10 cân enwog gan gantorion Brasil: geiriau a dadansoddiadau

Aeth rhai lleisiau benywaidd i mewn i hanes cerddoriaeth a diwylliant Brasil. Yn y rhestr hon, cofiwn themâu llwyddiannus sy'n parhau i fod yn rhan o'n hatgofion a'n bywydau beunyddiol.

Edrychwch, isod, ar ein detholiad o'r caneuon enwocaf a berfformiwyd gan gantorion Brasil.

1. Fel Ein Tadau , Elis Regina

Rhowch y gweddill yn ei le

Arweiniais fywyd tawel

Hoffwn gysgod a dŵr croyw

Fy Nuw faint o amser a dreuliais

Heb wybod

Dyna pryd y dywedodd fy nhad wrthyf ferch

Chi yw defaid du y teulu

Nawr mae'n bryd i chi dybio

A diflannu

Babi bach

Does dim defnydd galw

Pan mae rhywun ar goll

Edrych i ganfod eu hunain

Babi babi

Nid yw'n werth aros, o na

Rhowch ef allan o'ch meddwl

Rhowch y gweddill yn ei le

7. Gentle Poison , Nana Caymmi

Gyda geiriau Cristovão Bastos ac Aldir Blanc, Suave Veneno oedd un o ganeuon enwocaf Nana Caymmi. yn y teitl ei hun.

Wedi'i nodi bob amser gan y ddeuoliaeth hon, mae'r gwrthrych yn datgan y gall yr angerdd hwn "wella" neu "ladd", gan gymryd mai "clefyd" ydyw. Wrth adrodd ei atglafychiadau, mae'n gwybod bod angen iddo ddianc oddi wrth y cariad hwnnw ond ni all wrthsefyll y demtasiwn.

Rwy'n byw wedi fy swyno gan gariad

Yn feddw ​​ynoch chi

Melys gwenwyn a all wella

Neu lladd yn anfwriadol ar bwrpas

Yr angerdd dwys hwn

Mae hefyd yn dipyn o afiechyd

Rwy'n ei deimlo yn yr awyr Rwy'n anadlu

Ocheneidiau cariad gyda chi

Gwenwyn melys i chi

Pwy a wyddai sut i drwytho

Hyd yn oed golau llygaid eraill

Yr wyf yn edrych am yn ynosweithiau i gysuro fy hun

Os caf wellhad o'r cariad hwn

Ni fyddaf yn edrych amdanat eto

Rwy'n dweud celwydd bod popeth wedi newid

Hynny Fe allwn i dorri'n rhydd

Dwi'n gofyn ffafr i chi

Peidiwch â thaflu'r llygaid môr yna i'm rhan i

Bod i'n rhoi'r gorau i ffarwelio

I gwenwyno fy hun

8. Peidiwch â Gadael Samba Farw , Alcione

Cân a ysgrifennwyd gan Edson yw Paid â Gadael Samba Marw Conceição ac Aloísio Silva a recordiwyd gan Alcione, ar ôl bod yn llwyddiant cyntaf y canwr.

Datganiad o gariad at gerddoriaeth a phroffesiwn sambista ydyw. Mae'r gwrthrych yn datgan pan na fydd yn ddigon hen i fynd allan ar y rhodfa gyda'i ysgol, y bydd yn trosglwyddo ei le i bwy bynnag sy'n ei haeddu.

Mae am adael ei etifeddiaeth, ei wybodaeth a gwylio rhag y gynulleidfa, sut ffarwel. Ei gais olaf ar gyfer cenhedlaeth y dyfodol, y "dawnsiwr samba iau", yw cadw traddodiadau.

Mae'n atgoffa'r ieuengaf na all samba farw oherwydd ei fod yn ffrwyth eu diwylliant, mae'n rhan o hanes ac o hunaniaeth ei phobl.

Pan na allaf

Camu i lawr y rhodfa

Pan fydd fy nghoesau

Methu ei sefyll

Cymerwch fy nghorff

Ynghyd â fy samba

Fy modrwy dynn

Rwy'n ei roi i bwy bynnag sy'n haeddu ei wisgo

Arhosaf

Yng nghanol y bobl sy'n sbecian

Fy Ysgol yn colli neu'n ennill

Un carnifal arall

Cyn ffarwelio

Rwy'n gadaeli'r sambista ieuengaf

Fy nghais olaf

Cyn ffarwelio

Rwy'n gadael i'r sambista ieuengaf

Fy nghais olaf

Don 'peidiwch â gadael i samba farw

Peidiwch â gadael i samba ddod i ben

Cafodd y bryn ei wneud o samba

O Samba, i ni ddawnsio'r samba

9. Cara Valente , Maria Rita

Cyfansoddwyd y gân gan Marcelo Camelo a recordiwyd gan Maria Rita yn 2003, ar ei halbwm cyntaf. Un o'i drawiadau mwyaf yw dychan a beirniadaeth gymdeithasol ddigrif. Mae Guy Dewr yn ymwneud â dyn ystyfnig, hunanol sy'n ymddangos fel pe bai'n mynd i fod yn unig.

Ar ôl symud i ffwrdd oddi wrth y ddynes yr oedd yn ei charu, mae'n byw canlyniadau ei benderfyniadau. Ar ei ben ei hun, yn ansicr ac yn methu cyfathrebu ei deimladau, mae angen iddo gymryd arno ei fod yn gryf, yn beryglus, mewn ymgais i amddiffyn ei hun rhag y byd. Mae'r gwrthrych yn annerch y sawl sy'n derbyn y neges, gan ddweud nad oes angen iddo ddweud celwydd mwyach, oherwydd nad yw'n twyllo neb.

Dim ond ffyrdd o ddieithrio eraill yw'r atgasedd, yr "wyneb difrifol" a'r creulondeb, o "fyw yn y gwaethaf" a daliwch ati i fwydo'ch gofidiau. Gan fyfyrio ar yr ymddygiadau hyn yn ystod plentyndod, mae'r gân yn ein gwahodd i feddwl am y ffordd yr ydym yn dewis byw bywyd a'i ôl-effeithiau.

Na, ni fydd yn plygu mwyach

Gallai hyd yn oed ddod i arfer â it

Bydd yn byw ar ei ben ei hun

Ni ddysgodd rannu

Aeth i ddewis drwgeisiau

Rhwng cariad dynes

A sicrwydd y llwybr

Ni allai roi ei hun i fyny

A nawr mae'n mynd i gael i dalu

Gyda'i galon

Edrychwch yna!

Dyw e ddim yn hapus

Bob amser yn dweud

Mae'n foi dewr <1

Ond edrychwch ar hwn

Rydym yn gwybod

Y naws yna

Peth bachgen yw e

Pwy heb amddiffyniad

Mae'n mynd i guddio y tu ôl

Y wyneb dihiryn

Felly, peidiwch â gwneud hynny, fachgen

Peidiwch â gosod yr arwydd hwnnw

Na, dydyn ni ddim yn cwympo

Ê! Ê!

Dyw e ddim

Oiá!

Mae hynny wedi gwgu

Ffordd o fyw mewn gwaeth

Ê! Ê!

Dyw e ddim

Oiá!

Mae hynny wedi gwgu

Dyna i gyd!

Ffordd o fyw

Yn y byd hwn o ofidiau

10. Gwraig o Ddiwedd y Byd, Elza Soares

Recordiwyd yn 2015, Menyw o Ddiwedd y Byd yn sgorio pwynt trobwynt yng ngyrfa Elza Soares. Yn ei halbwm cyntaf o ganeuon newydd, mae’n ymdrin â themâu sy’n bwysig i’r artist, megis hawliau menywod a dinasyddion du.

Mae Muller do Fim do Mundo yn adrodd stori am goroesi a goresgyn yng nghanol ewfforia ac anhrefn, a symbolir gan garnifal. Yn ystod y geiriau, gallwn wylio sut mae'r fenyw hon yn trawsnewid brwydr a dioddefaint yn llawenydd, cerddoriaeth, dawns. Gyda'r dorf yn y strydoedd, mae Carnifal yn dod i'r amlwg fel senario apocalyptaidd sy'nmae'n galluogi catharsis, undeb, dathliad ar y cyd.

Ar ôl diwedd y byd, mae'r fenyw hon a wyliodd ac a oroesodd bopeth, yn parhau i ganu.

Hefyd darganfyddwch ddadansoddiad cyflawn o'r gân Mulher do Diwedd y Byd.

Dyw fy nghri yn ddim byd mwy na charnifal

Mae'n ddeigryn samba ar flaenau'r byd

Mae'r dyrfa'n symud ymlaen fel gwynt

Fi yn chwarae ar y rhodfa Dydw i ddim yn gwybod pa un

Môr-leidr a superman yn canu'r gwres

Pysgodyn melyn yn cusanu fy llaw

Adenydd angel yn rhydd ar lawr gwlad

Yn y glaw o gonffeti gadawaf fy mhoen

Ar y rhodfa, gadewais ef yno

Y croen du a fy llais

Ar y rhodfa , Gadewais ef yno

Fy nhŷ, fy unigedd

Taflais ef o ben y trydydd llawr

I torrodd fy wyneb a chael gwared ar weddill y bywyd hwn

Ar y rhodfa, mae'n para hyd y diwedd

Gwraig o ddiwedd y byd

Rwyf a minnau yn canu tan y diwedd

Dyw fy nghri yn ddim byd ond carnifal

Mae'n ddeigryn o samba ar flaenau'r traed

Mae'r dyrfa'n symud ymlaen fel gwynt

Yn fy nhaflu i i lawr y rhodfa wn i ddim pa un

Môr-leidr ac uwchddyn sy'n canu'r gwres

Pysgodyn melyn yn cusanu fy llaw

Adenydd angel yn rhydd ar y ddaear

Yng nglaw conffeti gadawaf fy mhoen

Ar y rhodfa, gadewais ef yno

Y croen du a'm llais

Ar y rhodfa, Gadewais ef yno

Fy araith, fy marn

Fy nhŷ, fy unigedd

Chwaraeais o frig y trydyddcerdded

Torrais fy wyneb a chael gwared ar weddill y bywyd hwn

Ar y rhodfa, mae'n para tan ddiwedd

Gwraig diwedd y byd<1

Fi yw, canaf hyd y diwedd

Gwraig o ddiwedd y byd

Rwyf, canaf hyd y diwedd, canaf

I eisiau canu tan y diwedd

Gadewch i mi ganu tan y diwedd

Canaf hyd y diwedd

Canaf hyd y diwedd

Genial Culture ar Spotify 5>

Gwrandewch ar y caneuon hyn a chaneuon eraill ar y rhestr chwarae rydyn ni wedi'u paratoi ar eich cyfer chi:

Divas o gerddoriaeth Brasil

Gwirio mae allan hefyd

Cafodd ei bywyd bob dydd a'i ffordd o fyw eu dwyn yn sydyn gyda sefydlu'r unbennaeth filwrol, a oedd yn awgrymu rhwystr cymdeithasol a diwylliannol ym Mrasil.

Elis yn canu tristwch llanc y mae "y golau wedi ei gau" iddo. Er yr holl frwydrau a ymladdwyd ganddynt a'u holl ymdrechion, bu'r genhedlaeth hon yn sownd yn y gorffennol, wedi'i chondemnio i fyd eu rhieni.

Dydw i ddim eisiau dweud wrthych fy nghariad mawr

O'r pethau a ddysgais o gofnodion

rwyf am ddweud wrthych sut roeddwn i'n byw

A phopeth a ddigwyddodd i mi

Mae byw yn well na breuddwydio

>Rwy'n gwybod bod cariad yn beth da

Ond rwyf hefyd yn gwybod

Bod unrhyw gornel yn llai na bywyd

O unrhyw berson

Felly byddwch gofalus fy annwyl

Mae perygl rownd y gornel

Maen nhw wedi ennill ac mae'r arwydd

Mae ar gau i ni

Ein bod ni'n ifanc...

I gofleidio dy frawd

A chusanu dy ferch, ar y lleuad

Ai dyna y gwnaed dy fraich,

Dy wefus a'th lais. .

Rydych chi'n gofyn i mi am fy angerdd

Rwy'n dweud fy mod wedi fy swyno fel dyfais newydd

Rwy'n mynd i aros yn y ddinas hon Dydw i ddim yn mynd yn ôl i'r gefnwlad

Am fy mod yn gweld arogl yr un newydd yn dod yn yr orsaf wynt

Rwy'n gwybod popeth yng nghlwyf byw fy nghalon...

I gweld chi ar y stryd amser maith yn ôl

Gwallt yn y gwynt, pobl ifanc wedi ymgasglu

Ar wal y cof y cof hwn

Mae fy mhoen isylweddoli

Er ein bod ni wedi gwneud popeth rydyn ni wedi'i wneud

Rydyn ni dal yr un peth ac rydyn ni'n byw

Rydyn ni dal yr un peth ac rydyn ni'n byw

Fel ein tadau...

Mae ein heilunod yn dal yr un fath

Ac nid yw ymddangosiadau yn twyllo na

Dywedwch nad oedd neb arall wedi ymddangos ar eu hôl

Gallwch chi hyd yn oed ddweud fy mod i allan o gysylltiad

Neu fy mod i'n gwneud pethau i fyny...

Ond chi sy'n caru'r gorffennol a ddim ei weld

Chi sy'n caru'r gorffennol ac nad ydych chi'n gweld

Bod y newydd bob amser yn dod...

Heddiw, dwi'n gwybod pwy roddodd y syniad i mi

O gydwybod newydd a llanc

Mae e gartref, dan warchodaeth Duw

Cyfri metel drygionus...

Fy mhoen i ydy sylweddoli er ein bod ni 'wedi

Wnaeth popeth, popeth, popeth rydyn ni wedi'i wneud

Rydyn ni dal yr un peth ac rydyn ni'n byw

Rydyn ni dal yr un peth ac rydyn ni'n byw

Rydyn ni dal yr un peth ac rydyn ni'n byw

Fel ein tadau...

2. Fera Ferida , Maria Bethânia

Ysgrifennwyd gan Roberto Carlos ac Erasmo Carlo, Fera Ferida yw un o ganeuon enwocaf Brasil am ddiwedd y cyfnod. perthynas anodd.

Mae'r geiriau yn sôn am berthynas wenwynig a niweidiodd y pwnc ac y llwyddodd i dorri'n rhydd ohoni. Er ei fod wedi llwyddo i oroesi, nid yw'n cuddio ei fod wedi'i anafu, wedi'i drawmateiddio.

Gan gario cymaint o greithiau o'r gorffennol, mae'n cyfaddef ei fod wedi colli gobaith, mae ei freuddwydion wedi'u "rhwygo". os cyn osarferai weld ei hun yn anifail "domestig", a oedd yn gaeth ac wedi colli'r gallu i ymladd, ac erbyn hyn mae'n gweld ei hun fel "anifail rhydd".

Er ei fod yn ceisio goresgyn y torcalon a ddioddefodd, ni all anghofio ac mae'n teimlo bod ei "greithiau'n siarad". Felly, dewisodd ryddid diamod, dewisodd fyw ar ei ben ei hun ac yn ddiamcan, gan warantu na fydd yn newid.

Rhoddais y cyfan i ben

Dihangais gyda fy mywyd

Cefais y dillad a'r breuddwydion

Wedi rhwygo ar fy ffordd allan

Ond gadewais yn glwyfus

Yn tagu fy ngriddfan

Fi oedd y targed perffaith

Llawer o weithiau yn y frest taro

Anifail sgitish

Domestig, mae'n anghofio'r risg

Gadewch i mi fy hun gael fy nhwyllo

A hyd yn oed cario i ffwrdd gennych chi

Rwy'n gwybod faint o dristwch a deimlais

Ond er eich bod chi'n byw

Yn marw fesul ychydig am gariad

Gwn, mae'r galon yn maddau

Ond peidiwch ag anghofio am ddim

Ac nid wyf wedi anghofio

Ni fyddaf yn newid

Nid oes gan yr achos hwn unrhyw ateb

Rwy'n fwystfil clwyfedig

Mewn corff, enaid a chalon

Dydw i ddim yn mynd i newid

Nid oes gan yr achos hwn unrhyw ateb

Rwy'n fwystfil clwyfedig

Mewn corff, enaid a chalon

Cerddais ormod

Wnes i ddim edrych yn ôl

Roeddwn i'n rhydd yn fy nghamau

Anifail rhydd, dibwrpas, heb glymau

Roeddwn i'n teimlo'n unig

Yn baglu ar fy ffordd

Chwilio am loches

Cymorth, lle, ffrind

Anifail clwyfedig

Trwy reddf ddygn

Fe wnes i ddadwneud fy nhraciau

Ymgais anffodus ianghofio

Rwy'n gwybod bod blodau'n bodoli

Ond wnaeth hynny ddim ymwrthod

Stormydd gwynt cyson

Gwn fod creithiau yn siarad

Ond geiriau'n dawel

Yr hyn nad wyf wedi'i anghofio

Ni fyddaf yn newid

Nid oes gan yr achos hwn unrhyw ateb

Rwy'n fwystfil clwyfedig

Mewn corff, enaid a chalon

3. Divino Maravilhoso , Gal yn Hoffi

Tragwyddol gan lais Gal Costa, y thema gan Caetano Veloso a Gilberto Gil, a gyfansoddwyd yn 1968, yn ystod y cyfnod tropicália. Ym 1968, roedd Brasil yn profi anterth gormes milwrol gyda sefydlu Deddf Sefydliadol Rhif Pump, a oedd yn awdurdodi atal hawliau, artaith a sensoriaeth.

Roedd cerddoriaeth boblogaidd Brasil yn offeryn pwerus ar gyfer beirniadaeth, gwadu a ymateb i'r gyfundrefn awdurdodaidd. Yn Divino Maravilhoso , mae'r gwrthrych yn rhybuddio ei gymdeithion, yn gofyn iddynt "fod yn ofalus" a chadw "llygaid cadarn" oherwydd "mae popeth yn beryglus".

Emyn enwog o wrthwynebiad, y Mae'r gân yn cofio'r angen i ymladd, i beidio byth â rhoi'r ffidil yn y to, i aros bob amser yn "sylw a chryf". y bygythiad cyson a'r gwaed yn y strydoedd, mae'r gân yn ailadrodd bod "popeth yn beryglus". PerAr y llaw arall, mae hefyd yn ailadrodd bod "popeth yn ddwyfol rhyfeddol", gan danlinellu bod gobaith ac y gall pethau newid.

Am hynny, mae'n tanlinellu pwysigrwydd parhau i frwydro: "Dydyn ni ddim yn cael amser i ofni angau."

Gwyliwch wrth droi cornel

Llawenydd, gwyliwch ferch

Rydych chi'n dod, faint yw eich oed?

Gwyliwch, mae angen i chi gael llygaid cyson

Ar gyfer yr haul hwn, ar gyfer y tywyllwch hwn

Rhybudd

Mae popeth yn beryglus

Mae popeth yn ddwyfol gwych

Rhybudd i'r corws

Rhaid i chi fod yn sylwgar ac yn gryf

Nid oes gennym amser i ofni marwolaeth

Sylw ar y pennill a y gytgan

Am y gair rheg, am y gair gwyliadwrus

Sylw am ddyrchafiad samba

Sylw

Mae popeth yn beryglus

Mae popeth yn dwyfol bendigedig

Sylw i'r corws

Rhaid i chi fod yn effro ac yn gryf

Nid oes gennym amser i ofni marwolaeth

Sylw ar y ffenestri ar y brig

Byddwch yn ofalus wrth gamu ar yr asffalt, y mangrof

Gwyliwch am y gwaed ar y ddaear

Rhybudd

Mae popeth yn beryglus

Mae popeth yn fendigedig dwyfol

Gwyliwch am y corws

Mae angen i ni fod yn sylwgar ac yn gryf

Does gennym ni ddim amser i ofni marwolaeth<1

4. Linha do Maw , Clementina de Jesus

Cantores samba o Frasil oedd Clementina de Jesus a ddechreuodd ei gyrfa ar ôl 60 oed . Yn cael ei thrin fel "mam" ac yn cael ei hedmygu gan nifer o artistiaid y cyfnod,cymryd rhan mewn sawl albwm MPB enwog. Roedd ymgorffori dylanwadau samba o'r caneuon traddodiadol a ddysgodd gan ei mam, merch i gaethweision, yn garreg filltir o ran cynrychiolaeth.

Daeth y gantores yn artist pwysig ym myd cerddoriaeth Brasil, gyda llais a ffordd o ganu hynny herio safonau'r amser. Yn Linha do Mar, a gyfansoddwyd gan Paulinho da Viola, roedd yn un o’r caneuon a ysgogodd Clementina i enwogrwydd.

Mae’r thema’n awgrymu’r syniad o weddi, o weddi, lle mae’r pwnc diolch y wawr newydd, diwrnod arall sy'n dechrau. Er eich bod yn anfodlon â realiti, mae'r "byd rhith" hwn, mae'n rhaid i chi gadw meddwl cadarnhaol. Mae'n gwybod ei bod hi'n bwysig cadw gwên, bod ag agwedd dda tuag at fywyd a phobl eraill.

Gydag agwedd ddoeth, mae'n sôn am y gweithredoedd o anniolchgarwch a brad a ddioddefodd, gan ddangos eu bod wedi ceisio brifo ef, ond mae'r pethau da yn eich bywyd wedi eich amddiffyn fel tarian. Trwy ei gariad, mae'n honni y gall drechu unrhyw wenwyn.

Canodd y ceiliog am bedwar y bore

Trodd yr awyr yn las dros lan y môr

Rwy'n gadael hon byd rhith

pwy bynnag sy'n fy ngweld yn gwenu

ni fydd yn fy ngweld yn crio

saethau slei, llawn gwenwyn

eisiau cyrraedd fy nghalon

ond mae fy nghariad bob amser mor dawel

5. Bachgen o Rio, Babi Consuelo

Yn ei adnabod yn llaisartist Baby Consuelo, Baby do Brasil ar hyn o bryd, mae cerddoriaeth Caetano Veloso i'w weld yn awdl i fechgyn Rio. Wrth sôn am ddyn ifanc hapus, hamddenol sydd bob amser ar y traeth, mae'n canmol ei ysbryd rhydd, "niwlog".

Mae'r gwrthrych yn datgan ei fod wrth ei fodd yn ei weld yn mynd heibio ac yn mynegi ei gariad trwy'r gân, y mae'n gobeithio ei dderbyn "fel cusan". Ysbrydolwyd y gân gan Petit (José Artur Machado), syrffiwr carioca a oedd yn enwog ar draeth Ipanema.

Er bod Menino do Rio wedi dod yn un o ganeuon mwyaf annwyl cariocas, Petit cael diwedd trist i fywyd, cael damwain a chyflawni hunanladdiad beth amser yn ddiweddarach. Roedd ei ddelwedd solar yn cael ei chofio am byth yng ngeiriau Caetano.

Bachgen o'r afon

Gwres sy'n achosi cryndod

Tatŵ ddraig ar y fraich

Shorts, body agor yn y gofod

Calon fflyrtio tragwyddol, rwyf wrth fy modd yn eich gweld

Bachgen gwirion

Tensiwn nofiol yr afon

Canaf i Dduw i’w hamddiffyn chi

Bachgen o'r afon

Gwres sy'n achosi cryndod

Tatŵ o'r ddraig ar y fraich

Shorts y corff yn agor yn y gofod

Calon o fflyrtio tragwyddol, rwyf wrth fy modd yn eich gweld

Slutty bachgen

Canaf i Dduw i'ch amddiffyn

Hawaii, byddwch yma, beth wyt ti'n ei freuddwydio

Ymhobman

Tonnau'r moroedd

Am pan welaf i chi

Rwy'n dymuno am eich dymuniad

>Bachgen yr afon

Gwres sy'n achosicrynu

Cymerwch y gân hon fel cusan

6. Ovelha Negra , Rita Lee

Nododd Rita Lee hanes Brasil gyda'i hagwedd wrthryfelgar, o ganlyniad i'r 70au a'r trawsnewidiadau yr oedd y wlad yn eu hwynebu. Ovelha Negra yw cân enwocaf y gantores, sy’n cadarnhau llwyddiant ei gyrfa unigol.

Symbol o’r hyn a gynrychiolodd Rita Lee, y thema yw emyn i anufudd-dod a meddwl beirniadol. Mae'r gân yn adrodd hanes merch ifanc sydd, yn sydyn, yn colli'r awyrgylch o lonyddwch a sefydlogrwydd teuluol.

Yn cynrychioli'r gwrthdaro rhwng cenedlaethau a'r bwlch meddyliol a oedd yn gwahanu rhieni a phlant, mae'r ferch yn cael ei gwrthod gan ei thad. Ceidwadwr, nid yw'n derbyn ei hymddygiad ac yn datgan nad yw'n perthyn yno bellach, hi yw "defaid ddu'r teulu".

Stori o dyfiant a dewisiadau unigol, mae'r gantores yn dangos bod modd rhywun i symud oddi wrth bopeth rydych chi'n ei wybod i ddilyn eich llwybr, dod o hyd i'ch ffordd.

Arglwyddais fywyd tawel

Hoffais gysgod a dŵr croyw

Fy Nuw, sut llawer o amser treuliais <1

Heb wybod

Dyna pryd y dywedodd fy nhad wrthyf ferch

Ti yw defaid du y teulu

Nawr mae'n amser i chi i gymryd drosodd

A diflannu

Babi babi

Does dim pwrpas galw

Pan mae rhywun ar goll

Edrych i ganfod eu hunain

Babi bach

Nid yw'n werth aros, o na

Tynnwch o