Manuel Bandeyranın qurbağaları şeiri: əsərin tam təhlili

Şeir Qurbağalar Braziliya yazıçısı Manuel Bandeyranın 1918-ci ildə yaratdığı və 1919-cu ildə Karnaval kitabında dərc edilmiş klassik əsəridir.

Ayələr Modernizmdən əvvəl olan və 1922-ci il Müasir İncəsənət Həftəsində Ronald de Carvalho tərəfindən elan edilmiş Parnas hərəkatına satira.

Poem Os sapos

Enfunando os papos,

Qurbağalar kölgələrdən çıxır,

Tutlayaraq.

İşıq onları göz qamaşdırır.

Qurbağalar gurultu ilə,

Qurbağa qışqırır:

- "Atam döyüşə getdi!"

- "O getmədi!" - "O idi!" - "Olmadı!".

The Cooper Toad,

Watery Parnassian,

Deyir: - "Mənim mahnı kitabım

O, yaxşı döyülüb.

Görün necə əmioğludur

Boşluqları yeməkdə!

Nə sənətdir!Və mən heç vaxt qafiyə etmirəm

Qohum terminləri.

Mənim misram yaxşıdır

Sabansız meyvə.

Mən

Dəstək samitləri ilə qafiyələnirəm.

Əlli ildir

I onlara norma verdi:

Mən zərər vermədən azaltdım

Qəliblərin formasını.

Çəkməçiyə müraciət edin

Skeptik rəylərdə:

Şeir yox,

Amma poetik sənətlər var..."

Buğa qurbağası uğultuda:

- "Atam padşah idi!"- "Bəli !"

- "Olmadı!" - "O idi!" - "Olmadı!".

Heyrətdən qışqırır

Kuper qurbağası:

- Böyük sənət

Zərgər işi kimidir.

Ya da heykəl.

Gözəl olan hər şey,

Müxtəlif olan hər şey,

Çəkicdə oxuyur".

Digərləri, uçurtma qurbağalar

(Özlüyündə bir pislikcabe),

İtalyan üçün danışın,

- "Bilirəm!" - "Bilməmək!" - "Bilirsən!".

O qışqırıqdan uzaq,

Ən sıxın

Sonsuz gecənin

Böyük kölgəni geyindiyi yerdə;

Orada dünyadan qaçıb,

Şöhrətsiz, imansız,

Dərin perauda

Və tənhadır

Nə ağlayır səni,

Təzə soyuq,

Cururu qurbağa

Çay sahilindən...

Şeirin təhlili

Bandeyra Os-da uğur qazanan Toads Parnasların müdafiə etdiyi əsas xüsusiyyətləri təkrarlayır. Buna görə də bu, müntəzəm ölçü və səs-küy üçün qayğı, təqlidlər daşıyan bir şeirdir ki, bu halda Parnassian poeziyasını rədd etməyə xidmət edir.

Şeir ABAB qafiyə sxemini izləyir, yalnız son üçdə birində uyğunsuzluq təşkil edir. . Quruluş baxımından Os sapos daha kiçik kvadratlardan tikilmişdir.

Ayələr oxuyan kütləni ehtiyac üçün oyatmaq üçün ironiya və parodiya ilə işləyir. poeziyanın qopması və çevrilməsi.

Manuel Bandeyranın misraları poeziyanın özündən, daha doğrusu, poeziyanın nə olmamalı olmasından bəhs etdiyi üçün metaldillidir. Qurbağalar sənətin və yaxşı şeirin nə olması lazım olduğunu düşünürlər. Qurbağalar arasındakı xəyali dialoqun meydana gətirdiyi şey şeir kompozisiyasının qaydaları üzərində düşünmə məşqidir.

Adı çəkilən qurbağalar (öküz, öküz, uçurtma) müxtəlif tipli şairlərin metaforalarıdır. . Qurbağa -Kuper kompozisiya qaydalarını distillə edən parnasiyalı şairin tipik nümunəsidir:

The Cooper-qurbağası,

Water Parnassian,

Deyir: - "Mənim mahnı kitabım

Yaxşı döyülüb.

Görün necə dayı oğlu

Boşluq yeməkdə!

Onun üçün böyük şeir zərgər sənəti kimidir, sən dəqiqliklə və səbirlə kəsilməlidir:

Tələsik qışqırır

Kuper qurbağası:

- Böyük sənət

Zərgər işi kimidir.

Kururu qurbağası, öz növbəsində, azadlığa can atan, sadəlik və gündəlik dildən istifadə iddiasında olan modernist şairin nümayəndəsidir. Bütün digər qurbağalarla müqayisədə fərqli fikirlər var. .

Modernist qurbağa üçün seçilmiş adın Sapo-cururu uşaq bağçası ilə oxşarlığını xatırlamaq olmaz.Bandeyranın şeiri məşhur kompozisiyanın ilk iki misrasını bərpa edir:

Sapo- cururu

Çay qırağından

Qurbağa oxuyanda, Ó balaca bacı,

Sadəcə soyuqluq hiss olunur.

Qurbağanın arvadı

İçəridə olmalıdır

Krujeva tikir, Bacı,

Toy üçün

Bandeira parodiya vasitəsilə parnasiyalıların dilin formal aspekti ilə həddindən artıq narahatlığını tənqid edir. Şairin və onun modernist yoldaşlarının fikrincə, bu şeir üslubu köhnəlməlidir.

Digər mühüm xüsusiyyətşeir güclü yumor izlərinin varlığı dır. Təqdim olunan vəziyyətin özü - poeziya üslublarını əks etdirən qurbağalar - özlüyündə gülüncdür. Təsadüfi deyil Qurbağalar modernistlərin şeir-zarafat adlandırdıqları bir sıra yaradıcılığın bir hissəsidir.

Bandeyranın yaradılması modernistlər üçün o qədər vacib idi ki, Serjio Buarke de Holanda o qədər irəli getdi ki, Qurbağalar modernizmin milli himni kimi müəyyən edilir.

Bandeyranın misralarında isə yeni istiqamətlər hələ müəyyən edilməsə də, şeirin nə olmamalı olduğunu görürük. ayələrdə düzgün şəkildə təklif olunur.

Os saposun yaranma tarixi

Manuel Bandeyranın yaradılması üçün üç fərqli il həlledici əhəmiyyətə malikdir. Məhz 1918-ci ildə şair Os sapos poemasını doğurdu, baxmayaraq ki, əsər yalnız növbəti ildə (1919-cu ildə) Karnaval kitabında effektiv şəkildə nəşr olundu.

Os sapos ayələrini bir araya gətirən Karnaval (1919) kitabının birinci nəşrinin üz qabığı.

Karnaval nəşr olunan ikinci kitabdır. şair tərəfindən. Əksər tənqidçilər onu müəllifin birinci fazasının kitabı kimi qəbul edirlər, baxmayaraq ki, ixtisaslaşmış tənqidçilər onu artıq bir növ keçid əsəri hesab edirlər.

Qurbağalar artıq parçalanma nümunəsidir, yaradılışdır. şairin gələcək istehsalına çevriləcək ilk hərəkətlərindən biri hesab olunur.

Mário deŞair Manuel Bandeira ilə yazışan Andrade 1919-cu ildə Karnaval nüsxəsini aldı. İndiki zamanla üz-üzə qalaraq o, antologiyanın “yeni dövrün zurnası” olduğunu, “Os sapos” poemasının isə “poeziyamızın ən böyüklərindən” biri olduğunu bildirdi.

Maraq: o vaxta qədər necə oldu? Manuel Bandeira az tanınırdı, Karnaval nəşri şairin öz atası tərəfindən maliyyələşdirilirdi.

İllər sonra, 1922-ci ildə şeir Braziliya ədəbiyyatının şöhrət zalına birdəfəlik girdi. Teatro Municipal-də oxunmaq üçün Ronald de Carvalho tərəfindən seçilmişdir. Ölkənin hər yerindən ziyalıları və rəssamları bir araya gətirən Müasir İncəsənət Həftəsinin ikinci gecəsində böyük alovlu tamaşaçı səhnəni təşvişlə doldurdu.

Braziliya Modernizminin tarixi konteksti

Birincisi Braziliyada modernizmin əlamətləri 1912-1917-ci illər arasında baş verdi, baxmayaraq ki, hərəkat hətta 1922-ci ildə San Pauloda keçirilən Müasir İncəsənət Həftəsi ilə təqdis olundu.

Beynəlxalq səhnədə bəzi mühüm hadisələri xatırlamağa dəyər. dövrü qeyd etdi. Birinci Dünya Müharibəsini (1914-1918), Rusiya İnqilabını (1917), İtaliyada faşizmin yüksəlişini (1921) və Belle Epoque (1871-1914) qeyd etmək lazımdır.

Bir əksi olaraq. Birinci Dünya Müharibəsinin yaratdığı beynəlxalq tənəzzül, milli sənayenin böyüməsi baş verdi. İçimizdə südlü qəhvə siyasətini (1889-1930) yaşadıq. Da, də1920-ci illərin əvvəllərində ordunun aşağı rütbələrinin Köhnə Cümhuriyyətdən narazılığının nəticəsi olaraq leytenant hərəkatları yarandı.

Modernizmi əhatə edən dövr həm də beynəlxalq hərbi qüvvələrin böyük axınının qəbulu ilə əlamətdar oldu. immiqrantlar (1880-1940). Onlar italyan, portuqal, ispan, yapon idi, təkcə işçi qüvvəsini gücləndirmir, həm də ölkəyə yeni mədəniyyət elementləri gətirirdi.

Müasir İncəsənət Həftəsi

1922-ci ildə Müstəqilliyin Yüzilliyini tamamladıq, Braziliya üçün simvolik olaraq əhəmiyyətli bir ildir.

Fevralın 15-i, 17-si və 19-u arasında San-Pauluda, daha dəqiq desək, San-Paulu şəhərindəki Teatro Bələdiyyəsində bir sıra sənətçilər və ziyalılar bu mövzunu müzakirə etmək üçün toplaşdılar. Braziliya incəsənətinin keçmişi, indisi və istiqaməti.

Təşəbbüs Rio-de-Janeyro və San-Pauludan olan bir qrup rəssama qoşulan Braziliya Ədəbiyyat Akademiyasından olan yazıçı Qraça Aranhadan gəldi.

Müasir İncəsənət Həftəsi üçün afişa.

Yazıçılar, musiqiçilər, rəssamlar və heykəltəraşlar arasında Mario de Andrade, Oswald de Andrade, Manuel Bandeira, Anitta Malfatti və Di Cavalcanti .

1922-ci il Müasir İncəsənət Həftəsi zamanı Ronald de Karvalyo tədbirin ikinci gecəsində böyük təbəssümlər arasında Manuel Bandeyranın məşhur şeirini oxudu. Epizod bir dəfə və bütün ayələrini təqdis etdi " Thesapos ".

Müasir İncəsənət Həftəsinin iştirakçılarından bəziləri. Qrup şəklində Oswald de Andrade, Mário de Andrade və Manuel Bandeira kimi böyük adlar var.

Həmçinin bax