябе, што заўтра я памру,

што заўтра я памру і не слухаю цябе!

Явіся мне цяпер, што я усё яшчэ пазнаю

адкрытую анемону на тваім твары

і вакол сцен варожы вецер…

Спяшайся, любоў, каб заўтра я памёр,

што заўтра я памру і не скажу табе...

А таксама адкрыйце для сябе 10 вершаў Сесіліі Мэйрэлес, якія нельга прапусціць.

4. Як сем-прычыны кахання , Карлас Драмонд дэ Андрадэ

Вядомы як адзін з лепшых вершаўз бразільскай літаратуры, As sem-razões do amor мае справу са спантаннасцю кахання. На думку лірыка, каханне захапляе і цягне за сабой каханую, незалежна ад адносін партнёра.

Ужо сама назва верша паказвае, як будуць разгортвацца вершы: каханне не патрабуе абмену, яно не вынік заслугоўваюць і не могуць быць вызначаны.

Непрычыны кахання

Я люблю цябе, таму што люблю цябе.

Вам не трэба будзь палюбоўнікам,

і ты не заўсёды ведаеш, як ім быць.

Я люблю цябе, таму што кахаю цябе.

Каханне - гэта стан ласкі

і любоўю не заплаціш.

Каханне даецца дарма,

яно сеецца ў ветры,

у вадаспаду, у зацьменні .

Каханне пазбягае слоўнікаў

і розных правілаў.

Я кахаю цябе, таму што я не люблю сябе

дастаткова ці занадта.

Паколькі каханне не абменьваецца,

не спалучаецца і не кахаецца.

Паколькі каханне - гэта любоў да нічога,

шчаслівая і моцная сама па сабе.

Каханне - стрыечны брат смерці

і пераможнай смерці,

не важна, колькі яны забіваюць яго (а яны забіваюць)

у кожную хвіліну кахання .

Ці ведаеце вы, што пасярод дарогі ляжаў камень, яшчэ адзін выдатны верш Драммонда? Адкрыйце для сябе гэты твор і 25 іншых вершаў Карласа Драмонда дэ Андрадэ.

5. XXX , Олава Білац

Вершы Via Láctea, хоць і малавядомыя, таксама з'яўляюцца шэдэўрам аўтара. Паэт, які выступаў якжурналіст, быў адным з найвялікшых прадстаўнікоў парнаскага руху ў Бразіліі, і яго лірыка адзначана вымяраннем і адлюстраваннем ідэалізаванага пачуцця.

XXX

Да сэрца, якое пакутуе, аддзеленае

Ад твайго, у выгнанні, дзе я бачу сябе плачучым,

Простай і святой любові недастаткова

Якой я абараняю сябе ад няшчасцяў .

Мне недастаткова ведаць, што мяне любяць,

Я не проста хачу тваёй любові: я хачу

каб тваё далікатнае цела было ў маім рукі,

Каб мець слодыч твайго пацалунку.

І праведныя амбіцыі, якія паглынаюць мяне

Не ганьбі мяне: для большай нізасці

Там няма неабходнасці мяняць зямлю на неба;

І чым больш гэта ўзвышае сэрца чалавека

Каб заўсёды быць чалавекам і, у найвялікшай чысціні,

Застацца на зямлі і чалавекалюбства.

6. Будучыя закаханыя , Чыка Буарке

Самы вядомы бразільскі лірык мае шэраг вершаў, прысвечаных каханню. Іх так шмат, што цяжка вылучыць адзін з яго вершаў. Аднак, сутыкнуўшыся з праблемай, мы абралі Future Lovers , адну з тых класічных твораў, якія ніколі не мінаюць.

Future Lovers

Не хвалюйцеся , не

Гэта пакуль нічога

Каханне не спяшаецца

Яно можа чакаць у цішыні

У глыбіні шафы

Пасля адпачынку

Тысячагоддзі, тысячагоддзі

У паветры

І хто ведае, тады

Рыа будзе

Нейкі затоплены горад

Вадалазыпрыйдзе

Даследаваць твой дом

Твой пакой, твае рэчы

Твая душа, гарышчы

Мудры дарэмна

Яны паспрабуюць расшыфраваць яго

Рэха старажытных слоў

Фрагменты лістоў, вершы

Хлусня, партрэты

Сляды дзіўнай цывілізацыі

Не хвалюйся, не хвалюйся

Тое, што пакуль нічога не адбываецца

Каханне заўсёды будзе добрым

Магчыма, будучыя закаханыя

Яны будуць кахаць адзін аднаго, не ведаючы пра гэта

З любоўю, што я аднойчы

Я сышоў да цябе

7. Мой лёс , Кары Караліны

Проста і штодзённа, Мой лёс , Кары Караліны з Гаяса, заслугоўвае хвалы за просты і тонкі спосаб, у якім яна паведамляе пра любоўная сустрэча

Паэтэса з далікатнасцю вершаў, якія яна складае, дазваляе лёгка пабудаваць трывалыя пяшчотныя адносіны. Мой лёс распавядае кароткую байку: гісторыю двух людзей, якія сустрэліся і вырашылі пабудаваць адносіны.

Мой лёс

У далонях тваіх рук

Я чытаю радкі майго жыцця.

Скрыжаваныя, звілістыя лініі,

умешваюцца ў твой лёс.

Я не глядзеў для цябе ты мяне не шукала –

Мы ішлі адны рознымі дарогамі.

Абыякавымі мы пераходзілі

Ты ішла міма з цяжарам жыцця …

Я бег табе насустрач.

Усміхніся. Мы гаворым.

Гэты дзень быў адзначаны

белым каменем

з галавы рыбы.

І з таго часу,мы ішлі

разам па жыцці…

Калі гэты паэт з Гаяса заваяваў ваша сэрца, паспрабуйце таксама прачытаць Cora Coralina: 10 важных вершаў, каб зразумець аўтара.

8. Тэрэза , Мануэль Бандэйра

Тэрэза - адна з самых яркіх паэм бразільскага мадэрнізму.

Гумар Бандэйры з'яўляецца з апісаннем рэакцыі падчас першага спаткання пары. Тады мы зразумелі, як мяняюцца адносіны і мяняецца ўяўленне паэта пра каханую.

Тэрэза

Першы раз, калі я ўбачыў Тэрэзу

Я падумаў, што у яе былі дурныя ногі

Я таксама думаў, што яе твар падобны на нагу

Калі я зноў убачыў Тэрэзу

Я падумаў, што яе вочы былі нашмат старэйшыя за астатняе цела

(Нарадзіліся вочы, і яны правялі дзесяць гадоў, чакаючы, пакуль нарадзіцца астатняя частка цела)

У трэці раз я больш нічога не ўбачыў

Нябёсы змяшаліся з зямля

І Дух Божы зноў панёсся над водамі.

9. Bilhete , Марыё Кінтана

Далікатнасць верша Марыё Кінтаны пачынаецца ў назве. Bilhete абвяшчае свайго роду прамое паведамленне, якое падзяляецца толькі паміж закаханымі. Вершы з'яўляюцца элегіяй да стрыманага кахання, без асаблівай мітусні, якое падзяляецца толькі паміж закаханымі.

Bilhete

Калі ты кахаеш мяне, кахай мяне мякка

Не крычыце з дахаў

Пакіньце птушак

Пакіньце іх у спакоімір мне!

Калі ты хочаш мяне,

ну,

гэта трэба рабіць вельмі павольна, Каханы,

таму што жыццё кароткае, а каханне яшчэ карацейшае…

Атрымлівайце асалоду ад 10 каштоўных вершаў Марыё Кінтаны, а таксама адкрыйце для сябе.

10. Любіць цябе — гэта справа некалькіх хвілін... , Паўло Лемінскі

Вольныя вершы Лемінскага звернуты да каханай і пераймаюць тон размовы. Нягледзячы на ​​тое, што паэма з'яўляецца сучаснай, вершы здаюцца старажытнымі, таму што яны абяцаюць поўную і абсалютную вернасць паводле рамантычнага кахання.

Кахаць цябе - гэта справа некалькіх хвілін...

Любіць цябе - гэта справа некалькіх хвілін

Смерць менш, чым твой пацалунак

Так добра быць тваім, што я

Я ля тваіх ног разліта

Мала што засталося, чым я быў

Гэта залежыць ад вас, добры я ці дрэнны

Я буду тым, чым вы лічыце зручным

Я буду больш чым сабака для цябе

Цень, які сагравае

Бог, які не забывае

Слуга, які не кажа "не"

Калі твой бацька памірае Я буду тваім братам

Я буду казаць, што хочаш вершы

Я забуду ўсіх жанчын

Я буду такім многім і ўсім і ўсімі

Вам будзе агідна, што я такі

І я буду да вашых паслуг

Пакуль жыве маё цела

Пакуль цякуць мае вены

Чырвоная рака, якая загараецца

Калі я ўбачу твой твар, як факел

Я буду тваім каралём, тваім хлебам, тваім рэчам, тваім каменем

Так, я буду тут

11. Каханне , Альварэс дэ Азеведа

Каханне , Альварэс дэ Азеведа, з'яўляеццакласічная паэма бразільскага рамантычнага пакалення. Яго вершы ілюструюць эпоху і стаўленне адданасці, амаль ідэалізаванае, паміж закаханым мужчынам і жанчынай, якая ў асноўным сузіраецца.

Хоць верш, у пэўным сэнсе, з'яўляецца партрэтам эпохі, вершы настолькі добра складзены, што яны пераўзыходзяць час.

Каханне

Каханне! Я хачу кахання

Каб жыло ў тваім сэрцы!

Пакутуй і кахай гэты боль

Што знемагае ад страсці!

У тваёй душы, у тваіх чарах

І ў тваёй бледнасці

І ў тваіх пякучых слязах

Уздых знямогі!

Я хачу піць з тваіх вуснаў

Твае нябесныя каханні,

Я хачу памерці ў тваіх грудзях

У захапленні тваіх грудзях!

Я хачу жыць надзеяй,

Я хочацца трапятаць і адчуваць!

У тваёй пахучай касе

Хачу марыць і спаць!

Прыйдзі, анёл, дзева мая,

Мая' душа, сэрца маё!

Якая ноч, якая прыгожая ноч!

Як салодкі ветрык!

І паміж уздыхамі ветру

Ад ночы да мяккай прахалоды,

Я хачу пражыць імгненне,

Памерці з любоўю з табой!

12 . Песня, каб не памерці , аўтар Ферэйра Гулар

Адзін з найвялікшых паэтаў бразільскай літаратуры, Ферэйра Гулар, быў найбольш вядомы сваімі палітычнымі і сацыяльнымі вершамі. Аднак у яго паэтыцы, прысвечаных каханню, таксама можна знайсці асобныя жамчужыны, такія як Cantiga para não morte . Нягледзячы на ​​тое, што аўтар