INHOUDSOPGAWE
Die toneelstuk O pagador depromises, wat in 1960 geskep is, was die grootste sukses van die Brasiliaanse dramaturg Dias Gomes.
Die toneelstuk deur Dias Gomes is oorspronklik vir die teater geskryf en is in 1960 vir die eerste keer opgevoer. draaiboek dit is in drie bedrywe verdeel en vertel die tragiese trajek van Zé-do-burro.
Die verhaal het grense oorgesteek en is vir die rolprentvervaardiger verwerk. Dit was so 'n sukses dat die filmverwerking die Palme d'Or by die Cannes-fees in 1962 ontvang het.
Die teks word in verskeie tale vertaal, insluitend: Engels, Frans, Russies, Pools, Spaans, Italiaans, Viëtnamees , Hebreeus en Grieks.
Abstract
Die verhaal speel af in Salvador. Wanneer die gordyn optrek, is die teater amper donker. Op die verhoog is daar 'n tipiese Bahiaanse landskap, van ou en koloniale Bahia. Dis halfvyf in die oggend.
Die protagonis, Zé-do-burro, verskyn, 'n skraal, 30-jarige man van medium lengte, gewone gelaatstrekke, met 'n yslike houtkruis op sy rug. Aan sy sy is sy vrou, Rosa, wat beskryf word as 'n pragtige "warmbloedige" vrou, anders as haar man, met 'n rustige en sagmoedige lug. Die egpaar is al agt jaar saam.
Albei wag dat die kerk oopmaak sodat 'n belofte nagekom kan word. Terwyl die donkie Nicolau, wat deur Zé as sy beste vriend beskou word, 'n weerligslag oorleef het, het hy 'n belofte gemaak dat hy 'n houtkruis kerk toe sal dra. ODie bynaam Zé-do-burro is juis gegee ter eerbetoon aan die geneentheid wat die mens vir die dier gehad het.
Met die bedreiging van Nicolau se lewe het sy eienaar Preto Zeferino opgesoek, wat 'n bekende rezador was wat bekend was vir genesing. al die siektes. Omdat Zé geen verbetering in Nicolau sien nie, gaan Zé na Maria de Iansan se candomblé om hulp te vra. Daar vertel hy die Mãe-de-Santo wat aangaan en sy stel voor dat 'n groot belofte gemaak word.
Aangesien Iansan Santa Bárbara is, het Zé-do-burro belowe dat hy 'n houtkruis van die plaas waar sy tot haar kerk, op haar feesdag, 'n kruis so swaar soos Jesus s'n gelewe het. Die martelaarskap om die kruis te dra het Zé se skouers rou gemaak, sy voete het reeds groot waterblare gehad.
Die donkie het skielik beter geword, oornag, wat hom gemaak het dat Zé sy skielike verbetering toegeskryf het aan die resultaat van die belofte.
Die stuk het oomblikke van humor, byvoorbeeld wanneer Rosa en Zé oor kussings stry. Die vrou wou hê haar man moet sy belofte nakom om die kruis met kussings op sy skouers te dra, maar die man het heftig geweier:
ZÉ
Dit was nie reg nie. Ek het belowe om die kruis op my rug te dra, soos Jesus. En Jesus het nie pads gebruik nie.
ROSA
Hy het nie, want hulle wou hom nie toelaat nie.
ZÉ
Nee, hierin besigheid van wonderwerke, jy moet eerlik wees. As ons die heilige toevou, verloor ons krediet. Weer kyk die heilige, konsulteerdaar sy nedersettings en sê: - Ag, jy is Zé-do-Donkie, die een wat my al uitoorlê het! En nou kom maak hy vir my 'n nuwe belofte. Wel, gaan maak 'n belofte aan die duiwel om jou te dra, jou doodloper! En daar is nog meer: 'n heilige is soos 'n gringo, hy het op een versuim, almal anders het daarvan uitgevind.
Uiteindelik vervul Zé-do-burro sy belofte net soos Jesus, sonder enige beskerming, ten spyte van al die ly, en dra die houtkruis vir sewe ligas. Die egpaar kom uiteindelik by die kerk van Santa Bárbara aan.
Terwyl hulle voor die kerk wag - omdat die deur gesluit is weens die uur - ontmoet hulle vir Marli en Bonitão, 'n eienaardige paartjie wat bestaan uit 'n prostituut en haar pimp.
Sy, 'n agt-en-twintigjarige vrou met oordrewe skildery, word beskryf as 'n hartseer en selfmoordskoonheid. Bonitão is op sy beurt koud, onsensitief en onderwerp Marli, sowel as sy vele ander vroue. Arrogant en ydel trek hy altyd wit aan, met 'n hoë kraag en tweekleurige skoene.
Die humor word herhaal in onverwagte situasies, soos byvoorbeeld in die dialoog tussen die pimp Bonitão en Zé- doen- donkie:
KNAPPIG
Ek het nie bedoel om iets sleg te sê nie. Ek is ook nogal vroom. Ek het selfs een keer 'n belofte aan Santo Antônio gemaak...
ZÉ
Sien ook: Euphoria: verstaan die reeks en die karaktersHuwelik?
KNOP
Nee, sy was getroud.
ZÉ
En het jy die genade gekry?
KNOP
Ek het dit gedoen. Die man het 'n week lank gereis...
ZÉ
En jyhet jy die belofte betaal?
BONITÃO
Sien ook: 5 kortverhale om nou te leesNee, om nie die heilige in die gedrang te bring nie.
ZÉ
Jy moet nooit versuim om 'n belofte te betaal nie. Selfs wanneer dit kom by die kompromie aan die heilige. Ek waarborg dat Santo Antônio volgende keer sal voorgee dat hy doof is. En hy is reg.
Bonitão, 'n dapper man sonder skaamte wat dadelik die onskuld van Rosa se man raaksien, begin warm word vir die meisie, wat uitgeput was van die reis en die belofte wat gemaak is. Ze-do-burro merk naïef niks op wat gebeur nie.
Toe die moeë vrou voor die geslote kerk sien, bied die pimp aan om haar na 'n hotel te neem. Sy weerstaan selfs, maar op die ou end gaan sy en los haar man agter. Rosa bly by die Ideal-hotel, op die tweede verdieping, kamer 27.
Uiteindelik verskyn die jong priester Olavo en, wanneer hy in die middel van die gesprek besef dat die belofte in 'n Candomblé gemaak is. terreiro, stop hy die toegewyde Zé om die kerk binne te gaan.
Koskoppig en sonder om die heilige te mishaag, hou Zé-do-burro aan om die kruis te wil oorgee, ondanks die vrou se pleidooie om te vertrek.
Hier kom die verskyning van die kruis, 'n sensasionele verslaggewer wat daarin belangstel om die storie te verkoop. Hy verdraai die hele situasie en skilder uiteindelik Zé-do-burro as 'n messias wat agrariese hervorming ondersteun.
Bonitão, wat regtig belangstel in Rosa, oortuig die Secreta-polisiebeampte dat die verslaggewer reg was.
Woedend om verhinder te word om die Kerk van St.Bárbara, Zé verloor sy rede en word deur die polisie uitgeskel. Nog meer gewalg omdat hy nie sy belofte kan nakom nie, weier hy om gearresteer te word. Uiteindelik, op die ingewing van die oomblik, vermoor die Secreta-polisieman hom en maak sy tragiese lot vas.
Hoofkarakters
Zé-do-Donkey
'n Gewone man, van die platteland, Getroud met Rose. Op 'n mooi dag, in 'n moeilike situasie, maak hy 'n belofte om 'n houtkruis na die Kerk van Santa Bárbara te dra.
Nicolau
'n Troeteldonkie. Zé-do-Burro het hom as 'n beste vriend beskou.
Rosa
Zé se vrou, 'n aantreklike vrou wat uiteindelik vir Bonitão se lippe val.
Marli
Prostituut, agt-en-twintig jaar oud, uiters geverf, wat haar nog tien jaar gegee het. Sy word beskryf as 'n vrou van sieklike en hartseer skoonheid. Sy word deur Bonitão mishandel.
Bonitão
Gigolô, beskryf as effens bogemiddelde lengte, sterk en donker vel, getinte. Reguit hare, blink as gevolg van tandvleis, dik lippe. Van swart afkoms onderwerp hy diegene wat hy as sy vroue beskou.
Padre Olavo
Baie vroom, jonk, Padre Olavo weier om Zé-do-burro in die kerk te ontvang omdat die ou gegaan het op soek na hulp in die geneser Zeferino en in die Candomblé van Maria de Iansan.
Swart Zeferino
Bekend daarvoor dat hy die euwels van die streek genees, sê die towenaar gebede om Nicolau die donkie te probeer genees .
Geheim
Opolisiebeampte in die streek glo die weergawe wat deur Bonitão vertel is en uiteindelik vermoor Zé-do-burro.
Movie O pagador depromises
Die boek is in 1962 vir die teater verwerk, met die regie en draaiboek deur Anselmo Duarte. Die produksie was deur Oswaldo Massaini en die rolverdeling het groot name gehad soos:
- Leonardo Villar (Zé do Burro)
- Glória Menezes (Rosa)
- Dionísio Azevedo ( Padre Olavo)
- Norma Bengell (Marli)
- Geraldo Del Rey (Handsome)
- Roberto Ferreira (Dedé)
- Othon Bastos (Reporter)
- João Desordi (Speurder)
Kyk na die volledige fliek O Pagador de Promises
Film O Pagador de Promessas 1962 Complete.Toekennings ontvang
Die rolprentverwerking het verskeie toekennings ontvang, insluitend die belangrike Palme d'Or by die Cannes-rolprentfees in 1962.
Die volgende is die lys van toekennings wat slegs in die jaar 1962:
- “Golden Palm”, by die Cannes-rolprentfees
- 1ste prys by die San Francisco-fees (VSA)
- “Critics Award ” van die Fees van Edinburgh, Skotland
- I-prys van die Fees van Venezuela
- Laureaat by die Festival of Acapulco, Mexiko
- “Saci” (S. Paulo)-prys
- Goewerneur van die Staat (SP)-toekenning
- City of S. Paulo-toekenning
- Humberto Mauro-toekenning
Ontdek Dias Gomes
Die Bahiaanse skrywer is op 19 Oktober 1922 in Salvador gebore en is op die ouderdom van sewe-en-sewentig op die 18de oorlede.Mei 1999.
Portret van Dias Gomes omring deur boeke.
Toe hy 13 geword het, het die skrywer na Rio de Janeiro verhuis, waar hy regte en ingenieurswese bygewoon het, hoewel hy' t gradueer van enige kursus.
Sy eerste toneelstuk is geskryf toe hy net 15 jaar oud was en het reeds die Nasionale Toneeldiens-toekenning ontvang. Van toe af het hy 'n reeks tekste vir die teater geskryf, baie van hulle opgevoer deur Procópio Ferreira.
Op die ouderdom van 22 het Dias Gomes besluit om in radio te belê. Die skrywer is gelei om hierdie heelal deur sy pa, Oduvaldo Vianna, gereeld te besoek.
Benewens die toneelspel op die radio, het hy voortgegaan om parallel te skryf, romans te komponeer en die heelal van teater tydelik tersyde te laat. Hy het eers in 1954 teruggekeer na teaterskryf, met 'n nuwe toneelstuk onder regie van Bibi Ferreira.
Dit was in 1960, toe Dias Gomes 38 jaar oud was, dat hy sy grootste sukses vrygestel het: O pagador depromises. Die skryfwerk het kykers van regoor Brasilië betower en die storie het grense oortref en na die buiteland bereik.
Die sukses was sodanig dat die rolprentverwerking in 1962 met die Palme d'Or by die Cannes-fees bekroon is.
Gedurende die tydperk van die militêre diktatuur is Dias Gomes hewig onder druk geplaas deur sensuur, wat verskeie tekste geveto het. Op hierdie tydstip het hy hom tot televisie gewend, nadat hy die skrywer geword het van 'n reeks vansepies.
Dias Gomes met sy werkinstrument: die tikmasjien.
Lees volledig
Die boek O pagador depromises is beskikbaar vir aflaai in pdf-formaat.
Sien ook
