Macunaíma, nga Mário de Andrade: përmbledhje dhe analizë e librit

Macunaíma , një libër nga Mário de Andrade i botuar në 1928, konsiderohet si një nga romanet kryesore moderniste.

Vepra është një rapsod rreth formimit të Brazilit, në të cilin disa elementet kombëtare kryqëzohen në një rrëfim që tregon historinë e Macunaíma-s, heroit pa asnjë personazh.

[kini kujdes, teksti më poshtë përmban spoilers]

Përmbledhje e puna

Macunaíma lindi në thellësi të pyllit të virgjër, biri i frikës dhe i natës, një fëmijë i zemëruar, dembel, me një mendje dinake. Ai e kalon fëmijërinë e tij në një fis Amazonian derisa lahet në kasavë të egër dhe bëhet i rritur. Ai bie në dashuri me Ci, Nënën e Pyjeve, dhe me të ka një djalë që vdes si foshnjë.

Pas vdekjes së djalit të tij, Ci ngrihet në qiell i pikëlluar dhe bëhet yll. . Macunaíma është shumë i trishtuar për humbjen e të dashurit të tij, duke pasur si kujtim të vetëm një amuletë të quajtur muiraquitã. Por ai e humb atë. Macunaíma zbulon se amuleti është në São Paulo në posedimin e Venceslau Pietro Pietra, gjigantit njeri-ngrënës Piamã.

Për të marrë muraiquita, Macunaíma niset për në São Paulo me dy vëllezërit e tij. Pas disa përpjekjesh, ai e merr përsëri amuletin dhe kthehet në fisin e tij në Amazonë. Disa aventura më vonë, ai humbet përsëri muiraquitã-në e tij. I zhgënjyer, Macunaíma ngrihet gjithashtu në qiell.

Personazhet kryesore

Libri i Mário de Andrade është plot me personazhe qëpërfundon në një salcë makaronash dhe Macunaíma rikuperon muiraquitã.

Pacuera e Oibê

Macunaíma dhe vëllezërit e tij po kthehen në Amazonë. Në gjysmë të rrugës, ata ndalojnë për në Macunaíma për të marrë Irique-n, i cili tashmë kishte qenë shoqëruesi i vëllait të tij Jiguê. Ata "luajnë" shumë gjatë rrugës derisa heroi kujton se ka fjetur në tokë të thatë.

Macunaíma shkon në tokë dhe ndeshet me një përbindësh. Gjatë arratisjes, ai zbulon një princeshë të bukur, kthehet me të në varkë dhe vazhdon udhëtimin, duke e bërë Irikun shumë xheloz.

Uraricoera

Të gjithë janë kthyer në fshat. Ndërsa vëllezërit shkojnë për gjueti dhe peshkim, Macunaíma e kalon ditën duke pushuar. Vëllai i tij Jiguê është shumë i mërzitur, të dy kanë një grindje dhe, për t'u hakmarrë, Macunaíma helmon një grep.

Vëllai i tij sëmuret shumë dhe zhduket derisa kthehet në një hije të helmuar. Hija dëshiron të hakmerret ndaj Macunaimës, e pengon atë të hajë dhe, kur heroi është shumë i uritur, ajo kthehet në ushqim për ta helmuar.

Macunaíma mendon se do të vdesë dhe vendos ta kalojë sëmundjen në numrin më të madh të kafshëve të mundshme për të mos ngordhur vetëm. Në fund, ai shërohet duke kaluar helmin në shumë kafshë të tjera.

Hija e Jiguê mendon se vëllai i tij është shumë inteligjent dhe, duke i munguar familjes së tij, kthehet në shtëpi, ha kunatën e tij princesha dhe vëllai Maanape. Macunaíma arrin të mashtrojë hijen e helmuar dhe shpëton.

Ursamë i madh

Heroi tani është i vetmuar dhe i uritur, pasi nuk ka njeri për të gjuajtur apo peshkuar për të. Edhe shtëpia po shembet dhe Macunaíma duhet ta lërë atë.

Në pyll, ai vuan nga vapa dhe dëshirat, dhe kërkon ujë të ftohtë për t'u ftohur. Ai has një pronar shumë të bukur, i cili në fakt është Uiara. Heroi nuk reziston dhe futet në ujë.

Pas një përleshje, ai arrin të shpëtojë, por përsëri humbet muiraquitã. I vetëm dhe pa hajmali, Macunaíma vendos të ngjitet në qiej dhe të bëhet një yll.

Epilog

Ky kapitull prezanton narratorin. Ai thotë se kushdo që dinte për historinë ishte tashmë i vdekur dhe se ai mësoi për të përmes një zogu.

Mário de Andrade dhe modernizmi

Mário de Andrade ishte një nga intelektualët brazilian më të rëndësishëm vepra të shekullit të 20. Ai ishte poet, romancier, kronist, muzikolog, fotograf dhe studiues i folklorit brazilian.

Për herë të parë ra në kontakt me modernizmin në një ekspozitë arti nga Anita Malfatti. Pas takimit me Oswald de Andrade, ai u ndikua nga lëvizja moderniste.

Mário de Andrade iu bashkua "grupit të pesë" dhe u bë pjesë e pararojës së artit brazilian. Viti kyç për Mário de Andrade dhe për kulturën braziliane ishte viti 1922. Në atë vit, ai bashkëpunoi me revistën Klaxon , mori pjesë në Javën e Artit Modern dhe publikoi një nga librat e tij kryesorë, Paulicéia Desvairada, e cila u bë një moment historik për letërsinë moderne braziliane.

Ndërsa në Evropë lindën disa pararoja artistike që mbronin lirinë e krijimit, në Brazil parnasianizmi ishte shkolla letrare më me ndikim. Parnasianët predikonin poezi të matura, me rima dhe tema të pasura që sodisnin bukurinë.

Mário de Andrade, i cili u ndikua nga avangarda, u bë një kritik i madh i lëvizjes parnasiane. Ai nuk donte thjesht të kopjonte atë që bëhej në Evropë, por të përdorte konceptet e pararojave evropiane për të krijuar një letërsi kombëtare .

Ai e mbrojti këtë pozicion në Parathënie interesante, një lloj manifesti ku ai ripohon përdorimin e vargjeve pa metër, pa rimë dhe një gjuhë më të thjeshtë, më afër portugalishtes që flitet në Brazil. Në këtë tekst, Mário de Andrade gjithashtu kritikon rregullat e ngurta dhe gjuhën e vështirë të parnasianizmit .

Macunaíma ishte libri kryesor i Mário de Andrade. Në të janë të gjitha urdhërimet që ajo mbështet. Rrëfimi është i rrjedhshëm dhe shumë i lirë, plot elemente dhe fjalë kombëtare me origjinë nga Brazili. Mário në fakt arriti të përdorë pararojat evropiane për të krijuar një letërsi kombëtare.

Rreth filmit Macunaíma

Macunaíma u përshtat për kinemanë në vitin 1969 nga Joaquim Pedro de Andrade. Filmi konsiderohet si një ngapionierët e lëvizjes Cinema Novo.

Pas komikes ka një temë dhe një gjuhë audiovizive që kërkon të përfaqësojë veprën e Mario de Andrade dhe synimet e tij në kinema.

Filmi u vlerësua shumë nga publiku dhe kritika. Meqenëse libri është plot veprime, përshtatja për kinemanë nuk është plotësisht e besueshme, por rileximi i kineastit Joaquim Pedro de Andrade arrin të transmetojë thelbin e veprës së Mário de Andrade.

Rreth autorit Mário de Andrade

Mário de Andrade ishte një shkrimtar, muzikolog dhe studiues i folklorit brazilian.

Ai lindi në São Paulo, në 1893 dhe vdiq në 1945. Ai udhëtoi në të gjithë Brazilin për të studiuar folklorin kombëtar. Macunaíma është një vepër plot referenca për kulturën popullore braziliane dhe është rezultat i kërkimit nga Mário de Andrade.

Ai ishte gjithashtu një nga krijuesit i Javës së Artit Modern të vitit 1922, ngjarja promovoi një shkëputje me estetikën klasike dhe përuroi modernizmin në Brazil. Emra të mëdhenj të kulturës braziliane morën pjesë gjithashtu në Javë, si Heitor Villa-Lobos, Anita Malfatti, Di Cavalcanti dhe Oswald de Andrade.

Librat e tij të shquar janë Macunaíma , Paulicéia Desvairada dhe Amar, Folje jokalimtare.

Shihni gjithashtu

Macunaíma

Macunaíma luajtur nga Grande Otelo në filmin e Joaquim Pedro de Andrade.

Ai është personazhi kryesor, heroi pa asnjë personazh. Është një shkrirje e formimit të Brazilit. Ai është indian, i zi dhe, pasi lahet në pellgun në këmbët e gjigantit Sumé, bëhet evropian.

Individualist dhe shumë dembel, fraza e tij tërheqëse është "Oh, sa dembel". Veprimet e Macunaíma-s janë rezultat i një përzierjeje mashtrimi, egoizmi, hakmarrjeje dhe pafajësie.

Është e vështirë të parashikohet se çfarë vendimi do të marrë kur të përballet me një dilemë, zgjedhjet e tij na sjellin disa surpriza gjatë gjithë romanit. Macunaíma është gjithashtu shumë lakmitar dhe i lidhur me jetën e lehtë dhe kënaqësitë.

Jiguê

Vëllai i mesëm. Shoqëruesit e saj përfundojnë gjithmonë duke fjetur me Macunaimën. Jiguê është një burrë i fortë dhe trim, ai hakmerret për tradhtitë e tij duke rrahur gratë e tij, por rrallëherë e godet vëllain e tij.

Përpiqet gjithashtu të lahet pasi sheh vëllain e tij të bardhë, por uji ka ikur. ishte i ndotur dhe ai nuk lahet shumë shpesh, duke i lënë lëkurën ngjyrën e bakrit.

Maanape

Ai është vëllai më i madh, ai është një magjistar dhe ringjall heroin disa here. Shumë i mençur,kalon një pjesë të mirë të romanit duke u kujdesur për Macunaíma. Ai gjithashtu përpiqet të lahet në pellgun magjik pas Jiguê, por nuk ka mbetur pothuajse asgjë nga uji, kështu që ai është ende i zi, me vetëm pëllëmbët e këmbëve dhe duart e tij të bardha.

Venceslau Pietro Pietra

Fermer i pasur peruan që jeton në São Paulo. Ai zotëron muraiquitã-në që Macunaíma dëshiron të rikuperojë.

Venceslau është gjithashtu Piaimã gjiganti njeri-ngrënës, i cili jeton në një shtëpi të madhe në Pacaembu dhe ka zakone evropiane. Ajo bën një udhëtim në Evropë dhe shfaqet në rubrikën e thashethemeve.

Ci

Mãe do Mato, ajo është pjesë e fisit icamiabas, të cilat janë gra luftëtare që nuk pranojnë praninë e burra. Ajo bëhet gruaja e Macunaimës pasi heroi e detyron atë të bëjë seks. Ai bëhet perandori i ri i Mato-Virgem. Së bashku ata kanë një djalë që vdes si foshnjë dhe bëhet bima e guaranës.

Analiza e punës

Macunaíma dhe formimi i kulturës braziliane

Mário de Andrade donte të prodhonte një vepër që pasqyroi Brazilin si një njësi, duke bërë që karakteristikat e shumta kombëtare të bashkohen duke krijuar një identitet për kulturën braziliane .

Autori iu drejtua njohurive të tij të gjera për folklorin kombëtar dhe parimeve të modernizmit prodhimi letrar për të kryer këtë detyrë.

Mário de Andrade në kufijtë midis Amazonas dhe Mato Grosso. Koleksioni i Institutit të StudimeveBrazilianë nga Universiteti i São Paulos.

Kështu ai e bën Macunaíma një rapsodi: një kolazh legjendash, mitesh, traditash, fesh, fjalimesh, zakonesh, ushqimesh, vendesh, fauna dhe flora e Brazilit. Gjeniu i madh i veprës po arrinte të bashkonte këto shumë elementë në një rrëfim koheziv.

Për këtë, Mário de Andrade përdor disa karakteristika të kompozimit modernist. Hapësira në Macunaíma nuk ndjek rregullat e vërtetësisë së romaneve realiste. Heroi kalon nga një vend i largët në tjetrin me disa hapa dhe ikën nga gjigandi Piamã, duke vrapuar në të gjithë kontinentin e Amerikës së Jugut. Ajo që i jep unitet hapësirës në roman nuk është distanca fizike ndërmjet vendeve, por karakteristikat e tyre.

Autori përdor elemente kombëtare për t'u dhënë unitet këtyre hapësirave. Ashtu si në pasazhin ku Macunaíma dëshiron të hakmerret ndaj vëllezërve të tij dhe vendos një insekt në kafenë e Maanape dhe një vemje në shtratin e Jeguê, vëllezërit thumbohen dhe i hedhin insektet tutje. Për t'u hakmarrë, ata i hedhin një top lëkure Macunaíma, i cili gjithashtu e hedh topin tutje. Mário de Andrade vazhdon:

"Insekti i vogël ra në Campinas. Vemja ra përreth. Topi ra në fushë.Dhe kështu Maanape shpiku krimbin e kafesë, Jiguê vemjen rozë dhe futbollin Macunaíma, tre dëmtues."

Hapësirat janë të bashkuara sepse vetë narrativa i bashkon. Veprimet ndjekin gjithashtu këtë parim Sado absurde të duken , kanë një marrëdhënie të tillë me narrativën saqë bëhen të besueshme.

Metoda e ndërtimit të romanit si kolazh i lejon autorit të bëjë një ekspozim sinkretik të kulturës kombëtare, duke përzier legjendat autoktone.me risitë teknologjike, duke futur personazhe historikë në kontekste të ndryshme dhe duke krijuar rrënjë dhe justifikime për disa simbole kombëtare. Gjuha e përdorur për ta bërë të mundur këtë është një përzierje e madhe e termave indigjenë me fjalime rajonale dhe madje edhe shprehje të huaja.

Gjuha është shumë afër oraliteti Carta pras icamiabas , është një letër e shkruar nga Macunaíma në një gjuhë shumë zyrtare dhe gjeneron një çuditshmëri të madhe te lexuesi. Në këtë mënyrë, Mário de Andrade na tregon se përdorimi i termave rajonalë dhe një shkrim që është më afër të folurit, duke përfshirë gabimet në portugalisht, është mënyra më e përshtatshme për të treguar historinë e Macunaíma dhe formimin e Kultura braziliane.

Macunaíma është një vepër komplekse dhe të gjithë elementët e saj janë të lidhur me qëlliminpër të krijuar një kulturë kombëtare. Komploti është një kolazh elementesh të kulturës braziliane në të cilën Macunaíma lëviz, duke modifikuar dhe përshtatur sipas nevojës. Aventurat e tij janë sfidat e një populli që kishte filluar ta identifikonte veten si një komb, me një territor të madh dhe ndikime të panumërta të jashtme.

Përmbledhje sipas kapitullit

Macunaíma

Macunaíma lindi bir i frikës dhe i natës. Deri në moshën gjashtë vjeçare ai nuk flet nga përtacia dhe, ende fëmijë, shkon në shkurre për të "luajtur" me shokun e vëllait të tij Jiguê.

Kur familja e tij fillon të jetë e uritur, heroi merr ushqim, por nëna jote dëshiron ta ndajë ushqimin me vëllezërit e tu. Macunaíma nuk dëshiron ta ndajë ushqimin dhe e bën atë të zhduket.

Në moshë

Nëna e tij e dëbon nga shtëpia dhe, në pyll, ai gjen agoutin i cili, me të dëgjuar aventurat e tij të fëmijërisë, ai kthehet në një i rritur dhe Macunaíma kthehet në shtëpi.

Në një gjueti ai vret një dre që sapo kishte lindur. Megjithatë, kur afrohet, zbulon se dreri ishte nëna e tij. Ai dhe vëllezërit e tij, Jiguê dhe Maanape, nisen për në shkurre.

Ci, Nëna e Bushit

Macunaíma takon Ci, Nënën e Bushit dhe dëshiron të "luajë" me të. Duke qenë se Ci ishte një luftëtar, heroi rrahet, por vëllezërit e tij e ndihmojnë atë ta dominojë atë.

Macunaíma bëhet Perandori i Pyllit të Virgjër dhe ka një djalë me Ci. Djali vdes i helmuar duke thithur të njëjtin gji si agjarpri kishte thithur. Ci është shumë i trishtuar, i jep muiraquitã Macunaíma-s dhe ngjitet në parajsë.

Boiúna Luna

Shumë i trishtuar, Macunaíma largohet përsëri me vëllezërit e tij. Gjatë rrugës ai ndeshet me Capei, lufton përbindëshin dhe humbet muiraquitã në betejë. Më vonë, një zog i thotë se hajmali u gjet dhe iu shit Venceslau Pietro Pietra, një pronar tokash i pasur peruan që jeton në São Paulo. Macunaíma dhe vëllezërit e tij shkojnë në qytetin e madh për të rikuperuar muiraquitã.

Piaimã

Vëllezërit zbresin në Araguaia për të mbërritur në Sao Paulo me një varkë plot me kakao, monedha aktuale në

Me të mbërritur në qytet, ata zbulojnë se kakaoja nuk është aq e vlefshme dhe se Venceslau Pietro Pietra është gjithashtu Piaimã, gjiganti njeringrënës.

Macunaíma shkon në Rua Maranhão, më shtëpinë e gjigantit të rrugës, në përpjekje për të rikuperuar muiraquitã. Megjithatë, ai përfundon i vrarë nga gjigandi dhe i copëtuar për t'u gatuar në një polentë. Vëllezërit e tij arrijnë ta rimarrin atë dhe ta ringjallin heroin.

Francezja dhe gjigandi

Pas përpjekjes së dështuar, Macunaíma vishet si një franceze në përpjekje për të mashtruar Piaimã-n, megjithatë, gjiganti dëshiron për të "luajtur" me gruan franceze në këmbim të muiraquitã. Nga frika se mos zbulohet, heroi ikën nga Wenceslau në të gjithë territorin brazilian.

Macumba

Me dy përpjekje të dështuara, heroi shkon në Rio de Zhaneiro për të kërkuar një macumba terreiro. Atje, Macunaímai kërkon Exu-së të keqtrajtojë gjigantin, entiteti pranon dhe heroi i jep një rrahje Piaimã-s.

Vei, një Sol

Në Rio de Janeiro, Macunaíma ka ende disa aventura të tjera. Në fund të tyre, gjeni Vei, Sol. Perëndesha donte që heroi të martohej me një nga vajzat e saj dhe i kërkon të mos "luajë" me gra të tjera.

Macunaíma premton të mos bëjë asgjë, megjithatë, kur Vei largohet me vajzat e tij, heroi gjen një Portugeze dhe shkon të "luajë" me të.

Letër Icamiabas

Kthehu në São Paulo, heroi u dërgon një letër amazoneve duke kërkuar më shumë para. Ai tregon për jetën në qytet dhe për gratë që "luajnë" me të në këmbim të parave.

Letra është shkruar në një gjuhë jashtëzakonisht formale, një kritikë për burrin nga Sao Paulo që flet në një gjuhë. dhe shkruan në një tjetër .

Pauí-pódole

Piaimã është në shtrat për shkak të rrahjes që mori nga macumba dhe fsheh muiraquitã duke u shtrirë mbi të.

Macunaíma nuk ka asnjë shans për të rimarrë gurin e saj, kështu që ai vendos t'i përkushtohet studimit të dy gjuhëve të São Paulo, portugalishtja e shkruar dhe braziliane e folur.

Ceiuci i vjetër

Macunaíma dëshiron të mashtrojë vëllezërit dhe thotë se ka parë një gjurmë gjuetie në qendër të São Paulo. Vëllezërit besojnë dhe të tre shkojnë në ballë të bursës për të gjuajtur. Është krijuar një rrëmujë dhe madje edhe policia shfaqet dhe përpiqet të arrestojë heroin, i cili arrin të arratiset.

Më pas ai shkonpeshk në të njëjtin vend me gruan e gjigantit, Ceiuci, e cila është gjithashtu një kanibal. Ajo kap heroin dhe e çon në shtëpi për ta shërbyer për darkë. Macunaíma shpëtohet nga vajza e kanibalit, “luan” me të dhe më pas ikën. Pason një ndjekje në Amerikën e Jugut midis Ceiuci dhe heroit, i cili arrin të arratiset.

Tequeteque, chupinzão dhe padrejtësia e njerëzve

Venceslau udhëton në Evropë me familjen e tij dhe Macunaíma mbetet pa mundësi për të rikuperuar muiraquitã. Heroi dëshiron të shkojë në kontinentin e vjetër për të rikuperuar muiraquitã. Për të mos shpenzuar të gjitha paratë që kishte, ai bëhet piktor.

Macunaíma vendos të shkojë në park për të pikturuar dhe mashtrohet nga një mashtrues, duke i mbetur pa para. Kur kthehet në shtëpi, zbulon se tashmë ka shumë piktorë që shkojnë në Evropë, kështu që qeveria nuk do të paguajë për udhëtimin e tyre.

Morrat nga Jiguê

Macunaíma është i sëmurë dhe në shtrat. Vëllai i saj, Jiguê, ka një të dashur të re, dhe Macunaíma gjithashtu "luan" me të.

Jiguê e zbulon dhe përpiqet ta pengojë atë të kalojë kohë me vëllain e saj dhe e dërgon për të gjuajtur morrat. Macunaíma gjen një mënyrë për të qëndruar me të. Vëllai i saj më pas vendos ta largojë atë.

Muiraquitã

Gjigandi Piaimã kthehet në São Paulo dhe Macunaíma është i gatshëm ta vrasë atë për të marrë hajmali. Heroi shkon në shtëpinë e Wenceslaut, i cili përpiqet ta mashtrojë. Sidoqoftë, heroi është më i zgjuar, e kthen situatën dhe e vret atë. Piaimã