15 διάσημα παιδικά ποιήματα που θα αγαπήσουν τα παιδιά (σχολιασμένα)

Η ποίηση έχει τη δύναμη να μας συγκινεί, να μας μεταφέρει σε άλλους κόσμους και να μας εκπαιδεύει για την ανθρώπινη πολυπλοκότητα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και για πολλούς άλλους, η επαφή των παιδιών με την ποίηση μπορεί να είναι μαγική και να καλλιεργήσει την αγάπη για το διάβασμα που θα διαρκέσει μια ζωή.

Ψάχνετε για μικρά ποιήματα για να διαβάσετε με τα παιδιά και να εμπνεύσετε τους μικρούς αναγνώστες; Δείτε τις συνθέσεις που επιλέξαμε και σχολιάσαμε για εσάς.

1. Είτε αυτό είτε εκείνο από την Cecília Meireles

Ή αν έχετε βροχή και όχι ήλιο

ή αν έχετε ήλιο και όχι βροχή!

Ή φοράτε το γάντι και δεν φοράτε το δαχτυλίδι,

ή βάζεις το δαχτυλίδι και δεν βάζεις το γάντι!

Αυτός που ανεβαίνει στον αέρα δεν μένει στο έδαφος,

αυτός που μένει στο έδαφος δεν ανεβαίνει στον αέρα.

Είναι πολύ κρίμα που δεν μπορεί κανείς να

να βρίσκεστε σε δύο μέρη ταυτόχρονα!

Ή κρατάω τα χρήματα και δεν αγοράζω τα γλυκά,

ή αγοράζω τα γλυκά και ξοδεύω τα χρήματα.

Είτε αυτό είτε εκείνο: είτε αυτό είτε εκείνο ...

και επιλέγω όλη μέρα!

Δεν ξέρω αν παίζω, δεν ξέρω αν μελετώ,

αν θα τρέξω ή αν θα μείνω ήρεμος.

Αλλά ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω

τι είναι καλύτερο: αυτό ή εκείνο.

Η Cecília Meireles (1901 - 1964) ήταν γνωστή βραζιλιάνικη συγγραφέας, καλλιτέχνης και εκπαιδευτικός. Η συγγραφέας, που θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες εθνικές ποιήτριες, διακρίθηκε επίσης στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας.

Ορισμένα από τα ποιήματά του που είναι αφιερωμένα στα παιδιά έχουν γίνει πραγματικά κλασικά και εξακολουθούν να είναι πολύ δημοφιλή στους αναγνώστες όλων των ηλικιών.

Το υπό ανάλυση ποίημα, που δημοσιεύεται στο ομώνυμο έργο Ή αυτό ή εκείνο (1964) είναι ίσως το πιο διάσημο. Η σύνθεση περιέχει ένα θεμελιώδες μάθημα για τον τρόπο που λειτουργεί η ζωή: πρέπει συνεχώς να κάνουμε επιλογές .

Αυτό σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα ταυτόχρονα. Όταν επιλέγουμε ένα πράγμα, παραιτούμαστε από ένα άλλο. Ο ποιητής καταφέρνει να μεταφράσει αυτό το αιώνιο αίσθημα ανολοκλήρωσης μέσα από απλά παραδείγματα, με στοιχεία από την καθημερινή ζωή.

Μάθετε περισσότερα για την ποίηση της Cecília Meireles.

2. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από τη Ruth Rocha

Είναι δύο όμορφα παιδιά

Αλλά είναι πολύ διαφορετικές!

Το ένα είναι εντελώς άδοντο,

Το άλλο είναι γεμάτο δόντια...

Η μία περπατάει χωρίς μαλλιά στο κεφάλι της,

Το άλλο είναι γεμάτο χτένες!

Ένας από αυτούς φοράει γυαλιά,

Και ο άλλος φοράει μόνο φακούς.

Στον έναν αρέσει το παγωτό,

Ο άλλος το θέλει καυτό.

Ο ένας έχει μακριά μαλλιά,

Ο άλλος τους κόβει από κοντά.

Δεν θέλω να είναι το ίδιο,

Στην πραγματικότητα, μην προσπαθήσετε καν!

Είναι δύο πανέμορφα παιδιά,

Αλλά είναι πολύ διαφορετικές!

Η Ruth Rocha (1931) είναι μια από τις μεγαλύτερες συγγραφείς παιδικών βιβλίων στο εθνικό πανόραμα. Η πιο δημοφιλής της σύνθεση είναι, χωρίς αμφιβολία, Δικαιώματα των παιδιών όπου ο συγγραφέας απαριθμεί τις προϋποθέσεις για μια υγιή και ευτυχισμένη παιδική ηλικία.

Σε αυτό το άρθρο, ωστόσο, επιλέξαμε να αναλύσουμε το ποίημα Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί για την ισχυρό κοινωνικό μήνυμα Εδώ, ο συγγραφέας διδάσκει τον αναγνώστη να κατανοήσει και να αποδεχτεί τη διαφορά.

Στο ποίημα γίνεται μια σύγκριση δύο παιδιών και το συμπέρασμα ότι αντιτίθενται τόσο στην εικόνα τους όσο και στα γούστα τους. Το ποιητικό θέμα κάνει φανερό ότι το ένα δεν είναι ανώτερο από το άλλο: δεν υπάρχει σωστός τρόπος να είσαι.

Σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να διέπεται από περιορισμένα πρότυπα ομορφιάς και συμπεριφοράς, η Ρουθ Ρότσα υπενθυμίζει στα παιδιά (και στους ενήλικες) ότι η ο άνθρωπος είναι πολλαπλός και ότι όλοι οι άνθρωποι αξίζουν τον ίδιο σεβασμό.

3. Η πάπια από τον Vinícius de Moraes

Έρχεται η πάπια

Πατούσα εδώ, πατούσα εκεί

Έρχεται η πάπια

Για να δείτε τι συμβαίνει.

Η χαζοχαρούμενη πάπια

Το κύπελλο έχει εντοπιστεί

Χτύπησε το κοτόπουλο

Χτύπησε το γαλαζοπράσινο

Πήδηξε από το κάθισμά του

Στο πόδι του αλόγου

Τον κλώτσησαν

Μεγάλωσε ένα κοκόρι

Έφαγα ένα κομμάτι

Από jenipap

Πνίγηκε

Με πόνο στο στομάχι

Έπεσε στο πηγάδι

Έσπασε το μπολ

Τόσα πολλά έκανε το αγόρι

Αυτό μπήκε στην κατσαρόλα.

Ο Vinicius de Moraes (1913 - 1980), αγαπητός στους ενήλικες, ήταν επίσης ποιητής και μουσικός που ήταν πολύ δημοφιλής στα παιδιά. Η πάπια είναι μέρος των παιδικών συνθέσεων του "μικρού ποιητή" που δημοσιεύτηκαν στο Κιβωτός του Νώε (1970).

Τα ποιήματα, που επικεντρώνονται κυρίως στα ζώα, γράφτηκαν για τα παιδιά του καλλιτέχνη, τη Suzana και τον Pedro. Χρόνια αργότερα, σε συνεργασία με τον Toquinho, ο Vinicius κυκλοφόρησε μουσικές διασκευές αυτών των στίχων.

Η πάπια είναι ένα διασκεδαστικό ποίημα για να το διαβάσετε με τα παιδιά λόγω του ρυθμού του και της αλλιτεροποίησης (επανάληψη συμφώνων). Οι στίχοι αφηγούνται την ιστορία μιας πάπιας που έκανε πολλές αταξίες.

Γινόμαστε σταδιακά μάρτυρες της συνέπειες της κακής συμπεριφοράς τους Εξαιτίας των κακών του πράξεων, η καημένη η πάπια πεθαίνει και καταλήγει στην κατσαρόλα.

Μάθετε περισσότερα για την ποίηση του Vinicius de Moraes.

4. Ο κούκος από την Marina Colasanti

Πιο έξυπνος από τρελός

αυτό είναι το πορτρέτο του κούκου.

Εδώ είναι ένα που δεν θα αυτοκτονήσει

για να βγάλουν τα προς το ζην

και δεν σκέφτεται καν να το κάνει με το έτσι θέλω.

για να χτίσει το σπίτι.

Γι' αυτόν η καλή επιχείρηση

είναι να ζεις στο σπίτι κάποιου άλλου,

και η κακοποίηση δεν αγγίζεται καν.

Τα αυγά σας, γρήγορα,

βάλτε το στη φωλιά του γείτονα

τότε πηγαίνετε να απολαύσετε τον ελεύθερο χρόνο σας

ενώ ο γείτονας μελαγχολεί

Η Marina Colasanti (1937) είναι ιταλοβραζιλιάνικη συγγραφέας και δημοσιογράφος, συγγραφέας πολλών δημοφιλών έργων παιδικής και παιδικής-νεανικής λογοτεχνίας.

Ο κούκος είναι μέρος του έργου Κάθε ζώο έχει το δικό του καπρίτσιο (1992), στην οποία ο Colasanti συνδυάζει την αγάπη για την ποίηση με την αγάπη για τα ζώα Έτσι, οι στίχοι του παρατηρούν και περιγράφουν τις ιδιαιτερότητες κάθε ζώου, εκπαιδεύοντας το παιδί αναγνώστη.

Το υπό εξέταση ποίημα επικεντρώνεται στη συμπεριφορά του κούκου, η οποία διαφέρει αρκετά από τη συμπεριφορά των άλλων πτηνών. Αντί να χτίζει τη δική του φωλιά, ο κούκος είναι διάσημος για το ότι αφήνει τα αυγά του σε φωλιές άλλων.

Τα αυγά του κούκου καταλήγουν να εκκολάπτονται από πουλιά άλλων ειδών. Το γεγονός αυτό κάνει το ζώο να θεωρείται, στην κουλτούρα μας, συνώνυμο της εξυπνάδας και της ανεξαρτησίας.

5. Μητέρα από τον Sérgio Capparelli

Με πατίνια, με ποδήλατο

με αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα, αεροπλάνο

σε φτερά πεταλούδας

και στα μάτια του γερακιού

με σκάφος, με ποδήλατο

έφιππος σε καταιγίδα

στα χρώματα του ουράνιου τόξου

στο βρυχηθμό ενός λιονταριού

με τη χάρη ενός δελφινιού

και στη βλάστηση του σπόρου

Θα φέρω το όνομά σου, μητέρα,

στην παλάμη του χεριού μου.

Ο Sérgio Capparelli (1947) είναι Βραζιλιάνος δημοσιογράφος, δάσκαλος και συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, ο οποίος κέρδισε το βραβείο Jabuti το 1982 και το 1983.

Ο ποιητής έγραψε αρκετές συνθέσεις για τη μητρική φιγούρα και την διαχρονικός σύνδεσμος με τα παιδιά τους. Μητέρα Έχουμε μια δήλωση αγάπης από το υποκείμενο προς τη μητέρα του.

Απαριθμώντας όλα τα πράγματα που βλέπει, δείχνει ότι οι αναμνήσεις και οι διδασκαλίες της μητέρας του είναι παρούσες σε κάθε στοιχείο της πραγματικότητας, σε κάθε χειρονομία της καθημερινής ζωής.

Με αυτόν τον τρόπο, τα γλυκά λόγια του Καπαρέλι μεταφράζουν ένα συναίσθημα μεγαλύτερο από την ίδια τη ζωή και ένα άρρηκτος δεσμός μεταξύ μητέρων και παιδιών .

6. Άποψη από τον Pedro Bandeira

Είμαι μικρός, μου λένε,

και θυμώνω πολύ.

Πρέπει να κοιτάζω τους πάντες

με το πηγούνι του ψηλά.

Αλλά αν τα μυρμήγκια μπορούσαν να μιλήσουν

και με είδε από το έδαφος,

Θα έλεγα, βέβαια:

- Θεέ μου, τι μεγάλο!

Ο Pedro Bandeira (1942) είναι Βραζιλιάνος συγγραφέας παιδικών βιβλίων που κέρδισε το βραβείο Jabuti το 1986. Αυτό είναι ένα από τα ποιήματα από το βιβλίο Προς το παρόν είμαι μικρός Το θέμα φαίνεται να είναι ένα παιδί που μεταδίδει την "άποψή" του για τη ζωή.

Ισχυρίζεται ότι οι άλλοι τον θεωρούν μικρό και πρέπει να κρατάει το κεφάλι του ψηλά για να μιλήσει στους άλλους. Ωστόσο, γνωρίζει ότι η οι έννοιες δεν είναι απόλυτες και εξαρτώνται από τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.

Για παράδειγμα, από την οπτική γωνία ενός μυρμηγκιού, το Ι-λυρικό είναι τεράστιο, ένας πραγματικός γίγαντας. Με αυτόν τον τρόπο, και μέσα από ένα παράδειγμα προσιτό στα παιδιά, ο Pedro Bandeira δίνει μια σημαντική μάθημα υποκειμενικότητας .

7. Γουινέας Χοίρος από τον Manuel Bandeira

Όταν ήμουν έξι ετών

Κέρδισα ένα ινδικό χοιρίδιο.

Τι στενοχώρια μου έδωσε

Επειδή το μικρό ζωύφιο ήθελε να είναι κάτω από την κουζίνα!

Θα τον πήγαινα στο δωμάτιο

Για τα πιο όμορφα και καθαρά μέρη

Δεν του άρεσε:

Ήθελα να είμαι κάτω από την κουζίνα.

Δεν θα έδινα καμία σημασία στη μικρή μου τρυφερότητα...

- Το ινδικό μου χοιρίδιο ήταν η πρώτη μου κοπέλα.

Ο Manuel Bandeira (1886-1968) ήταν μια από τις σημαντικότερες φωνές του βραζιλιάνικου μοντερνισμού.

Γουινέας Χοίρος είναι μια από τις συνθέσεις του που είναι κατάλληλες για παιδικό κοινό. Αναπολώντας παιδικές στιγμές, το ποιητικό υποκείμενο αναλογίζεται το πρώην πειραματόζωό του και το δύσκολη σχέση που είχε με το ζώο.

Παρά την προσφορά όλης της φροντίδας και της άνεσης στο κατοικίδιο, αυτό "ήθελε απλώς να είναι κάτω από την κουζίνα". Στους στίχους, ο ομιλητής μιλάει για την πρώτη φορά που ένιωσε την απόρριψη Μια ανάμνηση που κράτησε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Κάποιες φορές η αγάπη μας δεν ανταποδίδεται με την ίδια ένταση. Ακόμα και σε μελαγχολικό τόνο, το θέμα αντιμετωπίζει το γεγονός με ελαφρότητα και γνωρίζει ότι είναι μέρος της ζωής.

Μάθετε περισσότερα για την ποίηση του Manuel Bandeira.

8. Μικρό κορίτσι πουλί από Ferreira Gullar

Κοριτσάκι πουλί,

που τόσο απαλά

με έβαλες στο χέρι σου

Από πού έρχεστε;

Από ένα δάσος;

Από ένα τραγούδι;

Α, εσύ είσαι το πάρτι

που χρειαζόμουν

αυτή η καρδιά!

Ξέρω ότι ήδη με αφήνεις

και είναι σχεδόν βέβαιο

δεν θα επιστρέψεις, όχι.

Αλλά η χαρά παραμένει

ότι υπήρχε μια μέρα

όπου ένα μικρό πουλί

το έβαλε στο χέρι μου.

Ο Ferreira Gullar (1930 - 2016) ήταν Βραζιλιάνος ποιητής, συγγραφέας, κριτικός και δοκιμιογράφος, καθώς και ένας από τους ιδρυτές του νεοσυντηρητισμού.

Στο Μικρό κορίτσι πουλί Έτσι, συγκρίνει το κορίτσι με ένα μικρό πουλί που πετάει και προσγειώνεται στο χέρι του.

Αυτό το σύντομο η συνάντηση είναι ικανή να δώσει χαρά στο θέμα Παρόλο που γνωρίζει ότι αυτή η στιγμή είναι φευγαλέα και ότι μάλλον δεν θα δει ποτέ Μικρό κορίτσι πουλί μπορείτε να εκτιμήσετε τη μνήμη του.

Το δοκίμιο υπενθυμίζει στους αναγνώστες ότι τα πράγματα δεν χρειάζεται να διαρκούν για πάντα για να είναι ξεχωριστά. οι φευγαλέες στιγμές μπορεί να είναι οι πιο όμορφες και επίσης το πιο ποιητικό.

Δείτε μια μουσική διασκευή με τη φωνή της Cátia de França:

Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να εξερευνήσετε περαιτέρω την ποίηση του Ferreira Gullar.

9. Η καμηλοπάρδαλη που βλέπει από τον Leo Cunha

Με

που

λαιμός

μακρύ

spic

spic

spic

η ουρά

έμοιαζε ακόμη και με

η οποία είδε

η αυριανή ημέρα

Ο Leonardo Antunes Cunha (1966), πιο γνωστός ως Leo Cunha, είναι Βραζιλιάνος δημοσιογράφος και συγγραφέας που έχει αφιερωθεί κυρίως στη δημιουργία έργων για παιδιά.

Στο Η καμηλοπάρδαλη που βλέπει Σαν από τη σκοπιά ενός παιδιού, παρατηρεί τον μακρύ λαιμό της καμηλοπάρδαλης, ο οποίος μοιάζει σχεδόν ατελείωτος.

Όντας τόσο ψηλός, το ποιητικό υποκείμενο υποδηλώνει ότι μπορούσε να δει παραπέρα, Είναι επίσης διασκεδαστικό να σημειωθεί ότι η ίδια η δομή της σύνθεσης (ένας στενός, κατακόρυφος πύργος) φαίνεται να αναπαράγει την σχήμα ζώου .

10. Σκιάχτρο από τον Almir Correia

Αχυράνθρωπος

καρδιά του γρασιδιού

φεύγει

σταδιακά

στα ράμφη των πουλιών

και τέλος.

Ο Almir Correia είναι ένας Βραζιλιάνος συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας που ασχολείται επίσης με το animation. Ίσως γι' αυτό το λόγο το ποίημα Σκιάχτρο είναι μια σύνθεση που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο οπτικά χαρακτηριστικά Αποτελούμενο από έξι μόνο στίχους, το ποίημα δίνει μια αρκετά σαφή εικόνα ενός σκιάχτρο που αποσυντίθεται με την πάροδο του χρόνου .

Τίποτα από όλα αυτά δεν απεικονίζεται με θλιβερό ή τραγικό τρόπο, καθώς όλα αυτά είναι μέρος της ζωής. Το σκιάχτρο, σκοπός του οποίου είναι να τρομάξει τα πουλιά, καταλήγει να καταβροχθίζεται από τα ράμφη τους.

11. Η πόρτα από τον Vinicius de Moraes

Είμαι φτιαγμένος από ξύλο

Ξύλο, νεκρή ύλη

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο

Πιο ζωντανή από μια πόρτα.

Ανοίγω αργά

Για να περάσει το μικρό αγόρι

Ανοίγω διάπλατα με προσοχή

Για να περάσει ο φίλος

Ανοίγω διάπλατα από ευχαρίστηση

Για να περάσει ο μάγειρας

Ξαφνικά ανοίγω

Για να περάσει ο καπετάνιος

Γνωστός ως ο "μικρός ποιητής", ο Βινίσιους είχε το χάρισμα να προσδίδει μια κάποια μαγεία σε φαινομενικά κοινότυπα γεγονότα και αντικείμενα. Σε αυτό το ποίημα, το ποιητικό υποκείμενο δείχνει όλα τα ιστορία που μπορεί να περιληφθεί σε μια απλή πόρτα .

Με αυτόν τον τρόπο, είναι σαφές ότι κάθε στοιχείο της καθημερινής ζωής είναι μέρος της ζωής μας και, αν μιλούσε, θα είχε πολλά να πει για εμάς και τους γύρω μας. Εδώ, υπάρχει μια προσωποποίηση της πόρτας, η οποία επιλέγει να ανοίγει με διαφορετικό τρόπο για κάθε χαρακτήρα που εμφανίζεται.

Ακούστε, παρακάτω, τη μελοποιημένη εκδοχή, με τη φωνή του Fábio Jr:

12. Amarelinha, της Maria da Graça Rios

Παλίρροια της θάλασσας

είναι παλίρροια

γραμμή παλίρροιας

επτά κουτιά με βούρτσα.

Pulo paro

και πάω εκεί

με μια ματιά

κρατηθείτε για έναν ακόμη πόντο

στον ουρανό.

Η Maria da Graça Rios είναι Βραζιλιάνα συγγραφέας και ακαδημαϊκός, συγγραφέας πολλών έργων για παιδιά, όπως Βροχή έβρεξε e Ο Άβελ και το θηρίο . σε Κίτρινο το ποιητικό υποκείμενο δημιουργεί διάφορα παιχνίδια λέξεων από το όνομα του διάσημου αστείου.

Στη σύνθεση, το ευ-λυρικό φαίνεται να είναι ένα παιδί που παίζει της χοροπηδηχτής και περιγράφουν τις κινήσεις τους μέχρι το τέλος του παιχνιδιού.

13. Η κούκλα από τον Olavo Bilac

Αφήνοντας την μπάλα και το σαΐτα,

Με το οποίο έπαιζαν πριν από λίγο,

Εξαιτίας μιας κούκλας,

Δύο κορίτσια τσακώνονταν.

Ο πρώτος είπε: "Είναι δικό μου!"

- "Είναι δικό μου!" φώναξε ο άλλος,

Και κανένας δεν κρατήθηκε,

Ακόμα και η κούκλα δεν την άφηνε να φύγει.

Ποιος υπέφερε περισσότερο (ο καημένος!)

Ήταν η κούκλα.

Όλα τα ρούχα καταστράφηκαν,

Και τσαλακωμένο προσωπάκι.

Τόσο πολύ τραβήχτηκαν γι' αυτήν,

Ότι η καημένη η γυναίκα έσχισε τον εαυτό της στη μέση,

Χάνοντας την κίτρινη ρυμούλκηση

Το οποίο σχημάτισε τη γέμιση.

Και στο τέλος τόσων εξαντλήσεων,

Επιστροφή στη μπάλα και το σαΐτα,

Και τα δύο, λόγω του αγώνα,

Έμειναν χωρίς την κούκλα τους...

Ο Olavo Bilac (1865 - 1918) ήταν ένας διάσημος Βραζιλιάνος παρνασσός ποιητής που έγραψε επίσης συνθέσεις που απευθύνονταν σε παιδιά. Η κούκλα το θέμα αφηγείται την ιστορία δύο κοριτσιών που άρχισαν να τσακώνονται επειδή ήθελαν να παίξουν με την ίδια κούκλα.

Αντί να μοιραστούν και να συνεχίσουν το παιχνίδι, ο καθένας ήθελε την κούκλα για τον εαυτό του. Τράβηξαν τόσο πολύ που κατέστρεψαν την καημένη την κούκλα και, στο τέλος, κανείς δεν έπαιξε μαζί της. Το ποίημα υπενθυμίζει στα παιδιά ότι είναι θεμελιώδες να μάθουμε να μοιραζόμαστε και ότι η απληστία οδηγεί μόνο σε άσχημα αποτελέσματα.

Μάθετε για μια ανάγνωση και ένα animation που δημιουργήθηκε από το ποίημα:

14. Ο Πιγκουίνος από τον Vinicius de Moraes

Καλημέρα, Penguin

Όπου πάει κάπως έτσι

Φαίνεστε βιαστικοί;

Δεν είμαι κακός

Μη φοβάστε

Με φοβάται.

Εύχομαι μόνο

Για να δώσετε ένα χτύπημα στην πλάτη

Με το καπέλο του

Ή πολύ ελαφρά

Τραβώντας την ουρά

Από το σακάκι σας.

Σε αυτό το γεμάτο χιούμορ ποίημα, ο Vinícius αστειεύεται με την εμφάνιση των πιγκουίνων. Γιατί είναι ασπρόμαυροι, φαίνεται να είναι ντυμένοι με επίσημο τρόπο φορώντας ένα σακάκι.

Έτσι, το λυρικό θέμα φαίνεται να είναι ένα αγόρι που βλέπει το μικρό έντομο στο βάθος και θέλει να το πλησιάσει και να το αγγίξει, προσπαθώντας να μην το τρομάξει.

Μη χάσετε την μελοποιημένη εκδοχή του ποιήματος από τον Toquinho:

15. Συνταγή για να διώξετε τη θλίψη από Roseana Murray

Κάντε μια γκριμάτσα

και στείλτε τη θλίψη

μακριά στην άλλη πλευρά

της θάλασσας ή του φεγγαριού

πηγαίνετε στη μέση του δρόμου

και να φυτέψουμε μπανανιές

να κάνεις κάτι ηλίθιο

μετά τεντώστε τα χέρια σας

πιάσε το πρώτο αστέρι

και να ψάξουν για τον καλύτερο φίλο

για μια μεγάλη, σφιχτή αγκαλιά.

Η Roseana Murray (1950) είναι συγγραφέας από το Ρίο ντε Τζανέιρο, συγγραφέας ποίησης και βιβλίων για παιδιά. Η συγγραφέας εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο, Φύλλο στοργής το 1980.

Σε μια συνταγή που διώχνει τη θλίψη ο ποιητής μεταδίδει ένα πολύ ιδιαίτερο μήνυμα ενθάρρυνσης Όταν είμαστε λυπημένοι, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διακόψουμε αυτή τη διαδικασία του πόνου και να αναζητήσουμε κάτι που μας κάνει να γελάμε (για παράδειγμα, να φυτέψουμε μπανανιές).

Κάτι που δεν μπορεί να λείπει είναι η φιλία: η απλή παρουσία ενός φίλου μπορεί να είναι αρκετή για να διώξει τη θλίψη.

Γνωρίστε επίσης