Reizen in mijn land: samenvatting en analyse van het boek van Almeida Garrett

Viagens na minha terra is een meesterwerk van de romantische Portugese literatuur. De tekst, in 1843 geschreven door Almeida Garrett, werd voor het eerst gepubliceerd in het tijdschrift Universal Lisboense en wordt nog steeds gedrukt en is een van de cruciale mijlpalen van de Lausitaanse literatuur.

Samenvatting

Viagens na minha terra, voor het eerst gepubliceerd in 1843-1845 in de Revista Universal Lisbonense en later gebundeld in 1846, is een sleutelwerk van de Portugese romantische literatuur. De vertelling is geïnspireerd op Sterne's klassieke Sentimentele reis (1787) en op Xavier de Maistre's Reis om mijn kamer (1795).

Het door Garrett geschreven boek is verdeeld in 49 hoofdstukken en mengt een aantal literaire genres, het kan worden beschouwd als een journalistiek verslag tot een reisliteratuur.

Het motto van het schrijven is een reis naar Santarém, een reis die Garrett in 1843 maakte op uitnodiging van de politicus Passos Manuel.

Al aan het begin van het eerste hoofdstuk kondigt de verteller aan:

Hoe de auteur van dit erudiete boek besloot in zijn eigen land te reizen, nadat hij in zijn kamer had gereisd; en hoe hij besloot zich onsterfelijk te maken door over zijn reizen te schrijven. Hij vertrekt naar Santarém, komt aan op het Paço-plein, gaat aan boord van de stoomboot Vila Nova; en wat hem daar overkomt.

De hoofdpersoon is Charles, de zoon van een broeder die zijn moeder te schande heeft gemaakt, maar dat is niet het enige drama in het verhaal: Charles is een liberale strijder en zijn vader is zijn eigen politieke tegenstander.

Viagens na minha terra is ook fundamenteel omdat het reflecteert op de sociale problemen van zijn tijd terwijl het de individuele sentimentele drama's van de hoofdpersonen behandelt. Een van de grootste critici van de Portugese literatuur, Saraiva, stelt:

"In dit hele complot zit een duidelijke politieke en sociale symboliek: de emigrant is de zoon van de broeder, zoals het revolutionaire Portugal de zoon is van het klerikale Portugal; en alleen bij toeval vermoordt hij zijn vader niet, zoals het nieuwe Portugal het oude Portugal aan de basis had geliquideerd."

Almeida Garrett's ideologische project

De Portugese schrijver geloofde dat literatuur ook de functie had om de massa's op te voeden. Als schrijver vond hij dat hij een sterke rol had in de bewustwording van zijn landgenoten.

Garrett uitte de wens dat de Portugese literatuur zou terugkeren naar haar nationale en populaire wortels. Hij streefde ernaar authentiek nationale kunstwerken te produceren, vol historische feiten, folklore, legenden en inheemse tradities.

Zijn grootste project in het leven was het schrijven over Portugal voor de Portugezen. Als geleerde en theoreticus kan worden gezegd dat de auteur een van de voorlopers was van het nationalisme aan het eind van de eeuw. Zijn werk wordt dan ook gekenmerkt door een sterke politieke, ideologische en morele strijdbaarheid.

Het taalgebruik van Garrett

De productie van Garrett is van essentieel belang omdat zij verantwoordelijk is geweest voor de modernisering en vernieuwing van het literaire proza in Portugal. De auteur wist zich te bevrijden van het klassieke model, van het klerikale en hoofse proza, en liet zich een meer gemakkelijke stijl toe, gebruik makend van een colloquiale, lichte, alledaagse, spontane en voor iedereen toegankelijke taal.

Er wordt gezegd dat Garrett schreef alsof hij hardop sprak, dat wil zeggen dat hij investeerde in een taal vol improvisatie en momenten van humor. Hij was ook verantwoordelijk voor het invoegen van vreemde woorden en voor het doen herleven van bepaalde archaismen.

Garrett en zijn historische context

Het door de schrijver nagelaten werk is niet alleen in esthetisch opzicht van fundamenteel belang, maar ook omdat het een onuitputtelijke bron van informatie is over zijn tijd. Via de nalatenschap die de schrijver heeft nagelaten is het mogelijk tekenen te krijgen van het sociale leven van de tijd waarin hij leefde.

Lissabon in de 19e eeuw.

Wie was Almeida Garrett?

João Batista da Silva Leitão de Almeida Garrett werd in februari 1799 geboren in Porto, de bakermat van een rijke familie van kooplieden met bedrijven in Brazilië. Hij studeerde rechten in Coimbra en schreef gedichten, verhalen en toneelstukken.

Als dichter begon Garrett zijn carrière vanuit een bijna zuiver Arcadianisme, hoewel hij een invidualistische, gepassioneerde en confessionele romantiek bereikte. Een van zijn beroemdste werken, As folhas caídas (1853), was een centraal werk voor de Portugese romantische lyriek.

Garrett was ook een belangrijk toneelschrijver, auteur van de toneelstukken Catão (1822), Mérope (1841), Um auto de Gil Vicente (1838), D.Filipa de Vilhena (1840), O Alfageme de Santarém (1842) en Frei Luís de Sousa (1843), waarvan de laatste wordt beschouwd als het meesterwerk van het Portugese romantische theater.

Vanwege zijn consistente werk in het theater kreeg Garrett in 1836 van de regering de taak om een nationaal theater te organiseren.

Lees het boek in zijn geheel

Reizen in mijn land is gratis te downloaden in PDF formaat via het publieke domein.

Wil je liever luisteren? Ontdek Garrett's luisterboek!

Het boek Reizen in mijn vaderland is ook verkrijgbaar als luisterboek: