අන්තර්ගත වගුව
විලියම් ෂේක්ස්පියර් ඉංග්‍රීසි නාට්‍ය රචකයෙක් සහ 16 වන සියවසේ අගභාගයේ සහ 17 වන සියවසේ මුල් භාගයේ ඉතා වැදගත් කවියෙකි.
ෂේක්ස්පියර්ගේ කවියට ආඛ්‍යාන කෘති දෙකක් ඇතුළත් වේ - Venus and Adonis (1593) සහ O Rapto de Lucrécia (1594) - සහ Sonets 154 (1609 දී ප්‍රකාශනය කරන ලදී), ඒවා සියල්ලම ගණන් කර ඇත.
අපි ඔබට මෙම අර්ථකථනය කළ කවි කිහිපයක් ගෙන එන්නේ ඔබට කුඩා කොටසක් දැන ගැනීම සඳහා ය. සුප්‍රසිද්ධ ලේඛකයාගේ කෘතිය.
Sonnet 5
මෘදු ලෙස රාමු කළ පැය
ඇස් විවේක ගන්නා ප්‍රේමණීය බැල්ම
ඔවුන් ඔවුන්ගේම ත්‍රස්තවාදියා වේවිද? ,
සහ සාධාරණ ලෙස ඉක්මවන අයුක්තිය සමඟ;
වෙහෙස නොකල කාලය ගිම්හානය
බිහිසුණු ශීත ඍතුව වෙත ඇදගෙන ගොස් එහි රඳවා තබා ගනී,
යුෂ, කොළ පැහැති කොළ ඉවත් කිරීම,
සුන්දරත්වය සැඟවී, පාළු, හිම යට.
එබැවින් ග්රීෂ්ම තරල ඉතිරි නොවීය
වීදුරු බිත්තිවල රඳවා තබා ඇත ,
ඇගේ සොරකම් කරන ලද සුන්දරත්වයේ සුන්දර මුහුණ,
ඒ කුමක්ද යන්න පිළිබඳ කිසිදු හෝඩුවාවක් හෝ මතකයක් ඉතිරි නොකර;
නමුත් ආසවන ලද මල්, ශීත ඍතුවේ දී,
එහි යුෂ වල නැවුම් බව සමඟ නැඟී සිටීම, අලුත් කිරීම.
Sonnet 5 හි අර්ථ නිරූපණය
මෙම සොනට් තුළ, ශේක්ස්පියර් අපට ඉදිරිපත් කරන්නේ ශරීරය මත සහ මිනිසාගේ පැවැත්ම මත කාලය ක්‍රියා කරන ආකාරයයි. ජීවීන් .
මෙහි, කතුවරයා කාලය විස්තර කරන්නේ "තාරුණ්‍යයේ සුන්දරත්වය" සහ වසරේ දින සහ සෘතු ඇදගෙන යන "කෲර පාලකයෙකු" ලෙසය.තමන්ගේ ජීවිතය. ජීවිතය යම් දිනක ස්වභාවධර්මයට නැවත පැමිණෙන අතර නව කොළ සහ මල් වර්ධනය සඳහා පෝෂ්‍යදායී යුෂ ලෙස සේවය කරයි.
Sonnet 12
මම ඔරලෝසුවේ ගෙවෙන පැය ගණන් කරන විට,
තවද බියකරු රාත්‍රිය දවාල ගිලී යයි;
මම වියැකී ගිය වයලට් දකින විට,
කාලයත් සමග එහි නැවුම් බව හීන වී යයි;
උස වියන දකින විට ගලවා දැමූ කොළ ,
උෂ්ණත්වයෙන් රැළට සෙවන දුන්නේ කවුද,
සහ මිටි බැඳ ඇති ග්රීෂ්ම තණකොළ
ගමනකදී මිටිවල රැගෙන යාමට;
0> ඒ නිසා මම ඔබේ සුන්දරත්වය ප්‍රශ්න කරනවා,වසර ගෙවී යත්ම එය වියැකී යා යුතුයි,
පැණිරස සහ අලංකාරය අත්හැරීම නිසා,
අනිත් අය වැඩෙන විට ඉක්මනින් මිය යනවා.
කාලයේ දෑකැත්ත කිසිවක් රඳවා නොගනියි,
දරුවන් හැර, ඔබේ නික්ම යාමෙන් පසුව එය සදාකාලික කිරීමට.
Sonnet 12 හි අර්ථ නිරූපණය
O time is here. මහා ප්රධාන චරිතය ද වේ. ශේක්ස්පියර් නැවතත් කාලය යම් ආකාරයක නොසැලෙන "සතුරා" ලෙස ඉදිරිපත් කරයි, එය තාරුණ්‍යයේ සියලු ජවය නැති කරයි.
කතුවරයාට, කාලය "නැවැත්වීමට" සහ පුද්ගලයාගේ පැවැත්මට අඛණ්ඩතාව ලබා දීමට හැකි එකම දෙය වන්නේ ප්රජනනය. ඔහු සඳහා, දරුවන්ට පමණක් සුන්දරත්වයේ සහ තාරුණ්‍යයේ සාරය තබා ගැනීමට සහ සදාකාලික කිරීමට හැකිය.
Sonnet 18
මම ඔබව ගිම්හාන දිනයකට සංසන්දනය කළහොත්
ඔබ නිසැකවම වඩා ලස්සනයි සහ මෘදු
සුළඟ පොළව මත කොළ විසිරී යයි
සහ ගිම්හාන කාලය ඉතා කෙටි වේ.
සමහර විට හිරු බබළයිඕනෑවට වඩා
වෙනත් විට එය සීතලෙන් ක්ලාන්ත වෙයි;
ලස්සන දේ එක දවසකින් පිරිහී යයි,
ස්වභාවධර්මයේ සදාකාලික විකෘතිය තුළ.
නමුත් ඔබ තුළ ගිම්හානය සදාකාලික වනු ඇත,
ඔබේ ඇති අලංකාරය ඔබට අහිමි නොවනු ඇත;
ඔබ මරණයෙන් දුක්ඛිත ශීත ඍතුවටවත් ළඟා නොවනු ඇත:
මේ කාලයත් සමඟ ඔබ වර්ධනය වනු ඇත.
මෙම පොළවේ ජීවියෙකු සිටින තාක්,
මගේ ජීවමාන පද ඔබ ජීවත් කරවයි.
Sonnet 18 හි අර්ථ නිරූපණය
Sonnet 18 යනු ශේක්ස්පියර්ගේ වඩාත් ප්‍රසිද්ධ එකකි. මෙම පාඨය තුළ ඉංග්‍රීසි ලේඛකයා ආදරය යන තේමාව ආමන්ත්‍රණය කරන අතර, නැවත වරක් ස්වභාවධර්මය ඔහුගේ හැඟීම් ප්‍රකාශ කිරීමට රූපකයක් ලෙස යොදා ගනී.
බලන්න: ආරාධනාව: චිත්‍රපට පැහැදිලි කිරීමකාව්යයේ දී, ප්‍රේමවන්තයාගේ සුන්දරත්වය, ප්රේමයේ සුන්දරත්වය සමඟින් ස්ථානගත කර ඇත. ගිම්හාන දින, කෙසේ වෙතත්, ආදරය කරන අයගේ ඇස් හමුවේ, පුද්ගලයා ඊටත් වඩා ලස්සන හා ප්රසන්න වේ. ඇය තුළ, අලංකාරය මැකී නොයයි, සදාකාලික හා වෙනස් නොවන බවට පත්වේ.
Sonnet 122
ඔබේ තෑගි, ඔබේ වචන, මගේ මනසෙහි ඇත
සියලු අකුරු සමඟ, සදාකාලිකව මතකය,
එය නිෂ්ක්‍රීය කුණුවලට වඩා ඉහළින් පවතිනු ඇත
බලන්න: ඔලාවෝ බිලැක්ගේ හොඳම කවි 15 (විශ්ලේෂණ සමඟ)සියලු දත්තයන් ඔබ්බට, සදාකාලිකව වුවද;
නැතහොත්, අවම වශයෙන්, මනස සහ හදවත
මැයි ඔවුන්ගේ ස්වභාවය අනුව subsist;
සියලු අමතකවීම් එහි කොටස නිදහස් කරන තුරු
ඔබෙන්, ඔබේ වාර්තාව නැති නොවේ.
මෙම දුර්වල දත්ත ඔවුන්ට සියල්ල රඳවා තබා ගත නොහැක,
ඔබේ ආදරය මනින්න මට අංක අවශ්‍ය නැහැ;
ඉතින් මම ඔවුන්ට මාවම දෙන්න නිර්භීත වුණා,
ඉතුරු වෙලා තියෙන දත්ත විශ්වාස කරන්නඔබ.
ඔබට මතක් කිරීමට වස්තුවක් තබා ගන්න
එය මා තුළ අමතක වීම පිළිගන්නවා ඇත.
Sonnet 122 හි අර්ථ නිරූපණය
මෙම පාඨයේ ෂේක්ස්පියර් අමතයි මතකයෙන් නිකුත් වීම. ආදරය ශාරීරික හමුවීම්වලින් ඔබ්බට ඉදිරිපත් කර ඇත. මෙම අවස්ථාවේ දී, එය ප්රධාන වශයෙන් මතකයන් තුලින් ජීවත් වේ.
ආදරය කරන පුද්ගලයා, ඔහුගේ මානසික සහ චිත්තවේගීය හැකියාවන් පවතින තාක් කල්, ආදරය කරන පුද්ගලයාගේ මතකය නොවෙනස්ව පවතින බවත්, ඒ සඳහා ඔහු තහවුරු කරයි. වස්තු ලෙස උප්පරවැට්ටි අවශ්‍ය නොවනු ඇත, නමුත් ආදරය රඳවා ගැනීමට ඔවුන්ට ඇති හැකියාව සහ කලක් ජීවත් වූ දේ පිළිබඳ මතකය.
Sonnet 154
ප්රේමයේ කුඩා දෙවියා වරක් නිදාගත්තේය
ඇගේ ආදරණීය ඊතලය පසෙකින් තබමින්,
නිම්ෆාවරුන් කිහිප දෙනෙක්, තමන් නිතරම නිර්මල බව දිවුරමින් සිටියදී,
ඔවුන් ආවා, තුණ්ඩය, නමුත්, ඇගේ කන්‍යා අතේ,
සුරඟුවක් ගිනි ගත්තා
එමගින් සැබෑ හදවත් ඇති හමුදාවන් ගිනිබත් කර ඇත;
මෙසේ දැවෙන ආශාවේ හෙල්ලය
මෙම තරුණියගේ අත අසල නිරායුධව නිදාගත්තේය.
ඊතලය, ඇය සීතල වතුර ළිඳකට ඇද වැටුණා,
ප්රේමයේ සදාකාලික ගින්නෙන් දැල්වීය,
ස්නානය සහ බාම් සෑදීම
රෝගීන් සඳහා; නමුත් මම, මගේ ආර්යාවගේ වියගහ,
මම ආවේ මාවම සුව කර ගැනීමටයි, මේ අනුව, මම ඔප්පු කරනවා,
ප්රේමයේ ගින්න ජලය උණුසුම් කරයි, නමුත් ජලය ආදරය සිසිල් නොකරයි.
Sonnet 154 හි අර්ථකථනය
විලියම් ෂේක්ස්පියර් සොනට් 154 හි කූපිඩ් (ග්‍රීක පුරාවෘත්තයේ ඊරෝස් දෙවියන්) සහ නිම්ෆස්ගේ රූපය පෙන්වයි.
මෙම කවියෙන්, කතුවරයා කෙටිකතාවක් ඉදිරිපත් කරයි, එහි එක් නිම්ෆා ප්රේමයේ ඊතලය අත්පත් කර ගෙන එය පිරිසිදු ජල ළිඳකට ඇද දමා එය ආදරයේ වශීකෘත ස්නානයක් බවට පරිවර්තනය කරයි.
විලියම් ෂේක්ස්පියර් යනු කවුද?
විලියම් ෂේක්ස්පියර් (1564 - 1616) උපත ලැබුවේ එංගලන්තයේ වෝර්වික් ප්‍රාන්තයේ ස්ට්‍රැට්ෆෝර්ඩ්-ඔන්-ඒවන්හි ය. ඔහු වයස අවුරුදු 13 දක්වා අධ්‍යාපනය ලැබූ අතර, පවුලේ ආර්ථික දුෂ්කරතා හේතුවෙන් ඔහු පාසලෙන් ඉවත් වී තම පියා සමඟ වාණිජ කටයුතුවල නිරත වීමට පටන් ගත්තේය.
1586 දී ඔහු ලන්ඩනයට ගියේය. සහ රංග ශාලාවක පිටුපස වේදිකාවේ සහායකයෙකු වැනි විවිධ වෙළඳාම්වල වැඩ කළා. ඒ වන විටත් ඔහු ලියමින් සිටි අතර වෙනත් ලේඛකයන් විසින් ස්වයං-ඉගැන්වූ විවිධ පාඨයන් ලෙස ඉගෙනීමට පටන් ගත්තේය.
මෙසේ, ඔහු නාට්‍ය ලිවීමට පටන් ගත් අතර, ක්‍රමයෙන්, පුළුල් ලෙස පිළිගැනීමට ලක් විය. ඔහු දැනට ඉංග්‍රීසි භාෂාවේ ශ්‍රේෂ්ඨතම නාට්‍ය රචකයා ලෙස සැලකේ. ෂේක්ස්පියර් 1616 අප්‍රේල් 23 වන දින වයස අවුරුදු 52 දී මිය ගියේය.
