Mario de Andrade ၏ ကဗျာ 12 ပုဒ် (ရှင်းလင်းချက်နှင့်အတူ)

ဘရာဇီး ခေတ်သစ်ဝါဒတွင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်သည့် Mário ဒီအန်ဒရာဒီ (၁၈၉၃-၁၉၄၅) သည် နိုင်ငံအတွင်း အသက်ဆိုင်ဆုံး စာရေးဆရာများထဲမှ တစ်ဦးအဖြစ် လူသိများသည်။

ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးသည် ကဗျာဆရာနှင့် ဝတ္ထုရေးဆရာဖြစ်သည့်အပြင်၊ ဂီတနှင့် ဂီတပညာရှင်။ ဘရာဇီးလ်ရိုးရာပုံပြင်၊ စာပေဝေဖန်ရေး နှင့် ယဉ်ကျေးမှု တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ။

Mario de Andrade ၏ ကဗျာအပြင် သူ၏ ဝတ္ထုတိုများနှင့် ဝတ္ထုများကို အပိုင်းနှစ်ပိုင်းဖြင့် တီထွင်ခဲ့သည်- ပထမ မြို့ပြ၊ နှင့် ရိုးရာပုံပြင်၊ နောက်မှ။

သူ့ကဗျာများအားဖြင့် ဘရာဇီးနိုင်ငံ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့သော လူမှုရေးဆိုင်ရာ ဆက်စပ်အကြောင်းအရာကို နားလည်နိုင်ပြီး အမျိုးသားရေးလက္ခဏာတည်ဆောက်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ဤကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေး၏သမိုင်းကြောင်းကို အနည်းငယ်နားလည်နိုင်ပါသည်။

၁။ Aurora Street တွင် ကျွန်ုပ်မွေးဖွားခဲ့သည်

Aurora Street တွင် ကျွန်ုပ်မွေးဖွားခဲ့သည်

ကျွန်ုပ်ဘဝ၏အရုဏ်ဦးတွင်

ထို့နောက် အရုဏ်ဦးတွင် ကျွန်ုပ်ကြီးပြင်းခဲ့ပါသည်။

Largo do Paiçandu

ကျွန်တော် အိပ်မက်မက်ခဲ့တယ်၊ ဒါဟာ အနီးကပ်တိုက်ပွဲဖြစ်ခဲ့တယ်၊

ကျွန်တော်ဆင်းရဲပြီး ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ဒီလမ်းပေါ်မှာ Lopes Chaves

ကျွန်တော် အသက်ကြီးလာပြီး ရှက်လာတယ်

Lopes Chaves က ဘယ်သူမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။

အမေ။ ငါ့ကို အဲဒီလကို ပေးပါ

မေ့ပျောက်ပြီး လျစ်လျူရှုထားဖို့

အဲဒီလမ်းနာမည်တွေလိုပဲ။

ဒီကဗျာမှာ Lira Paulistana (1945) , Mario de Andrade သူ၏ မူလဇာတိသို့ ပြန်သွား နှင့် သူ့ဘဝ လမ်းကြောင်းကို ရောင်ပြန်ဟပ်နေပါသည်။

စာရေးဆရာ Mario Raul de Moraes Andrade သည် အမှန်တကယ် အောက်တိုဘာလ၊ ဆောပေါလိုတွင် Rua Aurora တွင် မွေးဖွားခဲ့ပါသည်။ 9၊ 1893။

သူသည် ထိုနေရာတွင် ဆိတ်ငြိမ်သော ကလေးဘဝရှိခဲ့ပြီး ငယ်ရွယ်စဉ်တွင် Rua သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။Mario de Andrade ၏လိင်စိတ်သည် အမြဲမသိရသေးကြောင်း ထောက်ပြသည်။ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးသည် လိင်တူဆက်ဆံသူ သို့မဟုတ် လိင်တူချစ်သူဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြမှုများရှိသည်။

၈။ Discovery

São Paulo ရှိ ကျွန်ုပ်၏ စားပွဲပေါ်တွင် ထိုင်နေပါသည်

Rua Lopes Chaves ရှိ ကျွန်ုပ်၏အိမ်တွင်

ရုတ်တရက် ရင်ထဲ၌ အေးတိအေးစက် ခံစားလိုက်ရသည်။

ကျွန်တော် တုန်လှုပ်သွားပြီး အရမ်းတုန်လှုပ်သွားတယ်

ရီစရာစာအုပ်ကို စိုက်ကြည့်ရင်းနဲ့။

မြောက်အရပ်မှာ ရှိတာကို မှတ်မိနေတာ မတွေ့ဘူးလားဘုရား၊

ကျွန်ုပ်နှင့်ဝေးရာ

ကျလာသော ည၏တက်ကြွသောအမှောင်ထုတွင်

ဆံပင်ဖျော့ဖျော့နှင့် ဆံပင်ပါးလွှာသော အမျိုးသားတစ်ဦး၊

ရော်ဘာဖြင့် အရေခွံလုပ်ပြီးနောက်၊ ထိုနေ့၏

သူသည် အိပ်ရာဝင်သည်၊ သူအိပ်နေသည်။

ဤလူသည် ကျွန်ုပ်ကဲ့သို့ ဘရာဇီးလ်လူမျိုးဖြစ်သည်။

Discovery သည် တွင်လည်း ထုတ်ဝေခဲ့သည့် ကဗျာတစ်ပုဒ်ဖြစ်သည်။ Clan do Jabuti ။ ၎င်းတွင် Mario de Andrade သည် São Paulo မြို့ရှိ Rua Lopes Chaves တွင် ၎င်း၏ စားပွဲခုံတွင် ထိုင်နေရာမှ စတင်ကာ ဇာတ်ကြောင်းကို စတင်ခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် သူသည် စာရေးဆရာအဖြစ် ရပ်တည်နေပြီး၊ ဉာဏ။ ထိုအချိန်တွင် သူ့နှင့် လုံးဝခြားနားသော လက်တွေ့ဘဝနေထိုင်သူ တစ်ဦးရှိကြောင်း "သတိရ" သောအခါ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် သူ၏အခွင့်ထူးခံနေရာကို အသိအမှတ်ပြုသည်။

နိုင်ငံမြောက်ပိုင်း၊ ကီလိုမီတာများစွာတွင် နေထိုင်သည့် Mario စိတ်ကူးပုံဖော်ထားသည့် ဤလူသား ဝေးကွာ၍ ထိတွေ့ရသော အခြေအနေများကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲမှု အသွင်အပြင် ရှိသည်။ သူသည် ရော်ဘာညှပ်သမားဖြစ်သည်ကို ကျွန်ုပ်တို့သိကြသည်– “အရေခွံကို ရော်ဘာနဲ့လုပ်ပြီးမှ၊နေ့။" သူတို့ကြားက ဆက်နွှယ်မှုတွေ၊ ဒီလူတွေဟာ ဘရာဇီးနိုင်ငံသားတွေလို လိုအပ်ချက်တွေ၊ ခံစားချက်တွေ၊ အိပ်မက်တွေ ရှိနေတယ်ဆိုတာ သင်သိပါတယ်။

၉။ ကဗျာ

ဒီမြစ်ထဲမှာ အိုင်ရာတစ်ခုရှိတယ်...။

ပထမတော့ iara ကိုမြင်ဖူးတဲ့ အဘိုးအို

က သူ့ကို ဒီလိုပြောခဲ့တယ်၊ သူမသည် ရုပ်ဆိုးသည်၊ လွန်စွာ !

Fat black manquitola manatee ကိုမြင်ရသည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် အဘိုးအို ကွယ်လွန်ခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။

တစ်ချိန်က၊ မြူခိုးများ

စိတ်အားထက်သန်မှုဒဏ်ကို ခံစားခဲ့ရသော လူငယ်

အိန္ဒိယအမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် သူ့ကိုလက်မလွှတ်ချင်သောကြောင့်

သူထ၍ မြစ်ရေထဲသို့ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ထို့နောက် သူတို့သည် iara သီဆိုခဲ့သည်၊ သူမသည် မိန်းကလေးဖြစ်သည်၊

မြစ်ထဲမှ အစိမ်းရောင်အမွှေးအမျှင်များ...

မနေ့က Piá တီးမှုတ်နေသည်၊

သူသည် ဆိပ်ကမ်းရှိ သူ့အဖေ၏ igara ပေါ်သို့တက်ကာ

သူ၏လက်ငယ်ကို ရေနက်ထဲထည့်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ပီရန်ဟာ ပီယာ၏လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

ဤမြစ်ထဲတွင် yara တစ်ခုရှိပါသည်...

ကဗျာသည် ဘရာဇီးတွင် လူသိများသော ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်- siren Iara ဇာတ်လမ်း။

စာသားကို အလုပ်တွင်တွေ့နိုင်သည် Clan do Jabuti ၊ 1927 မှဖြစ်သည်။ ဤတွင် စာရေးသူသည် ရိုးရာပုံပြင်ကိုပြောပြသော ထုံးစံအတိုင်း ဘရာဇီးလ်ဇာတ်ကောင်တစ်ဦးကဲ့သို့ ပုံပြင်ပြောသူတစ်ဦး၏ သဘောထားကို လက်ခံပါသည်။

၎င်းသည် Mario de Andrade သည် နိုင်ငံ၏ ဒဏ္ဍာရီနှင့် ဓလေ့ထုံးတမ်းများကို နက်နဲစွာ သိမြင်သူဖြစ်သည်၊အရေးပါသော ရိုးရာအကသမားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဘရာဇီးလ်နယ်မြေ၏ အစွန်အဖျားဆုံးဒေသများသို့ ခရီးထွက်ခဲ့သည်။

Mario သည် Iara ကို ပုံစံသုံးမျိုးဖြင့် တင်ဆက်သည်- "ရုပ်ဆိုးသော၊ အနက်ရောင်အဆီ maquitola"၊ "မိန်းကလေး၊ ဆံပင်စိမ်းသောမြစ်ရေညှိကဲ့သို့" နှင့် "piranha" ပုံသဏ္ဍာန်။

၎င်းကိုလုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့်၊ အသက်ကြီးသောဇာတ်ကောင်၊ လူငယ်တစ်ဦးနှင့် "piá" (ကလေး) တို့ပါဝင်သည့်တိုင် စာရေးဆရာသည် အချိန်နှင့်အမျှ ပြောင်းလဲသွားသည့် ဒဏ္ဍာရီတစ်ခုကို ပြသသည်၊ မတူကွဲပြားသော ပုံစံများနှင့် တန်ဖိုးများကို ရယူခြင်းသည် ပေါ်ပြူလာ ယဉ်ကျေးမှု ၏ ထုံးစံအတိုင်း မျိုးဆက်တစ်ခုမှ တစ်ခုသို့ ကူးဆက်သည်။

၁၀။ မိန်းကလေးနှင့် သီချင်း

… trarilarára… traríla…

သူမ၏ ဒူးဆစ်အထက်တွင် ပျံဝဲနေသော စကတ်နှင့် ပိန်ပိန်ပါးပါး မိန်းကလေးသည် မှောင်မိုက်သော ဆည်းဆာတွင် တစ်ဝက်တစ်ပျက် သီချင်းဆိုကခုန်လာသည်။ . လမ်းဘေးရှိ ဖုန်မှုန့်များတွင် သူ၏ ကြိမ်လုံးကို ပုတ်လိုက်ပါသည်။

… trarilarára… traríla…

ရုတ်တရက် သူနောက်မှ လဲကျနေသော လူမည်းအဘွားအိုထံ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊ သူမ၏ ခေါင်းပေါ်ရှိ အဝတ်ထုပ်ကြီးတစ်ခု၊ :

– အဖွား၊ ငါ့ကို ဘာပေးမလဲ။

– နံပါတ်

… trarilarára… traríla…

မိန်းကလေးနဲ့ သီချင်း သည် 1926 ခုနှစ်ထုတ် Losango Caqui စာအုပ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ဤစာသားတွင်၊ သရုပ်ဖော်ထားသော ဇာတ်ကောင်နှစ်ခုကြားတွင် ကွဲလွဲနေသည်- မိန်းကလေးနှင့် အဖွားဖြစ်သည်။

မိန်းကလေးနှင့် ပြသထားသည်။ ပျော်ရွှင်မြူးကြွသော ရောင်ဝါတစ်ခု၊ ညအချိန်၌ ကခုန်ခြင်းနှင့် သီချင်းဆိုခြင်း။ “trarilarára” ဟူသော စကားလုံးသည် သူမ၏ဟာသနှင့် သီဆိုသံကဲ့သို့ ပေါ်နေပါသည်။

အဘွားကြီးကို ခေါင်းပေါ်အဝတ်အစား ဝတ်ထားသော ထိမိ၍လဲစရာ အမျိုးသမီးတစ်ဦး (အမျိုးသမီးများ၏ ဓလေ့ထုံးစံ) ဖြစ်သည် ။ရေချိုးအမျိုးသမီး)။ ဤတွင်၊ Mario သည် အလုပ်နှင့် တစ်သက်တာလုံး အလုပ်လုပ်ပြီး အသက်ကြီးမှ မောပန်းနွမ်းနယ်နေသည့် လူမည်းအမျိုးသမီး၏ အခြေအနေနှင့် အလုပ်ကြားတွင် ရှိသော ဆက်ဆံရေးကို မြင်နိုင်သည်။

အမျိုးသမီးကို ပုံဖော်ရန်အတွက် စာရေးဆရာမှ ရွေးချယ်သော စကားလုံးများ အခန်းငယ်၌ “ရုတ်တရက် နောက်သို့ လဲကျနေသော လူမည်းအဘွားအိုထံ လှည့်၍ ခေါင်းပေါ်၌ ကြီးမားသောအဝတ်ထုပ်ကြီး” ဟူသော “r” ဟူသော အက္ခရာဖြင့် ဗျည်းအက္ခရာများ ပေါင်းစပ်ထားသော “ငါတို့ဘာသာစကား၌ ထိမိ၍လဲစရာ” ဟူသော အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။

ဝါကျ- “Qué mi Dá, vó?” တွင် စကားလုံးများကို ဖြတ်တောက်ပြီး စာသားကို စကားအသုံးအနှုံးဖြင့် စာသားထဲတွင် ထည့်ထားကာ ၎င်းသည် ဂီတမှတ်စုများကဲ့သို့ အသံထွက်ပါသည်။

Mario de Andrade သည် ၎င်းတို့၏ ဒေသဆိုင်ရာ သီးခြားထူးခြားချက်များ တွင် ဘရာဇီးလ်လူမျိုးများကို ပုံဖော်ရန် စိုးရိမ်မှုရှိပြီး နိုင်ငံ၏ ယဉ်ကျေးမှုကို တည်ဆောက်ရန် စဉ်းစားနေပါသည်။

၁၁။ လှပသောမိန်းကလေးအား ကောင်းမွန်စွာဆက်ဆံပါ

လှပသောမိန်းကလေးအား ကောင်းမွန်စွာဆက်ဆံပါ၊

မိသားစုသုံးရာစုနှစ်၊

တံခါးတစ်ချပ်လို လူမိုက်-

တစ် အချစ်။

အရှက်ကင်းမဲ့မှု ကိုးဆယ်၊

အားကစား၊ မောဟ နှင့် လိင်မှု၊

တံခါးကဲ့သို့ လူမိုက်-

A coio။

အဆီကျသောအမျိုးသမီး၊ filo၊

အပေါက်တိုင်းရှိရွှေရောင်

တံခါးကဲ့သို့ မိုက်မဲသောအမျိုးသမီး-

စိတ်ရှည်သည်းခံခြင်း...

စိတ်မရှိသောပလူတိုကရက်၊

တံခါးမရှိပါ၊ မြေငလျင်လှုပ်ခြင်း

လူဆင်းရဲတစ်ယောက်၏တံခါး ပြိုကျပျက်စီးသွားသည်-

ဗုံးတစ်လုံး။

ဤကဗျာသည် အလုပ်တွင်ရှိနေသည် Lira Paulistana စာရေးသူကွယ်လွန်သည့်နှစ် 1945 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ဒီစာအုပ်ကို Mario de Andrade ရဲ့ ကဗျာနိဂုံးအဖြစ် ရှုမြင်ပြီး အလုပ်တစ်ခုကို တင်ဆက်ထားပါတယ်။လူများ၏ဝိသေသလက္ခဏာကို ကိုယ်စားပြုပုံနှင့် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကမ္ဘာ၏ ရောင်ပြန်ဟပ်မှုတို့နှင့် ပတ်သက်သည့် လူတစ်ဦးချင်းစီ၏ နိုင်ငံရေး။

ဤတွင် Márioသည် ဘရာဇီးလက်ရွေးစင်အပေါ် အပြင်းအထန်ဝေဖန်မှုတစ်ခုပြုလုပ်သည် ၊ ဖော်ပြချက်ကို ယူဆောင်လာသည်။ မိရိုးဖလာပိုင်ဆိုင်သည့် မိသားစုတစ်ခုမှဖြစ်သည်။

သမီးသည် လှပသောမိန်းကလေးတစ်ဦးအဖြစ် “ကောင်းစွာဆက်ဆံ” သော်လည်း မိုက်မဲပြီး အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ အခြားသားကလေးသည် အားကစားနှင့် လိင်ကိစ္စတို့ကိုသာ တွေးတောကာ အရှက်ကင်းမဲ့ပြီး မိုက်မဲသော အမျိုးသားတစ်ဦးအဖြစ် ဖော်ပြခံရကာ ရယ်စရာကောင်းသော အရူးတစ်ဉီးဖြစ်သည့် “coió” ဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြသည်။

မိခင်သည် ဆူဖြိုးသောပုံစံရှိသူဖြစ်သည်။ သူမသည် ငွေ၊ လက်ဝတ်ရတနာများကိုသာ တန်ဖိုးထားကာ “ငရဲကဲ့သို့ မိုက်မဲသူ” ဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ ဘိုးဘေးသည် ယုတ်မာသော၊ အသိစိတ်မရှိသော်လည်း၊ မိမိနိုင်ငံရှိ နှိမ့်ချသောသူများကို အမြတ်ထုတ်သော ယုတ်မာသောလူဖြစ်သည်။

ဤသည်မှာ စာရေးဆရာတွေ့သောနည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည် ဘူဇွာလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ တန်ဖိုးများကို မေးခွန်းထုတ်ပါ ရိုးရာ၊ အပေါ်ယံ၊ မောက်မာသော၊ အချည်းနှီးဖြစ်ပြီး ခေါင်းပုံဖြတ်မှုအဖြစ် ဖော်ပြသည်။

ဤသည်မှာ Mario de Andrade ၏ စိန်ခေါ်မှုနှင့် ဝေဖန်ပိုင်းခြားနိုင်သော စရိုက်လက္ခဏာကို ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ဖော်ပြသည်။

၁၂။ ငါသေတဲ့အခါ

ငါသေတဲ့အခါ ငါနေချင်တယ်၊

ငါ့ရန်သူတွေကို မပြောနဲ့၊

ငါ့မြို့ထဲမှာ မြှုပ်ထားတယ်၊

Saudade။

ကျွန်ုပ်၏ခြေဖဝါးကို Rua Aurora ပေါ်တွင် မြှုပ်နှံထားပါသည်၊

Paissandu တွင် ကျွန်ုပ်၏လိင်ဆက်ဆံမှုကို ချန်ထားခဲ့သည်၊

Lopes Chaves တွင် ဦးခေါင်း

မေ့လိုက်ပါ။

Pátio do Colégio တွင် နစ်မြုပ်သွားသည်

São Paulo မှ ကျွန်ုပ်၏ နှလုံးသား-

အသက်ရှင်သော နှလုံးသားနှင့် အသေကောင်

အတူတကွ မှန်ပါသည်။

မေးလ်ထဲမှာ သင့်နားကို ဝှက်ထား

ညာဘက်၊ ကြေးနန်းမှာ ဘယ်ဘက်၊

သိချင်ပါတယ်အခြားသူများ၏ဘဝ၊

ရေသူမ။

သင့်နှာခေါင်းကို နှင်းဆီပန်းများတွင် ထားပါ၊

Ipiranga ၏ထိပ်တွင်လျှာ

လွတ်လပ်စွာသီဆိုရန်။

Saudade...

Jaraguá ရှိ မျက်လုံးများ

လာမည့်အရာကို စောင့်ကြည့်ပါမည်၊

တက္ကသိုလ်ရှိ ဒူးထောက်၊

Saudade. ..

မင်းလက်ကို ပတ်ထား၊

သူတို့ အသက်ရှင်နေသရွေ့ သေပါစေ၊

မင်းရဲ့အသည်းကို မာရ်နတ်ဆီ ပစ်လိုက်ပါ၊

အဲဒါ ဝိညာဉ်တော်သည် ဘုရားသခင်နှင့် သက်ဆိုင်လိမ့်မည်။

နူတ်ဆက်ပါ။

ငါသေသောအခါ ကို Lira Paulistana (1945) တွင် ထုတ်ဝေခဲ့ပြီး သူ၏ဘဝဆုံးခန်းတိုင်အောင်၊ . ဤတွင်၊ ကဗျာဆရာသည် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကွဲစေပြီး သူ့ဘဝအတွက် အရေးကြီးသော ဆောပေါလိုတွင် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစီကို ချထားရန် သူ၏ဖြစ်တည်မှုဟန်ချက်ညီစေရန် ကို ဖန်တီးပေးပါသည်။

Mario တစ်ယောက် မြို့တော်ရှိ ဗျူဟာမြောက် နေရာများကို ကိုးကားပြီး သူ့နှင့် သူ့ဆန္ဒများကို အနည်းငယ်ဖော်ပြကာ သူ၏မြို့ ကို အချိန်ပိုကြာ ဂါရဝပြုပါသည်။

စာရေးဆရာသည် ဤစာသားကို ရိုမန်တစ်ကဗျာဖြင့် အပြိုင်ဆွဲပါသည်။ သေခြင်းတရား၏ ဆောင်ပုဒ်မှာ အလွန်ရှိနေပါသည်။

Mario de Andrade သေဆုံးမှုသည် ဖေဖော်ဝါရီ 25 ရက် 1945 တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးသည် အသက် 51 နှစ်အရွယ်တွင် နှလုံးရောဂါဖြင့် သေဆုံးခဲ့သည်။

ပင်မအလုပ်များ by Mario de Andrade

Mario de Andrade သည် အရည်အချင်းများစွာရှိသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကျယ်ပြန့်သော စာပေလက်ရာများကို ချန်ထားခဲ့သည်။ သူ၏ အရေးကြီးဆုံးစာအုပ်များမှာ-

• ကဗျာတစ်ပုဒ်စီတွင် သွေးတစ်စက် (1917)
• Pauliceia Desvairada (1922)
• Persimmon Lozenge (1926)
• Clan doJabuti (1927)
• အချစ်၊ အသွင်ပြောင်းကြိယာ (1927)
• ဘရာဇီးဂီတဆိုင်ရာ အက်ဆေးများ (1928)
<9 Macunaíma (1928)
• Remate de Males (1930)
• The Tales of Belasarte (1934)
• Alvares De Azevedo မှ O Aleijadinho (1935)
• Brazil မှဂီတ (1941)
• ကဗျာ (1941)
• မော်ဒန်ဝါဒီလှုပ်ရှားမှု (1942)
• The Bird Stuffer (1944)
• Lira Paulistana (1945)
• O Carro da Miséria (1947)
• Contos Novos (1947)
• The Banquet (1978)

ဤစာရေးဆရာကြီး၏လက်ရာအကြောင်း ပိုမိုလေ့လာရန်၊ ဖတ်ရန် -

Mario de Andrade သည် ၎င်း၏မိခင်နှင့်အတူ တစ်သက်လုံးနေထိုင်ခဲ့ပြီး အိမ်ထောင်မပြုခဲ့ဖူးကြောင်း၊ စာသားတွင်ဖော်ပြထားသော၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုနှင့် ရင်းနှီးမှု။

2. လှုံ့ဆော်မှု

ဆောပိုလို။ ငါ့ဘဝရဲ့ လှုပ်လှုပ်ရွရွ...

ငါ့အချစ်တွေက မူရင်းပန်းတွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားတဲ့ ပန်းတွေ...

Harlequin!...စိန်ဝတ်စုံ... မီးခိုးရောင် ရွှေရောင်...

အလင်းရောင်နှင့် မြူခိုးများ... မီးဖိုနှင့် နွေးထွေးသော ဆောင်းရာသီ...

အရှုပ်အရှင်းကင်းသော သိမ်မွေ့သော ကျက်သရေရှိမှု၊ မနာလိုမှုမရှိဘဲ...

Paris of Perfume...Arys!

Trianon...Algodoal!...

São Paulo! ငါ့ဘဝရဲ့ တုန်လှုပ်ချောက်ချားစရာ...

အမေရိကရဲ့ သဲကန္တာရထဲမှာ ဂယ်လစ်ဆန်တဲ့ အော်ဟစ်သံ!

ဒါဟာ Márioဒီရဲ့ ဒုတိယမြောက် ကဗျာစာအုပ်ဖြစ်တဲ့ Pauliceia Desvairada ကို စတင်ဖွင့်လှစ်လိုက်တဲ့ ကဗျာ Andrade သည် 1922 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။

ဤအလုပ်သည် ဘရာဇီးလ်ယဉ်ကျေးမှုသမိုင်းတွင် ထူးထူးခြားခြားဖြစ်ရပ်တစ်ခုဖြစ်သည့် Semana de Arte Moderna နှင့် တစ်နှစ်တည်းတွင် စတင်ခဲ့သည့် ပထမဆုံး ခေတ်သစ်မျိုးဆက်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ စာရေးဆရာသည်

Inspiration တွင်၊ Mario သည် ကျွန်ုပ်တို့အား တက်ကြွသော၊ မြို့ပြနှင့် မငြိမ်မသက်ဖြစ်သော São Paulo ဖြင့် တင်ဆက်ပေးပါသည်။

အချိန်ကို အမှတ်အသားပြုပါသည်။ အထူးသဖြင့် ဆောပေါလိုမြို့တော်တွင် မြို့ကြီးများ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ကြီးထွားလာသည်။ စကားလုံးဂိမ်းများမှတဆင့် စာရေးသူသည် စာရေးခြင်းတွင် ဆန်းသစ်တီထွင်ပြီး ထပ်နေသည့်ပုံများနှင့် စိတ်ကူးများကို ယူဆောင်လာကာ သူ၏စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ထင်ဟပ်စေပါသည်။

São Paulo မြို့ကြီးများနှင့် မြို့ကြီးပြကြီးများ နှိုင်းယှဉ်ချက်ကို “Perfume de Paris...Arys!” အခန်းငယ်တွင် ထင်ရှားပါသည်။ “မီးခိုးရောင်နှင့်ရွှေ…အလင်းနှင့်အခိုးအငွေ့…မီးဖိုနှင့်နွေးထွေးသောဆောင်းရာသီ…” ဟူသော စကားလုံးများတွင် သွက်လက်တက်ကြွမှုနှင့် ဆန့်ကျင်ကွဲလွဲမှုများလည်း ရှိသကဲ့သို့ တူညီသောနေရာတွင် အပူချိန်နှင့် ရောနှောမှုရော ကွဲပြားမှု ကြီးမားသကဲ့သို့၊ နေထိုင်သူများ၏ အပြုအမူနှင့် စိတ်နေစိတ်ထား။

နောက်ထပ် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည့်အချက်မှာ စာသားထဲတွင် ellipses များကို အသုံးပြုခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ဘဝ၏ ရှုပ်ထွေးမှုများနှင့် ထိတွေ့လာသကဲ့သို့ သူ၏ အတွေးများကို အဆုံးမသတ်နိုင်ကြောင်း အချက်ပြနေသည်၊ သူ့အကြံအစည်တွေနဲ့ သူ့ကို စကားမပြောဘဲ ထားခဲ့တယ်။

၃။ ဒုက္ခသည်

အရင်ခေတ်ကလူတွေရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ခံစားချက်

ငါ့ရင်ထဲက ခံစားချက်တွေ…

ရွဲ့စောင်းသံများ

ကျွန်ုပ်၏ harlequin နှလုံးသားထဲတွင် ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း…

တခဏချင်း…

အခြားအချိန်များတွင် ဖျားသည်၊ ချမ်းသည်

ကျွန်ုပ်ဖျားနာသည် ရှည်လျားသောအသံကဲ့သို့ ဝိညာဉ်သည်...

ကန်တေး။ Cantabona!

Dlorom…

ကျွန်တော်က ဗျပ်တီးနေတဲ့ ကျူပီပါ။

Trovador နဲ့လည်း Pauliceia Desvairada ကို ပေါင်းစပ်ထားပါတယ်။ ဤတွင်၊ ကဗျာဆရာသည် အလယ်ခေတ် စာပေနှင့် ကဗျာဆန်သော ပုံစံဖြစ်သော troubadourism အယူအဆကို ကယ်တင်ပါသည်။

သီချင်းစာသားသည် သူ့ကိုယ်သူ ရှေးကဗျာဆရာတစ်ဦးဖြစ်သကဲ့သို့ ၎င်း၏ ကြိုးတူရိယာဖြင့် သီချင်းဆိုနေသည့် သီချင်းဆိုသကဲ့သို့ပင်၊ 1>

စာသားကို ထပ်နေသော ဂီတလိုင်းများအဖြစ် ဖတ်နိုင်သည်။ ဒရမ်သံကို ညွှန်ပြသည့် “Cantabona!” တွင် လေ့လာတွေ့ရှိထားသည့်အတိုင်း အသံများကို အတုယူသည့် အွန်မတုတ်တုတ် ဟူသော စကားလုံးများကို အသုံးပြုခြင်း ရှိပါသည်။ဌာနေတိုင်းရင်းသားများ နှင့် "Dlorom" တို့သည် ဗျပ်သံကို တီးခတ်နေပါသည်။

"ကျွန်ုပ်သည် ဗျပ်တီးသော တူပီ!" ဟုပြောခြင်းဖြင့်၊ Mario သည် ဌာနေတိုင်းရင်းသားများနှင့် ဥရောပယဉ်ကျေးမှုကြား ချိတ်ဆက်မှုတစ်ခု ကို ဖန်တီးပေးပါသည်။ ဗျပ်စောင်းသည် ဥရောပရှိ အလယ်ခေတ်တပ်သားများအသုံးပြုသည့် အာရပ်တူရိယာတစ်ခုဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ဘရာဇီးသည် ယဉ်ကျေးမှုရောနှောမှုပြင်းထန်သောနေရာတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း စာရေးသူက နှိုးဆော်လိုက်ပါသည်။

၎င်းသည် ဆန်းသစ်တီထွင်မှုဟု မှတ်သားရပါသည်။ လူတွေရဲ့ ဌာနေဇစ်မြစ်ကို ချန်မထားဘဲ ဘရာဇီးမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ကြီးကျယ်တဲ့ အပြောင်းအလဲတွေကို နားလည်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တဲ့ Mario de Andrade ရဲ့ ဇာတ်ကောင်ပါ။

ဒီကဗျာဆန်တဲ့ စာသားမှာ သူ့မှာ သူ့ရဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ရှိနေတယ် လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။ 1928 ခုနှစ်မှ ဝတ္ထုရှည် Macunaíma ။

4. Ode to the Bourgeois

ဘူဇွာကို စော်ကားလိုက်တာ။ နီကယ်-ဘူဇွာ၊

ဘူဇွာ-ဘူဇွာများ။

ဆော်ပေါ်လို၏ ကောင်းစွာပြုလုပ်ထားသော အစာချေမှု။

လေးကောင်။ ယောက်ျား-ဖင်။

ပြင်သစ်၊ ဘရာဇီး၊ အီတလီလူမျိုး၊

သည် အမြဲသတိထားတတ်သူဖြစ်သည်။

သတိရှိသော မင်းမျိုးမင်းနွယ်များကို ငါ စော်ကားသည်။

မီးအိမ်မှူး။ အရေတွက်များ ဇွာ! ခုန်ပေါက်နေသော မြို့စားကြီးများ။

ခုန်မချဘဲ နံရံများအတွင်းတွင် နေထိုင်ကြသော၊

နှင့် အားနည်းသော မီလ်ရိစ် အနည်းငယ်၏ သွေးများကို ညည်းညူပါ

ထိုအမျိုးသမီး၏ သမီးများသည် ပြင်သစ်စကားပြောတတ်ကြောင်း ပြောရန်အတွက်

၎င်းတို့သည် "Printemps" ကို ၎င်းတို့၏လက်သည်းများဖြင့်ထိလိုက်ကြသည်။

ကျွန်ုပ်သည် ကြမ်းကြုတ်သောဘူဇွာများကို စော်ကားလိုက်ပါသည်။

အစာမကြေနိုင်သော ဘေကွန်နှင့် ပဲများ၊ ရိုးရာဓလေ့များ၏ပိုင်ရှင်။

ခြားနားသည် နက်ဖြန်ရေတွက်သူများထံမှ!

ကျွန်ုပ်တို့၏စက်တင်ဘာလများ၏အသက်တာကိုကြည့်ပါ။

လုပ်မည်နေမင်း? မိုးရွာမည်လား။ Harlequin!

သို့သော် နှင်းဆီပန်းများ၏ မိုးရေထဲတွင်

စိတ်ကြွဆေးပြားသည် အမြဲနေမင်းကို ဖြစ်စေသည်။

ဆူဖြိုးသောသေခြင်း!

ဦးနှောက်သွေးကြောပေါက်ခြင်းကြောင့် သေဆုံးခြင်း!

လစဉ် ဘူဇွာတွေအတွက် သေခြင်း!

ရုပ်ရှင်ရုံ-ဘူဇွာထံ။ ဘူဇွာ-တီလ်ဘူရီသို့!

Suissa Bakery။ Adriano အတွက် သေခြင်းတရားနဲ့ အသက်ရှင်နေတာ။

"—အိုး သမီး၊ မင်းမွေးနေ့အတွက် ဘာပေးရမလဲ။

— လည်ဆွဲ... — ရေတွက်ပြီး ငါးရာ!!!

ဒါပေမဲ့ ငါတို့ အစာငတ်တယ်။”

စား။ ကိုယ်တိုင်စားပါ၊ အံ့သြစရာ gelatin!

အိုး။ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ အာလူးထောင်း!

အိုး။ ဆံပင်ရောင်းအား။ အိုး! ပြောင်သောခေါင်းများ။

ပုံမှန်စိတ်နေစိတ်ထားကိုမုန်းတီးသည်။

ကြွက်သားနာရီများကိုမုန်းတီးသည်။ နာမည်ဆိုးနဲ့ သေဆုံးခြင်း!

အမုန်းပွားမှု။ ခြောက်သွေ့ပြီး စိုစွတ်နေသောသူကို မုန်းပါ။

စိတ်မပျက် သို့မဟုတ် နောင်တမရှိသူများကို မုန်းတီးပါ၊

သမားရိုးကျ ထာဝရတူညီမှုကို မုန်းတီးပါ။

နောက်ကျောကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားပါ။ အိမ်မြှောင်ကို အမှတ်အသားပြုပါတယ်။ ဟေး!

နှစ်ကောင်။ ပထမရာထူး။ မတ်လ။

အားလုံးသည် ကျွန်ုပ်၏ အကျိတ်အခဲ အကျိတ်အခဲများ အလယ်ဗဟိုသို့

အမုန်းတရားနှင့် စော်ကားမှု။ အမုန်းနဲ့ ဒေါသ။ မုန်းပြီး ပိုမုန်းတယ်!

ပါးဟက်တွေနဲ့ ဘူဇွာတွေ သေတာ၊ အသီးအနှံအမုန်းတရား။ သံသရာမုန်းတီးမှု!

အခြေခံကျသောမုန်းတီးမှု၊ ခွင့်လွှတ်မှုမရှိပါ။

အပြင်။ ဖူ! ဘူဇွာကောင်းများနှင့်အတူ ထွက်ပါ!...

Ode ao bourgeois တွင် Pauliceia Desvairada တွင် စာရေးသူသည် ဘူဇွာလူတန်းစားနှင့် ၎င်း၏တန်ဖိုးများကို ဝေဖန်ပါသည်။

ကဗျာသည် Mario ၏လက်ရာနှင့် သက်ဆိုင်သောကြောင့်၊ မော်ဒန်ဝါဒီအိုင်ကွန်တစ်ခုဖြစ်သည့်အပြင်၊ ခေတ်သစ်အနုပညာရက်သတ္တပတ် 22 ၊ Theatro Municipal de São Paulo တွင်ကျင်းပသည့်ပွဲဖြစ်ပြီး နိုင်ငံ၏ယဉ်ကျေးမှုအသစ်ပြန်လည်ဆန်းသစ်ရေးတွင် များစွာအထောက်အကူဖြစ်စေမည့်ပွဲဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်က ရွတ်ဆိုခဲ့သည် Week ကိုတက်ရောက်ခဲ့သူအများစုသည် ဓနရှင်လူတန်းစား၏၀င်ပေါက်များဖြစ်ကြပြီး အချို့မှာပင် ပွဲအတွက် ငွေကြေးပံ့ပိုးပေးခဲ့ကြသောကြောင့် လူအများက ဒေါသတကြီးနှင့် ထိတ်လန့်သွားကြသည်။

သို့သော် Mario သည် ခြိမ်းခြောက်ခြင်းမပြုဘဲ ၎င်း၏ အမြင်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုသည့် စာသားကို ဖတ်ပါ "odio" ဟူသောစကားလုံးကိုအကြံပြုသည်။ စာပေတွင် Ode သည် ကဗျာဆန်သောပုံစံဖြစ်သည် - များသောအားဖြင့် စိတ်အားထက်သန်မှုရှိသော စာပိုဒ်များသည် အချိုးညီညီဖြစ်သည်။

ဤတွင်၊ စာရေးသူ၏နိုင်ငံရေးရပ်တည်ချက်သည် ရှင်းလင်းပြတ်သားသည်။ Mario က ကွန်မြူနစ်လှုပ်ရှားမှုကို ချဉ်းကပ်ပြီး ဒီလိုပြောခဲ့တယ်–

ကျွန်ုပ်၏အကြီးမားဆုံးမျှော်လင့်ချက်မှာ တစ်နေ့နေ့တွင် စစ်မှန်သော၊ လျစ်လျူရှုထားသော ဆိုရှယ်လစ်ဝါဒကို ကမ္ဘာပေါ်၌ အောင်မြင်စေမည်ဖြစ်သည်။ သို့မှသာ လူသားသည် “ယဉ်ကျေးမှု” ဟူသော စကားလုံးကို အသံထွက်ပိုင်ခွင့် ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။

၅။ Landscape nº3

မိုးရွာသလား။

မီးခိုးရောင်မိုးစက် အပြုံး၊

အရမ်းဝမ်းနည်းတယ်၊ ဝမ်းနည်းစရာကောင်းတာက ကြာလှပြီ...

Casa Kosmos တွင် ရေစိမ်ခံပစ္စည်းများ မပါရှိပါ...

သို့သော် ဤ Largo do Arouche

တွင် ကျွန်ုပ်၏ ဝိရောဓိ ထီးထီးကို ဖွင့်နိုင်သည်၊

ပင်လယ်ဇာဖြင့် ဤကဗျာဆန်သော လေယာဉ်သစ်ပင် ..

ဟိုမှာ... - Mario၊ ထားလိုက်ပါ။မျက်နှာဖုံး!

-မင်းမှန်တယ် ငါ့ရဲ့ရူးသွပ်မှု၊ မင်းမှန်တယ်။

Tule ဘုရင်က ခွက်ကို ပင်လယ်ထဲပစ်ချတယ်...

လူတွေဟာ ရေစိမ်ပြီး ဖြတ်သွားကြတယ်။ စိုစွတ်စွတ်...

ရုပ်တိုလေးများ၏ ရောင်ပြန်ဟပ်မှုများ

သေးငယ်သောအခင်းအကျင်းကို စွန်းထင်းစေသည်...

သာမန်ချိုးငှက်များ

လက်ချောင်းများကြားတွင် ပျံသန်းပါ မိုးဖွဲ...

( Crisfal

De Profundis မှာ ကျမ်းပိုဒ်တစ်ပိုဒ်ထည့်လိုက်ရင် ဘာဖြစ်မလဲ?...)

ရုတ်တရက်

ရုတ်တရတ် အလင်းတန်းတစ်ခု နေရောင်ခြည်

မိုးဖွဲများကို တစ်ဝက်စီ ရိုက်ပါ။

ကဗျာကို Pauliceia Desvairada တွင် ပါရှိသည်။

Paisagem နံပါတ် 3 တွင်၊ Mario de Andrade သည် Sao Paulo City ကို ဖော်ပြသည်။ ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ရာ ရှုခင်းသည် မီးခိုးရောင်မိုးကာ ကာလာဖြစ်ပြီး မြို့လယ်ခေါင်၏ ညစ်ညမ်းမှု ကြီးထွားလာမှုကို ညွှန်ပြသည့် အရောင်ဖြစ်သည်။

မြို့တွင်း ကွဲလွဲမှုများကို “မီးခိုးရောင်မိုးဖွဲလေးများ” နှင့် “အလင်းတန်းများ” တွင် ပေါ်လွင်နေပါသည်။ နေပူပူတွင် မိုးဖွဲများကို တစ်ဝက်စီ ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်" ဟူသော စာရေးဆရာ၏ ကိုယ်ပိုင်သီချင်းစာသားကို ယူဆောင်လာကာ မြို့တော်၏ ဖရိုဖရဲနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်သဟဇာတဖြစ်သော ကိုဖော်ပြရန် စီမံထားသည်။

ဤအခြေအနေတွင် ကဗျာဆရာသည် နေရာများကို ကိုးကားဖော်ပြသည် - Kosmos အိမ်၊ Largo do Arouche - နှင့် မြို့ပြမငြိမ်မသက်မှုများကြားတွင် အလှတရား၏ စိတ်ကူးကို ဖော်ညွှန်းသည့် ကိန်းဂဏာန်းများကို ဖြတ်သွားဖြတ်လာများနှင့် ရောင်ပြန်ဟပ်မှုများကို ပြသထားသည်။

ဝါကျများသည် ရုတ်ခြည်းဖြတ်တောက်မှုများရှိပြီး အလိုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိကြောင်း သက်သေပြပါသည်။ ကွဲလွဲနေသော ကဗျာဆန်သော ဖွဲ့စည်းပုံ။

၆။ Brigadier's fashion

Brigadier Jordão

ဤမြေယာများကိုပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည်

စတုရန်းမီတာ

ယနေ့ ကိုးမိုင်ဝန်းကျင်တန်ဖိုးရှိသည်။

ဝိုး! ဘယ်လောက်ကံကောင်းလဲ

ဗိုလ်မှူးချုပ်Jordão!...

သူ့မှာ အိမ်တစ်လုံးရှိတယ်၊ သူ့မှာမုန့်ရှိတယ်၊ ကမ္ဘာ

ကျက်စားရာ နှင့် ထင်းရှူးတောများ !

အမြင်တွင် လှောင်ပြောင်စရာ...

လွှစက်များအကြောင်း တွေးတောင်မတွေးခဲ့မိပါ

ကျွန်တော်မတွေးခဲ့မိပါ။ sanatoriums တွေတောင်တွေ့တယ်

ကျွဲနွားတွေတောင် မကျက်ဘူး!

အားလုံး ရှစ်ယောက်နဲ့ရောင်းမယ်

ပြီးရင် အိတ်ကပ်ထဲမှာ ရှိတဲ့ငွေတွေနဲ့

ငါလိုချင်တယ် Largo do Arouche သို့သွားပါ

ထိုကလေးငယ်များကိုဝယ်ပါ

ပင်စင်စားနေသောသူ!

ဒါပေမယ့် ဗိုလ်မှူးချုပ် Jordão ရဲ့မြေတွေက ငါ့မြေမဟုတ်ဘူး...

စာအုပ် Clan do Jabuti (1927) ကဗျာ Brigadier fashion ။ ၎င်းတွင်၊ Mario de Andrade သည် “Campos do Jordão” ဟူသော ကမ္ပည်းပြားကို ရေးထိုးထားကာ ၎င်းသည် စည်ပင်သာယာနယ်နိမိတ်အတွင်း ရေးထားသည့် စာသားဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြစေသည်။

မေးခွန်းမေးသူ ဗိုလ်မှူးချုပ်သည် တည်ထောင်သူဖြစ်နိုင်ချေလည်း ရှိပါသည်။ Campos do Jordão။

အမှန်မှာ ထိုလူကို ချမ်းသာသောမြေပိုင်ရှင်တစ်ဦးအဖြစ် ပုံဖော်ထားသောကြောင့် “ပျော်ရွှင်” သောမြေ၊ ပိုင်ဆိုင်မှုများနှင့် နှစ်သိမ့်မှုများစွာ ပိုင်ဆိုင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

Mario၊ သိပြီး တန်ဖိုးထားခြင်း၊ “E terra…Qual terra! mundos” ဟူသောအခန်းငယ်များတွင် “E terra…Qual terra! mundos” တွင်ဖော်ပြထားပြီး ဘရာဇီးလ်တွင် “ကမ္ဘာများ” နှင့် ကွဲပြားသောဒေသတစ်ခုစီတွင် ယဉ်ကျေးမှုများစွာရှိသည်ဟူသော အယူအဆကို ယူဆောင်လာပါသည်။

တွင် ကဗျာတစ်ပုဒ်တွင်၊ တပ်မဟာသည် သူ၏စည်းစိမ်ဥစ္စာအားလုံးကို ရောင်းစားပြီး Largo do Arouche (ဆောပေါလိုမြို့ရှိ) ပြည့်တန်ဆာခန်းရှိ မိန်းကလေးများနှင့် လဲလှယ်ပြီး သူ၏စည်းစိမ်ဥစ္စာအားလုံးကို ရောင်းစားပစ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် စာရေးသူသည် နိုင်ငံတွင်း ပြည့်တန်ဆာများ၏ အဖြစ်မှန်ကို ဖော်ထုတ်ပြသနိုင်သည့်အပြင် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော၊ ခေတ်၏အထက်တန်းစားများ၏ဘဏ္ဍာရေးဆုံးရှုံးမှု။

စာရေးဆရာသူနှင့် သူကြွယ်တို့ကြား ဆက်စပ်မှုဖြင့် ကဗျာကို အဆုံးသတ်လိုက်သည်- "ဗိုလ်မှူးချုပ် Jordão ၏မြေများသည် ငါ့မြေမဟုတ်..." ဤတွင်၊ သူသည် ထိုမြေများဖြစ်လျှင် ၎င်းတို့အား ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ အသုံးချမည်ဟု သူထင်မြင်ချက် ပေးလိုက်သည်။ .

ဝမ်းနည်းစရာမှာ တိုင်းပြည်၏ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုသည် အချည်းနှီးသော အထက်တန်းစားများ၏လက်ထဲတွင် ရှိနေသည်ဟူသော အယူအဆကို ချန်ထားခဲ့သေးသည်။

၇။ Calanto da Pensão Azul

အို အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ heticas

ရိုမန်းတစ်တွေရဲ့ ပူပြင်းတဲ့နေ့ရက်တွေကနေ၊

တွင်းနက်ကြီးထဲက ပန်းသီးနီမျက်လုံးတွေ၊

Donas ဖောက်ပြန်ပြီး အန္တရာယ်များပါသည်၊

အို အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ ဟက်ကာများ!

မင်းကို ငါ နားမလည်ဘူး၊ မင်းဟာ တခြားခေတ်က လာတာ၊

pneumothorax ကို မြန်မြန်လုပ်ပါ

Anton နှင့် de Dumas Filho ၏အမျိုးသမီးများ။

ထို့နောက်ကျွန်ုပ်တို့ပို၍ပျော်ရွှင်လာမည်ဖြစ်သည်၊

မင်း၏ထက်မြက်မှုကိုမကြောက်ဘဲ၊

Bacilli သို့မဟုတ် hemoptysis မရှိသော၊

Oh heticas အံ့ဩစရာ!

မေးခွန်းထုတ်ထားသောကဗျာသည် Clan do Jabuti စာအုပ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး 20 ရာစုအစောပိုင်းတွင် နေရာအမျိုးမျိုးမှ တီဘီရောဂါဝေဒနာရှင်များကို လက်ခံရရှိသော အိမ်တစ်အိမ်အကြောင်း ဖော်ပြထားပါသည်။

အိမ်အား Pensão Azul ဟုခေါ်တွင်ပြီး ဤရောဂါကိုကုသရန် ၎င်း၏ရာသီဥတုကောင်းမွန်သောကြောင့်လူသိများသော Campos do Jordão တွင်တည်ရှိပါသည်။

ဤနေရာတွင် Mario de Andrade တွင်ရှိသောရောင်ရမ်းမှုကိုဖော်ပြသည်။ အချစ်ရေး ။ သူသည် “အခြားခေတ်များ” မှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု ဆိုကာ နာမကျန်းဖြစ်နေသော မိန်းကလေးများကို ရှားပါးသော အလှတရားဖြင့် ဖော်ပြပါသည်။

အဆုတ်ရောင်ရောဂါ (တီဘီရောဂါဝေဒနာရှင်များအတွက် သာမာန်လုပ်ထုံးလုပ်နည်း) ကို အကြံပြုပြီး ၎င်းတို့၏ ကျန်းမာရေး ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာပြီး တစ်နေ့တာ ပျော်ရွှင်တောက်ပလာစေရန် စောင့်မျှော်နေပါသည်။

Vale