අන්තර්ගත වගුව
ඔහු ජීවත් වුවද වසර 20 ක් පමණක්, කතුවරයා අපගේ ඉතිහාසය සලකුණු කළ අතර එහි අඳුරු සහ ශෝක සාහිත්‍ය විශ්වය ජාතික කැනනයෙහි කොටසක් විය.
1. ආදරය
ආදරය! මට ආදරය අවශ්‍යයි
ඔබේ හදවතේ ජීවත්වීම!
මෙම වේදනාව විඳීම සහ ආදරය කිරීම
එය ආශාවෙන් ක්ලාන්ත වෙයි!
ඔබේ ආත්මය තුළ, ඔබේ චමත්කාරය තුළ
සහ ඔබේ සුදුමැලි බව තුළ
සහ ඔබේ දැවෙන කඳුළු වල
ලංජන සුසුම!
මට ඔබේ තොල්වලින් බොන්න අවශ්‍යයි
ඔබේ ස්වර්ගීය ප්‍රේමණීය!
මට ඔබේ ළයේ මැරෙන්නට අවශ්‍යයි
ඔබේ ළයේ ප්‍රීතියෙන්!
මට බලාපොරොත්තුවෙන් ජීවත් වීමට අවශ්‍යයි!
මට අවශ්‍යයි වෙව්ලීමට සහ දැනීමට!
ඔබේ සුවඳැති ෙගත්තම් තුළ
මට සිහින හා නිදා ගැනීමට අවශ්‍යයි!
එන්න, දේවදූතය, මගේ කන්‍යාව,
මගේ ආත්මය, මගේ හදවත...
මොනතරම් රාත්‍රියක්ද! මොනතරම් සුන්දර රාත්‍රියක්ද!
සුළඟ කෙතරම් මිහිරිද!
සුළඟේ සුසුම් අතර,
රාත්‍රියේ සිට මෘදු සිසිලස දක්වා,
මට මොහොතක් ජීවත් වීමට අවශ්‍යයි,
ඔබ සමඟ ආදරයෙන් මැරෙන්න!
මෙය කතුවරයාගේ ඉතා ප්‍රසිද්ධ කාව්‍යයක් වන අතර එය ඔහුගේ උසස්භාවය සහ පරමාදර්ශී කිරීම නිරූපණය කරයි. ප්‍රේමයේ හැඟීම.
විෂයය ප්‍රේමය දුක් වේදනා සමඟ සම්බන්ධ කරන බව පැහැදිලි වුවද, බිඳෙනසුලු බව සහ දුක සඳහන් කරන වචන මාලාවක් හරහා, ඔහු සම්බන්ධතාවය දකින්නේ එකම හැකියාව ලෙස ය.ගැලවීම .
යථාර්ථයෙන් ගැලවීමට ඇති උනන්දුව තුළ, ආදරණීයයා අසල ඇති "සදාකාලික විවේකය" වේදනාව වළක්වා ගැනීමට හොඳම මාර්ගය බව පෙනේ. එමනිසා, ගීතමය ආත්මය එය ඒකාබද්ධ මරණයක් ගැන සිහින දකින බව සඟවන්නේ නැත, රෝමියෝ සහ ජුලියට් ශෛලිය තුල.
2. මගේ ප්‍රාර්ථනාව
මගේ කැමැත්ත? සුදු අත්වැසුම විය යුතුව තිබුණි
ඔබේ මෘදු කුඩා අත මිරිකන බව:
ඔබේ ළයේ මැලවෙන කැමිලියා,
පාළු අහසේ සිට ඔබව දකින දේවදූතයා. .. .
මගේ කැමැත්ත? එය සෙරෙප්පුව වීමටයි
බෝලයේදී ඔබේ මිහිරි පාදය අවසන් විය....
ඔබ අනාගතයේ සිහින දකින බලාපොරොත්තුව,
ඔබට මෙහි ඇති ආශාව මිහිමත... .
මගේ කැමැත්ත? එය තිරය විය යුතුය
එය ඔබේ යහනේ අභිරහස් නොකියයි ඔබේ පපුව.
මගේ කැමැත්ත? එය ඔබේ කැඩපත විය යුතු විය
ඔබ ගලවන විට ඔබ දකින්නේ කෙතරම් අලංකාරද
බෝලයෙන් කෝනිස් සහ මල් වල ඇඳුම්
ඔබේ නිරුවත් කරුණාව දෙස ආදරයෙන් බලන්න !
මගේ කැමැත්ත? එය ඔබේ ඇඳෙන් විය යුතු විය
පත්රය, කැම්බ්රික් වලින් සාදන ලද කොට්ටය
ඔබ ඔබේ පියයුරු වැස්මකින්, ඔබ විවේක ගන්නා තැන,
මම මගේ හිසකෙස්, මගේ මායාකාරියගේ මුහුණ....
මගේ කැමැත්ත? එය පෘථිවියේ හඬ විය යුතුය
අහසේ තරුවට ආදරය ඇසෙන බව!
ඔබ සිහින දකින, ඔබ ආශා කරන පෙම්වතා වීමට
දී enchanted schisms of laguor!
මෙය ඔහු ආදරය කරන ගැහැනියට විෂයෙහි ආදරය සහ කැපවීම විදහා දක්වන ප්‍රේම කාව්‍යයකි. සංයුතිය පුරාම ඔහු විස්තර කරයිඔහුට ඇය ඉදිරියේ සිටීමට අවශ්‍ය වූ අවස්ථා කිහිපයක්.
එය මතුපිටින්, වස්තුවක් මෙන් වුවද, ගීතමය ආත්මය ඇගේ ශරීරයට සමීප වීමට අවශ්‍ය බව හෙළි කරයි. කාමුකත්වය වැස්මකින් ඉඟි කරනු ලැබේ, නිදසුනක් වශයෙන්, ඔහු ඇය වැතිර සිටින ෂීට් වීමට අවශ්‍ය වූ විට.
සංයුතිය ප්‍රේමය වැනි ප්‍රතිවිරුද්ධ හැඟීම් එකට ගෙන එන බව ද දෘශ්‍යමාන වේ. එයම: dysphoric වචන මාලාවක් තිබේ නම්, ප්‍රීතිය සහ බලාපොරොත්තුව ගැන ද සඳහන් වේ.
මගේ ආශාව - Álvares de Azevedo by José Marcio Castro Alves3. මම ඇය සමඟ ඊයේ රාත්‍රිය ගත කළෙමි
මම ඇය සමඟ ඊයේ රාත්‍රිය ගත කළෙමි.
මැදිරියෙන් බෙදීම නැඟුණේ
බලන්න: Telecine Play හි නැරඹීමට හොඳම චිත්‍රපට 25ක්අපි අතර පමණයි — මම ජීවත් වුණා
මේ සුන්දර කන්‍යාවගේ මිහිරි හුස්ම තුළ...
මෙතරම් ආදරයක්, මෙතරම් ගින්නක් හෙළිවේ
ඒ කළු ඇස්වල! මට ඇයව දැකගත හැකි වූයේ ඇයව පමණි!
දෙව්ලොව සිට තවත් සංගීතයක්, වඩා සංහිඳියාවක්
ඒ තරුණියගේ ආත්මය තුළ ප්‍රාර්ථනා කරනවා!
ඒ ළය කෙතරම් මිහිරිද!
තොල් මත මොනතරම් මායාකාරියකගේ සිනහවක්ද!
මට මතකයි ඒ පැය ගණන් හැඬුවා!
ඒත් මුළු ලෝකෙම දුක සහ රිදවන දේ
මගේ මුළු පපුවම ගැහෙනවා දැනෙනවා...
ආදරණීයයි! සහ තනියම නිදාගන්න!
මෙම සොනට් එකේ, විෂය පාපොච්චාරණය කරන්නේ ඔහු තම ආදරණීයයාට සමීපව රාත්‍රිය ගත කළ බවයි. එම විස්තරයෙන් අපට පෙනෙන්නේ ඔහුගේ බැල්ම මුළු කාලයම ඇය වෙත එල්ල වී ඇති බවත්, ඉහළම ප්‍රශංසාව ලබන සුන්දරත්වය නිරීක්ෂණය කර ඇති බවත් ය.
පදවලින් ප්‍රකාශ කරන්නේ ඇස්වල දෝංකාර දෙන බව පෙනෙන ගීතමය ආත්මයේ ආශාවයි.තරුණියගේ, ආශාවේ ගින්න හෙළි කරයි. ඔහු ඇගේ "විශාරද සිනහවෙන්" ආධිපත්‍යය දරන අතර ඊළඟ දවසේ ඔහු ආශාවෙන් අඬයි. නාට්‍යමය ස්වරයකින්, අවසාන පේළි කෙනෙකුට මෙතරම් අවශ්‍ය වීම සහ තනිව සිටීම ගැන ඔහුගේ අප්‍රසාදය පාපොච්චාරණය කරයි .
4. ආයුබෝවන්, මගේ සිහින!
ආයුබෝවන්, මගේ සිහින, මම වැලපෙමින් මිය යනවා!
මම පැවැත්මේ ආශාවක් රැගෙන නොයමි!
එමෙන්ම ජීවිතය මගේ පපුව පිරී ගියේය.
ඔහු මිය ගියේ මගේ ශෝකජනක තරුණ කාලයේදීයි!
කාලකණ්නි! මම මගේ දුප්පත් දවස් වලට ඡන්දය දුන්නා
නිෂ්ඵල ආදරයක උමතු ඉරණමට,
සහ අඳුරේ මගේ ආත්මය දැන් නිදාගන්නවා
මරණය වැලපීමකට සම්බන්ධ පෙනුමක් වගේ.<1
මගේ දෙවියනි, මට ඉතිරිව ඇත්තේ කුමක්ද? මාත් එක්ක මැරෙන්න
මගේ අවංක ආදරයේ තරුව,
මගේ මැරුණු පපුවේ තව දුරටත් මට පේන්නේ නෑ
මැලවුණු මල් අතලොස්සක්!
මෙන්න , සම්පූර්ණ බලාපොරොත්තු නොමැතිකම සංයුතියේ මාතෘකාවේ සිටම පවතී. පිළිකුල සහ පරාජය යන අශුභවාදී හැඟීමකින් යුතුව, මෙම කාව්‍යමය විෂයයෙහි උදාසීන මනෝභාවයක්, නොස්ටැල්ජියාව පවා දැනීමට නොහැකි බවක් හෙළි කරයි.
දුක සහ මානසික අවපීඩනයට යටත්ව, ඔහු එම කාලය හෙළි කරයි. ඇගේ සියලු සතුට උදුරාගත් අතර මරණය ප්‍රාර්ථනා කරමින් තම පැවැත්ම පවා ප්‍රශ්න කළාය. ගීතමය ආත්මයේ හුදකලා වීම සහ පිරිහීම පෙනෙන්නේ ඔහු නොසෑහෙන ආදරයකට සම්පූර්ණ කැපවීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසය.
ÁLVARES DE AZEVEDO - Goodbye My Dreams (කියවන ලද කවිය)5. මම හෙට මැරුණොත්
මම නම්මම හෙට මැරුණොත් අඩුම තරමේ මම එනවා
ඇස් පියාගන්න මගේ දුක හිතෙන නංගි;
මගේ ආසාවෙන් ඉන්න අම්මා මැරෙනවා
මම හෙට මැරුණොත්!
>මගේ අනාගතයේ කොපමණ තේජස මම අපේක්ෂා කරනවාද!
අනාගතයේ උදාව සහ මොනතරම් හෙට දවසක්ද!
මේ ඔටුනු හඬා වැටීම මට අහිමි වනු ඇත
මම හෙට මැරුණොත්!
මොනතරම් හිරුක්ද! මොනතරම් නිල් අහසක්ද! අරුණෝදයේ කෙතරම් මිහිරිද
වඩාත්ම සොඳුරු සොබා දහම අවදි වෙයි!
මෙතරම් ආදරයක් මගේ පපුවට දැනෙන්නේ නැත
මම හෙට මැරුණොත්!
0>එහෙත් මේ ජීවිතය ගිල ගන්නා වේදනාවකීර්තියට ඇති ආශාව, වේදනාකාරී උනන්දුව...
මගේ පපුවේ වේදනාව අඩුම තරමින් නිහඬ වනු ඇත
මම නම් හෙට මිය ගියේය!
කවියාගේ මරණයට මාසයකට පමණ පෙර ලියා ඇති අතර, ඔහුගේ අවදියේදී පවා සංයුතිය කියවන ලදී. එහි දී කාව්‍ය විෂය ඔහුගේ මරණයෙන් පසු වෙන දේ ගැන මෙනෙහි කරයි , වාගේ වාසි අවාසි ලැයිස්තුගත කරන්නාක් මෙනි. අනාගතය ඔහුට අහිමි වනු ඇත, ඔහු තවමත් බලාපොරොත්තු සහ කුතුහලය පෝෂණය කරන බව හෙළි කරයි. ඔහුට නැවත කිසි දිනෙක දැකීමට නොහැකි වූ මේ ලෝකයේ සියලුම ස්වාභාවික සුන්දරත්වයන් ඔහුට තවමත් මතකයි. කෙසේ වෙතත්, අවසානයේදී, ඔහුගේ නිරන්තර දුක් වේදනා සමනය කළ හැකි එකම මාර්ගය එය වන බැවින් එය සහනයක් වනු ඇතැයි ඔහු නිගමනය කළේය.
6. මගේ අවාසනාව
මගේ අවාසනාව, නැහැ, එය කවියෙකු නොවීම,
ප්‍රේමයේ දේශයේ පවා දෝංකාරයක් නොමැති,
සහ මගේ දෙවියන්ගේ දූතයා, මගේ ග්‍රහලෝකය
ඔබ බෝනික්කෙකුට සලකනවා වගේ මට සලකන්න....
එය වැලමිට කඩාගෙන එහා මෙහා ඇවිදින්නේ නැහැ,
දැඩි වෙනවා වගේකොට්ටයට ගල් ගැසීම....
මම දන්නවා.... ලෝකය නැතිවූ වගුරු බිමකි
හිරු කාගේද (මම ප්‍රාර්ථනා කරමි!) මුදල්....
මගේ අවාසනාව, ඔහ් අවංක කන්‍යාව,
මගේ පියයුරු මෙතරම් අපහාස කරන්නේ කුමක් ද,
සම්පූර්ණ කවියක් ලිවීමට සිදුවීම,
සහ ඉටිපන්දමක් සඳහා සතයක් නොමැතිකම.
පළමු පදවලම, ගීතමය විෂය ඔහුගේ වර්තමාන තත්වය ඉදිරිපත් කරයි , ඔහු ජීවත් වන අවාසනාව විස්තර කිරීමට යන බව නිවේදනය කරයි. ආරම්භක ගාථාවෙන් ඔහු පටන් ගන්නේ තමන් ආදරය කරන ගැහැනිය විසින් ගර්හාවට ලක් කර ඇගේ අතේ "බෝනික්කෙක්" ලෙස සලකන කවියෙකු ලෙස තමන්ව විස්තර කිරීමෙනි.
දෙවන ගාථාවෙන් විෂයය ඔහුගේ දුප්පත්කම ගැන කියයි. ඔහුගේ ඇඳුම් ඉරා දැමීමෙන් සහ ඔහුගේ දෛනික ජීවිතයේ සම්පූර්ණ පහසුව නැතිකම තුළින් දැකගත හැකිය. මුදල් මත පදනම්ව ජීවත් වන්න, එය දෙවියන් හෝ සූර්යයා මෙන් ය. ඔහුට කවියක් ලියන්නට අවශ්‍ය වන අතර එය පත්තු කිරීමට ඉටිපන්දමක්වත් මිලට ගත නොහැකි මොහොතේ ඔහුගේ දුක්ඛිතභාවය රූපක වේ.
7. මිය යන මතකයන්
මම ජීවිතය කම්මැලිකමෙන් පිටව යනවා
කාන්තාරයේ සිට, දූවිලි සහිත ඇවිදින්නා,
- දිගු බියකරු සිහිනයක පැය මෙන්
කුමන සීනුව නාද කරන හඬින් දිය වී යයි;
මගේ ඉබාගාතේ යන ආත්මය පිටුවහල් කළාක් මෙන්,
අඥාන ගින්දර දවාගත් තැන:
මට ඔබ නැතුව පාලුයි - ඒ කාලයයි
එය මොනතරම් සුන්දර මායාවක්ද අලංකාර කළේ.
මට ඔබ නැතුව පාලුයි - ඔව්ඒ සෙවණැලි වලින්
මගේ රාත්‍රී කාලය දෙස බලා සිටින බව මට දැනුනා.
අනේ මගේ අම්මේ දුප්පත් දේ,
ඔබ මගේ දුකෙන් මැලවී යන බව!
ඇස් පිහාටු කඳුළක් ගලනවා නම්,
සුසුමක් තවමත් මගේ පියයුරුවල වෙව්ලයි නම්,
ඒ මා සිහින මැවූ, කිසිදාක
ඇයව ලස්සනට නොගෙනා කන්‍යාවටය. කම්මුල මගේ දෙතොලට සහ බලාපොරොත්තුව
ජීවිතයේ ඔබේ ආදරය භුක්ති විඳීමට.
විශුද්ධ සහ නිරුවත් සත්‍යය මම සිපගන්නෙමි,
සිහිනය ස්ඵටික වන බව මම දකිමි මිත්‍රයා.
ඉබාගාතේ යන සිහින වල මගේ කන්‍යාව,
ස්වර්ගයේ දුව, මම ඔබට ආදරය කරන්නෙමි!
මගේ හුදකලා ඇඳ විවේක ගන්න
මිනිසුන්ගේ අමතක වූ වනාන්තරයේ,
කුරුසියේ සෙවණෙහි, එය මත ලියන්න:
ඔහු කවියෙක් - ඔහු සිහින මැව්වා - සහ ජීවිතයේ ආදරය කළා.
බලන්න: Menino de Engenho: José Lins do Rêgo ගේ වැඩ විශ්ලේෂණය සහ සාරාංශයසංයුතිය <2 වර්ගයකි. "කම්මැලිකම", "කාන්තාරය" සහ "නපුරු සිහිනය" වැනි ඩිස්පොරික් රූප සමඟ තම ජීවිතය ඇසුරු කරන කාව්‍ය විෂයට සමුගැනීම . ඔහුගේ මතකයන් හරහා යමින්, ඔහුට තම මවගේ සෙනෙහස අහිමි වන බවත්, ආදරණීය මිත්‍යාවන් පෝෂණය කිරීමට ඔහු සතුටු වූ අවස්ථාවන් අහිමි වන බවත් ඔහු හෙළි කරයි.
එතෙක් ඔහු සිහින මැවූ කාන්තාව සහ ඔහු බව ගීතමය ආත්මය පාපොච්චාරණය කරයි. කිසිවිටෙකත් ඔහුට සතුටේ සහ බලාපොරොත්තුවේ එකම උල්පත වූයේ ඇය නොවේ. ඔහුගේ අභිලේඛනය සහ අනාගතයේදී ඔහු සිහිපත් කිරීමට අවශ්‍ය ආකාරය ගැන සිතමින්, මෙම පුද්ගලයා කවියෙකු, සිහින දකින්නෙකු සහ සදාකාලික පෙම්වතෙකු ලෙස සාරාංශ කරයි.
දෙවන පරම්පරාව ගැනරොමෑන්ටිකවාදය
රොමෑන්ටිකවාදය යනු 18 වැනි සියවසේදී යුරෝපයේ, විශේෂයෙන් ජර්මනියේ උපත ලද කලාත්මක හා දාර්ශනික ව්‍යාපාරයකි. ධාරාව 19 වන ශතවර්ෂය දක්වා පැවති අතර එම කාලය තුළ යම් පරිවර්තනයකට ලක් විය.
කෙටියෙන් කිවහොත්, රොමැන්ටිකයින් සංලක්ෂිත වූයේ යථාර්ථයෙන් පැන යාමට ඇති ආශාව, බොහෝ විට හැඟීම්වලින් බව අපට පැවසිය හැකිය. සහ පරමාදර්ශී ආදරයක්.
ඔවුන්ගේ ආත්මීයත්වය කෙරෙහි අවධානය යොමු කරමින්, ඔවුන් තම අභ්‍යන්තර ලෝකය විස්තර කිරීමට උත්සාහ කළ අතර, ඔවුන්ගේ ගැඹුරු හැඟීම් වන වේදනාව, තනිකම සහ නොසෑහෙන බව සමාජයේ සෙසු අය ඉදිරියේ හඬ නගා ඇත. .
දෙවන පරම්පරාවේ, අතිශය ප්‍රේමණීය ලෙසද හැඳින්වේ, අශුභවාදය ඊටත් වඩා ප්‍රකාශ වන අතර, දුක් වේදනා, ආශාව සහ මරණය වැනි පුනරාවර්තන තේමාවන්ට මග පාදයි. "සියවසේ නපුර", මෙම විෂයයන් ආධිපත්‍යය දැරූ දැඩි ශෝකය සහ ශෝකය මගින් සලකුණු කරන ලද, ඔහුගේ කවි කම්මැලිකම, හුදකලාව සහ බලාපොරොත්තු නොමැතිකම ගැන කතා කළේය.
අල්වාරෙස් ද අසවෙඩෝ බයිරන් සාමිවරයාගේ දැඩි පාඨකයෙකි. ඔහු විසින් බෙහෙවින් බලපෑ අතර, Casimiro de Abreu සමඟ බ්‍රසීලයේ අතිශය රොමැන්ටික්වාදයේ ශ්‍රේෂ්ඨතම නියෝජිතයෙකු බවට පත් විය.
Alvares de Azevedo කවුද?
Manoel Antônio Álvares de Azevedo උපත ලැබුවේ 1831 සැප්තැම්බර් 12 වන දින, සාඕ පවුලෝහිදී, සහ පවුලේ අය ඉක්මනින්ම ඔහු හැදී වැඩුණු නගරය වන රියෝ ද ජැනයිරෝ වෙත පදිංචියට ගියහ. එහිදී ඔහු සිය අධ්‍යයන කටයුතු කරගෙන ගියේය.සහ සෑම විටම අතිශයින් දක්ෂ හා බුද්ධිමත් ශිෂ්‍යයෙකු බව ඔප්පු වී ඇත.
තරුණයා පසුව සාඕ පවුලෝ වෙත පැමිණ Largo de São Francisco හි නීති පීඨයට සහභාගී වූ අතර එහිදී ඔහුට බ්‍රසීලියානු රොමැන්ටික්වාදයට සම්බන්ධ චරිත කිහිපයක් හමු විය.
මෙම කාල වකවානුවේදී ඇල්වරෙස් ද අසවෙඩෝ කර්තෘ සහ පරිවර්තක ලෙස සාහිත්‍ය ලෝකයට පිවිසියේය, සොසිඩේඩ් එන්සායෝ ෆිලොසොෆිකෝ පෝලිස්තානෝ සඟරාව ද ආරම්භ කළේය.
<0
ඉංග්‍රීසි සහ ප්‍රංශ වැනි භාෂා හදාරන ඔහු බයිරන් සහ ෂේක්ස්පියර් වැනි විශිෂ්ට කතුවරුන්ගේ කෘති පරිවර්තනය කළේය. ඒ අතරම, Álvares de Azevedo අසංඛ්‍යාත ප්‍රභේදවල පෙළ නිෂ්පාදනය සඳහා කැපවී සිටියේය, නමුත් ඔහු අකාලයේ , ඒවා ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට පෙර මිය ගියේය.
ක්ෂය රෝගයෙන් පීඩා විඳීමෙන් සහ වැටීමෙන් පසු ගෙඩියක පෙනුම ඇති කළ අශ්වයා, කවියා 1852 අප්‍රේල් 25 වන දින මිය ගියේය, වයස අවුරුදු 20 ක් පමණි.
ඔහුගේ කෘති මරණින් පසු නිකුත් කරන ලදී සහ විකුණුම්වල විශාල සාර්ථකත්වයක් නියෝජනය කළේය 20 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේදී; Álvares de Azevedo ද බ්‍රසීලියානු ලිපි ඇකඩමියේ ස්ථානයක් හිමි කර ගැනීමට පටන් ගත්තේය.
ඔහුගේ පොත් අතර කාව්‍ය සංග්‍රහය Lira dos Vinte Anos (1853), Macário නාට්‍යය කැපී පෙනේ. (1855) සහ Noite na Taverna (1855), කෙටිකතා සංග්‍රහයකි.
