مدرنیسم در برزیل: ویژگی ها، مراحل و زمینه تاریخی جنبش

مدرنیسم برزیلی یک جنبش فرهنگی و هنری بود که تأثیر زیادی بر فرهنگ ملی، به ویژه در حوزه های ادبیات و هنرهای تجسمی داشت. و رویارویی با جامعه، تأثیرگذاری بر نسل های آینده.

مدرنیسم برزیل: خلاصه

مدرنیسم برزیلی در نیمه اول قرن بیستم ظهور کرد و یک جریان هنری و فرهنگی بود که چشم انداز ملی را متحول کرد.

این جنبش از طریق پژواک پیشتازان اروپایی مانند فوتوریسم، کوبیسم و ​​سوررئالیسم به قلمرو برزیل رسید. جنبش به چالش کشیدن و در تضاد با سنت‌ها و مدل‌های نسل‌های پیشین، به دنبال آزادی و نوآوری بود.

مانند سایر نقاط جهان، مدرنیسم برزیلی در جستجوی ایده‌ها و اشکال جدید برای ایجاد بود. اما در اینجا جنبش فراتر رفت، زیرا همزمان با مرحله ای بود که کشور به دنبال هویت خود بود .

بعد از قرن ها که هنرمندان و نویسندگان تنها به بازتولید و واردات ارجاعات اروپایی پرداختند، مدرنیسم توجه را به خاک ملی جلب کرد. قدردانی بیشتر از فرهنگ و مردم برزیل شروع می شود : شیوه صحبت، واقعیت، مشکلات آنها.

در ابتدا، انتقاد شدید علیه مدرنیست ها بود، حتی به آنچه اشاره می کرد.از آن زمان به بعد، برچسب "مدرنیسم" شروع به تثبیت کرد.

در اروپا، این جنبش در جریانات آوانگارد بیشماری مانند سوررئالیسم، فوتوریسم، اکسپرسیونیسم، از جمله مواردی که در سراسر جهان طنین انداز شد، تکثیر شد. 1>

همچنین به

درباره مدرنیسم بیشتر بیاموزید: ویژگی ها و زمینه تاریخی.

ویژگی های مدرنیسم برزیل

گسست از سنت

بر خلاف مکاتب و سنت‌های قبلی که الگوها، تکنیک‌ها و مضامین محدودی را برای خلق هنری تجویز می‌کردند، مدرنیسم می‌خواست قوانین را زیر و رو کند . برای مثال، در ادبیات، مدرنیست‌ها فرم‌های ثابت و طرح‌های قافیه را کنار می‌گذاشتند.

موضع تجربی

با تأثیرات جریان‌های آوانگارد، مدرنیسم به دنبال راه‌های دیگری برای کشف ذهن انسان بود. 5>، روش ها و روش های دیگر برای شناخت و ایجاد. به همین دلیل است که او همیشه مایل به نوآوری، آزمایش و ریسک تکنیک های جدید بود.

ارزش بخشیدن به زندگی روزمره

این تغییرات فقط از نظر فرم و زیبایی شناسی نبود، بلکه در مضامین نیز به وجود آمد. در ادبیات و هنرهای پلاستیکی مورد توجه قرار گرفت. آفرینش اکنون جزئیات کوچک زندگی روزمره را که تا آن زمان بی ارزش شده بود، در بر می گیرد و منعکس می کند.

جستجو و بازسازی هویت

مدرنیسم همچنین موتور جستجو و بازسازی یک هویت ملی، پس از قرن ها تسلط پرتغالی ها و بازتولید صرف تأثیرات اروپایی. هنر و ادبیات ازمدرنیسمو بر خلاف این سنت‌ها است و روی موضوع برزیلی تمرکز می‌کند .

بنابراین، می‌کوشد فرهنگ، آداب و رسوم و زبان آن را در میان سایر ویژگی‌های ملی منعکس کند. همچنین نشان دهنده کثرت و تنوعی است که در قلمرو ما، یعنی «برزیل‌های مختلف» وجود دارد.

ارزیابی مجدد فرهنگ و میراث بومی

در جستجوی این هویت، مدرنیسم برزیلی بر چیزی متمرکز شد. که تا آن زمان پاک و نادیده گرفته شده بود: فرهنگ وسیع بومی. بنابراین، مدرنیست ها تصمیم گرفتند آن را در آثار خود بررسی کنند.

به عنوان مثال، نقاشی های تارسیلا دو آمارال، یکی از نام های اصلی نقاشی مدرنیستی برزیل را به یاد بیاوریم:

نقاشی آباپورو، توسط تارسیلا دو آمارال.

درباره تابلوی آباپورو، اثر تارسیلا دو آمارال بیشتر بدانید.

مراحل مدرنیسم برزیلی در ادبیات

دودیدو در سه مرحله، مدرنیسم در برزیل در طول زمان جنبه ها و ویژگی های مختلفی به خود گرفت.

به طور کلی، ایده سنت شکنی متمایز می شود و ساختارهای جدیدی مانند شعر آزاد را ایجاد می کند. همچنین توجه به زندگی روزمره وجود دارد که به زبان ساده تری که به ثبت شفاهی نزدیک تر است منعکس می شود.

فاز اول: فاز قهرمانی 1922 - 1930) )

تجدید

مرحله اول که به عنوان قهرمانانه شناخته می شود، رادیکال ترین مرحله در نظر گرفته می شود، زیرا خواستار کنار گذاشتن آن بود.همه کنوانسیون ها و تجدید کلی پارادایم ها .

بی احترامی و شمایل شکن، این نسل تصمیم گرفت همه مدل ها را نابود کند و در جستجوی چیزی اصیل و واقعاً برزیلی باشد. این فرآیند همچنین مورد ارزیابی مجدد فرهنگ بومی قرار گرفت که اغلب به پس‌زمینه تنزل می‌یابد.

ملی‌گرایی

ناسیونالیسم یکی از بارزترین ویژگی‌های این مرحله بود، با فرض خطوط کاملاً متضاد. یک طرف ناسیونالیسم انتقادی بود که خشونت واقعیت برزیل را محکوم می کرد. از سوی دیگر، میهن پرستان سرافراز با وطن پرستی و آرمان های افراطی تشدید شده خود بودند.

مجلات و اعلامیه ها

در میان نشریات آن زمان، Revista Klaxon<برجسته می شود. 10> (1922) - 1923)، Manifesto da Poesia Pau-Brasil (1924 - 1925) و Revista de Antropofagia (1928 - 1929).

جلد Revista de Antropofagia (1929).

درباره مانیفست انسان خواری اسوالد دی آندراد بیشتر بدانید.

فاز دوم: مرحله تثبیت یا نسل 30 (1930 - 1945)

مفکرتر از نسل قبلی، این نسلی از تداوم است که برخی از اصول اساسی مدرنیسم 22 را حفظ می کند، مانند شعر آزاد. و زبان محاوره ای.

دیدگاه سیاسی اجتماعی

موج دوم مدرنیستی از میل به نابودی مرحله اول فاصله می گیرد. به طور عمده به شعر و عاشقانه، نسل اختصاص داده شده استاز 30 شروع به پرداختن به مسائل اجتماعی سیاسی و فلسفی کرد. او با اتخاذ موضعی موقرتر و آگاهانه تر، جایگاه انسان را در جهان جست وجو کرد و در مورد شهروند برزیلی تأمل کرد.

منطقه گرایی

توجه به واقعیت های مختلف ملی، در بخش های مختلف کشور در این کشور، این مرحله تثبیت شروع به درک نابرابری هایی کرد که در برزیل وجود داشت.

بنابراین، منطقه گرایی آن زمان (که عمدتاً در شمال شرق مورد تأکید قرار گرفت) روش هایی مانند coronelismo ، بهره برداری از طبقه کارگر، پیامدهای برده داری، بی ثباتی مهاجران و غیره.

علاوه بر مضامین، ادبیات شروع به توجه به زبان های محلی، بازتولید عبارات منطقه ای و عامیانه کرد.

سال 1928 با A Bagaceira ، اثر خوزه امریکو دی آلمیدا، و Macunaíma ، اثر ماریو دی آندراد، نشانه ظهور رمان منطقه‌گرا بود.

مرحله سوم: فاز پسا مدرنیستی یا نسل 45 (1945-1960)

نسل 45 به پسا- نیز معروف بود. مدرنیستی ، زیرا با پارامترهای زیبایی‌شناختی مرحله اولیه، مانند آزادی رسمی و طنز و غیره، مخالف بود. اگرچه به سال 1960 اشاره شده است، برخی از منتقدان معتقدند که تا دهه 1980 ادامه داشت.

صمیمیت

ادبیات آن زمانبه شعر که عمدتاً تحت تأثیر تحولات سیاسی ملی و بین المللی بود، اولویت داد. جهان درگیر جنگ سرد شد، مجموعه ای از درگیری های غیرمستقیم بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی (1945 - 1991).

در این دوره، برزیل با پایان دوره وارگاس، پوپولیسم مواجه شد. و همچنین جنبش هایی که مقدمات استقرار دیکتاتوری را فراهم کردند. شعر تولید شده در این مرحله با جدی بودن، جدی بودن و تمرکز بر تأمل و فرد مشخص می شود. این سنت منطقه گرایی باقی مانده است، این بار توجه به واقعیت سرتانجا. یکی از بهترین نمونه ها، ادبیات کلاسیک برزیل است Grande Sertão: Veredas (1956)، نوشته Guimarães Rosa.

جلد کتاب Grande Sertão: Veredas (1956)، نوشته Guimarães Rosa.

مدرنیسم در برزیل: نویسندگان و آثار اصلی

وقتی از مدرنیسم در برزیل صحبت می کنیم، نام Oswald de Andrade (1890 - 1954) فراموش نشدنی است. نویسنده پیشگام جنبش در قلمرو ملی بود و جنبش های هفته هنر مدرن را رهبری کرد.

او ادعا کرد با O مانیفست شعر پائو برزیل شعری با محوریت بافت ملی و همچنین فرهنگ عامه، که "کشف مجدد برزیل" را پیشنهاد می کند.

پرتره نویسنده اسوالد دی آندراد.

در حال حاضر در بیانیهAntropófilo (1928)، پیشنهاد می کند که برزیلی ها تأثیرات اروپایی را "بلع" کنند تا آنها را "هضم" کنند، یعنی آنها را در زمینه دیگری بازآفرینی کنند.

که همچنین از ابتدا در جنبش بود و ایستاد. Mário de Andrade (1893 - 1945) بود که در سال 1928 Macunaíma ، یکی از بزرگترین آثار ادبیات ما را منتشر کرد.

جلد جلد از کتاب Macunaíma (1928)، اثر ماریو د آندراد.

این کتاب که داستان ماکونایمای هندی را از بدو تولدش بیان می‌کند، از تحقیقاتی که نویسنده در مورد فرهنگ برزیل و فرهنگ آن انجام می‌داد پدید آمد. ریشه ها.

در سال 1969، این رمان توسط خواکیم پدرو دی آندراد برای سینما اقتباس شد و گرانده اوتلو در نقش اصلی نقش داشت.

Carlos Drummond de Andrade (1902) — 1987)، یکی از بزرگترین شاعران ملی، همچنین نماینده بزرگ نسل دوم مدرنیسم در برزیل بود.

پرتره نویسنده کارلوس دراموند دی آندراد.

او ابیاتی با محوریت موضوعات عمده سیاسی اجتماعی آن زمان، از تأمل در جایگاه فرد در جهان غافل شد.

شاعر با زبانی نزدیک به شفاهی و مضامین روزمره، چندین نسل از خوانندگان را تسخیر کرد. و تأثیر زیادی بر اثر گذاشت

در نهایت، لازم است به نویسنده ای اشاره کنیم که همراه با Guimarães Rosa (1908-1967)، نماینده منطقه گرایی برزیل و رمان های مدرنیستی بود: Gracilianoراموس (1892 - 1953).

جلد کتاب ویداس سکاس و پرتره نویسنده آن، گراسیلیانو راموس.

ویداس Secas (1938) شاهکار او به حساب می‌آید که پرتره‌ای از تجربیات زندگی را در سرتائو ترسیم می‌کند. این کتاب فقر، گرسنگی و مبارزات روزمره یک خانواده شمال شرقی را نشان می دهد که تلاش می کنند زنده بمانند. 22>

زمینه تاریخی: خاستگاه مدرنیسم در برزیل

همیشه به بافت اجتماعی و سیاسی آن زمان، برزیلی مرتبط است. مدرنیسم پس از جنگ جهانی اول که بین سالهای 1914 و 1918 رخ داد، ظهور کرد.

در قلمرو ملی، این دوره با افزایش تورم نیز مشخص شد که باعث ایجاد احساس نارضایتی عمومی شد. 1>

اگرچه در برزیل عباراتی از مدرنیسم وجود داشت، این جنبش برای همیشه با یک سال همراه بود.به طور خاص: 1922.

هفته هنر مدرن 1922 چه بود؟

هفته هنر مدرن نقطه شروع مدرنیسم در برزیل در نظر گرفته می شود، اگرچه این هفته نیز دارای مشارکت خالقانی از جریان های دیگر.

پوستر آخرین شب هفته هنر مدرن (17 فوریه 1922).

این رویداد در سائوپائولو، در تئاتر شهرداری، در 13، 15 و 17 فوریه، 1922 .

در تاریخی که جشن صدمین سالگرد استقلال برزیل ، مدرنیست ها در نظر داشتند برای بازسازی کشور و چشم انداز فرهنگی آن از طریق هنر، موسیقی و ادبیات.

کمیته سازماندهی هفته هنر مدرن، با اسوالد دی آندراد در کانون توجه (در جلو).

همه چیز درباره Semana de Arte Moderna و هنرمندان مهم Semana de Arte Moderna را بررسی کنید.

مدرنیسم چگونه بوجود آمد؟

مدرنیسم به عنوان یک جنبش فرهنگی و هنری در یک دوره پیکربندی شد. که با درگیری ها و تغییرات عمده مشخص می شد : دوره زمانی که جنگ جهانی اول (1914-1918) و جنگ جهانی دوم (1939-1945) را از هم جدا کرد.

این زمان نیز توسط فرآیند سریع صنعتی شدن، که به معنای پیگیری پیشرفت و نوآوری بود.

در سال 1890، زیگفرید بینگ فروشگاه Art Nouveau را در پاریس افتتاح کرد که گرد هم آمد. قطعاتی که در آن زمان تولید می شدند و از زیبایی شناسی خاصی پیروی می کردند.