Peywirdarê sozê: kurtahî û analîzek bêkêmasî

Di sala 1960-an de hat afirandin, lîstika O pagador depromises serketina herî mezin a şanogerê Brezîlyayî Dias Gomes bû.

Di eslê xwe de ji bo şanoyê hatî nivîsandin, lîstika Dias Gomes yekem car di sala 1960-an de hate pêşkêş kirin. senaryo ew li ser sê çalakiyan hatiye dabeşkirin û trajektora trajîk a Zé-do-burro vedibêje.

Çîrok sînor derbas kir û ji bo sînemayê hate adaptekirin. Serkeftineke wisa bû ku adaptasyona fîlmê di sala 1962an de di festîvala Cannesê de Xelata Palmiyeya Zêrîn stend.

Nivîs bi çend zimanan hatiye wergerandin, ji wan: Îngilîzî, Frensî, Rûsî, Polonî, Spanî, Îtalî, Viyetnamî, Îbranî û Yewnanî.

Kurte

Çîrok li Salvadorê derbas dibe. Dema perde bilind dibe, şano hema tarî dibe. Li ser sehneyê, dîmenek tîpîk Bahî, ji Bahia ya kevn û kolonyal heye. Saet çar û nîvê sibehê ye.

Leheng, Zé-do-burro, xuya dike, zilamekî nazik, 30 salî, bi bejna xwe ya navîn, bi taybetiyên asayî, xaçekî darê mezin li ser pişta xwe hilgirtiye. Li kêleka wî jina wî, Rosa, wek jineke bedew "xwîngerm" tê binavkirin, berevajî mêrê xwe, bi hewayek aram û nerm. Heşt sal e ku hevjîn bi hev re ne.

Herdu jî li benda vekirina dêrê ne, da ku soza xwe bi cih bîne. Ji ber ku kerê Nicolau, ku ji hêla Zé ve wekî hevalê xwe yê herî baş tê hesibandin, ji lêdana birûskê xilas bû, wî soz da ku ew ê xaçekî darîn bigihîne dêrê. ONasnav Zé-do-burro tam ji bo hurmeta hezkirina ku mirov ji heywanê re hebû hate dayîn.

Bi xetereya jiyana Nicolau re, xwediyê wî li Preto Zeferino geriya, ku rezadorek navdar bû ku bi dermankirinê tê zanîn. hemû nexweşiyan. Ji ber ku di Nicolau de tu başbûnek nabîne, Zé diçe cem candomblé ya Maria de Iansan da ku alîkariyê bixwaze. Li wir ew ji Mãe-de-Santo re dibêje ka çi diqewime û wê pêşniyar dike ku sozek mezin bê dayîn.

Ji ber ku Iansan Santa Barbara ye, Zé-do-burro soz da ku ew ê xaçekî darîn ji cotkarekî ku heta dêra xwe, di roja cejnê de, xaçekî bi qasî Îsa giran dijiya. Şehadeta hilgirtina xaçê milên Zê xav kir, lingên wî ji berê de guliyên avê yên mezin hebûn.

Ker ji nişka ve, di şevekê de baş bû, ev yek jî kir ku Zê başbûna wî ya ji nişka ve bi encama sozê ve girêbide. 1>

Di lîstikê de demên henekê hene, wek nimûne, dema ku Rosa û Zé li ser balîfan nîqaş dikin. Jinikê xwest ku mêrê wê soza xwe ya hilgirtina xaçê bi balîfan li ser milên xwe bi cih bîne, lê mêrê bi tundî red kir:

ZÉ

Ne rast bû. Min soz da ku ez xaçê li ser pişta xwe hilgirim, mîna Îsa. Û Îsa peldank bi kar neanî.

ROSA

Wî nehişt ji ber ku wan nehişt.

ZÉ

Na, di vê karsaziya mûcîzeyan, divê hûn rastdar bin. Ger em pîroz bipêçin, em krediyê winda dikin. Dîsa pîroz dinêre, dişêwireli wir rûniştiye û dibêje: - Ax, tu Zê-do-Kêrê yî, yê ku ji berê de ji min hejand! Û niha ew tê ku sozek nû bide min. Baş e, here sozê bide şeytan ku te hilgire, ey ​​mirî! Û tiştên din jî hene: pîrozek mîna gringo ye, wî yekî guh nedaye, her kesê din pê hesiya.

Di dawiyê de, Zé-do-burro jî mîna Îsa sozê xwe bi cih tîne, bêyî parastin, tevî hemû cefayê dikişîne û heft lîg xaça darîn hildigire. Di dawiyê de hevjîn digihêjin Dêra Santa Barbara.

Dema ku ew li ber dêrê bisekinin - ji ber ku derî ji ber saetê girtî ye - ew bi Marli û Bonitao re, hevjînek taybetî ku ji fahîşeyekê pêk tê û pîva wê

Ew, jineke bîst û heşt salî ye, ku wêneyê wê yê zêde ye, wekî bedewek xemgîn û xwekuj tê binavkirin. Bonitão, di encamê de, sar e, bêhestî ye û Marli, û hem jî gelek jinên wî yên din, teslîm dike. Serbilind û pûç, ew her tim cil û bergên spî li xwe dike, bi stûnekî bilind û pêlavên du reng.

Minzeh di rewşên neçaverêkirî de dubare dibe, wek nimûne, di diyaloga di navbera pimp Bonitão û Zé- de. do- donkey:

HANDSOME

Min nedixwest tiştekî xerab bibêjim. Ez jî hinekî dîndar im. Min jî carekê soz da Santo Antônio...

ZÉ

Zewac?

HANDSOME

Na, ew zewicî bû.

0>ZÉ

Û te kerem kir?

HANDSOME

Min kir. Mêrê hefteyek seferê kir...

ZÉ

Û tute soz da?

BONITÃO

Na, ji pîroz tawîz nede.

ZÉ

Divê tu carî sozê xwe nedî. Heta ku dor tê tawîzkirina pîroz. Ez garantî dikim ku carek din Santo Antônio dê xwe kerr bike. Û rast dibêje.

Bonitao, mêrekî wêrek û bê şerm, ku yekser bêgunehiya mêrê Rosa dihese, dest bi keçika ku ji seferê û soza dayî westiya bû, germ dike. Ze-do-burro bi nefsbiçûkî ferq nake ku çi diqewime.

Li ber dêra girtî jina westiyayî dibîne, pimpê pêşniyar dike ku wê bibe otêlek. Ew jî li ber xwe dide, lê di dawiyê de diçe û mêrê xwe li dû xwe dihêle. Rosa li otêla Ideal, li qata duyemîn, oda 27 dimîne.

Di dawiyê de, keşeyê ciwan Olavo xuya dike û dema ku ew di nîvê axaftinê de fêm dike ku soz di Candomblé de hatiye dayîn. terreiro, ew dilxwazê ​​Zé rawestîne da ku bikeve dêrê.

Zé-do-burro serhişk û bêyî ku dilê pîroz dilşewat bike, bi israr dixwaze xaçê teslîm bigire, tevî ku jin jê re lava dike.

Li vir xuyabûna xaçê tê. Nûçegihanek hestiyar, eleqedar e ku çîrokê bifroşe. Ew hemû rewşê berovajî dike û di dawîyê de Zé-do-burro wekî Mesîhekî ku piştgirîya reforma çandinîyê dike nîşan dide.

Bonitao, bi rastî bi Rosa re eleqedar e, efserê polîsê Secreta qanî dike ku nûçegihan rast gotiye.

Ji ber astengkirina ketina Dêra St.Barbara, Zé aqilê xwe winda dike û ji hêla polîsan ve tê şermezar kirin. Ji ber ku nikaribe soza xwe bi cih bîne hê bêtir aciz dibe, girtina wî red dike. Di dawiyê de, bi lez û bez, polîsê Secreta wî dikuje, çarenûsa wî ya trajîk dixemilîne.

Lêkerên sereke

Zé-do-Donkey

Mirovek asayî, ji gund, Bi Gulê re zewicî. Rojek xweş, bi rewşek dijwar re rû bi rû maye, ew soz dide ku xaçekî darîn hilgire Dêra Santa Barbara.

Nicolau

Kerê heywandar. Zé-do-Burro wî wek hevalê herî baş dihesiband.

Rosa

Jina Zé, jineke balkêş e ku dawî li lêvên Bonitão dikişe.

Marli

Fahîşe, bîst û heşt salî, pir boyaxkirî, ku deh salên din da wê. Ew wekî jinek bedewek nexweş û xemgîn tê binav kirin. Ew ji hêla Bonitão ve tê îstismarkirin.

Bonitão

Gigolô, wekî bilindahiya navînî hinekî ji navînî, bi hêz û bi çermê tarî, bi tonîk tê binavkirin. Porê rast, ji ber benîştê biriqok, lêvên stûr. Bi eslê xwe reş e, ew kesên ku ew wek jinên xwe dihesibîne teslîmî wan dike.

Padre Olavo

Gelek dîndar, ciwan, Padre Olavo red dike ku Zé-do-burro li dêrê bistîne ji ber ku xort çû li alikariye Zeferino û li Candomblé ya Maria de Iansan digere.

Zeferino Reş

Bi dermankirina nexweşiyên herêmê navdar e, sêrbaz dua dike ku hewl bide ku kerê Nicolau sax bike. .

Veşartî

Oefserê polîs li herêmê bawer dike ku guhertoya ku ji hêla Bonitao ve hatî gotin û bi kuştina Zé-do-burro diqede.

Fîlm O pagador depromises

Pirtûk di sala 1962 de ji bo sînemayê hate adaptekirin, bi derhêneriya û senaryoya Anselmo Duarte. Hilberîn ji hêla Oswaldo Massaini ve bû û lîstikvan navên mezin hebûn:

• Leonardo Villar (Zé do Burro)
• Glória Menezes (Rosa)
• Dionísio Azevedo ( Padre Olavo)
• Norma Bengell (Marli)
• Geraldo Del Rey (Handsome)
• Roberto Ferreira (Dedé)
• Othon Bastos (Raporter)
• João Desordi (Detective)

Fîlma tevahî O Pagador de Promises binihêrin

Xelat hatin standin

Adaptasyona fîlmê gelek xelat wergirtin, di nav wan de Palmiya Zêrîn a girîng a Festîvala Fîlman a Cannesê di sala 1962 de.

Li jêr navnîşa xelatên ku bi tenê di Fîlman de hatine bidestxistin e. sala 1962:

• "Palmiya Zêrîn", li Festîvala Fîlman a Cannesê
• Xelata 1emîn li Festîvala San Franciscoyê (DYA)
• "Xelata Rexnegiran" ji Festîvala Edinburgh, Scotland
• Xelata I ya Festîvala Venezuela
• Xelata Xelata Festîvala Acapulco, Meksîka
• Xelata “Saci” (S. Paulo)
• Xelata Waliyê Dewletê (SP)
• Xelata Bajarê S. Paulo
• Xelata Humberto Mauro

Dias Gomes vedîtin

Nivîskarê Bahî di 19ê cotmeha 1922an de li Salvadorê ji dayik bû û di 18-ê heftê û heft saliya xwe de mir.Gulan 1999.

Portreya Dias Gomes bi pirtûkan hatiye dorpêçkirin.

Dema ku ew bû 13 salî, nivîskar çû Rio de Janeiro, ku li wir beşdarî hiqûq û endezyariyê bû, her çend ew neçû. T ji her du kursan qedandiye.

Piyesa wî ya yekem di 15 saliya xwe de hatiye nivîsandin û berê jî xelata Xizmeta Şanoya Neteweyî wergirtiye. Ji hingê ve, wî ji bo şanoyê rêzek nivîsar nivîsî, ku gelek ji wan ji hêla Procópio Ferreira ve hatine seh kirin.

Di 22 saliya xwe de, Dias Gomes biryar da ku veberhênanê li radyoyê bike. Nivîskar bi riya bavê xwe Oduvaldo Vianna gelek caran li vê gerdûnê hatiye rêkirin.

Ji bilî lîstikvaniya li ser radyoyê, bi nivîsandina xwe re, bi paralelî, romanan çêdike û demkî ji gerdûna şanoyê hiştiye. Ew tenê di sala 1954-an de, bi lîstikeke nû ya bi derhêneriya Bibi Ferreira vegerî nivîskariya şanoyê.

Di 1960 de, dema ku Dias Gomes 38 salî bû, wî serkeftina xwe ya herî mezin derxist: O pagador depromises. Nivîsê temaşevanên ji çaraliyê Brezîlyayê efsûn kir û çîrok ji astengan derbas bû û xwe gihand derve.

Serkeftin wisa bû ku adaptasyona fîlmê di sala 1962an de di festîvala Cannesê de xelata Palmiya Zêrîn wergirt.

Di serdema dîktatoriya leşkerî de, Dias Gomes bi giranî ji hêla sansurê ve hate zext kirin, ku gelek nivîsan veto kir. Di vê demê de, ew berê xwe da televîzyonê, ku bû nivîskarê rêzefîlmeksabûn.

Dias Gomes bi amûra xwe ya xebatê: makîneya nivîsandinê.

Bi tevahî bixwînin

Pirtûka O pagador depromises bi formata pdf ji bo daxistinê heye.

Binêre jî