மரியோ டி ஆண்ட்ரேட்டின் 12 கவிதைகள் (விளக்கத்துடன்)

பிரேசிலிய நவீனத்துவத்தின் இன்றியமையாத நபரான மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் (1893-1945) நாட்டின் மிகவும் பொருத்தமான எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக அறியப்படுகிறார்.

அறிவுஜீவி, ஒரு கவிஞர் மற்றும் நாவலாசிரியர் தவிர, இசை மற்றும் இசையில் அறிஞர். பிரேசிலிய நாட்டுப்புறவியல், இலக்கிய விமர்சகர் மற்றும் கலாச்சார ஆர்வலர்.

மரியோ டி ஆன்ட்ரேடின் கவிதைகள், அவரது சிறுகதைகள் மற்றும் நாவல்கள் என இரண்டு இழைகளில் உருவாக்கப்பட்டன: முதலில் நகர்ப்புறம், மற்றும் நாட்டுப்புறக் கதைகள், பின்னர்.

அவரது கவிதைகள் மூலம் பிரேசில் கடந்து வந்த சமூகச் சூழலைப் புரிந்து கொள்ள முடியும் மற்றும் தேசிய அடையாளத்தை உருவாக்குவதற்கு இந்த இன்றியமையாத ஆளுமையின் வரலாற்றைப் பற்றி கொஞ்சம் புரிந்து கொள்ள முடியும்.

1. அரோரா தெருவில் நான் பிறந்தேன்

அரோரா தெருவில் நான் பிறந்தேன்

என் வாழ்க்கையின் விடியலில்

மேலும் ஒரு விடியலில் நான் வளர்ந்தேன்.

லார்கோ டோ பைசாண்டுவில்

நான் கனவு கண்டேன், அது ஒரு நெருக்கமான சண்டை,

நான் ஏழையாகி, நிர்வாணமாக இருந்தேன்.

இந்தத் தெருவில் லோப்ஸ் சாவ்ஸ்

எனக்கு வயதாகி, வெட்கமாக இருக்கிறது

லோப்ஸ் சாவ்ஸ் யார் என்று கூட எனக்குத் தெரியாது.

அம்மா! அந்த நிலவை எனக்குக் கொடுங்கள்,

மறக்கப்படுவதற்கும் புறக்கணிக்கப்படுவதற்கும்

அந்தத் தெருப் பெயர்களைப் போலவே.

இந்தக் கவிதையில், லிரா பாலிஸ்தானா (1945) , மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் அவரது தோற்றத்திற்குத் திரும்புகிறார் மற்றும் அவரது வாழ்க்கைப் பாதையைப் பிரதிபலிக்கிறார்.

மரியோ ரவுல் டி மோரேஸ் ஆண்ட்ரேட் என்ற எழுத்தாளர், உண்மையில் அக்டோபர் மாதம் சாவோ பாலோவில் உள்ள ரூவா அரோராவில் பிறந்தார். 9, 1893.

அவர் அங்கு அமைதியான குழந்தைப் பருவத்தைக் கொண்டிருந்தார், மேலும் அவரது இளமைப் பருவத்தில் அவர் ரூவாவுக்குச் சென்றார்.மரியோ டி ஆன்ட்ரேட்டின் பாலுறவு எப்போதும் அறியப்படாததாகவே உள்ளது என்று சுட்டிக்காட்டினார். புத்திஜீவி ஓரினச்சேர்க்கை அல்லது இருபாலினராக இருந்ததற்கான அறிகுறிகள் உள்ளன.

8. கண்டுபிடிப்பு

சாவ் பாலோவில் உள்ள எனது மேசையில் அமர்ந்திருந்தேன்

ரூவா லோப்ஸ் சாவ்ஸில் உள்ள எனது வீட்டில்

திடீரென்று உள்ளுக்குள் ஒரு குளிர்ச்சியை உணர்ந்தேன்.

சில்லி புத்தகம் என்னைப் பார்த்தது.

உன்னால் பார்க்க முடியவில்லையா, நான் வடக்கில் இருப்பதை நினைவில் வைத்தேன், என் கடவுளே!

>என்னிடமிருந்து

விழுந்த இரவின் சுறுசுறுப்பான இருளில்

கண்களுக்குள் ஓடும் தலைமுடியுடன் மெல்லிய வெளிறிய ஒரு மனிதன்,

ரப்பரால் தோலை உருவாக்கிவிட்டு அன்றைய தினம்,

அவர் இப்போதுதான் படுக்கைக்குச் சென்றார், தூங்குகிறார்.

இவர் என்னைப் போன்ற பிரேசிலியன்.

கண்டுபிடிப்பு என்பது இதழிலும் வெளியான ஒரு கவிதை. Clan do Jabuti . அதில், மரியோ டி ஆன்ட்ரேட், சாவோ பாலோ நகரில், ருவா லோப்ஸ் சாவ்ஸில், தனது மேசையில் அமர்ந்து, அவர் இருக்கும் இடத்திலிருந்து கதையைத் தொடங்குகிறார்.

இவ்வாறு, அவர் ஒரு எழுத்தாளராக தனது நிலைப்பாட்டை உறுதிப்படுத்துகிறார் மற்றும் அறிவுசார். அந்த நேரத்தில் அவனிடம் இருந்து முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒரு யதார்த்தம் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறான் என்பதை அவன் "நினைவில்" கொள்ளும்போது, ​​சமுதாயத்தில் தனக்குரிய சிறப்புமிக்க இடத்தை அவன் அங்கீகரிக்கிறான்.

மரியோ கற்பனை செய்யும் இந்த மனிதன் நாட்டின் வடக்கில், பல கிலோமீட்டர்கள் தொலைவில் வசிக்கிறான். தொலைவில், மற்றும் அது வெளிப்படும் நிலைமைகளின் காரணமாக ஒரு துன்பகரமான தோற்றத்தைக் கொண்டுள்ளது. அவர் ஒரு ரப்பர் தட்டுபவர் என்பதை நாம் அறிவோம்: “ரப்பரைக் கொண்டு ஒரு தோலை உருவாக்கிய பிறகு.நாள்”.

Mário de Andrade இந்தக் கவிதை உரையில் நாட்டின் பல்வேறு உண்மைகளின் மீது ஒரு பச்சாதாபமான பிரதிபலிப்பு உருவாகிறது.

அவர் தன்னை ரப்பர் தட்டுபவருடன் ஒப்பிடுகிறார், அவர்களுக்கிடையேயான தொடர்பு, எந்த பிரேசிலியனைப் போலவே இவர்களுக்கும் தேவைகள், உணர்வுகள் மற்றும் கனவுகள் உள்ளன என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்.

9. கவிதை

இந்த ஆற்றில் ஓர் ஐயறா....

முதலில் ஐயாரைப் பார்த்த முதியவர்

அவளிடம் அதைச் சொன்னார். அவள் அசிங்கமாக இருந்தாள், மிகவும் !

கொழுத்த கறுப்பு மான்கிடோலா சீ மானாட்டி.

அதிர்ஷ்டவசமாக அந்த முதியவர் வெகு காலத்திற்கு முன்பு இறந்துவிட்டார்.

ஒருமுறை, பனிமூட்டமான விடியல்

மோகத்தால் தவித்த ஓர் இளைஞன்

தனக்கு அடிபணிய விரும்பாத இந்தியப் பெண்ணின் காரணமாக,

அவன் எழுந்து ஆற்றின் நீரில் மறைந்தான்.

பின்னர் அவர்கள் ஐயாரா பாடினார், அவள் ஒரு பெண் ,

ஆற்றில் இருந்து பச்சை சேறு முடி...

நேற்று பியா விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்,

அவர் துறைமுகத்தில் உள்ள தனது தந்தையின் இகாரா மீது ஏறி,

அவர் தனது சிறிய கையை ஆழமான நீரில் வைத்தார்.

பின், பிரன்ஹா பியாவின் சிறிய கையைப் பிடித்தது.

இந்த ஆற்றில் ஒரு யாரா உள்ளது...

கவிதை பிரேசிலில் நன்கு அறியப்பட்ட ஒரு புராணத்தின் கதையைச் சொல்கிறது: சைரன் ஐராவின் கதை.

உரை <3 படைப்பில் காணலாம்>Clan do Jabuti , 1927 இலிருந்து. இங்கே ஆசிரியர் ஒரு கதைசொல்லியின் மனோபாவத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார், அவர் பொதுவாக ஒரு பிரேசிலியன் கதாபாத்திரம் போல் ஒரு நாட்டுப்புறக் கதையைச் சொல்கிறார் .

இது மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் நாட்டின் புராணங்கள் மற்றும் பழக்கவழக்கங்களின் ஆழமான அறிவாளி என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.ஒரு முக்கியமான நாட்டுப்புறவியலாளர் மற்றும் பிரேசிலியப் பிரதேசத்தின் மிகத் தொலைதூரப் பகுதிகளுக்குப் பயணம் செய்தவர்.

மரியோ ஐராவை மூன்று வெவ்வேறு வழிகளில் முன்வைக்கிறார்: "அசிங்கமான, கருப்பு கொழுப்பு மகிடோலா", "பெண், நதி பச்சை சேறு போன்ற முடி", மற்றும் ஒரு "பிரன்ஹா" வடிவத்தில்.

இதைச் செய்வதன் மூலம், ஒரு வயதான பாத்திரம், ஒரு இளைஞன் மற்றும் ஒரு "பியா" (குழந்தை) உட்பட, ஆசிரியர் காலப்போக்கில் அனைத்து மாற்றங்களுக்கும் உட்பட்ட ஒரு கட்டுக்கதையைக் காட்டுகிறார், தலைமுறை தலைமுறையாகக் கடத்தப்படும் பிரபலமான கலாச்சாரம் போன்ற பல்வேறு வடிவங்கள் மற்றும் மதிப்புகளைப் பெறுதல்.

10. அந்தப் பெண்ணும் பாடலும்

... trarilarára... traríla...

அந்தப் பாவாடை முடிச்சுப் போட்ட முழங்கால்களுக்கு மேல் பறந்துகொண்டிருந்த கீச்சிடும் ஒல்லியான பெண், இருண்ட அந்தி வேளையில் பாதி நடனம் ஆடிக்கொண்டே வந்தாள். . நடைபாதையில் இருந்த தூசியில் தன் மந்திரக்கோலைத் தட்டினான்.

... trarilarára... traríla...

திடீரென அவன் பின்னால் தடுமாறிக் கொண்டிருந்த கருப்பினப் பெண்ணின் பக்கம் திரும்பினான், அவள் தலையில் ஒரு பெரிய துணி மூட்டை. :

– பாட்டி எனக்கு என்ன தருவாய் என்பது 1926 ஆம் ஆண்டிலிருந்து Losango Caqui புத்தகத்தின் ஒரு பகுதியாகும். இந்த உரையில், பெண் மற்றும் பாட்டி ஆகிய இரண்டு கதாபாத்திரங்களுக்கு இடையே உள்ள வேறுபாடுகளை நாம் காண்கிறோம். மகிழ்ச்சியான மற்றும் துள்ளலான ஒளி, இரவில் நடனமாடுவது மற்றும் பாடுவது. "trarilarára" என்ற வார்த்தை அவரது நகைச்சுவை மற்றும் பாடலின் ஒலியாகத் தோன்றுகிறது.

கிழவி, தலையில் ஆடைகளை அணிந்துகொண்டு தடுமாறும் பெண்ணாகக் காட்டப்படுகிறாள் (பெண்களின் வழக்கம்).சலவை பெண்கள்). இங்கு, மரியோ வேலைக்கும் கருப்பினப் பெண்ணின் நிலைக்கும் இடையே ஏற்படுத்திய உறவை ஒருவர் காணலாம், ஒருவேளை அவள் வாழ்நாள் முழுவதும் உழைத்து, முதுமை அடைந்து களைப்பாகவும் நொண்டியாகவும் இருந்தாள்.

ஆசிரியர் அந்தப் பெண்ணை சித்தரிக்க தேர்ந்தெடுக்கும் வார்த்தைகள். "திடீரென அவர் பின்னால் தடுமாறிக் கொண்டிருந்த வயதான கறுப்பினப் பெண்ணின் பக்கம் திரும்பினார், அவள் தலையில் ஒரு பெரிய துணி மூட்டை" ஒரு ஒலியை உருவாக்குகிறது, அது "நம் மொழியில் தடுமாறுகிறது", "r" என்ற எழுத்துடன் மெய்யெழுத்துக்களின் கலவையுடன்.

வாக்கியத்தில்: “Qué mi Dá, vó?”, வார்த்தைகள் வெட்டப்பட்டு, பேச்சுவழக்கில் உரையில் வைக்கப்பட்டு, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இசைக் குறிப்புகள் போல ஒலிக்கிறது.

மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் பிரேசிலிய மக்களை அவர்களின் பல்வேறு பிராந்திய விவரக்குறிப்புகளில் சித்தரித்து, நாட்டின் கலாச்சாரத்தை கட்டியெழுப்புவது பற்றி சிந்திக்கிறார்.

11. அழகான பெண் நன்றாக நடத்தப்படுகிறாள்

அழகான பெண் நன்றாக நடத்தப்பட்டாள்,

மூன்று நூற்றாண்டு குடும்பம்,

ஒரு கதவு போல ஊமை:

ஒன்று காதல்.

தொண்ணூறு வெட்கமின்மை,

விளையாட்டு, அறியாமை மற்றும் பாலுறவு,

ஊமை ஒரு கதவு:

ஒரு கொய்யோ.

கொழுத்த பெண், ஃபிலோ,

ஒவ்வொரு துளையிலும் தங்கம்

கதவு போன்ற முட்டாள்:

பொறுமை...

மனசாட்சி இல்லாத புளூட்டோக்ராட்,

அந்த ஏழையின் கதவு உடைகிறது:

குண்டு 4>, ஆசிரியர் இறந்த ஆண்டு 1945 இல் வெளியிடப்பட்டது. இந்த புத்தகம் மரியோ டி ஆண்ட்ரேட்டின் கவிதையின் முடிவாகக் கருதப்படுகிறது, ஒரு படைப்பை முன்வைக்கிறதுமக்களின் அடையாளத்தின் பிரதிநிதித்துவம் மற்றும் அவரைச் சுற்றியுள்ள உலகின் பிரதிபலிப்பு ஆகியவற்றில் அக்கறை கொண்ட ஒரு தனிநபரின் அரசியல்.

இங்கே, மரியோ பிரேசிலிய உயரடுக்கு மீது கடுமையான விமர்சனம் செய்கிறார். பாரம்பரிய உடைமைகளைக் கொண்ட குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்.

மகள் ஒரு அழகான பெண்ணாகக் காட்டப்படுகிறாள், "நன்றாக நடத்தப்பட்டாள்", ஆனால் முட்டாள் மற்றும் பயனற்றவள். பையன், மற்ற மகன், வெட்கமற்ற மற்றும் அறியாத மனிதன், விளையாட்டு மற்றும் பாலுறவு பற்றி மட்டுமே சிந்திக்கும் ஒரு "coió", அதாவது, ஒரு கேலிக்குரிய முட்டாள்.

தாய் ஒரு கொழுத்த உருவம். அவள் பணம், நகைகளை மட்டுமே மதிக்கிறாள் மற்றும் "நரகம் போன்ற ஊமை". மறுபுறம், தேசபக்தர் ஒரு கீழ்த்தரமான மனிதர், மனசாட்சி இல்லாதவர், ஆனால் எந்த வகையிலும் முட்டாள் அல்ல, அவர் தனது நாட்டின் தாழ்மையான மக்களைச் சுரண்டுகிறார்.

எழுத்தாளர் க்குக் கண்டறிந்த வழிகளில் இதுவும் ஒன்றாகும். முதலாளித்துவ சமுதாயத்தின் மதிப்புகளை கேள்விக்குட் நான் இறக்கும் போது

நான் இறக்கும் போது தங்க விரும்புகிறேன்,

என் எதிரிகளிடம் சொல்லாதே,

என் நகரத்தில் புதைக்கப்பட்டேன்,

Saudade.

Rua Aurora மீது என் பாதங்கள் புதைந்துள்ளன,

Paissandu இல் என் உடலுறவை விட்டு விடுங்கள்,

Lopes Chaves the head

மறந்து விடுங்கள்.

Pátio do Colégio மூழ்கி

சாவ் பாலோவில் இருந்து எனது இதயம்:

உயிருள்ள இதயமும் இறந்த இதயமும்

சரியாக ஒன்றாக.

>அஞ்சலில் உங்கள் காதை மறைத்து

வலது, டெலிகிராப்ஸில் இடது,

எனக்குத் தெரிய வேண்டும்பிறர் வாழ்வின்,

கடற்கன்னி.

உன் மூக்கை ரோஜாக்களில் வைத்து,

இபிரங்கா மேல் நாக்கு

சுதந்திரத்தைப் பாட.

சௌதாடே...

ஜரகுவாவில் உள்ள கண்கள்

வரவிருப்பதைக் கவனிக்கும்,

பல்கலைக்கழகத்தின் மீது முழங்கால்,

சௌதாடே.. ..

உன் கைகளை சுற்றி எறியுங்கள்,

அவர்கள் வாழ்ந்தபடியே அவர்கள் சாகட்டும்,

உங்கள் தைரியத்தை பிசாசுக்கு எறியுங்கள்,

அது ஆவி கடவுளுக்குச் சொந்தமானது. . இங்கே, கவிஞர் அவரது இருப்பை சமநிலைப்படுத்துகிறார் , அவரது உடலைத் துண்டு துண்டாகப் பிரித்து ஒவ்வொரு பாகமும் சாவோ பாலோவில் அவருக்கு வாழ்க்கையில் முக்கியமான ஒரு இடத்தில் வீசப்பட வேண்டும் என்று பரிந்துரைக்கிறார்.

Mário one. அதிக நேரம் அவர் தனது நகரத்திற்கு வணக்கம் செலுத்துகிறார் , தலைநகரில் உள்ள மூலோபாய இடங்களை மேற்கோள் காட்டி, தன்னைப் பற்றியும் அவரது அபிலாஷைகளைப் பற்றியும் கொஞ்சம் வெளிப்படுத்துகிறார்.

ஆசிரியர் இந்த உரையில் காதல் கவிதையுடன் இணையாக வரைந்துள்ளார். , இது மரணத்தின் கருப்பொருளைக் கொண்டிருந்தது.

Mário de Andrade இன் மரணம் பிப்ரவரி 25, 1945 இல் நிகழ்ந்தது. அறிவுஜீவி தனது 51வது வயதில் மாரடைப்பால் இறந்தார்.

முக்கிய படைப்புகள் by Mario de Andrade

Mário de Andrade பல திறமைகளைக் கொண்ட ஒரு மனிதர் மற்றும் ஒரு விரிவான இலக்கியப் பணியை விட்டுச் சென்றவர். அவருடைய முக்கியமான புத்தகங்கள்:

• ஒவ்வொரு கவிதையிலும் ஒரு துளி இரத்தம் உள்ளது (1917)
• Pauliceia Desvairada (1922)
• பெர்சிமன் லோசெஞ்ச் (1926)
• கிளான் டூஜபுதி (1927)
• காதல், மாறாத வினை (1927)
• பிரேசிலிய இசை பற்றிய கட்டுரைகள் (1928)
• மகுனைமா (1928)
• Remate de Males (1930)
• The Tales of Belasarte (1934)
• O Aleijadinho by alvares De Azevedo (1935)
• பிரேசிலில் இருந்து இசை (1941)
• கவிதை (1941)
• தி மாடர்னிஸ்ட் மூவ்மென்ட் (1942)
• தி பர்ட் ஸ்டஃபர் (1944)
• லிரா பாலிஸ்தானா (1945)
• O Carro da Miséria (1947)
• Contos Novos (1947)
• The Banquet (1978)

இந்த சிறந்த எழுத்தாளரின் படைப்புகளைப் பற்றி மேலும் அறிய, படிக்கவும் :

மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை, அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அவரது தாயுடன் வாழ்ந்தார், அவர் உரையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளார். மென்மை மற்றும் நெருக்கத்துடன் .

2. உத்வேகம்

சாவ் பாலோ! என் வாழ்க்கையின் குழப்பம்...

என் காதல்கள் அசல் பூக்கள்...

ஹார்லெக்வின்!...வைர ஆடை... சாம்பல் மற்றும் தங்கம்...

ஒளியும் மூடுபனியும்...அடுப்பும் சூடான குளிர்காலமும்...

அவதூறு இல்லாத நுட்பமான நேர்த்தி, பொறாமை இல்லாமல்...

பாரிஸின் வாசனை திரவியம்...ஆரிஸ்!

ட்ரையனானில் பாடல் வரிகள்...அல்கோடோல்!...

சாவ் பாலோ! என் வாழ்வின் சலசலப்பு...

அமெரிக்காவின் பாலைவனங்களில் கூச்சல் போடும் கேலிசிசம்!

இது மரியோ டியின் இரண்டாவது கவிதைப் புத்தகமான பௌலிசியா தேசவைரடா வை அறிமுகம் செய்யும் கவிதை. ஆண்ட்ரேட், 1922 இல் வெளியிடப்பட்டது.

இந்தப் படைப்பு முதல் நவீனத்துவ தலைமுறையின் ஒரு பகுதியாகும், இது பிரேசிலிய கலாச்சார வரலாற்றில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வான Semana de Arte Moderna அதே ஆண்டில் தொடங்கப்பட்டது. எழுத்தாளர்

இன்ஸ்பிரேஷன் ஐ உருவாக்க உதவினார், மரியோ ஒரு டைனமிக், நகர்ப்புற மற்றும் அமைதியற்ற சாவோ பாலோவை வழங்குகிறார்.

காலம் குறிக்கப்பட்டது நகரங்களின் விரைவான வளர்ச்சி, குறிப்பாக சாவோ பாலோவின் தலைநகரில். வார்த்தை விளையாட்டுகள் மூலம், எழுத்தாளர் எழுத்தில் புதுமைகளை உருவாக்குகிறார், ஒன்றுடன் ஒன்று படங்களையும் யோசனைகளையும் கொண்டு வருகிறார், அவருடைய கிளர்ச்சியை பிரதிபலிக்கிறார்.

பெர்ஃப்யூம் டி பாரிஸ்...ஆரிஸ்!” என்ற வசனத்தில் சாவோ பாலோ நகரத்தை பெரிய பெருநகரங்களுடன் ஒப்பிடுவது தெளிவாக தெரிகிறது. "சாம்பல் மற்றும் தங்கம்... ஒளி மற்றும் மூடுபனி... அடுப்பு மற்றும் சூடான குளிர்காலம்..." என்ற வார்த்தைகளில் சுறுசுறுப்பு மற்றும் மாறுபாடுகள் பற்றிய கருத்தும் உள்ளது, அதே இடத்தில் வெப்பநிலை மற்றும் வெப்பநிலை இரண்டிலும் மிகப்பெரிய மாறுபாடு இருந்தது. நடத்தை மற்றும் மனநிலையில் குடிமக்களின்.

மற்றொரு சுவாரசியமான அம்சம், உரையில் நீள்வட்டங்களைப் பயன்படுத்துவது, வாழ்க்கையின் பெருக்கம் தொடர்புக்கு வந்தது போல, பாடல் வரிகள் தன் எண்ணங்களை இறுதி செய்யவில்லை என்பதைக் குறிக்கிறது. அவரது யோசனைகள் மற்றும் அவரை பேசாமல் விட்டன.

3. ட்ரூபடோர்

முதல் காலத்து மனிதர்களின் கடுமையான

உணர்வுகள்…

கிண்டலானது

என் ஹார்லெக்வின் இதயத்தில் இடையிடையே...

இடையிடையில்...

மற்ற சமயங்களில் அது ஒரு உடம்பு, குளிர்

என் உடம்பில் ஆன்மா ஒரு நீண்ட சுற்று ஒலி போல…

காண்டபோன்! காண்டபோனா!

Dlorom…

நான் வீணை வாசிக்கும் ஒரு துப்பி!

Trovador Pauliceia Desvairada ஐயும் ஒருங்கிணைக்கிறது. இங்கே, கவிஞர் இடைக்கால இலக்கிய மற்றும் கவிதை பாணியான ட்ரூபாடூரிஸத்தின் கருத்தை மீட்டெடுக்கிறார்.

பழங்கால கவிஞன் தனது கம்பி வாத்தியத்துடன் பாடல்களைப் பாடுவதைப் போல, பாடல் வரி தன்னை ஒரு ட்ரூபாடோராக வெளிப்படுத்துகிறது. 1>

உரையை ஒன்றுடன் ஒன்று இணைக்கும் இசை வரிகளாகப் படிக்கலாம். ஓனோமடோபோயாஸ், அதாவது ஒலிகளைப் பின்பற்றும் வார்த்தைகள், "கான்டபோனா!" இல் காணப்படுவது போல், டிரம்ஸின் ஒலியைக் குறிக்கிறது.பழங்குடி மக்கள், மற்றும் "Dlorom", வீணையின் ஒலியை எழுப்புகிறது.

"நான் வீணை வாசிக்கும் ஒரு துப்பி!" என்று சொல்வதன் மூலம், மரியோ உள்நாட்டு மற்றும் ஐரோப்பிய கலாச்சாரத்திற்கு இடையே ஒரு தொடர்பை ஏற்படுத்துகிறார் , வீணை என்பது ஐரோப்பாவில் இடைக்கால ட்ரூபாடோர்களால் பயன்படுத்தப்பட்ட ஒரு அரபு இசைக்கருவியாகும்.

இதனால், பிரேசில் கலாச்சாரக் கலப்பு தீவிரமாக நிகழும் இடம் என்ற உணர்வை ஆசிரியர் தூண்டுகிறார்.

இது புதுமையானதாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது. பிரேசிலில் ஏற்பட்ட மகத்தான மாற்றங்களைப் புரிந்து கொள்ள முயன்ற மரியோ டி ஆண்ட்ரேட்டின் பாத்திரம், மக்களின் பூர்வீக தோற்றத்தை விட்டுவிடாமல்.

இந்தக் கவிதை உரையில் அவருடைய முன்னறிவிப்பு உள்ளது என்று கூறலாம். பெரிய நாவல் மகுனைமா , 1928ல் இருந்து.

4. ஓட் டு தி பூர்ஷ்வா

நான் முதலாளித்துவத்தை அவமதிக்கிறேன்! நிக்கல்-முதலாளித்துவம்,

முதலாளித்துவ-முதலாளித்துவம்!

சாவ் பாலோவின் நன்கு தயாரிக்கப்பட்ட செரிமானம்!

வில்-மனிதன்! ஆண்-பிட்டங்கள்!

பிரெஞ்சு, பிரேசிலியன், இத்தாலியன்,

எப்பொழுதும் கொஞ்சம் எச்சரிக்கையாக இருப்பவன்!

எச்சரிக்கையுள்ள உயர்குடிகளை நான் அவமதிக்கிறேன்!

விளக்கு பேரோன்கள்! ஜோவாஸ்! பிரேயிங் பிரபுக்கள்!

சுவர்களுக்குள் பாய்ச்சல் இல்லாமல் வாழ்கிறார்கள்;

மற்றும் சில பலவீனமான மில்-ரீஸின் இரத்தத்தை முனகுகிறார்கள்

அந்தப் பெண்ணின் மகள்கள் பிரெஞ்சு மொழி பேசுகிறார்கள் என்று கூற

>

மற்றும் அவர்கள் "பிரின்டெம்ப்ஸை" தங்கள் விரல் நகங்களால் தொடுகிறார்கள்!

நான் கேவலமான முதலாளித்துவத்தை அவமதிக்கிறேன்!

செரிக்க முடியாத பன்றி இறைச்சி மற்றும் பீன்ஸ், பாரம்பரியங்களின் உரிமையாளர்!

தவிர நாளையை எண்ணுபவர்களிடமிருந்து!

நம் செப்டம்பர்களின் வாழ்க்கையைப் பாருங்கள்!

செய்வேன்!சூரியனா? மழை வருமா? ஹார்லெக்வின்!

ஆனால் ரோஜாக்களின் மழையில்

எக்ஸ்டஸி எப்பொழுதும் சூரியனை உருவாக்கும்!

கொழுப்பிற்கு மரணம்!

மூளை கொழுப்புகளுக்கு மரணம்!

மாதாந்திர-முதலாளிகளுக்கு மரணம்!

சினிமா-முதலாளித்துவத்திற்கு! முதலாளித்துவ-டில்பரிக்கு!

சுயிசா பேக்கரி! அட்ரியானோவுக்கு வாழும் மரணம்!

"- ஓ, மகளே, உன் பிறந்தநாளுக்கு நான் உனக்கு என்ன தருவேன்?

- ஒரு நெக்லஸ்... - எண்ணி ஐநூறு!!!

சாப்பிடு! நீயே சாப்பிடு, ஆச்சர்யமான ஜெலட்டின்!

ஓ! தார்மீக பிசைந்த உருளைக்கிழங்கு!

ஓ! விற்பனையில் முடி! ஓ! வழுக்கைத் தலைகள்!

வழக்கமான குணங்களை வெறுக்கிறேன்!

தசை கடிகாரங்களை வெறுக்கிறேன்! இழிவுக்கு மரணம்!

தொகைக்கு வெறுப்பு! வறண்ட மற்றும் ஈரமானதை வெறுக்கிறேன்!

மயக்கம் அல்லது வருத்தம் இல்லாதவர்களை வெறுக்கவும்,

என்றென்றும் வழக்கமான ஒற்றுமை!

உங்கள் முதுகுக்குப் பின்னால் கைகள்! நான் திசைகாட்டி குறிக்கிறேன்! ஏய்!

இரண்டு இரண்டு! முதல் நிலை! மார்ச்!

அனைத்தும் என் போதை தரும் வெறியின் மையத்திற்கு

வெறுப்பு மற்றும் அவமானம்! வெறுப்பும் கோபமும்! வெறுப்பும், மேலும் வெறுப்பும்!

முதலாளிகளுக்கு செவுள்களால் மரணம்,

மதத்தை வெறுத்து, கடவுளை நம்பாதவர்!

சிவப்பு வெறுப்பு! பலனளிக்கும் வெறுப்பு! சுழற்சியான வெறுப்பு!

அடிப்படை வெறுப்பு, மன்னிப்பு இல்லை!

அவுட்! ஃபூ! நல்ல முதலாளித்துவத்துடன் வெளியேறு!...

Ode ao bourgeois இல், Pauliceia Desvairada இல் வெளியிடப்பட்டது, ஆசிரியர் முதலாளித்துவ வர்க்கத்தையும் அதன் மதிப்புகளையும் விமர்சிக்கிறார்.

மரியோவின் படைப்பில் கவிதை பொருத்தமானது, ஏனெனில், நவீனத்துவ சின்னமாக இருப்பதுடன், மாடர்ன் ஆர்ட் வீக் 22 , Theatro முனிசிபல் டி சாவோ பாலோவில் நடைபெற்ற ஒரு நிகழ்வானது நாட்டின் கலாச்சார புதுப்பித்தலுக்கு பெரிதும் உதவும்.

அந்த நேரத்தில், அது வாசிக்கப்பட்டது. , பொதுமக்கள் கோபமடைந்தனர் மற்றும் கோபமடைந்தனர், ஏனெனில் வாரம் இல் கலந்துகொண்டவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் துல்லியமாக முதலாளித்துவ உறுப்பினர்களாக இருந்தனர், மேலும் சிலர் நிகழ்விற்கு நிதி உதவியும் செய்தனர்.

இருப்பினும், மரியோ பயமுறுத்தப்படாமல், பிரேசிலிய உயர்குடியினரின் கருத்து மற்றும் குட்டிப் பண்புகளுக்கு முரணான பார்வையை அவர் பாதுகாக்கும் உரையைப் படிக்கவும்.

“Ode ao” என்ற தலைப்பில் ஒரு ஒலி உள்ளது என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ளவும். "ஓடியோ" என்ற வார்த்தையை பரிந்துரைக்கிறது. ஓட், இலக்கியத்தில், ஒரு கவிதை நடை - பொதுவாக உற்சாகமானது - இதில் சரணங்கள் சமச்சீராக இருக்கும்.

இங்கு, எழுத்தாளரின் அரசியல் நிலைப்பாடு வெளிப்படையானது. மரியோ கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்தை அணுகி மேலும் அறிவித்தார்:

உண்மையான மற்றும் புறக்கணிக்கப்பட்ட சோசலிசம் ஒரு நாள் உலகில் அடையப்படும் என்பது எனது மிகப்பெரிய நம்பிக்கை. அப்போதுதான் "நாகரிகம்" என்ற வார்த்தையை உச்சரிக்க மனிதனுக்கு உரிமை கிடைக்கும்.

5. Landscape nº3

மழை பெய்கிறதா?

ஒரு சாம்பல் தூறல் புன்னகைக்கிறது,

மிகவும் சோகமாக, சோகமான நீளம் போல...

Casa Kosmos இல் வாட்டர் ப்ரூஃப்கள் விற்பனையில் இல்லை...

ஆனால் இந்த Largo do Arouche

என்னுடைய முரண்பாடான குடையை என்னால் திறக்க முடியும்,

கடற்கரை சரிகை கொண்ட இந்த பாடல் வரிகள் கொண்ட விமான மரத்தை ..

அங்கே... - மரியோ, திமுகமூடி!

-நீ சொல்வது சரிதான், என் பைத்தியக்காரத்தனம், நீ சொல்வது சரிதான்.

துலே மன்னன் கோப்பையை கடலில் வீசினான்...

ஆண்கள் ஊறவைத்துக்கொண்டு கடந்து செல்கிறார்கள். ஈரமான...

குறுகிய உருவங்களின் பிரதிபலிப்புகள்

பெட்டிட்-பாவ் கறை...

சாதாரண புறாக்கள்

விரல்களுக்கு இடையில் பறக்கின்றன தூறல்...

(கிறிஸ்ஃபாலின்

De Profundis ல் இருந்து ஒரு வசனத்தை போட்டால் என்ன ஆகும்?...)

திடீரென்று

ஒரு ரே ஸ்கிட்டிஷ் சூரிய ஒளி

தூறல் மழையை பாதியாகத் தாக்குங்கள் மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் சாவ் பாலோ நகரத்தை விவரிக்கிறார். அது எழுப்பும் நிலப்பரப்பு நன்றாக சாம்பல் மழையாக உள்ளது, இது நகர்ப்புற மையத்தின் ஏற்கனவே வளர்ந்து வரும் மாசுபாட்டைக் குறிக்கும் வண்ணம்.

நகரத்தில் உள்ள முரண்பாடுகள் "சிரிக்கும் சாம்பல் தூறல்" மற்றும் "ஒரு கதிர்" ஆகியவற்றில் வெளிப்படுகிறது. சன் ஸ்கிட்டிஷ் தூறலை பாதியாக துண்டிக்கவும்”, ஆசிரியரின் சொந்த பாடல் வரிகளை கொண்டு வருகிறது, இது தலைநகரின் குழப்பமான மற்றும் மாறுபட்ட இணக்கத்தை வெளிப்படுத்துகிறது .

இந்த சூழ்நிலையில், கவிஞர் இடங்களை மேற்கோள் காட்டுகிறார் - காஸ்மோஸ் வீடு, Largo do Arouche - மற்றும் நகர்ப்புற குழப்பங்களுக்கு மத்தியில் அழகு பற்றிய கருத்தை தெரிவிக்கும் நனைந்த வழிப்போக்கர்களையும் உருவங்களின் பிரதிபலிப்புகளையும் காட்டுகிறது.

வாக்கியங்களில் திடீர் வெட்டுக்கள் உள்ளன, தன்னிச்சையான தன்மை மற்றும் இலவசம் மற்றும் முரண்பாடான கவிதை அமைப்பு.

6. பிரிகேடியரின் ஃபேஷன்

பிரிகேடியர் ஜோர்டாவோ

இந்த நிலத்தை சொந்தமாக வைத்திருந்தார்

இதன்

சதுர மீட்டர்

இன்று சுமார் ஒன்பது மில்ரேஸ் மதிப்புடையது.

ஆஹா! என்ன ஒரு அதிர்ஷ்டசாலி

பிரிகேடியர்ஜோர்டாவோ!...

அவரிடம் ஒரு வீடு இருந்தது, அவருக்கு ரொட்டி இருந்தது,

துணிகளை சுத்தம் செய்து இஸ்திரி செய்து

நிலம்...என்ன நிலம்! உலகங்கள்

மேய்ச்சல் நிலங்கள் மற்றும் பைன் காடுகள்!

நோக்கில் என்ன கேலிக்கூத்து...

நான் மரக்கட்டைகளைப் பற்றி யோசிக்கவே இல்லை

நான் நினைக்கவில்லை சானடோரியம் கூட கிடைத்தது

நான் கால்நடைகளை கூட மேய்க்க மாட்டேன்!

எல்லாவற்றையும் எட்டுக்கு விற்பேன்

மற்றும் தொகையை என் பாக்கெட்டில் வைத்து

நான் Largo do Aroucheக்குச் செல்

அந்தச் சிறியவர்களை வாங்குங்கள்

ஓய்வூதியத்தில் வாழ்பவர்கள்!

ஆனால் பிரிகேடியர் ஜோர்டாவோவின் நிலங்கள் என்னுடையவை அல்ல...

புத்தகத்தில் Clan do Jabuti (1927) கவிதை Brigadier fashion . அதன் மீது, மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் "காம்போஸ் டூ ஜோர்டாவோ" என்ற கல்வெட்டை வைத்துள்ளார், இது அந்த நகராட்சியில் உரை எழுதப்பட்டது என்று பரிந்துரைக்கிறது.

கேள்விக்குரிய பிரிகேடியர் ஸ்தாபகராக இருப்பதற்கான வாய்ப்பும் உள்ளது. கேம்போஸ் டூ ஜோர்டாவோ நகரம்.

உண்மை என்னவென்றால், அந்த மனிதன் ஒரு பணக்கார நில உரிமையாளராக சித்தரிக்கப்படுகிறான், இவ்வளவு நிலம், உடைமைகள் மற்றும் வசதிகள் இருப்பதில் "மகிழ்ச்சி".

மரியோ, தெரிந்துகொள்வதற்கும் மதிப்பிடுவதற்கும் பிரேசிலியப் பிரதேசம், "E Terra... Qual Terra! mundos" வசனங்களில் கூறுகிறது, பிரேசில் பல "உலகங்கள்" மற்றும் ஒவ்வொரு தனித்துவமான பிராந்தியத்திலும் கலாச்சாரங்களைக் கொண்டுள்ளது.

இல். கவிதையில், பிரிகேடிரோ தனது செல்வத்தை "பணம் செலுத்திய காதலுக்கு" ஈடாக விற்கிறார், லார்கோ டோ அரூச் (சாவ் பாலோவில்) விபச்சார விடுதிகளில் உள்ள பெண்களுடன், எனவே, எழுத்தாளர் நாட்டில் விபச்சாரத்தின் யதார்த்தத்தை அம்பலப்படுத்துகிறார். அக்கால உயரடுக்கின் நிதி இழப்புகள் .

ஆசிரியர்"ஆனால் பிரிகேடியர் ஜோர்டாவோவின் நிலங்கள் என்னுடையவை அல்ல..." என்ற வசனத்தில் அவருக்கும் பணக்காரனுக்கும் இடையே ஒரு தொடர்பை ஏற்படுத்துவதன் மூலம் அவர் கவிதையை முடிக்கிறார். .

7. வருந்தத்தக்க வகையில் நாட்டின் செல்வம் ஒரு பயனற்ற உயரடுக்கின் கைகளில் உள்ளது என்ற எண்ணத்தை அது இன்னும் விட்டு வைக்கிறது.

7. Calanto da Pensão Azul

ஓ அற்புதமான ஹெடிகாஸ்

ரொமாண்டிசத்தின் சூடான நாட்களில் இருந்து,

சிவப்பு ஆப்பிள் கண்கள் படுகுழியில்,

டோனாஸ் விபரீதமான மற்றும் ஆபத்தான,

ஓ, அற்புதமான ஹெடிக்ஸ்!

எனக்கு உன்னைப் புரியவில்லை, நீங்கள் மற்ற காலங்களைச் சேர்ந்தவர்,

சீக்கிரம் நியூமோதோராக்ஸை உருவாக்குங்கள்

ஆன்டன் மற்றும் டி டுமாஸ் ஃபில்ஹோவின் பெண்கள்!

பின்னர் நாங்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருப்போம்,

உங்கள் புத்திசாலித்தனத்திற்கு நான் பயப்படாமல்,

நீங்கள் பேசிலி அல்லது ஹீமோப்டிசிஸ் இல்லாமல்,

ஓ ஹெடிகாஸ் அற்புதம்!

கேள்விக்குரிய கவிதை Clan do Jabuti புத்தகத்தின் ஒரு பகுதியாகும், மேலும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் பல்வேறு இடங்களில் இருந்து காசநோயாளிகளைப் பெற்ற ஒரு வீட்டைக் குறிப்பிடுகிறது.

Pensão Azul என அழைக்கப்படும் இந்த வீடு, இந்த நோயைக் குணப்படுத்தும் நல்ல காலநிலைக்கு பெயர் பெற்ற காம்போஸ் டோ ஜோர்டாவோவில் அமைந்திருந்தது.

இங்கே, மரியோ டி ஆண்ட்ரேட் இதில் இருக்கும் ஒளியை வெளிப்படுத்துகிறார். காதல்வாதம் . நோய்வாய்ப்பட்ட பெண்களை அரிய அழகுடன் விவரிக்கிறார், அதே சமயம் அவர்கள் "பிற காலங்களைச் சேர்ந்தவர்கள்" என்று கூறுகிறார்.

நிமோதோராக்ஸை (காசநோயாளிகளுக்கான பொதுவான செயல்முறை) பரிந்துரைக்கிறார், மேலும் அவர்கள் தங்கள் ஆரோக்கியத்தை மீட்டெடுத்து ஒரு நாள் மகிழ்ச்சியாக பிரகாசிக்க காத்திருக்கிறார்.

வேல்