Inhoudsopgave
De beroemde zin "Stenen in de weg? Ik bewaar ze allemaal, op een dag bouw ik een kasteel..." wordt vaak ten onrechte toegeschreven aan de Portugese dichter Fernando Pessoa (1888-1935).
Bovenstaande gebeden zijn eigenlijk geschreven door Nemo Nox, een Braziliaanse blogger.
Zijn creatie werd gerepliceerd ad eternum - Het is niet met zekerheid bekend wanneer noch wie de onthulling begon - met de handtekening van Fernando Pessoa, als ware het een apocriefe tekst.
Het citaat van Nox werd later opgenomen als zogenaamd slotdeel van een tekst van de Braziliaanse auteur Augusto Cury.
Betekenis van de zin "Stenen in de weg? Ik hou ze allemaal."
Stenen in de weg? Ik bewaar ze allemaal, op een dag bouw ik een kasteel...
De zin omvat drie verschillende tijden: verleden, heden en toekomst.
Enerzijds vertelt de auteur over zijn vroegere ervaringen en erkent hij dat zijn moeilijke ervaringen herinneringen en harde sporen hebben nagelaten. De vraag is: wat te doen met deze herinneringen?
Het tweede deel van de tekst wijst op het bewaren en onderhouden van deze herinneringen, inclusief en vooral de slechte. De slechte herinneringen, de onvoorziene gebeurtenissen - dat wil zeggen de stenen in de weg -, adviseert de auteur, moeten niet worden vergeten maar bewaard.
De conclusie van de redenering wijst naar de toekomst: uit de moeilijke ervaringen uit het verleden en de littekens die zijn achtergelaten, heeft het individu dat deze stenen draagt het materiaal om een prachtige toekomst op te bouwen. Het kasteel is een metafoor voor een veelbelovende toekomst.
De tekst inspirerend probeert de lezer het besef bij te brengen dat onaangename ervaringen moeten worden verwerkt en noodzakelijk zijn om op een goede plaats te komen.
De bedoeling van het schrijven is zeer motiverend en vertaalt voor de lezer een begrip optimist Een gevoel dat het de moeite waard is om verder te gaan ondanks de obstakels die onderweg opdoemen.
De oorsprong van de tekst en de verspreiding van de uitdrukking op het internet
Hoewel het wordt toegeschreven aan de grote dichter Fernando Pessoa (1888-1935), is de korte passage in werkelijkheid van een onbekende Braziliaanse auteur genaamd Nemo Nox.
In een bericht op zijn blog Voor een handvol pixels Nemo Nox veronderstelt het auteurschap van de zin en verklaart de context van het ontstaan ervan:
Begin 2003, geïrriteerd door de obstakels die ik tegenkwam en proberend een beetje optimistisch te zijn, schreef ik hier deze drie zinnen: "Stenen in de weg? Ik bewaar ze allemaal. Op een dag zal ik een kasteel bouwen." Ik dacht er niet meer aan, totdat ik onlangs e-mails begon te ontvangen waarin ik werd gevraagd te bevestigen dat ik de auteur was van het zinnetje.
De blogger zei ook dat de zinnen in zijn virtuele dagboek, dat al vijf jaar loopt, uiteindelijk de barrière van zijn ruimte doorbraken en zich via de meest uiteenlopende wegen binnen het internet verspreidden:
Blijkbaar ging het trio zinnen een eigen leven leiden en verspreidde het zich over het Portugees sprekende internet met variaties in interpunctie en toekenning van auteurschap. Het begon op te duiken als fotologietitel (ik heb er al een half dozijn met deze naam gevonden) en als anonieme citaten in voetnoten (in diverse online discussiefora).
Zou dit een geval van onbewust plagiaat zijn?
De creatie was zo spraakmakend dat de auteur zelf het auteurschap ervan in twijfel trok.
Nemo was bang dat hij in een soort onbewust plagiaat verzeild zou zijn geraakt door mogelijk creaties te parafraseren van Pessoa zelf of van Drummond, auteur van het beroemde gedicht No Meio do Caminho, waarin het belang van de steen eveneens wordt benadrukt.
De schepper besloot vervolgens een diepgaand onderzoek te doen naar mogelijke invloeden en kwam tot de volgende conclusie:
Ik heb de gedichten van Pessoa doorzocht op zoek naar stenen en kastelen, maar ik kon niets vinden dat ook maar in de verste verte lijkt op de passage in kwestie. Ik heb de heteroniemen doorgespit en ook de houder van stenen niet gevonden. Het zou in elk geval vreemd zijn dat Pessoa Drummond op deze manier heeft geciteerd en dat het feit niet op grote schaal is verspreid door geleerden aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Hoe dan ook, ik heb mezelf ervan overtuigd, totdat zij het bewijs leveren van deIntegendeel, ik was het zelf die deze regels schreef.
Feit is dat deze korte zinnen zonder twijfel de creatie van Nemo Nox waren die de meeste weerklank vond (hoewel meestal zonder gepaste eer).
Ondanks de enorme ontvangst door het publiek is de blogger niet bepaald trots op zijn creatie:
Ook grappig is dat ik er niet eens trots op ben dat ik dat geschreven heb, het lijkt me een beetje cheesy, zoals die motiverende posters met mooie plaatjes en optimistische zinnen. Het verbaast me zelfs dat ze het auteurschap niet aan Paulo Coelho hebben toegeschreven.
De toekomst van citaten
In zijn tekst, die drie jaar na "Stenen in de weg" werd gepubliceerd, concludeert de auteur dat hij niet in conflict zal komen met degenen die hem reproduceren zonder hem de nodige eer te bewijzen.
Nemo is zich bewust van de onmogelijkheid om elke vorm van tekst op het internet te controleren en vertelt op humoristische en ironische wijze over de toekomstplannen:
En nu? De zinnen zijn er, ik ga er niet om vechten, wie wil zeggen dat ze van Pessoa, Veríssimo of Jabor zijn, be my guest. Onjuiste toeschrijvingen? Ik bewaar ze allemaal. Ooit zal ik een proefschrift schrijven.
Verondersteld gedicht van Augusto Cury met de laatste verzen van Nemo Nox
Het citaat van Nox is zelfs door een onbekende opgenomen in de laatste zinnen van een tekst van de Braziliaanse schrijver Augusto Cury.
De hybride creatie - die passages uit Cury vermengt met zinnen uit Nox - werd toegeschreven aan het merkwaardige auteurschap van Fernando Pessoa:
Ik heb misschien fouten, leef angstig
en wordt soms boos, maar
Ik vergeet niet dat mijn leven
s werelds grootste bedrijf, en ik kan
voorkomen dat het failliet gaat.
Gelukkig zijn is erkennen dat het de moeite waard is...
de moeite waard om te leven ondanks alle
uitdagingen, misverstanden en periodes
crisis.
Gelukkig zijn is ophouden een slachtoffer te zijn van
problemen en een auteur worden
Zie ook: Boek Nicomachaeïsche Ethiek van Aristoteles: een samenvatting van het werkvan de eigen geschiedenis. Het is het doorlopen van
woestijnen buiten jezelf, maar om in staat te zijn om
Zie ook: 8 gedichten om de kracht van vrouwen te vieren (uitgelegd)een oase vinden in de diepte van de
je ziel.
Het is elke ochtend God danken
voor het wonder van het leven.
Gelukkig zijn is niet bang zijn voor je eigen...
gevoelens.
Het is weten hoe je over jezelf moet praten.
Het is de moed hebben om een "nee" te horen.
Het is de zekerheid hebben om een
kritiek, zelfs als die oneerlijk is.
Stenen in de weg?
Ik bewaar ze allemaal, op een dag zal ik ze bouwen
een kasteel...
Nemo Nox, de auteur van de zin
Nemo Nox is het pseudoniem van een Braziliaanse blogger geboren in 1963.
Haar eerste blog heette Dagboek van de Megalopolis, werd in maart 1998 gelanceerd en werd pagina voor pagina in HTML gemaakt, via een tekstverwerker, en vervolgens via FTP gepubliceerd. Toen Nemo begon, waren er nog geen platforms voor blogs.
Nemo Nox was een van de pioniers in het bloggersuniversum in Brazilië.
Er is weinig bekend over de maker - zijn echte naam is bijvoorbeeld niet eens openbaar - maar we weten dat hij in Santos is geboren en vele jaren geleden naar de Verenigde Staten is verhuisd.
Beroepsmatig werkt Nemo Nox als schrijver, commercieel directeur, webdesigner en fotograaf.
Nemo Nox, er is weinig bekend over de echte auteur van "Stenen in de weg? Ik bewaar ze allemaal, op een dag bouw ik een kasteel...".
Zijn blog, getiteld For a Fistful of Pixels dat werd onderhouden tussen januari 2001 en januari 2011, was een van de vijf finalisten voor de jaarlijkse Bloggies award in de categorie Beste Latijns-Amerikaanse weblog.
Zie ook: Zin Ken Uzelf
