Jesus Chorou door Racionais MC's (Betekenis van het liedje)

Jezus weende is een nummer van de rapgroep Racionais MC's, uitgebracht in 2002, op het album Er gaat niets boven de ene dag na de andere Gecomponeerd door Mano Brown, is het ongeveer zeven minuten lang en telt het meer dan 150 verzen.

Het thema begint met een raadsel en vertelt vervolgens de relatie van de rapper met de periferie waar het vandaan komt.

Analyse en betekenis

De tekst van Mano Browns lied is vrij uitgebreid en behandelt verschillende situaties, met een lang verhaal Het lied heeft een centraal thema dat doorheen de compositie wordt ontwikkeld: de gevoelens van droefheid en angst De titel van het lied voert ons terug naar Jezus die, hoewel hij God op aarde was, ook huilde.

Deel een

Wat is het? Wat is het?

Helder en zout

Past in één oog en weegt een ton.

Het smaakt naar de zee

Kan discreet zijn

Huurder van pijn

Favoriete adres

In de stilte komt ze

Gijzelaar van wraak

Zuster van wanhoop

Rivaliteit van hoop

Kan worden veroorzaakt door wormen en alledaagse

En de doorn van de bloem

Wreed dat je liefhebt

Drama liefhebber

Kom naar mijn bed

Door te willen, zonder het me te vragen liet je me lijden

En ik dacht dat ik sterk was

En ik die voelde

Ik zal een zwakkeling zijn als anderen komen

Als goedkoop gek is en het proces langzaam gaat

Op dit moment

Laat me tegen de wind in lopen

Wat heeft het voor zin als ik hard ben en mijn hart kwetsbaar?

Niet de wind, die is zacht, maar koud en meedogenloos.

(Het is heet) Smeerde de droevige teksten van de dichter uit

(Het liep in het gezicht van de profeet...

Worm, ga uit de weg.

De traan van een man zal vallen

Dit is je OK voor de eeuwigheid.

Hij zegt dat mannen niet huilen

Oké, je zei

Ga niet naar groep broer, er

Jezus weende!

"Wat is wat?", het eerste couplet van het lied, is een typische zin uit raadspelletjes. Het speelse karakter van het raadsel vormt een tegenwicht voor het eerder serieuze thema. Zoals een raadsel werkt, is het eerste deel van het lied opgebouwd uit metaforen en metonymieën.

De stijlfiguren dienen om de objecten te benaderen en geven de tekst een poëtische lading. In het begin zijn de benaderingen fysiek: "helder, zout, smaak van de zee". Vervolgens worden ze geassocieerd met gevoelens: "zus van wanhoop", "rivaal van hoop".

Het raadsel gaat verder en de tranen worden in verband gebracht met wat ze gewoonlijk veroorzaakt: "wrede doorn van de bloem die je liefhebt". De tekst ondergaat een kleine uitweiding en de componist begint te praten over zijn gevoelens "Ik die dacht dat ik sterk was".

Aan het einde van de eerste helft, de bijbelse verwijzing verschijnt samen met het couplet waaraan het lied zijn naam ontleent.

(Het is heet)

Vervaagde de droevige teksten van de dichter

(Alleen)

Het liep in het gezicht van de profeet...

Worm, ga uit de weg.

De traan van een man zal vallen

Dit is je OK voor de eeuwigheid.

Hij zegt dat mannen niet huilen

Oké, je zei

Ga niet naar groepsbroeder

Toen riep Jezus

Het zijn deze verzen die het eerste deel van de tekst afsluiten en het thema introduceren (dat is de scheur ) en de manier waarop hij zal worden benaderd (door geloof).

Deel twee

Fuckin' bum oh

Ik ben stoned.

Eita mundo bom de acabar

Wat te doen als het fort beefde...

En bijna alles om je heen

Integendeel, het heeft zichzelf gecorrumpeerd

"Whoa, wacht even, rustig aan, dief".

Waar is de onsterfelijke geest van Capão?

Was je gezicht in het heilige water van het wasvat.

Er gaat niets boven de ene dag na de andere

Dat, ik ben je rechterkant

Je bent geschokt. Waarom ben je gekomen?

Nego, het is die kant op!"

Ik slaap slecht, ik droom bijna de hele nacht

Ik word gespannen wakker, duizelig en met gezichtsvermogen

In de geest, een gevoel van pijn en wrok...

Een tape schudde me de avond ervoor

Het tweede deel van het lied begint met een dialoog Het eindigt met een beschouwing over wat te doen in deze gevallen.

Het antwoord komt van de tweede persoon in de dialoog: de periferie En het is door de geest van de buurt dat de tweede gesprekspartner voorstelt om kracht te zoeken.

Het is in dit deel dat we het couplet vinden waaraan het album zijn naam ontleent, "nothing like a day after another day", wat ook een beroemd couplet is uit het liedje Jorge Maravilha Hoewel de thema's van de twee liederen heel verschillend zijn, is het mogelijk een benadering te maken van de twee coupletten.

Het verstrijken van de tijd en hoop Dan doet zich een ander probleem voor: de eerste spreker kan niet slapen en vertrouwt geen dag meer, want voor hem gaan de dagen niet voorbij.

Deel drie

Hallo!

Daar! Slaap, huh, gek! Duizend tapes gebeuren en jij daar?

Hoe laat is het?

12.20 uur.

De tape is als volgt

Ik vergeet het niet.

Band van duizend graden.

Gisteren was ik daar in Cb, op de top

Met een stevige forel

Je moet weten

Als pã, zet je het aan

Je zult het weten, ineens

Hij rapte zelfs in het recente verleden.

Ahem.

bekijk de tape

Je zult niet geloven

Als je moet, moet je. Pres'tenction

Zie je, ik stopte om een van de medicijnen te roken

Met wat kinderen daar en daar, handelend in de gebouwen

Iemand die later aankwam, vroeg om een paar

Binnenkort een patriciër, oh, nouveau riche en al...

Rook gaat, rook komt

hij sloeg de kokosnoot

Hij opende zich als een bloem, hij werd gek

Ik was daar plus twee forellen en een meisje

In een Tempra zilver show gefilmd, luisterend naar Guina

Ih, de snavel viel zichzelf aan, oh!

Zoals wat?

Die bruine daar is vol van willen zijn

Laat hem vliegen, kom en zing op de gebroken straat

Laten we eens kijken of dat alles is als we de kwadraten zien...

Perifeer niets, hij denkt alleen aan zichzelf

Rijdend op geld en jij op gif?

En zijn gezicht, forel?

Ieder voor zich

Alles voor het groen

Sommigen doden, anderen sterven

Ikzelf, als ik oppak, de goede op een moment als dit

Ik ga snel aan de andere kant staan

Ik koop het huis van een jongen, en huur het...

Ze zullen me meneer noemen, niet zoals gewoonlijk.

Maar voor hem is alleen de Zuidzone de kern van de zaak

Zegt dat hij ons eruit haalt, ons gezicht laadt op

Wat hij ook wil, wij willen het, kom het maar halen.

Omdat ik niemand een lul betaal?

En ik, ik heb me net ingeschreven, toch? Ik was niet van daar.

De broeders luisterden allemaal, niemand zei een A.

Hij die een mond heeft spreekt wat hij wil dat een naam heeft

Om aandacht te krijgen van vrouwen en/of mannen

Ik hou van mijn ras, ik vecht voor de kleur

Alles wat ik doe is voor ons, voor de liefde

Je begrijpt niet wat ik ben, je begrijpt niet wat ik doe...

Je begrijpt de pijn en de tranen van de clown niet...

Het derde deel begint met een dialoog aan de telefoon die zich verderop zal ontvouwen. Het eerste deel is een vertelling en het tweede deel is een soort monoloog.

Dit verhaal is gemaakt door een vriend van Mano Brown, die zegt dat hij een persoon heeft gehoord die iemand belasterde rapper De figuur van de periferie, de vormingswijk van de kunstenaar, zowel muzikaal als spiritueel, staat centraal in dit deel, evenals zijn relatie met het volk.

Het feit dat Mano Brown de in de gemeenschap verworven kennis Geeft hij echt om de periferie of probeert hij gewoon geld te verdienen en zich de plaatselijke cultuur toe te eigenen om die zo snel mogelijk te verlaten?

In de monoloog die volgt, weerlegt hij deze hypothese. Hij begrijpt de behoefte aan geld, het comfort dat het kan brengen. Uit de ellende komen is een doel voor iedereen die er middenin leeft, maar dat betekent niet dat hij gierig of hebzuchtig is.

Integendeel, in zijn monoloog verdedigt Brown de favela en haar waarden, ook al begrijpt hij dat het verlaten ervan het vinden van vrede is. Hij gebruikt hetzelfde argument om val je lasteraar aan Slecht over hem spreken is een manier om aandacht te trekken, intrigeren is de manier van de "worm" om op te vallen.

Deel Vier

Een wereld dicht bij verval

Maak van een broer van mij een ellendige worm...

En mijn moeder zegt:

Paulo, word wakker! Denk aan de toekomst die illusie...

De negers zelf geven er niets om...

Hoeveel ik heb geleden, wat ik ben, wat ik was...

Afgunst is dodelijk, er zijn te veel slechte mensen.

Mam, praat niet zo, ik kan niet slapen.

Mijn liefde voor de dame past niet meer in Saturnus.

Geld is goed

Ik wel, als dat de vraag is

Maar mevrouw Anna heeft een man van me gemaakt en geen hoer!

Hey, jij! Wie je ook bent

Voor zaad ben ik niet gekomen

Dus, zonder terreur

Onzichtbare vijand, afstammeling van Kaïn Judas kleurloos

Ik werd vervolgd geboren, het kostte tijd

Alleen voor 30 munten de broer bedorven

Werp de eerste steen die mijn staat van dienst heeft

Waar is mijn glimlach? Waar is hij? Wie heeft hem gestolen?

De mensheid is slecht en zelfs Jezus weende

Tranen, tranen

Jezus weende

De relatie van de mens met het milieu is opnieuw het thema van het lied. Mano Brown weet dat situatie transformeert de mens Hij voelt zich angstig tegenover mensen die de weg kwijt zijn door wat hen omringt. De persoonlijkheid in het lied wordt dieper met de figuur van zijn moeder.

Zij komt naar voren als de oudere dame, houder van kennis en vooral als een bezorgde moeder Het nummer is zo persoonlijk dat Brown Paulo heet, zijn echte naam.

Huidskleur en racisme Het lijden van de moeder van Mano Brown dient als een waarschuwing voor wat hij zou kunnen meemaken. Daarop reageert hij met argumenten die zijn moeder in zekere zin "omkeren", omdat hij zo is door zijn opvoeding.

In het einde van het derde deel staan bijbelse verwijzingen centraal, waarbij Kaïn en Judas als vijanden verschijnen. Ook het wenen van Jezus duikt weer op: Jezus huilt in het aangezicht van het kwaad van de mensheid, dezelfde waarvoor hij zichzelf opofferde om te redden.

Deel vijf

Rood en blauw, hotel

knippert alleen in het donkere grijs van de lucht

De regen valt buiten en verhoogt het tempo

Alleen, ik ben nu mijn intieme vijand

Slechte herinneringen komen, goede gedachten gaan

Help me, alleen ik bedenk stront

Mensen waar ik in geloof, van hou en bewonder

Hij vocht voor gerechtigheid en vrede, en werd neergeschoten...

Malcolm X, Ghandi, Lennon, Marvin Gaye...

Che Guevara, 2pac, Bob Marley...

En de evangelische Martin Luther King

Ik herinnerde me een forel van mij die zo sprak:

Gooi geen parels voor de varkens, broeder, gooi was...

Ze hebben het liever zo, je moet luizen!

Christus die stierf voor miljoenen

Maar hij liep slechts met 12 en één haperde.

Periferie: lege en onethische lichamen

Ze verdringen de pagode, op weg naar de elektrische stoel...

Ik weet het, je weet wat frustratie is

Schurk die machine maakt

Ik denk duizend keer, ik word gek

En de luis zegt het als hij me ziet:

Beroemd als de pest, stoere jongen! Hé, forel!

Maak je wereld. Nee, Jão! Het leven is kort.

Het enige model dat os geeft

Zuig ze op en stuur ze weg.

Scheurend door de dageraad van duizend en honderd...

Als ik het ben, forel, dan is er niemand anders!

Zé povinho is de hond, heeft deze gebreken

Wat? Of je er nu een hebt of niet, je ogen groeien toch...

Crossing, je blaast het op

Plotseling gaat het, vanaf punt veertig

Wil je het? Het zit in de kam.

Als de gedachte aan doden al heeft gedood

Ik luister liever naar de pastoor

"Mijn zoon, benijd de gewelddadige man niet...

En volg geen van hun paden".

Tranen

Een winnaarsmedaille natmaken

Huil nu, lach later

Toen riep Jezus

Het vijfde deel begint met een monoloog, in een moment van eenzaamheid en wanhoop In de laatste coupletten van het lied ziet Brown de slechtheid van de mensheid onder ogen, waarbij hij voorbeelden geeft van mensen die vochten voor een betere wereld en werden vermoord.

De figuur van de periferie duikt weer heel even op. De vraag is dezelfde: hoe ellende en wanhoop de mens tot slechte daden drijven.

Met een zekere toon van ironie spreekt hij verder over wie gelooft dat de geld Het lied keert terug naar het thema van tranen en geloof en eindigt met nog een bijbelse verwijzing en een beetje hoop.

Roep het lied op, in de video hieronder:

Geniale cultuur in Spotify