Macunaíma, gan Mário de Andrade: crynodeb a dadansoddiad o'r llyfr

Mae Macunaíma , llyfr gan Mário de Andrade a gyhoeddwyd yn 1928, yn cael ei ystyried yn un o'r prif nofelau modernaidd.

Rhapsody yw'r gwaith am ffurfiant Brasil, lle mae nifer o mae elfennau cenedlaethol yn croestorri mewn naratif sy'n adrodd hanes Macunaíma, yr arwr heb unrhyw gymeriad.

[byddwch yn ofalus, mae'r testun isod yn cynnwys anrheithwyr]

Crynodeb o'r gwaith

Ganed Macunaíma yn nyfnder y goedwig wyryf, yn fab braw a'r nos, yn blentyn strancio, diog â meddwl cyfrwys. Mae'n treulio ei blentyndod mewn llwyth Amazonaidd nes iddo ymdrochi mewn casafa gwyllt a dod yn oedolyn. Mae'n syrthio mewn cariad â Ci, Mam y Coed, a chyda hi mae ganddo fab sy'n marw yn faban.

Ar ôl marwolaeth ei fab, mae Ci yn codi i'r nefoedd mewn galar a dod yn seren . Mae Macunaíma yn drist iawn o golli ei anwylyd, gan mai amulet o'r enw muiraquitã yw ei unig atgof. Ond mae'n ei golli. Mae Macunaíma yn darganfod bod yr amulet yn São Paulo ym meddiant Venceslau Pietro Pietra, y dyn-fwytawr mawr Piamã.

I nôl y muraiquitã, mae Macunaíma yn gadael am São Paulo gyda'i ddau frawd. Ar ôl ychydig o geisiau, mae'n cael yr amulet yn ôl ac yn dychwelyd i'w lwyth yn yr Amazon. Ychydig o anturiaethau yn ddiweddarach, mae'n colli ei muiraquitã eto. Yn siomedig, mae Macunaíma hefyd yn mynd i'r awyr.

Prif gymeriadau

Mae llyfr Mário de Andrade yn llawn cymeriadau sy'nyn gorffen mewn saws pasta a Macunaíma yn adennill y muiraquitã.

pacuera Oibê

Mae Macunaíma a'i frodyr yn dychwelyd i'r Amason. Hanner ffordd yno, maen nhw'n stopio i Macunaíma godi Irique, a oedd eisoes wedi bod yn gydymaith i'w frawd Jiguê. Maen nhw'n “chwarae” llawer ar hyd y ffordd nes bod yr arwr yn cofio cysgu ar dir sych.

Mae Macunaíma yn mynd i'r tir ac yn dod ar draws anghenfil. Wrth ddianc, mae'n darganfod tywysoges hardd, yn dychwelyd gyda hi i'r cwch ac yn parhau â'r daith, gan wneud Irique yn genfigennus iawn.

Uraricoera

Mae pawb yn ôl yn y pentref. Tra bod y brodyr yn mynd i hela a physgota, mae Macunaíma yn treulio'r diwrnod yn gorffwys. Mae ei frawd Jiguê wedi cynhyrfu'n arw, mae'r ddau yn ffraeo ac, i ddial, mae Macunaíma yn gwenwyno bachyn.

Mae ei frawd yn sâl iawn ac yn diflannu nes troi'n gysgod gwenwynig. Mae'r cysgod am ddial ar Macunaíma, mae'n ei atal rhag bwyta a, phan mae'r arwr yn newynog iawn, mae'n troi'n fwyd i'w wenwyno.

Mae Macunaíma yn meddwl ei fod yn mynd i farw ac yn penderfynu pasio'r afiechyd ar y nifer fwy o anifeiliaid sy'n bosibl i beidio â marw ar eu pen eu hunain. Yn y diwedd, caiff ei wella trwy drosglwyddo'r gwenwyn i gynifer o anifeiliaid eraill.

Mae cysgodwr Jiguê yn meddwl bod ei frawd yn ddeallus iawn ac, ar goll o'i deulu, yn dychwelyd adref, yn bwyta ei chwaer yng nghyfraith y dywysoges a'r brawd Maanape. Mae Macunaíma yn llwyddo i dwyllo'r cysgod gwenwynig ac yn dianc.

Ursamwy

Mae'r arwr yn awr yn unig ac yn newynog, gan nad oes neb i hela na physgota iddo. Mae'r tŷ hefyd yn cwympo i lawr a Macunaíma yn gorfod ei adael.

Yn y goedwig, mae'n dioddef o wres a blys, ac yn edrych am ddŵr oer i oeri. Mae'n dod ar draws perchennog pert iawn, sydd mewn gwirionedd yn Uiara. Nid yw'r arwr yn gwrthsefyll ac yn mynd i mewn i'r dŵr.

Ar ôl ymladd, mae'n llwyddo i ddianc, ond eto'n colli'r muiraquitã. Ar ei ben ei hun a heb y talisman, mae Macunaíma yn penderfynu esgyn i'r nefoedd a dod yn seren.

Epilogue

Mae'r bennod hon yn cyflwyno'r adroddwr. Dywed fod pawb oedd yn gwybod am y stori eisoes wedi marw ac iddo ddysgu amdani trwy aderyn.

Mario de Andrade a Moderniaeth

Mario de Andrade oedd un o ddeallusion pwysicaf Brasil. Yr oedd yn fardd, nofelydd, croniclwr, cerddor, ffotograffydd ac ymchwilydd i lên gwerin Brasil.

Daeth i gysylltiad â moderniaeth am y tro cyntaf mewn arddangosfa gelf gan Anita Malfatti. Wedi cyfarfod ag Oswald de Andrade, daeth dan ddylanwad y mudiad modernaidd.

Ymunodd Mário de Andrade â'r "grŵp o bump" a daeth yn rhan o flaengaredd celf Brasil. Y flwyddyn allweddol i Mário de Andrade a diwylliant Brasil oedd 1922. Yn y flwyddyn honno, cydweithiodd â'r cylchgrawn Klaxon , cymerodd ran yn yr Week of Modern Art a lansiodd un o'i brif lyfrau, y Paulicéia Desvairada, a ddaeth yn garreg filltir i lenyddiaeth fodern Brasil.

Tra yn Ewrop ganwyd sawl ar flaen y gad artistig a oedd yn amddiffyn rhyddid y greadigaeth, ym Mrasil Parnassianiaeth oedd yr ysgol lenyddol fwyaf dylanwadol. Pregethodd Parnassiaid farddoniaeth fesuredig, gyda rhigymau a themâu cyfoethog a oedd yn ystyried harddwch.

Daeth Mário de Andrade, a gafodd ei ddylanwadu gan yr avant-garde, yn feirniad mawr o'r mudiad Parnassiaidd. Nid dim ond copïo'r hyn a wnaethpwyd yn Ewrop oedd eisiau, ond defnyddio cysyniadau blaenwyr Ewrop i greu llenyddiaeth genedlaethol .

Amddiffynnodd y safbwynt hwn yn y Rhagair Diddorol, math o faniffesto lle mae'n ailgadarnhau'r defnydd o benillion heb fesurydd, heb odl, ac iaith symlach, yn nes at y Bortiwgaleg a siaredir ym Mrasil. Yn y testun hwn, mae Mário de Andrade hefyd yn beirniadu rheolau caeth ac iaith anodd Parnassianiaeth .

Macunaíma oedd prif lyfr Mário de Andrade. Ynddo mae'r holl orchmynion y mae'n eu cynnal. Mae'r naratif yn hylif ac yn rhydd iawn, yn llawn elfennau cenedlaethol a geiriau sy'n tarddu o Brasil. Llwyddodd Mário i ddefnyddio'r flaengarwyr Ewropeaidd i greu llenyddiaeth genedlaethol.

Am y ffilm Macunaíma

Addaswyd Macunaíma ar gyfer sinema ym 1969 gan Joaquim Pedro de Andrade. Ystyrir y ffilm yn un o'rarloeswyr mudiad Sinema Novo.

Y tu ôl i'r comic mae thema ac iaith glyweled sy'n ceisio cynrychioli gwaith Mário de Andrade a'i fwriadau yn y sinema.

Cafodd y ffilm ganmoliaeth uchel gan y cyhoedd a beirniaid. Gan fod y llyfr yn llawn symudiadau, nid yw'r addasiad ar gyfer y sinema yn gwbl ddibynadwy, ond mae ailddarlleniad y gwneuthurwr ffilmiau Joaquim Pedro de Andrade yn llwyddo i drosglwyddo hanfod gwaith Mário de Andrade.

Am yr awdur Mário de Andrade

Roedd Mário de Andrade yn awdur, cerddoregydd ac ymchwilydd i lên gwerin Brasil.

Ganed yn São Paulo, ym 1893, a bu farw yn 1945. Teithiodd ledled Brasil i astudio llên gwerin cenedlaethol . Mae Macunaíma yn waith sy'n llawn cyfeiriadau at ddiwylliant poblogaidd Brasil ac yn ffrwyth ymchwil gan Mário de Andrade.

Roedd hefyd yn un o'r crewyr. Yn ystod Wythnos Celf Fodern 1922, roedd y digwyddiad yn hyrwyddo toriad gydag estheteg glasurol a moderniaeth urddo ym Mrasil. Cymerodd enwau mawr o ddiwylliant Brasil ran yn yr Wythnos hefyd, megis Heitor Villa-Lobos, Anita Malfatti, Di Cavalcanti ac Oswald de Andrade.

Ei lyfrau rhagorol yw Macunaíma , Paulicéia Desvairada ac Amar, Berf Androseddol.

Gweler hefyd

Macunaíma

Macunaíma a chwaraeir gan Grande Otelo yn y ffilm gan Joaquim Pedro de Andrade. <3

Fe yw'r prif gymeriad, yr arwr heb unrhyw gymeriad. Mae'n gyfuniad o ffurfio Brasil. Mae'n Indiaidd, yn ddu ac, ar ôl ymdrochi yn y pwll wrth droed y cawr Sumé, mae'n dod yn Ewropeaidd.

unigol a diog iawn, ei ymadrodd yw "O, pa mor ddiog". Mae gweithredoedd Macunaíma yn ffrwyth cymysgedd o dwyll, hunanoldeb, dialedd a diniweidrwydd.

Mae'n anodd rhagweld pa benderfyniad y bydd yn ei wneud wrth wynebu cyfyng-gyngor, ac mae ei ddewisiadau yn peri syndod i ni drwy gydol y nofel. Y mae Macunaíma hefyd yn labyddus iawn ac yn ymlynu wrth y bywyd hawddgar a'r pleserau.

Jiguê

Brawd canol. Mae ei chymdeithion bob amser yn cysgu gyda Macunaíma. Gŵr cryf a dewr yw Jiguê, mae'n dial ar ei frad trwy guro ei wragedd, ond anaml y mae'n rhoi curiad i'w frawd.

Ceisia hefyd olchi ei hun wedi iddo weld ei frawd yn troi'n wyn, ond mae'r dwr wedi mynd, roedd yn fudr a dyw e ddim yn golchi ei hun yn aml iawn, gan adael lliw copr ar ei groen. ychydig o weithiau. Doeth iawn,yn treulio rhan dda o'r nofel yn gofalu am Macunaíma. Mae hefyd yn ceisio golchi ei hun yn y pwll hud ar ôl Jiguê, ond does dim byd bron ar ôl o ddŵr, felly mae'n dal yn ddu, a dim ond cledrau ei draed a'i ddwylo'n wyn.

Venceslau Pietro Pietra

Ffermwr cyfoethog o Beriw sy'n byw yn São Paulo. Mae ganddo fe feddiant o'r muraiquitã y mae Macunaíma am ei adennill.

Venceslau hefyd yw'r cawr sy'n bwyta gan ddyn, Piaimã, sy'n byw mewn tŷ mawr yn Pacaembu ac mae ganddo arferion Ewropeaidd. Mae hi'n mynd ar daith i Ewrop ac yn cael sylw yn y golofn clecs.

Ci

Mãe do Mato, mae hi'n rhan o lwyth icamiabas, sy'n ferched rhyfelgar nad ydyn nhw'n derbyn presenoldeb dynion. Daw'n wraig i Macunaíma ar ôl i'r arwr ei gorfodi i gael rhyw. Mae'n dod yn Ymerawdwr newydd Mato-Virgem. Gyda'i gilydd mae ganddynt fab sy'n marw yn faban ac yn dod yn blanhigyn guaraná.

Dadansoddiad Gwaith

Macunaíma a ffurfio diwylliant Brasil

Roedd Mário de Andrade eisiau cynhyrchu a gwaith a oedd yn adlewyrchu Brasil fel uned, gan wneud i'r nodweddion cenedlaethol lluosog ddod at ei gilydd gan greu hunaniaeth i ddiwylliant Brasil .

Triniodd yr awdur at ei wybodaeth helaeth o lên gwerin cenedlaethol ac at egwyddorion moderniaeth cynhyrchu llenyddol i gyflawni'r dasg hon.

Mário de Andrade ar y ffin rhwng Amazonas a Mato Grosso. Casgliad y Sefydliad AstudiaethauBrasilwyr o Brifysgol São Paulo.

Dyma sut mae'n gwneud Macunaíma rhapsody: collage o chwedlau, mythau, traddodiadau, crefyddau, areithiau, arferion, bwydydd, lleoedd, ffawna a fflora Brasil. Roedd athrylith mawr y gwaith yn llwyddo i uno'r elfennau niferus hyn yn naratif cydlynol.

Ar gyfer hyn, mae Mário de Andrade yn defnyddio rhai nodweddion cyfansoddiad modernaidd. Nid yw'r gofod yn Macunaíma yn dilyn rheolau gwiriondeb nofelau realistig. Mae'r arwr yn mynd o un lle pell i'r llall mewn ychydig o gamau ac yn ffoi o'r cawr Piamã, gan redeg ar draws cyfandir De America i gyd. Yr hyn sy'n rhoi undod i'r gofod yn y nofel yw nid y pellter ffisegol rhwng y lleoedd, ond eu nodweddion.

Defnyddia'r awdur elfennau cenedlaethol i roi undod i'r gofodau hyn. Fel yn y darn lle mae Macunaíma eisiau dial ar ei frodyr ac yn rhoi byg yng nghoffi Maanape a lindysyn yng ngwely Jeguê, mae’r brodyr yn cael eu pigo ac yn taflu’r pryfed i ffwrdd. I gael dial, maen nhw'n taflu pêl ledr at Macunaíma, sydd hefyd yn taflu'r bêl i ffwrdd. Mae Mário de Andrade yn parhau:

"Syrthiodd y byg bach yn Campinas. Syrthiodd y lindysyn o gwmpas. Syrthiodd y bêl ar y cae.A dyna sut y dyfeisiodd Maanape y mwydyn coffi, Jiguê y lindysyn pinc a phêl-droed Macunaíma, tri phla.”

Mae’r bylchau yn unedig oherwydd bod y naratif ei hun yn eu huno.Mae’r gweithredoedd hefyd yn dilyn y gorchymyn hwn Mor hurt ag y gallant ymddangos , mae ganddynt y fath berthynas â'r naratif nes y dônt yn gredadwy.

Mae'r dull o adeiladu'r nofel fel collage yn caniatáu i'r awdur wneud esboniad syncretig o'r diwylliant cenedlaethol, gan gymysgu chwedlau cynhenid ​​​​gyda dyfeisiadau technolegol, mewnosod cymeriadau hanesyddol mewn gwahanol gyd-destunau a chreu gwreiddiau a chyfiawnhad dros rai symbolau cenedlaethol Mae'r iaith a ddefnyddir i wneud hyn yn bosibl yn gymysgedd gwych o dermau brodorol gydag areithiau rhanbarthol a hyd yn oed ymadroddion tramor.

Mae'r iaith yn agos iawn at Carta pras icamiabas , llythyr a ysgrifennwyd gan Macunaíma mewn iaith ffurfiol iawn ac sy'n creu rhyfeddod mawr yn y darllenydd. Yn y modd hwn, mae Mário de Andrade yn dangos i ni mai defnyddio termau rhanbarthol ac ysgrifen sy'n agosach at lefaru, gan gynnwys camgymeriadau mewn Portiwgaleg, yw'r ffordd fwyaf priodol o adrodd stori Macunaíma a ffurfio Diwylliant Brasil.

Mae Macunaíma yn waith cymhleth ac mae ei holl elfennau yn gysylltiedig â'r pwrpasi greu diwylliant cenedlaethol. Mae'r plot yn collage o elfennau o ddiwylliant Brasil lle mae Macunaíma yn symud, yn addasu ac yn addasu yn ôl yr angen. Mae ei anturiaethau yn her i bobl oedd yn dechrau adnabod eu hunain fel cenedl, gyda thiriogaeth enfawr a dylanwadau allanol di-rif.

Crynodeb fesul pennod

Macunaíma

Macunaíma ganwyd mab ofn a'r nos. Hyd yn chwech oed nid yw'n siarad allan o ddiogi pur ac, yn dal yn blentyn, mae'n mynd i'r llwyn i “chwarae” gyda chydymaith ei frawd Jiguê.

Pan mae ei deulu yn dechrau mynd yn newynog, yr arwr yn cael bwyd, ond mae dy fam eisiau rhannu'r bwyd gyda'ch brodyr. Nid yw Macunaíma eisiau rhannu'r bwyd ac mae'n gwneud iddi ddiflannu.

Oedran

Mae ei fam yn ei gicio allan o'r tŷ ac, yn y coed, mae'n dod o hyd i'r agouti sydd, o glywed anturiaethau ei blentyndod, mae'n troi'n oedolyn ac mae Macunaíma yn dychwelyd adref.

Ar helfa mae'n lladd carw oedd newydd roi genedigaeth. Fodd bynnag, pan fydd yn nesáu, mae'n darganfod mai'r carw oedd ei fam. Mae ef a'i frodyr, Jiguê a Maanape, yn gadael am y llwyn.

Ci, Mam y Llwyn

Mae Macunaíma yn cyfarfod Ci, Mam y Llwyn ac eisiau “chwarae” gyda hi. Gan mai rhyfelwr oedd Ci, mae'r arwr yn cael curiad, ond mae ei frodyr yn ei helpu i ddominyddu arni.

Daeth Macunaíma yn Ymerawdwr Coedwig Forwyn ac mae ganddo fab gyda Ci. Mae'r mab yn marw wedi'i wenwyno wrth sugno ar yr un fron ag aneidr wedi sugno. Mae Ci yn drist iawn, yn rhoi'r muiraquitã i Macunaíma ac yn esgyn i'r nefoedd.

Boiúna Luna

Yn drist iawn, mae Macunaíma yn gadael eto gyda'i frodyr. Ar y ffordd mae'n dod ar draws Capei, yn ymladd yr anghenfil ac yn colli'r muiraquitã yn y frwydr. Yn ddiweddarach, mae aderyn yn dweud wrtho fod y talisman wedi'i ddarganfod a'i werthu i Venceslau Pietro Pietra, tirfeddiannwr cyfoethog o Beriw sy'n byw yn São Paulo. Macunaíma a'i frodyr yn mynd i'r ddinas fawr i adennill y muiraquitã.

Piaimã

Y brodyr yn mynd i lawr yr Araguaia i gyrraedd São Paulo gyda chwch yn llawn coco, sef yr arian cyfredol yn y

Ar ôl cyrraedd y ddinas, maen nhw'n darganfod nad yw coco mor werthfawr â hynny a bod Venceslau Pietro Pietra hefyd yn Piaimã, y cawr sy'n ei fwyta.

Aiff Macunaíma i Rua Maranhão, ar ty cawr y stryd, i geisio adennill y muiraquitã. Fodd bynnag, mae'n cael ei ladd gan y cawr a'i dorri'n fân i gael ei goginio mewn polenta. Mae ei frodyr yn llwyddo i'w adennill ac adfywio'r arwr.

Y Ffrancwr a'r cawr

Ar ôl yr ymgais aflwyddiannus, mae Macunaíma yn gwisgo fel Ffrancwr i geisio twyllo Piaimã, fodd bynnag, mae'r cawr eisiau i “chwarae” gyda’r fenyw o Ffrainc yn gyfnewid am y muiraquitã. Yn ofni cael ei ddarganfod, mae'r arwr yn ffoi o Wenceslau ar draws holl diriogaeth Brasil.

Macumba

Gyda dau ymgais aflwyddiannus, mae'r arwr yn mynd i Rio de Janeiro i chwilio am macumba terreiro. Yno, Macunaímayn gofyn i Exu gam-drin y cawr, mae'r endid yn cydsynio a'r arwr yn rhoi curiad i Piaimã.

Vei, a Sol

Yn Rio de Janeiro, mae Macunaíma yn dal i gael ychydig mwy o anturiaethau. Yn eu diwedd, darganfyddwch Vei, y Sol. Roedd y dduwies eisiau i'r arwr briodi un o'i merched, ac yn gofyn iddo beidio â "chwarae" gyda merched eraill.

Mae Macunaíma yn addo peidio â gwneud dim, fodd bynnag, pan fydd Vei yn gadael gyda'i ferched, mae'r arwr yn darganfod Gwraig o Bortiwgal ac yn mynd i “chwarae” gyda hi.

Llythyr at yr Icamiabas

Yn ôl yn São Paulo, mae’r arwr yn anfon llythyr at yr Amasoniaid yn gofyn am fwy o arian. Mae'n sôn am fywyd yn y ddinas ac am y merched sy'n “chwarae” gydag ef yn gyfnewid am arian.

Mae'r llythyr wedi ei ysgrifennu mewn iaith hynod o ffurfiol, beirniadaeth o'r gŵr o São Paulo sy'n siarad mewn un iaith ac yn ysgrifennu mewn un arall.

Pauí-pódole

Mae Piaimã yn ei wely oherwydd y curiad a gafodd gan y macumba ac yn cuddio'r muiraquitã trwy orwedd ar ei phen.

Nid oes gan Macunaíma unrhyw obaith o adennill ei charreg, felly mae'n penderfynu cysegru ei hun i astudio dwy iaith São Paulo, Portiwgaleg ysgrifenedig a Brasileg ar lafar.

Yr hen Ceiuci

Macunaíma eisiau twyllo'r brodyr ac yn dweud iddo weld olion hela yng nghanol São Paulo. Mae'r brodyr yn credu ac mae'r tri yn mynd i flaen y gyfnewidfa stoc i hela. Mae llanast yn cael ei sefydlu ac mae hyd yn oed yr heddlu yn ymddangos ac yn ceisio arestio'r arwr, sy'n llwyddo i ddianc.

Yna mae'n myndpysgod yn yr un lle â gwraig y cawr, Ceiuci, sydd hefyd yn ganibal. Mae hi'n dal yr arwr ac yn mynd ag ef adref i gael ei weini am swper. Mae Macunaíma yn cael ei hachub gan ferch y canibal, yn “chwarae” gyda hi ac yna’n rhedeg i ffwrdd. Mae ymlid ar draws De America yn dilyn rhwng Ceiuci a'r arwr, sy'n llwyddo i ddianc.

Tequeteque, chupinzão ac anghyfiawnder dynion

Mae Venslau yn teithio i Ewrop gyda'i deulu a Macunaíma yn cael ei adael heb y siawns o adennill y muiraquitã. Mae'r arwr eisiau mynd i'r hen gyfandir i adennill y muiraquitã. Er mwyn peidio â gwario'r holl arian oedd ganddo, mae'n dod yn beintiwr.

Mae Macunaíma yn penderfynu mynd i'r parc i beintio ac yn cael ei dwyllo gan sgamiwr, gan redeg allan o arian. Pan fydd yn dychwelyd adref, mae'n darganfod bod yna lawer o beintwyr yn mynd i Ewrop eisoes, felly ni fydd y llywodraeth yn talu am eu taith.

Lau o Jiguê

Mae Macunaíma yn sâl ac yn y gwely. Mae gan ei brawd, Jiguê, gariad newydd, ac mae Macunaíma hefyd yn "chwarae" gyda hi.

Mae Jiguê yn darganfod ac yn ceisio ei rhwystro rhag treulio amser gyda'i brawd ac yn ei hanfon i hela llau. Mae Macunaíma yn dod o hyd i ffordd i aros gyda hi. Yna mae ei brawd yn penderfynu ei hanfon i ffwrdd.

Muiraquitã

Mae'r cawr Piaimã yn dychwelyd i São Paulo ac mae Macunaíma yn fodlon ei ladd i nôl y talisman. Mae'r arwr yn mynd i dŷ Wenceslau, sy'n ceisio ei dwyllo. Fodd bynnag, mae'r arwr yn gallach, yn gwrthdroi'r sefyllfa ac yn ei ladd. Piaimã