Carpe Diem: cümlenin anlamı ve analizi

Carpe diem Latince bir deyimdir ve anlamı " Günü yakalayın ".

Antik Roma'dan bir şiirde geçen bu ifade, yarının ne getireceğini bilmediğimiz için hayattan en iyi şekilde faydalanmamız gerektiğini vurguluyor.

Yani bu insanlara şu tavsiyelerde bulunuyor şimdiki anın değerini bilin geçmişi ya da geleceği pek umursamadan.

Horace: şu cümlenin yazarı Carpe Diem quam minimum credula postero

İfade Carpe Diem Romalı şair Horace (MÖ 65-MÖ 8) tarafından, Horace'ın ilk kitabının 11 numaralı şiirinde yaratılmıştır. Odes.

Arkadaşı Leucônoe'ye ithaf edilen şiir, son dizesi şu şekilde olan bir öğüttür Carpe diem quam minimum credula postero, olarak çevrilebilecek olan " günü biçin ve yarına çok az inancınız olsun ".

Roma devletinin himayesi altına girmiş bir filozof ve şair olan Horace'ın eserleri arasında, gerek biçimsel nitelikleri gerekse temalara felsefi yaklaşımıyla en çok öne çıkanlar kasideleridir.

En ünlü kasidesi tam da ünlü C arpe Diem.

Romalı şair Horace'ın resmi, Horace'ın Carpe Diem

Horace daha ilk dizede ölümden sonra ne olacağını bilmeye çalışmanın faydasız olduğunu söyler.

Şiir, ölümü merkezi bir tema olarak yerleştirir "anı yakalama" fikrinin yanı sıra, "anın tadını çıkarma" kavramıyla da ilgilidir. Memento Mori Latince'den gelen bir başka ifade de " Ölümü hatırla ".

Saatler Kitabı I'den 11. Kaside

1 Tu ne quaesieris - scire nefas - quem mihi, quem tibi

2 endem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios

3 temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati,

4 seu plures hiemes, seu tribuit Iuppiter ultimam,

5 quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare

6 Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi

7 spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida

8 aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.

Şiirin çevirisi

Bu şiirin Yunan ve Latin edebiyatı uzmanı ve araştırmacı Maria Helena da Rocha Pereira tarafından yapılan çevirisine göz atın.

Leuconoe, sonunun ne olduğunu bilemeyiz - ki bu yasal değildir

Tanrıların sana ya da bana vereceği,

Ne de Babil hesaplarını riske atmayı. Başına geleceklere katlanmak ne kadar da iyidir,

ister Jove'un bize verdiği birçok kış olsun, ister son

Bu, şimdi Tiren Denizi'ni kayalıklara doğru fırlatıyor.

Mantıklı olun, şarabınızı filtreleyin ve kısa bir alanda kalıplayın

Uzun bir umut. Biz konuşurken, kıskançlık zamanı geçip gitmiş olacak.

Daha sonra ne olursa olsun, günün çiçeklerini toplayın.

Epikürcülük ve Epikür kavramıyla ilişkisi Carpe Diem

Epikürcülük, Yunan düşünür Epikuros tarafından yaratılan felsefi bir sistemdi. Maksimum mutluluğa ulaşmanın bir yolu olarak zevk ve sükuneti vaaz ediyordu.

Cehaletin insan ıstırabının kaynaklarından biri olduğuna inanan bu sistem için bilgi de önemliydi.

Onlar için mutluluk arayışı korkularını kontrol etmekle ilgiliydi, dolayısıyla zevklerin tadını çıkarmak bunu başarmanın bir yoluydu. Bu, ataraksiya olarak bilinen bir sükûnet durumuna yol açacaktı.

Ölüm korkusu, ölüme bir "hiçlik" olarak inanarak kontrol altına alınabilir, Epikürcülük için "günü yakala" kadim ölüm korkusundan geriye kalan şeydi.

Carpe diem "Günü yakala" bu sistemde geniş bir anlam kazanıyor; anı yaşamak, sunduğu zevklerin tadını çıkarmak ve bilinmeyen korkusuna yenik düşmemek anlamına geliyor.

Carpe Diem edebiyatta

Horace'tan sonra, Carpe diem edebiyatta yaygın bir figür haline gelmiş, klasisizm ve arcadizm tarafından yeniden ele alınmıştır. üstler Horace'da bulunan Epikürcüler, bu okulların şairleri tarafından sıklıkla kullanılmıştır.

Modernitede Fernando Pessoa Ricardo Reis heteronimi ile Horace'ın şiirlerinin sadece temalarını değil biçimlerini de ele aldı. Carpe Diem şiirlerinde o kadar yer alır ki, en ünlü şiirlerinden birinin adı Günü biç, çünkü sen O'sun.

Bitmez tükenmez akar saat

Bu bizi geçersiz ve hükümsüz kılıyor.

İçinde yaşadığımız şeyin içinde öleceğiz. Hasat

O gün, çünkü sen osun.

Brezilya'da neoklasik Tomás Antônio Gonzaga, kitabında Marília de Dirceu Aşağıda görebileceğimiz gibi Horacean temalardan çokça yararlanmıştır.

Ah! Hayır, Marilia'm,

sen yapmadan önce zamanı yakala

Vücudun gücünü çalmanın verdiği zarar

ve çehreye zarafet.

Yıllar boyunca birçok şair bu konu üzerine düşünmüş ve yazmıştır. Çeşitli bakış açıları ve yaklaşımları olan "günü yakala" en çok tekrarlananlardan biridir.

Carpe Diem Horace, tüm Batı şiirini etkileyen büyük bir şairdi ve temalarının birçoğu diğer yazarlar tarafından yeniden ele alındı.

Carpe Diem Filmde Ölü Ozanlar Derneği

Ölü Ozanlar Derneği fikrinin işlendiği 1989 yapımı bir filmdir. Carpe Diem olay örgüsü boyunca mevcuttur.

Seçkin bir okulda şiir öğretmek için alternatif yöntemler kullanan edebiyat öğretmeni John Keating'in hikâyesini anlatıyor. Keating'in yöntemleri sadece müfredattakileri değil, katı bir sistem içinde farklı bir düşünme biçimini öğretmeyi amaçlıyor.

Böylece, Carpe Diem Sosyal sınıfları ve ebeveynlerinin beklentileri nedeniyle, gençler gelecekleri hakkında endişeli yaşarlar. Hayatı farklı bir şekilde anlamalarını sağlamak için, öğretmen günü yakalama kavramını öğretir, yarın hakkında endişelenmeden zevkleri arar.

Öğretmenin öğrencileri kavramla tanıştırdığı bir sahneyi ele alın.