Cecília Meireles'ten çocukların çok seveceği 20 çocuk şiiri

Cecília Meireles (1901 - 1964) Brezilyalı ünlü bir yazardı. Edebi çalışmaları kısmen çocuk şiirlerinin dehasıyla tanındı.

Erişilebilir bir dil ve gündelik hayattan temalar içeren kompozisyonlarında kelime oyunlarına ve mizaha başvurarak çocuklarda okuma tutkusu uyandırıyor.

Hayal gücünü çalıştırmanın yanı sıra, dizeleri çocukların eğitimi için de uygundur, bizi düşündüren öğretiler ve bilgelik mesajlarıyla doludur.

1. Kızlar

Arabela

pencereyi açtı.

Carolina

Perdeyi kaldırırdım.

Ve Mary

baktı ve gülümsedi:

"Günaydın!"

Arabela

her zaman en güzeliydi.

Carolina,

en bilge kız.

Ve Mary

Sadece gülümse:

"Günaydın!"

Her küçük kızı düşüneceğiz

O pencerede kim yaşıyordu;

Arabela adında biri,

Carolina adında biri.

Ama derin özlem

Mary, Mary, Mary,

dostça bir sesle söyledi:

"Günaydın!"

At Kızlar Cecília Meireles, komşu olan ve birbirlerini pencereden gören üç kızdan bahsediyor. Mizahi bir tona sahip olan bu şiir, isimleriyle aynı sesleri taşıyan kafiyelerden oluşuyor: Arabela, Carolina ve Maria.

İlk ikisi pencereyi açmak ya da perdeyi kaldırmak gibi küçük eylemlerde bulunurken, üçüncüsü sadece onları selamlar. Arabela güzelliği, Carolina ise bilgeliği için övülür ama biz sadece Meryem'in sabahları onları selamladığını biliriz: "Günaydın".

Son dizelerde, tüm bunlara tanıklık eden karakter, kızların her birini hatırlamak zorunda kalır. Diğer kızlara övgüler düzmesine rağmen, en çok özlenen kişi Maria'dır samimiyet ve nezaket .

2. Ya bu ya da şu

Ya da yağmur varsa ve güneş yoksa

ya da güneş varsa ve yağmur yoksa!

Ya da eldiveni takarsın ama yüzüğü takmazsın,

ya da yüzüğü takarsın ama eldiveni takmazsın!

Havaya tırmanan kişi yerde kalmaz,

Yerde kalan havada yükselemez.

Ne yazık ki bir kişi

aynı anda iki yerde olmak!

Ya da para bende kalır ve şeker almam,

ya da şekeri alıp parayı harcarım.

Ya o ya bu: ya o ya bu ...

ve tüm gün boyunca seçim yapıyorum!

Çalıyor muyum, çalışıyor muyum bilmiyorum,

Kaçsam da sakin kalsam da.

Ama hala anlayamıyorum.

hangisi daha iyi: bu mu yoksa şu mu?

Bu şans eseri değil Ya bu ya da şu Edebiyatımızın en ünlü çocuk şiirlerinden biri olan bu kompozisyonda Cecília Meireles, gündelik örnekler aracılığıyla okurlarına önemli bir ders aktarıyor: her zaman seçimler yapıyoruz .

Kendimizi sürekli olarak konumlandırmamız ve seçimler yapmamız gerekiyor, bu bazı şeyleri kaybetmek anlamına gelse bile. Hala oluşum aşamasında olan çocuk, kararları ve sonuçlarıyla başa çıkmayı öğreniyor.

O zaman anlıyor ki her şeye aynı anda sahip olamayız Hayat seçimlerden oluşur ve şüphe ya da eksiklik duyguları yaratsa da her zaman bir şeylerden vazgeçiyor olacağız.

Cecília Meireles tarafından yazılan Ou isto ou aquilo şiirinin analizi makalesinde tam bir analiz okuyun.

3. Ay'a gitmek

Roketleri yokken

Ay'a gitmek için

çocuklar patenleriyle kayıyor

caddenin kaldırımlarında.

Hız körlüğü yap:

burunlarını kırsalar bile,

ne büyük mutluluk!

Hızlı olmak mutlu olmaktır.

Ah! melek olabilselerdi

uzun kanatlı!

Ama onlar sadece büyük çocuklar.

Ay'a gitmek için güç hakkında harika bir şiir ve hayal gücünün gücü Filmde bir grup çocuk sokaklarda oynuyor, uzayda seyahat ediyormuş gibi yapıyor, scooter'larını yüksek hızda sürüyorlar (sanki roketmiş gibi) ve çok mutlular.

Melek olmadıkları için uçamasalar bile, çocuklar kendi yöntemleriyle oynuyor ve eğleniyorlar.

4. Sivrisinek şöyle yazıyor

Siyah kanatlı sivrisinek

Bacaklarını ör, M yap,

sonra salla, salla, salla,

oldukça dikdörtgen bir O yapar,

S yapar.

Sivrisinekler inip çıkıyor.

Kimsenin görmediği sanatlarla,

Q yapar,

bir U yapar ve bir I yapar.

Bu sivrisinek

garip

Pençelerini birleştirir, T yapar.

Ve orada,

toparlanır ve bir O daha yapar,

daha güzel.

Oh!

Artık okuma yazma bilmiyor,

o böceği,

Çünkü adını nasıl yazacağını biliyor.

Ama sonra gidip

Sokabilen biri,

çünkü yazmak beni yoruyor,

değil mi, çocuğum?

Ve o çok aç.

Şiir, günlük hayatta genellikle görmezden geldiğimiz bir şeye dikkat çekiyor: bir sivrisinek. Yazar, böceğin uçuşunu, havada yaptığı şekilleri, vücuduyla harfler çizmesini anlatıyor. Sivrisinek her manevrasında kendi adını heceliyor.

Kompozisyon aşağıdakileri vurgular yazmanın ve okumanın önemi "Ev ödevini" yaptıktan ve adını yazmayı başardıktan sonra sivrisinek çok yorulur ve yemek yeme ihtiyacı duyar.

Burada böceğin bir tür kötü adam olarak görünmemesi ilginçtir: çok fazla uçtuktan (ve çalıştıktan) sonra sadece aç olduğu için birini sokmak zorundadır.

5. Dansçı

Bu kız

çok küçük

balerin olmak istiyor.

O ne bir şey bilir ne de bir şey

ama parmak uçlarında durmayı bilir.

Ne mi'yi ne de fá'yı biliyorsun

Ama vücudunu bir o yana bir bu yana yatırıyor.

Ne orayı ne de burayı biliyor,

ama gözlerini kapar ve gülümser.

Dön, dön, dön, kollar havada

ve başı dönmüyor ya da yerinden çıkmıyor.

Saçına bir yıldız ve duvak tak

ve gökten düştüğünü söylüyor.

Bu kız

çok küçük

balerin olmak istiyor.

Ama sonra tüm dansları unut,

ve diğer çocuklar gibi uyumak istiyor.

Bu basit şiir Brezilya edebiyatında da çok ünlüdür. Bu şiirde yazar balerin olmak isteyen bir çocuğu anlatır. Küçük kız dans eder ve döner, ama müzik notalarının hiçbirini bilmiyor ki konu listelemeye devam ediyor.

Ancak parmak uçlarında durabiliyor ve başı dönmeden ya da dengesini kaybetmeden kendi etrafında dönebiliyor. Böylece yaşına rağmen bunu fark ediyoruz, kız müziği hisseder, neredeyse içgüdüsel olarak dans eder Notaları bile bilmediğim halde.

Tüm bu dansın sonunda yorulur ve uyumak ister, ancak önünde hala uzun bir zaman olduğu için gelecekle ilgili planlarını bir anlığına unutur.

Balerin şiirinin tam analizine de göz atma fırsatını kaçırmayın.

6. Küçük kızın hayalleri

Kızın hayalini kurduğu çiçek

rüyada mı?

yoksa yastık kılıfının içinde mi?

Rüya

Gülüyor:

Yalnız rüzgar

sepetinizde.

Ne büyüklükte

sürü olur mu?

Komşu

Almak

Şemsiye

örümcek ağının . . .

Ayın içinde bir yuva var

birdie.

Kızın hayalini kurduğu ay

rüyanın ketenidir

yoksa yastık kılıflı ay mı?

Şiirde şu ifadeler yer alır fantastik bir zaman olarak gece Uyurken, kız ikisi arasındaki ayrımı kaybeder: rüyaları günlük unsurları kurgusal unsurlarla birleştirir, gerçek hayatta gerçekleşmesi imkansızdır.

O halde, onun, kendi yaşamı boyunca Hayal gücü sıradan olanı fanteziye dönüştürür Kompozisyonun sonunda iki dünya tamamen birleşir: rüya ketene, yastık kılıfı da aya dönüşür.

7. Mavi çocuk

Çocuk bir eşek istiyor

Yürüyüş için.

Uysal küçük bir eşek,

koşmayan ya da zıplamayan,

ama nasıl konuşacağını bilen biri.

Çocuk bir eşek istiyor

kim söyleyebilir

nehirlerin adı,

dağların, çiçeklerin,

- her şeyin üstesinden gelir.

Çocuk bir eşek istiyor

güzel hikayeler uydurabilen

insanlar ve hayvanlarla

ve denizde küçük teknelerle.

Ve ikisi birlikte dünyaya gelecekler.

bir bahçe gibi olan

sadece daha geniş

ve belki de daha uzun

ve bunun sonu yok.

(Böyle bir eşeği tanıyan var mı?

yazabilir

Ruas das Casas için,

Kapı Sayısı,

okuyamayan Mavi Çocuk'a).

Cecília Meireles, öğretmen ve şair olarak bir kez daha dikkatleri okuryazarlığın önemi Şiir, kendisine arkadaş olacak bir eşek arayan mavi bir çocuk hakkındadır.

Çocuğun mavi renginin çocukluğun hayallerini ve hayal gücünü, hatta belli bir hüznü ve melankoliyi sembolize ettiğini varsayabiliriz. Peki çocuk eşeği ne için istiyor? Konuşmak, eşyaların isimlerini öğrenmek, hikayeler dinlemek ve onunla birlikte dünyayı dolaşarak büyük bir maceraya atılmak için.

Bestenin son dizelerinde bunun nedenini anlıyoruz: çocuk okuyamıyordu Bu nedenle bir arkadaşa ihtiyacı vardır; ancak okuyarak hayallerini tek başına gerçekleştirebilir.

8. En üst kat

En üst kat daha güzel:

En üst kattan denizi görebilirsiniz.

Ben de orada yaşamak istiyorum.

En üst kat çok uzakta:

gelmesi uzun zaman alıyor.

Ama ben orada yaşamak istiyorum.

Bütün gökyüzü gece kalır

en üst kat hakkında.

Ben de orada yaşamak istiyorum.

Ay terasta yükseldiğinde

tüm ay ışığıdır.

Ben de orada yaşamak istiyorum.

Küçük kuşlar orada saklanır,

Böylece kimse onlara kötü davranmaz:

en üst katta.

Oradan tüm dünyayı görebilirsiniz:

her şey yakın görünüyor, havada.

Ben de orada yaşamak istiyorum:

en üst katta.

Bu şiirde karakter, güzel bir manzaraya sahip bir binanın tepesinde yaşamayı hayal eden bir çocuk gibi görünüyor.

En üst katın çok uzakta olduğunu ve oraya ulaşmanın zor olduğunu bilse de hedefi budur. Orada gökyüzüne, aya ve kuşlara daha yakın olacağına inanır.

En üst kat, bu şekilde, öznenin hayalini kurduğu cennet gibi bir yer haline gelir. Cecília Meireles'in bu dizelerde, bir çocuğun hırsları da olabilir .

Zorluklar olduğunun farkında olsa da hedefi için mücadele ediyor.

9. Carolina Kolye

Mercan kolyesiyle,

Carolina

sütunlar arasında çalışır

tepenin.

Carolina'nın kolyesi

kirecin kucağını renklendirir,

kızın yüzünü kızartır.

Ve güneş, o rengi görünce

Carolina'nın kolyesinin,

mercan taçlar koyar

tepenin sütunlarında.

Carolina Kolye Kelime oyunları ve aliterasyon (C, R, L ve N ünsüzlerinin tekrarı) ile son derece müzikal bir kompozisyondur. Bu nedenle dizeler bir tür tekerlemeye dönüşür.

Kızın güzelliği doğanın güzelliğine ilham veriyor gibi görünüyor ve bunun tersi de geçerli. kız doğal unsurlara uyum sağlamış gibi görünüyor onu çevreleyen.

10. beyaz at

Öğleden sonra, beyaz at

çok yorgun:

ama kırsalın küçük bir parçası var

her zaman tatil olduğu bir yer.

At yelesini sallıyor

uzun sarışın

ve yeşil otların üzerinde filizlenir

beyaz hayatı.

Kişnemesi kökleri sallar

ve rüzgarlara öğretir

özgür hissetmenin keyfi

onların hareketleri.

Bütün gün çalıştı, çok sıkı!

Şafaktan beri!

Çiçeklerin arasında dinlen, küçük beyaz at,

altın yeleli!

Cecília Meireles'in bu anlatı şiirinde hayvanların davranışları bir kez daha insanileştirilmiştir. insan ve hayvan davranışları arasındaki yakınlık .

Burada özne, beyaz atın bütün günü çalışarak geçirdiğini ve bu nedenle yorgun olduğunu anlatır. Yazar bu şekilde okuyucuya atın dinlenme süresini hak ettiğini açıklar.

ile yerine getirilen görev duygusu Bu ayetlerde yazar, üretken olmamızın yanı sıra rahatlamayı ve hayattan zevk almayı da öğrenmemiz gerektiğini vurgulamaktadır.

11. Bahçe Müzayedesi

Kim bana çiçekli bir bahçe alır?

Birçok renkte kelebekler,

çamaşırcı kadınlar ve küçük kuşlar,

Yuvalardaki yeşil ve mavi yumurtalar?

Bu salyangozu bana kim alacak?

Kim bana bir güneş ışığı alacak?

Duvarla sarmaşık arasında bir kertenkele,

Bahar heykeli mi?

Bu karıncalanmayı bana kim alacak?

Peki ya bu kurbağa, bahçıvan olan?

Ya ağustos böceği ve şarkısı?

Peki ya yerdeki küçük cırcır böceği?

(Bu benim açık artırmam.)

Bu kompozisyonda, karakter bir çocuk gibi görünmektedir. şakalar, etrafındaki her şeyi açık artırmayla satmak Dizeler, önünde gördüğü doğanın çeşitli unsurlarını betimleyen ve sıralayan dikkatli bir bakışı ortaya koymaktadır.

Bir yetişkinin gözünde belki de tüm bu şeyler önemsiz, hatta önemsizdir, ancak burada gerçek zenginlikler Çocuğun doğanın her bir parçasını değerli bir sanat eseriymiş gibi gördüğünü görebiliyoruz.

Julia Bueno'nun sesinden Marcelo Bueno tarafından müziğe dökülen versiyonu dinleyin:

Cecília Meireles tarafından yazılan Garden Auction şiirinin tam analizini okuyun.

12. The Echo

Çocuk yankıya sorar

Nerede saklanıyor?

Ama yankı sadece cevap verir: Nerede?

Çocuk da ona sorar:

Echo, gel ve benimle yürü!

Ama yankının bir arkadaş olup olmadığını bilemezsin.

ya da düşman.

Tek söylediği şu: "Migo!

The Echo bir çocuğun ilginç akustik olgusuyla ilişkisini anlatan çok komik bir şiirdir.

Seslerin tekrarının nasıl işlediğini anlamayan çocuğun kafası karışır ve büyülenir. Sanki diğer tarafta, tıpkı kendisininki gibi, sadece cümlelerinin sonunu tekrarlayan bir ses vardır.

Kompozisyon, çocukluk dönemini, çocukların dünya sihir dolu görünüyor Gündelik unsurların gizemli ve fantastik olduğu bir keşif süreci.

13. Chico Bolacha'nın kır evinde

Chico Bolacha'nın kır evinde

ne arıyorsunuz

asla bulamayacaksın!

Çok yağmur yağdığında,

Chico bir teknede oynuyor,

çünkü chacra bir su birikintisine dönüşür.

Hiç yağmur yağmadığı zaman,

Chico çapa ile çalışıyor

ve sonra yaralanır

ve şişmiş bir eli var.

Yani, Chico Bolacha ile,

ne arıyorsunuz

asla bulamazsın.

Dediklerine göre Chico'nun çiftliği

sadece chuchu var

ve topal bir köpek yavrusu

Caxambu deniyor.

Diğer şeyleri kimse aramaz,

Çünkü o öyle düşünmüyor.

Zavallı Chico Bolacha!

Başka bir şiir kelimelerle ve onların sonoriteleriyle oynar , Chico Bolacha'nın kır evinde her şeyin tuhaf olduğu bir yerden bahsediyor.

Tekerlemelerin yanı sıra, kompozisyon küçüklerin ilgisini çekiyor çünkü farklı anlamları olan benzer kelimeler (örneğin "çapa" ve "şişmiş").

14. Korkunç kertenkele

Kertenkele bir yaprağa benziyor.

yeşil ve sarı.

Ve yaprakların arasında, gölette

ve taş merdiven.

Birden yeşilliklerin arasından çıkıyor,

çabuk, çabuk

güneşe bak, bulutlara nişan al ve koş

Taşın üzerinde.

Güneşi iç, durgun günü iç,

sessizce yoluna devam etti,

böcek mi yoksa yaprak mı olduğunu anlayamazsın

taşın üzerine düşmüş.

Biri yaklaştığında,

- Oh! Bu gölge de ne? -

kertenkele yakında saklanır

yapraklar ve taşlar arasında.

Ama sığınakta, başını kaldır

korkmuş ve akıllı:

Bu devler de neyin nesi?

Taş merdivenin yanında mı?

Bu yüzden korku dolu bir şekilde yaşıyor,

korkmuş ve tetikte,

kertenkele (herkesin sevdiği)

yapraklar, tank ve taş arasında.

Dikkatli ve meraklı,

kertenkele gözlemler.

Ve görmüyor musun devler gülümsüyor

onun için, taştan.

Bu yüzden korku dolu bir şekilde yaşıyor,

korkmuş ve tetikte,

kertenkele (herkesin sevdiği)

yapraklar, tank ve taş arasında.

Cecília Meireles bu çocuk şiirinde yine doğaya, bu kez bir kertenkeleye odaklanıyor.

Davranışlarını ve kendi fizyolojisini gözlemleyerek, kendi kapasitesi üzerine düşünür. kamuflaj böcek kendini korumak için kullanır.

Ayrıca hayvanın korktuğunu çünkü herkesin onu sevmesine rağmen saklanmakta ısrar ettiğini düşünüyor. Bu hepimiz için önemli bir metafor gibi görünüyor: korku içinde yaşayamayız dünyanın.

15. Çok fazla mürekkep

Ah! Aptal kız,

boyayla kirlenmiş

Güneş doğar doğmaz!

(Köprünün üzerine oturdu,

çok dikkatsiz..

Ve şimdi hayretler içinde:

Köprü kimi boyuyor

çok fazla mürekkeple...)

Köprü noktaları

ve hayal kırıklığına uğradı.

Aptal kız dener

boyayı sil,

nokta nokta

ve boya boya..

Ah! Aptal kız!

Köprünün boyasını görmediniz!

Bu şiir yüksek sesle okunduğunda canlanan şiirlerden biri. kafiyeler ve aliterasyon ("t" ve "p" ünsüzlerinin tekrarlanmasıyla), Çok fazla mürekkep uyaran bir tekerleme haline gelir ŞİİRİN OYUNCU YANI .

Aktör Paulo Autran'ın harika okumasına göz atın:

16. Kireç satıcısının pazarlığı

Lima kafiyeleri

şube tarafından

kireç kafiyesi

aroma tarafından.

Küreği alan şey parkurdur.

Kafiyeli olan kürek çekmektir.

Dal, aromayı taşıyan şeydir

ama kireç aroması var.

Misket limonu aroması

Aromar?

Misket limonundan.

ıhlamur ağacından ıhlamur

auro da lima

altının aroması

Yayından çıkın!

Şiir her şeyden ilham alabileceği gibi, bu kez konu bir kireç satıcısı ve onun vaazlarıydı.

Karakter satıcının kendisidir ve meyve hakkında kafiyeli sözler söylemeye başlar. kelime oyunları .

17. Laura'nın elbisesi

Laura'nın elbisesi

üç fırfırlı,

Hepsi işlemeli.

İlki, hepsi,

tüm çiçekler

birçok renkte.

İkincisinde, sadece

kelebekler uçuyor,

iyi bir sürü halinde.

Üçüncüsü, yıldızlar,

Dantel Yıldızlar

- Belki de bir efsanedir.

Laura'nın elbisesi

Bakalım şimdi,

daha fazla gecikmeden!

Yıldızların geçip gittiğini,

kelebekler, çiçekler

renklerini kaybederler.

Eğer yakında gitmezsek,

artık elbise yok

hepsi işlemeli ve çiçekli!

Bir kızın elbisesi gibi basit bir şeyden bahsetmesine rağmen, bu şiirin karmaşık bir teması vardır: zamanın geçişi .

Yazar, Laura'nın büyülü görünen (kelebekler ve yıldızlardan oluşan) kıyafetlerini tarif edip övdükten sonra, okuyucuları onu gözlemlemeye davet ediyor.

Bizi her şeyin, hatta güzel olanın bile geçici ve yapabiliyorken tadını çıkarmalıyız.

18. Biber Çiçeği Şarkısı

Biberin çiçeği küçük bir yıldızdır,

ince ve beyaz,

biberin çiçeği.

Ateşin meyveleri partiden sonra gelir

yıldızların.

Ateşin meyveleri.

Küçük mor kalpler, altın, yakut,

çok yakıcı.

Birkaç küçük kalp.

Ve küçük çiçekler çok ateşli

çok uzakta.

Küçük çiçekler...

Kıymıklara dönüştüler, ateş tohumlarına

Çok dokunaklı!

Parçalar halinde hareket ettiler.

Yenileri açılacak,

Işık,

Beyaz,

Saf,

bu yangının,

birçok yıldız...

Bu, sıradan görünen bir şeye odaklanan basit bir kompozisyon: bir biber çiçeği. mısralar çiçeği tarif eder Şeklinden ve renginden bahsederek.

Kompozisyon aynı zamanda bitki yaşam döngüsü Meyvelerin (biberlerin) doğduğu ve aynı zamanda yaprakların döküldüğü andan bahsediyoruz.

Bir biber çiçeğinin portresi.

19. Çocuğun büyükannesi

Büyükanne

yalnız yaşıyor.

Büyükannemin evinde

lir horozu

"kaka!"

Büyükanne pandispanya pişiriyor

Ve bir rüzgar var

Yufka perdesinde.

Büyükanne

yalnız yaşıyor.

Ama eğer torun meninó

Ama eğer torun Ricardó

Ama torun çizgiyi aşarsa

Büyükannenin evine git,

İkisi domino oynuyor.

Şiir aileden bahsediyor, daha spesifik olarak da bir çocuk ve büyükannesi arasındaki ilişki Karakter, yaşlı kadının yalnız yaşadığını ve rutin bir hayatı olduğunu, ancak torunu ziyaret ettiğinde mutlu olduğunu tekrarlıyor.

İlginçtir ki tüm dizeler "ó" ile biter ve son harf aksanlıdır. karga .

20. Nhem'in Dili

Yaşlı bir kadın vardı.

kim sıkıldı

çünkü o hayatını verdi

biriyle konuşmak için.

Ve ben hep evdeydim.

iyi yaşlı kadın

Kendi kendine homurdanıyordu:

nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem...

Uyuyan kedi

mutfağın köşesinde

Yaşlı kadını dinliyordum,

ayrıca başladı

o dilde miyavlamak

Ve eğer homurdanırsa,

yavru kedi ona eşlik etti:

nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem...

Sonra köpek geldi

komşunun evinden,

ördek, keçi ve tavuk

buradan, oradan, ötesinden,

ve herkes öğrendi

gece gündüz konuşmak

o melodide

nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem...

Böylece yaşlı kadın

çok acı çeken

Arkadaşım olmadığı için

ya da biriyle konuşmak,

çok mutluydu,

çünkü ağzı açılır açılmaz

her şey ona cevap verdi:

nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem-nhem...

Cecília Meireles bir kez daha bir çocuk şiirini kullanarak YALNIZLIK Yaşlı kadın sanki kendi dilini konuşuyormuş gibi sürekli yalnızlıktan şikayet ediyordu.

Yavaş yavaş çevredeki hayvanlar ona yaklaşmaya ve yanında kalmaya başladılar. Evcil hayvanlar bize arkadaşlık ediyor ve neden bahsettiğimizi anlamış görünüyorlar.

Cecília Meireles Hakkında

Cecília Meireles (1901 - 1964) Rio de Janeiro doğumlu Brezilyalı şair, ressam, gazeteci ve öğretmendir. Yazar ilk şiir kitabını yayımlamıştır, Spectra Bu, akranları tarafından iyi karşılanan edebi kariyerinin başlangıcıydı.

Cecília Meireles'in şiirsel çalışmalarının en güçlü ve en çok tanınan yönlerinden biri çocuk edebiyatıdır. 1924 yılında Cecília Meireles, daha genç bir kitleye yönelik ilk çalışmasını başlattı, Çocuğum, Aşkım şiirsel düzyazıda.

Cecília Meireles'in portresi.

Bir eğitimci olarak Meireles, çocukların evrenine yakındı ve onlarla nasıl ilişki kuracağını ve hayal güçlerini nasıl harekete geçireceğini biliyordu.

Sonuç olarak, aralarında ulusal edebiyatın klasiklerinin de bulunduğu çok zengin bir çocuk şiirleri üretimi ortaya çıkmıştır Ya bu ya da şu , Dansçı e Kızlar diğerleri arasında.

Yazarın edebi birikimi çocuk şiirleriyle sınırlı değil, çok yönlü ve çeşitlidir. Bilmek ister misiniz? Cecília Meireles'in şiirlerini keşfedin.