Helena, van Machado de Assis: samenvatting, personages, over de publicatie

De roman Helena, gepubliceerd in 1876, is geschreven door de grootste ficteur van de Braziliaanse literatuur, Machado de Assis (1839-1908) en behoort tot de eerste fase van de carrière van de auteur, die als romantisch wordt beschouwd.

De in 28 hoofdstukken verdeelde stadsroman, die harde kritiek levert op de 19e-eeuwse samenleving, werd oorspronkelijk als pamflet gepubliceerd in de krant O Globo, tussen augustus en november 1876.

Samenvatting

Het verhaal van Machado de Assis speelt zich af in de traditionele wijk Andaraí in Rio de Janeiro.

Machadiano's roman, verteld in derde persoon door een alwetende verteller, vertelt de verrassingen en tegenslagen van een verboden liefde in de 19e eeuw.

Hoofdstuk I begint met de dood van raadslid Vale, een rijke, weduwe van vierenvijftig, die op natuurlijke wijze overlijdt.

Conselheiro Vale stierf om 7 uur in de avond van 25 april 1859. Hij stierf aan een fulminante apoplexie, kort na het dutten, - zoals hij placht te zeggen, - en toen hij op het punt stond zijn gebruikelijke spelletje voltarete spelen

De heer die het verhaal al op de eerste bladzijde van het boek door onmiddellijke dood verlaat, laat een enige zoon achter, Dr. Estacio, en een ongetrouwde zuster van midden vijftig, genaamd D. Ursula, die sinds de dood van haar schoonzuster het huis beheert.

Hij was een zeer populaire figuur in de regio, de Conselheiro nam een hoge plaats in de samenleving in en kwam uit een traditionele familie. Zijn wake bracht een publiek samen dat bestond uit de meest uiteenlopende sociale klassen, ongeveer tweehonderd mensen zwaaiden de overledene een laatste vaarwel toe.

Dr. Camargo, een arts en oude vriend, vond een testament en opende het de ochtend na zijn dood, in gezelschap van de twee andere executeurs, Estácio en pater Melchior.

Het was de dokter die als eerste het testament las en zei: "Weet je wat er in staat? Misschien een gat of een groot overschot". Niet wetend wat hij tegen de familie van de overledene moest zeggen, dacht de vriend over de zaak na en beloofde de volgende dag terug te komen met meer conclusies. Spanning opwekken was de manier van de dokter om de geesten voor te bereiden op het onverwachte nieuws.

De volgende dag kwam dokter Camargo terug, opende het testament met alle vereiste wettelijke formaliteiten, en kondigde aan dat het document een onverwacht item bevatte: het meisje Helena.

Tot ieders verbazing erkende Vale in zijn testament het bestaan van een natuurlijke dochter, Helena, zeventien jaar oud, die hij met D. Ângela da Soledade had gehad.

Het jonge meisje zou in een kostschool in Botafogo zitten en volgens de instructies van de overleden man zou zij bij de familie moeten gaan wonen, aangezien zij de wettige erfgenaam van zijn fortuin is, evenals zijn zoon Estácio. De adviseur vroeg ook dat het meisje met zorg en genegenheid zou worden behandeld, alsof zij uit zijn huwelijk kwam.

Estacio en Ursula hadden nog nooit van Helena gehoord. Ursula's eerste reactie was om haar nichtje volledig af te wijzen. Ze accepteerde alleen om haar een deel van de erfenis te geven, maar nooit om haar in hun huis te ontvangen. De tante beschouwde haar, nog voor ze het jonge meisje had ontmoet, al als een indringer, een gewoon meisje dat geen recht zou moeten hebben op de liefde van haar familieleden.

Estacio van zijn kant aanvaardde de beslissing van zijn vader onmiddellijk ("Ik zal deze zuster opnemen alsof ze bij mij was opgevoed. Mijn moeder zou zeker hetzelfde doen"). De overleden moeder van de jongeman stond bekend om haar vrijgevigheid en haar vermogen tot vergeving, zodat de zoon soortgelijke eigenschappen als zijn echtgenote zou hebben geërfd.

De zoon toont dezelfde instelling wanneer hij tijdens de opening van het testament tegen de vriend van zijn vader zegt dat "dit meisje in dit huis familie en genegenheid moet vinden".

Hoewel hij de moeder van zijn nieuwe zus, D. Ângela da Soledade, nog niet had ontmoet, maakte Estácio zich geen zorgen over de toekomst: "Over de sociale status waartoe de moeder van Helena behoorde, maakte hij zich niet veel zorgen, ervan overtuigd dat zij hun dochter zouden weten op te voeden tot de klasse waartoe zij zou opklimmen". Er zij aan herinnerd dat in de door Machado de Assis beschreven tijd de wieg een essentieel element was om de plaats van het subject te begrijpenin de maatschappij.

Helena wordt fysiek beschreven als een slank, rank en elegant meisje, ondanks haar bescheiden houding. De gelaatstrekken van het meisje worden sterk geïdealiseerd door de verteller, bekijk de details van de beschrijving van Helena's gelaatstrekken hieronder:

Het gezicht, een aardbei-perzik, had dezelfde onmerkbare donzigheid van de vrucht waaraan het zijn kleur ontleende; bij deze gelegenheid was het getint met een lange rozeachtige tint, aanvankelijk meer een blos, het natuurlijke effect van de schok. De zuivere en strenge lijnen van het gezicht leken door religieuze kunst te zijn getekend. Had het haar, bruin als haar ogen, in plaats van in twee dikke vlechten gerangschikt, maar dik over haar schouders gevallen,en als je eigen ogen hun pupillen naar de hemel zouden richten, zou je zeggen dat je een van die adolescente engelen was die Israël de boodschappen van de Heer brachten. Geen grotere correctheid en harmonie van gelaatstrekken werden van de kunst geëist, en de maatschappij kon zich tevreden stellen met beleefdheid van manieren en ernst van verschijning. Slechts één ding leek de broeder minder aangenaam: het waren de ogen, of liever de blik, waarvan de uitdrukking van slaperige nieuwsgierigheiden achterdochtige reserve was het enige nadeel dat hij er aan vond, en dat was niet gering.

Maar de jonge vrouw werd niet alleen geprezen om haar fysieke eigenschappen, haar persoonlijkheid was er ook een om genegenheid te oogsten van de mensen om haar heen:

Helen had de nodige kwaliteiten om het vertrouwen en de genegenheid van de familie te winnen: ze was zachtaardig, welwillend en intelligent, maar dit waren niet haar meest doeltreffende gaven, noch haar schoonheid. Wat haar superieur maakte en haar de kans op overwinning gaf, was de kunst om zich aan te passen aan de omstandigheden van het moment en aan alle soorten geesten, een kostbare kunst die mannen vaardig en vrouwen beminnelijk maakt.vrouwen.

Ondanks de aanvankelijke weerstand van haar tante wordt Helena opgenomen in het huis en de familie. Wanneer Ursula ziek wordt, geeft zij uiteindelijk toe aan de vriendelijkheid en beschikbaarheid van haar nieuwe nichtje en begint haar te steunen, zoals haar broer, de raadsheer, aanvankelijk had gewenst.

Te midden van deze wervelwind van gebeurtenissen verlooft Estacio zich met Eugenia, de dochter van dokter Camargo, waardoor de twee bevriende families worden verenigd. De waarheid is echter dat de jongeman steeds meer tijd doorbrengt met zijn zus, Helena, en ontgoocheld raakt over zijn beloofde dochter, die niet dezelfde fysieke en psychologische eigenschappen heeft als zijn pas ontdekte familielid.

Mendonça, op zijn beurt, een oude vriend van Estácio, ontmoet de nieuwe zus van de jongen, Helena, en raakt hopeloos betoverd. De man vraagt om de hand van het meisje, maar Estácio is jaloers en staat niet toe dat de relatie zich ontwikkelt.

De waarheid is dat Estacio beetje bij beetje gevoelens begint te ontwikkelen voor Helena. De angst groeit omdat de genegenheid verder lijkt te gaan dan een simpele bewondering door vriendschap en de jongeman vreest verliefd te worden op zijn eigen zus. De auteur zet zo een maatschappelijk verboden liefde in scène.

Uiteindelijk ontdekt Estacio dat Helena in feite het pleegkind van raadslid Vale was, zodat de twee in feite geen bloedbroeders waren. Het raadslid had het meisje van jongs af aan opgevoed met D.Ângela, en de genegenheid en het gevoel van verplichting zouden alleen uit hun relatie zijn voortgekomen, aangezien Vale niet de biologische vader van het meisje was.

Als man met goede waarden besluit Estacio de wil van zijn vader te gehoorzamen, ook al weet hij dat Helena niet zijn biologische dochter is.

Met dit nieuws kan eindelijk de romantische liefde tussen Estácio en Helena uitkomen.

Het einde belooft echter niet gelukkig te worden voor het jonge paar. Helena wordt plotseling ziek en sterft, Estácio in wanhoop achterlatend.

De roman sluit af met een verkeersongeval, waarin de wanhopige klaagzang van de jongen wordt weergegeven:

- Ik heb alles verloren, Vader Meester! kreunde Estacio.

Waarschuwing van de auteur

Gesigneerd door M. de A. , luidt de waarschuwing van de auteur de destijds nieuwe editie van Helena in. In de korte tekst, bestaande uit slechts twee alinea's, verduidelijkt Machado de wijzigingen die van de ene op de andere editie zijn aangebracht.

Het is goed te onderstrepen dat de auteur geen inhoudelijke veranderingen aanbrengt, hoewel hij benadrukt dat het boek in een ver verleden is gecomponeerd, waardoor hij, de auteur, een componist van een ander soort werk is geworden. Het is mooi dat het lezerspubliek getuige kan zijn van de erkenning door de maker van deze transformatie van zijn werk.

Het is een genereuze daad van Machado dat hij ervoor gekozen heeft de geschiedenis niet te veranderen, omdat hij erkende dat "elk werk bij zijn tijd hoort" en dat het joviale schrift in Helena bewaard moet blijven zoals het destijds was bedacht.

Deze nieuwe uitgave van Helena komt uit met verschillende wijzigingen van taal en andere, die het kenmerk van het boek niet veranderen. Het is hetzelfde als op de datum waarop ik het samenstelde en drukte, anders dan wat de tijd mij daarna deed, wat dus overeenkomt met het hoofdstuk van de geschiedenis van mijn geest, in dat jaar 1876.

Neem me niet kwalijk dat ik het romaans vind. Van de werken die ik destijds schreef, was deze me bijzonder dierbaar. Zelfs nu, nu ik zo lang geleden naar andere en andere bladzijden ben gegaan, hoor ik een verre echo als ik ze herlees, een echo van jeugd en naïef geloof. Natuurlijk zou ik in geen geval hun vroegere kenmerken willen wegnemen; elk werk behoort tot zijn tijd.

Hoofdpersonen

Raadslid Vale

Weduwnaar, vader van Estacio en broer van Ursula, Wethouder Vale sterft een natuurlijke dood op vierenvijftigjarige leeftijd en laat een tot nu toe onbekend controversieel testament na waarin een deel van zijn erfenis wordt toegewezen aan zijn bastaarddochter Helena. Het besluit van de dode man heeft onmiddellijke en radicale gevolgen voor zijn zoon, Estacio, en zijn zus, Ursula.

Helena

Zij is de hoofdpersoon van het verhaal. Vermoedelijk de dochter van Conselheiro Vale en D. Ângela da Soledade, studeerde het zeventienjarige meisje op een school in Botafogo toen haar leven volledig veranderde: dankzij het testament dat de Conselheiro had nagelaten, had Helena niet alleen recht op een deel van de erfenis, maar ook op onderdak bij de familie van haar vader.

Je bent bij

Dr. Estacio, de wettige zoon van raadslid Vale, was zevenentwintig jaar oud en had een graad in de wiskunde. Ondanks de inspanningen van zijn vader is hij nooit de politiek of zelfs de diplomatie ingegaan. Zodra hij het nieuws van Helena's bestaan vernam, aanvaardde hij onmiddellijk het idee dat zij een zus zou hebben.

Mevrouw Angela da Soledade

Helena's moeder, ze heeft al jaren een relatie met raadslid Vale.

Ursula

De zus van raadslid Vale, Ursula, was in de vijftig en woonde sinds de dood van haar schoonzus bij haar broer en neef. Het was haar taak om het huishouden te runnen. Wanneer ze het nieuws ontvangt van een onverwacht nichtje wijst ze het meisje heftig af.

Dr. Camargo

Hij was een grote vriend van raadslid Vale, even oud als zijn vriend (vierenvijftig jaar) en volledig vertrouwd door de familie, met wie hij nauwe en langdurige betrekkingen onderhield, en hij vond het testament van de overledene dat zijn bedoelingen duidelijk maakte. Hij werd beschreven als onsympathiek op het eerste gezicht, fysiek had hij harde en koude trekken.

Mevrouw Tommasia

Ze woonde in Rio Comprido met haar man, Dr. Camargo, en hun enige dochter, Eugenia.

Eugenia

Dr. Camargo's enige dochter met D. Tomásia, beschouwd als de bloem van het paar, verlooft zich met Estacio.

Mendonça

Estácio's vriend vraagt Helena's hand in het huwelijk, maar zijn verzoek wordt niet aanvaard.

Vader Melchior

Voormalig vriend van de familie Vale en een van de door het raadslid benoemde executeurs.

Over de publicatie

Helena was een roman die aanvankelijk als pamflet verscheen in de krant O Globo tussen augustus en november 1876. In hetzelfde jaar werd de tekst echter verzameld en als boek uitgegeven.

Helena was Machado de Assis' derde gepubliceerde roman, de eerste was Resurreição, in 1872, en de tweede A mãe e a luva, in 1874.

Eerste editie van de roman.

Volledig lezen

De roman Helena is gratis te downloaden in PDF-formaat.

Aanpassing voor manga

In juli 2014 werd de Machadiaanse roman Helena bewerkt tot een stripboek door Studio Seasons. De tekenaars die verantwoordelijk waren voor de bewerking waren Montserrat, Sylvia Feer, Simone Beatriz en Maruchan. De uitgever die de leiding had over het project was NewPOP en de uitgave telt 256 pagina's.

Maak ook kennis met