10 eftirminnileg ljóð eftir Manuel Bandeira (með túlkun)

Manuel Bandeira (1886-1968) var eitt af merkustu skáldum Brasilíu, enda orðið þekkt af almenningi, sérstaklega af hinum frægu Ég fer til Pasárgada og Os sapos .

En sannleikurinn er sá að auk þessara tveggja frábæru sköpunarverka er í verki skáldsins röð perlur sem lesendur þekkja lítt.

Til að reyna að fylla þetta skarð , við höfum valið hér 10 eftirminnileg ljóð eftir móderníska rithöfundinn Manuel Bandeira með skýringum sínum.

1. Ég er að fara til Pasárgada

Ég er að fara til Pasárgada

Ég er vinur konungs þar

Þarna er ég með konuna Ég vil

Í rúminu ég vel

Ég er að fara til Pasárgada

Ég er að fara til Pasárgada

Ég er ekki ánægður hér

Þar er tilvist ævintýri

Á svo ómarkvissan hátt

Að Joana vitlausa Spánar

Drottning og falskur heilabilun

Verður hliðstæða

Tengdadóttirin sem ég átti aldrei

Og hvernig ég geri fimleika

Ég hjóla

Ég ríða villtum asna

Ég klifra upp tólgstöngina

Ég baða mig í sjónum!

Og þegar ég er þreytt

Ég leggst á árbakkann

Ég sendi eftir vatnsmóðurinni

Til að segja mér sögurnar

Þegar ég var strákur

Rosa notaði til að segja mér

Ég er að fara til Pasárgada

Í Pasárgada er allt

Það er önnur siðmenning

Hún hefur öruggt ferli

Til að koma í veg fyrirgetnaður

Það er með sjálfvirkan síma

Það er með alkalóíða að vild

Það er með fallegar vændiskonur

Fyrir okkur hingað til

Og þegar ég er sorglegri

En leiðinlegt að það sé engin leið út

Þegar á kvöldin líður mér

Ég vil drepa mig

— Þar Ég er vinur konungs —

Ég skal hafa konuna sem ég vil

Í rúminu vel ég

Ég fer til Pasárgada.

Hér er frægasta ljóð Bandeira: Vou I fer til Pasárgada. Hér finnum við óumdeilanlega flótta , löngun til að flýja, að yfirgefa núverandi ástand þitt í átt að mjög hugsjónastaður.

Nafn staðarins er ekki tilefnislaust: Pasargadae var persnesk borg (til að vera nákvæmari, hún var höfuðborg fyrsta persneska heimsveldisins). Þar leitar hið ljóðræna viðfangsefni skjóls þegar það finnur að það ráði ekki við daglegt líf sitt.

Hefð er að þessi skáldskapargrein sem leitar frelsis leggur til flótta út í sveit, í ljóði móderníska skáldsins. , þó eru nokkrir þættir sem benda til þess að þessi flótti væri í átt að tæknivæddri borg.

Í Pasárgada, þessu mjög eftirsótta rými, er engin einvera og hið ljóðræna sjálf getur iðkað kynhneigð sína án takmarkana.

Kíktu á greinina Greining á ljóðinu Ég fer til Pasárgada, eftir Manuel Bandeira.

2. Pneumothorax

Hiti, blóðbólga, mæði og nætursviti.

Ævi sem hefði getað verið ogað svo væri ekki.

Hóst, hósti, hósti.

Hann sendi eftir lækninum:

— Segðu þrjátíu og þrír.

— Þrjátíu -þrjú... þrjátíu og þrír... þrjátíu og þrír...

— Andaðu.

— Þú ert með gat í vinstra lunga og íferð í hægra lunga.

— Svo, læknir, nei Er hægt að prófa pneumothorax?

— Nei. Það eina sem þarf að gera er að spila argentínskan tangó.

Þetta stutta ljóð, sem höfundurinn einnig er mjög þekktur, ber í titlinum nafn læknisaðgerðar. Í fyrstu línum sjáum við röð einkenna.

Ef í fyrri erindinu þjáist sjúklingurinn einn, í þeirri seinni verðum við vitni að samráði við lækni. Læknirinn gefur sjúklingnum leiðbeiningar til að reyna að greina sjúkdóminn.

Að lokum verðum við vitni að sorginni. Sjúklingurinn er enn að reyna að finna leið út úr vanda sínum en læknirinn er harður.

Með ljóðrænum og um leið kaldhæðnislegum tón bendir hann á tónlist sem einu mögulegu lausnina.

3. Froskarnir

Búga upp kviðinn,

Komdu út úr myrkrinu,

Froskarnir hoppa.

Ljósið töfrar þá .

Í gnýr sem lendir,

Öskrar nautfroskurinn:

- "Pabbi minn fór í stríð!"

- "Hann gerði það ekki!" - "Hann var!" - "Það var ekki!".

The Cooper Toad,

Watery Parnassian,

Segir: - "Söngbókin mín

Það er vel hamrað.

Sjáðu hvernig frændi

Í að borða eyðurnar!

Hvílík list! Og aldreirím

Samkvæmu hugtökin.

Vísan mín er góð

Ávöxtur án hissa.

Ég ríma við

Stuðningssamstöfur .

Fimmtíu ár líða

Að ég gaf þeim normið:

Ég minnkaði án skaða

Til að mynda formið.

Gráta út skóbúðina

Í efasemdardómum:

There is no more poetry,

But there are poetic arts..."

Roars the bullfrog :

- „Faðir minn var konungur!“- „Hann var það!“

- „Það var það ekki!“ - „Það var!“ - „Það var það ekki!“.

Öskrar af undrun

Cooper-taddan:

- Frábær list er eins og

skartgripaverk.

Eða eins og styttur.

Allt fallegt,

Allt sem er ýmislegt,

Syngur í hamrinum".

Aðrir, flugdrekafroskar

(Ill in if it fits),

Talaðu fyrir þörmunum,

- "Ég veit!" - "Veit ekki!" - "Þú veist!".

Langt frá því öskri,

Þarna er þéttast

The infinite night

Clothes the immense shadow;

Þar, flúði frá heiminum,

Án dýrðar, án trúar,

Í djúpu perau

Og einmanalegt, það er

Hvað grátir þig,

Transido de cold,

Sapo-cururu

Frá árbakkanum...

Ljóðið Froskarnir var stofnað árið 1918 og olli uppnámi þegar Ronald de Carvalho sagði á hinni merku nútímalistaviku 1922.

Í skýrri gagnrýni á parnassianisma (bókmenntahreyfingu sem var örugglega ekki fulltrúi skáldsins), Bandeira. byggir þetta kaldhæðnislega ljóð , sem er með reglulegum mæli og er djúpt hljómandi.

Þetta er u.þ.b. paródía , skemmtileg leið til að aðgreina ljóðið sem rithöfundurinn stundaði frá því sem fram að því hafði verið framleitt.

Froskarnir eru í raun myndlíkingar fyrir hinar ýmsu tegundir skálda ( móderníska skáldið, hégómlega parnassiska skáldið o.s.frv.). Í gegnum vísurnar sjáum við samræður dýranna um hvernig ljóð er byggt upp.

Kynntu þér ítarlega greiningu á ljóðinu Os sapos og skoðaðu kveðnar vísur:

4. Ljóðafræði

Mér leiðist aðhaldssama textagerð

Af vel hegðuðum texta

Af embættismannatexta með tímablaðabók

bókun og þakklæti til hr. Leikstjóri.

Ég er orðinn leiður á textanum sem stoppar og fer að finna út í orðabókinni

þjóðlega stimpil orðs.

Niður með púristana

Öll orð umfram allt alhliða villimennsku

Allar smíðar umfram allt óvenjulega setningafræði

Allir taktar umfram alla óteljandi

Ég er mettur upp með daðrandi texta

Pólitískt

Ríkýtískt

Sáfrænt

Af allri textafræði sem víkur fyrir því sem það er utan

sjálfs sjálfs

3>

Ennfremur er það ekki lyricism

Það verður bókhaldstöflu kósínuritara

fyrirmyndar elskhugans með hundrað gerðum af bókstöfum

og mismunandi leiðum til að þóknast konum o.s.frv.

Ég vil frekar texta brjálæðinganna

Olyricism of drunkards

The hard and poignant lyricism of drunkards

The lyricism of Shakespeare's clowns

– Ég vil ekki heyra meira um lyricism of the lyricism of the liberation.

Í versum Poética beinir Manuel Bandeira áherslu á sjálft ferlið við að skrifa ljóðið. Hér leggur hann áherslu á hvað honum líkar og hvað honum líkar ekki á sviði ljóðlistar.

Talið eitt af mikilvægustu ljóðum brasilíska módernismans , Poética er ekki portrett. aðeins af skáldskap Manuel Bandeira, heldur líka heillar kynslóðar rithöfunda sem ekki samsama sig því sem framleitt hafði verið fram að þeim tíma.

Skrifað nánast sem eins konar stefnuskrá , á einn hönd Bandeira afneitar stífri, strangri tónsmíð, sem fylgir ströngum viðmiðum (eins og Parnassians gerðu) á meðan hún fagnar hins vegar frjálsum vísum, óformlegu tungumáli og þeirri frelsistilfinningu sem skáld hafa upplifað í samtímanum.

5. Síðasta ljóðið

Þannig að ég vildi síðasta ljóðið mitt

Að það væri blíðlegt að segja einföldustu og minnst viljandi hluti

Að það væri að brenna eins og gráta án tára

Að það hafi fegurð blóma nánast án ilmvatns

Hreinleiki logans sem hreinustu demöntum er neytt í

Ástríða sjálfsvíga sem drepa sig án skýringa.

Dauðinn er algengt þema í skáldskap Bandeira, rétt eins og í fagurfræðilegu tilliti má benda á notkun frjálsra vísna .

Síðasta ljóðið þéttir þessi tvö einkenni skáldsins sem ætlar að koma á meðvirknisambandi við lesandann.

Vísurnar hér að ofan eru einkennandi fyrir myndaljóð , það er að segja ljóð sem talar um sjálfan sig. Skáldið reynir, í næstum útblásnum tón, að segja frá því hvað hann myndi vilja taka með í síðasta verki sínu.

Það áhugaverða er að átta sig á því að með því að segja hvernig hann myndi vilja byggja upp ljóðið sitt, er hið ljóðræna. efni byggir nú þegar upp sitt eigið ljóð.

6. Teresa

Í fyrsta skiptið sem ég sá Teresu

Mér fannst hún vera með heimskan fætur

Mér fannst líka andlit hennar líta út eins og fótleggur

Þegar ég sá Teresu aftur

Hélt ég að augun hennar væru miklu eldri en restin af líkamanum

(Augun fæddust og þau eyddu tíu árum í að bíða eftir að afgangurinn af líkamanum hennar fæðast)

Í þriðja skiptið sá ég ekkert meira

Himinn blandaður jörðu

Og andi Guðs sveif aftur yfir vatninu.

Þetta er ástarljóð eftir Manuel Bandeira. Með því að skapa Teresa sýndi skáldið hvernig ástarfundur á sér stað.