Auto da Compadecida (opsomming en ontleding)

Die meesterstuk van die Brasiliaanse skrywer Ariano Suassuna is in 1955 geskryf en vir die eerste keer in 1956 by Teatro Santa Isabel opgevoer. Auto da Compadecida is 'n toneelstuk wat in drie bedrywe verdeel is en het die noordoostelike sertão as agtergrond. Die werk was een van die eerste teaterproduksies wat 'n sterk houvas op populêre tradisie gehad het.

Gekenmerk deur die sterk teenwoordigheid van humor, het die bekende verhaal 'n selfs groter gehoor in 1999 gekry, toe dit verwerk is vir televisie ('n minireeks deur TV Globo) en die volgende jaar het dit 'n speelfilm geword.

Die avonture van João Grilo en Chicó is deel van die Brasiliaanse kollektiewe verbeelding en beeld getrou die daaglikse lewens uit van diegene wat veg. vir oorlewing in 'n ongunstige omgewing .

Abstract

João Grilo en Chicó is onafskeidbare vriende wat die hoofrol sal speel in die verhaal wat in die noordoostelike binneland gewoon het. Geteister deur honger, dorheid, droogte, geweld en armoede, probeer om te oorleef in 'n vyandige en ellendige omgewing, gebruik die twee vriende intelligensie en slimheid om die probleme te omseil.

(Waarskuwing, hierdie artikel bevat bederf )

Die dood van die hond

Die verhaal begin met die dood van die bakker se vrou se hond. Terwyl die hond gelewe het, het die dame, verlief op die dier, op elke manier probeer om die priester te oortuig om hom te seën.

Die twee werkers by haar man se bakkery - die slim mense8 Januarie 1998.

Weens die enorme sukses met die publiek het die regisseurs dit oorweeg om 'n speelfilm te skep ('n projek wat effektief voortgegaan het en aanleiding gegee het tot die film O Auto da Compadecida , deur Guel Arraes).

Fliek O Auto da Compadecida

Regisseur deur Guel Arraes met die draaiboek geteken deur Adriana Falcão, João Falcão en Guel Arraes self, die verwerking vir die bioskoop van Ariano Suassuna se klassieke is in 2000 deur Globo Filmes gemaak.

Die 1h35min lange rolprent bevat 'n wonderlike rolverdeling (Matheus Nachtergaele, Selton Mello, Denise Fraga, Marco Nanini, Lima Duarte, Fernanda Montenegro, ens.) .

Die rolprent is in Cabaceiras, in die binneland van Paraíba, verfilm en toe dit vertoon is, was dit 'n vinnige sukses met die publiek (meer as 2 miljoen Brasiliaanse toeskouers het na die bioskoop gegaan).

Wat kritiek betref, was die film suksesvol by die Brasiliaanse Cinema Grand Prix van 2001. O Auto da Compadecida het die volgende toekennings huis toe geneem:

• Beste regisseur (Guel Arraes) )
• Beste akteur (Matheus Nachtergaele)
• Beste draaiboek (Adriana Falcão, João Falcão en Guel Arraes)
• Beste vrystelling

Kyk uit die lokprent:

Wie was Ariano Suassuna?

Ariano Vilar Suassuna, wat aan die algemene publiek net as Ariano Suassuna bekend is, is op 16 Junie 1927 in Our geboreSenhora das Neves, vandag João Pessoa, hoofstad van Paraíba. Hy was die seun van Cássia Villar en die politikus João Suassuna.

Ariano se pa is in Rio de Janeiro vermoor. In 1942 het Ariano na Recife verhuis, waar hy sy sekondêre studies voltooi het en vir die Regte-kursus ingeskryf het.

Suassana het sy eerste toneelstuk in 1947 geskryf ( 'n vrou geklee in die son ). In die volgende jaar, in 1948, het hy nog 'n toneelstuk geskryf ( Sing die harpe van Sion of O ontwaking van die prinses ) en vir die eerste keer sien hy sy werk opgestyg het. Die skeppers was lede van die Teatro do Estudante de Pernambuco.

In 1950 ontvang hy sy eerste prys (die Martins Pena-prys) vir Auto de João da Cruz . Ses jaar later het hy professor in estetika aan die Federale Universiteit van Pernambuco geword. Hy het vir baie jare onderwys gegee totdat hy in 1994 afgetree het.

Hy het 'n baie produktiewe loopbaan in teater en letterkunde gehad, met talle toneelstukke en boeke wat gepubliseer is. Suassuna is op 23 Julie 2014 in die ouderdom van sewe-en-tagtig oorlede

Portret van Ariano Suassuna.

Moenie die lees van die artikel Ariano Suassuna: lewe en werk misloop nie.

Literêre werke deur Ariano Suassuna

Toetjies

• 'n Vrou geklee in die son (1947)
• Sing die Harps of Sion (of The Princess Deserter ) (1948)
• The Men of Clay (1949)
• Auto de João da Cruz (1950)
• Martelings van 'n hart (1951)
• The Desolate Arch (1952)
• The Punishment of Pride (1953)
• The Rich Miser (1954)
• Auto da Compadecida (1955)
• The Deserter of Princess (Herskryf van Sing the Harps of Sion ), (1958)
• Die verdagte huwelik (1957)
• Die heilige en die vark , Noordoostelike nabootsing van Plautus (1957)
• The Cow Man and the Power of Fortune (1958)
• The Penalty and the Law (1959)
• Farce da Boa Preguiça (1960)
• The Caseira and Catarina (1962)
• The Conchambranças de Quaderna (1987)
• Waldemar de Oliveira (1988)
• Die liefdesverhaal van Romeo en Juliet (1997)

Fiksie

• Fernando en Isaura se liefdesverhaal (1956)
• Fernando en Isaura (1956)
• Romance d'A Pedra do Reino e o Príncipe do Sangue do Vai-e-Volta (1971)
• As Infâncias de Quaderna (Weeklikse reeks in Diário de Pernambuco, 1976-77)
• Geskiedenis van die onthoofde koning in die Sertão Caatingas / Ao Sol da Onça Caetana (1977)

Ontmoet dit ook

Die begrafnis van die dier

Oortuig dat dit nodig was om die dier met prag te begrawe en omstandighede, die pragtige dame hy het weer die hulp van die slim João Grilo en Chicó om die priester te probeer oorreed om die wakker te dra.

Die stoute João Grilo sê dan, in gesprek met die priester, dat die hond het 'n testament nagelaat waar hy tien contos reis vir hom belowe het en drie vir die sacristan as die begrafnis in Latyn uitgevoer word.

Na 'n bietjie huiwering sluit die priester 'n ooreenkoms met João Grilo terwyl hy dink oor die munte wat hy sou ontvang. Wat hy nie kon voorstel nie, was dat die biskop in die middel van die transaksie sou verskyn.

Die biskop is verskrik oor die toneel: waar het jy al ooit 'n priester gesien wat oor 'n hond waak (selfs in Latyn! )? Omdat hy nie weet wat om te doen nie, sê João Grilo toe dat die testament eintlik ses contos vir die aartsbisdom en vier vir die gemeente belowe het. Die biskop wys homself as korrupteer deur geld en draai 'n blinde oog vir die situasie.

Die aankoms van Severino se bende

Te midde van die besigheid word die stad binnegeval deur die gevaarlike groep cangaceiro Severino. Die bende maak feitlik almal dood (die biskop, die priester, die sakristan, die bakker en die vrou).

Bang vir die dood probeer João Grilo en Chicó 'nlaaste uitgang: hulle vertel die bendelede dat hulle 'n mondharmonika gehad het wat deur Padrinho Padre Cícero geseën is wat in staat was om die dooies op te wek en dat hulle dit kan oorhandig as hulle lewendig gelaat word.

Die cangaceiros glo nie dit, maar die twee doen 'n demonstrasie. Chicó het 'n sak bloed weggesteek en wanneer João maak asof hy sy vriend steek, wat gebeur is dat die sak breek.

Die bende glo dat die ou eintlik dood is, totdat João die mondharmonika speel. en Chicó is kwansuis opgewek.

Die dood van die arme João Grilo en die finale oordeel

Die heilige harmonika-truuk hou nie lank stand nie en gou word João Grilo uiteindelik deur die cangaceiros vermoor. Reeds in die hemel ontmoet al die karakters mekaar. Wanneer die tyd van die finale oordeel aanbreek, tree Onse Vrou vir elkeen van die karakters in.

Diegene wat moeilik geag word om te red (die priester, die biskop, die sakristan, die bakker en sy vrou) gaan reguit na die vagevuur.

Die verrassing kom wanneer die onderskeie godsdienstiges reguit na die vagevuur gestuur word terwyl Severino en sy trawant, na bewering misdadigers, na die paradys gestuur word. Our Lady kry dit reg om die tesis te verdedig dat die trawante van nature goed was, maar deur die sisteem gekorrupteer is.

João Grilo ontvang op sy beurt die genade om na sy eie liggaam terug te keer. Wanneer hy terugkeer na die aarde, word hy wakker en woon sy begrafnis by, gemaak deur sy beste vriendchico. Chicó het op sy beurt aan Our Lady belowe dat hy al die geld wat hy het aan die Kerk sal gee as João Grilo oorleef. Terwyl die wonderwerk gebeur, maak die twee vriende na baie huiwering die beloofde skenking.

Analise

Taalgebruik

Die toneelstuk Auto da Compadecida is diep gekenmerk deur mondelinge taal, Suassuna het 'n regionalistiese styl wat bedoel is om die spraak van die noordooste akkuraat te herhaal:

JOÃO GRILO: O skaamtelose man! Vra jy nog? Het jy vergeet dat sy jou verlaat het?

Die karakters het dieselfde spraakregister, versoenbaar met dié wat in die omgewing van noordoostelike Brasilië voorkom, hoewel elke karakter hul unieke en besondere spraak het.

In bykomend tot die noordoostelike taal, is dit die moeite werd om 'n reeks elemente te onthou waarin die skrywer belê om 'n effek van verisimilitude te veroorsaak: die vertelling maak byvoorbeeld gebruik van tipiese noordoostelike voorwerpe, kostuums wat gewoonlik deur inwoners van die streek gebruik word en selfs herhaal scenario's uit die sertão wat die kyker help om in die storie te verdiep.

Geld as wat korrupteer

In Ariano Suassuna se teks sien ons hoe al die karakters deur geld gekorrupteer word, selfs diegene wat kwansuis moet 't om met die saak verbind te word (in die geval van die godsdienstiges).

Dit is die moeite werd om die gedrag van die priester te onthou, wat omkoopgeld van die vrou van diebakker om die hond te begrawe en 'n mis te sê, in Latyn, ter ere van die dier.

JÃO GRILO: Dit was 'n intelligente hond. Voor sy dood het hy elke keer as die klok lui na die kerktoring opgekyk. Die afgelope tyd, toe hy reeds doodsiek was, het hy lang oë in hierdie rigting gewerp en in die grootste hartseer blaf. Totdat my baas verstaan ​​het, met my meesteres, natuurlik, dat hy deur die priester geseën wil word en as Christen wil sterf. Maar selfs toe het hy nie gevestig nie. Die baas moes belowe dat hy die seën sou kom bestel en dat, ingeval hy sou sterf, hy 'n begrafnis in Latyn sou hê. Dat hy in ruil vir die begrafnis tien contos de réis vir die priester en drie vir die sacristan by sy testament sou voeg.

SACRISTAN, wat 'n traan afvee: Wat 'n intelligente dier! Wat 'n edele gevoel! (Kalkulisties.) En die testament? Waar is dit?

Benewens die priester en die sakristan, het die biskop ook by dieselfde speletjie aangesluit en bewys dat hy ewe bederwe deur geld is.

Intelligensie as die enigste moontlike uitweg

Deur die verhaal sien ons hoe Chicó en João Grilo ly te midde van 'n harde daaglikse lewe, gekenmerk deur droogte, honger en die uitbuiting van die mense.

Gekonfronteer met hierdie konteks van behoeftigheid, wat vir die karakters oorbly, is om die enigste hulpbron byderhand te gebruik: hul intelligensie.

In 'n ander deel van die proeftoneel, wanneer João Grilo hom tot nog een slinkse probeer wend, omontslae te raak van die duiwel se beskuldiging, vermaan Christus hom: "Hou op met die chicanery, Johannes. Dink jy dit is die Paleis van Justisie?”

Die twee vriende het amper geen werk nie, feitlik geen geld nie, het geen toegang tot formele kennis gehad nie, maar hulle het baie slimmigheid, bedrieëry en deursigtigheid: Chicó en João Krieket neem situasies waar en besef vinnig hoe hulle voordeel daaruit kan trek.

Kritiek op die stelsel

Die nederige karakters is slagoffers van onderdrukking wat veroorsaak word deur kolonels, godsdienstige owerhede, grondeienaars en cangaceiros. Daar moet kennis geneem word dat die toneelstuk uit die oogpunt van die nederigstes vertel word, en dit is by hulle dat die toeskouer onmiddellike identifikasie skep.

JOÃO GRILO: Het jy vergeet van die uitbuiting wat hulle van ons maak in daardie bakkery in die hel? Hulle dink hulle is die hond net omdat hulle ryk geword het, maar eendag sal hulle my betaal. En die woede wat ek voel, is omdat ek, toe ek siek was, bo-op 'n bed gelê het, die bord kos sien verbygaan wat sy vir die hond gestuur het. Selfs vleis wat in botter geslaag het, het dit gehad. Vir my, niks, João Grilo wees verdoem. Eendag sal ek wraak neem.

Diegene wat die armstes moet beskerm - die Katolieke entiteite (verteenwoordig deur die priester en die biskop) - demonstreer uiteindelik dat hulle aan dieselfde korrupte stelsel behoort en daarvoor rede, is so satirized soos almal anders. die kragtige ander.

Die humor

JoãoGrilo en Chicó verteenwoordig die onderdrukte mense en die hele toneelstuk is 'n groot satire van die hartseer en wrede noordoostelike werklikheid. Ten spyte daarvan dat die tema wat deur Suassuna behandel word dig is, is die toon van die skryfwerk altyd gebaseer op humor en ligtheid.

Ons sien ook in die teks die rekord van "stories", dit wil sê mites en legendes wat word voortgesit in die verbeelding gewild:

CHICÓ: Wel, ek sê dit omdat ek weet hoe hierdie mense vol dinge is, maar dit is nie 'n groot probleem nie. Ek het self een keer 'n geseënde perd gehad. (...)

JÃO GRILO: Wanneer het jy die gogga gehad? En dit was jy wat geboorte gegee het aan die perd, Chico?

CHICÓ: Nie ek nie. Maar hoe dinge gaan, wonder ek oor niks meer nie. Verlede maand het 'n vrou een gehad, in die Araripe-berge, in die rigting van Ceará.

Die amper speelse taal, gekenmerk deur spontaniteit, is een van die kenmerke van die skrywer se prosa wat grasie tot die toneelstuk toevoeg. Nog 'n aspek wat bydra tot die vraag is die konstruksie van die karakters, wat dikwels gekarikatuur word, wat selfs meer komisiteit na die intrige bring.

Hoofkarakters

João Grilo

A onderwerp arm en ellendig, Chicó se beste vriend, gebruik sy slimheid om die moeilike situasies van die lewe te omseil. João Grilo verteenwoordig 'n deel van die noordoostelike mense wat, gekonfronteer met 'n moeilike daaglikse lewe, gebruik maak van truuks en improvisasie om uit die moeilikheid te kom.

Chicó

João Grilo se boesemvriend is by jou kant in elkeavonture en probeer om deur humor ontslae te raak van die tragiese daaglikse lewe wat hy leef. Hy is meer bang as sy vriend en vrees wanneer hy vasgevang word in João Grilo se leuens. Chicó is die tipiese savant, wat gedwing word om sy verbeelding te oefen om te oorleef.

Baker

Eienaar van die bakkery in die Taperoá-streek, die bakker is die baas van Chicó en João Grilo . In sy persoonlike lewe het hy 'n ontroue vrou op wie hy verlief is. Die bakker is 'n tipiese verteenwoordiger van die middelklas wat probeer oorleef, en dit doen dit dikwels ten koste van die armstes.

Die bakker se vrou

'n Ontroue vrou wat sosiaal soos 'n preuts optree. Sy is passievol oor die hond en behandel hom beter as die mense om hom. Die bakker se vrou is 'n simbool van sosiale skynheiligheid.

Vader João

As gevolg van sy godsdienstige posisie as bevelvoerder van die plaaslike gemeente, was die priester kwansuis 'n onverganklike kêrel, gestroop van finansiële ambisies, maar wat so korrup soos enige ander mens blyk te wees. Ons sien in Vader João 'n portret van hebsug en hebsug (deur ironie een van die kardinale sondes wat deur die Kerk veroordeel is).

Biskop

Biskop bo die priester in terme van hiërargie, probeer die Biskop om hom te straf wanneer hy die status van die hond se wakker word ontdek. Hy verval egter in dieselfde fout as die priester wanneer die omkoopgeld ook aan hom aangebied word. Die Biskop blyk tog so verganklik en kleinlik te wees.sowel as die priester.

Cangaceiro Severino

Hy is die bandiet se hoof cangaceiro. Gevrees deur almal in die streek, het hy 'n aantal slagoffers geëis en het uiteindelik in die wêreld van misdaad verval weens 'n gebrek aan geleenthede. Die cangaceiro Severino is die verteenwoordiger van 'n groot deel van die bevolking wat uiteindelik in 'n lot van geweld verval omdat hulle geen ander opsies gehad het nie.

Our Lady

Stree vir almal in tydens die finale oordeel en gryp in met ondenkbare kommentaar, byvoorbeeld wanneer hy die woord neem om Cangaceiro Severino te verdedig. Our Lady is diep vriendelik en probeer om almal na die paradys te neem: sy soek rasionele en logiese argumente om moontlike karakterfoute te regverdig.

Oor die toneelstuk

Die toneelstuk met 'n noordoostelike tema is in drie verdeel. optree. Geskryf in 1955, is Auto da Compadecida die volgende jaar, in 1956, vir die eerste keer bekend gemaak.

Maar dit was die volgende jaar, in 1957, in Rio de Janeiro, dat die spel prominensie verwerf het. Auto da Compadecida is tydens die 1ste Nasionale Amateurfees in Rio de Janeiro opgevoer.

Baie jare later, in 1999, is die storie vir televisie verwerk en die volgende jaar het 'n rolprent geword

TV-reeks

Ariano Suassuna se boek is aanvanklik vir TV verwerk as 'n minireeks met 4 hoofstukke. Die resultaat is gewys deur Rede Globo de Televisão tussen 5 Januarie en