15 poezi të famshme për fëmijë që fëmijët do t'i pëlqejnë (të komentuara)

Poezia ka fuqinë të na lëvizë, të na transportojë në botë të tjera dhe të na edukojë rreth kompleksitetit njerëzor.

Për të gjitha këto arsye dhe shumë të tjera, kontakti i fëmijëve me poezinë mund të jetë magjik dhe të nxisë një dashuria për të lexuar që do të zgjasë një jetë.

A po kërkoni për poema të shkurtra për të lexuar me fëmijët dhe për të frymëzuar lexuesit e vegjël? Shikoni kompozimet që kemi zgjedhur dhe komentuar për ju.

1. Ose kjo ose ajo , nga Cecília Meireles

Ose nëse ka shi dhe nuk ka diell

ose nëse ka diell dhe nuk ka shi!

Ose. ti vendos dorezën dhe nuk e vendos unazën,

ose ti vendos unazën dhe mos e vendos dorezën!

Kush shkon në ajër nuk e bën rri në tokë,

ata që rrinë në tokë nuk ngrihen në ajër.

Është gjynah i madh që nuk mund

të jesh në dy vende në të njëjtën kohë!

Ose i mbaj paratë dhe nuk e blej karamelin,

ose blej karamele dhe i shpenzoj paratë.

Ose kjo ose se: ose kjo ose ajo ...

dhe jetoj duke zgjedhur gjithe diten!

Nuk e di nese jam duke luajtur, nuk e di nese jam duke studiuar,

Nëse ik ose qëndroj i qetë.

Por nuk kam arritur të kuptoj ende

cila është më mirë: nëse është kjo apo ajo.

Cecília Meireles (1901 – 1964) ishte një shkrimtare, artiste dhe edukatore e njohur braziliane. E konsideruar si një nga poetet më të mëdha kombëtare, autorja u shqua edhe në fushën e letërsisë për fëmijë.

Disa nga poezitë e sajngadalë

Të kaloj djalin e vogël

E hap me shumë kujdes

Të kalojë të dashurin

E hap shumë këndshëm

Për t'ia kaluar kuzhinierit

E hap papritmas

Për të kaluar kapitenin

I njohur si "poet i vogël", Vinicius kishte dhuntinë të jepte njëfarë magjie në dukje banale ngjarjet dhe objektet. Në këtë poezi subjekti poetik tregon të gjithë historinë që mund të përmbahet në një derë të thjeshtë .

Kështu është e qartë se çdo element i përditshmërisë është pjesë e jetës sonë. dhe, nëse do të flisnim, do të kishim shumë për të treguar për ne dhe ata rreth nesh. Këtu, ekziston një personifikimi i derës, i cili zgjedh të hapet në mënyra të ndryshme për çdo personazh që shfaqet.

Dëgjo, më poshtë, versionin muzikor, në zërin e Fábio Jr .:

12. Amarelinha, nga Maria da Graça Rios

Baticë e detit

Është baticë

Linja mare

Shtatë shtëpi në një furçë.

Pulo paro

dhe ja ku shkoj

me pak kërcim

për të mbajtur edhe një pikë

në qiell.

Maria da Graça Rios është një shkrimtare dhe akademike braziliane, autore e disa librave për fëmijë si Chuva rainu dhe Abel e a fera . Te Amarelinha , subjekti poetik krijon disa lojëra fjalësh nga emri i lojës së famshme.

Në kompozim, uni lirik duket se është një fëmijë i cili po luan hopscotch dhe shkonduke përshkruar lëvizjet e tyre, deri në fund të lojës.

13. Kukulla , nga Olavo Bilac

Duke lënë topin dhe barkun,

Me të cilin po luanin pikërisht tani,

Për shkak të një kukulle,

Dy vajza po ziheshin.

E para tha: "Është e imja!"

— "Është e imja!" tjetra bërtiti;

Dhe asnjë nuk mundi ta përmbajë veten,

As që e lëshoi ​​kukullën.

Kush e vuajti më shumë (e gjora!)

Ishte kukulla. Ajo tashmë kishte

Të gjitha rrobat e saj të grisura në copa,

Dhe fytyra e saj e vogël ishte thërrmuar.

Ata e tërhoqën atë aq fort,

Sa i varfëri gjëja u ça në gjysmë,

Humbja e tërheqjes së verdhë

Kjo formoi mbushjen e saj.

Dhe, pas kaq shumë lodhjeje,

Kthehu në top dhe the shuttlecock,

Të dyja, për shkak të grindjes,

Humbi kukullën...

Olavo Bilac (1865 - 1918) ishte një poet i famshëm brazilian parnasian i cili gjithashtu shkroi kompozimet i destinuar fëmijët. Në A Boneca , subjekti tregon historinë e dy vajzave që filluan të ziheshin sepse donin të luanin me të njëjtën kukull.

Në vend që të ndanin dhe të vazhdonin lojën, secila donte kukull per ty. Duke u tërhequr aq fort, përfunduan duke shkatërruar kukullën e gjorë dhe, në fund, askush nuk luajti me të. Poema u kujton fëmijëve se është thelbësore që ne të mësojmë të ndajmë dhe se lakmia çon vetëm në rezultate të këqija.

Shikoni një lexim dhe animacion të krijuar nga poezia:

14. Pinguini , nga Vinicius de Moraes

Mirëmëngjes, Penguin

Ku po shkon

Me nxitim?

Jo Unë jam i keq

Mos ki frikë

Ki frikë nga unë.

Do të doja vetëm

Të përkëdhela kapelen tënde

jackfruit

Ose shumë lehtë

Nxirre bishtin

nga xhaketa.

Në këtë poezi plot humor të mirë, Vinícius luan me pamja e pinguinëve. Për shkak se janë bardh e zi, duket se janë të veshur zyrtarisht , të veshur me frak.

Kështu subjekti lirik duket se është një djalë që e sheh kafshën në distancë dhe dëshiron të afrohuni dhe prekeni, duke u përpjekur të mos e trembni.

Mos e humbisni versionin e poezisë së muzikuar nga Toquinho:

15. Recetë për të larguar trishtimin , nga Roseana Murray

Bëni një fytyrë

dhe dërgoni trishtimin

larg në anën tjetër

të detit ose të hënës

shkoni në mes të rrugës

dhe vendosni një mbajtëse dore

bëni diçka budalla

pastaj shtrini krahët

merr yllin e parë

dhe kërko shoqen tënde më të mirë

për një përqafim të gjatë dhe të ngushtë.

Roseana Murray (1950) është një shkrimtare nga Rio de Zhaneiro, autor i veprave me poezi dhe librave që synojnë fëmijët. Shkrimtarja botoi librin e saj të parë, Fardo de Carinho , në vitin 1980.

Në një recetë për të trembur trishtimin , poetja përcjell një mesazh shumë të veçantë. nëbrohorasin . Kur jemi të trishtuar, gjëja më e mirë që mund të bëjmë është të ndërpresim këtë proces vuajtjeje dhe të kërkojmë diçka që na bën të qeshim (për shembull, mbjellja e një peme bananeje).

Diçka që nuk mund të mungojë është miqësia: prania e thjeshtë nga një mik mund të jetë e mjaftueshme për të larguar trishtimin.

Shih gjithashtu

Poema në shqyrtim, botuar në veprën homonime Ou Isto ou Aquilo (1964) është, ndoshta më i famshmi. Përbërja përmban një mësim themelor për mënyrën se si funksionon jeta: ne vazhdimisht duhet të bëjmë zgjedhje .

Kjo, megjithatë, nënkupton që ne nuk mund të kemi gjithçka në të njëjtën kohë. Kur zgjedhim një gjë, ne po heqim dorë nga një tjetër. Poeti arrin ta përkthejë këtë ndjenjë të përjetshme të paplotësisë nëpërmjet shembujve të thjeshtë, me elemente të përditshme.

Mëso më shumë për poezinë e Cecilia Meireles.

2. Njerëzit janë të ndryshëm , nga Ruth Rocha

Ata janë dy fëmijë të bukur

Por ata janë shumë të ndryshëm!

Një është i gjithi pa dhëmbë,

Tjetri është plot me dhëmbë…

Njëri është i shprishur,

Tjetri është plot me krehër!

Njëri mban syze,

Dhe tjetri mban vetëm lente.

Njërit i pëlqen akullorja,

Tjetrit i pëlqen nxehtësia.

Njëri ka flokë të gjatë,

Tjetri i pret mbyll .

Mos do që të jenë njësoj,

Përveç kësaj, as mos u mundo!

Ata janë dy fëmijë të bukur,

Por ata janë shumë të ndryshëm!

Ruth Rocha (1931) është një nga shkrimtaret më të mëdha të librave për fëmijë në skenën kombëtare. Përbërja e tij më e njohur është, padyshim, E drejta e fëmijëve , ku autori rendit kushtet për një fëmijëri të shëndetshme dhe të lumtur.

Megjithatë, në këtë artikull ne zgjodhëm të analizojmë poezinë Njerëzit janë të ndryshëm , për mesazhin e tij të fortë social . Këtu autori i mëson lexuesit të kuptojë dhe të pranojë dallimin.

Në poezi bëhet krahasimi i dy fëmijëve dhe konstatimi se ata kontrastojnë si në imazh ashtu edhe në shije. Subjekti poetik e bën të qartë se njëri nuk është superior ndaj tjetrit: nuk ka asnjë mënyrë të drejtë për të qenë.

Në një botë që ende udhëhiqet nga standarde të kufizuara të bukurisë dhe sjelljes, Ruth Rocha u kujton fëmijëve (dhe të rriturit ) se qenia njerëzore është e shumëfishtë dhe se të gjithë njerëzit meritojnë të njëjtin respekt.

3. The Pato , nga Vinícius de Moraes

Ja ku vjen rosa

Put këtu, putra atje

Ja ku vjen rosa

Për të parë se çfarë ka atje.

Rosa budalla

E pikturoi turin

I goditi pulën me shuplakë

Godit rosën

U hodh nga persh

Në këmbët e kalit

Ai e goditën me shkelma

Ngriti një gjel

Hëngri një copë

E genipap

Ai u mbyt

Ai kishte një dhimbje të fytit

Ra në pus

Theu tasin

Shumë e bëri djali

Kush shkoi në tenxhere.

I dashur nga të rriturit, Vinicius de Moraes (1913 - 1980) ishte gjithashtu një poet dhe muzikant që ishte shumë i pëlqyer nga fëmijët. Pato është pjesë e kompozimeve për fëmijë të "poetinhas" qëu botuan në veprën A Arca de Noé (1970).

Poezitë, të fokusuara kryesisht te kafshët, u shkruan për fëmijët e artistit, Suzana dhe Pedro. Vite më vonë, në partneritet me Toquinho, Vinicius lëshoi ​​përshtatje muzikore të këtyre vargjeve.

O Pato është një poezi argëtuese për t'u lexuar me fëmijët, për shkak të ritmit dhe aliterimeve të saj (përsëritjet bashkëtingëllore) . Vargjet tregojnë historinë e një rosëje, e cila u bë shumë e keqe.

Po dëshmojmë gradualisht pasojat e sjelljes së tij të keqe . Për shkak të veprimeve të tij të këqija, rosa e gjorë vdes dhe përfundon në tenxhere.

Mëso më shumë për poezinë e Vinicius de Moraes.

4. Qyqja , nga Marina Colasanti

Më e zgjuar se e çmendur

ky është portreti i qyqes.

Ja një që nuk mund të vritet

të bëjë një vezë fole

dhe as që mendon të përplasë krahët

për të ndërtuar shtëpinë.

Për të, punë e mirë

është të jetosh në shtëpinë e dikujt tjetër,

dhe ti as nuk e prek abuzimin.

Vezët e tyre, shpejt,

i vendosin në shtëpinë e fqinjit fole

pastaj do të shijojë pak përtaci

ndërsa fqinji lind

Marina Colasanti (1937) është një shkrimtare dhe gazetare italo-braziliane, autore e disa veprave të njohura për fëmijë dhe letërsinë rinore.

Qyqja është pjesë e veprës Cada bicho Seu Capriccio (1992), në të cilën Colasanti përzien dashurinë për poezinë me një dashuri perkafshët . Kështu, vargjet e saj vëzhgojnë dhe përshkruajnë veçoritë e çdo kafshe, duke edukuar lexuesin e ri.

Poema në analizë fokusohet në sjelljen e qyqes, krejt ndryshe nga sjellja e zogjve të tjerë. Në vend që të ndërtojë folenë e vet, qyqeja është e famshme për vendosjen e vezëve në foletë e njerëzve të tjerë.

Kështu, vezët e qyqes përfundojnë duke u çelur nga zogjtë e llojeve të tjera. Ky fakt bën që kafsha të shihet, në kulturën tonë, si sinonim i zgjuarsisë dhe pavarësisë.

5. Nëna , nga Sérgio Capparelli

Në patina, në një biçikletë

me makinë, motor, aeroplan

me krahë fluturash

dhe në sytë e skifterit

me varkë, me velocipedë

me kalë në bubullima

në ngjyrat e ylberit

në zhurmë i luanit

në hirin e një delfini

dhe në mbirjen e kokrrës

Unë e sjell emrin tënd, nënë,

në pëllëmbë e dorës sime.

Sérgio Capparelli (1947) është një gazetar, mësues dhe shkrimtar brazilian i letërsisë për fëmijë, i cili fitoi çmimin Jabuti në 1982 dhe 1983.

Poeti shkroi disa kompozime për nënën figura dhe lidhja e saj e përjetshme me fëmijët. Në Mãe , ne kemi një deklaratë dashurie nga subjekti për nënën e tij.

Duke numëruar të gjitha gjërat që ai sheh, ai ilustron se kujtimet dhe mësimet e nënës janë të pranishme në çdo element të realitetit , çdo gjest i përditshëm.

Në këtë mënyrë fjalëtËmbëlsirat Capparelli përkthejnë një ndjenjë më të madhe se vetë jeta dhe një lidhje të pathyeshme midis nënave dhe fëmijëve .

6. Pontinho de vista , nga Pedro Bandeira

Unë jam i vogël, më thonë,

dhe inatosem shumë.

Duhet të shikoj tek të gjithë

me mjekrën e ngritur.

Por nëse një milingonë fliste

dhe më shihte nga toka,

do të thoshte me siguri:

- Oh, sa djalë i madh!

Pedro Bandeira (1942) është një shkrimtar brazilian i veprave për fëmijë i cili fitoi çmimin Jabuti në 1986. Kjo është një nga poezitë nga libri Për momentin jam i vogël , i lëshuar në vitin 2002. Subjekti duket se është një fëmijë që po transmeton "pikëpamjen" e tij për jetën.

Ai pretendon se shihet si i vogël nga të tjerët dhe duhet të ngrejë kokën për të folur me të tjerët. Megjithatë, ai e di se konceptet nuk janë absolute dhe varen nga mënyra se si i shikojmë gjërat.

Për shembull, nga këndvështrimi i milingonës, uni lirik është i madh, një gjigant i vërtetë. Në këtë mënyrë, dhe nëpërmjet një shembulli të aksesueshëm për fëmijët, Pedro Bandeira jep një mësim të rëndësishëm mbi subjektivitetin .

7. Guinea derr , nga Manuel Bandeira

Kur isha gjashtë vjeç

Kam një derr gini.

Çfarë dhimbje zemre më shkaktoi

Sepse kafsha e vogël thjesht donte të ishte nën sobë!

E çova në dhomën e ndenjes

Më shumëi lezetshëm por i pastër

Nuk i pëlqente:

Ai donte të ishte nën sobë.

Ai nuk u interesua për asnjë nga butësia ime...

— O derri im gini ishte e dashura ime e parë.

Manuel Bandeira (1886 - 1968) ishte një nga zërat më të rëndësishëm të modernizmit brazilian. Poezia e tij në gjuhë të thjeshtë dhe të drejtpërdrejtë mahniti dhe vazhdon të magjeps lexuesit e disa brezave.

Guinea Pig është një nga kompozimet e tij të përshtatshme për fëmijë. Duke kujtuar kohërat e fëmijërisë, subjekti poetik reflekton mbi ish-derrin e tij të gini dhe marrëdhënien e vështirë që kishte me kafshën.

Pavarësisht se i ofroi të gjithë dashurinë dhe rehatinë kafshës shtëpiake, ai "thjesht donte të jetë nën sobë”. Në vargje, vetvetja lirike flet për herën e parë që ndjeu refuzimin , një kujtim që e ruajti gjatë gjithë jetës.

Ndonjëherë dashuria jonë nuk kthehet me të njëjtin intensitet . Edhe me një ton melankolik, subjekti e merr lehtë faktin dhe e di se ai është pjesë e jetës.

Mëso më shumë për poezinë e Manuel Bandeira.

8. Zog i vogël , nga Ferreira Gullar

Zog i vogël,

që aq butë

u ul në dorën time

Ku është ai nga vjen ti?

Nga ndonjë pyll?

Nga ndonjë këngë?

Ah, ti je festa

Më duhej

kjo zemër!

E di që tashmëti largohesh

dhe është pothuajse e sigurt

që nuk do të kthehesh më, jo.

Por gëzimi mbetet

që kishte një ditë

në të cilin një zog i vogël

zbarkoi në dorën time.

Ferreira Gullar (1930 – 2016) ishte një poete, shkrimtare, kritike dhe eseiste braziliane dhe një nga themeluesit të neokonkretizmit.

Tek Menina Passarinho , subjekti i drejtohet dikujt, gjestet e të cilit janë të lehta dhe delikate. Kështu, ai e krahason vajzën me një zog, i cili fluturon dhe bie në dorën e tij.

Ky takim i shkurtër mund ta bëjë djalin të lumtur , duke shkaktuar një festë në zemrën tuaj. Edhe pse është i vetëdijshëm se ky moment është kalimtar dhe se ndoshta nuk do ta shohë më kurrë Menina Passarinho , ai arrin të vlerësojë kujtesën e saj.

Përbërja u kujton lexuesve se gjërat nuk duhet të zgjasë përgjithmonë për të qenë i veçantë. Ndonjëherë, momentet kalimtare mund të jenë më të bukurat dhe gjithashtu më poetiket.

Shikoni një përshtatje muzikore në zërin e Cátia de França:

Shfrytëzojeni rastin për të eksploruar më mirë poezinë e Ferreira Gullar.

9. Shikuesi i gjirafës , nga Leo Cunha

Me

atë

qafë

të gjatë

gomë

espicha

espicha

pederi

madje dukej

se ai pa

nesër

Leonardo Antunes Cunha (1966), i njohur më mirë si Leo Cunha, është një gazetar dhe shkrimtar brazilian që kadedikuar kryesisht krijimit të veprave për fëmijë.

Në A Girafa Vidente , poeti fokusohet në një veçori të njohur të kafshës: lartësinë e saj. Sikur të supozojë këndvështrimin e një fëmije, vëren qafën e gjatë të gjirafës, e cila duket se nuk ka pothuajse asnjë fund.

Për shkak se është kaq e gjatë, subjekti poetik sugjeron se mund të shih përtej, madje mund të parashikojë të ardhmen. Është gjithashtu qesharake të vërehet se vetë struktura e përbërjes (një kullë e ngushtë dhe vertikale) duket se përsërit formën të kafshës .

10. Darkokor , nga Almir Correia

Njeriu kashte

zemra bari

largohet

pak nga pak

në gojën e zogut

dhe në fund.

Almir Correia është një autor brazilian i letërsisë për fëmijë, i cili gjithashtu punon me animacion. Ndoshta për këtë arsye, poema Espanalho është një kompozim shumë i bazuar në aspekte vizuale . E përbërë nga vetëm gjashtë rreshta, poema përshkruan një pamje shumë të qartë të një dordolec që shpërbëhet me kalimin e kohës .

Asnjë nga këto nuk përshkruhet në një mënyrë të trishtuar apo tragjike, pasi e gjitha është pjesë e jetës . Dordoleci, qëllimi i të cilit është të trembë zogjtë, përfundon duke u gllabëruar nga sqepat e tyre.

11. Dera , nga Vinicius de Moraes

Unë jam prej druri

Dru, lëndë e vdekur

Por nuk ka asgjë në botë

Më i gjallë se një derë.

Unë hap