Faroeste Caboclo de Legião Urbana: analyze en detaillearre ynterpretaasje

Yntegrearre yn it album Que País É Este 1978/1987, it ferske Faroeste Caboclo waard skreaun troch Renato Russo yn 1979. It album, tredde troch de band Legião Urbana, sammele âlde lieten , skreaun fan 1978 ôf.

It tema makket diel út fan 'e saneamde "ienige troubadour-faze", dy't in ferhaal foar likernôch njoggen minuten fertelt. Russo fertelt it ferhaal fan João Santo Cristo, dy't troch de ups en downs fan syn karriêre yn kriminaliteit giet en kulminearret mei syn dea op it iepenbiere plein.

Troch syn kontroversjele ynhâld waard it liet foarlein oan federale sensuer, foar

Abstract

"Faroeste Caboclo" fertelt de reis fan João Santo Cristo, fan it momint dat er de pleats ferlit, yn it noardeasten, oant syn dea yn in wapene duel, yn Brasília. Iensum, wenjend yn 'e haadstêd, begjint er as timmerman te wurkjen, mar syn ûnmjitlike ambysje liedt him ta it paad fan drugshannel te folgjen.

Hy wurdt úteinlik arresteare en yn 'e finzenis lijt er ûntelbere geweld en wurdt wirklik in bandit spilet in hieltyd gruttere rol yn it drugshannelbedriuw Alles feroaret as er Maria Lúcia moetet, in frou dêr't er gek fereale op wurdt. Hy giet werom nei it wurk as timmerman en is fan plan om te trouwen en in húshâlding op te bringen.

Lykwols, yn in slip ferliest er syn baan en komt er werom nei kriminaliteit, en lit syn leafste om wapens mei Pablo te smokkeljen. Jeremias ferskynt,foarstel liket te wêzen om falske oanfallen op iepenbiere plakken te wêzen om militanten fan 'e Brazyljaanske links te skuld. João wiist him ôf en wegeret it oanbod, en docht bliken dat sels thugs etyske prinsipes kinne hanthavenje.

Mar foardat se mei haat yn 'e eagen fuortgean

De âlde sei:

Jo hawwe ferlern dyn libben, myn broer!

Do hast dyn libben ferlern, myn broer!

Do hast dyn libben ferlern, myn broer!

Dizze wurden sille yn it hert sakje

Ik sil de gefolgen as in hûn lije

De man, ek "mei haat yn 'e eagen", driget him lykwols, in soarte fan flok. João leaut yn har en wit dat hy de gefolgen lijt, en kundiget syn eigen feroardieling oan.

It is net dat Santo Cristo gelyk hie

Syn takomst wie ûnwis

En hy wien 't wurke

Hy waard dronken en midden yn it drinken

Hy fûn út dat er in oare wurke yn syn plak

Hy spruts mei Pablo dat hy in partner

Dy't ek jild hie en himsels wapene woe

Pablo brocht smoargens út Bolivia

En Santo Cristo ferkocht it yn Planaltina

Fan dy ôflevering, hy ferlear de teugels fan syn libben. Om't "syn takomst ûnwis wie", giet er net oan it wurk, wurdt dronken en wurdt ferfongen. Sa is in lyts slipje alles dat er nedich is om it paad fan goedens te ferlitten en werom te gean nei kriminaliteit.

It smokkeljen fan wapens mei Pablo hâldt João fuort fan de wapens fan Maria Lúcia en har besykjen om te libjen neffens de wetten fanMannen en fan God.

De rivaal Jeremias en it publyksduel

Mar it docht bliken dat in bepaalde Jeremias

Reputearre dealer dêr opdûkt

Stayed wittend oer de plannen fan Santo Cristo

En hy besleat dat hy soe einigje mei João

Mar Pablo brocht in Winchester 22

En Santo Cristo wist al hoe te sjitten

En hy besleat it gewear pas te brûken nei't

Jeremias begon te fjochtsjen

Jeremias skamteleaze pothead

Hy organisearre Rockonha en liet elkenien dûnsje

Hy ûnthold jonge famkes ûnskuldich

En hy sei dat hy in leauwige wie, mar hy wist net hoe't er bidde

En Santo Cristo wie al lang net thús

En it langstme begûn te spannen

Yn dizze passaazje ferskynt Jeremias, de rivalisearjende bandit dy't Santo Cristo nei de dea liede sil. Syn dubieuze karakter wurdt presintearre, misledigjend mei froulju, hypokritysk en falsk religieus. João, oan de oare kant, miste krekt it libben dat er efterlitten hie.

Ik gean fuort, ik gean nei Maria Lúcia

It wurdt tiid dat wy trouwe

Thús oankommen, doe rôp er

En nei de hel gie er foar de twadde kear

Mei Maria Lúcia troude Jeremias

En hy hie in soan yn har

Santo Cristo wie gewoan haat fan binnen

En doe rôp Jeremias foar in duel

Moarn om twa oere yn Ceilândia

Foar lot fjirtjin is foar Dat is wêr't ik hinne gean

En jo kinne jo wapens kieze

Ik sil jo echt ôfmeitsje, jo pigferrieder

En ik deadzje ek Maria Lúcia

Dat domme famke oan wa't ik myn leafde swarde

As er weromkomt, ûntdekt er dat syn leafste mei Jeremias troud wie en swier wie fan him. Lykas de finzenis wurdt dit punt yn 'e faze fan Johannes beskreaun as in delgong nei de hel. Hoewol't er gûlt, yn dúdlike wearze, wurdt hy dominearre troch syn lilkens, dy't stadichoan tanommen is. en liket op dat stuit te ûntploffen.

Yn dizze destruktive stimming belediget er Maria Lúcia en Jeremias, bedrige har libben en daagje de fijân út ta in duel op 'e dea.

En Santo Cristo die 't wit net wat te dwaan

Doe't er de televyzjeferslachjouwer seach

Wa rapportearre it duel op tv

De tiid, plak en reden sizze

Sneon , dan om twa oere

Alle minsken sûnder fertraging

Ging der mar om te sjen

In man dy't yn de rêch skeat

En sloech Santo Cristo

En hy begon te glimkjen

It duel waard nijs, waard fermaak foar de minsken. Foar elkenien wurdt João ferret troch Jeremias, dy't de regels fan in duel net respektearret en syn rivaal yn 'e rêch slacht, mei in glimke op 'e lippen.

Dea fan Santo Cristo en de krusiging fan Jezus

It bloed yn syn kiel fiele

João seach nei de flaggen

En nei de applaudearjende minsken

En hy seach nei de iisman

En by de kamera's en minsken fan tv filme dêr alles

En hy herinnerde him doe't er in bern wie

En alles dêr't er mei neilibbe hiedêr

En besletten om foargoed yn dy dûns te kommen

As de Via-Crucis in sirkus waard, bin ik hjir

Ferrieden troch Jeremias, dy't Judas wêze koe, lijen en dea de João binne iepenbier, se wurde in spektakel foar wa't omsjocht. Yn dizze sin is der in oanwizing tusken it toaniel dat Renato Russo beskreaun hat en de krusiging fan Jezus.

Bloeden tinkt er oer syn bernetiid en syn drege paad, oer alle grime dy't him yn 'e rin fan' e jierren opboud hat en beslút wraak.

It lêste fers fan de strofe befêstiget de relaasje tusken de dea fan de haadpersoan en de bibelske passaazje. "Via-Crucis" is it paad dat Jezus nimt mei it krús op 'e rêch, nei syn dea. Sûnt hy dêr wie, stjerrend foar elkenien, sûnt syn krusiging "yn in sirkus feroare", beslút hy ek te aktearjen.

En doe ferbline de sinne syn eagen

En doe erkende er Maria Lúcia

Se droech de Winchester 22

It gewear dat har neef Pablo har joech

Jeremiah, ik bin in man

Iets dat jo net binne

En ik sjit net yn 'e rêch, nee

Sjoch hjir skamteleaze soan

Sjoch ris nei myn bloed

En kom fiele jo ferjouwing

Wylst Johannes it gewear hâldt dat Maria tsjin him út hâldt, sprekt Johannes de ferrieder oan, en reagearret op syn leffe by it sjitten yn 'e rêch.

Johannes wurdt wer fergelike mei Jezus tidens syn speech: "sjoch ris op myn bloed" soe syn ferzje wêze fan 'e ferneamde útdrukking "drinke: dit is myn bloed".João makke hjir lykwols gjin bloed yn wyn om ien te drinken te jaan, hy liet gewoan syn lijen sjen, syn oansteande dea.

Sa krijt it fers "Kom en fiel dyn ferjouwing" in ironyske toan. Oars as Jezus, Johannes draait de oare wang net ta, ferjouwt net. Krektoarsom, as er wraak nimt, betellet er yn natura.

En Santo Cristo mei de Winchester 22

Fiif shots by de ferriederige bandit

Maria Lúcia hie der letter spyt fan

En stoar tegearre mei João, har beskermer

De útkomst fan de konfrontaasje is tragysk, mei de trije deaden op strjitte, foar alle eagen Op it lêste oere lit Maria har leafde foar Jehannes sjen, stjerrend njonken him.

Hilliging fan João Santo Cristo troch it folk

It folk ferklearre dat João de Santo Cristo

Hy wie in hillige om't hy wist hoe't er stjerre moast

En de hege boargerij fan 'e stêd leaude it ferhaal net

Dat se seagen op TV

João's hanneling op it momint fan syn dea makket yndruk Foar de minsken wie hy "in hillige, om't hy wist hoe't er stjerre moast", om't hy syn libben oant it ein fjochtsjen liet, mei eare, nettsjinsteande syn ûntelbere fouten.

De hege boargerij, dy't de wurklikheid dy't lijen fan ellinde en reboelje net kende, ûnleauwe, se koe net begripe wêrom't João in soarte fan held of hillige wie foar dy minsken.

Konklúzje

En João krige net wat er woe

Doe't hy mei de duvel yn Brasilia kaam

Hy woe mei de pratepresidint

Om al dy minsken te helpen dy't allinich

Lied meitsje

De lêste strofe ûntbleatet de wiere bedoelingen fan 'e haadpersoan, syn yllúzjes fan sosjale feroaring dy't folslein frustrearre wiene. As er neamt dat João "mei de duvel nei Brasilia kaam om te hawwen", wiist er de haadstêd oan as it plak dêr't er himsels skande. Hoewol hy de minsken helpe woe, wie hy folslein korrupt yn 'e stêd fan kriminaliteit en polityk.

Betsjutting / ynterpretaasje fan it liet

Wy kinne sizze dat João Santo Cristo in Braziliaanske anty- held, út it noardeasten, út beskieden komôf, dy't ferlit syn heitelân en ferlit foar Brasilia op syk nei in better libben. By oankomst yn 'e stêd wurdt it stadichoan bedoarn: ferkear, oerfallen. Hy wurdt arresteare en wurdt in grutte bandit.

Turken tusken syn libben as bandit en de leafde dy't er fielt foar Maria, ferliest er úteinlik syn freondinne oan syn rivaal. As er yn it duel mei Jeremias yn de rêch sketten wurdt, wurdt er ferlike mei Jezus, ferriede en krusige.

Johannes smeket God lykwols net om ferjouwing foar syn fijân. Krektoarsom, hy nimt it rjocht yn eigen hannen. Om dy reden wurdt er in soarte fan hillige foar de minsken dy't harsels sjogge yn syn lijen en ek yn syn grime, yn syn toarst nei wraak.

Nettsjinsteande syn hâlden en dragen, alle karren dy't er makke en him feroardiele, lykas Jezus woe Johannes syn folk befrije en helpe. Hoewol't Brasilia en de wrâld fan kriminaliteit hawwe "opslokt" him, syn wiere winskit wie sosjale transformaasje.

Faroeste Caboclo: film 2013

Yn 2013 regissearre René Sampaio de Braziliaanske film "Faroeste Caboclo", ynspirearre troch de muzyk fan Legião Urbana. De film portrettearret de aventoeren en misadventures fan João Santo Cristo (Fabrício Boliveira) en syn leafdestrijehoek mei Maria Lúcia (Ísis Valverde) en Jeremias (Felipe Abib).

De film waard goed ûntfongen troch kritisy en in súkses. by de kassa.

Renato Russo, skriuwer fan "Faroeste Caboclo"

Renato Russo, lieder, sjonger en komponist fan de band Legião Urbana, wie berne op 20 maart 1960 en stoar op 11 oktober 1996. Nettsjinsteande de koarte tiid fan it libben wurdt Russo beskôge as ien fan 'e grutste komponisten en sjongers fan' e Braziliaanske rock, en lit in muzikale neilittenskip neilitte mei ûntelbere súksessen.

Under harren is "Faroeste Caboclo", dy't Russo fergelike mei Bob Dylan syn "Hurricane", in tema dat fertelt de misadventures fan in man feroardiele foar in misdie hy net begien. Doe't er frege waard oer syn kreatyf proses, sei de auteur dat hy de hiele teksten op ympuls skreau, en woe it ferhaal fan in bandit útsprekke, in "rebel sûnder oarsaak", yn 'e styl fan James Dean.

Cultura Genial op Spotify

Sjoch ek

• Music Que País É Este, troch Legião Urbana

Muzykanalyze

Sa't de titel oanjout, makket it ferske in direkte ferwizing nei westernfilms, dêr't cowboys deadzje en stjerre yn duels foar har eare. De protagonist is lykwols diel fan 'e Braziliaanske realiteit.

Hy wurdt identifisearre as in "caboclo", dat is, in man út 'e sertão en ek ien dy't ûntstien is troch rasiale miscegenaasje. Dizze ynformaasje is tige relevant, om't João lijt fan diskriminaasje troch dizze faktoaren.

Syn namme liket ek in tige sterke symbolyk te dragen. Oan de iene kant is it "João", in hiel gewoane namme yn it Portugeesk; It kin elke Braziliaanske wêze. Hy is lykwols "fan Santo Cristo", dat wol sizze, hy liket godlike beskerming te hawwen, om "sponsore" te wurden troch de soan fan God.

De namme Santo Cristo, mei in dúdlike religieuze lading, bringt Johannes tichter by Jezus , in ferliking dy't befêstige wurdt op it momint fan syn dea.

Mei 150 fersen en gjin koar hearre wy it ferslach fan de opkomst, fal, dea en hilliging fan João Santo Cristo.

Yntroduksje

Dat João de Santo Cristo net bang wie

Dat sei elkenien doe't er ferdwaalde

Hy liet efteralle drokte op 'e pleats

Allinne yn syn bloed de haat te fielen dy't Jezus him joech

It earste wat wy hearre oer de haadpersoan is de befêstiging fan syn moed, troch de wurden fan oaren , dy't syn dieden wist: "Dat João de Santo Cristo net bang wie".

As it net foar jo durf wie, soene jo miskien net "de doldrums fan 'e pleats" ferlitten hawwe en josels yn 'e wrâld ferlern hawwe, ree om allerhanne problemen te feroarsaakje . João woe "yn syn bloed de haat fiele dy't Jezus him joech", as wie hy berne feroardiele ta it kwea, as soe de grime dy't hy draacht en it paad dat hy kiest godlike wil binne.

Dit is de útgongspunt jout hy begjin fan 'e fertelling. As João it noardeasten ferlit nei aventoer en ûnrêst, jout elkenien kommentaar oer syn moed, wat him in bekende figuer makket yn 'e regio.

Berntiid, jeugd en fuortgean fan João

As iensume bern tocht er der oan om in bandit te wêzen

Noch mear doe't syn heit deasketten waard

Hy wie de skrik fan 'e buert dêr't er wenne

En op skoalle sels de learaar fan him leard

Ik gong mar nei tsjerke om it jild te stellen

Dat de âlde dames yn 'e alterkast sette

Yn de twadde strofe,syn ferline begjint te fertellen, yn flashback . Der is in soarte fan befêstiging fan wat earder sein waard, de haadpersoan soe berne wêze om kwea te wêzen. Sûnt bernetiid wie er opstannich, hy woe in bandit wurde. Dizze winsk naam ta doe't syn heit troch in plysjeman fermoarde waard, en syn opstân oanstuts.

Wy sjogge it minne gedrach en de slûchslimens, de trickery fan 'e jonge. Nettsjinsteande syn namme is d'r gjin leauwen of eangst foar God yn har dieden, it berikken fan it hichtepunt fan it stellen fan jild út 'e tsjerke.

Ik fielde echt dat it echt oars wie

Ik fielde dat dat wie net it syn plak

Hy woe de see sjen

En de dingen dy't er op televyzje seach

Hy hat jild sparre om reizgje te kinnen

Fan syn eigen kar keas er foar iensumens

De werhelling yn it fers "Ik fielde echt dat er echt oars wie" markearret de yntinsiteit en fersterket it idee dat it foar João dúdlik wie dat hy neat wie dy om him hinne, hy hearde net by dat plak .

In earme jonge, út it noardeasten, makke al gau de winsk om syn tastân te oerwinnen, syn ambysje te kultivearjen en te dreamen fan te hawwen wat er op tv seach. João "woe útgean om de see te sjen" dy't, foar ien dy't berne en opgroeid is yn 'e sertão, kin sjoen wurde as in symboal fan befrijing, fan wat grut is, fan 'e rest fan 'e wrâld te ûntdekken.

Foar it ferlitten op syn aventoer, moast wurkje en besparje jild te ferlitten. Jo striid begjint net op 'e reis,João fochten om fuort te kinnen, hy moast fan jongs ôf fjochtsje om syn takomst beslute te kinnen.

Yn it lêste fers fan 'e strofe hawwe wy de werhelling fan "escolha" en "keas" - ûnderstreke dat it in beslút wie fan 'e haadpersoan, dy't leaver allinnich wie en alles riskearre om in better of oars libben te hawwen as dejinge dy't hy koe.

Hy iet alle lytse famkes yn 'e stêd op

Fan it spyljen fan dokter sa'n tolve wie hy learaar

Op fyftjin waard hy nei reformatoarium stjoerd

Dêr't syn haat tanommen yn it gesicht fan safolle skrik

Hy begriep net hoe't it libben wurke

Diskriminaasje fanwegen syn klasse en syn kleur

Hy waard wurch fan it besykjen om in antwurd te finen

En hy kocht in kaartsje en gie direkt nei Salvador

De trochgong troch de reformatoryske, op 'e leeftyd fan fyftjin, allinich "fergrutte syn haat", wekker syn bewustwêzen fan it gebrek oan gerjochtichheid en de negative ynfloed fan foaroardielen "fanwege syn klasse en kleur". Dat is doe't hy beslút om fuort te gean en giet nei Salvador.

Aankomst yn Brasilia: wurk, frije tiid en habsucht

En doe't er dêr kaam gie er in bakje kofje

En fûn in cowboy mei wa't gie om te praten

En de cowboy hie in kaartsje

Hy soe de reis misse mar João gie him te rêden

Hy sei '' Ik gean nei Brasilia

Der is gjin better plak yn dit lân

Ik moat myn dochter besykje

Ik bliuw hjir en jo geane op myn plak' '

Troch gewoan tafal, of miskien om't ik binpredestined, Hy moetet in man dy't jout him in kaartsje nei Brasília, sizzende dat "der is gjin better plak". Sa komt João Santo Cristo yn de haadstêd telâne.

En João naam syn foarstel oan

En yn in bus kaam er it Sintraal Plato yn

Hy wie fernuvere troch de stêd

It busstasjon ferliet, seach er de krystljochten

Myn God, wat in moaie stêd!

Yn it nije jier begjin ik te wurkjen

Snijen houtlearling timmerman

Ik fertsjinne hûnderttûzen yn 'e moanne yn Taguatinga

De grandioositeit fan 'e stêd betoveret João, dy't "ferbjustere" is. De oanwêzigens fan krystljochten yn Brasilia fertelt ús dat de protagonist yn it krystseizoen komt. De datum lit in symboalyske betsjutting sjen, om't it de berte fan Kristus is.

As hie er in twadde kâns, waard Santo Cristo metafoarysk werberne yn 'e metropoal, as wie syn libben dêr begûn. Syn earste baan, as learling timmerman, bringt him ek tichter by it religieuze ferhaal, om't it giet oer it berop fan Joazef, heit fan Jezus.

Freis gie er nei de stêdsregio

Gastar al syn jild as wurkjonge

En hy koe in protte nijsgjirrige minsken

Sels in bastard pakesizzer fan syn oerpake

In Peruvian dy't yn Bolivia wenne

En hy brocht dêr in protte dingen wei

Syn namme wie Pablo en hy sei

Dat hy in bedriuw soe begjinne

En Santo Cristo wurke dea

Mar it jildhy koe himsels net fiede

En hy harke om sân oere nei it nijs

Der stie altyd dat syn minister helpe soe

Allinne yn 'e stêd, hy bestege syn jild en syn frije tiid yn plakken fan prostitúsje en nachtlibben, dêr't er krúst paden mei ferskillende minsken. Sa treft er Pablo, dy't in drugsbedriuw yn Bolivia rûn.

De nammekar liket net samar te wêzen, mar in ferwizing nei Pablo Escobar, de bekendste namme yn de drugshannel yn Latynsk-Amearika. De misdiediger waard dêrmei in symboal fan sukses foar dyjingen dy't bûten de wet ryk wurde wolle.

De nije freonskip, kombinearre mei de ûntefredenens fan Santo Cristo dy't earm bleaun nettsjinsteande hurd wurkjen, draacht by oan syn yngong yn 'e wrâld fan kriminaliteit.

Drugshannel, kriminaliteit en finzenis

Mar hy woe net mear prate

En hy besleat dat hy, lykas Pablo, it dwaan soe

Hy hat syn hillige plan noch ien kear útwurke

En sûnder krusige te wurden begûn de plantaazje

Gjin gau, gau, de gekke minsken fan 'e stêd

Hearre it nijs

''Der is goed guod!''

Yn de foarige strofe wurde yn it nijs de leagen fan de minister neamd, dy't tasizze dat it libben fan 'e earmen ferbetterje soe. Opstannich, wurch fan demagogy, "ik woe net mear prate". Ambysje, kombinearre mei ûnleauwe yn wetten en de oerheid, late João om drugs te planten en te ferkeapjen.

En João de Santo Cristo waard ryk

Enhy kaam by alle drugsdealers dêr telâne

Hy makke freonen, hy gie eartiids nei Asa Norte

Hy gie nei rockfeesten om los te brekken

Hier is it bedriuw fluch suksesfol en de drugsdealer wurdt ryk en jo libben ferbetteret flink. João wurdt machtich en populêr, troch syn besetting en it jild dat er fertsjinnet.

Mar ynienen

Under de minne ynfloed fan de stêdjonges

Begon er te stellen

Yn de earste oerfal dûnse hy

En nei de hel gie er foar it earst

Geweld en ferkrêfting fan syn lichem

''Jo sille sjen, I I'm going to get you!''

Neidat er ûnder ynfloed fan Pablo de drugshannel yngien is, beslút er in oerfal te plegen, oertsjûge troch min selskip. Yn 'e finzenis leart hy oer de groteske realiteit fan finzenen yn sub-minsklike omstannichheden, dy't lijen "geweld en de ferkrêfting fan har glês".

Troch de passaazje troch de finzenis te fergelykjen mei in delgong nei de hel, de ferteller (of troubadour) lit it definitive karakter fan 'e ûnderfining sjen, wat de haat fan João en syn winsk foar wraak fergruttet.

Leafde as besykjen ta heil

No wie Santo Cristo in bandit

Eangst en eangst yn it Federale Distrikt

Hy hie gjin eangst foar de plysje

Kaptein of drugsdealer, playboy of generaal

Dat wie doe't hy in famke moete

En fan al syn sûnden bekearde er him

Maria Lúcia wie in moai famke

En de Hillige Kristus tasein syn hert oan har

Wer yn frijheid,de haadpersoan, ferhurde troch de tiid yn 'e finzenis, wurdt in echte misdiediger. Mei it fers "Agora Santo Cristo era bandido", is it hast net te ûntkommen dat wy de religieuze figuer ûnthâlde, wat ús liedt om te freegjen oft Jezus sels net korrupt wêze soe yn it Brazyljaanske finzenissysteem.

Dit paad, blykber sûnder werom, wurdt ynienen ûnderbrutsen troch de komst fan Maria Lúcia. Njonken de namme Marije en har kristlike symbolyk ferskynt de froulike figuer as it heil fan Jehannes, wêrtroch hy him bekearde fan syn sûnden.

Hy sei dat er trouwe woe

En hy wie in timmerman Hy wie werom te wêzen

Maria Lúcia Ik sil foar altyd fan dy hâlde

En in bern by dy wol ik hawwe

Beslút om syn libben te feroarjen foar leafde. Om mei syn leafste te trouwen en in húshâlding te begjinnen, giet er werom nei it wurk as timmerman (hy komt werom nei de kant fan goedens, fan ljocht).

De tiid giet foarby

En op in dei komt der in lange hear nei de doar klasse

Mei jild yn de hân

En hy docht in ûndekoraal foarstel

En seit dat er in reaksje ferwachtet, in reaksje fan João

''Gjin boto-bom by in kiosk

Net iens op in berneskoalle

Dat doch ik net

En ik beskermje gjin tsienstjer generaal

Wa is efter de tafel mei dyn kont yn dyn hân

En do kinst better út myn hûs komme

En nea boartsje mei in Pisces mei in Scorpio dy't opkomt''

De ferlieding komt oan, yn 'e foarm fan in rike man dy't fan doel is him te ferlieden om werom te gean nei kriminaliteit. IN