فهرست مطالب
هفته هنر مدرن نقطه عطفی برای استقلال فرهنگی کشور ما بود و همچنین به عنوان آغازگر مدرنیسم بود.
هنرمندان آوانگارد - متاثر از تجربیات اخیر زیبایی شناسی اروپایی - قصد داشتند نشان دهند برزیل همانطور که واقعا بود: ترکیبی از فرهنگ ها و سبک ها.
درباره رویدادی که در تئاتر شهرداری سائوپائولو برگزار شد و نویسندگان، هنرمندان تجسمی و موسیقیدانان را گرد هم آورد، بیشتر بیاموزید.
درباره هفته هنر مدرن
هفته هنر مدرن در سائوپائولو، در تئاتر شهرداری برگزار شد. 1> 
Theatro Municipal de São Paulo صحنه هفته هنر مدرن بود.
همچنین ببینید: 19 کلاسیک غیرقابل فراموشی ادبیات جهان با خلاصه کاملتوجه داشته باشید که انتخاب سال تصادفی نبود: 100 سال قبل، برزیل در حال گذراندن یک فرآیند بود. از استقلال انتخاب مدرنیست ها برای جان بخشیدن به این رویداد 100 سال پس از آن مناسبت قابل توجه، بسیار نمادین بود.
این رویداد که توسط نخبگان قهوه ایالت سائوپائولو تامین مالی شد، کرم را گرد هم آورد. از روشنفکران هنری برزیل که سعی کرد به روش های جدیدی برای تولید فرهنگ بیندیشد .
در طول این سه روز نمایشگاه هایی به نمایش گذاشته شد، کتابخوانی برگزار شد، سخنرانی ها و رسیتال های موسیقی برگزار شد. این رویداد شامل چندین روش هنری بود: نقاشی، مجسمه سازی، موسیقی وادبیات.
جلد کاتالوگ نمایشگاه ساخته شده توسط دی کاوالکانتی.
شرکت کنندگان
مهمترین هنرمندانی که در هفته هنر مدرن شرکت کردند:
- Graça Aranha (ادبیات)
- Oswald de Andrade (ادبیات)
- Mário de Andrade (ادبیات)
- Anita Malfatti (نقاشی)
- دی کاوالکانتی (نقاشی)
- ویلا-لوبوس (موسیقی)
- منوتی دل پیکیا (ادبیات)
- ویکتور برچرت (مجسمه)
بخشی از گروه مدرنیست ها، روی پلکان، به رهبری اسوالد دی آندراد (نشسته در جلو)
شب اول (13 فوریه 1922)
گراسا آرانها (نویسنده کتاب رمان معروف Canaã ) هفته هنر مدرن (شب سیزدهم) را با خواندن متنی به نام احساس زیبایی‌شناختی در هنر مدرن آغاز کرد.
قبلاً در نظر گرفته شده است. نام بزرگ فرهنگ ملی - و همچنین هنرمندی مستحکم تر - نام او به این گروه اهمیت داد.
شلوغ، اولین شب ارائه ها و نمایشگاه ها برگزار شد. یکی از نکات برجسته این نشست، نقاشی دانشجوی روسی ، نقاشی آنیتا مالفاتی بود.
نقاشی دانشجوی روسی ، اثر آنیتا مالفاتی.
شب دوم (15 فوریه 1922)
علیرغم تفاوت های زیبایی شناختی بین هنرمندان، عنصر مشترکی گروه مدرنیست ها را متحد کرد: آن نفرت پرخاشگر علیه پارناسیسم بود. پارناسیان از دیدگاه مدرنیست ها الفشعر هرمتیک، متر و در نهایت خالی.
هنرمندان خسته از تماشای تولید یک هنر قدیمی و کسل کننده در برزیل، دستان خود را کثیف کردند و مجموعه ای از آزمایشات را در انجام دادند. جستجوی شکل جدیدی از هنر .
لازم به یادآوری است که نکته مهم دومین شب از هفته هنر مدرن، خواندن شعر Os sapos از مانوئل باندیرا بود. این شاعر که بیمار بود، علیرغم ارسال سهم خود نتوانست در این مراسم شرکت کند. این آفرینش یک طنز واضح به جنبش پارناسیا را ترویج می کند و توسط رونالد دو کاروالیو خوانده شد:
قورباغه کوپر،
پارناسیای آبکی،
می گوید : - "کتاب آهنگ من
خوب چکش خورده است.
ببینید چقدر پسر عموی
در خوردن شکاف ها!
چه هنری! و من هرگز قافیه نمی کنم
اصطلاحات خویشاوندی.
از قبل از لحن شعر می توان هوای تحقیر هنری را که مانوئل باندیرا - و به طور کلی مدرنیست ها - نسبت به پیشینیان هنری خود تقطیر کردند، درک کرد. 1>
A خواندن ابیات بحث برانگیز احساسات را بسیج کرد و رونالد د کاروالیو در نهایت هو شد.
شب سوم (17 فوریه 1922)
در شب سوم و آخرین شب در هفته هنر مدرن ستاره آهنگساز Heitor Villa-Lobos بود که یک قطعه اصلی را با ترکیب یک سری ساز آورد.
او قبلاً در شب های قبل اجرا کرده بود، اما خاص ترین کار خود را برای اختتامیه گذاشت.
نوازنده اگربا پوشیدن کت و دمپایی روی صحنه اجرا شد. تماشاگران که از لباس غیر معمول خشمگین شده بودند، آهنگساز را هو کردند (البته بعداً مشخص شد که دمپایی تقصیر پینه بوده و هیچ قصد تحریک آمیزی نداشته است).
آخرین پوستر. شب ( 17 فوریه) از هفته هنر مدرن.
هدف هنرمندان
مدرنیست هایی که در هفته هنر مدرن شرکت کردند قصد داشتند با استفاده از فرهنگ برزیل هویت ملی خلق کنند خارج از زمان گذشته .
آنها می خواستند هنرمندان معاصر را تحت تأثیر قرار دهند تا به آینده نگاه کنند (تأسیس چیزهای جدید) و روش های خلاقانه تولید هنری را آزمایش کنند.
ایده این بود که زیبایی شناسی برزیل را تجدید کنید و به هنر آوانگارد فکر کنید.
این رویداد بیش از هر چیز در خدمت تبادل تجربیات با دیگر سازندگان و گرد هم آوردن این نسل جدید بود که می خواستند تولید کنند. جدید در چنین حوزه های فرهنگی متفاوتی است.
پست رویداد
این رویداد بازتابی فراتر از سه شب داشت و مخاطبان بسیار بیشتری را نسبت به کسانی که امتیاز حضور در تئاتر شهرداری را داشتند به دست آورد.
سه مجله در طول هفته هنر مدرن راه اندازی شد و بعدا منتشر شد، آنها عبارتند از: Klaxon (سائوپائولو، 1922)، A Revista (بلو هوریزونته، 1925) و Estética (ریودوژانیرو، 1924).
جلد مجله Klaxon که در می 1922 منتشر شد.
همچنین ببینید: 16 بهترین فیلم برای گریه کردن در نتفلیکسایده گرایان وبدون خستگی، مدرنیست ها همچنین چهار مانیفست کلیدی نوشتند که به ما در درک بهتر آرزوهای این نسل کمک کرد. آنها عبارت بودند از:
- مانیفست پائو-برازیل
- مانیفست سبز-زرد
- مانیفست آنتا
زمینه تاریخی در کشور
سالها قبل از هفته هنر مدرن، بورژوازی صنعتی در کشور، به ویژه در ایالت سائوپائولو، در حال تقویت بود. با توسعه، این کشور بیشتر و بیشتر مهاجران اروپایی (به ویژه ایتالیایی ها) را به خود جذب می کرد، که ترکیبی غنی در فرهنگ بسیار مختلط ما ایجاد کرد.
هنرمندان سال ها قبل از این رویداد ملاقات کرده بودند، تاثیر گذاشتند توسط پیشتازان اروپایی . آنها به طور مشترک تمایل به تغییر و اشتیاق برای کمک به یافتن یک فرهنگ جدید را داشتند.
خود اسوالد دی آندراد - یکی از نام‌های بزرگ جنبش - با چشمانی آلوده به هنرهای کوبیسم و آینده‌نگر از اروپا بازگشت. . او پس از بازگشت به وطن متوجه شد:
ما پنجاه سال از فرهنگ عقب هستیم و هنوز در پارناسیسم کامل غوطه ور هستیم.
رویدادهایی که در هفته هنر مدرن به اوج خود رسید
برعکس آنچه معمولاً تصور می‌شود، هفته هنر مدرن یک رویداد منفرد نبود، بلکه آشکار شدن یک سری جنبش‌های هنری بود که در سال‌های گذشته اتفاق افتاد. کهدر هفته 22 به اوج خود رسید:
- نمایشگاه لاسار سگال (1913)
- نمایشگاه آنیتا مالفاتی (1917)
- مدل بنای یادبود پرچم ها توسط ویکتور برچرت (1920)
همه چیز درباره مدرنیسم در برزیل را بررسی کنید.
همچنین ببینید
- آنیتا مالفاتی: آثار و بیوگرافی
