ಪರಿವಿಡಿ
ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯವು ಉತ್ತಮ ಕಥೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆ. ಓದುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಲು ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯು ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಚಿಕ್ಕದಾದ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸರಳವಾದ ನಿರೂಪಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ನೀವು ಆನಂದಿಸಲು ನಾವು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಲೇಖಕರ 6 ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ:
- ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ - ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಡ್ರಮ್ಮೊಂಡ್ ಡಿ ಆಂಡ್ರೇಡ್
- ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಲೆಯು ತುಂಬಿತ್ತು - ಮರೀನಾ ಕೊಲಾಸಂಟಿ
- ಕಾರ್ನಿವಲ್ ಎಂಜಲು - ಕ್ಲಾರಿಸ್ ಲಿಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ವಾಲೆಟ್ - Machado de Assis
- ನದಿಯ ಮೂರನೇ ದಂಡೆ - guimarães ರೋಸಾ
- ಬೇಟೆ - Lygia Fagundes Telles
1. ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ - ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಡ್ರಮ್ಮಂಡ್ ಡಿ ಆಂಡ್ರೇಡ್
— ನನಗೆ ಲಸಾಂಜ ಬೇಕು.
ಆ ಡ್ರಾಫ್ಟ್ ಮಹಿಳೆ - ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವಳು, ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ, ಅಲ್ಟ್ರಾ-ಮಿನಿಸ್ಕರ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಅರಳುತ್ತಿದ್ದಳು - ರೆಸ್ಟಾರೆಂಟ್ ಅನ್ನು ದೃಢವಾಗಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಳು. ಮೆನು ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ, ಟೇಬಲ್ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ, ಏನೂ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ತನಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಅವನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೆ ಲಸಾಂಜ ಬೇಕಿತ್ತು.
ಒಂದು ಪವಾಡ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕಾರನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ತಂದೆ, ಭೋಜನ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಲು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು, ಅದು ಪೋಷಕರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿದೆ.
— ಪ್ರಿಯೆ, ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಾ.
— ನನಗೆ ಲಸಾಂಜ ಬೇಕು.
— ಇಲ್ಲಿ ಕೇಳು, ಜೇನು. ಮೊದಲಿಗೆ, ಟೇಬಲ್ ಅನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.
- ಇಲ್ಲ, ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಲಸಾಂಜ. ಏನು ನಿಲುಗಡೆ - ತಂದೆಯ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಓದಿ. ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ, ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿ ಮೊದಲು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಒಪ್ಪಿದಳು, ತದನಂತರ ಭಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿ:
ಸಹ ನೋಡಿ: ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲುಗಳು ಎಂಬ ಪದದ ಅರ್ಥ? ನಾನು ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.— ನಾನು ಲಸಾಂಜವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತೇನೆ.
— ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ, ನಾವು ಸೀಗಡಿಯನ್ನು ಏಕೆ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಬಾರದು? ನೀವು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೀರಿನಾವು ಪರಸ್ಪರ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೇವೆ, ನಗುತ್ತಿದ್ದೆವು, ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ. ತದನಂತರ ನಾನು, ಸ್ವಲ್ಪ 8 ವರ್ಷದ ಮಹಿಳೆ, ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ನನ್ನನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆಂದು ಭಾವಿಸಿದೆವು: ನಾನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಗುಲಾಬಿಯಾಗಿದ್ದೆ.
ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಾರಿಸ್ ಲಿಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ನಮಗೆ ಅವಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮತ್ತು ತಾತ್ವಿಕ ಬರವಣಿಗೆ ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಘಟನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವಾಗ. ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯು 1971 ರಿಂದ ಫೆಲಿಸಿಡೇಡ್ ಕ್ಲ್ಯಾಂಡೆಸ್ಟಿನಾ ಪುಸ್ತಕದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.
ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಪಠ್ಯ ದಲ್ಲಿ, ನಿಗೂಢ ಮತ್ತು ನಿಗೂಢವಾಗಿ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾದ ಬರಹಗಾರನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಹುಡುಗಿಯಾಗಿ. ಆಕೆಯ ತಾಯಿ ಗಂಭೀರವಾದ ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು, ಕ್ಲಾರಿಸ್ 10 ವರ್ಷದವಳಿದ್ದಾಗ ನಿಧನರಾದರು.
ಹೀಗಾಗಿ, ರೆಸ್ಟೋಸ್ ಡಿ ಕಾರ್ನೇವಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೂವಿನಂತೆ ಧರಿಸಿರುವ ಮೋಜುಮಸ್ತಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಎಲ್ಲಾ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ, ವಿಧಿಯ ಆದೇಶದಂತೆ, ಅವರು ತಾಯಿಯ ಆರೋಗ್ಯವು ಹದಗೆಟ್ಟಿದೆ.
ವಾಸ್ತವವು ಅವಳನ್ನು ತುಂಬಾ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳಿಸಿತು, ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಅವಳು ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಯುಫೋರಿಯಾದಿಂದ ಹತಾಶೆ ಮತ್ತು ದುಃಖದವರೆಗಿನ ಗೊಂದಲಮಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾಳೆ .
ಅವಳ ಬಾಲ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಬರಹಗಾರ ಒಮ್ಮೆ ಘೋಷಿಸಿದರು:
"ನಾನು ರೆಸಿಫೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದೆ. (...) ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮಾಂತ್ರಿಕ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ. ನಾನು ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಈ ರೀತಿ ನೋಡಿದ ನೋವನ್ನು ಮರೆಮಾಡಿದೆ (ಅನಾರೋಗ್ಯ) .ಎಲ್ಲಾ ಹಿಂಸೆಯೊಂದಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಬಾಲ್ಯವು ನಮಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದನ್ನು ನಾವು ಮುಗಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆಯೇ?"
4. ನದಿಯ ಮೂರನೇ ದಂಡೆ - Guimarães Rosa
ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಕರ್ತವ್ಯನಿಷ್ಠ, ಕ್ರಮಬದ್ಧ, ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ವ್ಯಕ್ತಿ; ಮತ್ತು ಯುವಕ ಮತ್ತು ಹುಡುಗನಿಂದಲೂ ಇದು ಹೀಗಿದೆ, ವಿವಿಧ ಸಾಕ್ಷಿಗಳುಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಜನರು, ನಾನು ಮಾಹಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ. ನನಗೆ ನೆನಪಿರುವಂತೆ, ಅವನು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಇತರರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮೂರ್ಖನಾಗಿ ಅಥವಾ ದುಃಖಿತನಾಗಿ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಶ್ಶಬ್ದ. ನಮ್ಮ ತಾಯಿಯೇ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಗದರಿಸಿದ್ದರು - ನನ್ನ ಸಹೋದರಿ, ನನ್ನ ಸಹೋದರ ಮತ್ತು ನಾನು. ಆದರೆ ಹೀಗಾಯಿತು, ಒಂದು ದಿನ, ನಮ್ಮ ತಂದೆ ತನಗಾಗಿ ಒಂದು ದೋಣಿಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು.
ಅವರು ಗಂಭೀರವಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ವಿನಹಟಿಕೊ ಮರದಿಂದ ಮಾಡಿದ ವಿಶೇಷ ದೋಣಿಗೆ ಆದೇಶಿಸಿದರು, ಚಿಕ್ಕದಾದ, ಕೇವಲ ರೋವರ್ಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವಂತೆ ಕಠಿಣವಾದ ಹಲಗೆಯೊಂದಿಗೆ. ಆದರೆ ಇದು ಎಲ್ಲಾ ತಯಾರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರಬೇಕು, ಬಲವಾದ ಮತ್ತು ಕಮಾನಿನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಆರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು, ಇಪ್ಪತ್ತು ಅಥವಾ ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ಸರಿಹೊಂದುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಕಲ್ಪನೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿದರು. ಯಾವತ್ತೂ ಈ ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗದ ಇವರು ಈಗ ಮೀನು ಹಿಡಿಯಲು, ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿರಬಹುದೇ? ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಏನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮನೆ, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನದಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರವಾಗಿತ್ತು, ಲೀಗ್‌ನ ಕಾಲು ಭಾಗವೂ ದೂರವಿರಲಿಲ್ಲ: ನದಿ ಅಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆಂದೂ ಅಗಲವಾಗಿ, ಆಳವಾಗಿ, ಮೌನವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅಗಲ, ಇನ್ನೊಂದು ಅಂಚಿನ ಆಕಾರವನ್ನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ದೋಣಿ ಸಿದ್ಧವಾದ ದಿನವನ್ನು ನಾನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಸಂತೋಷ ಅಥವಾ ಕಾಳಜಿಯಿಲ್ಲದೆ, ನಮ್ಮ ತಂದೆ ತನ್ನ ಟೋಪಿಯನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನಮಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಅವನು ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತನ್ನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ, ಅವನು ಚೀಲ ಅಥವಾ ಚೀಲವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ, ಅವನು ಯಾವುದೇ ಶಿಫಾರಸುಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ತಾಯಿ, ಅವಳು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇವೆ, ಆದರೆ ಅವಳು ಬಿಳಿ ಮತ್ತು ಮಸುಕಾದವಳಾಗಿದ್ದಳು, ಅವಳ ತುಟಿಯನ್ನು ಅಗಿಯುತ್ತಾ ಗರ್ಜಿಸಿದಳು: - "ನೀನು ಹೋಗು, ನೀನು ಇರು, ನೀನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ!" ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಉತ್ತರವನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿದರು. ನನ್ನ, ನನ್ನತ್ತ ವಿನಯದಿಂದ ಇಣುಕಿ ನೋಡಿದೆಕೆಲವು ಹಂತಗಳಿಗೆ ಸಹ ಬರಲು ಕೈಬೀಸುತ್ತಿದೆ. ನಾನು ನಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕಾಗಿ ಪಾಲಿಸಿದೆ. ಅದರ ನಿರ್ದೇಶನವು ನನ್ನನ್ನು ರೋಮಾಂಚನಗೊಳಿಸಿತು, ಒಂದು ಉದ್ದೇಶವು ಬಂದಿತು: - "ತಂದೆ, ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತೀರಾ?" ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರು ಮತ್ತು ನನಗೆ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ನೀಡಿದರು, ನನ್ನನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುವ ಸನ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ. ನಾನು ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಇನ್ನೂ ಹುಡುಕಲು ಪೊದೆಯ ಗ್ರೊಟ್ಟೊದಲ್ಲಿ ತಿರುಗುತ್ತೇನೆ. ನಮ್ಮ ತಂದೆ ದೋಣಿ ಹತ್ತಿ ಅದನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದರು, ರೋಯಿಂಗ್ ಮೂಲಕ. ಮತ್ತು ದೋಣಿ ಹೊರಟುಹೋಯಿತು - ಅದರ ನೆರಳು ಸಮವಾಗಿ, ಅಲಿಗೇಟರ್‌ನಂತೆ, ಉದ್ದವಾಗಿದೆ.
ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಹಿಂತಿರುಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ನದಿಯ ಮೇಲಿನ ಆ ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಮತ್ತು ಅರ್ಧ, ಯಾವಾಗಲೂ ದೋಣಿಯೊಳಗೆ ಉಳಿಯುವ ಆವಿಷ್ಕಾರವನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಡೆಸಿದರು, ಇದರಿಂದ ಎಂದಿಗೂ, ಅದರಿಂದ ಹೊರಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸತ್ಯದ ವಿಚಿತ್ರತೆ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಬೆರಗುಗೊಳಿಸುವಂತೆ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಏನು ಇರಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಸಂಭವಿಸಿತು. ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರು, ನೆರೆಹೊರೆಯವರು ಮತ್ತು ಪರಿಚಯಸ್ಥರು, ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದರು, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಲಹೆ ಪಡೆದರು.
ನಮ್ಮ ತಾಯಿ, ನಾಚಿಕೆಗೇಡಿನ, ಮಹಾನ್ ಕಾರ್ಡುರಾದಿಂದ ವರ್ತಿಸಿದರು; ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಎಲ್ಲರೂ ಮಾತನಾಡಲು ಇಷ್ಟಪಡದ ಕಾರಣ ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು: ಹುಚ್ಚು. ಇದು ಭರವಸೆಯ ಪಾವತಿಯಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ಭಾವಿಸಿದ್ದರು; ಅಥವಾ, ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು, ನಮ್ಮ ತಂದೆ, ಯಾವುದೋ ಕೊಳಕು ಕಾಯಿಲೆ, ಅಂದರೆ ಕುಷ್ಠರೋಗವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ನಿರುತ್ಸಾಹದಿಂದ, ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ, ಹತ್ತಿರ ಮತ್ತು ದೂರವಿರುವ ಮತ್ತೊಂದು ಅದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ ತನ್ನನ್ನು ತೊರೆದರು. ಕೆಲವು ಜನರು - ಕಳ್ಳಸಾಗಾಣಿಕೆದಾರರು, ಗಡಿಯ ನಿವಾಸಿಗಳು, ಇತರ ಕಡೆಯಿಂದ ದೂರವಿರುವವರೂ ಸಹ - ನಮ್ಮ ತಂದೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಸುದ್ದಿಯ ಧ್ವನಿಗಳುಅದು ನದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ, ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು: ಅವರು ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಆಹಾರವು ಸವೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ; ಮತ್ತು, ಅವನು, ಅಥವಾ ಇಳಿದು ದೂರ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದ, ಎಂದೆಂದಿಗೂ, ಇದು ಕನಿಷ್ಠ ಹೆಚ್ಚು ಸರಿಯಾಗಿದೆ, ಅಥವಾ ಒಮ್ಮೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು, ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವುದು.
ಏನು ತಪ್ಪಾಗಿದೆ. ನಾನೇ ಅವನಿಗೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಕದ್ದ ಆಹಾರವನ್ನು ತರಬೇಕಾಗಿತ್ತು: ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿ, ನಮ್ಮ ಜನರು ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ, ಅವರ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. . ನಂತರ, ಮರುದಿನ, ನಾನು ಕಂದು ಸಕ್ಕರೆ, ಬ್ರೆಡ್ ಮತ್ತು ಬಾಳೆಹಣ್ಣುಗಳ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡೆ. ನಾನು ನಮ್ಮ ತಂದೆಯನ್ನು ನೋಡಿದೆ, ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಬದುಕುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ: ಅದರಂತೆಯೇ, ದೂರದಲ್ಲಿ, ದೋಣಿಯ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ನಯವಾದ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಅಮಾನತುಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದನು, ಅವನು ಇಲ್ಲಿ ರೋಲಿಂಗ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಅವನು ಸಂಕೇತವನ್ನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ತಿನ್ನಲು ಒಬ್ಬನನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ, ಅದನ್ನು ಕಂದರದಲ್ಲಿನ ಟೊಳ್ಳಾದ ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ, ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಚಲಿಸದಂತೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮಳೆ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬನಿಯಿಂದ ಒಣಗಿದೆ. ಅದನ್ನೇ ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ನಂತರ ನನಗಾದ ಆಶ್ಚರ್ಯ: ನಮ್ಮ ತಾಯಿಗೆ ನನ್ನ ಆರೋಪದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಮುಚ್ಚಿಡುವುದು; ನನ್ನ ಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಅವಳೇ ಹೊರಟುಹೋದಳು, ಅನುಕೂಲ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಳು, ಉಳಿದುಕೊಂಡಳು. ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಹೆಚ್ಚು ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ.
ಅವರು ನಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ಅವರ ಸಹೋದರನನ್ನು ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಬರಲು ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನುನಾವು ಹುಡುಗರು. ದಡದ ಕಡಲತೀರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ, ಭೂತೋಚ್ಚಾಟನೆ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ತಂದೆಗೆ ‘ದುಃಖದ ಹಠ ಬಿಡುವ ಕರ್ತವ್ಯ’ ಎಂದು ಕೂಗುವುದು ಪೂಜಾರಿಯವರ ಮೇಲಿತ್ತು. ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಂದ, ಅವಳ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ, ಭಯದಿಂದ, ಇಬ್ಬರು ಸೈನಿಕರು ಬಂದರು. ಅವೆಲ್ಲವೂ ಏನೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಯಾರನ್ನೂ ಮ್ಯಾಗ್ಪಿ ಅಥವಾ ಮಾತಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಲು ಬಿಡದೆ, ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ದಾಟುತ್ತಾ, ದೃಷ್ಟಿ ಅಥವಾ ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ಹಿಂದೆ, ಪತ್ರಿಕೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು, ಲಾಂಚ್ ಅನ್ನು ತಂದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಚಿತ್ರ ತೆಗೆಯಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ್ದರು, ಅವರು ಗೆಲ್ಲಲಿಲ್ಲ: ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾದರು, ಜೌಗು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ದೋಣಿಗೆ ಹೊರಟರು. , ಲೀಗ್‌ಗಳ, ರೀಡ್ಸ್ ಮತ್ತು ಕಳೆಗಳ ನಡುವೆ ಇದೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವೇ ಅಡಿಗಳಷ್ಟು ದೂರದಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿತ್ತು, ಅದರ ಕತ್ತಲೆ.
ನಾವು ಅದನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಗರಿಗಳಿಗೆ, ಅದರೊಂದಿಗೆ, ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಬಳಸಲಿಲ್ಲ, ಸ್ವತಃ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ. ನಾನು ಅದನ್ನು ನನಗಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ, ನನಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಮತ್ತು ನಾನು ಮಾಡದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ತಂದೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಾತ್ರ: ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಸೆದ ವಿಷಯ. ಅವನು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲನೆಂದು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಾಗದ ತೀವ್ರತೆ. ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ಬಿಸಿಲು ಅಥವಾ ತುಂತುರು, ಬಿಸಿ, ಪ್ರಶಾಂತ, ಮತ್ತು ವರ್ಷದ ಮಧ್ಯದ ಭಯಾನಕ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ, ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಮಾಡದೆ, ನನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹಳೆಯ ಟೋಪಿಯೊಂದಿಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ವಾರಗಳು ಮತ್ತು ತಿಂಗಳುಗಳು ಮತ್ತು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ - ಇಲ್ಲದೆ ಜೀವನ ಕ್ರಮವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಅವನು ಎರಡು ದಡಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ನದಿಯ ದ್ವೀಪಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ರೋಸ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಅವನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ. ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ, ಕನಿಷ್ಠ, ಆದಷ್ಟು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಲು, ಅವನು ದೋಣಿಯನ್ನು ಮೂರ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ,ದ್ವೀಪದ ಕೆಲವು ತುದಿಯಲ್ಲಿ, ಮರೆಯಲ್ಲಿ. ಆದರೆ ಅವನು ಸಮುದ್ರತೀರದಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿಸಲಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಅವನು ತನ್ನ ಬೆಳಕನ್ನು ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಲಿಲ್ಲ, ಅವನು ಮತ್ತೆಂದೂ ಬೆಂಕಿಕಡ್ಡಿಯನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಿನ್ನಲು ಸೇವಿಸಿದ್ದು ಕೇವಲ ಬಹುತೇಕ; ನಾವು ಠೇವಣಿ ಇಟ್ಟದ್ದರಲ್ಲಿಯೂ, ಗ್ಯಾಮೆಲೀರಾ ಬೇರುಗಳ ನಡುವೆ ಅಥವಾ ಕಂದರದ ಸಣ್ಣ ಕಲ್ಲಿನ ಚಪ್ಪಡಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು, ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾಯಿಲೆ ಬರಲಿಲ್ಲವೇ? ಮತ್ತು ತೋಳುಗಳ ನಿರಂತರ ಶಕ್ತಿ, ದೋಣಿಯನ್ನು ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಡಲು, ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು, ಅತಿಯಾದ ಪ್ರವಾಹದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ, ನದಿಯ ಅಗಾಧ ಪ್ರವಾಹದ ಹರಿವಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾದಾಗ, ಸತ್ತ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ದೇಹಗಳು ಮತ್ತು ಮರದ ತುಂಡುಗಳು ಕೆಳಗೆ ಬರುತ್ತವೆ. - ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ. ಮತ್ತು ಅವನು ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತನ್ನು ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಾವೂ ಕೂಡ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಕೇವಲ ಯೋಚಿಸಿದೆ. ಇಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ತಂದೆಯನ್ನು ಮರೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ, ನಾವು ಮರೆತಂತೆ ನಟಿಸಿದರೆ, ಅದು ಮತ್ತೆ ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುವುದು, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ನೆನಪಿನಿಂದ, ಇತರ ಆಘಾತಗಳ ವೇಗದಲ್ಲಿ.
ಸಹ ನೋಡಿ: ಪೊಲಿಕಾರ್ಪೊ ಕ್ವಾರೆಸ್ಮಾ ಅವರ ಪುಸ್ತಕ ಟ್ರಿಸ್ಟೆ ಫಿಮ್: ಕೆಲಸದ ಸಾರಾಂಶ ಮತ್ತು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆನನ್ನ ಸಹೋದರಿ ವಿವಾಹವಾದರು; ನಮ್ಮ ತಾಯಿಗೆ ಪಾರ್ಟಿ ಮಾಡಲು ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ರುಚಿಕರವಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸಿದಾಗ ನಾವು ಅವನನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ; ಹಾಗೆ, ರಾತ್ರಿಯ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ, ಜೋರು, ಚಳಿ, ಜೋರು ಮಳೆಯ ಆ ರಾತ್ರಿಗಳ ಅಸಹಾಯಕತೆಯಲ್ಲಿ, ಬಿರುಗಾಳಿಯ ನೀರಿನ ದೋಣಿಯನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಲು ನಮ್ಮ ತಂದೆ ತಮ್ಮ ಕೈ ಮತ್ತು ಸೋರೆಕಾಯಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹಿಡಿದಿದ್ದರು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಯಾರಾದರೂ ನಾನು ನಮ್ಮ ತಂದೆಯಂತೆ ಆಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅವನು ಈಗ ಕೂದಲುಳ್ಳ, ಗಡ್ಡ, ಉದ್ದನೆಯ ಉಗುರು, ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ತೆಳ್ಳಗೆ, ಸೂರ್ಯನಿಂದ ಮತ್ತು ಕೂದಲಿನಿಂದ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು.ಪ್ರಾಣಿ, ಬಹುತೇಕ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ, ಜನರು ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಒದಗಿಸಿದ ಬಟ್ಟೆಯ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಸಹ ಹೊಂದಿದ್ದರು.
ಅವರು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಲಿಲ್ಲ; ವಾತ್ಸಲ್ಯವಿಲ್ಲವೇ? ಆದರೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ, ಗೌರವದಿಂದ, ಅವರು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನನ್ನನ್ನು ಹೊಗಳಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ, ನನ್ನ ಕೆಲವು ಉತ್ತಮ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ, ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ: - "ನನ್ನ ತಂದೆಯೇ ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ನನಗೆ ಕಲಿಸಿದರು..."; ಯಾವುದು ಸರಿಯಾಗಿಲ್ಲ, ನಿಖರ; ಆದರೆ, ಅದು ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಸುಳ್ಳು ಎಂದು. ಏಕೆಂದರೆ, ಅವನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನೆನಪಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅಥವಾ ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸದಿದ್ದರೆ, ಅವನು ಏಕೆ ನದಿಯ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ಕೆಳಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ, ಇತರ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ, ದೂರದ, ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ? ಅವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ನನ್ನ ತಂಗಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗನಿದ್ದನು, ಅವಳು ತನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗನನ್ನು ಅವನಿಗೆ ತೋರಿಸಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದಳು. ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕಂದರಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು, ಇದು ಒಂದು ಸುಂದರ ದಿನ, ನನ್ನ ತಂಗಿ, ಮದುವೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಬಿಳಿ ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಪುಟ್ಟ ಮಗುವನ್ನು ತನ್ನ ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು, ಅವಳ ಪತಿ ಪ್ಯಾರಾಸೋಲ್ ಅನ್ನು ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು, ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿ. ಜನರು ಕರೆದರು, ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು. ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ತಂಗಿ ಅಳುತ್ತಾಳೆ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೆವು, ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡೆವು.
ನನ್ನ ತಂಗಿ ತನ್ನ ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ದೂರ ಹೋದಳು. ನನ್ನ ಸಹೋದರ ನಿರ್ಧರಿಸಿ ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋದನು. ಸಮಯವು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮತ್ತು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಕೂಡ ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಂಗಿಯೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು, ಅವಳು ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನು ಹೇಗಾದರೂ ಇಲ್ಲೇ ಉಳಿದೆ. ನಾನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಉಳಿದುಕೊಂಡೆ, ಜೀವನದ ಸಾಮಾನುಗಳೊಂದಿಗೆ. ನಮ್ಮ ತಂದೆಗೆ ನನ್ನ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು, ನನಗೆ ಗೊತ್ತು - ಅಲೆದಾಡುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ನದಿಯಲ್ಲಿ - ಅವರ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣವನ್ನು ನೀಡದೆ. ಅದು ಇರಲಿ,ನಾನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತಿಳಿಯಲು ಬಯಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ದೃಢವಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ, ಅವರು ಹೇಳಿದರು ಎಂದು ಅವರು ನನಗೆ ಹೇಳಿದರು: ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಒಮ್ಮೆ ತನಗಾಗಿ ದೋಣಿಯನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಈಗ ಆ ಮನುಷ್ಯ ಈಗಾಗಲೇ ಸತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ, ನೆನಪಿಲ್ಲ, ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಬರೀ ಸುಳ್ಳಿನ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು, ಸಂದರ್ಭಾನುಸಾರವಾಗಿ, ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ನದಿಯ ಮೊದಲ ಪ್ರವಾಹ ಬಂದಾಗ, ನಿಲ್ಲದ ಮಳೆಯೊಂದಿಗೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರಪಂಚದ ಅಂತ್ಯದ ಭಯವಿದೆ, ಅವರು ಹೇಳಿದರು: ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಎಚ್ಚರಿಸಿದವರು. ನೋಹನಂತೆ, ಆದ್ದರಿಂದ, ಅವನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದ ದೋಣಿ; ಏಕೆಂದರೆ ಈಗ ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ. ನನ್ನ ತಂದೆ, ನಾನು ಶಪಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಮೊದಲ ಬೂದು ಕೂದಲುಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿವೆ.
ನಾನು ದುಃಖದ ಮಾತುಗಳ ಮನುಷ್ಯ. ನಾನು ಏನು ತಪ್ಪಿತಸ್ಥನಾಗಿದ್ದೆ? ನನ್ನ ತಂದೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ: ಮತ್ತು ನದಿ-ನದಿ-ನದಿ, ನದಿ - ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹೊಂದಿಸುವುದು. ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದೆ - ಈ ಜೀವನವು ಕೇವಲ ವಿಳಂಬವಾಗಿದೆ. ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ನೋವು ಮತ್ತು ನೋವುಗಳು, ಸುಸ್ತು, ಸಂಧಿವಾತದ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆ ಇತ್ತು. ಇದು ಅವನೇ? ಏಕೆ? ಅವನು ತುಂಬಾ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿರಬೇಕು. ಅವನು ತುಂಬಾ ವಯಸ್ಸಾಗಿದ್ದನು, ಬೇಗ ಅಥವಾ ನಂತರ, ಅವನು ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ದೋಣಿಯನ್ನು ಉರುಳಿಸಲಿ ಅಥವಾ ನಾಡಿಮಿಡಿತವಿಲ್ಲದೆ ತೇಲಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ, ನದಿಯ ಹರಿವಿನಲ್ಲಿ, ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ, ಟೊರೊರೊಮಾದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಶರತ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಜಲಪಾತ, ಕೋಪ, ಕುದಿಯುವ ಮತ್ತು ಸಾವಿನೊಂದಿಗೆ. ಅದು ಹೃದಯವನ್ನು ಹಿಂಡಿತು. ನನ್ನ ಆಶ್ವಾಸನೆ ಇಲ್ಲದೆ ಅವನು ಅಲ್ಲಿದ್ದ. ನನ್ನ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ, ತೆರೆದ ನೋವಿನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ತಪ್ಪಿತಸ್ಥನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ - ವಿಷಯಗಳು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದರೆ. ಮತ್ತುನಾನು ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ.
ಈವ್ ಮಾಡದೆಯೇ. ನಾನು ಹುಚ್ಚ? ಸಂ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚು ಎಂಬ ಪದ ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತೆಂದೂ ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ, ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಯಾರೂ ಹುಚ್ಚರು ಎಂದು ಖಂಡಿಸಲಿಲ್ಲ. ಯಾರೂ ಹುಚ್ಚರಲ್ಲ. ಇಲ್ಲವೇ ಎಲ್ಲರೂ. ನಾನು ಮಾಡಿದೆ, ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆ. ಒಂದು ರುಮಾಲು ಜೊತೆ, ತಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಂದು. ನಾನು ನನ್ನ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಇದ್ದೆ. ನಾನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಕೊನೆಗೆ, ಅವನು ಅಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ, ಆಕೃತಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡನು. ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ಸ್ಟರ್ನ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದನು. ಅದು ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತು, ಕಿರುಚುತ್ತಾ. ನಾನು ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಕರೆ ಮಾಡಿದೆ. ಮತ್ತು ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, ನನ್ನನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ, ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಘೋಷಿಸಿದ, ನಾನು ನನ್ನ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು: - "ತಂದೆ, ನೀವು ವಯಸ್ಸಾದವರು, ನೀವು ತುಂಬಾ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ ... ಈಗ, ನೀವು ಬನ್ನಿ, ನಿಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ... ನೀವು ಬನ್ನಿ, ಮತ್ತು ನಾನು, ಇದೀಗ, ಅದು ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲಾ, ಎರಡೂ ಇಚ್ಛೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನಿಮ್ಮಿಂದ, ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ!…” ಮತ್ತು, ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ, ನನ್ನ ಹೃದಯವು ಸರಿಯಾದ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬಡಿಯಿತು.
ಅವರು ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳಿದರು. ಅವನು ತನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಂದನು. ಅವರು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು, ಅವರು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿದರು, ಒಪ್ಪಿದರು. ಮತ್ತು ನಾನು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನಡುಗಿದೆ, ತೀವ್ರವಾಗಿ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ: ಏಕೆಂದರೆ, ಮುಂಚೆಯೇ, ಅವನು ತನ್ನ ತೋಳನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ ನಮಸ್ಕರಿಸುವ ಸನ್ನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದನು - ಮೊದಲನೆಯದು, ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ! ಮತ್ತು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ... ಭಯದಿಂದ, ನನ್ನ ಕೂದಲು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದೆ, ನಾನು ಓಡಿದೆ, ಓಡಿಹೋದೆ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ, ಹುಚ್ಚು ಕಾರ್ಯವಿಧಾನದಲ್ಲಿ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ನನಗೆ ಬಂದಂತೆ ತೋರಿದನು: ಆಚೆಯಿಂದ. ಮತ್ತು ನಾನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ನಾನು ಭಯದ ತೀವ್ರ ಶೀತವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದೆ, ನಾನು ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಕೇಳಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ಈ ದಿವಾಳಿತನದ ನಂತರ ನಾನು ಮನುಷ್ಯನೇ? ನಾನು ಏನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಯಾವುದು ಮೌನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ಈಗ ತಡವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ನಾನು ಹೆದರುತ್ತೇನೆಜೀವನದೊಂದಿಗೆ, ಪ್ರಪಂಚದ ಆಳವಿಲ್ಲದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ. ಆದರೆ, ನಂತರ, ಕನಿಷ್ಠ, ಸಾವಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ, ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು, ಮತ್ತು ಏನೂ ಇಲ್ಲದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ, ಎಂದಿಗೂ ನಿಲ್ಲದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ, ಉದ್ದವಾದ ದಡಗಳೊಂದಿಗೆ: ಮತ್ತು, ನಾನು, ನದಿಯ ಕೆಳಗೆ, ನದಿಯ ಹೊರಗೆ, ನದಿಯ ಒಳಗೆ - ನದಿ.
ನದಿಯ ಮೂರನೇ ದಂಡೆ ಬಹುಶಃ ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ , ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಸಿನಿಮಾ ಮತ್ತು ಸ್ಪೂರ್ತಿದಾಯಕ ಸಂಗೀತ ಸಂಯೋಜಕರಿಗೆ. Guimarães Rosa ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ, ಇದನ್ನು 1962 ರಿಂದ Primeiras Estórias ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು.
ಒಂದು ದಿನ ನದಿಯೊಳಗೆ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ಸರಳ ಮನುಷ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ನಿರೂಪಣೆಯು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ನಾವು ದೋಣಿಯನ್ನು ಈ "ಮೂರನೇ ದಂಡೆ" ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸಬಹುದು, ಇದು ಕಥಾವಸ್ತುವಿಗೆ ಅಸಾಧಾರಣ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಒಂದು ನದಿಯು ಕೇವಲ ಎರಡು ದಡಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಕಥಾವಸ್ತುವನ್ನು ವಿವರಿಸುವವನು ಒಬ್ಬ ಮಗ, ಅವನು ತನ್ನ ಸಂಘರ್ಷ ಮತ್ತು ತಪ್ಪು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಿರ್ಧಾರದೊಂದಿಗೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕಥೆಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಮಗನು ತನ್ನ ತಂದೆಯೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪರ್ಯಾಯವನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಈ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ನೋಡಬಹುದಾದದ್ದು ಅದು. ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಜೀವನ ಮತ್ತು ದಾಟುವಿಕೆಗಳ ರೂಪಕವಾಗಿ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತದೆ ನಾವು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ, ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನಂತೆ ಹರಿಯಲು ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ.
ಕಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು, ಓದಿರಿ: ದಿ ಥರ್ಡ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಆಫ್ ದಿ ರಿವರ್, ಗೈಮಾರೆಸ್ ರೋಸಾ ಅವರಿಂದ .
5. ಕೈಚೀಲ - ಮಚಾಡೊ ಡಿ ಅಸಿಸ್
...ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ಹೊನೊರಿಯೊ ನೆಲವನ್ನು ನೋಡಿದರು ಮತ್ತು ಕೈಚೀಲವನ್ನು ನೋಡಿದರು. ಕೆಳಗೆ ಬಾಗುವುದು, ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ದೂರ ಇಡುವುದು ಆಗಿತ್ತುಸೀಗಡಿ.
— ನನಗೆ ಇದು ಇಷ್ಟ, ಆದರೆ ನನಗೆ ಲಸಾಂಜ ಬೇಕು.
— ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನೀವು ಸೀಗಡಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ನಾವು ಉತ್ತಮವಾದ ಸೀಗಡಿ ಫ್ರಿಟಾಟಾವನ್ನು ಆದೇಶಿಸುತ್ತೇವೆ. ಸರಿ?
— ನನಗೆ ಲಸಾಂಜ ಬೇಕು, ಅಪ್ಪಾ. ನನಗೆ ಸೀಗಡಿ ಬೇಡ.
— ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಣ. ಸೀಗಡಿ ನಂತರ ನಾವು ಲಸಾಂಜವನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅದು ಹೇಗೆ?
— ನೀವು ಸೀಗಡಿ ತಿನ್ನಿ ಮತ್ತು ನಾನು ಲಸಾಂಜವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತೇನೆ.
ಮಾಣಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಳು, ಮತ್ತು ಅವಳು ತಕ್ಷಣ ಸೂಚನೆ ನೀಡಿದಳು:
— ನನಗೆ ಲಸಾಂಜ ಬೇಕು.
ತಂದೆ ಅವನನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿದರು: - ಇಬ್ಬರಿಗೆ ಸೀಗಡಿ ಫ್ರೈ ತನ್ನಿ. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ. ಸಣ್ಣ ವಿಷಯ ಕೆರಳಿಸಿತು. ಹಾಗಾದರೆ ನಿಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲವೇ? ಅವಳ ಪರವಾಗಿ ಬಯಸಬೇಕೆ? ಲಸಾಂಜ ತಿನ್ನಲು ಏಕೆ ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿದೆ? ಅವಳ ತುಟಿಗಳು ಮೀಸಲು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದರಿಂದ ಆ 14 ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಅವಳ ಮುಖದ ಮೇಲೂ ಓದಬಹುದು. ಮಾಣಿಯು ಭಕ್ಷ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸೇವೆಯೊಂದಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ, ಅವಳು ದಾಳಿ ಮಾಡಿದಳು:
— ಯುವಕ, ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಲಸಾಂಜ ಇದೆಯೇ?
— ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ, ಮಿಸ್.
ತಂದೆ, ಆನ್ ಪ್ರತಿದಾಳಿ :
— ನೀವು ಫ್ರೈ ಅನ್ನು ನೀಡಿದ್ದೀರಾ?
— ಹೌದು, ಡಾಕ್ಟರ್.
— ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡ ಸೀಗಡಿಗಳೊಂದಿಗೆ?
— ಉತ್ತಮವಾದವುಗಳು, ಡಾಕ್ಟರ್ .
— ಸರಿ, ಹಾಗಾದರೆ, ನನಗೆ ಒಂದು ಚಿನೈಟ್ ತಂದುಕೊಡಿ, ಮತ್ತು ಅವಳಿಗೆ... ನನ್ನ ದೇವತೆ, ನಿನಗೆ ಏನು ಬೇಕು?
- ಲಸಾಂಜ.
— ಸ್ವಲ್ಪ ಜ್ಯೂಸ್ ತನ್ನಿ ಅವಳಿಗೆ ಕಿತ್ತಳೆ.
ಚೊಪಿನ್ಹೊ ಮತ್ತು ಕಿತ್ತಳೆ ರಸದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಸೀಗಡಿ ಫ್ರಿಟಾಟಾ ಬಂದಿತು, ಇದು ಇಡೀ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುವಂತೆ, ಘಟನೆಗಳ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿತ್ತು, ಮಹಿಳೆ ನಿರಾಕರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಅವರು ಮಾಡಿದರು, ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಾಗಿ. ಮೂಕ ಕುಶಲತೆಯು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಬಲಿಷ್ಠರ ವಿಜಯವನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸಿತು.
—ಕೆಲವು ಕ್ಷಣಗಳ ಕೆಲಸ. ಅಂಗಡಿಯೊಂದರ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದರು:
— ನೋಡು, ನೀವು ಅವಳನ್ನು ಗಮನಿಸದಿದ್ದರೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
— ಅದು ನಿಜ, ಹೊನೊರಿಯೊ ಮುಜುಗರಕ್ಕೊಳಗಾದರು ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು.
ಈ ಬಂಡವಾಳದ ಅವಕಾಶವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲು, ಹೊನೊರಿಯೊ ನಾಳೆ ನಾನೂರು ಸಾಲವನ್ನು ಪಾವತಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಒಬ್ಬರು ತಿಳಿದಿರಬೇಕು. ಏನೋ ಸಾವಿರ. ಹೊನೊರಿಯೊ ಅವರ ಸ್ಥಾನದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಾಲವು ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ, ಅವರು ಸಮರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ; ಆದರೆ ಸಂದರ್ಭಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಎಲ್ಲಾ ಮೊತ್ತಗಳು ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವನದು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ವಿಪರೀತ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಖರ್ಚು, ಮೊದಮೊದಲು ಬಂಧುಗಳ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಒಂಟಿತನದಿಂದ ಬೇಸತ್ತ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಖುಷಿಪಡಿಸಲು; ಇಲ್ಲಿಂದ ನೃತ್ಯ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಭೋಜನ, ಟೋಪಿಗಳು, ಅಭಿಮಾನಿಗಳು, ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ರಿಯಾಯಿತಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಆಯ್ಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸಾಲದ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿದರು. ಅವರು ಅಂಗಡಿಗಳು ಮತ್ತು ಗೋದಾಮುಗಳ ಖಾತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು; ಅವನು ಸಾಲ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು, ಇನ್ನೂರರಿಂದ ಒಂದಕ್ಕೆ, ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಮುನ್ನೂರು, ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಐನೂರು, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವೂ ಬೆಳೆದವು, ಮತ್ತು ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಭೋಜನವನ್ನು ತಿನ್ನಲಾಯಿತು, ಶಾಶ್ವತ ಸುಳಿ, ಸುಳಿ.
— ನೀವು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಈಗ ಸರಿ, ಅಲ್ಲವೇ? ಗುಸ್ತಾವೊ ಸಿ..., ವಕೀಲರು ಮತ್ತು ಮನೆಯ ಸಂಬಂಧಿ, ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಿದರು.
— ನಾನು ಈಗ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಹೊನೊರಿಯೊ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದನು. ಸತ್ಯವೇನೆಂದರೆ ಅದು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಕೆಲವು ಕಾರಣಗಳು, ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಘಟಕಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತವೆ; ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಅವರು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. ಅವನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತ್ರ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ,ಆದರೆ ಅವನು ತನ್ನ ಕಾನೂನು ಖ್ಯಾತಿಯಿಂದ ಏನನ್ನಾದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ; ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸರು ಇದ್ದವು. ಡೊನಾ ಅಮೆಲಿಯಾಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ; ಅವನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಯಾರಿಗೂ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ಸಮೃದ್ಧಿಯ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಈಜುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವರು ಸಂತೋಷವಾಗಿರುವಂತೆ ನಟಿಸಿದರು. ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಅವನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಗುಸ್ತಾವೊ, ಒಂದು ಅಥವಾ ಎರಡು ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ಅವನು ಮೂರು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದನು; ತದನಂತರ ನಾನು ಜರ್ಮನ್ ಸಂಗೀತದ ಆಯ್ದ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ, D. ಅಮೆಲಿಯಾ ಅವರು ಪಿಯಾನೋದಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನುಡಿಸಿದರು, ಮತ್ತು ಗುಸ್ಟಾವೊ ಅವರು ವರ್ಣನಾತೀತ ಆನಂದದಿಂದ ಆಲಿಸಿದರು, ಅಥವಾ ಅವರು ಕಾರ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು ಅಥವಾ ರಾಜಕೀಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸರಳವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ದಿನ, ಮಹಿಳೆಯು ತನ್ನ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಮಗಳನ್ನು ಬಹಳಷ್ಟು ಚುಂಬಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳು ತೇವವಾಗಿದ್ದವು; ಅವಳು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತಳಾದಳು ಮತ್ತು ಅದು ಏನೆಂದು ಕೇಳಿದಳು. - ಏನೂ ಇಲ್ಲ, ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಇದು ಭವಿಷ್ಯದ ಭಯ ಮತ್ತು ದುಃಖದ ಭಯಾನಕತೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಭರವಸೆಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿ ಮರಳಿದವು. ಒಳ್ಳೆಯ ದಿನಗಳು ಬರಬೇಕು ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಅವರಿಗೆ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಸಮಾಧಾನ ನೀಡಿತು.
ನನಗೆ ಮೂವತ್ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ; ಇದು ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಆರಂಭವಾಗಿತ್ತು: ಎಲ್ಲಾ ಆರಂಭಗಳು ಕಷ್ಟ. ಮತ್ತು ಇದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಸಮಯ, ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ, ಖರ್ಚು, ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಕೇಳಲು ಅಥವಾ: ಎರವಲು, ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಪಾವತಿಸಲು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ. ಇಂದಿನ ತುರ್ತು ಸಾಲವು ಕಾರುಗಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ನೂರು ಸಾವಿರ ರೈಸ್ ಆಗಿದೆ. ಬಿಲ್‌ಗಾಗಿ ಇಷ್ಟು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಈಗಿನಂತೆ ಅದು ಇಷ್ಟು ಬೆಳೆದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು, ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಸಾಲಗಾರನು ಅವಳ ಎದೆಗೆ ಚಾಕು ಹಾಕಲಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ನಾನು ಇಂದು ಅವನಿಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಸನ್ನೆಯಿಂದ ಒಂದು ಹುಳಿ ಮಾತು ಹೇಳಿದೆ,ಮತ್ತು ಹೊನೊರಿಯೊ ಇಂದು ಅವನಿಗೆ ಪಾವತಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಐದು ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಲೇವಾದೇವಿಗಾರನ ಬಳಿ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಅವನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡನು, ಆದರೆ ಅವನು ಏನನ್ನೂ ಕೇಳುವ ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದನು. ರುವಾ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ. ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯವರು ನೆಲದ ಮೇಲಿದ್ದ ಕೈಚೀಲವನ್ನು ನೋಡಿದರು, ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು, ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೊರನಡೆದರು. ಮೊದಲ ಕೆಲವು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ, ಹೊನೊರಿಯೊ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ; ಅವರು ನಡೆದರು, ನಡೆದರು, ನಡೆದರು, ಲಾರ್ಗೊ ಡ ಕ್ಯಾರಿಯೊಕಾಗೆ. ಲಾರ್ಗೋದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕೆಲವು ಕ್ಷಣಗಳ ಕಾಲ ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು, ನಂತರ ರುವಾ ಡ ಕ್ಯಾರಿಯೊಕಾಗೆ ತಿರುಗಿದರು, ಆದರೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಹಿಂತಿರುಗಿ ರುವಾ ಉರುಗ್ವಾಯಾನಾವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯದೆ, ಅವರು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಲಾರ್ಗೊ ಡಿ ಎಸ್. ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೊ ಡೆ ಪೌಲಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡರು; ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ, ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯದೆ, ಅವರು ಕೆಫೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಅವನು ಏನನ್ನಾದರೂ ಕೇಳಿದನು ಮತ್ತು ಗೋಡೆಗೆ ಒರಗಿದನು, ಹೊರಗೆ ನೋಡಿದನು.
ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಚೀಲವನ್ನು ತೆರೆಯಲು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದನು; ಅವರು ಕಾಗದಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಏನನ್ನೂ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಮೌಲ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಇದು ಅವನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಗಳಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು, ಅವನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಹಣವನ್ನು ಅವನು ಬಳಸಬಹುದೇ ಎಂದು ಅವನ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯು ಅವನನ್ನು ಕೇಳಿತು. ಅವರು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಯಾರೋ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ವ್ಯಂಗ್ಯ ಮತ್ತು ನಿಂದೆಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ. ಅವನು ಹಣವನ್ನು ಬಳಸಬಹುದೇ ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಸಾಲವನ್ನು ಪಾವತಿಸಬಹುದೇ? ಇಲ್ಲಿ ವಿಷಯ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯು ಅವನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಲು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು, ಅವನು ಪೋಲಿಸರಿಗೆ ಕೈಚೀಲವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಘೋಷಿಸಬೇಕು; ಆದರೆ ಅವನು ಅವನಿಗೆ ಇದನ್ನು ಹೇಳಿ ಮುಗಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ, ಸಂದರ್ಭದ ತೊಂದರೆ ಬಂದು, ಅವನನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು, ಲಾಯಕ್ಕೆ ಪಾವತಿಸಲು ಅವನನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದನು. ಅವನು ಅದನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಯಾರೂ ಅವನಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಅವನಿಗೆ ಹೇಳುವಷ್ಟು ದೂರ ಹೋದರು; ಅವನನ್ನು ಹುರಿದುಂಬಿಸಿದ ಸುಳಿವು.ಕೈಚೀಲವನ್ನು ತೆರೆಯುವ ಮೊದಲು ಇದೆಲ್ಲವೂ. ಅವನು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಜೇಬಿನಿಂದ ತೆಗೆದನು, ಆದರೆ ಭಯದಿಂದ, ಬಹುತೇಕ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ; ಅದನ್ನು ತೆರೆದು ನಡುಗತೊಡಗಿದ. ಅವನ ಬಳಿ ಹಣವಿತ್ತು, ಬಹಳಷ್ಟು ಹಣ; ಅವನು ಎಣಿಸಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂರು ಮಿಲ್ರೀಸ್ ನೋಟುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದನು, ಕೆಲವು ಐವತ್ತು ಮತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು; ಅವರು ಏಳು ನೂರು ಮಿಲ್ರೀಸ್ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ಅಂದಾಜಿಸಿದ್ದಾರೆ; ಕನಿಷ್ಠ ಆರು ನೂರು.
ಇದು ಪಾವತಿಸಿದ ಸಾಲ; ಕೆಲವು ತುರ್ತು ವೆಚ್ಚಗಳು ಮೈನಸ್ ಆಗಿದ್ದವು. ಹೊನೊರಿಯೊ ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಲು ಪ್ರಚೋದಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು, ಲಾಯಕ್ಕೆ ಓಡಿ, ಪಾವತಿಸಿ, ಮತ್ತು ಸಾಲವನ್ನು ಪಾವತಿಸಿದ ನಂತರ, ವಿದಾಯ; ಅವನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಕೈಚೀಲವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭಯದಿಂದ ಅದನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸಿದನು. ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವನು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ತೆರೆದನು, ಹಣವನ್ನು ಎಣಿಸಲು ಬಯಸಿದನು. ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ? ಅದು ಅವನದೇ? ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಗೆದ್ದರು ಮತ್ತು ಎಣಿಸಿದರು: ಇದು ಏಳುನೂರ ಮೂವತ್ತು ಮಿಲ್ರೀಸ್ ಆಗಿತ್ತು. ಹೊನೊರಿಯೊ ನಡುಗಿದರು. ಯಾರೂ ನೋಡಲಿಲ್ಲ, ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ; ಅದು ಅದೃಷ್ಟದ ಹೊಡೆತವಾಗಿರಬಹುದು, ಅವರ ಅದೃಷ್ಟ, ದೇವತೆ... ದೇವದೂತರನ್ನು ನಂಬದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಹೊನೊರಿಯೊ ವಿಷಾದಿಸುತ್ತಾನೆ... ಆದರೆ ಅವನು ಅವರನ್ನು ಏಕೆ ನಂಬಬಾರದು? ಮತ್ತು ಅವನು ಹಣಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಅದನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವನ ಕೈಗಳ ಮೂಲಕ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತಾನೆ; ನಂತರ, ಅವರು ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು, ಹುಡುಕಲು ಬಳಸದಿರಲು, ಅದನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲು. ಯಾರಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ? ಕೈಚೀಲದಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಚಿಹ್ನೆ ಇದೆಯೇ ಎಂದು ನೋಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. "ಹೆಸರು, ಯಾವುದೇ ಸೂಚನೆ ಇದ್ದರೆ, ನಾನು ಹಣವನ್ನು ಬಳಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಅವರು ಭಾವಿಸಿದರು. ಅವರು ವಾಲೆಟ್ ಪಾಕೆಟ್ಸ್ ಹುಡುಕಿದರು. ಅವರು ಪತ್ರಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು, ಅವರು ತೆರೆಯಲಿಲ್ಲ, ಅವರು ಓದದ ಸಣ್ಣ ಮಡಿಸಿದ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಕಾರ್ಡ್; ಹೆಸರನ್ನು ಓದಿ; ಇದು ಗುಸ್ತಾವೊದಿಂದ ಬಂದಿತು. ಆದರೆ ನಂತರ, ಕೈಚೀಲ? ...ಅವನು ಅದನ್ನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸ್ನೇಹಿತನಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನು ಮತ್ತೆ ಒಳಗೆ ಹೋದನು; ಇನ್ನೂ ಎರಡು ಕಾರ್ಡ್‌ಗಳು, ಮೂರು ಹೆಚ್ಚು, ಐದು ಹೆಚ್ಚು. ಸಂದೇಹವಿರಲಿಲ್ಲ; ಅದು ಅವನದಾಗಿತ್ತು. ಆವಿಷ್ಕಾರವು ಅವನನ್ನು ದುಃಖಿಸಿತು. ಅಕ್ರಮ ಎಸಗದೆ ಹಣವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಅವನಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವನ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ನೋವುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇಡೀ ಬೆಳೆದ ಕೋಟೆಯು ಕಾರ್ಡ್‌ಗಳಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ ಕುಸಿಯಿತು. ತಣ್ಣಗಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸದೆ ಕೊನೆಯ ಹನಿ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದರು. ಅವನು ಹೊರಗೆ ಹೋದನು, ಮತ್ತು ಆಗ ಮಾತ್ರ ಅದು ಸುಮಾರು ರಾತ್ರಿ ಎಂದು ಅವನು ಗಮನಿಸಿದನು. ಮನೆಗೆ ನಡೆದೆ. ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಒಂದೆರಡು ತಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಬೇಕೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವನು ವಿರೋಧಿಸಿದನು. "ತಾಳ್ಮೆ, ಅವನು ತಾನೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡನು; ನಾನು ನಾಳೆ ಏನು ಮಾಡಬಹುದೆಂದು ನಾನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ."
ಅವನು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ, ಅವನು ಗುಸ್ಟಾವೊನನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ನೋಡಿದನು, ಸ್ವಲ್ಪ ಚಿಂತಿತನಾಗಿದ್ದನು ಮತ್ತು D. ಅಮೆಲಿಯಾ ಸ್ವತಃ ಅದೇ ರೀತಿ ನೋಡಿದನು. ಅವನು ನಗುತ್ತಾ ಒಳಗೆ ಹೋದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಕಾಣೆಯಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.
— ಏನೂ ಇಲ್ಲ.
— ಏನೂ ಇಲ್ಲವೇ? ಏಕೆ?
— ನಿಮ್ಮ ಕೈಯನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿ; ನಿನಗೇನೂ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲವೇ?
— ನನ್ನ ಕೈಚೀಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಗುಸ್ತಾವೊ ತನ್ನ ಜೇಬಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕದೆಯೇ ಹೇಳಿದ. ಯಾರಿಗಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಿದೆಯೇ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆಯೇ?
— ನಾನು ಅದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ, ಹೊನೊರಿಯೊ ಅವನಿಗೆ ಅದನ್ನು ಹಸ್ತಾಂತರಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿದನು.
ಗುಸ್ಟಾವೊ ಅವಸರದಿಂದ ಅದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ಅನುಮಾನದಿಂದ ನೋಡಿದನು. ಆ ನೋಟವು ಹೊನೊರಿಯೊಗೆ ಸ್ಟಿಲೆಟ್ಟೊದಿಂದ ಹೊಡೆತದಂತೆ ಹೊಡೆದಿದೆ; ಅವಶ್ಯಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ತುಂಬಾ ಹೋರಾಟದ ನಂತರ, ಇದು ದುಃಖದ ಬಹುಮಾನವಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ಕಟುವಾಗಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು; ಮತ್ತು, ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡೆ ಎಂದು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಅವನನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವನು ಅವನಿಗೆ ನಿಖರವಾದ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿದನು.
- ಆದರೆ ನೀವು ಅವಳನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದೀರಾ?
- ಇಲ್ಲ; ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಟಿಕೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆಭೇಟಿ.
ಹೊನೊರಿಯೊ ಎರಡು ಬಾರಿ ಸುತ್ತಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಊಟಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಶೌಚಾಲಯವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಹೋದರು. ನಂತರ ಗುಸ್ತಾವೊ ತನ್ನ ಕೈಚೀಲವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಹೊರತೆಗೆದು, ಅದನ್ನು ತೆರೆದು, ಒಂದು ಜೇಬಿಗೆ ಹೋದನು, ಇನ್ನೊಬ್ಬನು ತೆರೆಯಲು ಅಥವಾ ಓದಲು ಇಷ್ಟಪಡದ ಸಣ್ಣ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಡಿ. ಅಮೆಲಿಯಾಗೆ ನೀಡಿದನು, ಅವರು ಆತಂಕದಿಂದ ಮತ್ತು ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದರು. , ಅದನ್ನು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಹರಿದು ಹಾಕಿದರು.ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ ತುಣುಕುಗಳು: ಇದು ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರೀತಿಯ ಟಿಪ್ಪಣಿಯಾಗಿತ್ತು.
ಶ್ರೇಷ್ಠ ಲೇಖಕ ಮಚಾಡೊ ಡಿ ಅಸ್ಸಿಸ್ ಅವರಿಂದ ವಾಲೆಟ್ ಅನ್ನು 1884 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಎ ಎಸ್ಟಾನೊ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ನಿರೂಪಣೆಯು ಹೊನೊರಿಯೊ ಅನುಭವಿಸಿದ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ, ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಬಹಳಷ್ಟು ಸಾಲದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.
Honório ಹಣದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಕೈಚೀಲವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಮೌಲ್ಯದಂತೆ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ನೀಡಬೇಕಾದುದನ್ನು ಪಾವತಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ವಸ್ತುವು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಸೇರಿದೆ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡ ನಂತರ, ಅವನು ಅದನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಈ ಕಥೆಯ ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ, ನಾವು ಓದುವಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿದಂತೆ, ನಾವು ಚಿಕ್ಕತನದ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವಾರು ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಬಹುದು. XIX ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬೂರ್ಜ್ವಾ .
ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ಎಳೆಯಾಗಿ ಒಂದೇ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ಮಚಾಡೊ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಿಯೊ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಅವರು ಮೇಲ್ಮೈ, ನಿರರ್ಥಕತೆ, ದುರಾಶೆ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಭಿಚಾರದಂತಹ ವಿಷಯಗಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾರೆ .
6. ಬೇಟೆ - ಲಿಜಿಯಾ ಫಾಗುಂಡೆಸ್ ಟೆಲ್ಲೆಸ್
ಪ್ರಾಚೀನ ಅಂಗಡಿಯು ಅದರ ಕಳೆಗುಂದಿದ ವರ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ಪತಂಗ-ತಿನ್ನಲಾದ ಪುಸ್ತಕಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ಯಾಕ್ರಿಸ್ಟಿ ಎದೆಯ ವಾಸನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳ ತುದಿಯಿಂದ, ಮನುಷ್ಯನು ರಾಶಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದನುಚಿತ್ರಗಳು. ಪತಂಗವು ಹಾರಿತು ಮತ್ತು ಕತ್ತರಿಸಿದ ಕೈಗಳ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆದಿದೆ.
– ಉತ್ತಮ ಚಿತ್ರ – ಅವರು ಹೇಳಿದರು.
ಮುದುಕಿ ತನ್ನ ಬನ್‌ನಿಂದ ಹೇರ್‌ಪಿನ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಥಂಬ್‌ನೇಲ್ ಅನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಿದಳು. ಅವನು ತನ್ನ ಕೂದಲಿಗೆ ಹೇರ್‌ಪಿನ್ ಅನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದನು.
– ಇದು ಸ್ಯಾನ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೋ.
ಅವನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅಂಗಡಿಯ ಹಿಂಭಾಗದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಗೋಡೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ವಸ್ತ್ರದ ಕಡೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದನು. ಅವನು ಹತ್ತಿರ ಹೋದನು. ಮುದುಕಿಯೂ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಳು.
– ನೀವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ನಾನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ... ತುಂಬಾ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದೆ ನೀವು ಆ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಿರಿ.
ಮನುಷ್ಯನು ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಚಾಚಿದನು ವಸ್ತ್ರ, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಅದು ತಲುಪಲಿಲ್ಲ.
– ಇಂದು ಅದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ…
– ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆಯೇ? ಹಳೆಯ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಕನ್ನಡಕವನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿದಳು. ಅವನು ಧರಿಸಿರುವ ಮೇಲ್ಮೈ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಓಡಿಸಿದನು. – ತೀಕ್ಷ್ಣ, ಹೇಗೆ?
– ಬಣ್ಣಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಎದ್ದುಕಾಣುತ್ತವೆ. ನೀವು ಅವಳಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಹಾಕಿದ್ದೀರಾ?
ಮುದುಕಿ ಅವನನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿದಳು. ಮತ್ತು ಕತ್ತರಿಸಿದ ಕೈಗಳ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕೆಳಗೆ ನೋಡಿದೆ. ಮನುಷ್ಯನು ಬಿಂಬದಂತೆ ತೆಳುವಾಗಿ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದನು.
– ನಾನು ಏನನ್ನೂ ಉತ್ತೀರ್ಣನಾಗಲಿಲ್ಲ, ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ... ಏಕೆ ಕೇಳುತ್ತೀರಿ?
– ನಾನು ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆ.
- ಇಲ್ಲ, ಇಲ್ಲ, ನಾನು ಏನನ್ನೂ ಇಸ್ತ್ರಿ ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಆ ಸಜ್ಜು ಹಗುರವಾದ ಕುಂಚವನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ನೀವು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹಿಡಿದಿರುವ ಧೂಳು ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ, ಅವನು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ತಲೆಯಿಂದ ಪಿನ್ ಅನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದನು. ಅವನು ಅದನ್ನು ಚಿಂತನಶೀಲವಾಗಿ ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳ ನಡುವೆ ತಿರುಗಿಸಿದನು. ಮುಕ್ಸೋಕ್ಸೋ ಇತ್ತು:
– ಅದನ್ನು ತಂದವರು ಅಪರಿಚಿತರು, ಅವರಿಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಣದ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ನಾನು ಬಟ್ಟೆ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಹಾಳಾಗಿದೆ, ಖರೀದಿದಾರನನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ಕಷ್ಟ ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳಿದೆ, ಆದರೆಅವನು ತುಂಬಾ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದನು ... ನಾನು ಅದನ್ನು ಗೋಡೆಗೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಅದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ. ಮತ್ತು ಆ ಯುವಕನು ನನಗೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ.
– ಅಸಾಧಾರಣ…
ಮನುಷ್ಯನು ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೋ ಅಥವಾ ಅವನು ಅವಳಿಗೆ ಹೇಳಿದ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆಯೇ ಎಂದು ವಯಸ್ಸಾದ ಮಹಿಳೆಗೆ ಈಗ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. . ನುಣುಚಿಕೊಂಡರು. ಅವಳು ಬಾಬಿ ಪಿನ್‌ನಿಂದ ತನ್ನ ಉಗುರುಗಳನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಲು ಹಿಂತಿರುಗಿದಳು.
– ನಾನು ಅದನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬಹುದು, ಆದರೆ ನಾನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ, ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ಸಡಿಲವಾದಾಗ, ಅದು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಬೀಳಬಹುದು.
ಮನುಷ್ಯ ಸಿಗರೇಟನ್ನು ಹೊತ್ತಿಸಿದನು. ಅವಳ ಕೈ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು. ಯಾವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ದೇವರೇ! ಅವರು ಅದೇ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಯಾವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಿ?…
ಇದು ಬೇಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬೇಟೆಗಾರನು ಎಳೆದ ಬಿಲ್ಲಿನೊಂದಿಗೆ ದಪ್ಪವಾದ ಗುಂಪನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಆಳವಾದ ಸಮತಲದಲ್ಲಿ, ಎರಡನೇ ಬೇಟೆಗಾರ ಕಾಡಿನ ಮರಗಳ ಮೂಲಕ ಇಣುಕಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು, ಆದರೆ ಇದು ಕೇವಲ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಸಿಲೂಯೆಟ್ ಆಗಿತ್ತು, ಅವರ ಮುಖವು ಮಸುಕಾದ ಬಾಹ್ಯರೇಖೆಗೆ ಇಳಿದಿತ್ತು. ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಮೊದಲ ಬೇಟೆಗಾರ, ಅವನ ಗಡ್ಡವು ಹಾವುಗಳ ಗುಂಪಿನಂತೆ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆ, ಅವನ ಸ್ನಾಯುಗಳು ಉದ್ವಿಗ್ನಗೊಂಡವು, ಬಾಣದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಆಟವು ಎದ್ದೇಳಲು ಕಾಯುತ್ತಿದೆ.
ಮನುಷ್ಯನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನ ನೋಟವು ಬಿರುಗಾಳಿಯ ಆಕಾಶದ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿದ್ದ ವಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಅಲೆದಾಡಿತು. ಬಟ್ಟೆಯ ಪಾಚಿ-ಹಸಿರು ಬಣ್ಣವನ್ನು ವಿಷಪೂರಿತವಾಗಿ, ಎಲೆಗಳಿಂದ ಸ್ರವಿಸುವ ಗಾಢ-ನೇರಳೆ ಕಲೆಗಳು ಕಂಡುಬಂದವು, ಬೇಟೆಗಾರನ ಬೂಟುಗಳ ಮೇಲೆ ಜಾರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ದ್ರವದಂತೆ ನೆಲಕ್ಕೆ ಹರಡಿತು. ಆಟವನ್ನು ಮರೆಮಾಡಿದ ಕ್ಲಂಪ್ ಕೂಡ ಅದೇ ಹೊಂದಿತ್ತುಕಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಅದು ವಿನ್ಯಾಸದ ಭಾಗವಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಸಮಯದ ಸರಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿರಬಹುದು.
– ಇಂದು ಎಲ್ಲವೂ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ - ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು. – ಇದು ಹಾಗೆ… ಆದರೆ ಇದು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ ಅಲ್ಲವೇ?
ಮುದುಕಿಯ ನೋಟವು ಬಿಗಿಯಾಯಿತು. ಅವನು ತನ್ನ ಕನ್ನಡಕವನ್ನು ತೆಗೆದು ಮತ್ತೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡನು.
– ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ.
– ನಿನ್ನೆ ಅವನು ಬಾಣವನ್ನು ಹಾರಿಸಿದ್ದಾನೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂದು ನಿಮಗೆ ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ…
– ಯಾವ ಬಾಣ? ನೀವು ಯಾವುದೇ ಬಾಣಗಳನ್ನು ನೋಡಬಹುದೇ?
– ಕಮಾನಿನ ಮೇಲಿರುವ ಆ ಚಿಕ್ಕ ಚುಕ್ಕೆ... ಮುದುಕಿ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟಳು.
– ಆದರೆ ಅದು ಪತಂಗ ರಂಧ್ರವಲ್ಲವೇ? ಅಲ್ಲಿ ನೋಡು, ಆಗಲೇ ಗೋಡೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ, ಆ ಪತಂಗಗಳು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತವೆ - ಅವನು ಆಕಳಿಕೆಯನ್ನು ಮರೆಮಾಚಿದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಉಣ್ಣೆಯ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಶಬ್ದವಿಲ್ಲದೆ ಹೊರಟುಹೋದನು. ಅವನು ವಿಚಲಿತನಾದ ಸನ್ನೆಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದನು: – ಅಲ್ಲಿ ಆರಾಮವಾಗಿರು, ನಾನು ನನ್ನ ಚಹಾವನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಸಿಗರೇಟನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟನು. ಅವನು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಬೂಟಿನ ಅಡಿಭಾಗದ ಮೇಲೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ. ನೋವಿನ ಸಂಕೋಚನದಲ್ಲಿ ಅವನು ತನ್ನ ದವಡೆಗಳನ್ನು ಬಿಗಿಗೊಳಿಸಿದನು. ನಾನು ಈ ಕಾಡು, ಈ ಬೇಟೆಗಾರ, ಈ ಆಕಾಶವನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ - ನನಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿತ್ತು, ಚೆನ್ನಾಗಿ! ಅವನ ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಗಳಲ್ಲಿ ನೀಲಗಿರಿ ಮರಗಳ ಸುಗಂಧವನ್ನು ಅವನು ಬಹುತೇಕ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದನು, ಮುಂಜಾನೆಯ ತೇವದ ಚಳಿಯು ತನ್ನ ಚರ್ಮವನ್ನು ಕಚ್ಚುವಂತೆ ಅವನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದನು, ಓಹ್, ಈ ಮುಂಜಾನೆ! ಯಾವಾಗ? ಅವನು ಅದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದನು, ಹಸಿರು ಆಕಾಶದಿಂದ ದಟ್ಟವಾಗಿ ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅದೇ ಆವಿಯನ್ನು ಉಸಿರಾಡಿದನು ... ಅಥವಾ ಅದು ನೆಲದಿಂದ ಏರುತ್ತಿದೆಯೇ? ಗುಂಗುರು ಗಡ್ಡದ ಬೇಟೆಗಾರ ಮುಸುಕುಧಾರಿಯಾಗಿ ದುಷ್ಟತನದಿಂದ ನಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಬೇಟೆಗಾರನೇ? ಅಥವಾ ಅಲ್ಲಿರುವ ಒಡನಾಡಿ, ಮರಗಳ ಮೂಲಕ ಇಣುಕಿ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಮುಖವಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿ? ನಿಂದ ಒಂದು ಪಾತ್ರವಸ್ತ್ರ. ಆದರೆ ಯಾವುದು? ಅವನು ಆಟವು ಅಡಗಿದ್ದ ಕ್ಲಂಪ್ ಅನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿದನು. ಕೇವಲ ಎಲೆಗಳು, ಮೌನ ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳು ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿವೆ. ಆದರೆ, ಎಲೆಗಳ ಹಿಂದೆ, ಕಲೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಆಟದ ಪ್ಯಾಟಿಂಗ್ ಫಿಗರ್ ಅನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಪಲಾಯನ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಅವಕಾಶಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವರು ಭಯಭೀತರಾಗಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ವಿಷಾದಿಸಿದರು. ಸಾವಿನ ಹತ್ತಿರ! ಅವನು ಮಾಡಿದ ಸಣ್ಣ ಚಲನೆ, ಮತ್ತು ಬಾಣ ... ಮುದುಕಿ ಅದನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಹುಳು ತಿಂದ ಚುಕ್ಕೆಯಂತೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಬಿಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ತೂಗುಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟ ಧೂಳಿನ ಕಣಕ್ಕಿಂತ ತೆಳುವಾಗಿದೆ. .
ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಬೆವರು ಒರೆಸಿಕೊಂಡು, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಕೆಲವು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋದನು. ಈಗ ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಶಾಂತಿ ಬಂದಿತು, ಈಗ ಅವನು ಬೇಟೆಯ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇದು ನಿರ್ಜೀವ ಶಾಂತಿಯಾಗಿತ್ತು, ಎಲೆಗಳಂತೆಯೇ ಅದೇ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತುಕ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು. ಅವನು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದನು. ಪೇಂಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿದವರು ಪೇಂಟರ್ ಆಗಿದ್ದರೆ? ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಚೀನ ವಸ್ತ್ರಗಳು ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳ ಪುನರುತ್ಪಾದನೆಗಳಾಗಿವೆ, ಅಲ್ಲವೇ? ಅವನು ಮೂಲ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಅವನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಇಡೀ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಅದರ ಸೂಕ್ಷ್ಮದಲ್ಲಿ ಪುನರುತ್ಪಾದಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು: ಮರಗಳ ಬಾಹ್ಯರೇಖೆ, ನಿದ್ರಾಜನಕ ಆಕಾಶ, ಕಪ್ಪು ಗಡ್ಡವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬೇಟೆಗಾರ, ಕೇವಲ ಸ್ನಾಯುಗಳು ಮತ್ತು ನರಗಳು ಕ್ಲಂಪ್… “ಆದರೆ ನಾನು ಬೇಟೆಯಾಡುವುದನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸಿದರೆ ! ನಾನೇಕೆ ಅಲ್ಲಿರಬೇಕು?”
ಅವನು ಕರವಸ್ತ್ರವನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಿಗೆ ಒತ್ತಿದನು. ವಾಕರಿಕೆ. ಆಹ್, ನಾನು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಘೋರ ಪರಿಚಿತತೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಬಹುದಾದರೆ, ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ... ನಾನು ಕೇವಲ ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನಾಗಿದ್ದರೆ, ನೋಡುವ ಮತ್ತು ಹಾದುಹೋಗುವ ರೀತಿಯೇನು? ಇದು ಒಂದು ಊಹೆ ಅಲ್ಲವೇ? ಇನ್ನೂ ಹೊಂದಬಹುದುಒಂದು ವಿಷಯ ಇತ್ತು, ಹೌದಾ? ಎಂದು ತಂದೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದರು. — ಮುಂದಿನ ಶನಿವಾರ, ನಾವು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ… ಡೀಲ್?
— ಈಗ ಲಸಾಂಜ, ಸರಿ, ಡ್ಯಾಡಿ?
— ನಾನು ತೃಪ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ಅಂತಹ ಅದ್ಭುತ ಸೀಗಡಿಗಳು! ಆದರೆ ನೀವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತಿನ್ನಲು ಹೋಗುತ್ತೀರಾ?
- ನಾನು ಮತ್ತು ನೀವು, ಸರಿಯೇ?
- ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯೇ, ನಾನು…
— ನೀವು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬರಬೇಕು, ನೀವು ಕೇಳುತ್ತೀರಾ? ಅವನು ಲಸಾಂಜವನ್ನು ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ತಂದೆ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಮಾಣಿಯನ್ನು ಕರೆದು ಆದೇಶಿಸಿದ. ಆಗ ಪಕ್ಕದ ಟೇಬಲ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದ ದಂಪತಿಗಳು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದರು. ಕೋಣೆಯ ಉಳಿದವರು ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರು. ತಂದೆಗೆ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿ, ನಿರ್ಭಯ. ಸಂಯೋಗದಲ್ಲಿ, ಯುವ ಶಕ್ತಿಯು ತತ್ತರಿಸಿದರೆ, ಅತಿ-ಯುವ ಶಕ್ತಿಯು ಪೂರ್ಣ ಬಲದಿಂದ ಬರುತ್ತಿದೆ.
ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಬರಹಗಾರ ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಡ್ರಮ್ಮಂಡ್ ಡಿ ಆಂಡ್ರೇಡ್ ಅವರ ಈ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುವ ಕಥಾವಸ್ತುವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯ ನಡುವೆ 4 ವರ್ಷದ ಮಗಳು.
ಇಲ್ಲಿ, ಡ್ರಮ್ಮಂಡ್ ಮಗುವಿನ ನಿರ್ಣಯ ಮತ್ತು ಒಳನೋಟವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ , ಅವನು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ದೃಢವಾಗಿ ಹೇರುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಹಾಸ್ಯ ತುಂಬಿದ ಕಥಾವಸ್ತುವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅಂತಹ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿ ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಅಸಮಾಧಾನದ ವಿರುದ್ಧವೂ ಅವಳು ಬಯಸಿದ್ದನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡಳು ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಮನೋಹರವು ನಿಖರವಾಗಿ ಬಲವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸದಲ್ಲಿದೆ. ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗಿಯ "ಗಾತ್ರ". ಹೀಗಾಗಿ, ಡ್ರಮ್ಮಂಡ್ "ಅಲ್ಟ್ರೇಯಂಗ್" ಶಕ್ತಿಯ ಶಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಕಥೆ ಪ್ರಕಟವಾದ ಪುಸ್ತಕವು ನಿಖರವಾಗಿ ದಿ ಅಲ್ಟ್ರಾಯಂಗ್ ಪವರ್ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಕಟಿತ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಲೇಖಕರಿಂದ 60 ಮತ್ತು 70 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ.
ತಮಾಷೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಮತ್ತುಮೂಲದಲ್ಲಿ ವರ್ಣಚಿತ್ರವನ್ನು ನೋಡಿದೆ, ಬೇಟೆಯು ಒಂದು ಕಾದಂಬರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಅಲ್ಲ. “ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಬಳಸುವ ಮೊದಲು...” – ಅವನು ಗೊಣಗಿದನು, ಕರವಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಒರೆಸಿದನು.
ಅವನು ತನ್ನ ಕೂದಲಿನಿಂದ ಎಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ ಅವನು ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಸೆದನು, ಇಲ್ಲ, ಅವನು ಹೊರಗೆ ಉಳಿದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಒಳಗೆ , ದೃಶ್ಯಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿದೆ! ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ದಿನಕ್ಕಿಂತ ಎಲ್ಲವೂ ಏಕೆ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ, ಕತ್ತಲೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಬಣ್ಣಗಳು ಏಕೆ ಬಲವಾಗಿವೆ? ಲ್ಯಾಂಡ್‌ಸ್ಕೇಪ್‌ನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡ ಮೋಹವು ಈಗ ಏಕೆ ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿ, ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಂಡಿದೆ?…
ಅವನು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ, ಅವನ ಕೈಗಳನ್ನು ಅವನ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬಿಗಿದುಕೊಂಡನು. ಅವನು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದ. ಅವಳ ದೇಹವು ನಜ್ಜುಗುಜ್ಜಾಗಿದೆ, ಅವಳ ಕಣ್ಣುರೆಪ್ಪೆಗಳು ಭಾರವಾದವು. ನಾನು ಮಲಗಲು ಹೋದರೆ ಏನು? ಆದರೆ ಅವನು ನಿದ್ರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು, ಅವನು ಈಗಾಗಲೇ ನಿದ್ರಾಹೀನತೆಯನ್ನು ತನ್ನ ನೆರಳಿನಂತೆಯೇ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಜಾಕೆಟ್‌ನ ಕಾಲರ್ ಅನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸಿದನು. ಈ ಚಳಿ ನಿಜವೇ? ಅಥವಾ ವಸ್ತ್ರದ ತಣ್ಣನೆಯ ನೆನಪಾ? "ಎಷ್ಟು ಹುಚ್ಚ!... ಮತ್ತು ನಾನು ಹುಚ್ಚನಲ್ಲ", ಅವರು ಅಸಹಾಯಕ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಮುಕ್ತಾಯಗೊಳಿಸಿದರು. ಇದು ಸುಲಭ ಪರಿಹಾರವಾಗಲಿದೆ. “ಆದರೆ ನಾನು ಹುಚ್ಚನಲ್ಲ.”.
ಅವನು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡಿದನು, ಚಿತ್ರಮಂದಿರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು, ನಂತರ ಅವನು ಹೊರಟುಹೋದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ, ಅವನು ಪುರಾತನ ಅಂಗಡಿಯ ಮುಂದೆ ಇದ್ದನು, ಅವನ ಮೂಗು ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಚಪ್ಪಟೆಯಾಯಿತು. , ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ನೋಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಅವನು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಎಸೆದು ಕತ್ತಲನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದನು. ಮುದುಕಿಯ ನಡುಗುವ ಧ್ವನಿ ದಿಂಬಿನ ಒಳಗಿನಿಂದ ಬಂದಂತೆ ತೋರಿತು, ಉಣ್ಣೆಯ ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ ಒಂದು ವಿಕಾರವಾದ ಧ್ವನಿ: “ಏನು ಬಾಣ? ನಾನು ನೋಡುತ್ತಿಲ್ಲಬಾಣವಿಲ್ಲ…” ಧ್ವನಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವ ಪತಂಗಗಳ ಗೊಣಗಾಟವು ಕೇಳಿಸಿತು. ಹತ್ತಿಯು ಹಸಿರಿನ, ಕಾಂಪ್ಯಾಕ್ಟ್ ನೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡಿರುವ ನಗುವನ್ನು ಮಫಿಲ್ ಮಾಡಿತು, ಪಟ್ಟಿಯ ಅಂಚಿಗೆ ಓಡುವ ಕಲೆಗಳಿರುವ ಬಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಸುಕಿತು. ಅವನು ಎಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಓಡಿಹೋಗಲು ಬಯಸಿದನು, ಆದರೆ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿತು. ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಹಳ್ಳದ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಹಸಿರು-ಕಪ್ಪು ಗಂಟುಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುವ ಹಾವುಗಳನ್ನು ಅವನು ಮಾಡಬಲ್ಲನು. ಅವನು ತನ್ನ ಗಲ್ಲವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು. "ನಾನು ಬೇಟೆಗಾರನಾ?" ಆದರೆ ಗಡ್ಡದ ಬದಲಿಗೆ ಅವರು ರಕ್ತದ ಸ್ನಿಗ್ಧತೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು.
ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಕಿರುಚಾಟದೊಂದಿಗೆ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡನು, ಅದು ಮುಂಜಾನೆಯವರೆಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿತು. ಬೆವರು ಸುರಿಸಿದ ಮುಖವನ್ನು ಒರೆಸಿಕೊಂಡರು. ಆಹ್, ಆ ಶಾಖ ಮತ್ತು ಶೀತ! ಅವನು ಹಾಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡನು. ವಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಕುಶಲಕರ್ಮಿ ಆಗಿದ್ದರೆ? ನಾನು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೋಡಬಲ್ಲೆ, ತುಂಬಾ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ, ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ, ನಾನು ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಚಾಚಿದರೆ, ನಾನು ಎಲೆಗಳನ್ನು ಎಚ್ಚರಗೊಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಅವನು ತನ್ನ ಮುಷ್ಟಿಯನ್ನು ಬಿಗಿದನು. ಅದು ಅದನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ, ಆ ಅಸಹ್ಯವಾದ ಚಿಂದಿ ಆಚೆಗೆ ಇನ್ನೇನೋ ಇತ್ತು ಎಂಬುದು ನಿಜವಲ್ಲ, ಎಲ್ಲವೂ ಧೂಳಿನಿಂದ ಹಿಡಿದ ಬಟ್ಟೆಯ ಆಯತವಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ಮಾಡಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಅದನ್ನು ಊದುವುದು, ಅದನ್ನು ಊದುವುದು!
ಅವನಿಗೆ ಅಂಗಡಿಯ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಮುದುಕಿ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅವಳು ವ್ಯಂಗ್ಯವಾಗಿ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕಳು:
– ನೀವು ಇಂದು ಬೇಗನೆ ಎದ್ದಿದ್ದೀರಿ.
– ನೀವು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಿರಬೇಕು, ಆದರೆ…
– ನಾನು ಇನ್ನು ಆಶ್ಚರ್ಯಪಡುವುದಿಲ್ಲ, ಯುವಕ. ನೀವು ಒಳಗೆ ಬರಬಹುದು, ನೀವು ಬರಬಹುದು, ನಿಮಗೆ ದಾರಿ ಗೊತ್ತು…
“ನನಗೆ ದಾರಿ ಗೊತ್ತು” – ಅವರು ಪೀಠೋಪಕರಣಗಳ ನಡುವೆ ಗೊಣಗಿದರು, ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದರು, ಕೋಪಗೊಂಡರು. ನಿಲ್ಲಿಸಿದ. ಇದು ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಗಳನ್ನು ಹಿಗ್ಗಿಸಿತು. ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ವಾಸನೆ, ಅದು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತುಆ ವಾಸನೆ? ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅಂಗಡಿ ಏಕೆ ಮಸುಕಾಗಿದೆ? ಅಪಾರವಾದ, ನಿಜವಾದ, ಕೇವಲ ವಸ್ತ್ರವು ನೆಲದಾದ್ಯಂತ, ಚಾವಣಿಯಾದ್ಯಂತ ಗುಟ್ಟಾಗಿ ಹರಡುತ್ತದೆ, ಅದರ ಹಸಿರು ಕಲೆಗಳಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಆವರಿಸುತ್ತದೆ. ಅವನು ಹಿಂತಿರುಗಲು ಬಯಸಿದನು, ಬೀರು ಹಿಡಿದು, ಒದ್ದಾಡಿದನು, ಇನ್ನೂ ವಿರೋಧಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಕಾಲಮ್ ಕಡೆಗೆ ತನ್ನ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಚಾಚಿದನು. ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಕೊಂಬೆಗಳ ನಡುವೆ ಮುಳುಗಿ ಮರದ ಕಾಂಡದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಜಾರಿದವು, ಅದು ಕಾಲಮ್ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಮರವಾಗಿತ್ತು! ಅವನು ಸುತ್ತಲೂ ಕಾಡು ನೋಟವನ್ನು ಎಸೆದನು: ಅವನು ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ತೂರಿಕೊಂಡನು, ಅವನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿದ್ದನು, ಅವನ ಪಾದಗಳು ಕೆಸರಿನಿಂದ ಭಾರವಾಗಿದ್ದವು, ಅವನ ಕೂದಲು ಇಬ್ಬನಿಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು. ಸುತ್ತಲೂ, ಎಲ್ಲವೂ ನಿಂತುಹೋಯಿತು. ಸ್ಥಿರ. ಮುಂಜಾನೆಯ ನಿಶ್ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಹಕ್ಕಿಯ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಅಲ್ಲ, ಎಲೆಯ ಕಲರವ. ಅವನು ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಬಾಗಿದ. ಅದು ಬೇಟೆಗಾರನೇ? ಅಥವಾ ಬೇಟೆಯಾ? ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ಅವನು ಮರಗಳ ನಡುವೆ ನಿಲ್ಲದೆ ಓಡಬೇಕು, ಬೇಟೆಯಾಡಬೇಕು ಅಥವಾ ಬೇಟೆಯಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಅಥವಾ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತೇನೋ?... ಹೊಗೆಯಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮುಖಕ್ಕೆ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿ, ಕುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ ಹರಿದ ಬೆವರನ್ನು ಅಂಗಿ ಪಟ್ಟಿಯ ಮೇಲೆ ಒರೆಸಿಕೊಂಡ. ಅವನ ಒಡೆದ ತುಟಿಯಿಂದ ರಕ್ತ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.
ಅವನು ಬಾಯಿ ತೆರೆದನು. ಮತ್ತು ನೆನಪಾಯಿತು. ಅವನು ಕಿರುಚುತ್ತಾ ಟಸ್ಸಾಕ್‌ಗೆ ಪಾರಿವಾಳ ಮಾಡಿದನು. ಅವನು ಎಲೆಗಳನ್ನು ಚುಚ್ಚುವ ಬಾಣದ ಸೀಟಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದನು, ನೋವು!
“ಇಲ್ಲ…” – ಅವನು ತನ್ನ ಮೊಣಕಾಲುಗಳ ಮೇಲೆ ನರಳಿದನು. ಅವರು ಇನ್ನೂ ವಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಮತ್ತು ಅವನು ಉರುಳಿದನು, ಸುತ್ತಿಕೊಂಡನು, ಅವನ ಕೈಗಳು ಅವನ ಹೃದಯವನ್ನು ಹಿಡಿದಿವೆ.
ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕಥೆಯನ್ನು Mistérios ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ 2000 ರಿಂದ, ಲಿಜಿಯಾ ಫಗುಂಡೆಸ್ ಟೆಲ್ಲೆಸ್, ಸಾವೊ ಪಾಲೊದಿಂದ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಅದರಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಂಕಟವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತೇವೆಹಳೆಯ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಭ್ರಮೆಗಳು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಹಿಂದಿನದನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ತುರ್ತು ಅಗತ್ಯದಿಂದ ಪೀಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿ .
ಕಥನವು ಹೆಚ್ಚು ನಾಟಕೀಯವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾಯಕನ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಬೆರೆಸುತ್ತದೆ ಈವೆಂಟ್‌ಗಳು, ಸಿನಿಮೀಯ ಮತ್ತು ಶಾಂತ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.
ಟಿವಿ ಕಲ್ಚುರಾದಲ್ಲಿ ಕಥೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುವಾಗ ಆಂಟೋನಿಯೊ ಅಬುಜಮ್ರಾ ಅವರ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿ:
ದಿ ಹಂಟ್, ಲಿಜಿಯಾ ಫಗುಂಡೆಸ್ ಟೆಲ್ಲೆಸ್ - ಕಾಂಟೋಸ್ ಡ ಮೆಯಾ-ನೋಯಿಟ್ನಿಷ್ಕಪಟ, ನಾವು ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಯೌವನದ ಶಕ್ತಿಯ ರೂಪಕಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಬಹುದು, ಏಕೆಂದರೆ ದೇಶವು ಮಿಲಿಟರಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ ಕರಾಳ ಅವಧಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಯುವಜನರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗವು ಮಿತಿಮೀರಿದ ಮತ್ತು ನಿರಂಕುಶಾಧಿಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಎದ್ದಿದೆ ಆಡಳಿತದ.2. ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಲೆಯು ಅವರಿಂದಲೇ ತುಂಬಿತ್ತು - ಮರೀನಾ ಕೋಲಸಂತಿ
ಪ್ರತಿದಿನ, ಮೊದಲ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸೂರ್ಯನಲ್ಲಿ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಮಗಳು ಮನೆ ಬಾಗಿಲಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಮತ್ತು ಮಗಳ ತಲೆಯನ್ನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿ, ತಾಯಿ ತನ್ನ ಪರೋಪಜೀವಿಗಳನ್ನು ಆರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು.
ಚಾಣಾಕ್ಷ ಬೆರಳುಗಳು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸವನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದವು. ಅವರು ನೋಡುವಂತೆ, ಅವರು ಕೂದಲಿನ ಮೇಲೆ ಗಸ್ತು ತಿರುಗಿದರು, ಎಳೆಗಳನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದರು, ಎಳೆಗಳ ನಡುವೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರು, ಚರ್ಮದ ನೀಲಿ ಬೆಳಕನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದರು. ಮತ್ತು ಅವರ ಮೃದುವಾದ ಸುಳಿವುಗಳ ಲಯಬದ್ಧ ಪರ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಣ್ಣ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದರು, ತಮ್ಮ ಉಗುರುಗಳಿಂದ ಲಘುವಾಗಿ ಗೀಚುತ್ತಿದ್ದರು, ಕೆಫೂನೆ ಮುದ್ದು.
ಅಮ್ಮನ ಸ್ಕರ್ಟ್ನ ಕಪ್ಪು ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ಹೂತು, ಅವಳ ಕೂದಲು ಹರಿಯಿತು ಅವಳ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ, ಮಗಳು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ನರಳಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಳು, ಆದರೆ ಆ ಬೆರಳುಗಳ ಟ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಸಾಜ್ ಅವಳ ತಲೆಯನ್ನು ಭೇದಿಸುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು, ಮತ್ತು ಬೆಳಗಿನ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಶಾಖವು ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿತು.
ಇದು ಬಹುಶಃ ಆಕ್ರಮಿಸಿದ ಅರೆನಿದ್ರಾವಸ್ಥೆಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿರಬಹುದು ಆಕೆಯು, ಇತರ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಯಾರು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಸಂತೋಷಕರ ಶರಣಾಗತಿ, ಆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ - ಬಹುಶಃ, ಸ್ವಲ್ಪ ಎಳೆತವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ - ತಾಯಿ, ದುರಾಸೆಯಿಂದ ಕತ್ತಿನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದಾಗ, ಹೆಬ್ಬೆರಳು ಮತ್ತು ತೋರುಬೆರಳಿನ ನಡುವೆ ತನ್ನ ಪತ್ತೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದಳು. ಮತ್ತು, ವಿಜಯದ ಸೂಚಕದಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪು ಮತ್ತು ಹೊಳೆಯುವ ದಾರದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅದನ್ನು ಎಳೆದು, ಹೊರತೆಗೆದಮೊದಲ ಆಲೋಚನೆ.
ಕೆಫೂನೆ ಮತ್ತು ಆರೈಕೆಯ ಮಿಶ್ರಣವಾಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ತನ್ನ ಮಗಳ ಕೂದಲಿನಿಂದ ಪರೋಪಜೀವಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವಲ್ಲಿ ತಾಯಿಯ ನಿಖರವಾದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಈ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರತರಲಾಗಿದೆ. ಮರೀನಾ ಕೊಲಸಾಂಟಿ ಬರೆದ ಈ ಪಠ್ಯವನ್ನು 1986 ರಿಂದ ಕಾಂಟೋಸ್ ಡಿ ಅಮೋರ್ ಟಾರ್ಡೆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಇಟಾಲಿಯನ್-ಬ್ರೆಜಿಲಿಯನ್ ಬರಹಗಾರ ಮಾತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೇಗೆ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಕುತೂಹಲಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ನಿರೂಪಣೆಯನ್ನು ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿವರಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಮಗಳ ನಡುವಿನ ನಿಕಟ ಕ್ಷಣವನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸನ್ನಿವೇಶವು ಅನೇಕ ಓದುಗರನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಗುರುತಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಕೂಡ ಇದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಪರೋಪಜೀವಿಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವ ಅಹಿತಕರ ಚಟುವಟಿಕೆಯು ಸಹ ಕೋಮಲ ಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ. ಹುಡುಗಿ ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಆರೈಕೆಗೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಾಳೆ, ಅವಳು ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವಾಗ ಮತ್ತು ಆಲೋಚನೆಯ ಸ್ಪಷ್ಟತೆಯ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ಕ್ರಾನಿಕಲ್ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಮಾಡಬಾರದು, ಮರೀನಾ ಕೊಲನ್ಸಾಂಟಿ ಅವರಿಂದ
3 . ಕಾರ್ನೀವಲ್‌ನ ಅವಶೇಷಗಳು - ಕ್ಲಾರಿಸ್ ಲಿಸ್ಪೆಕ್ಟರ್
ಇಲ್ಲ, ಈ ಕೊನೆಯ ಕಾರ್ನೀವಲ್‌ನಿಂದ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇದು ನನ್ನನ್ನು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಬೂದಿ ಬುಧವಾರಗಳಿಗೆ ಏಕೆ ಸಾಗಿಸಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿ ಸರ್ಪ ಮತ್ತು ಕಾನ್ಫೆಟ್ಟಿಯ ಅವಶೇಷಗಳು ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಂದು ಅಥವಾ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಸಂತ ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ಮುಸುಕನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಚರ್ಚ್ಗೆ ಹೋದರು, ಕಾರ್ನೀವಲ್ ಅನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಅತ್ಯಂತ ಖಾಲಿ ಬೀದಿಯನ್ನು ದಾಟಿದರು. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷದವರೆಗೆ. ಮತ್ತು ಪಕ್ಷವು ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಹೇಗೆ ವಿವರಿಸುವುದುನನ್ನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ದ ಆತ್ಮೀಯ? ದೊಡ್ಡ ಕಡುಗೆಂಪು ಗುಲಾಬಿಯಾಗಿದ್ದ ಮೊಗ್ಗಿನಿಂದ ಜಗತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ತೆರೆದುಕೊಂಡಂತೆ. ರೆಸಿಫೆಯ ಬೀದಿಗಳು ಮತ್ತು ಚೌಕಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸಿದಂತೆ. ನನ್ನಲ್ಲಿ ರಹಸ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಆನಂದದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಮಾನವ ಧ್ವನಿಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಿವೆಯಂತೆ. ಕಾರ್ನೀವಲ್ ನನ್ನದು, ನನ್ನದು.
ಆದಾಗ್ಯೂ, ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಅದರಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಮಕ್ಕಳ ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಡ್ರೆಸ್ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಅವರು ನಾನು ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಟೌನ್‌ಹೌಸ್‌ನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಬುಡದಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು 11 ಗಂಟೆಯವರೆಗೆ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು, ಇತರರು ತಮ್ಮನ್ನು ಆನಂದಿಸುವುದನ್ನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ನೋಡಿದರು. ಆಗ ನಾನು ಗಳಿಸುವ ಎರಡು ಅಮೂಲ್ಯ ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಮೂರು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಉಳಿಯಲು ದುರಾಶೆಯಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿ: ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯ ಲಾಂಚರ್ ಮತ್ತು ಕಾನ್ಫೆಟ್ಟಿಯ ಚೀಲ. ಓಹ್, ಬರೆಯಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನನ್ನ ಹೃದಯವು ಎಷ್ಟು ಕತ್ತಲೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾನು ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ, ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದರೂ, ನಾನು ತುಂಬಾ ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾಗಿದ್ದೆನೆಂದರೆ, ಬಹುತೇಕ ಯಾವುದೂ ನನ್ನನ್ನು ಸಂತೋಷದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.
ಮತ್ತು ಮುಖವಾಡಗಳು? ನಾನು ಭಯಭೀತನಾಗಿದ್ದೆ, ಆದರೆ ಇದು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯವಾದ ಭಯವಾಗಿತ್ತು ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ಮಾನವನ ಮುಖವು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಮುಖವಾಡವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ನನ್ನ ಆಳವಾದ ಅನುಮಾನವನ್ನು ಪೂರೈಸಿತು. ನನ್ನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳ ಬುಡದಲ್ಲಿರುವ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಮುಸುಕುಧಾರಿ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ, ನಾನು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನನ್ನ ಆಂತರಿಕ ಪ್ರಪಂಚದೊಂದಿಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇನೆ, ಅದು ಕೇವಲ ಎಲ್ವೆಸ್ ಮತ್ತು ಮೋಡಿಮಾಡಿದ ರಾಜಕುಮಾರರಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜನರೊಂದಿಗೆ. ಮುಖವಾಡ ಧರಿಸಿದ ಜನರೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಭಯವೂ ಸಹ, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ನನಗೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು.
ನಾನು ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲಅವರು ಊಹಿಸಿದರು: ನನ್ನ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ತಾಯಿಯ ಚಿಂತೆಯ ನಡುವೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಮಕ್ಕಳ ಕಾರ್ನೀವಲ್ಗೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಅಸಹ್ಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದ ನನ್ನ ನೇರ ಕೂದಲನ್ನು ಸುರುಳಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತುವಂತೆ ನಾನು ನನ್ನ ಸಹೋದರಿಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಕೇಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಕೂದಲು ಉದುರುವ ವ್ಯಾನಿಟಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ. ಆ ಮೂರು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಸಹೋದರಿ ಇನ್ನೂ ಹುಡುಗಿಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ನನ್ನ ತೀವ್ರವಾದ ಕನಸಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಳು - ದುರ್ಬಲ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಬಿಡಲು ನಾನು ಕಾಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ - ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬಾಯಿಗೆ ತುಂಬಾ ಬಲವಾದ ಲಿಪ್‌ಸ್ಟಿಕ್‌ನಿಂದ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿ, ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ರೂಜ್ ಹಾಯಿಸಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀಲಿಂಗವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದೆ, ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಿಂದ ನಾನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡೆ.
ಆದರೆ ಇತರರಿಗಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಕಾರ್ನೀವಲ್ ಇತ್ತು. ಎಷ್ಟು ಪವಾಡವೆಂದರೆ ನನಗೆ ಇಷ್ಟು ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಂಬಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ, ನಾನು, ಈಗಾಗಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೇಳಲು ಕಲಿತಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನ ತಾಯಿ ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ವೇಷಭೂಷಣದ ಹೆಸರು ರೋಸಾ. ಆ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ, ಅವರು ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ಕ್ರೆಪ್ ಪೇಪರ್‌ನ ಹಾಳೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದ್ದರು, ಅದರೊಂದಿಗೆ ಅವರು ಹೂವಿನ ದಳಗಳನ್ನು ಅನುಕರಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಮೌತ್ ಅಗಾಪೆ, ನಾನು ಫ್ಯಾಂಟಸಿ ಆಕಾರವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ರಚಿಸುವುದನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಿದೆ. ಕ್ರೆಪ್ ಪೇಪರ್ ದೂರದಿಂದಲೂ ದಳಗಳನ್ನು ಹೋಲದಿದ್ದರೂ, ಇದು ನಾನು ನೋಡಿದ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರವಾದ ವೇಷಭೂಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಭಾವಿಸಿದೆ.
ಆಗ, ಸರಳವಾದ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ, ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಸಂಭವಿಸಿತು: ಸಾಕಷ್ಟು ಇತ್ತು ಕ್ರೇಪ್ ಪೇಪರ್ ಉಳಿದಿದೆ. ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನ ತಾಯಿ - ಬಹುಶಃ ನನ್ನ ಮೂಕ ಮನವಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಡುವುದು, ನನ್ನ ಮೂಕ ಅಸೂಯೆ ಹತಾಶೆ, ಅಥವಾ ಬಹುಶಃ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿಒಳ್ಳೆಯತನ, ಕಾಗದ ಉಳಿದಿದ್ದರಿಂದ - ಉಳಿದ ವಸ್ತುಗಳೊಂದಿಗೆ ನನಗೂ ಗುಲಾಬಿ ವೇಷಭೂಷಣವನ್ನು ಮಾಡಲು ಅವನು ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು. ಆ ಕಾರ್ನೀವಲ್‌ನಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ, ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಬಯಸಿದ್ದನ್ನು ನಾನು ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ: ನಾನು ನಾನಲ್ಲದೇ ಬೇರೊಬ್ಬನಾಗಲಿದ್ದೇನೆ.
ತಯಾರಿಕೆಗಳು ಸಹ ನನಗೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ತಲೆತಿರುಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರತವಾಗಿಲ್ಲ: ಕೊನೆಯ ವಿವರವಾಗಿ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ನಾನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದೆವು, ವೇಷಭೂಷಣದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತೇವೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಮಳೆ ಮತ್ತು ವೇಷಭೂಷಣ ಕರಗಿದರೆ, ಕನಿಷ್ಠ ನಾವು ಹೇಗಾದರೂ ಧರಿಸುತ್ತೇವೆ - ಕಲ್ಪನೆ ನಮ್ಮ ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮರ್ಯಾದೆಯಲ್ಲಿ, ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಲಿಪ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋಗುವ ಮಳೆ, ನಾವು ಹಿಂದೆ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದೆವು - ಆದರೆ ಓಹ್! ದೇವರು ನಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ! ಅದು ಮಳೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ! ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಎಂಜಲುಗಳಿಂದ ಮಾತ್ರ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬ ಅಂಶಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ಉಗ್ರವಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ನೋವಿನಿಂದ ನುಂಗಿದೆ ಮತ್ತು ವಿಧಿ ನನಗೆ ಭಿಕ್ಷೆ ನೀಡಿದ್ದನ್ನು ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದೆ.
ಆದರೆ ನಿಖರವಾಗಿ ಏಕೆ ಒಂದು? ಕಾರ್ನವಲ್, ಒಂದೇ ಫ್ಯಾಂಟಸಿ, ಅದು ತುಂಬಾ ವಿಷಣ್ಣವಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತೇ? ಭಾನುವಾರದಂದು ಮುಂಜಾನೆ ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ ನನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಫ್ರಿಜ್ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದವರೆಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹಿಡಿದಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಿಮಿಷಗಳು ಕಳೆಯಲಿಲ್ಲ, ತುಂಬಾ ಆತಂಕದಿಂದ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ! ಮೂರು ಗಂಟೆ ಬಂದಿತು: ಕಾಗದವನ್ನು ಹರಿದು ಹಾಕದಂತೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ, ನಾನು ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದೇನೆ.
ಇವುಗಳಿಗಿಂತ ತುಂಬಾ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನನಗೆ ಸಂಭವಿಸಿದ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ ಕ್ಷಮಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೂ ಇದು ನನಗೆ ಈಗ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ: ವಿಧಿಯ ಡೈಸ್ ಆಟವು ಅಭಾಗಲಬ್ಧವೇ?ಇದು ನಿರ್ದಯವಾಗಿದೆ. ನಾನು ಕ್ರೇಪ್ ಪೇಪರ್ ಧರಿಸಿದ್ದಾಗ, ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಕೂದಲು ಸುರುಳಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಲಿಪ್‌ಸ್ಟಿಕ್ ಮತ್ತು ರೂಜ್ ಇಲ್ಲದೆ - ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಆರೋಗ್ಯವು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿತು, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಠಾತ್ ಗಲಾಟೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರು ಔಷಧಿ ಖರೀದಿಸಲು ನನ್ನನ್ನು ಬೇಗನೆ ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಔಷಧಾಲಯದಲ್ಲಿ. ನಾನು ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೆ - ಆದರೆ ನನ್ನ ಇನ್ನೂ ಬೆತ್ತಲೆಯ ಮುಖವು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಜೀವನವನ್ನು ಆವರಿಸುವ ಹುಡುಗಿಯ ಮುಖವಾಡವನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ - ನಾನು ಓಡುತ್ತಿದ್ದೆ, ಓಡುತ್ತಿದ್ದೆ, ದಿಗ್ಭ್ರಮೆಗೊಂಡೆ, ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತನಾದನು, ಸರ್ಪಗಳು, ಕಾನ್ಫೆಟ್ಟಿ ಮತ್ತು ಕಾರ್ನೀವಲ್ ಕಿರುಚಾಟಗಳು. ಇತರರ ಸಂತೋಷವು ನನ್ನನ್ನು ಬೆರಗುಗೊಳಿಸಿತು.
ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರ ಮನೆಯ ವಾತಾವರಣವು ಶಾಂತವಾದಾಗ, ನನ್ನ ಸಹೋದರಿ ನನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಮಾಡಿ ನನಗೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದಳು. ಆದರೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸತ್ತು ಹೋಗಿತ್ತು. ಮತ್ತು, ಜನರನ್ನು ಮೋಡಿಮಾಡುವ ಮತ್ತು ನಿರಾಶೆಗೊಳಿಸುವ ಯಕ್ಷಯಕ್ಷಿಣಿಯರ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಓದಿದ ಕಥೆಗಳಂತೆ, ನಾನು ನಿರಾಶೆಗೊಂಡಿದ್ದೇನೆ; ಅವಳು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಗುಲಾಬಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಸರಳ ಹುಡುಗಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ನಾನು ಬೀದಿಗೆ ಇಳಿದು ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ ನಾನು ಹೂವು ಅಲ್ಲ, ನಾನು ಕೆಂಪು ತುಟಿಗಳ ಚಿಂತನಶೀಲ ಕೋಡಂಗಿ. ಭಾವಪರವಶತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ನನ್ನ ಹಸಿವಿನಲ್ಲಿ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾನು ಸಂತೋಷವಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ ಆದರೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪದಿಂದ ನಾನು ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಗಂಭೀರ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಮತ್ತೆ ಸತ್ತೆ.
ಕೇವಲ ಗಂಟೆಗಳ ನಂತರ ಮೋಕ್ಷವು ಬಂದಿತು. ಮತ್ತು ನಾನು ಬೇಗನೆ ಅವಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡರೆ, ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ನನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಉಳಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 12 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ಹುಡುಗ, ಅಂದರೆ ನನಗೆ ಹುಡುಗ, ಈ ಸುಂದರ ಹುಡುಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದನು ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯ, ಒರಟುತನ, ಲವಲವಿಕೆಯ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯತೆಯ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಈಗಾಗಲೇ ನೇರವಾಗಿ, ಕಾನ್ಫೆಟ್ಟಿಯಿಂದ ಮುಚ್ಚಿದನು: ತ್ವರಿತ
