12 snilldarljóð eftir Ferreira Gullar

Ferreira Gullar (1930-2016) er eitt af merkustu nöfnum brasilískra bókmennta.

Fullorðsmaður steypukynslóðarinnar er höfundur versa sem spanna áratugi og sýna mikið af pólitískum og félagslegum aðstæðum í Brasilíu. .

Manstu núna eftir 12 af stórbrotnu tónverkunum hans.

1. Skítugt ljóð

Hvað skiptir nafn á þessum tíma rökkri í São Luís do

Maranhão við matarborðið undir hitasótt meðal bræðra

og foreldrar inni í því hvílík ráðgáta?

en hvaða máli skiptir nafn

undir þessu lofti af skítugum flísum sýnilegum bjálkum á milli

stóla og borðs milli skáps og borðs. skápur fyrir framan

gaffla og hnífa og diska sem þegar hafa verið brotin

Útdrátturinn hér að ofan er hluti af Poema dirty , viðamiklu ljóði sem skrifað var þegar Ferreira Gullar var í útlegð, í Argentínu, af pólitískum ástæðum.

Það var árið 1976 og Brasilía var að upplifa blýárin, skáldið fylgdist með úr fjarska þeirri svívirðingu sem var að gerast í landi hans á meðan hann samdi meistaraverk sitt, Sujo Poem , sköpun með meira en tvö þúsund vísum.

Í gegnum skriftina talar ljóðræna sjálfið um einmanaleika og mikilvægi frelsis , tilfinningar í samræmi við það sem var í gangi með sjálfan Ferreira Gullar á því augnabliki.

Þessar fyrstu vísur gera grein fyrir uppruna skáldsins: Fæðingarborgina, húsið sem veitti honum skjól, landslag São Luís, mannvirkiðí ljóðinu. Verð

á hrísgrjónum

passar ekki í ljóðið.

Gas

kveiktu á símanum

undanskot

af mjólk

af kjöti

af sykri

af brauði

Embættismaðurinn

passar ekki í ljóðið

með sveltandi launin sín

lífi hans lokað

í skjalasafni.

Þar sem verkamaðurinn passar ekki í ljóðið

sem malar dag sinn úr stáli

og kolum

í myrkraverkstæðum

– því ljóðið, herrar mínir,

er lokað :

“það eru engin laus störf“

Passar bara í ljóðið

magalausi maðurinn

konan með ský

ávöxturinn óborganlegur

Ljóðið, herrar mínir,

angar hvorki

né lykt.

Í Það eru engar lausar stöður , Gullar notar ljóðið sem tæki til samfélagsgagnrýni, þar sem nokkur sameiginleg vandamál og allsherjarreglur eru mun mikilvægari en ljóðið sjálft.

Enn og aftur notar hann málfar, sem er augljóst í síðustu vísunum, þar sem hann segir " Ljóðið, herrar, hvorki lyktar né lyktar ". Þessi setning þýðir að andspænis svo miklu óréttlæti í heiminum verður ljóðlist hans lítið og óviðkomandi.

Það forvitnilega er að á sama tíma gerir hann " gagnrýni á ljóðið. " , virðist nota kaldhæðni, enda er það ljóðið sem miðlar óánægju hans .

12. Dánir

Hinir dauðu sjá heiminn

með augum lifandi

heyra að lokum,

með eyrum okkar,

réttsinfóníur

einhverjar hurðasmellir,

vindar

Fjarverandi

líkama og sál

blanda þeirra hlátri okkar

ef í raun

á lífi

þeir fundu sömu náð.

Í þessari ljóðrænu smíði fjallar höfundur um eitt stærsta tabú samfélagsins: dauðann. En hér kynnir hann samband lifandi og látinna á dularfullan en þó vongóðan hátt.

Með því að segja að hinir látnu "sjái heiminn" fullyrðir hann einnig framhald þessa fólks, en nú með því að skilningarvit og tilfinningar þeirra sem eftir voru.

Það sem Gullar leggur til er samþættingu fortíðar og nútíðar , milli forfeðra og fólksins sem heldur áfram að lifa og segir að gildin og skapið af "fjarverandi á líkama og sál" eru eftir.

Hver var Ferreira Gullar

José de Ribamar Ferreira var aðeins þekktur í alheimi bókmenntanna sem Ferreira Gullar. Rithöfundurinn fæddist í São Luís do Maranhão árið 1930.

Þegar hann var 18 ára sendi hann frá sér fyrstu ljóðabók sína sem ber titilinn A lítill ofan jarðar . Enn ungur ákvað hann að yfirgefa sveitina til Rio de Janeiro þar sem hann settist að árið 1951 og fór að vinna sem prófarkalesari fyrir tímaritið O Cruzeiro.

Portrait of Ferreira Gullar.

Ferreira Gullar var eitt af stóru nöfnum brasilísks steypu- og nýsteypuskáldskapar . Bók hans A Luta Corporal (1954), sýndi þegar merki um reynslu hanssteypu. Tveimur árum síðar tók hann þátt í fyrstu sýningunni á Poesia Concreta.

Hann hélt áfram að skrifa í gegnum áratugina og einbeitti sér sérstaklega að ljóðaflokknum og þema samfélagsmála. Hann skrifaði einnig fyrir leikhúsið og samdi sápuóperuhandrit.

Í herforingjastjórninni fór hann í útlegð til Frakklands, Chile, Perú og Argentínu. Hið klassíska Poema Sujo er frá því tímabili. Fræg setning hans er:

Listin er til vegna þess að lífið er ekki nóg.

Verðlaun fengu

Árið 2007 hlaut Gullar Jabuti-verðlaun í flokknum Besta skáldsagnabókin. Fjórum árum síðar var afrekið endurtekið með sömu verðlaunum, en að þessu sinni í ljóðaflokki.

Árið 2010 hlaut hann hin mikilvægu Camões-verðlaun. Sama ár hlaut hann titilinn Doctor Honoris Causa í boði alríkisháskólans í Rio de Janeiro.

Árið 2014 var hann kjörinn til að gegna sæti í brasilísku bréfaakademíunni.

Ferreira Gullar talar á ABL.

Ferreira Gullar lést 4. desember 2016 í Rio de Janeiro.

Skoðaðu ítarlega greining á Skítugt ljóð .

2. Venjulegur maður

Ég er venjulegur maður

af holdi og minni

bein og gleymsku.

Ég geng fótgangandi , með strætó, með leigubíl, með flugvél

og lífið blæs innra með mér

læti

eins og logi úr blástursljósi

og það getur

skyndilega

hætt.

Ég er eins og þú

gert úr hlutum sem minnst er á

og gleymdum

andlitum og

hendur, rauða sólhlífin um miðjan dag

í Pastos-Bons,

horfna gleðiblóm og fugla

geisla björtu síðdegis

nöfn sem ég veit ekki einu sinni lengur

Ljóðræna viðfangsefnið í Homem Comumo (fyrir ofan) reynir að bera kennsl á sjálfan sig og fer þess vegna í leit að deili á sér .

Á leið uppgötvunar kortleggur hann efnisleiðir (táknað með kjöti) og óefnislegar leiðir (táknaðar með minni). Viðfangsefnið kynnir sig síðan sem afleiðing af upplifunum sem hann lifði .

Hér nálgast hið ljóðræna sjálf alheim lesandans ("ég er eins og þú ert búinn til úr munuðum og gleymdum hlutum") og sýnir fram á að deila með honum hversdagslegri reynslu ("ég geng, með rútu, með leigubíl, með flugvél") og umfram allt mannlegum áhyggjum, þvert á okkur öll.

3. Þýða

Hluti af mér

er allir:

annar hluti er enginn:

botnlaus.

Hluti af mér

er mannfjöldi:

annar hluti undarlegt

og einmanaleiki.

Hluti af mér

vegur, veltir fyrir sér:

annar hluti er óráð.

Hluti af mér

er með hádegismat og kvöldmat:

annar hluti

er undrandi .

Hluti af mér

er varanlegur:

annar hluti

þekkist skyndilega.

Hluti frá mér

það er bara svimi:

annar hluti,

tungumál.

Þýðir hluta

í hinn hlutann

– sem er spurning

um líf og dauða –

er það list?

Ljóðið skrifað í fyrstu persónu er ætlað að stuðla að djúpri hugleiðingu um huglægni listamannsins . Við sjáum hér leit að sjálfsþekkingu, viðleitni til að afhjúpa hið innra og margbreytileika ljóðræns viðfangsefnis.

Þess ber að geta að það er ekki bara spurning um samband skáldsins við sjálft sig heldur líka með öllum hinum sem eru honum nákomnir.volta.

Vísurnar, hnitmiðaðar, bera þurrt mál, án meiriháttar rodeós, og miða að því að rannsaka hvað hið ljóðræna sjálf ber í sér.

Fagner, á fyrstu árum níunda áratugarins, tónsetti ljóðið Traduzir-se og gerði titil ljóðsins einnig titil plötu sinnar sem kom út 1981.

4. Í heiminum eru margar gildrur

Í heiminum eru margar gildrur

og hvað ergildra getur verið athvarf

og það sem athvarf er getur verið gildra

Glugginn þinn til dæmis

opinn til himins

og stjörnu að segja þér að maðurinn er ekkert

eða morguninn froðufellandi á ströndinni

barði fyrir Cabral, á undan Troia

(fyrir fjórum öldum Tomás Bequimão

hann tók yfir borgina, stofnaði vinsæla vígasveit

og var síðan svikinn, handtekinn, hengdur)

Það eru margar gildrur í heiminum

og margir munnar segja þér

að lífið er stutt

að lífið er brjálað

Og hvers vegna ekki Bomb? þú ert spurður.

Hvers vegna ekki sprengjan til að binda enda á allt, þar sem lífið er brjálað?

Ofgreindar vísur mynda upphafsgrein langa ljóðsins Það eru margar gildrur í heimur .

Ritning vekur hugsun um það að vera í heiminum og þær áskoranir sem þessi niðurdýfing táknar bæði fyrir hið ljóðræna efni og fyrir lesandann.

Þegar þegar talað er um sjálft sig, þá endar ljóðræna sjálfið með því að tala aðeins um hvert og eitt okkar, ýta undir gagnrýna hugsun okkar. Langt frá því að miða á sinnulausa lesendur, leitast Gullar við að gera okkur eirðarlaus og á varðbergi og spyrja heiminn í kringum okkur.

5. Loftmynd

Ég hlýt að hafa heyrt síðdegis

flugvél á leið yfir borgina

opin sem lófa

milli pálmatrjáa

og mangroves

blóð ánna sem lekur í sjóinn

stundum

suðræna dags

að eftir hádegi lekur skólplagnir þínarþínir dauðu

garðarnir þínir

ég hlýt að hafa heyrt það

að síðdegis

í herberginu mínu?

í stofunni? á veröndinni

við hliðina á bakgarðinum?

flugvélin fer yfir borgina

Versurnar hér að ofan mynda upphafshluta Loftmynd . Í þessu fallega ljóði beinist ljóðræna viðfangsefnið að uppruna þess í São Luís do Maranhão .

Forsenda skriftarinnar er nokkuð frumleg: flugvél hafði í raun farið framhjá sem skráði það svæði þar sem skáldið fæddist. Hafði hann séð tímann sem flugvélin leið? Hvað hafði verið skráð í linsunni? Hvað myndi skáldið muna eftir myndinni og hvað myndi flæða yfir hvaða framsetningu sem er?

Á enn almennari hátt vekur ljóðið eftirfarandi spurningar: hvað er ljósmynd fær um að fanga ? Er hægt að skrá ástúð og tilfinningalega upplifun í mynd?

6. Eins og tveir og tveir gera fjóra

Eins og tveir og tveir gera fjóra

Ég veit að lífið er þess virði að lifa því

þó að brauð sé dýrt

og lítið frelsi

Eins og augu þín eru skýr

og húðin er dökk

eins og hafið er blátt

og lónið kyrrlátt

eins og gleðistund

á bak við skelfinguna laðar mig

og nóttin ber daginn

í liljufangi hennar

- Ég veit að tveir og tveir gera fjóra

Ég veit að lífið er þess virði

þó að brauð sé dýrt

og frelsið lítið.

Ostutt As two and two make four er ljóð með samfélagslegum og pólitískum blæ , auk stórs hluta af texta Gullars.

Vert er að muna að rithöfundurinn hann var gerður útlægur á tímum einræðisstjórnarinnar einmitt fyrir að vekja upp spurningar um kúgun og fyrir að berjast fyrir hugmyndafræðilegu frelsi. Keppnisfullur og ögrandi, vill þekkja takmörk frelsis og hömlur lífsins í samfélaginu, svona semur hann Eins og tveir og tveir gera fjóra.

Þrátt fyrir að fást við hörð þemu og þétt spurningar, endar ljóðið á sólríkum og bjartsýnum svip.

7. Misfærsla

Hvar byrja ég, hvar enda ég,

ef það sem er fyrir utan er inni

eins og í hring þar sem

jaðar er miðpunkturinn?

Ég er dreifður í hlutum,

í fólki, í skúffum:

allt í einu finn ég þar

hluta af sjálfur: hlátur, hryggjarliðir.

Ég er uppleyst í skýjunum:

Ég sé borgina að ofan

og í hverju horni drengur,

hver er ég sjálfur, kallar nafnið mitt .

Ég villtist í tíma.

Hvar verða verkin mín?

Oftangreind vísur voru teknar úr upphafskafla ljóðsins Týndur. Hér finnum við ljóðrænt efni sem leitar að sjálfum sér, reynir að skilja hvernig hann varð að því sem hann er . Til þess leitast hann við að leita að ummerkjum fortíðar sinnar og leita að vísbendingum um tilurð þessa þroska.

Lagsmiðurinn telur að með því að setja stækkunargler á leið sína.(sem hann átti í sambandi við, tilfinningarnar sem hann bjó í húðinni, staðirnir sem hann fór í gegnum) hann mun geta skilið betur hvað hann er að fara að takast á við sjálfan sig og þá sem eru í kringum hann.

8. Maí 1964

Í mjólkurbúðinni er síðdegistíminn skipt

í jógúrt, skyr, glös

mjólk

og í spegillinn minn andlitið mitt. Klukkan er

fjögur eftir hádegi, í maí.

Ég er 33 ára og er með magabólgu. Ég elska

lífið

sem er fullt af börnum, blómum

og konum, lífinu,

þennan rétt til að vera í heiminum,

hafa tvær hendur og fætur, eitt andlit

og hungrað í allt, vona.

Þessi réttur allra

að engin athöfn

stofnunin eða stjórnarskrárbundið

getur afturkallað eða arfleitt.

En hversu margir vinir handteknir!

hversu margir í myrkum fangelsum

þar sem síðdegislyktar af þvagi og skelfingu .

Af titli ljóðsins má sjá hvert viðfangsefni þess verður: herstjórnarvaldið sem truflaði líf Ferreira Gullar, auk þess sem tróð og stöðvaði áætlanir fjölda annarra Brasilíumanna.

Í þessu harða sjálfsævisögulega ljóði (við fundum aðeins útdrátt hér að ofan) lesum við um kúgun, ritskoðun og þær hörðu afleiðingar sem urðu fyrir á árunum í blýi. Með því að velja einræðisstjórnina sem þema ætlar Gullar að halda þessum árum skelfingar og ótta á lífi í sameiginlegu minningunni .

Á meðan óttinn nálgast þá fjölmörgu sem voru ósammála stjórnarfarinu, eru aðrirsvo margir héldu uppi daglegri rútínu „í jógúrt, skyr, mjólkurglös“ án meiriháttar áfalla.

Textahöfundurinn, aftur á móti, 33 ára, horfir reiður á framgöngu landsins og með löngun til breytinga . Vonandi boðar hann að allir hafi réttindi sem „engin stofnana- eða stjórnarskrárgerð getur afturkallað eða arfleitt“.

9. Lag til að deyja ekki

Þegar þú ferð,

stelpa hvít sem snjór,

taktu mig.

Ef þú getur 't

berið mig í hendinni,

mjóhvít stelpa,

takið mig í hjarta þínu.

ef í hjarta þínu geturðu það ekki

fyrir tilviljun tekurðu mig,

stelpa drauma og snjóa,

taktu mig í minningu þína.

Og ef þú getur það ekki annað hvort

eins mikið og þú berð

þegar lifandi í hugsunum þínum,

mjóhvít stelpa,

taktu mig í gleymsku.

Söngur til að deyja ekki er eitt af fáum ástarljóðum eftir Ferreira Gullar , sem er yfirleitt með texta sem beinist meira að félagslegum og sameiginlegum málefnum. Í vísunum hér að ofan beinist hins vegar ljóðræna viðfangsefnið að ástríðutilfinningunni.

Lýríska sjálfið finnur sig uppgefið fyrir ástartilfinningu sem "hvíta snjóstelpan" vekur. Við lærum ekkert meira um þessa konu fyrir utan húðlit hennar, lýsing skáldsins einblínir meira á ástúð en einmitt á skotmark ástarinnar.

Ólíkt flestum ljóðum sem vefa yfirlýsingu,þessi einblínir ekki á fundinn heldur á því augnabliki sem ástvinurinn ákveður að fara. Ástmaðurinn, sem veit ekki hvernig hann á að bregðast við þessum aðstæðum, biður hana bara um að taka hann með sér einhvern veginn.

Árið 1984 var ljóðið tónsett og gefið út af Fagner, skoðaðu útkomuna hér að neðan:

10. Ljóð

Hvar er

ljóð? spurninga er spurt

alls staðar. Og ljóð

fara út í horn til að kaupa dagblað.

Vísindamenn slátra Pushkin og Baudelaire.

Exegetar taka í sundur tungumálavélina.

Ljóðið hlær.

Gefin er út reglugerð: bannað

að blanda ljóðinu saman við Ipanema.

Skáldið vitnar við fyrirspurnina:

ljóðið mitt er hreint. , blóm

Staflalaust, ég sver það!

Það á sér hvorki fortíð né framtíð.

Það bragðast ekki eins og galli eða hunang:

Það er búið til af pappír.

Þegar í fyrsta kafla Ljóðsins má sjá að um er að ræða myndaljóð , sköpun sem rannsakar tilurð vísunnar og ætlar sér að skilja stað ljóðsins í heiminum .

Ljóðrænt viðfangsefni vill uppgötva ekki aðeins til hvers ljóð er til heldur einnig hvers rými það er, hvar það á heima, hvernig það getur skipt sköpum á okkar dögum .

Það er ekki bara spurning um að uppgötva hvaðan textinn kemur heldur líka að rannsaka hvata hans og getu hans til félagslegrar umbreytingar.

11. Það eru engin laus störf

Verðið á baunum

passar ekki