Amser a thro Augusto Matraga (Guimarães Rosa): crynodeb a dadansoddiad

Ysgrifennwyd y nofel A hora e a vez de Augusto Matraga gan Guimarães Rosa (1908-1967) ac mae wedi’i chynnwys yn y llyfr Sagarana (1946) .

Yn cael ei adrodd yn drydydd person, mae'r stori a nodir gan y gwaith hardd gydag iaith yn cael ei chwarae gan Nhô Augusto.

Gŵr creulon yw'r prif gymeriad sy'n cael troi ei fywyd o gwmpas, ond yn y diwedd yn cael ei hun yn brwydro yn erbyn ei reddf.

Yn cael ei farcio gan drais , gan dial a gan realiti llym y cefngoed o Minas Gerais, Guimarães Mae creadigaeth Rosa yn glasur o lenyddiaeth Brasil sy'n haeddu cael ei darllen a'i hailddarllen.

Crynodeb

Cymeriad canolog naratif Guimarães Rosa yw Nhô Augusto , neu yn hytrach, Augusto Esteves, mab y Coronel Afonsão Esteves pwerus.

Perchennog sawl tiroedd rhwng Pindaíbas a Sacoda-Embira, yng nghefnwlad Minas Gerais, mae'r dyn yn fath o fwli yn y rhanbarth, sy'n cael ei gydnabod am ei oerni a drygioni.

Yn briod â Dona Dionóra a thad i unig ferch o'r enw Mimita, mae'r bachgen yn peri dryswch lle bynnag y mae'n mynd, gan ledaenu trais ac ofn.

Yn raddol, dysgwn am ychydig mwy o stori eich bywyd. Collodd Nhô Augusto ei fam pan oedd yn blentyn, roedd ganddo dad cythryblus a magwyd ef gan ei nain, a oedd yn grefyddol iawn ac am i'r bachgen ddod yn offeiriad.

Gyda thueddiad uchel i gamblo a chynffonnau yn sgertiau, Nhô Augustonodweddiadol o Guimarães Rosa.

Addasiadau ffilm o A hora e a vez de Augusto Matraga

Ffilm 1965

Cyfarwyddwyd addasiad ffilm 1965 gan Roberto Santos . Roedd yr actorion Leonardo Villar, Jofre Soares, Antonio Carnera, Emmanuel Cavalcanti, Flávio Migliaccio, Maria Ribeiro, Maurício do Valle ac Ivan De Souza yn rhan o'r cast.

ffilm 2011

Y ffilm nodwedd sgript wedi'i llofnodi gan Vinícius Coimbra a Manuela Dias yn seiliedig ar stori Guimarães Rosa.

Derbyniodd y cynhyrchiad sawl gwobr yng Ngŵyl Ffilm Rio 2011: y ffilm orau (rheithgor swyddogol a phoblogaidd), yr actor gorau (João Miguel) a actor cynorthwyol gorau (José Wilker).

Edrychwch ar y rhaghysbyseb isod:

Llyfr Sain

Os yw'n well gennych clywch stori Awr a thro Augusto Matraga cyrchwch y llyfr sain:

Am y cyhoeddiad

Mae hora e a vez de Augusto Matraga yn perthyn i'r llyfr Sagarana , sy'n dwyn ynghyd naw stori fer gan yr awdur João Guimarães Rosa.

Y straeon byrion yn y llyfr mae:

1. Y asyn carreg
2. Dychweliad y gŵr afradlon
3. Sarapalha
4. Gornest
5. Fy mhobl
6. São Marcos
<11 Corff ar gau
7. Sgwrs am ychen
8. Amser a thro AugustusMatraga

Yn gyffredin, mae’r straeon yn rhannu’r thema o farwolaeth, crefydd, antur a’r bywyd caled o ddydd i ddydd yn y sertão.

Cover of the argraffiad cyntaf Sagarana , a gyhoeddwyd ym 1946.

Dysgu mwy am y llyfr Sagarana, gan Guimarães Rosa.

Gweler hefyd

Y ddynes, sydd wedi ei blino gan frad a chamdriniaeth ei gŵr, Mae'n rhedeg i ffwrdd gydag Ovídio Moura ac yn mynd â'i ferch gydag ef.

Yn gynddeiriog gyda'r digwyddiadau, mae Nhô Augusto yn penderfynu ymladd â'r mawrion. Hanner ffordd drwodd, fodd bynnag, ymosodir yn ffyrnig arno gan wyr y gelyn ac mae ar fin marw.

Wedi ei guro, caiff ei losgi â haearn poeth a ddefnyddir ar wartheg. Mae'r criw yn meddwl na fydd Nhô Augusto yn gwrthwynebu, felly maen nhw'n ei daflu oddi ar geunant ac yn gosod croes yn y man lle byddai'r llofruddiaeth wedi digwydd.

Trwy wyrth, mae'r gwrthrych yn goroesi a, phan mae'n syrthio i lawr. yno, fe'i darganfyddir gan gwpl du (mam Quitéria a thad Serapião) sy'n gofalu am ei glwyfau, yn ei gysgodi ac yn dod yn amddiffynwyr iddo.

Yn ystod y broses adfer, mae Nhô Augusto yn derbyn ymweliad gan offeiriad, sy'n gwneud areithiau hir am bwysigrwydd ffydd, gweddi a gwaith caled.

Cyfarwydda'r offeiriad ef i adael y bywyd a fu ar ôl ac adeiladu un newydd, yn llawn edifeirwch, defosiwn a gwaith caled. Y gwir yw bod Nhô Augusto, ar ôl ei brofiad bron â marw, yn dod o hyd i brynedigaeth ac yn penderfynu cymryd llwybr newydd.

Yn ddiolchgar iawn am y croeso a roddwyd gan ei fam Quitéria a'i dad Serapião, mae'n gadaelar doriad gwawr tua'r unig ddarn o'i dir oedd yn aros. Yno mae'n creu hunaniaeth newydd:

Ond roedd pawb yn ei hoffi ar unwaith, oherwydd ei fod yn hanner gwallgof a hanner sanctaidd; a deall chwith am nes ymlaen. Roedd yn gweithio fel rhywun wedi blino am arian, ond, mewn gwirionedd, nid oedd ganddo unrhyw drachwant ac nid oedd hyd yn oed yn poeni am ychwanegiadau: yr hyn yr oedd yn byw amdano oedd eisiau helpu eraill. Chwynodd iddo'i hun a thros gymdogion ei dân, heb fod eisiau rhannu, gan roi heibio'r hyn oedd ganddo mewn cariad. Ac, felly, ni ofynnodd am ddim ond gwaith i'w wneud, a fawr ddim sgwrs, os o gwbl.

Mae'n ymddangos bod bywyd y dryswch wedi'i anghofio'n llwyr nes, chwe blynedd yn ddiweddarach, y bydd Nhô Augusto yn cwrdd â Tião, perthynas sy'n cydnabod iddo ac yn dod â newyddion.

Dywed Tião fod Dona Dionóra yn dal yn hapus ag Ovídio ac yn bwriadu priodi oherwydd wedi'r cyfan fe'i hystyrir yn wraig weddw ac fe syrthiodd Mimita, wedi'i thwyllo gan werthwr teithiol, i'w bywyd. Mae Nhô Augusto yn teimlo'n euog, ond yn meddwl nad oes unrhyw beth y gall ei wneud.

Mae ei fywyd o lafur a gweddi yn parhau heb unrhyw gynnwrf mawr hyd nes i Joãozinho Bem-Bem, jagunço, gyrraedd gyda'i gang. Yn frwdfrydig, mae'n gwahodd pawb i aros yn ei dŷ ac yn trosglwyddo parch mawr i'r grŵp, ond pan gaiff ei wahodd i ymuno â nhw, mae'n gwrthod yn chwyrn, gan sicrhau y bydd ei fywyd yn cael ei gysegru i ddaioni. Mae'r criw yn gadael.

Beth amser yn ddiweddarach, yn Arrial do Rala-Coco, mae Nhô Augusto yn croesi llwybrau gyda Joãozinho Bem-Bem etosydd, gyda'i gang, yn bwriadu dienyddio teulu llofrudd a ddihangodd.

Anghytuna'n llwyr â'r euogfarn ac mae'n ymyrryd i sicrhau cyfiawnder. Yng ngwres y foment, mae'n teimlo ei hen hunan yn egino eto ac yn y pen draw yn lladd rhai henchmen a Joãozinho ei hun. Yn ystod y frwydr mae Nhô Augusto yn cael ei gydnabod eto.

Ar ddiwedd y stori, mae Joãozinho Bem-Bem a Nhô Augusto yn marw yn ystod yr ymladd.

Prif Gymeriadau

Augusto Esteves Matraga

Prif gymeriad y stori yw mab y tirfeddiannwr pwerus Afonso Esteves, sy'n gadael ei ddisgynydd yn etifeddiaeth hardd. I ddechrau mae Nhô Augusto yn fwli, yn ormeswr, yn greawdwr ymladd a dryswch, yn cael ei ofni gan bawb. Ar ôl mynd trwy brofiad bron â marw, mae'n ceisio dilyn llwybr newydd.

Dona Dionóra

Mae hi'n wraig i Augusto Matraga ac yn fam i Mimita. Mae hi'n dioddef llawer oddi wrth ymddygiad ei gŵr, sy'n oer a phell. Mae Nhô Augusto hefyd yn ei bradychu a'i dirmygu. Ymladdodd Dona Dionóra gyda'r teulu cyfan i briodi'r bachgen ac ar brydiau mae'n difaru'r dewis a wnaeth.

Mimita

Merch y cwpl Augusto Matraga a Dona Dionóra. Gofelir am y ferch gan ei mam a'i hesgeuluso gan ei thad, nad yw'n gofalu fawr amdani. Mae Mimita yn cwympo mewn cariad â gwerthwr teithiol ac yn cael ei thwyllo, gan syrthio i fywyd.

Ovídio Moura

Mewn cariad â Dona Dionóra, mae'n cynnig bod y ferchrhedeg i ffwrdd gyda'i merch o freichiau ei gŵr Nhô Augusto. Ar ôl llawer o fynnu, mae hi'n ildio i'w gais ac mae'r tri yn ffoi i ffwrdd o barth y tirfeddiannwr blaenorol.

Major Consilva Quim Recadeiro

Augusto Archenemi Matraga, yr Uwchgapten, pan sylweddola mai Matraga yw mynd yn fethdalwr, yn llwyddo i argyhoeddi pawb yn y criw i ymfudo i'w ochr. Ei wyr sy'n rhoi'r curiad sydd bron yn arwain at farwolaeth Nhô Augusto.

Mãe Quitéria a Pai Serapião

Cwpl du sy'n croesawu Nhô Augusto mewn cyflwr ofnadwy ar ôl iddo gael ei daflu o'r ddinas. ceunant. Mae'r cwpl yn gofalu am glwyfau'r bachgen, yn cynnig tŷ, bwyd ac ymweliad gan offeiriad iddo, a fydd yn siarad ag ef am ffydd a'r angen i ddilyn llwybr daioni.

Joãozinho Bem-Bem 9>

Cangaceiro sy'n mynd heibio gyda'i gang yn y pentref lle mae Nhô Augusto, sydd bellach yn ddyn newydd. Mae'r cof am drais a'r ysbryd grŵp yn gwneud i'r hen hunan ymddangos yn Nhô Augusto.

Dadansoddiad

Teitl y stori

Mae'r teitl a ddewiswyd gan Guimarães Rosa yn perthyn i yr ymadrodd a lefarodd yr offeiriad wrth ymweld â'r marw Nhô Augusto yn nhŷ Mãe Quitéria a Pai Serapião.

Ar ôl clywed geiriau'r offeiriad, mae'r prif gymeriad yn newid ei fywyd yn radical: mae'n rhoi'r gorau i ysmygu, yfed, mynd i mewn yn ymresymu, yn edrych ar wragedd, yn creu dryswch.

Cyfarwyddodd yr offeiriad iddo:

Gweddïwch a gweithiwch, gan gymryd arno fod y bywyd hwn yndiwrnod o chwynnu yn yr haul poeth, sydd weithiau'n cymryd amser hir i basio, ond mae bob amser yn mynd heibio. Ac fe allwch chi gael darn da o lawenydd o hyd... Mae gan bawb eu hamser a'u tro: mae'n rhaid i chi gael eich un chi.

A dyna sut mae Nhô Augusto yn ei wneud, gan ddechrau byw ei fywyd ei hun yn hollol wahanol. I'r ardal y mae'n mynd iddi, nid oes neb yn ei adnabod, ac yno y mae'n penderfynu rhoi ar waith y ddysgeidiaeth a roddwyd gan yr offeiriad.

Pwysigrwydd ffydd yn y naratif

Mae'n werth pwysleisio pwysigrwydd yr offeiriad yn y chwedl, neu yn hytrach , rôl gref crefydd ym mywyd beunyddiol y gefnwlad. Sylwch, er enghraifft, yn yr olygfa lle mae Nhô Augusto yn cael ei guro, mae'r ymosodwyr yn mynnu plannu croes lle maen nhw'n meddwl bod y corff wedi colli ei fywyd.

Crefydd yw'r ffactor hanfodol sy'n ysgogi newid calon. o Nhô Augusto, os bydd y newid yn digwydd ar ôl y profiad agos-marwolaeth a'r ymyriadau a wnaed gan yr offeiriad, mae'n werth cofio bod hedyn o grefydd eisoes wedi'i blannu yn y bachgen:

Pwy gododd Nhô Augusto oedd ei nain.. Roedd eisiau i'r bachgen fod yn offeiriad... Gweddïwch, gweddïwch, trwy'r amser, sancteiddrwydd a litani...

Yn y darn uchod gwelwn eisoes sut roedd crefydd yn rhan o blentyndod y bachgen , wedi bod yn biler o bwys ym magwraeth y fam-gu.

Yr oedd y gydran hon, yr oedd yn ymddangos ei bod wedi ei cholli, gyda'r profiad o golled (o gyflwr ariannol, yr henwyr, y wraig, o'r ferch) ac o agosrwydd marwolaeth,adgyfodedig. Mae Nhô Augusto unwaith eto yn credu yn Nuw ac yn cyfeirio ei fywyd at ddaioni.

Bywyd Nhô Augusto cyn ei drawsnewid

Cyn i'w dynged gael ei newid gan eiriau'r offeiriad, disgrifiwyd Nhô Augusto fel "uchel, ffroenau llydan, gwisgo mewn galar, camu ar draed pobl eraill", "caled, gwallgof, heb gadw", "dwp, di-hid a heb reolau".

Gorthrymwr ofnus oedd y pwnc, gan bawb a ninnau byddwn yn darganfod ychydig yn ddiweddarach y rheswm dros y bersonoliaeth gymhleth hon.

Byddwn yn darganfod tarddiad problemus y bwli. Roedd Nhô Augusto yn amddifad a magwyd yng nghrud teulu camweithredol. Yr un sy'n sôn am y gorffennol yw ewythr D. Dionóra:

Bu farw mam Nhô Augusto gydag ef yn fach... Leso oedd dy dad-yng-nghyfraith, nid i'r penteulu. .. Roedd tad fel nad oedd gan Nhô Augusto... Roedd ewythr yn droseddwr, o fwy nag un farwolaeth, yn byw mewn cuddio, yno yn Saco-da-Embira... Ei nain a gododd Nhô Augusto ...

Trais

Nodwedd arall sy'n haeddu cael ei hamlygu yn y chwedl yw presenoldeb cyson bron o drais di-alw-amdano, gorfodi grym a gwerth di-nod bron bywyd y seiri. neu'r rhai sydd â llai.

Un Mae enghraifft amlwg o'r defnydd o rym gormodol yn digwydd pan ymosodir ar Nhô Augusto gan wyr y pencampwyr.

Eisoes yn marw, heb gynnig unrhyw fath o wrthwynebiad, mae'n yn dal i gael ei darostwng i un darostyngiad olaf:

Ac yno,Fe wnaethon nhw losgi’r haearn gyda brand gwartheg yr Uwchgapten – a oedd yn swnio fel triongl wedi’i arysgrifio mewn cylchedd – a’i argraffu, gyda hisian, crasboeth a mwg, ar fwydion gluteal dde Nhô Augusto

Trawsnewid Nhô Augusto <9

O ddyn cryf ofnus a phwerus, mae Nhô Augusto yn mynd i gyflwr o ddibyniaeth ddofn.

Heb unrhyw eiddo materol, dim teulu, wedi'i anafu, mae'r cwpl du sy'n ei drin yn gofalu amdano. y clwyfau ac yn ei fwydo.

Difyr yw meddwl am enw'r un sy'n ei groesawu: mae Quitéria i'w weld yn cymryd lle ei mam ac yn “setlo”, mewn ffordd, dyled tynged Matraga.

Yn y cyflwr breuder hwn y gwelwn anobaith Nhô Augusto yn dod i'r amlwg, a'i gorff wedi'i orchuddio â briwiau:

Hyd nes y gallodd wylo, a llefain lawer, y waedd ddigywilydd, heb unrhyw gywilydd, fel bachgen wedi'i adael. A heb yn wybod iddo a heb allu, galwodd yn uchel yn sobio: – Mam... Mam...”

O’r boen a’r dioddefaint fe welsom Nhô Augusto newydd yn dod i’r amlwg. Y cwestiwn sy'n aros i'r darllenydd yw: a fydd y gwrthrych yn gallu byw bywyd mor wahanol i'r un oedd ganddo?

Mae'r nofel yn plymio'n ddwfn i fater hunaniaeth ac yn annog cwestiynau fel "a yw'n bosibl i ddianc rhag ein greddf ein hunain?", "sut mae dod yr hyn ydym?".

Gweld hefyd: 13 chwedl anhygoel o lên gwerin Brasil (sylw)

Am ysgrifennu yn A hora e a vez de Augusto Matraga

Metafiction yn y nofel

Pwynt pwysig arall o Yr amser a'r trogan Augusto Matraga yn digwydd pan fo’r adroddwr yn cymryd natur ffuglennol y stori, gan gwestiynu’r union gysyniad o beth fyddai’n real a beth fyddai’n cael ei greu:

Ac felly o leiaf chwech neu chwe blynedd a hanner pasio, yn union fel hyn, heb dynnu nac ychwanegu, heb ddim celwydd, oblegid hanes wedi ei ddyfeisio yw hon, ac nid achos a ddigwyddodd, na syr. canfod y ffin rhwng dyfeisgarwch a realiti, ond maent yn digwydd ac yn bwysig i'r naratif oherwydd eu bod yn atal cred y darllenydd.

Yr iaith lafar ac arddull y testun

Mae hefyd yn bwysig i Pwysleisiwch y Mae'r iaith a ddefnyddir yn cael ei nodweddu gan ddynwared ymadrodd y sertanejo, a reolir yn aml gan lafaredd a'r defnydd o ymadroddion lleol.

Mae'r hen ganeuon poblogaidd hefyd wedi'u gwasgaru ar hyd y stori, gan gadarnhau nodwedd ranbarthol rhyddiaith Guimarães Rosa.

Yn ôl Antônio Candido, mae A hora e a vez de Augusto Matraga yn naratif lle mae'r awdur:

yn mynd i mewn i ardal bron epig o ddynoliaeth ac yn creu un o'r mawrion. mathau o’n llenyddiaeth, o fewn y stori a gaiff ei chyfrif o hyn allan ymhlith y 10 neu 12 mwyaf perffaith yn yr iaith.

Yn sicr un o’r meini prawf a barodd i Antônio Cândido ddewis y stori fel un o’r rhai harddaf darnau a ysgrifennwyd mewn iaith Portiwgaleg oedd y gwaith cryf gyda'r iaith eisoes