Macunaíma, deur Mário de Andrade: opsomming en ontleding van die boek

Macunaíma , 'n boek deur Mário de Andrade wat in 1928 gepubliseer is, word beskou as een van die belangrikste modernistiese romans.

Die werk is 'n rapsodie oor die vorming van Brasilië, waarin verskeie nasionale elemente sny mekaar in 'n narratief wat die verhaal van Macunaíma, die held sonder enige karakter, vertel.

[wees versigtig, die teks hieronder bevat bederfies]

Opsomming van die werk

Macunaíma is in die dieptes van die ongerepte woud gebore, die seun van vrees en die nag, 'n tantrum, lui kind met 'n slinkse verstand. Hy bring sy kinderjare deur in 'n Amasone-stam totdat hy in wilde kassawe bad en 'n volwassene word. Hy raak verlief op Ci, die Moeder van die Bos, en by haar het hy 'n seun wat as baba sterf.

Na die dood van sy seun styg Ci in hartseer na die hemel en word 'n ster . Macunaíma is baie hartseer om sy geliefde te verloor, met 'n amulet genaamd muiraquitã as sy enigste herinnering. Maar hy verloor dit. Macunaíma ontdek dat die amulet in São Paulo is in die besit van Venceslau Pietro Pietra, die reuse-mensvreter Piamã.

Om die muraiquitã te gaan haal, vertrek Macunaíma saam met sy twee broers na São Paulo. Na 'n paar probeerslae kry hy die amulet terug en keer terug na sy stam in die Amasone. ’n Paar avonture later verloor hy weer sy muiraquitã. Teleurgesteld vaar Macunaíma ook die lug in.

Hoofkarakters

Mário de Andrade se boek is vol karakters watbeland in 'n pastasous en Macunaíma herwin die muiraquitã.

Oibê se pacuera

Macunaíma en sy broers keer terug na die Amasone. Halfpad daar stop hulle vir Macunaíma om Irique, wat reeds sy broer Jiguê se metgesel was, op te laai. Hulle “speel” baie langs die pad totdat die held onthou hoe hy op droë grond geslaap het.

Macunaíma gaan land toe en kom 'n monster teë. Terwyl hy ontsnap, ontdek hy 'n pragtige prinses, keer saam met haar terug na die boot en gaan voort met die reis, wat Irique baie jaloers maak.

Uraricoera

Almal is terug in die dorpie. Terwyl die broers gaan jag en visvang, spandeer Macunaíma die dag met rus. Sy broer Jiguê is baie ontsteld, die twee het 'n rusie en, om wraak te neem, vergiftig Macunaíma 'n haak.

Sy broer word baie siek en verdwyn totdat hy in 'n vergiftigde skaduwee verander. Die skaduwee wil wraak neem op Macunaíma, dit verhoed hom om te eet en, wanneer die held baie honger is, verander dit in kos om hom te vergiftig.

Macunaíma dink hy gaan dood en besluit om die siekte te slaag. op die groter aantal diere moontlik om nie alleen te sterf nie. Op die ou end word hy genees deurdat hy die gif aan soveel ander diere oorgedra het.

Die Jiguê-skaduwee dink sy broer is baie intelligent en mis sy gesin, keer terug huis toe, eet sy skoonsuster prinses en broer Maanape. Macunaíma slaag daarin om die vergiftigde skaduwee te mislei en ontsnap.

Ursagroter

Die held is nou eensaam en honger, want daar is niemand om vir hom te jag of vis te vang nie. Die huis val ook en Macunaíma moet dit verlaat.

In die woud ly hy aan hitte en drange, en soek koue water om af te koel. Hy kom op 'n baie mooi eienaar af, wat eintlik Uiara is. Die held weerstaan ​​nie en gaan die water binne.

Na 'n geveg slaag hy daarin om te ontsnap, maar verloor weer die muiraquitã. Alleen en sonder die talisman besluit Macunaíma om na die hemel op te vaar en 'n ster te word.

Epiloog

Hierdie hoofstuk stel die verteller bekend. Hy sê dat almal wat van die storie geweet het, reeds dood was en dat hy deur 'n voël daarvan geleer het.

Mário de Andrade en Modernisme

Mário de Andrade was een van die belangrikste Brasiliaanse intellektuele werke van die 20ste eeu.Hy was 'n digter, romanskrywer, kroniekskrywer, musikoloog, fotograaf en navorser van Brasiliaanse folklore.

Hy het die eerste keer met modernisme in aanraking gekom by 'n kunsuitstalling deur Anita Malfatti. Toe hy Oswald de Andrade ontmoet het, het hy deur die modernistiese beweging beïnvloed.

Mário de Andrade het by die "groep van vyf" aangesluit en deel van die voorhoede van Brasiliaanse kuns geword. Die sleuteljaar vir Mário de Andrade en vir Brasiliaanse kultuur was 1922. In daardie jaar het hy saamgewerk met die tydskrif Klaxon , aan die Week van Moderne Kuns deelgeneem en een van sy hoofboeke bekendgestel, die Paulicéia Desvairada, wat 'n mylpaal vir moderne Brasiliaanse letterkunde geword het.

Terwyl verskeie artistieke voorhoede in Europa gebore is wat vryheid van skepping verdedig het, was Parnassianisme in Brasilië die mees invloedryke literêre skool. Parnassiërs het gemete poësie gepreek, met ryk rympies en temas wat skoonheid oorweeg het.

Mário de Andrade, wat deur die avant-garde beïnvloed is, het 'n groot kritikus van die Parnassiese beweging geword. Hy wou nie net kopieer wat in Europa gedoen is nie, maar om die konsepte van die Europese voorhoede te gebruik om 'n nasionale literatuur te skep .

Hy het hierdie posisie verdedig in die Interessante Voorwoord, 'n soort manifes waar hy die gebruik van verse sonder metrum, sonder rym en 'n eenvoudiger taal, nader aan die Portugees wat in Brasilië gepraat word, bevestig. In hierdie teks kritiseer Mário de Andrade ook die rigiede reëls en moeilike taal van Parnassianisme .

Macunaíma was Mário de Andrade se hoofboek. Daarin is al die voorskrifte wat dit onderhou. Die narratief is vloeibaar en baie vry, vol nasionale elemente en woorde wat in Brasilië ontstaan. Mário het eintlik daarin geslaag om die Europese voorhoede te gebruik om 'n nasionale literatuur te skep.

Oor die film Macunaíma

Macunaíma is in 1969 deur Joaquim Pedro de Andrade vir film verwerk. Die film word beskou as een van diepioniers van die Cinema Novo-beweging.

Agter die strokiesprent is daar 'n tema en 'n oudiovisuele taal wat poog om die werk van Mário de Andrade en sy bedoelings in die rolprent te verteenwoordig.

Die film is hoog aangeprys deur die publiek en kritici. Aangesien die boek vol aksies is, is die verwerking vir die teater nie heeltemal betroubaar nie, maar die herlees van filmmaker Joaquim Pedro de Andrade slaag daarin om die essensie van Mário de Andrade se werk oor te dra.

Oor die skrywer Mário de Andrade

Mário de Andrade was 'n skrywer, musikoloog en navorser van Brasiliaanse folklore.

Hy is in São Paulo gebore, in 1893, en gesterf in 1945. Hy het deur Brasilië gereis om nasionale folklore te bestudeer. Macunaíma is 'n werk vol verwysings na Brasiliaanse populêre kultuur en is die resultaat van navorsing deur Mário de Andrade.

Hy was ook een van die skeppers van die Moderne Kunsweek van 1922 het die geleentheid 'n breuk met klassieke estetika bevorder en modernisme in Brasilië ingewy. Groot name van die Brasiliaanse kultuur het ook aan die Week deelgeneem, soos Heitor Villa-Lobos, Anita Malfatti, Di Cavalcanti en Oswald de Andrade.

Sy uitstaande boeke is Macunaíma , Paulicéia Desvairada en Amar, Onverganklike Werkwoord.

Sien ook

Macunaíma

Macunaíma gespeel deur Grande Otelo in die film deur Joaquim Pedro de Andrade.

Hy is die hoofkarakter, die held sonder enige karakter. Dit is 'n samesmelting van die vorming van Brasilië. Hy is Indiër, swart en nadat hy in die plas aan die voet van die reus Sumé gebad het, word hy Europeër.

Individualisties en baie lui, sy trefwoord is "O, hoe lui". Macunaíma se optrede is die resultaat van 'n mengsel van bedrog, selfsug, wraak en onskuld.

Dit is moeilik om te voorspel watter besluit hy sal neem wanneer hy voor 'n dilemma te staan ​​kom, sy keuses lewer vir ons 'n paar verrassings regdeur die roman op. Macunaíma is ook baie wulps en geheg aan die maklike lewe en plesier.

Jiguê

Middelbroer. Haar metgeselle slaap uiteindelik altyd by Macunaíma. Jiguê is 'n sterk en dapper man, hy neem wraak vir sy verraad deur sy vroue te slaan, maar hy gee selde sy broer 'n pak slae.

Hy probeer homself ook was nadat hy sien hoe sy broer wit word, maar die water is weg. dit was vuil en hy was homself nie baie gereeld nie, en laat sy vel die kleur van koper.

Maanape

Hy is die ouer broer, hy is 'n towenaar en laat die held herleef n paar keer. Baie wys,spandeer 'n goeie deel van die roman om vir Macunaíma te sorg. Hy probeer homself ook na Jiguê in die towerpoel was, maar daar is omtrent niks van water oor nie, so hy is steeds swart, met net die palms van sy voete en hande wit.

Venceslau Pietro Pietra

Ryk Peruaanse boer wat in São Paulo woon. Hy het besit van die muraiquitã wat Macunaíma wil herstel.

Venceslau is ook die reusagtige mensvreter Piaimã, wat in 'n groot huis in Pacaembu woon en Europese gewoontes het. Sy neem 'n reis na Europa en word in die skinderrubriek vertoon.

Ci

Mãe do Mato, sy is deel van die icamiabas-stam, wat vegtervroue is wat nie die teenwoordigheid van mans. Sy word Macunaíma se vrou nadat die held haar dwing om seks te hê. Hy word die nuwe keiser van Mato-Virgem. Saam het hulle 'n seun wat as baba sterf en die guaraná-plant word.

Werkontleding

Macunaíma en die vorming van die Brasiliaanse kultuur

Mário de Andrade wou 'n werk wat Brasilië as 'n eenheid weerspieël het, wat die veelvuldige nasionale kenmerke laat saamkom en skep 'n identiteit vir Brasiliaanse kultuur .

Die skrywer het sy toevlug tot sy groot kennis van nasionale folklore en na die voorskrifte van modernistiese literêre produksie om hierdie taak uit te voer.

Mário de Andrade op die grense tussen Amazonas en Mato Grosso. Versameling van die Instituut vir StudiesBrasiliane van die Universiteit van São Paulo.

Dit is hoe hy van Macunaíma 'n rapsodie maak: 'n collage van legendes, mites, tradisies, godsdienste, toesprake, gewoontes, kosse, plekke, fauna en flora van die Brasilië. Die werk se groot genie was daarin geslaag om hierdie baie elemente in 'n samehangende vertelling te verenig.

Hiervoor maak Mário de Andrade gebruik van enkele kenmerke van modernistiese komposisie. Die ruimte in Macunaíma volg nie die verisimilitude-reëls van realistiese romans nie. Die held gaan van een ver plek na 'n ander in 'n paar treë en vlug van die reuse Piamã, wat oor die hele Suid-Amerikaanse vasteland hardloop. Wat eenheid aan die ruimte in die roman gee, is nie die fisiese afstand tussen die plekke nie, maar hul kenmerke.

Die skrywer gebruik nasionale elemente om eenheid aan hierdie ruimtes te gee. Soos in die gedeelte waar Macunaíma wraak wil neem op sy broers en 'n gogga in Maanape se koffie sit en 'n ruspe in Jeguê se bed, word die broers gesteek en gooi die insekte weg. Om wraak te neem, gooi hulle 'n leerbal na Macunaíma, wat ook die bal weggooi. Mário de Andrade gaan voort:

"Die gogga het in Campinas geval. Die ruspe het omgeval. Die bal het op die veld geval.En dis hoe Maanape die koffiewurm uitgevind het, Jiguê die pienk ruspe en Macunaíma sokker, drie plae."

Die ruimtes is verenig omdat die narratief hulle self verenig. Die handelinge volg ook hierdie voorskrif So absurd as wat dit mag lyk , hulle het so 'n verhouding met die narratief dat hulle geloofwaardig word.

Die metode om die roman as 'n collage te bou stel die skrywer in staat om 'n sinkretiese uiteensetting van die nasionale kultuur te maak, deur inheemse legendes te vermeng. met tegnologiese innovasies, die invoeging van historiese karakters in verskillende kontekste en die skep van wortels en regverdigings vir sommige nasionale simbole. Die taal wat gebruik word om dit moontlik te maak, is 'n wonderlike mengsel van inheemse terme met streekstoesprake en selfs vreemde uitdrukkings.

Die taal is baie na aan oraliteit. Carta pras icamiabas , is 'n brief wat deur Macunaíma in baie formele taal geskryf is en wek 'n groot vreemdheid by die leser. Op hierdie manier wys Mário de Andrade ons dat die gebruik van streekterme en 'n geskrif wat nader aan spraak is, insluitend foute in Portugees, die mees geskikte manier is om die verhaal van Macunaíma en die vorming van Brasiliaanse kultuur.

Macunaíma is 'n komplekse werk en al sy elemente is gekoppel aan die doelom 'n nasionale kultuur te skep. Die intrige is 'n collage van elemente van die Brasiliaanse kultuur waarin Macunaíma beweeg, verander en aanpas soos nodig. Sy avonture is die uitdagings van 'n volk wat hulself begin identifiseer het as 'n nasie, met 'n groot gebied en ontelbare eksterne invloede.

Opsomming volgens hoofstuk

Macunaíma

Macunaíma is gebore as 'n seun van vrees en van die nag. Tot op sesjarige ouderdom praat hy nie uit pure luiheid nie en, nog 'n kind, gaan hy bos toe om met sy broer Jiguê se metgesel te “speel”.

Wanneer sy gesin begin honger ly, is die held. kry kos, maar die jou ma wil die kos met jou broers deel. Macunaíma wil nie die kos deel nie en laat haar verdwyn.

Oorjarige ouderdom

Sy ma skop hom uit die huis en in die bos kry hy die agouti wat, by gehoor sy kinderjare-avonture, verander hy in 'n volwassene en Macunaíma keer terug huis toe.

Op 'n jag maak hy 'n takbok dood wat pas geboorte gegee het. Wanneer hy egter nader kom, ontdek hy dat die takbok sy ma was. Hy en sy broers, Jiguê en Maanape, vertrek na die bos.

Ci, Moeder van die Bos

Macunaíma ontmoet Ci, die Moeder van die Bos en wil met haar "speel". Aangesien Ci 'n vegter was, kry die held 'n pak slae, maar sy broers help hom om haar te oorheers.

Macunaíma word die Keiser van die Maagdewoud en het 'n seun saam met Ci. Die seun sterf vergiftig terwyl hy aan dieselfde bors as 'n suigslang gesuig het. Ci is baie hartseer, gee die muiraquitã aan Macunaíma en vaar op na die hemel.

Boiúna Luna

Baie hartseer, Macunaíma vertrek weer saam met sy broers. Op pad kom hy vir Capei teë, veg teen die monster en verloor die muiraquitã in die geveg. Later vertel 'n voël hom dat die talisman gevind en verkoop is aan Venceslau Pietro Pietra, 'n ryk Peruaanse grondeienaar wat in São Paulo woon. Macunaíma en sy broers gaan na die groot stad om die muiraquitã terug te kry.

Piaimã

Die broers gaan met die Araguaia af om in São Paulo aan te kom met 'n boot vol kakao, die huidige geldeenheid by die

Met hul aankoms in die stad ontdek hulle dat kakao nie so waardevol is nie en dat Venceslau Pietro Pietra ook Piaimã is, die reuse-mensvreter.

Macunaíma gaan na Rua Maranhão, op die straatreus se huis, om die muiraquitã te probeer herstel. Hy word egter uiteindelik deur die reus doodgemaak en opgekap om in 'n polenta gekook te word. Sy broers kry dit reg om hom te herstel en die held te laat herleef.

Die Franse vrou en die reus

Na die mislukte poging trek Macunaíma aan as 'n Franse vrou om Piaimã te probeer mislei, maar die reus wil hê om met die Franse vrou te “speel” in ruil vir die muiraquitã. Bang om ontdek te word, vlug die held van Wenceslau af oor die hele Brasiliaanse grondgebied.

Macumba

Met twee mislukte pogings gaan die held na Rio de Janeiro om 'n macumba terreiro te soek. Daar, Macunaímavra Exu om die reus te mishandel, die entiteit stem in en die held gee Piaimã 'n pak slae.

Vei, 'n Sol

In Rio de Janeiro het Macunaíma nog 'n paar avonture. Aan die einde van hulle, vind Vei, die Sol. Die godin wou hê die held moet met een van haar dogters trou, en vra hom om nie met ander vroue te "speel" nie.

Macunaíma belowe om niks te doen nie, maar wanneer Vei saam met sy dogters vertrek, vind die held 'n Portugese vrou en gaan “speel” met haar.

Brief aan die Icamiabas

Terug in São Paulo stuur die held 'n brief aan die Amasone om vir meer geld te vra. Hy vertel van die lewe in die stad en van die vroue wat met hom “speel” in ruil vir geld.

Die brief is in uiters formele taal geskryf, ’n kritiek op die man van São Paulo wat in een taal praat. en skryf in 'n ander .

Pauí-pódole

Piaimã is in die bed weens die pak slae wat hy van die macumba gekry het en steek die muiraquitã weg deur bo-op haar te lê.

Macunaíma het geen kans om haar klip terug te kry nie, daarom besluit hy om hom toe te wy aan die studie van die twee tale van São Paulo, geskryf Portugees en gesproke Brasiliaans.

Die ou Ceiuci

Macunaíma wil die broers bedrieg en sê dat hy 'n spoor van jag in die middel van São Paulo gesien het. Die broers glo en die drie gaan na die voorpunt van die aandelebeurs om te jag. 'n Gemors word opgerig en selfs die polisie verskyn en probeer om die held, wat daarin slaag om te ontsnap, in hegtenis te neem.

Dan gaan hyvis op dieselfde plek as die reus se vrou, Ceiuci, wat ook 'n kannibaal is. Sy vang die held en neem hom huis toe om vir aandete bedien te word. Macunaíma word deur die dogter van die kannibaal gered, “speel” met haar en hardloop dan weg. 'n Jaagtog oor Suid-Amerika volg tussen Ceiuci en die held, wat daarin slaag om te ontsnap.

Tequeteque, chupinzão en die onreg van mans

Venceslau reis saam met sy gesin na Europa en Macunaíma sit sonder die kans om die muiraquitã te herstel. Die held wil na die ou vasteland gaan om die muiraquitã te herwin. Om nie al die geld wat hy gehad het te spandeer nie, word hy 'n skilder.

Macunaíma besluit om na die park te gaan om te skilder en word deur 'n swendelaar geflous en geld min. Wanneer hy terugkom huis toe, ontdek hy dat daar reeds baie skilders na Europa gaan, so die regering sal nie vir hul reis betaal nie.

Die luise van Jiguê

Macunaíma is siek en in die bed. Haar broer, Jiguê, het 'n nuwe meisie, en Macunaíma "speel" ook met haar.

Jiguê vind uit en probeer haar verhoed om tyd saam met haar broer deur te bring en stuur haar om luise te jag. Macunaíma vind 'n manier om by haar te bly. Haar broer besluit dan om haar weg te stuur.

Muiraquitã

Die reus Piaimã keer terug na São Paulo en Macunaíma is bereid om hom dood te maak om die talisman terug te kry. Die held gaan na Wenceslau se huis, wat hom probeer mislei. Die held is egter slimmer, keer die situasie om en maak hom dood. Piaimã