മാരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡിന്റെ 12 കവിതകൾ (വിശദീകരണത്തോടെ)

ബ്രസീലിയൻ ആധുനികതയുടെ ഒരു പ്രധാന വ്യക്തിത്വം, മാരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് (1893-1945) രാജ്യത്തെ ഏറ്റവും പ്രസക്തമായ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായി അറിയപ്പെടുന്നു.

കവിയും നോവലിസ്റ്റും എന്നതിനുപുറമെ, ബുദ്ധിജീവിയായിരുന്നു. സംഗീതത്തിലും സംഗീതത്തിലും ഒരു പണ്ഡിതൻ, ബ്രസീലിയൻ നാടോടിക്കഥകൾ, സാഹിത്യ നിരൂപകൻ, സാംസ്കാരിക പ്രവർത്തകൻ.

മരിയോ ഡി ആന്ദ്രേഡിന്റെ കവിതകളും ചെറുകഥകളും നോവലുകളും രണ്ട് ഇഴകളിലായി വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു: ആദ്യം നഗരം, കൂടാതെ നാടോടിക്കഥകൾ, പിന്നീട്.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതകളിലൂടെ ബ്രസീൽ കടന്നുപോകുന്ന സാമൂഹിക പശ്ചാത്തലം മനസ്സിലാക്കാനും ദേശീയ സ്വത്വനിർമ്മാണത്തിന് ആവശ്യമായ ഈ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് അൽപ്പം മനസ്സിലാക്കാനും കഴിയും.

1. അറോറ സ്ട്രീറ്റിൽ ഞാൻ ജനിച്ചു

അറോറ സ്ട്രീറ്റിൽ ഞാൻ ജനിച്ചു

എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ പ്രഭാതത്തിൽ

ഒരു പ്രഭാതത്തിൽ ഞാൻ വളർന്നു.

ലാർഗോ ദോ പൈസാണ്ടുവിൽ

ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടു, അതൊരു ഇഞ്ചോടിഞ്ച് പോരാട്ടമായിരുന്നു,

ഞാൻ ദരിദ്രനായി, നഗ്നനായി.

ഈ തെരുവിൽ ലോപ്‌സ് ഷാവ്‌സ്

എനിക്ക് വയസ്സായി, ലജ്ജിക്കുന്നു

ലോപ്സ് ഷാവ്സ് ആരാണെന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല.

അമ്മേ! ആ ചന്ദ്രനെ എനിക്ക് തരൂ,

മറക്കാനും അവഗണിക്കാനും

ആ തെരുവ് പേരുകൾ പോലെ.

ഈ കവിതയിൽ, ലിറ പോളിസ്താന (1945) , മരിയോ ഡി ആന്ദ്രേഡ് അവന്റെ ഉത്ഭവത്തിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു അവന്റെ ജീവിത പാതയെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.

മരിയോ റൗൾ ഡി മൊറേസ് ആൻഡ്രേഡ് എന്ന് പേരുള്ള എഴുത്തുകാരൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒക്ടോബറിൽ സാവോ പോളോയിലെ റുവാ അറോറയിലാണ് ജനിച്ചത്. 9, 1893.

അദ്ദേഹത്തിന് അവിടെ ശാന്തമായ ഒരു ബാല്യമുണ്ടായിരുന്നു, ചെറുപ്പത്തിൽ അദ്ദേഹം റുവയിലേക്ക് മാറി.മരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡിന്റെ ലൈംഗികത എല്ലായ്പ്പോഴും അജ്ഞാതമായി തുടരുന്നുവെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. ബുദ്ധിജീവി സ്വവർഗാനുരാഗിയോ ബൈസെക്ഷ്വലോ ആയിരുന്നെന്ന് സൂചനയുണ്ട്.

8. കണ്ടെത്തൽ

സാവോ പോളോയിലെ എന്റെ മേശപ്പുറത്ത് ഇരിക്കുമ്പോൾ

റുവ ലോപ്‌സ് ഷാവ്‌സിലെ എന്റെ വീട്ടിൽ

പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു കുളിരു തോന്നി.

വിഡ്ഢി പുസ്തകം എന്നെ നോക്കി.

ഞാൻ അവിടെ വടക്കുഭാഗത്തുള്ളത് ഓർത്തുപോയി, എന്റെ ദൈവമേ!

>എന്നിൽ നിന്ന് വളരെ ദൂരെ

ആരാത്രിയുടെ സജീവമായ ഇരുട്ടിൽ

കണ്ണിലേക്ക് തലമുടി ഒഴുകുന്ന മെലിഞ്ഞ വിളറിയ മനുഷ്യൻ,

റബ്ബർ കൊണ്ട് തൊലി ഉണ്ടാക്കിയ ശേഷം ഈ ദിവസത്തെ,

അവൻ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു, അവൻ ഉറങ്ങുകയാണ്.

ഈ മനുഷ്യൻ എന്നെപ്പോലെ ബ്രസീലിയൻ ആണ്.

ഡിസ്കവറി എന്നത് -ലും പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു കവിതയാണ്. ക്ലാൻ ഡോ ജബൂട്ടി . അതിൽ, മാരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് സാവോ പോളോ നഗരത്തിലെ റുവാ ലോപ്സ് ചാവേസിലെ തന്റെ മേശപ്പുറത്ത് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ആഖ്യാനം ആരംഭിക്കുന്നു.

അങ്ങനെ, ഒരു എഴുത്തുകാരൻ എന്ന നിലയിലും അദ്ദേഹം തന്റെ സ്ഥാനം ഉറപ്പിക്കുന്നു. ബൗദ്ധിക. ആ നിമിഷം തന്നിൽ നിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ ഉണ്ടെന്ന് "ഓർമ്മിക്കുമ്പോൾ" അവൻ സമൂഹത്തിലെ തന്റെ പ്രത്യേക സ്ഥാനം തിരിച്ചറിയുന്നു.

മരിയോ സങ്കൽപ്പിക്കുന്ന ഈ മനുഷ്യൻ രാജ്യത്തിന്റെ വടക്ക്, നിരവധി കിലോമീറ്ററുകൾ അകലെയാണ് താമസിക്കുന്നത്. അകലെ, അത് തുറന്നുകാട്ടപ്പെടുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ കാരണം ഒരു വിഷമകരമായ രൂപമുണ്ട്. അവൻ ഒരു റബ്ബർ ടാപ്പറാണെന്ന് നമുക്കറിയാം: “റബ്ബർ ഉപയോഗിച്ച് ഒരു തൊലി ഉണ്ടാക്കിയ ശേഷം.ദിവസം".

മരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് ഈ കാവ്യാത്മക വാചകത്തിൽ രാജ്യത്തിന്റെ വ്യത്യസ്‌ത യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു അനുഭാവപൂർണമായ പ്രതിഫലനം വികസിപ്പിക്കുന്നു.

അദ്ദേഹം റബ്ബർ ടാപ്പറുമായി സ്വയം താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു. അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം, ഈ ആളുകൾക്ക് ഏതൊരു ബ്രസീലുകാരനെയും പോലെ ആവശ്യങ്ങളും വികാരങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാം.

9. കവിത

ഈ പുഴയിൽ ഒരു ഐറയുണ്ട്....

ആദ്യം ഇയറ കണ്ട വൃദ്ധൻ

അവളോട് അത് പറഞ്ഞു. അവൾ വൃത്തികെട്ടവളായിരുന്നു, വളരെ !

കറുത്ത കറുത്ത മാൻക്വിറ്റോളയെ കാണൂ. അഭിനിവേശം ബാധിച്ച ഒരു യുവാവ്

തനിക്ക് വഴങ്ങാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരു ഇന്ത്യൻ സ്ത്രീ കാരണം,

അവൻ എഴുന്നേറ്റു നദിയിലെ വെള്ളത്തിൽ അപ്രത്യക്ഷനായി.

പിന്നെ അവർ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി, ഇയറ പാടിയത്, അവളൊരു പെൺകുട്ടിയാണ് ,

നദിയിൽ നിന്നുള്ള പച്ച ചെളിയുടെ മുടി...

ഇന്നലെ പയ കളിക്കുകയായിരുന്നു,

അവൻ തുറമുഖത്തുള്ള പിതാവിന്റെ ഇഗാരയിൽ കയറി,

അവൻ തന്റെ ചെറിയ കൈ ആഴത്തിലുള്ള വെള്ളത്തിൽ ഇട്ടു.

പിന്നെ, പിരാന പിയയുടെ ചെറിയ കൈയിൽ പിടിച്ചു.

ഈ നദിയിൽ അവിടെ ഒരു യാര ഉണ്ട്...

ബ്രസീലിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു കെട്ടുകഥയുടെ കഥയാണ് ഈ കവിത പറയുന്നത്: സൈറൺ ഇയറയുടെ കഥ.

വാചകം <3 എന്ന കൃതിയിൽ കാണാം>ക്ലാൻ ദോ ജബൂട്ടി , 1927 മുതൽ. ഇവിടെ രചയിതാവ് ഒരു കഥാകൃത്തിന്റെ മനോഭാവം സ്വീകരിക്കുന്നു, അവൻ ഒരു സാധാരണ ബ്രസീലിയൻ കഥാപാത്രത്തെ പോലെ ഒരു നാടോടി കഥ പറയുന്ന .

ഇത് ഇതാണ്. മരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് രാജ്യത്തിന്റെ പുരാണങ്ങളുടെയും ആചാരങ്ങളുടെയും ആഴത്തിലുള്ള ഉപജ്ഞാതാവായിരുന്നു എന്നത് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്.ഒരു പ്രധാന ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റായതിനാൽ ബ്രസീലിയൻ പ്രദേശത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിദൂര പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

മരിയോ ഐറയെ മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത രീതികളിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നു: "വൃത്തികെട്ട, കറുത്ത കൊഴുപ്പ് മക്വിറ്റോള", "പെൺകുട്ടി, നദിയിലെ പച്ചനിറത്തിലുള്ള സ്ലിം പോലെയുള്ള മുടി", കൂടാതെ ഒരു "പിരാന"യുടെ രൂപത്തിൽ.

ഇത് ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, ഒരു പഴയ കഥാപാത്രം, ഒരു യുവാവ്, ഒരു "പിയാ" (കുട്ടി) എന്നിവരടക്കം, കാലക്രമേണ എല്ലാ മാറ്റങ്ങൾക്കും വിധേയമാകുന്ന ഒരു മിത്ത് രചയിതാവ് പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു, തലമുറകളിൽ നിന്ന് തലമുറകളിലേക്ക് കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്ന ജനപ്രിയ സംസ്‌കാരത്തിന് ന്റെ മാതൃക പോലെ, വൈവിധ്യമാർന്ന രൂപങ്ങളും മൂല്യങ്ങളും നേടുന്നു.

10. പെൺകുട്ടിയും പാട്ടും

... trarilarára... traríla...

ചുരുക്കമുള്ള, മെലിഞ്ഞ പെൺകുട്ടി, കെട്ടഴിച്ച കാൽമുട്ടുകൾക്ക് മുകളിൽ പറക്കുന്ന പാവാടയുമായി, ഇരുണ്ട സന്ധ്യയിൽ പാടി നൃത്തം ചെയ്തുകൊണ്ട് വന്നു . അയാൾ നടപ്പാതയിലെ പൊടിയിൽ തന്റെ വടി തപ്പി.

... trarilarára... traríla...

പെട്ടെന്ന് അയാൾ പുറകിൽ ഇടറുന്ന കറുത്ത വൃദ്ധയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു, അവളുടെ തലയിൽ ഒരു വലിയ തുണിക്കെട്ട്. :

– അമ്മൂമ്മേ, നീ എനിക്ക് എന്ത് തരും എന്നത് 1926 മുതലുള്ള ലൊസാംഗോ കാക്വി എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഈ വാചകത്തിൽ, ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ ഞങ്ങൾ കാണുന്നു: പെൺകുട്ടിയും മുത്തശ്ശിയും.

പെൺകുട്ടിയുമായി കാണിച്ചിരിക്കുന്നു. രാത്രിയിൽ നൃത്തം ചെയ്യുകയും പാടുകയും ചെയ്യുന്ന സന്തോഷവും തുളുമ്പുന്ന പ്രഭാവലയവും. "trarilarára" എന്ന വാക്ക് അവളുടെ തമാശകളുടെയും ആലാപനത്തിന്റെയും ശബ്ദമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.

വൃദ്ധയെ തലയിൽ വസ്ത്രം ധരിക്കുന്ന (സ്ത്രീകളുടെ ആചാരം) ഇടറുന്ന സ്ത്രീയായാണ് കാണിക്കുന്നത്.അലക്കുകാരികൾ). ഒരുപക്ഷെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അധ്വാനിച്ച് ക്ഷീണിതനും മുടന്തനുമായി വാർദ്ധക്യത്തിലെത്തിയ കറുത്ത സ്ത്രീയുടെ ജോലിയും അവസ്ഥയും തമ്മിൽ മരിയോ ഉണ്ടാക്കുന്ന ബന്ധം ഇവിടെ കാണാം.

സ്ത്രീയെ ചിത്രീകരിക്കാൻ രചയിതാവ് തിരഞ്ഞെടുത്ത വാക്കുകൾ. “പെട്ടെന്ന് അയാൾ പിന്നിൽ ഇടറി വീഴുന്ന വൃദ്ധയായ കറുത്ത സ്ത്രീയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു, അവളുടെ തലയിൽ ഒരു വലിയ തുണിക്കെട്ട്” എന്ന വാക്യത്തിൽ “നമ്മുടെ ഭാഷയിൽ ഇടറുന്നു”, “r” എന്ന അക്ഷരവുമായി വ്യഞ്ജനാക്ഷരങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ച് ഒരു ശബ്ദമുണ്ടാക്കുന്നു.

വാക്യത്തിൽ: “Qué mi Dá, vó?”, വാക്കുകൾ മുറിച്ച്, സംഭാഷണ ശൈലിയിൽ വാചകത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു, കൂടാതെ എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി, സംഗീത കുറിപ്പുകൾ പോലെ മുഴങ്ങുന്നു.

രാജ്യത്തിന്റെ സംസ്കാരം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് ബ്രസീലിയൻ ജനതയെ അവരുടെ വിവിധ പ്രാദേശിക പ്രത്യേകതകളിൽ ചിത്രീകരിക്കാൻ മരിയോ ഡി ആന്ദ്രേഡിന് ആശങ്കയുണ്ടായിരുന്നു.

11. സുന്ദരിയായ പെൺകുട്ടി നന്നായി പെരുമാറി

സുന്ദരിയായ പെൺകുട്ടി നന്നായി പെരുമാറി,

മൂന്നു നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ കുടുംബം,

ഒരു വാതിൽ പോലെ ഊമ:

ഒന്ന് സ്നേഹം.

തൊണ്ണൂറ് നാണമില്ലായ്മ,

കായികം, അജ്ഞത, ലൈംഗികത,

ഒരു വാതിൽ പോലെ ഊമ:

ഒരു കൊയ്യോ.

തടിച്ച സ്ത്രീ, ഫിലോ,

എല്ലാ സുഷിരങ്ങളിലും സ്വർണ്ണം

ഒരു വാതിൽ പോലെ മണ്ടൻ:

ക്ഷമ...

മനസ്സാക്ഷിയില്ലാത്ത പ്ലൂട്ടോക്രാറ്റ്,

ഒരു പാവപ്പെട്ടവന്റെ വാതിൽ തകരുന്നു:

ഒരു ബോംബ്.

ഈ കവിത ലിറ പോളിസ്താന<എന്ന കൃതിയിൽ ഉണ്ട്. 4>, രചയിതാവ് മരിച്ച വർഷം 1945-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഒരു കൃതി അവതരിപ്പിക്കുന്ന മാരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡിന്റെ കവിതയുടെ സമാപനമായാണ് ഈ പുസ്തകം കാണുന്നത്ഒരു വ്യക്തിയുടെ രാഷ്ട്രീയം ആളുകളുടെ സ്വത്വത്തിന്റെ പ്രതിനിധാനവും ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തിന്റെ പ്രതിഫലനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഇവിടെ, മാരിയോ ബ്രസീലിയൻ വരേണ്യവർഗത്തിനെതിരെ കടുത്ത വിമർശനം നടത്തുന്നു, വിവരണം കൊണ്ടുവരുന്നു പരമ്പരാഗത സ്വത്തുക്കളുള്ള ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ.

മകളെ ഒരു സുന്ദരിയായ പെൺകുട്ടിയായി കാണിക്കുന്നു, "നന്നായി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നു", എന്നാൽ വിഡ്ഢിയും വ്യർത്ഥവുമാണ്. മറ്റൊരു മകനായ ആൺകുട്ടിയെ നാണംകെട്ടവനും അറിവില്ലാത്തവനുമായി വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, അവൻ സ്‌പോർട്‌സിനെ കുറിച്ചും സെക്‌സിനെ കുറിച്ചും മാത്രം ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു “കോയിയോ” ആണ്, അതായത് ഒരു പരിഹാസ്യമായ വിഡ്ഢിയാണ്.

അമ്മ ഒരു തടിച്ച രൂപമാണ്. അവൾ പണം, ആഭരണങ്ങൾ എന്നിവയെ മാത്രം വിലമതിക്കുന്നു, "നരകത്തെപ്പോലെ ഊമയാണ്". മറുവശത്ത്, ഗോത്രപിതാവ് ഒരു നികൃഷ്ട മനുഷ്യനാണ്, മനസ്സാക്ഷിയില്ലാത്ത, എന്നാൽ ഒരു തരത്തിലും വിഡ്ഢി, തന്റെ രാജ്യത്തെ എളിയ ജനങ്ങളെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നു.

എഴുത്തുകാരൻ ന് കണ്ടെത്തിയ വഴികളിൽ ഒന്നാണിത്. ബൂർഷ്വാ സമൂഹത്തിന്റെ മൂല്യങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യുക പരമ്പരാഗതമായി, ഉപരിപ്ലവവും അഹങ്കാരവും വ്യർത്ഥവും ചൂഷണാത്മകവുമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

മരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡിന്റെ വെല്ലുവിളിയും വിമർശനാത്മകവുമായ സ്വഭാവം ഇവിടെ വ്യക്തമാണ്.

12. ഞാൻ മരിക്കുമ്പോൾ

ഞാൻ മരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് താമസിക്കണം,

എന്റെ ശത്രുക്കളോട് പറയരുത്,

എന്റെ നഗരത്തിൽ അടക്കം ചെയ്തു,

സൗദാദേ.

റുവ അറോറയിൽ എന്റെ പാദങ്ങൾ കുഴിച്ചിടുന്നു,

പൈസാൻഡുവിൽ എന്റെ ലൈംഗികത ഉപേക്ഷിക്കുക,

ലോപ്‌സിൽ തല ചാവുന്നു

അത് മറക്കുക.

പാറ്റിയോ ദോ കൊളേജിയോ സിങ്കിൽ

സാവോ പോളോയിൽ നിന്നുള്ള എന്റെ ഹൃദയം:

ജീവനുള്ള ഹൃദയവും മരിച്ച ഒരാളും

ശരിയായി ഒരുമിച്ച്.

>മെയിലിൽ നിങ്ങളുടെ ചെവി മറയ്ക്കുക

വലത്, ടെലിഗ്രാഫ്സിൽ ഇടത്,

എനിക്ക് അറിയണംമറ്റ് ആളുകളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ,

മത്ഭുജ.

റോസാപ്പൂക്കളിൽ നിങ്ങളുടെ മൂക്ക് സൂക്ഷിക്കുക,

ഇപിരംഗയുടെ മുകളിൽ നാവ്

സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ പാടാൻ.

സൗദാദേ...

ജരാഗ്വയിലെ കണ്ണുകൾ

വരാനിരിക്കുന്നതെന്തെന്ന് നിരീക്ഷിക്കും,

യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ മുട്ട്,

സൗദാദേ.. ..

നിങ്ങളുടെ കൈകൾ ചുറ്റും വീശുക,

അവർ ജീവിച്ചിരുന്നതുപോലെ അവർ മരിക്കട്ടെ,

നിങ്ങളുടെ ധൈര്യം പിശാചിലേക്ക് എറിയുക,

അത് ആത്മാവ് ദൈവത്തിന്റേതാണ്. . ഇവിടെ, കവി തന്റെ അസ്തിത്വത്തിന്റെ ഒരു സന്തുലിതാവസ്ഥ ഉണ്ടാക്കുന്നു, തന്റെ ശരീരം ഛിന്നഭിന്നമാക്കുകയും ഓരോ ഭാഗവും സാവോ പോളോയിലെ ഒരു സ്ഥലത്ത് എറിയുകയും ചെയ്യണമെന്ന് ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.

Mário one. കൂടുതൽ സമയം, തലസ്ഥാനത്തെ തന്ത്രപ്രധാനമായ സ്ഥലങ്ങൾ ഉദ്ധരിച്ച്, തന്നെ കുറിച്ചും തന്റെ അഭിലാഷങ്ങളെ കുറിച്ചും അൽപ്പം വെളിപ്പെടുത്തി, തന്റെ നഗരത്തിന് ആദരാഞ്ജലി അർപ്പിക്കുന്നു . , മരണത്തിന്റെ പ്രമേയം വളരെ ഇപ്പോഴുള്ളവയായിരുന്നു.

1945 ഫെബ്രുവരി 25-നാണ് മരിയോ ഡി ആന്ദ്രേഡിന്റെ മരണം സംഭവിച്ചത്. ബുദ്ധിജീവി 51-ആം വയസ്സിൽ ഹൃദയാഘാതത്തെ തുടർന്ന് മരിച്ചു.

പ്രധാന കൃതികൾ by Mario de Andrade

മരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് ഒന്നിലധികം കഴിവുകളുള്ള ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു, കൂടാതെ വിപുലമായ ഒരു സാഹിത്യ സൃഷ്ടി അവശേഷിപ്പിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട പുസ്തകങ്ങൾ ഇവയാണ്:

• ഓരോ കവിതയിലും ഒരു തുള്ളി രക്തമുണ്ട് (1917)
• Pauliceia Desvairada (1922)
• Persimmon Lozenge (1926)
• Clan doജബൂട്ടി (1927)
• സ്നേഹം, ഇൻട്രാൻസിറ്റീവ് ക്രിയ (1927)
• ബ്രസീലിയൻ സംഗീതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസങ്ങൾ (1928)
• മകുനൈമ (1928)
• Remate de Males (1930)
• The Tales of Belasarte (1934)<10
• ഓ അലീജാദീഞ്ഞോ എഴുതിയ അൽവാരെസ് ഡി അസെവേഡോ (1935)
• ബ്രസീലിൽ നിന്നുള്ള സംഗീതം (1941)
• കവിത (1941)
• ദി മോഡേണിസ്റ്റ് മൂവ്‌മെന്റ് (1942)
• ദി ബേർഡ് സ്റ്റഫർ (1944)
• ലിറ പോളിസ്താന (1945)
• O Carro da Miséria (1947)
• Contos Novos (1947)
• The Banquet (1978)

ഈ മഹാനായ എഴുത്തുകാരന്റെ സൃഷ്ടിയെക്കുറിച്ച് കൂടുതലറിയാൻ, വായിക്കുക :

മരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിച്ചിട്ടില്ല, ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അമ്മയോടൊപ്പം താമസിക്കുന്നു, വാചകത്തിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്നു. ആർദ്രതയോടും അടുപ്പത്തോടും കൂടി .

2. പ്രചോദനം

സാവോ പോളോ! എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കോലാഹലങ്ങൾ...

എന്റെ പ്രണയങ്ങൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ നിർമ്മിച്ച പൂക്കളാണ്...

ഹാർലെക്വിൻ>വെളിച്ചവും മൂടൽമഞ്ഞും...അടുപ്പും ചൂടുള്ള ശീതകാലവും...

അസൂയയില്ലാത്ത, അപകീർത്തികളില്ലാത്ത സൂക്ഷ്മമായ ചാരുത...

പെർഫ്യൂം ഓഫ് പാരീസ്...ഏരീസ്!

ട്രയനോണിന് നേരെയുള്ള ലിറിക്കൽ സ്ലാപ്പുകൾ... അൽഗോഡോൾ!...

സാവോ പോളോ! എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കോലാഹലങ്ങൾ...

അമേരിക്കയിലെ മരുഭൂമികളിൽ അലറിവിളിക്കുന്ന ഗാലിസിസം!

മരിയോ ഡിയുടെ രണ്ടാമത്തെ കവിതാ പുസ്തകമായ പൗലീസിയ ദേശ്വൈരദ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുന്ന കവിതയാണിത്. ആന്ദ്രേഡ്, 1922-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

ആദ്യ ആധുനിക തലമുറയുടെ ഭാഗമാണ് ഈ കൃതി, അതേ വർഷം തന്നെ സെമാന ഡി ആർട്ടെ മോഡേണ സമാരംഭിച്ചു, ഇത് ബ്രസീലിയൻ സാംസ്കാരിക ചരിത്രത്തിലെ ശ്രദ്ധേയമായ സംഭവമാണ്.

പ്രചോദനത്തിൽ സൃഷ്‌ടിക്കാൻ എഴുത്തുകാരൻ സഹായിച്ചു, ചലനാത്മകവും നഗരപരവും വിശ്രമമില്ലാത്തതുമായ സാവോ പോളോ മാരിയോ നമുക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നു.

ഈ കാലഘട്ടം അടയാളപ്പെടുത്തിയത് നഗരങ്ങളുടെ ത്വരിതഗതിയിലുള്ള വളർച്ച, പ്രത്യേകിച്ച് സാവോ പോളോയുടെ തലസ്ഥാനത്ത്. വേഡ് ഗെയിമുകളിലൂടെ, രചയിതാവ് എഴുത്തിൽ നവീകരിക്കുന്നു, ഓവർലാപ്പുചെയ്യുന്ന ചിത്രങ്ങളും ആശയങ്ങളും കൊണ്ടുവരുന്നു, അവന്റെ പ്രക്ഷോഭത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.

സാവോ പോളോ നഗരത്തെ വലിയ മഹാനഗരങ്ങളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് “പെർഫ്യൂം ഡി പാരീസ്...ആരീസ്!” എന്ന വാക്യത്തിൽ വ്യക്തമാണ്. "ചാരനിറവും സ്വർണ്ണവും... വെളിച്ചവും മൂടൽമഞ്ഞും... അടുപ്പും ചൂടുള്ള ശൈത്യകാലവും..." എന്ന വാക്കുകളിൽ ചലനാത്മകതയും വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും ഉണ്ട്, ഒരേ സ്ഥലത്ത് താപനിലയിലും അതുപോലെ തന്നെ വലിയ വ്യതിയാനം ഉണ്ടായതുപോലെ. നിവാസികളുടെ പെരുമാറ്റത്തിലും മാനസികാവസ്ഥയിലും.

മറ്റൊരു രസകരമായ കാര്യം, വാചകത്തിലെ ദീർഘവൃത്താകൃതിയിലുള്ള ഉപയോഗമാണ്, ജീവിതത്തിന്റെ സമൃദ്ധിയുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്നതുപോലെ, ഗാനരചയിതാവ് അവന്റെ ചിന്തകളെ അന്തിമമാക്കുന്നില്ല എന്നതിന്റെ സൂചനയാണ്. അവന്റെ ആശയങ്ങൾ അവനെ നിശബ്ദനാക്കി.

3. ട്രൂബഡോർ

ആദ്യ കാലഘട്ടത്തിലെ മനുഷ്യരുടെ കഠിനമായ

വികാരങ്ങൾ...

ആക്ഷേപഹാസ്യം

ഇടയ്ക്കിടെ എന്റെ ഹാർലിക്വിൻ ഹൃദയത്തിൽ...

ഇടയ്ക്കിടെ...

മറ്റ് സമയങ്ങളിൽ ഇത് ഒരു അസുഖമാണ്,

എന്റെ അസുഖത്തിൽ ഒരു നീണ്ട വൃത്താകൃതിയിലുള്ള ശബ്ദം പോലെ ആത്മാവ്…

കാന്റാബോൺ! Cantabona!

Dlorom…

ഞാനൊരു tupi ആണ്!

Trovador Pauliceia Desvairada സമന്വയിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടെ, ഒരു മധ്യകാല സാഹിത്യ-കാവ്യ ശൈലിയായ ട്രൂബഡോറിസം എന്ന ആശയത്തെ കവി രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നു.

ഒരു പുരാതന കവി തന്റെ തന്ത്രി വാദ്യം ഉപയോഗിച്ച് പാട്ടുകൾ പാടുന്നതുപോലെ, ഗാനരചന സ്വയം ഒരു ട്രൗബഡോർ ആണെന്ന് സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.

പാഠം ഓവർലാപ്പ് ചെയ്യുന്ന സംഗീത വരികളായി വായിക്കാം. "കാന്റാബോണ!" യിൽ നിരീക്ഷിച്ചതുപോലെ, ഡ്രമ്മുകളുടെ ശബ്ദം സൂചിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങളെ അനുകരിക്കുന്ന പദങ്ങൾ, ഒനോമാറ്റോപ്പിയാസ് ഉപയോഗിക്കുന്നു.തദ്ദേശീയരായ ആളുകൾ, ഒപ്പം "ഡ്ലോറോം", ഒരു വീണയുടെ ശബ്ദം ഉണർത്തുന്നു.

"ഞാനൊരു തുപ്പിയാണ്" എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, മാരിയോ തദ്ദേശീയവും യൂറോപ്യൻ സംസ്കാരവും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നു , കാരണം യൂറോപ്പിലെ മധ്യകാല ട്രൂബഡോറുകൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഒരു അറബ് വാദ്യമായിരുന്നു വീണ.

അങ്ങനെ, സാംസ്കാരിക സമ്മിശ്രണം തീവ്രമായി നടക്കുന്ന സ്ഥലമാണ് ബ്രസീൽ എന്ന തോന്നൽ രചയിതാവ് ഉണർത്തുന്നു.

ഇത് നൂതനമായതായി ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നു ജനങ്ങളുടെ തദ്ദേശീയമായ ഉത്ഭവം വിട്ടുകളയാതെ, ബ്രസീലിൽ സംഭവിച്ച മഹത്തായ പരിവർത്തനങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ച മാരിയോ ഡി ആന്ദ്രേഡിന്റെ കഥാപാത്രം.

ഈ കാവ്യഗ്രന്ഥത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു മുൻനിഴൽ ഉണ്ടെന്ന് പറയാം. മഹത്തായ നോവൽ മകുനൈമ , 1928 മുതൽ.

4. ഓഡ് ടു ദ ബൂർഷ്വാ

ഞാൻ ബൂർഷ്വായെ അപമാനിക്കുന്നു! നിക്കൽ-ബൂർഷ്വാ,

ബൂർഷ്വാ-ബൂർഷ്വാ!

സാവോ പോളോയുടെ നന്നായി ഉണ്ടാക്കിയ ദഹനം!

വില്ലു-മനുഷ്യൻ! മനുഷ്യ നിതംബങ്ങൾ!

ഫ്രഞ്ച്, ബ്രസീലിയൻ, ഇറ്റാലിയൻ,

ആ മനുഷ്യൻ എപ്പോഴും അൽപ്പം ജാഗ്രതയുള്ളവനാണ്!

ഞാൻ ജാഗ്രതയുള്ള പ്രഭുക്കന്മാരെ അപമാനിക്കുന്നു!

വിളക്ക് ബാരൺസ്! കണക്കുകൾ Joãos! കുതിച്ചുകയറുന്ന പ്രഭുക്കന്മാർ!

ചാടിക്കെട്ടാതെ ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ ജീവിക്കുന്നവർ;

സ്ത്രീയുടെ പെൺമക്കൾ ഫ്രഞ്ച് സംസാരിക്കുന്നു എന്ന് പറയാൻ ചില ദുർബലരായ മിൽ-റെയിസ്

രക്തം ഞരങ്ങുന്നു

അവർ അവരുടെ നഖങ്ങൾ കൊണ്ട് "പ്രിന്ടെംപ്സ്" സ്പർശിക്കുന്നു!

ഞാൻ ദുഷിച്ച ബൂർഷ്വാകളെ അപമാനിക്കുന്നു!

ദഹിക്കാത്ത ബേക്കണും ബീൻസും, പാരമ്പര്യങ്ങളുടെ ഉടമ!

പുറമെ നാളെകളെ കണക്കാക്കുന്നവരിൽ നിന്ന്!

നമ്മുടെ സെപ്റ്റംബറിലെ ജീവിതം നോക്കൂ!

ചെയ്യും!സൂര്യൻ? മഴ പെയ്യുമോ? ഹാർലെക്വിൻ!

എന്നാൽ റോസാപ്പൂക്കളുടെ മഴയിൽ

എക്‌സ്റ്റസി എപ്പോഴും സൂര്യനെ ഉണ്ടാക്കും!

മരണം തടി!

മരണം സെറിബ്രൽ അഡിപ്പോസിറ്റികൾ!

പ്രതിമാസ-ബൂർഷ്വാകൾക്ക് മരണം!

സിനിമാ-ബൂർഷ്വാകൾക്ക്! ബൂർഷ്വാ-ടിൽബറിയിലേക്ക്!

സുയിസ ബേക്കറി! അഡ്രിയാനോയുടെ ജീവനുള്ള മരണം!

"- ഓ, മകളേ, നിങ്ങളുടെ ജന്മദിനത്തിന് ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് നൽകണം?

- ഒരു മാല... - എണ്ണവും അഞ്ഞൂറും!!!

കഴിക്കൂ! സ്വയം ഭക്ഷിക്കൂ, ഓ അത്ഭുതപ്പെട്ട ജെലാറ്റിൻ!

ഓ! സദാചാര പറങ്ങോടൻ!

ഓ! വിൽപ്പനയിൽ മുടി! ഓ! മൊട്ടത്തലകൾ!

പതിവ് സ്വഭാവങ്ങളെ വെറുക്കുക!

പേശി ഘടികാരങ്ങളെ വെറുക്കുക! അപകീർത്തിയിലേക്ക് മരണം!

വിദ്വേഷം! വരണ്ടതും നനഞ്ഞതും വെറുക്കുക!

ബോധക്ഷയമോ പശ്ചാത്താപമോ ഇല്ലാത്തവരെ വെറുക്കുക,

എന്നേക്കും സാമ്പ്രദായികമായ സമാനത!

കൈകൾ നിങ്ങളുടെ പുറകിൽ! ഞാൻ കോമ്പസ് അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു! ഹേയ്!

രണ്ടെണ്ണം! ഒന്നാം സ്ഥാനം! മാർച്ച്!

എല്ലാം എന്റെ ലഹരിയുടെ കേന്ദ്രത്തിലേക്ക്

വെറുപ്പും അപമാനവും! വെറുപ്പും ദേഷ്യവും! വെറുപ്പും അതിലേറെ വെറുപ്പും!

ചക്കയുള്ള ബൂർഷ്വാകൾക്ക് മരണം,

മതത്തിന്റെ തീവ്രത, ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിക്കാത്തവർ!

ചുവപ്പ് വെറുപ്പ്! ഫലവത്തായ വിദ്വേഷം! ചാക്രിക വിദ്വേഷം!

അടിസ്ഥാന വിദ്വേഷം, ക്ഷമയില്ല!

പുറത്തു! ഫു! നല്ല ബൂർഷ്വായ്‌ക്കൊപ്പം!...

Pauliceia Desvairada ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച Ode ao bourgeois -ൽ, എഴുത്തുകാരൻ ബൂർഷ്വാ വർഗ്ഗത്തെയും അതിന്റെ മൂല്യങ്ങളെയും വിമർശിക്കുന്നു.

മരിയോയുടെ കൃതിയിൽ കവിത പ്രസക്തമാണ്, കാരണം, ഒരു ആധുനികവാദിയുടെ ഐക്കൺ എന്നതിന് പുറമേ, 22-ലെ മോഡേൺ ആർട്ട് വീക്ക് , തിയേറ്ററോ മുനിസിപ്പൽ ഡി സാവോ പോളോയിൽ നടന്ന ഒരു പരിപാടി, അത് രാജ്യത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക നവീകരണത്തിന് വളരെയധികം സംഭാവന നൽകും.

അത് പാരായണം ചെയ്ത സമയത്ത്. ആഴ്ച ആഴ്ചയിൽ പങ്കെടുത്ത ഭൂരിഭാഗം ആളുകളും കൃത്യമായി ബൂർഷ്വാസിയിലെ അംഗങ്ങളായിരുന്നു, കൂടാതെ ചിലർ ഈ പരിപാടിക്ക് സാമ്പത്തികമായി സംഭാവനകൾ നൽകുകയും ചെയ്‌തതിനാൽ പൊതുജനങ്ങൾക്ക് ദേഷ്യവും ദേഷ്യവും തോന്നി.

എന്നിരുന്നാലും, മാരിയോ ഭീഷണിപ്പെടുത്താതെ, ബ്രസീലിയൻ പ്രഭുവർഗ്ഗത്തിന്റെ വ്യർഥതകൾക്കും നിസ്സാര സ്വഭാവത്തിനും വിരുദ്ധമായ തന്റെ വീക്ഷണത്തെ അദ്ദേഹം പ്രതിരോധിക്കുന്ന വാചകം വായിക്കുക.

“Ode ao” എന്ന ശീർഷകത്തിന് ഒരു ശബ്ദമുണ്ടെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുക. "ഓഡിയോ" എന്ന വാക്ക് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. ഓഡ്, സാഹിത്യത്തിൽ, ഒരു കാവ്യശൈലിയാണ് - സാധാരണയായി ആവേശഭരിതമാണ് - അതിൽ ചരണങ്ങൾ സമമിതിയിലാണ്.

ഇവിടെ, എഴുത്തുകാരന്റെ രാഷ്ട്രീയ നിലപാട് വ്യക്തമാണ്. മാരിയോ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തെ സമീപിക്കുകയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു:

ഒരു ദിവസം സത്യവും അവഗണിക്കപ്പെട്ടതുമായ സോഷ്യലിസം ലോകത്ത് കൈവരിക്കും എന്നതാണ് എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രതീക്ഷ. അപ്പോൾ മാത്രമേ "നാഗരികത" എന്ന വാക്ക് ഉച്ചരിക്കാനുള്ള അവകാശം മനുഷ്യനുണ്ടാകൂ.

5. ലാൻഡ്‌സ്‌കേപ്പ് nº3

മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടോ?

ചാരനിറത്തിലുള്ള ഒരു ചാറ്റൽമഴ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു,

വളരെ സങ്കടം, സങ്കടകരമായ നീളം പോലെ...

Casa Kosmos-ൽ വാട്ടർപ്രൂഫുകൾ വിൽപ്പനയ്‌ക്കില്ല...

എന്നാൽ ഈ Largo do Arouche

എനിക്ക് എന്റെ വിരോധാഭാസ കുട തുറക്കാം,

കടൽ ലേസ് ഉള്ള ഈ ലിറിക്കൽ പ്ലെയിൻ ട്രീ ..

അവിടെ... - മാരിയോ, ഇടുകമുഖംമൂടി!

-നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്, എന്റെ ഭ്രാന്തൻ, നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്.

തുലെ രാജാവ് പാനപാത്രം കടലിലേക്ക് എറിഞ്ഞു...

പുരുഷന്മാർ കുതിർന്ന് കടന്നുപോകുന്നു നനഞ്ഞ...

ചെറിയ രൂപങ്ങളുടെ പ്രതിബിംബങ്ങൾ

പെറ്റിറ്റ്-പാവ് കളങ്കം...

സാധാരണ പ്രാവുകൾ

വിരലുകൾക്കിടയിൽ പറക്കുന്നു ചാറ്റൽ മഴ...

(ക്രിസ്ഫലിൽ നിന്ന് ഒരു വാക്യം ഇട്ടാലോ

De Profundis?...)

പെട്ടെന്ന്

ഒരു കിരണം സ്കിറ്റിഷ് സൺഷൈൻ

ചാറ്റൽ മഴ പകുതിയായി അടിക്കുക മാരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് സാവോ പോളോ നഗരത്തെ വിവരിക്കുന്നു. അത് ഉണർത്തുന്ന ഭൂപ്രകൃതി നല്ല ചാരനിറത്തിലുള്ള മഴയാണ്, നഗരകേന്ദ്രത്തിന്റെ ഇതിനകം വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന മലിനീകരണത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നിറം.

നഗരത്തിലെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ "ചാരനിറത്തിലുള്ള ഒരു ചാറ്റൽ മഴ"യിലും "ഒരു കിരണത്തിലും" തുറന്നുകാട്ടപ്പെടുന്നു. സൺ സ്കിറ്റിഷ് ചാറ്റൽ മഴയെ പകുതിയായി വലിച്ചുകീറുന്നു”, രചയിതാവിന്റെ സ്വന്തം ഗാനരചന കൊണ്ടുവരുന്നു, അത് തലസ്ഥാനത്തിന്റെ അരാജകവും വൈരുദ്ധ്യാത്മകവുമായ ഐക്യം അറിയിക്കാൻ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു.

ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, കവി സ്ഥലങ്ങൾ ഉദ്ധരിക്കുന്നു - കോസ്മോസ് വീട്, ലാർഗോ ദോ അരൂച്ചെ - ഒപ്പം നഗരത്തിലെ അരാജകത്വങ്ങൾക്കിടയിലും സൗന്ദര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയം നൽകുന്ന, നനഞ്ഞ വഴിയാത്രക്കാരെയും രൂപങ്ങളുടെ പ്രതിബിംബങ്ങളെയും പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു.

വാക്യങ്ങൾക്ക് പെട്ടെന്നുള്ള മുറിവുകൾ ഉണ്ട്, സ്വാഭാവികതയും സ്വതന്ത്രവും വൈരുദ്ധ്യാത്മക കാവ്യ ഘടന.

6. ബ്രിഗേഡിയറുടെ ഫാഷൻ

ബ്രിഗേഡിയർ ജോർഡോ

ഈ ഭൂവുടമസ്ഥനായിരുന്നു

ഇതിന്റെ സ്ക്വയർ മീറ്ററിന്

ഇന്ന് ഏകദേശം ഒമ്പത് മില്യൺ വിലയുണ്ട്.

കൊള്ളാം! എന്തൊരു ഭാഗ്യവാനാണ്

ബ്രിഗേഡിയർജോർഡോ!...

അവന് ഒരു വീടുണ്ടായിരുന്നു, അവനു റൊട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു,

വസ്ത്രങ്ങൾ വൃത്തിയാക്കി ഇസ്തിരിയിട്ടു

ഭൂമി...എന്ത് ഭൂമി! ലോകങ്ങൾ

മേച്ചിൽപ്പുറങ്ങളുടേയും പൈൻമരക്കാടുകളുടേയും!

കാഴ്ചപ്പാടിൽ എന്തൊരു പരിഹാസം...

ഞാൻ സോമില്ലുകളെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടുപോലുമില്ല

ഞാനില്ല സാനിറ്റോറിയങ്ങൾ പോലും കണ്ടെത്തി

ഞാൻ കന്നുകാലികളെ മേയ്ക്കുക പോലും ചെയ്യില്ല!

ഞാൻ എല്ലാം എട്ടിന് വിൽക്കും

പിന്നെ തുക എന്റെ പോക്കറ്റിൽ വെച്ച്

ഞാൻ Largo do Arouche-ലേക്ക് പോകുക

ആ കൊച്ചുകുട്ടികളെ വാങ്ങുക

പെൻഷനിൽ ജീവിക്കുന്നവർ!

എന്നാൽ ബ്രിഗേഡിയർ ജോർഡോയുടെ ഭൂമി എന്റേതല്ല...

പ്രശ്നത്തിലുള്ള ബ്രിഗേഡിയർ സ്ഥാപകനായിരിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്. Campos do Jordão നഗരം.

മനുഷ്യനെ ധനികനായ ഒരു ഭൂവുടമയായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു, വളരെയധികം ഭൂമിയും സ്വത്തുക്കളും സുഖസൗകര്യങ്ങളും ഉള്ളതിൽ സന്തോഷമുണ്ട്.

മരിയോ, അറിയുന്നതിനും വിലമതിച്ചതിനും ബ്രസീലിയൻ പ്രദേശം, "ഇ ടെറ... ക്വാൽ ടെറ! മുണ്ടോസ്" എന്ന വാക്യങ്ങളിൽ പറയുന്നു, ബ്രസീലിന് നിരവധി "ലോകങ്ങളും" ഓരോ വ്യത്യസ്ത പ്രദേശത്തും സംസ്കാരങ്ങളുണ്ട്.

ഇൻ. കവിത, ബ്രിഗഡെയ്‌റോ തന്റെ സമ്പത്ത് മുഴുവൻ വിൽക്കുന്നത് ലാർഗോ ഡോ അറൂഷിലെ (സാവോ പോളോയിലെ) വേശ്യാലയങ്ങളിലെ പെൺകുട്ടികളുമായുള്ള "പണമടച്ചുള്ള പ്രണയത്തിന്" പകരമായി. അക്കാലത്തെ ഉന്നതരുടെ സാമ്പത്തിക നഷ്ടം .

രചയിതാവ്"എന്നാൽ ബ്രിഗേഡിയർ ജോർഡോയുടെ ഭൂമി എന്റേതല്ല..." എന്ന വാക്യത്തിൽ അവനും ധനികനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം സ്ഥാപിച്ച് അദ്ദേഹം കവിത അവസാനിപ്പിക്കുന്നു: ഭൂമി തന്റേതാണെങ്കിൽ, അവൻ അവ നന്നായി ഉപയോഗിക്കുമെന്ന അഭിപ്രായമാണ് അദ്ദേഹം ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. .

7. Calanto da Pensão Azul

ഓ അത്ഭുതകരമായ heticas

റൊമാന്റിസിസത്തിന്റെ ചൂടുള്ള നാളുകളിൽ നിന്ന്,

അഗാധത്തിന്റെ ചുവന്ന ആപ്പിൾ കണ്ണുകൾ,

ഡോണസ് വികൃതവും അപകടകരവുമാണ്,

അയ്യോ അത്ഭുതകരമായ ഭ്രാന്തന്മാർ!

എനിക്ക് നിങ്ങളെ മനസ്സിലാകുന്നില്ല, നിങ്ങൾ മറ്റ് കാലഘട്ടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരാണ്,

വേഗത്തിൽ ന്യൂമോത്തോറാക്സ് ഉണ്ടാക്കുക

ആന്റണിലെയും ഡി ഡുമാസ് ഫിൽഹോയിലെയും സ്ത്രീകൾ!

അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ സന്തുഷ്ടരായിരിക്കും,

ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മിഴിവുകളെ ഭയപ്പെടാതെ,

നിങ്ങൾ ബാസിലിയോ ഹെമോപ്റ്റിസിസോ ഇല്ലാതെ,

ഓ ഹെറ്റിക്കാസ് അത്ഭുതം!

ചോദ്യത്തിലുള്ള കവിത ക്ലാൻ ഡോ ജബൂട്ടി എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്, കൂടാതെ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ വിവിധ സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്ന് ക്ഷയരോഗബാധിതരെ സ്വീകരിച്ച ഒരു വീടിനെ പരാമർശിക്കുന്നു.

Pensão Azul എന്നാണ് ഈ വീടിനെ വിളിച്ചിരുന്നത്, ഈ രോഗം ഭേദമാക്കാൻ നല്ല കാലാവസ്ഥയ്ക്ക് പേരുകേട്ട കാംപോസ് ഡോ ജോർഡോയിലാണ് ഈ വീട് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.

ഇവിടെ, മാരിയോ ഡി ആൻഡ്രേഡ് ഇവിടെ പ്രഭാവലയം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. റൊമാന്റിസിസം . അസുഖമുള്ള പെൺകുട്ടികളെ "മറ്റു കാലഘട്ടങ്ങളിൽ" നിന്നുള്ളവരാണെന്ന് പറയുന്നതിനിടയിൽ അദ്ദേഹം അപൂർവ സൗന്ദര്യമുള്ള പെൺകുട്ടികളെ വിവരിക്കുന്നു.

ന്യൂമോത്തോറാക്സ് (ക്ഷയരോഗികൾക്കുള്ള സാധാരണ നടപടിക്രമം) ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു, അവർ അവരുടെ ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുക്കാനും ഒരു ദിവസം സന്തോഷത്തോടെ തിളങ്ങാനും കാത്തിരിക്കുന്നു.

വാലെ