10 najlepszych dzieł Fridy Kahlo (i ich znaczenia)

Frida Kahlo to pseudonim artystyczny Magdaleny Carmen Fridy Kahlo y Calderón (1907-1954), wyjątkowej meksykańskiej kobiety urodzonej w Coyoacán 6 lipca 1907 roku.

Chociaż dokumenty wskazują, że Frida urodziła się w 1907 roku, malarka twierdziła, że przyszła na świat w 1910 roku, ponieważ był to rok rewolucji meksykańskiej, z której była tak dumna.

Kontrowersyjna, kontrowersyjna, autorka mocnych obrazów i frontalnego stylu, Frida stała się twarzą Meksyku i wkrótce podbiła świat swoimi potężnymi płótnami.

1. Dwie Fridy (1939)

Przedstawienia dwóch Frid są ustawione na jednym, prostym, zielonym stołku bez oparcia. Obie postacie są połączone rękami i noszą zupełnie inne sukienki: podczas gdy jedna z nich ma na sobie sukienkę, druga ma na sobie sukienkę. tehuana Druga nosi pompatyczną białą suknię w europejskim stylu z wysokim kołnierzem i wyszukanymi rękawami. Obie reprezentują różne osobowości doświadczane przez Fridę .

Jakby odbite w lustrze, obie Fridy mają zamknięte, refleksyjne i ponure oblicze. Ten podwójny autoportret powstał wkrótce po tym, jak malarka rozwiodła się z miłością swojego życia, Diego Riverą.

Pełne cierpienia, obie pozostawiają swoje serca odsłonięte. Ubrana po europejsku Frida pokazuje parę zakrwawionych nożyczek chirurgicznych. Pojedyncza tętnica (i krew) łączy obie Fridy na płótnie namalowanym w 1939 roku.

Frida po prawej nosi w rękach coś, co wydaje się być amuletem, portretem przypisywanym Riverze, gdy była dzieckiem. Od niego biegnie cienka żyła, która biegnie w górę ramienia malarki i łączy się z jej sercem, pokazując kluczowe znaczenie jej byłego męża w jej życiu.

W tle obrazu widzimy gęste chmury, które wydają się zapowiadać burzę.

Poznaj dogłębną analizę obrazu Fridy Kahlo "Dwie Fridy".

2. Złamana kolumna (1944)

Powyższe płótno, namalowane w 1944 roku, jest głęboko związane z życiem malarki i ilustruje jej cierpienie po operacji kręgosłupa.

Na obrazie widzimy Fridę wspartą na greckiej kolumnie, która wydaje się złamana, pęknięta, a jej głowa spoczywa na szczycie kolumny. Na obrazie Frida prezentuje gorset, który w rzeczywistości nosiłaby podczas okresu rekonwalescencji po operacji.

Na twarzy artysty czytamy wyrażanie bólu i cierpienia Frida utrzymuje surowe spojrzenie i wytrwałość W tle, w naturalnym krajobrazie, widzimy suche pole, pozbawione życia, jak prawdopodobnie czuł malarz.

Całe ciało Fridy jest przebite gwoździami, co symbolizuje jej ciągłe cierpienie.

Chociaż są one rozrzucone po całym ciele, niektóre paznokcie są większe i nawiązują do punktów, w których Frida odczuwała największy ból. Warto wspomnieć chociażby o obecności ogromnego gwoździa - największego ze wszystkich - umieszczonego tuż obok serca.

3. Szpital Henry Ford (1932)

Powyższy obraz jest niezwykle osobisty i przedstawia bolesny okres w życiu Fridy Kahlo. Malarka, która zawsze marzyła o zostaniu matką, cierpiała z powodu śmierci matki. spontaniczna aborcja podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych.

Ciąża już wtedy wiązała się z komplikacjami i z tego powodu lekarze zalecili absolutny odpoczynek. Pomimo wszelkich starań, ciąża nie przebiegała prawidłowo i Frida straciła dziecko. Aborcja rozpoczęła się w domu, ale ostatecznie miała miejsce w szpitalu Henry Ford Hospital (od którego pochodzi nazwa obrazu i który jest wpisany wzdłuż łóżka).

Głęboko przygnębiony, Malarz poprosił o pozwolenie na zabranie płodu do domu, ale nie uzyskał zgody. Opierając się na rysunkach męża i opisach lekarzy, Frida uwieczniła swojego zmarłego syna na płótnie, które namalowała w 1932 roku.

Wokół skulonej w łóżku, krwawiącej malarki unosi się sześć elementów. Oprócz martwego płodu, w centrum płótna znajduje się ślimak (według samej malarki symbol powolności aborcji) i gips ortopedyczny. Na dole widzimy symbol maszyny (przypuszczalnie sterylizatora parowego używanego prawdopodobnie w szpitalu), kość biodrową i liliową orchideę,którą zaoferowałby Diego Rivera.

4. Ranny jeleń (1946)

Namalowany w 1946 roku obraz "Ranny jeleń" przedstawia zmetamorfizowane stworzenie W ekspresji malarki nie widzimy ani strachu, ani rozpaczy, Frida ma spokojną i opanowaną atmosferę.

Wybór zwierzęcia nie jest przypadkowy: jeleń jest istotą, która jednocześnie reprezentuje, elegancja, kruchość i delikatność .

Przebite dziewięcioma strzałami zwierzę nadal wytrwale się porusza. Pięć z nich trafia w grzbiet, a cztery utkwiły w szyi i w pobliżu głowy. Chociaż jest głęboko ranny (czy został trafiony przez myśliwego?), jeleń kontynuuje swoją drogę.

W postawie zwierzęcia odczytujemy identyfikację z zachowaniem Fridy, która trwała pomimo fizycznego i psychicznego bólu.

Może Cię również zainteresować: Instynktowne dzieła surrealizmu.

5. Self-Portrait z aksamitną sukienką (1926)

Autoportrety są dość powszechne w twórczości meksykańskiego malarza, a ten jest tym bardziej wyjątkowy, że został uznany za najbardziej oryginalny. Pierwsze dzieło sztuki Fridy Kahlo namalowany w 1926 roku dla jej byłego narzeczonego Alejandro Gómeza Ariasa.

Szczelina na autoportrety powstała po wypadku tramwajowym w 1925 roku, kiedy Frida musiała przejść serię operacji i była przykuta do szpitalnego łóżka na skraju śmierci.

Znudzeni, z ograniczonymi ruchami, jej rodzice wpadli na pomysł zainstalowania dostosowanej sztalugi na jej łóżku i przyniesienia materiałów malarskich. Zainstalowali również lustra w jej pokoju, aby Frida mogła zobaczyć siebie pod różnymi kątami.

Ponieważ Frida spędzała dużo czasu w samotności, wyczuła, że jest to jej najlepszy temat i stąd zrodził się pomysł zainwestowania w malowanie autoportretów. Słynny cytat z malarki to:

"Maluję siebie, ponieważ jestem sam i ponieważ jestem tematem, który znam najlepiej".

W tle Autoportretu z aksamitną sukienką widzimy morze, symbol życia, i pojedynczą chmurę przypominającą nam o trudnościach na naszej drodze.

6. Moje narodziny (1932)

Płótno My Birth, namalowane w 1932 roku, przedstawia poród, który doprowadził do narodzin Fridy Kahlo. Potężny obraz przedstawia matkę przykrytą białym prześcieradłem, jakby była martwa.

Fakt z życia osobistego malarki: matka Fridy cierpiała na depresję poporodową. Oprócz tego, że nie była w stanie karmić piersią, Matilde Calderón zaszła w ciążę zaledwie dwa miesiące po urodzeniu Fridy. Z tych powodów Matilde oddała dziecko mokrej pielęgniarce.

Na płótnie odczytujemy porzucenie i bezradność dziecka, które praktycznie samo opuszcza łono matki. Dziewczynka wydaje się przychodzić na świat w wyniku własnego działania, bez udziału matki.Obraz być świadkiem tej początkowej samotności które Frida będzie nosić przy sobie do końca życia .

Na dole łóżka widzimy religijny obraz Dziewicy Lamentującej, warto pamiętać, że matka Fridy była głęboko katolicka.

7. Moja niania i ja (1937)

Kiedy Frida przyszła na świat, jej matka, Matilde Calderón, nie miała mleka, aby karmić ją piersią. Spekuluje się, że matka przeszła również przez ciężki okres depresji poporodowej, a kiedy dziecko miało zaledwie 11 miesięcy, Matilde urodziła nowe dziecko, Cristinę. Z tych powodów Frida została powierzona rdzennej pielęgniarce, co było stosunkowo powszechną praktyką w Meksyku w tamtym czasie.

Obraz Fridy, stworzony w 1937 r., rejestruje ten moment w jej życiu. Niepokojące jest to, że obraz przedstawia postać samej malarki z jej twarzą. ciało dziecka i głowa dorosłego Niania z kolei nie ma zdefiniowanych cech i jawi się jako anonimowa osoba nosząca prekolumbijską maskę. W tle widzimy naturalny krajobraz niezidentyfikowanego miejsca.

Z piersi niani tryska mleko, które karmi małą Fridę. Widzimy obraz obfitości w prawej piersi niani, w lewej piersi, gdzie znajduje się Frida, obserwujemy bardziej techniczny rysunek ścieżek prowadzących do gruczołu sutkowego.

Mimo fizycznej bliskości - dziecko znajduje się na kolanach niani - obie postacie wydają się być blisko siebie. emocjonalnie odległy Nawet na siebie nie patrzą.

8. Moi dziadkowie, moi rodzice i ja (1936)

Płótno namalowane w 1936 roku przez Fridę Kahlo jest kreatywnym ilustrowane drzewo genealogiczne Mała dziewczynka w centrum to Frida, która musiała mieć około dwóch lat, trzymając czerwoną wstążkę pokazującą pokolenia rodziny.

Mała dziewczynka, naga, stoi w ogromnych proporcjach, stąpając po drzewie, demonstrując, że jest połączona ze swoimi korzeniami. Tuż nad nią znajdują się rodzice malarza na obrazie, który wydaje się być inspirowany ich ślubną fotografią. W łonie matki znajduje się Frida, wciąż płód, połączony pępowiną. Tuż pod płodem znajduje się ilustracja spotkania komórki jajowej z plemnikiem.

Obok matki Fridy znajdują się jej dziadkowie ze strony matki, Indianin Antonio Calderón i jego żona Isabel González y González, a obok ojca jej dziadkowie ze strony ojca, Europejczycy Jakob Heinrich Kahlo i Henriette Kaufmann Kahlo.

Płótno ilustruje hybrydową genealogię Fridy i dzięki niemu możemy na przykład prześledzić cechy fizyczne malarki. Mówi się, że po swojej babce ze strony ojca malarka odziedziczyła charakterystyczne grube, dziergane brwi.

W tle widzimy zielony obszar z kaktusami typowymi dla środkowego Meksyku i małą wioskę.

9. Frida i Diego Rivera (1931)

Obraz, który nosi imię najsłynniejszej pary w świecie meksykańskich sztuk pięknych, został namalowany w 1931 roku i podarowany przez Fridę jej przyjacielowi i mecenasowi Albertowi Benderowi.

Gołąb przelatujący nad głową malarki niesie transparent z napisem: "Tutaj widzisz mnie, Friedę Kahlo, z moim ukochanym mężem Diego Riverą. Namalowałam ten portret w pięknym mieście San Francisco w Kalifornii dla naszego przyjaciela, pana Alberta Bendera, w kwietniu 1931 roku".

Frida w tym czasie towarzyszyła swojemu mężowi, muraliście Diego Rivera. Byli świeżo po ślubie, a słynny meksykański malarz został zaproszony do stworzenia serii murali w Kalifornijskiej Szkole Sztuk Pięknych i na Giełdzie Papierów Wartościowych w San Francisco.

Na obrazie widzimy Diego z narzędziami pracy w prawej ręce - pędzlami i paletą - podczas gdy jego lewa ręka trzyma Fridę, przy tej okazji jedynie towarzyszącą mężowi w jego podróży służbowej.

Rivera wysuwa się na pierwszy plan w obrazie W prawdziwym życiu malarz był potężnie zbudowanym mężczyzną i większym od Fridy (dokładnie 30 centymetrów), na obrazie widzimy tę różnicę w wymiarach.

10. Tramwaj (1929)

Wypadek tramwajowy był jednym z główne tragiczne wydarzenia, które naznaczyły życie Fridy Wydarzyło się to 17 września 1925 roku, kiedy malarka podróżowała ze swoim chłopakiem do Coyoacán, wypadku, który na zawsze zmienił życie Fridy i został uwieczniony na płótnie, które namalowała w 1929 roku.

Po wypadku malarka musiała przejść serię operacji i przez wiele miesięcy była przykuta do szpitalnego łóżka, co sprawiło, że malowała na sztaludze umieszczonej nad łóżkiem. Oprócz tego, że Frida została zmuszona do przerwania swojego życia, po wypadku pozostały jej również poważne skutki uboczne.

Na namalowanym nagraniu widzimy pięciu pasażerów i dziecko siedzących spokojnie na ławce, czekających na przybycie do miejsca docelowego. Dziecko jako jedyne patrzy na zewnątrz, na krajobraz. Pozostając w temacie krajobrazu, ciekawe jest, że jeden z budynków nosi na swojej fasadzie nazwę La Risa, co po portugalsku oznacza O Riso (Śmiech).

Na ławce pasażerowie przyjmują zupełnie różne postawy: widzimy bosą kobietę rdzennego pochodzenia i robotnika w kombinezonie, podczas gdy obserwujemy dobrze ubraną parę i kobietę, która wygląda na gospodynię domową.

Estetyka Fridy

Głęboko kreatywny, w ogromnej pracy meksykańskiego malarza możemy znaleźć pewne wzorce, takie jak użycie jasnych kolorów i powtarzanie niektórych motywów, które poruszają estetykę twórcy.

Wśród jego najczęstszych tematów są:

Autoportrety

W wyniku wypadku w młodości Frida przez długi czas była przykuta do łóżka, co skłoniło jej rodziców do zainstalowania sztalugi pod łóżkiem i kilku luster w jej pokoju.Aksamit i autoportret z naszyjnikiem z cierni i kolibrem

Reprezentacje rodziny

Miejsce urodzenia Fridy zostało utrwalone w jej malarstwie nie tylko jako źródło cierpienia, ale także jako sposób, w jaki malarka postrzegała swoją genealogię i pochodzenie. Ten temat - jeden z najsilniejszych w jej twórczości - jest zwykle reprezentowany przez obrazy Moje narodziny i Moi dziadkowie, moi rodzice i ja.

Miłość

Diego Rivera, meksykański muralista, był niezaprzeczalnie wielką miłością życia Fridy Kahlo. Konsekwencje tego przytłaczającego związku zostały również przedstawione na wielu obrazach malarza. Główne obrazy, które rejestrują spotkanie pary to: Frieda i Diego Rivera, Diego i ja oraz Diego w moich myślach.