Schilderij De Kus, door Gustav Klimt

Het kader De Kus (in origineel Der Kuss in het Engels De Kus ) is het beroemdste werk van de Oostenrijkse symbolistische schilder Gustav Klimt (1862-1918).

Het doek werd geschilderd tussen 1907 en 1908, wordt beschouwd als een van de grootste creaties van de westerse schilderkunst en behoort tot de zogenaamde "gouden fase" (de periode kreeg zijn naam omdat in de werken bladgoud werd gebruikt).

Het beroemde doek van Klimt is enorm en heeft de vorm van een perfect vierkant (het schilderij is precies 180 centimeter bij 180 centimeter).

De Kus wordt beschouwd als het beroemdste Oostenrijkse schilderij en maakt deel uit van de permanente collectie van het paleismuseum Belvedere in Wenen.

Het schilderij werd voor het eerst getoond op een tentoonstelling in 1908 in de Oostenrijkse Galerie, en was toen al aangekocht door het Belvedere Palace Museum.

Om een idee te krijgen van de reputatie van de Oostenrijkse schilder: De Kus Het werd verkocht (en tentoongesteld) nog voor het af was. Het schilderij werd gekocht voor 25.000 kronen, een record voor de Oostenrijkse samenleving in die tijd.

De Kus maakt sinds 1908 deel uit van de collectie van het Belvedere Palace Museum in Wenen.

Analyse van het kader De Kus

Op het beroemde doek van Klimt zien we het paar met absolute hoofdrolspeler in het midden van het beeld staan.

In het begin is het mogelijk om intimiteit, delen en de medeplichtigheid van een verliefd stel Maar het doek, een klassieker in de schilderkunst, laat meerdere interpretaties toe. Hieronder vindt u enkele van de bekendste theorieën over het stuk.

Over de samenstelling van het doek

Met een overvloed aan geometrische vormen is het opmerkelijk dat de kleuren helpen een gevoel van volume te geven.

We zien ook hoe De Kus presenteert textuur, veel door de aanwezigheid van goud- en tinfolies die in het beeld zijn aangebracht (vooral in de kleding van het paar en in de achtergrond, die ook versierd met delicate gouden, zilveren en platina schilfers ).

Aangezien we te maken hebben met de figuur van het paar, zijn de rijkelijk versierde gewaden niet meer dan wijde tunieken die de omtrek van de lichamen verhinderen. Anderzijds is het mogelijk om een reeks ornamenten in de prenten waar te nemen: in zijn vinden we vierkante en rechthoekige geometrische symbolen (die teruggaan op fallische symbolen), in de hare zien we cirkels (die kunnen worden gelezen als symbolen vanvruchtbaarheid).

De lay-out van de afbeelding

Zoals te zien is, is het schilderij niet precies horizontaal en verticaal gecentreerd. Het hoofd van de partner lijkt bijna afgesneden en het gezicht van de man is nauwelijks zichtbaar, alleen zijn profiel. De beweging van het hoofd en de nek verraden echter viriliteit.

De achtergrond van het doek is een groene weide met bloemen aan de rand van een klif of afgrond.

A bijna-fusie van lichamen Het is merkwaardig hoe Klimts schilderkunst is beïnvloed door de psychoanalyticus Sigmund Freud (1856-1939), eveneens een Wener en een tijdgenoot van hem.

De illustratie in De Kus Volgens onderzoekster Konstanze Fliedl zijn er mensen die in het beeld het geluk, de volheid en de eenheid van het paar zien:

"De aura van het schilderij en de verleidelijke schoonheid ervan zijn evenzeer te danken aan de - dubbelzinnige - kostbaarheid ervan als aan de afbeelding van het paar geliefden, de belichaming van een verstilde erotische gelukzaligheid."

Anderzijds lezen veel mensen het scherm en herkennen daarin een zeker verdriet en lijden (is de geliefde bewusteloos?).

Een aantal critici verdedigt de stelling dat de schilderkunst een weergave van mannelijke agressiviteit tegenover vrouwen Onder dit prisma zou de vrouw onderworpen lijken, wat wordt bevestigd door de houding op haar knieën en haar vernauwde blik.

Anderzijds zijn er mensen die de gelaatstrekken van de geliefde interpreteren als een uitdrukking van extase en volledigheid.

De Kus een zelfportret?

Sommige deskundigen steunen de theorie dat De Kus zou een zelfportret zijn van de modeontwerpster Emilie Flöge (1874-1952), die de grote liefde in Klimts leven was.

Klimt en zijn geliefde Emilie Flöge. Veel deskundigen suggereren dat de protagonisten van De Kus zijn de geliefden zelf.

Andere theorieën wijzen erop dat sommige muzen model stonden voor het schilderen van het doek.

Een sterke these wijst erop dat de vrouw op het schilderij Adele Bloch-Bauer is, die had geposeerd voor een ander doek van Klimt, of mogelijk Red Hilda, een model dat ook verschillende keren voor de schilder had opgetreden.

In feite is er bijna altijd een vrouw (of meer) aanwezig in de schilderijen van de Oostenrijkse schilder. Het is geen toeval dat Klimt bekend stond als een schilder van vrouwen.

Over De Gouden Fase

Sommige theoretici noemen deze fase van Klimt vaak de Gouden Eeuw of Gouden Periode.

Zeker is dat de werken uit die tijd werden gekenmerkt door het gebruik van geometrische vormen en de aanwezigheid van een decoratieve overdaad. Klimt bracht op de afbeeldingen bladgoud aan. Hij was overigens de bedenker van deze vernieuwende techniek waarbij bladgoud werd gemengd met olieverf en bronsverf.

Er zijn twee verschillende (en waarschijnlijk complementaire) theorieën die Klimts belangstelling voor de toepassing van goud verklaren. De inspiratie zou kunnen komen van de invloed van zijn vader, Ernest Klimt, die goudgraveur was. De andere theorie wijst op het feit dat de schilder een reis maakte naar Ravenna, Italië, waar hij de bewaard gebleven Byzantijnse mozaïeken zag en door de stukken werd betoverd.

Naast De Kus een ander iconisch werk van de Gouden Fase is Portret van Adele Bloch-Bauer I (1907):

Portret van Adele Bloch-Bauer I (1907).

Het belang van het kader De Kus voor Oostenrijk

Klimts creatie is zo belangrijk voor de cultuur en de nationale identiteit dat de Oostenrijkse Munt een serie herdenkingsmunten heeft geproduceerd met de naam Klimt en zijn vrouwen ).

De serie ging in 2012 in productie als viering van de 150e geboortedag van de Weense schilder.

De laatste uitgave van de collectie, uitgegeven op 13 april 2016, bevatte een gravure van De Kus De munt wordt momenteel rechtstreeks via de Munt verkocht en kost ¤484,00.

De Oostenrijkse regering heeft een gouden herdenkingsmunt uitgegeven met de afbeelding van De Kus aan de ene kant en de voorstelling van zijn schepper aan de andere kant.

De vele reproducties van De Kus

Het doek van Klimt is de laatste decennia populair geworden en is onderdeel geworden van de zogenaamde massacultuur. Het is vrij gebruikelijk om reproducties van de afbeelding van de Oostenrijkse schilder aan te treffen op kussens, dozen, decoratieve voorwerpen, stoffen, enz.

De afbeelding van het doek werd ook in 2013 gereproduceerd als een vorm van kritiek. In Damascus repliceerde de Syrische kunstenaar Tamman Azzam na een bombardement het werk van de Oostenrijkse meester digitaal op een muur van een beschadigd gebouw met oorlogssporen als een vorm van protest. Volgens de maker:

"Het werk gaat over de relatie tussen tragedie en komedie en het gaat over de plaats van kunst tijdens de oorlog. Het gaat over hoop en hoe je tegen de oorlog kunt vechten met een schilderij dat over liefde gaat. Ik heb het werk van Klimt gebruikt omdat het beroemd is. Met een artistiek gebaar is het mogelijk om de aandacht van mensen te trekken. (...) Ik wil bespreken hoe de hele wereld geïnteresseerd kan zijn in kunst en aan de andere kant tweehonderd mensen zijnGoya creëerde een werk om de moord op honderden onschuldige Spaanse burgers op 3 mei 1808 te vereeuwigen. Hoeveel 3 mei dagen hebben we vandaag de dag in Syrië?".

Een gebombardeerd gebouw in Syrië met de afbeelding van Klimt's meesterwerk. Artistieke interventie door Tamman Azzam.

Biografie van Gustav Klimt

Gustav Klimt werd in 1862 in een buitenwijk van Wenen geboren in de wieg van een gezin met zeven kinderen. Zijn vader, Ernest Klimt, was goudgraveur en zijn moeder, Anna Rosalia, zorgde voor het grote gezin.

Op 14-jarige leeftijd ging de schilder naar de Kunstnijverheidsschool en begon hij schilderlessen te volgen met zijn broer Ernst.

Klimt kreeg geleidelijk aan erkenning en begon een aantal openbare werken te schilderen, zoals de trappen van het Kunsthistorisches Museum en het plafond van de Grote Zaal van de Universiteit van Wenen.

In 1888 ontvangt de schilder een onderscheiding van keizer Frans Jozef I.

In 1897 richtte hij de Wiener Secession op en werd er de eerste voorzitter van.

Ondanks de kritische en publieke waardering leefde Klimt een teruggetrokken en tamelijk discreet leven. Hij was een eenvoudige man, die zich in tunieken kleedde en bij zijn moeder en zus woonde.

In zijn atelier werkte Gustav acht tot negen uur per dag en had hij de gewoonte te schilderen met behulp van levende modellen.

De Oostenrijkse schilder stierf in 1918.

De Oostenrijkse schilder Gustav Klimt.

Maak ook kennis met