உள்ளடக்க அட்டவணை
கார்லோஸ் டிரம்மண்ட் டி ஆண்ட்ரேட் எழுதிய ஜோஸ் கவிதை முதலில் 1942 இல் வெளியிடப்பட்டது, இது போசியாஸ் தொகுப்பில் வெளியிடப்பட்டது.
தனிமனிதனின் தனிமை மற்றும் கைவிடப்பட்ட உணர்வை விளக்குகிறது. நகரத்தில் பெரும், நம்பிக்கையின்மை மற்றும் அவர் வாழ்க்கையில் தொலைந்துவிட்ட உணர்வு, எந்த வழியில் செல்வது என்று தெரியவில்லை> இப்போது , ஜோஸ்?
விருந்து முடிந்தது,
விளக்கு அணைந்தது,
மக்கள் மறைந்தனர்,
இரவு குளிர்ந்தது,
இப்போது, ஜோஸ்?
இப்போது, நீயா?
பெயரற்ற நீ,
மற்றவர்களைக் கேலி செய்பவன்,
இயக்குகிற நீ வசனங்கள்,
மேலும் பார்க்கவும்: ஜோஸ் டி அலென்கார் எழுதிய ரொமான்ஸ் ஐரேஸ்மா: வேலையின் சுருக்கம் மற்றும் பகுப்பாய்வுயார் காதலிக்கிறார்கள், எதிர்க்கிறார்கள்?
இப்போது என்ன, ஜோஸ்?
அவர் ஒரு பெண் இல்லாமல் இருக்கிறார்,
அவர் பேச்சு இல்லாமல் இருக்கிறார்,
அவர் பாசம் இல்லாதவர் ,
இனி நீங்கள் குடிக்க முடியாது,
இனி புகைபிடிக்க முடியாது,
இனி துப்ப முடியாது,
இரவு குளிர்ந்தது,
பகல் வரவில்லை,
ட்ராம் வரவில்லை,
சிரிப்பு வரவில்லை,
கற்பனாவாதம் வரவில்லை
அது எல்லாம் முடிந்துவிட்டது
எல்லாம் ஓடிப்போய்
எல்லாமே பூஞ்சையாகிவிட்டது,
இப்போது ஜோஸ்?
இப்போது, ஜோஸ்?
உங்கள் இனிமையான வார்த்தை,
அவரது காய்ச்சலின் தருணம்,
அவரது பெருந்தீனியும் உண்ணாவிரதமும்,
அவரது நூலகம்,
அவரது தங்க வேலை,
அவரது கண்ணாடி உடை,
உங்கள் பொருத்தமின்மை,
உங்கள் வெறுப்பு — இப்போது என்ன?
சாவியுடன் உங்கள் கை
நீங்கள் கதவைத் திறக்க விரும்புகிறீர்கள்,
இல்லை கதவு இல்லை;
அவர் கடலில் இறக்க விரும்புகிறார்,
ஆனால் கடல் உள்ளது காய்ந்து போனது;
அவர் மினாஸுக்குச் செல்ல விரும்புகிறார்,
மினாஸ் இப்போது இல்லை.
ஜோஸ், இப்போது என்ன?
நீ கத்தினால்,<3
நீங்கள் புலம்பினால்,
நீங்கள் விளையாடியிருந்தால்
வால்ட்ஸ்வியன்னாஸ்,
உறங்கினால்,
சோர்ந்து போனால்,
இறந்தால்...
ஆனால் நீ சாகமாட்டாய்,
நீங்கள் கடினமானவர், ஜோஸ்!
இருட்டில் தனியாக
காட்டு மிருகத்தைப் போல,
தேவதை இல்லாமல்,
வெறும் இல்லாமல் சுவர்
சாய்வதற்கு,
மேலும் பார்க்கவும்: ரஃபேல் சான்சியோவின் ஏதென்ஸ் பள்ளி: வேலையின் விரிவான பகுப்பாய்வுகருப்புக் குதிரை இல்லாமல்
அது பாய்ந்து செல்லும்,
நீங்கள் அணிவகுத்துச் செல்லுங்கள், ஜோஸ்!
ஜோஸ் , எங்கே?
கவிதையின் பகுப்பாய்வு மற்றும் விளக்கம்
இயக்கத்தில், கவிஞர் தனது நவீனத்துவ தன்மையைக் காட்டுகிறார், இலவச வசனம், வசனங்களில் மெட்ரிக் முறை இல்லாதது மற்றும் பிரபலமான மொழியின் பயன்பாடு மற்றும் அன்றாட காட்சிகள்
மக்கள் மறைந்துவிட்டார்கள்,
இரவு குளிர்ந்தது,
இப்போது என்ன, ஜோசப்?
இப்போது நீங்கள்?
நீங்களா? பெயர் தெரியாதவர்கள்,
மற்றவர்களை கேலி செய்பவர்கள்,
வசனங்களை எழுதுபவர்கள்,
யார் விரும்புபவர்கள், எதிர்ப்பு தெரிவிப்பவர்கள்?
இப்போது, ஜோஸ்?
அவர் முழுக்கவிதை முழுவதும் மீண்டும் மீண்டும் ஒரு கேள்வியை முன்வைப்பதன் மூலம் தொடங்குகிறார். இப்போது நல்ல காலம் முடிந்துவிட்டது, "கட்சி முடிந்தது", "விளக்கு அணைந்தது", "மக்கள் காணாமல் போனார்கள்", இன்னும் என்ன இருக்கிறது? என்ன செய்வது?
இந்தக் கேள்வியே கவிதையின் கருப்பொருளாகவும், உந்து சக்தியாகவும், பாதைக்கான தேடலாகவும், சாத்தியமான அர்த்தத்திற்காகவும் உள்ளது. பிரேசிலில் மிகவும் பொதுவான பெயரான ஜோஸ், ஒரு கூட்டுப் பொருளாக, ஒரு மக்களின் அடையாளமாகப் புரிந்து கொள்ள முடியும்.
ஆசிரியர் கேள்வியைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லும்போது, பின்னர் "ஜோஸ்" என்பதற்குப் பதிலாக"நீங்கள்", நாம் அனைவரும் உரையாசிரியர் என்பது போல அவர் வாசகரிடம் பேசுகிறார் என்று நாம் கருதலாம்.
அவர் ஒரு சாதாரணமான மனிதர், "பெயர் இல்லாதவர்", ஆனால் "வசனங்களை உருவாக்குகிறார்", " அவரது அற்ப வாழ்க்கையில் நேசிக்கிறார், எதிர்ப்பு தெரிவிக்கிறார், இருக்கிறார் மற்றும் எதிர்க்கிறார். இவரும் ஒரு கவிஞர் என்று குறிப்பிடுவதன் மூலம், ட்ரம்மண்ட் ஜோஸை ஆசிரியருடன் அடையாளம் காண்பதற்கான வாய்ப்பைத் திறக்கிறார்.
அவர் அந்த நேரத்தில் மிகவும் பொதுவான கேள்வியையும் முன்வைத்தார்: கவிதை அல்லது எழுதப்பட்ட வார்த்தையின் பயன்பாடு என்ன போர், துன்பம் மற்றும் அழிவு காலத்தில்?
இரண்டாவது சரணம்
பெண் இல்லாமல் இருக்கிறதா,
பேச்சு இல்லாமல் இருக்கிறதா,
பாசம் இல்லாமல் இருக்கிறதா,
ஏற்கனவே நீங்கள் இனி குடிக்க முடியாது,
இனி புகைபிடிக்க முடியாது,
இனி துப்ப முடியாது,
இரவு குளிர்ந்தது,
நாள் வரவில்லை,
ட்ராம் வரவில்லை,
சிரிப்பு வரவில்லை,
உட்டோபியா வரவில்லை
எல்லாம் முடிவடைந்தது
எல்லாமே ஓடிவிட்டன
எல்லாம் பூசப்பட்டது,
இப்போது, ஜோஸ்?
இங்கே யோசனை வெறுமை, இல்லாமை மற்றும் பற்றாக்குறை வலுப்படுத்தப்படுகிறது: அவர் "பெண்", "உரையாடல்" மற்றும் "பாசம்" இல்லாமல் இருக்கிறார். தான் விரும்பியதைச் செய்ய சுதந்திரம் இல்லாதது போல், அவனது உள்ளுணர்வு மற்றும் நடத்தை கண்காணிக்கப்படுவது போல், இனி "குடி", "புகை" மற்றும் "துப்பி" என்று குறிப்பிடுகிறார்.
அவர். "இரவில் குளிர்ந்தது" என்று திரும்பத் திரும்ப "டிராம்", "சிரிப்பு" மற்றும் "கற்பனாவாதம்" வராதது போல் "நாள் வரவில்லை" என்று சேர்க்கிறது. சாத்தியமான அனைத்து தப்பித்தல்களும், விரக்தியையும் யதார்த்தத்தையும் சுற்றி வருவதற்கான அனைத்து சாத்தியக்கூறுகளும் வரவில்லை, கனவு கூட, நம்பிக்கை கூட வரவில்லை.புதிய ஆரம்பம். எல்லாமே "முடிந்தது", "ஓடிவிட்டது", "வார்ப்பு", காலம் எல்லா நல்ல விஷயங்களையும் சீரழித்தது போல.
மூன்றாவது சரணம்
இப்போது, ஜோஸ்?
உங்கள் இனிமையான வார்த்தை ,
அவரது காய்ச்சலின் தருணம்,
அவரது பெருந்தீனியும் உண்ணாவிரதமும்,
அவரது நூலகம்,
அவரது தங்கச் சுரங்கம்,
அவரது கண்ணாடி வழக்கு,
அவரது பொருத்தமின்மை,
அவரது வெறுப்பு — இப்போது?
அவர் பொருளற்றது, பொருளுக்கு ஏற்றது ("அவரது இனிமையான வார்த்தை", "அவரது தருணம் காய்ச்சல்", "அவரது பெருந்தீனி மற்றும் உண்ணாவிரதம்", "அவரது முரண்பாடு", "அவரது வெறுப்பு") மற்றும், நேரடி எதிர்ப்பில், பொருள் மற்றும் வெளிப்படையானது என்ன ("அவரது நூலகம்", "அவரது தங்கச் சுரங்கம்", "அவரது கண்ணாடி உடை") . எதுவும் மிச்சமில்லை, எதுவும் மிச்சமில்லை, அயராத கேள்வி மட்டுமே எஞ்சியிருந்தது: "இப்போது என்ன, ஜோஸ்?".
நான்காவது சரணம்
கையில் சாவியுடன்
அவர் திறக்க விரும்புகிறார் கதவு,
கதவு இல்லை;
அவர் கடலில் இறக்க விரும்புகிறார்,
ஆனால் கடல் வற்றிவிட்டது;
அவர் செல்ல விரும்புகிறார். மினாஸிடம்,
மினாஸ் இனி இல்லை.
ஜோஸ், இப்போது?
பாடல் பாடலுக்கு எப்படி நடிக்க வேண்டும் என்று தெரியவில்லை, அதற்கு அவர் தீர்வு காணவில்லை "கையில் சாவியுடன் / கதவைத் திறக்க விரும்புகிறது, / கதவு இல்லை" என்ற வசனங்களில் அவரது வாழ்க்கையின் மீதான வெறுப்பின் முகம் தெரியும். ஜோஸுக்கு உலகில் எந்த நோக்கமும் இடமும் இல்லை.
கடைசி முயற்சியாக மரணம் கூட சாத்தியமில்லை - "அவர் கடலில் இறக்க விரும்புகிறார், / ஆனால் கடல் வறண்டு விட்டது" - ஒரு யோசனை பின்னர் வலுப்படுத்தப்பட்டது. ஜோஸ் வாழக் கடமைப்பட்டவர்.
"அவர் மினாஸுக்குச் செல்ல விரும்புகிறார், / மினாஸ் இல்லை" என்ற வசனங்களுடன், சாத்தியம் என்பதற்கான மற்றொரு குறிப்பை ஆசிரியர் உருவாக்குகிறார்.ஜோஸ் மற்றும் டிரம்மண்ட் இடையே அடையாளம், மினாஸ் அவரது சொந்த ஊர் என்பதால். பிறப்பிடத்திற்குத் திரும்புவது இனி சாத்தியமில்லை, உங்கள் குழந்தைப் பருவத்திலிருந்தே மினாஸ் இனி அதே போல் இல்லை, அது இனி இல்லை. கடந்த காலம் கூட புகலிடம் அல்ல.
ஐந்தாவது சரணம்
நீ அலறினால்,
முனகினால்,
விளையாடினால்
வியன்னாஸ் வால்ட்ஸ்,
நீங்கள் தூங்கினால்,
நீங்கள் சோர்வடைந்தால்,
நீங்கள் இறந்துவிட்டால்...
ஆனால் நீங்கள் இறக்கவில்லை ,
நீங்கள் கடினமானவர், ஜோஸ்!
இந்தப் பகுதியானது, தன்னைத்தானே தப்பிக்க அல்லது திசைதிருப்புவதற்கான சாத்தியமான வழிகளை அபூரண துணைக் காலத்தின் மூலம் அனுமானிக்கின்றது ("கத்தி", "அலறல்", "இறந்து") என்று பொருள் கொள்ளவில்லை. இந்த செயல்கள் குறுக்கிடப்பட்டு, இடைநிறுத்தப்படுகின்றன, இது நீள்வட்டங்களின் பயன்பாட்டால் குறிக்கப்படுகிறது.
மீண்டும் ஒருமுறை, மரணம் கூட நம்பத்தகுந்த தீர்மானம் அல்ல என்ற கருத்து, வசனங்களில் சிறப்பிக்கப்படுகிறது: "ஆனால் நீங்கள் இறக்கவில்லை / நீங்கள் கடினமானவர், ஜோஸ்!". ஒருவரின் சொந்த பலம், நெகிழ்ச்சி மற்றும் உயிர்வாழும் திறன் ஆகியவற்றை அங்கீகரிப்பது இந்த பையனின் இயல்பின் ஒரு பகுதியாகத் தெரிகிறது, அவருக்கு வாழ்க்கையை விட்டுக்கொடுப்பது ஒரு விருப்பமாக இருக்க முடியாது.
ஆறாவது சரணம்
இருட்டில் தனியாக
காட்டு விலங்குகளைப் போல,
தேவகோபம் இல்லை,
வெறும் சுவர் இல்லை
சாய்வதற்கு,
கருப்பு குதிரை இல்லை
அது வேகமாக ஓடுகிறது,
நீங்கள் அணிவகுத்துச் செல்லுங்கள், ஜோஸ்!
ஜோஸ், எங்கே?
"இருட்டில் தனியாக / எந்த காட்டு விலங்கு "அவரது மொத்த தனிமை தெளிவாகத் தெரிகிறது. "செம் தியோகோனியா" இல் கடவுள் இல்லை, இல்லை என்பது கருத்துநம்பிக்கை அல்லது தெய்வீக உதவி. "வெறும் சுவர் இல்லாமல் / சாய்ந்து கொள்ள": எதுவும் அல்லது யாருடைய ஆதரவு இல்லாமல்; "கருப்புக் குதிரை இல்லாமல் / ஒரு கல்லாப்பாய் ஓடுகிறது" என்பது அவர் தன்னைக் கண்டுபிடிக்கும் சூழ்நிலையிலிருந்து தப்பிக்க ஒரு வழி இல்லாததை வெளிப்படுத்துகிறது.
இன்னும், "நீங்கள் அணிவகுத்துச் செல்லுங்கள், ஜோஸ்!". கவிதை ஒரு புதிய கேள்வியுடன் முடிகிறது: "ஜோஸ், எங்கே?". இந்த நபர் எந்த நோக்கத்திற்காக அல்லது எந்த திசையில் முன்னேறிச் செல்கிறார் என்ற கருத்தை ஆசிரியர் விளக்குகிறார், அவர் தனது சொந்த உடலுடன் மட்டுமே தன்னை எண்ணிக் கொள்ள முடியும்.
மேலும் பார்க்கவும்
கார்லோஸ் டிரம்மண்ட் டி ஆண்ட்ரேட்டின் 32 சிறந்த கவிதைகள் பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்டது 
கவிதை Quadrilha, by Carlos Drummond de Andrade (பகுப்பாய்வு மற்றும் விளக்கம்) 
Carlos Drummond de Andrade எழுதிய Poem No Meio do Caminho (பகுப்பாய்வு மற்றும் பொருள்) "marchar" என்ற வினைச்சொல், கடைசிப் படங்களில் ஒன்று கவிதையில் டிரம்மண்ட் அச்சிட்டு, மீண்டும் மீண்டும், கிட்டத்தட்ட தானியங்கி இயக்கம் காரணமாக, கலவை தன்னை மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க தெரிகிறது. ஜோஸ் தனது வழக்கமான, அவரது கடமைகளில் சிக்கி, இருத்தலியல் கேள்விகளில் மூழ்கி அவரை வேதனைப்படுத்துகிறார். அவர் இயந்திரத்தின் ஒரு பகுதி, அமைப்பின் பற்கள், அவர் தனது அன்றாடப் போர்களில் ஒரு சிப்பாய் போல் தனது அன்றாட நடவடிக்கைகளைத் தொடர வேண்டும்.
அப்படியும், உலகத்தின் அவநம்பிக்கையான பார்வையில் , கடைசி வசனங்கள் நம்பிக்கை அல்லது வலிமையின் அடையாளத்தை பரிந்துரைக்கின்றன: ஜோஸுக்கு அவர் எங்கு செல்கிறார், அவரது விதி அல்லது உலகில் இடம் என்ன என்று தெரியவில்லை, ஆனால் அவர் "நடக்கிறார்", உயிர் பிழைக்கிறார், எதிர்க்கிறார்.
மேலும் படிக்கவும். கவிதை எண் பற்றிய பகுப்பாய்வுMeio do Caminho by Carlos Drummond de Andrade.
வரலாற்றுச் சூழல்: இரண்டாம் உலகப் போர் மற்றும் Estado Novo
கவிதையை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்வதற்கு, ட்ரம்மண்டின் வரலாற்றுச் சூழலை மனதில் கொள்ள வேண்டியது அவசியம் வாழ்ந்தார் மற்றும் எழுதினார். 1942 ஆம் ஆண்டில், இரண்டாம் உலகப் போரின் நடுவில், பிரேசில் ஒரு சர்வாதிகார ஆட்சியில் நுழைந்தது, கெட்டுலியோ வர்காஸின் எஸ்டாடோ நோவோ.
காலநிலை அச்சம், அரசியல் அடக்குமுறை, எதிர்காலத்தைப் பற்றிய நிச்சயமற்ற தன்மை. காலத்தின் ஆவி தோன்றுகிறது, கவிதைக்கு அரசியல் கவலைகளை அளிக்கிறது மற்றும் பிரேசிலிய மக்களின் அன்றாட கவலைகளை வெளிப்படுத்துகிறது. மேலும், ஆபத்தான வேலை நிலைமைகள், தொழில்துறைகளின் நவீனமயமாக்கல் மற்றும் பெருநகரங்களுக்கு இடம்பெயர வேண்டிய அவசியம் ஆகியவை சாதாரண பிரேசிலியர்களின் வாழ்க்கையை ஒரு நிலையான போராட்டமாக மாற்றியது.
Carlos Drummond de Andrade மற்றும் பிரேசிலிய நவீனத்துவம்
தி 1922 இன் மாடர்ன் ஆர்ட் வாரத்தில் தோன்றிய பிரேசிலிய நவீனத்துவம், காலனித்துவத்தின் பாரம்பரிய மற்றும் யூரோசென்ட்ரிக் வடிவங்கள் மற்றும் மாதிரிகள் ஆகியவற்றை உடைக்கும் நோக்கில் ஒரு கலாச்சார இயக்கமாக இருந்தது.
கவிதையில், அது மிகவும் வழக்கமான கவிதைகளை ஒழிக்க விரும்பியது. வடிவங்கள், ரைம்களின் பயன்பாடு, வசனங்களின் மெட்ரிக் அமைப்பு அல்லது கருப்பொருள்கள், அதுவரை, பாடல் வரிகளாக கருதப்படுகின்றன. அதிக படைப்பாற்றல் சுதந்திரம் தேடப்பட்டது.
சம்பிரதாயவாதம் மற்றும் மாயை ஆகியவற்றைக் கைவிடுவது, அத்துடன் அந்தக் காலத்தின் கவிதை கலைகளை கைவிடுவது. இந்த நோக்கத்திற்காக, அவர்கள் பிரேசிலிய யதார்த்தத்தின் கருப்பொருள்களைக் குறிப்பிடும் தற்போதைய மொழியை ஏற்றுக்கொண்டனர்கலாச்சாரம் மற்றும் தேசிய அடையாளத்தை மதிப்பிடுவதற்கான ஒரு வழியாகும் கவிதை), 20 ஆம் நூற்றாண்டின் சிறந்த பிரேசிலிய கவிஞர்களில் ஒருவராகக் கருதப்படுகிறார்.
இவர் முந்தைய கவிஞர்களின் தாக்கங்களைத் தழுவிய இரண்டாம் நவீனத்துவ தலைமுறையின் (1930 - 1945) ஒரு பகுதியாக இருந்தார். இது நாட்டின் மற்றும் உலகின் சமூக அரசியல் பிரச்சனைகளில் கவனம் செலுத்தியது: ஏற்றத்தாழ்வுகள், போர்கள், சர்வாதிகாரங்கள், அணுகுண்டின் தோற்றம் உலகில் மனிதனின் இடம், பகுப்பாய்வின் கீழ் உள்ள கவிதையில் நாம் காணலாம்.
1942 ஆம் ஆண்டில், கவிதை வெளியிடப்பட்டபோது, டிரம்மண்ட் அந்தக் காலத்தின் ஆவியாக வாழ்ந்தார், அன்றாட சிரமங்களை வெளிப்படுத்தும் அரசியல் கவிதைகளை உருவாக்கினார். சாதாரண பிரேசிலியர்கள். அவரது சந்தேகங்களும் வேதனைகளும் தெளிவாகத் தெரிந்தன, அதே போல் உள்நாட்டைச் சேர்ந்த மக்களின் தனிமையும் பெரிய நகரத்தில் தொலைந்து போனது.
டிரம்மண்ட் ஆகஸ்ட் 17, 1987 அன்று மாரடைப்பு ஏற்பட்டதைத் தொடர்ந்து ரியோ டி ஜெனிரோவில் இறந்தார். ஒரு பரந்த இலக்கிய மரபு.
