Carlos Drummond de Andradenin dostluq haqqında 6 şeiri

Şeirin oxunuşunu yoxlayın:

Carlos Drummond de Andrade (1902 - 1987) bütün zamanların ən böyük Braziliya şairlərindən biri hesab olunur. Modernizmin ikinci nəslini özündə birləşdirən onun poeziyası fərd və onun dünya ilə təcrübəsinə diqqəti heç vaxt itirmədən dövrün siyasi və sosial problemlərini canlandırırdı.

Beləliklə, müəllif bir neçə əsər yazmışdır. insan əlaqələri və onların şəxsi və kollektiv trayektoriyamız üçün əhəmiyyəti.

1. Dostluq

Müəyyən dostluqlar dostluq ideyasını pozar.

Düşmən olan dost anlaşılmazdır;

Dost olan düşmən açıq qeysərdir.

Səmim dost — öz dostudur.

Sönmüş dostluqların məzarı üstündə çiçəklər suvarılmalıdır.

Bitkilər kimi, dostluq da çox və ya çox sulanmamalıdır.

Dostluq bəzi insanları yetişdirməklə özümüzü insanlıqdan təcrid etmək vasitəsidir.

Şeir tərifləri bir araya gətirən O Avesso das Graças ( 1987) əsərində dərc edilmişdir. lüğət girişləri kimi təqdim edilən saysız-hesabsız anlayışlar. Onun vasitəsilə mövzu özünü əbədi bir mövzuya həsr edir: insan münasibətləri və bu yolda qurduğumuz əlaqələr.

Ayələr bizə xatırladır ki, hətta münasibətlərə dəyər verməli və hörmətlə yanaşmalıyıq. keçmişdə yaşananları şərəfləndirərək sona çatdı. Onların sağ qalması və çiçəklənməsi üçün biz onlara qayğı göstərməliyik, sankibitkilər idi. Biz düzgün ölçü tapmalıyıq ki, boğmayaq və dostluqların qurumasına imkan verməyək.

Son beyt hikmətlə dolu bir nəticə çıxarır: təcrid olunanda belə, heç nə istəmədikdə dünyanın qalan hissəsi ilə məşğul olmaq üçün yaşamaq üçün dostlarımıza ehtiyacımız var .

2. Kədərli Dəvət

Dostum, əzab çəkək,

içək, qəzet oxuyaq,

deyək ki, həyat pisdir,

dostum, əzab çəkək.

Şeir yazaq

ya da başqa cəfəngiyat.

Məsələn bir ulduza bax

uzun, uzun müddətə

və dərindən nəfəs al

yaxud hər hansı bir cəfəngiyatdır.

Gəlin viski içək,

ucuz qalın içək,

içmək, qışqırmaq və öl,

yoxsa kim bilir? sadəcə iç.

Lənət edək qadına,

həyatı zəhərləyən

gözü və əli ilə

iki döşü olan bədəni

və onun da göbəyi var.

Dostum, gəl qarğış edək

bədənə və ona aid olan hər şeyə

və heç vaxt ruh olmayacaq .

Dostum, oxuyaq,

ağlayaq

Victrola çox dinləyək,

sonra sərxoş olaq

daha çox başqa adam oğurluğu içmək

(ədəbsiz baxış və axmaq əl)

sonra qusmaq və yıxılmaq

və yatmaq.

İşin bir hissəsi Brejo das Almas (1934), poema, eyni zamanda, poetik mövzunun dəvəti və partlayışıdır. Sənin sözlərinyaxşı olmayan və dostunun varlığını və hər şeydən əvvəl şirkətini axtaran bir kişini nümayiş etdirin.

Onun ona etdiyi təklif tam olaraq birlikdə əzab çəkmək təklifidir. bütün problemlərlə və ağrılarla tək başına üzləşməyə davam etmək. Həmin şənlik anında spirt maneələri aradan qaldıracaq və hər ikisinə bütün qoyulmuş sosial maneələr olmadan özlərini ifadə etməyə imkan verəcək.

Emosional qarşılaşma, adətən daha qapalı olan bu şəxslər üçün fürsət olardı. hiss etdiklərini etiraf edə . Bu, hər şeydən sonra, dostluğun ən vacib cəhətlərindən biridir: mühakimə olunmaqdan qorxmadan istənilən mövzuda danışmaq azadlığına malik olmaq.

3. Cadugər

İki milyon əhalisi olan bu Rio şəhərində

Mən otaqda tək,

Amerikada təkəm.

Mən doğrudanmı təkəm?

Bir az əvvəl bir səs-küy

yanımda həyatı xəbər verdi.

Əlbəttə bu insan həyatı deyil,

amma bu həyatdır. Və mən ifritənin

işıq zonasında tələyə düşdüyünü hiss edirəm.

İki milyon sakindən!

Və mənə o qədər də lazım deyildi...

Mənə

o sakit, uzaq insanlardan

Horasdan şeirlər oxuyan

amma gizli şəkildə həyatda, sevgidə təsir edən

bir dost lazım idi. , bədəndə.

0>Mən təkəm, dostum yoxdu,

və bu gec saatda

necə dost axtarım ?

Və mənə o qədər də lazım deyildi.

Bura daxil olmaq üçün mənə

qadın lazım ididəqiqə,

bu sevgini qəbul et,

məhv olmaqdan xilas et

dəli bir dəqiqə və məhəbbət

təqdim etməliyəm.

İki milyon sakində

nə qədər qadın

güzgüdə özlərinə sual verir

itirilmiş vaxtı ölçmək

səhər gələnə qədər

süd, qəzet gətir və sakit.

Ancaq bu boş saatda

qadını necə tapmaq olar?

Rioda bu şəhər!

Mənim var o qədər şirin söz,

heyvanların səsini bilirəm,

Ən şiddətli öpüşləri bilirəm,

Gəzdim, döyüşdüm, öyrəndim.

Məni gözlər,

əllər, sevgilər, axtarışlar əhatə edir.

Ancaq ünsiyyət qurmağa çalışsam

nə var ki, yalnız gecə var

və heyrətamiz tənhalıq.

Yoldaşlar, məni dinləyin!

O həyəcanlı varlıq

gecəni dağıtmaq

sadəcə cadugər.

Daha doğrusu, bir adamdan nəfəs çıxaran inamdır

Məşhur şeir fərdin böyük şəhərdə tənhalığını ifadə edir və Xose (1942) əsərində dərc edilmişdir. Dayanıb həyat haqqında düşünə bildiyi gecə lirik mənliyi dağıdıcı bir nostalji hissi işğal edir.

O zaman o, söhbət edə biləcəyi, etiraflarını, ağrılarını bölüşə biləcəyi biri üçün darıxır. və ən gizli düşüncələriniz. Bununla belə, subyekt etiraf edir ki, onun dostları və bu boşluğu doldura biləcək yeni insanlarla tanış olmaq imkanı yoxdur .

Otəbii və eyni zamanda yaxşı bir dozada ikiüzlülük, çünki eyni şəkildə mühakimə olunmaq qorxusu ilə yaşamağa başlayırlar. Şeir belə görünür ki, bu davranışlar həqiqi dostluqları zəhərləyir və nəyin bahasına olursa-olsun bundan çəkinmək lazımdır.

5. Olmayan adama

Sənin üçün darıxmaqda haqlıyam,

Səni ittiham etməkdə haqlıyam.

Sənin pozduğun gizli müqavilə var idi

və sağollaşmadan getdin.

Paktı partlatdın.

Ümumi həyatı, ümumi razılığı

yaşamaq və qaranlıq yollarını kəşf etmisən.

Təxribat olmadan məsləhətləşmədən son tarix olmadan

tüşmə zamanı düşən yarpaqların limitinə qədər.

Siz vaxtı gözləyirdiniz.

Sizin əl dəli oldu, saatlarımızı dəli etdi.

Davamsız hərəkətdən daha ciddi nə edə bilərdin

hərəkətin özündən,

biz də cəsarət edə bilmirəm

çünki ondan sonra heç nə yoxdur ?

Sizin üçün darıxmaq üçün səbəbim var,

birgə dostluq nitqlərimizdə,

sadə əl sıxmaq, hətta o belə deyil, səs

modulyasiya edən tanış və bayağı hecalar

həmişə əminlik və təhlükəsizlik idi.

Bəli, sizin üçün darıxıram.

Bəli, mən sizi ona görə ittiham edirəm

dostluq və təbiət qanunlarında gözlənilməz şeylər etdiniz

siz bizə sual vermək haqqını belə qoymadınız

niyə sən? etdin, niyə getdin.

Bu, poetik mövzunun böyük dosta həsr etdiyi emosional vidadır artıq bu dünyadan getdi. Ayələr köhnə yoldaşını qəflətən və vaxtından əvvəl itirmiş bu insanın incikliyini, qəzəbini, həsrətini və acizlik hissini açır.

Ağrılı sözlər dostluğun həyatımızda nə qədər təməl olduğunu izah edir: sadəcə olaraq kiminsə varlığı. kiminlə yaxın olduğumuz, gündəlik həyatımızda bütün fərqləri yaradır. Buna görə də, böyük dostun ölümü bizi dərindən sarsıdan amansız və ədalətsiz bir zərbə ola bilər.

Şeir ölümündən sonra nəşr olunan Əlvida (1996) jurnalında dərc edilmişdir. Drummondun tərk etdiyi əsər ölümündən əvvəl hazırlanmışdır. Ehtimal olunur ki, Qeybdən gələn şəxsə 1984-cü ildə intihar edən Minas Gerais Pedro Nava dan olan şairə hörmət əlaməti olaraq yazılmışdır.

6. Sahildə təsəlli

Gəl, ağlama.

Uşaqlıq itir.

Gənclik itir.

Amma həyat itirilmir.

İlk sevgi keçdi.

İkinci sevgi keçdi.

Üçüncü sevgi keçdi.

Amma ürək davam edir.

Ən yaxşı dostunuzu itirdiniz.

Heç bir səyahətə cəhd etməmisiniz.

Maşınınız, gəminiz, torpağınız yoxdur.

Ancaq itiniz var.

Bir neçə sərt söz,

yumşaq səslə, onlar səni vururlar.

Onlar heç vaxt, heç vaxt sağalmazlar.

Bəs yumor?

Haqsızlığı həll etmək olmaz.

Yanlış dünyanın kölgəsində

ürəksiz etirazla mızıldandın.

Amma başqaları gələcək.

0>Ümumiyyətlə, siz

bir dəfə, içəri girməlisiniz

Qumda, küləkdə çılpaqsan...

Yat oğlum.

Kitabda çap olunan məşhur şeir A Rosa do Povo (1945), olduqca disforik bir ton alır. Yadda saxlamaq lazımdır ki, onun istehsalı beynəlxalq tarixin ağrılı və məşəqqətli bir dövründə baş verib: İkinci Dünya Müharibəsi.

Etiraf çalarları vasitəsilə biz səbəbləri sadalayan ümidsiz, təslim olmuş poetik bir mövzu tapırıq. geniş yayılmış narazılığına görə. Onlardan biri, hətta məhəbbətin olmamasından əvvəl də xatırladılır, ən yaxşı dostunuzu itirməkdir .

Bu tərəfdaşlıq və yoldaşlıq olmadan, lirik mənlik həmişəkindən daha çox təklik nümayiş etdirir, yalnız itin yoldaşlığı günlərini tutur. Bu həzin baxış bizi dostların dəyəri və yüzlərlə kiçik jestlə həyatımızı nə qədər işıqlandıra biləcəyi haqqında düşünməyə vadar edir.

Müəllifin oxuduğu şeirə qulaq asın:

Drummondun şeirlərini bəyənirsinizsə, sizə də maraqlı ola bilər: