Die 11 beste Brasiliaanse liedjies van alle tye

Ons weet almal dat Brasiliaanse musiek 'n bron van talentvolle skeppings is, dit is amper krimineel om net elf liedjies vir hierdie lys te kies.

In elk geval, ons staan ​​voor die uitdaging en kies diegene wat lyk die mees besonderse komposisies ooit.

1. Construção , deur Chico Buarque

Die liedjie Construção , deur Chico Buarque, is in 1971 vrygestel en was die hoofster van 'n album wat die titel van die liedjie gedra het motor baas. Die lirieke is lank en uitgebrei en vertel die verhaal van die lewe van 'n konstruksiewerker.

Feitlik die hele komposisie is gestruktureer rondom die oefening van vergelyking, die hoe word amper tot uitputting herhaal om die werker se daaglikse lewe te kenmerk.

Die lied begin deur die werker se vertrek van die huis af te vertel vir nog 'n dag by die werk en eindig met die tragiese en toevallige dood van die onderwerp, wat die hele tyd naamloos bly.

Heel mal daaroor. tyd asof dit die laaste is

Hy het sy vrou gesoen asof dit die laaste is

En elkeen van sy kinders asof hulle die enigste is

En hy het oorgesteek die straat met sy skugter tree

Hy het die gebou opgelig asof dit 'n masjien is

Hy het vier soliede mure op die landing gelig

Brick vir baksteen in 'n magiese ontwerp

Sy oë dof van sement en trane

Hy gaan sit om te rus asof dit Saterdag is

Hy het bone en rys geëet asof dit 'nmasjiengeweer vol hartseer

Ek is 'n ou

Moeg gehardloop

In die teenoorgestelde rigting

Geen eindpodium of vriendinsoen nie

Ek is meer 'n ou

Maar as jy dink

Ek is verslaan

Weet dat die dobbelstene nog rol

Want tyd, tyd hou nie op nie

Elke ander dag

Ek oorleef sonder 'n skraap

Van die liefdadigheid van diegene wat my haat

Jou swembad is vol rotte

Jou idees stem nie ooreen met feite nie

Tyd staan ​​nie stil nie

Ek sien die toekoms herhaal die verlede

Ek sien 'n museum van goeie nuus

Tyd hou nie op nie

Dit hou nie op nie, nee, dit hou nie op nie

Ek het nie 'n datum om te vier nie

Soms is my dae par

Soek 'n naald in 'n hooimied

Op koue nagte is dit beter om nie gebore te word nie

Op warm nagte kies jy : doodmaak of sterf

En so het ons Brasiliane geword

Hulle noem jou 'n dief, 'n flikker, 'n steniger

Hulle verander die hele land in 'n hoerhuis

Want so verdien jy meer geld

Jou swembad is vol rotte

Jou idees stem nie ooreen met feite nie

Tyd staan ​​nie stil nie

Ek sien die toekoms herhaal die verlede

Ek sien 'n museum van groot nuus

Tyd hou nie op nie

Dit stop nie, nee, dit hou nie stop

Elke ander dag

Ek oorleef sonder 'n skrapie

Die liefdadigheid van diegene wat my haat

Jou swembad is volrotte

Jou idees stem nie ooreen met die feite nie

Tyd staan ​​nie stil nie

Ek sien die toekoms herhaal die verlede

Ek sien 'n museum van goeie nuus

Tyd hou nie op nie

hou nie, nee, hou nie op nie

Kyk na die in -diepte-analise van die liedjie O Tempo Não Para, deur Cazuza.

8. Aquarela , deur Toquinho en Maurizio Fabrizio

Oorspronklik het Toquinho die eerste deel van 'n lied geskep wat die tema van 'n Globo-sepie was. Maurizio Fabrizio, 'n Italianer wat in Brasilië kom woon het, het by die aanhoor van die skepping van Toquinho 'n soortgelyke komposisie gewys en albei het toe besluit om aan te sluit by die materiaal wat hulle moes saamstel Aquarela .

Die musiek is vir die eerste keer in Italië opgeneem onder die naam Acquarello , in 1983, en het die eerste plek in die gehoor behaal. Toquinho het later die lirieke vertaal en aangepas en die liedjie in Brasilië vrygestel, waar dit ook geweldig suksesvol was.

In 1983 het die Faber Castell-fabriek 'n advertensie vervaardig wat ook verantwoordelik was vir die bekendmaking en verdere inwyding van Toquinho se klassieke :

Op enige vel papier

Ek teken 'n geel son

En met vyf of ses reëls

Dis maklik om 'n kasteel te maak

Ek hardloop die potlood om my hand

En ek gee myself 'n handskoen

En as ek dit laat reën, met twee hale

Ek het 'n sambreel

As 'n bietjie inktruppel

Val op 'n klein blou stukkie papier

In 'n oomblikEk verbeel my

'n Pragtige seemeeu wat in die lug vlieg

Vlieg, skirting

Die geweldige noord-suid-kurwe

Ek reis saam met haar

Hawaii, Beijing of Istanbul

Ek verf 'n seilboot

Wit seil

Dis soveel lug en see

In 'n blou soen

Tussen die wolke verskyn

'n Pragtige pienk en granaatvliegtuig

Al rondom kleur

Met sy ligte wat flikker

Stel jou net voor en hy dit vertrek

Rugtig en pragtig

En as ons wil

sal dit land

Op enige blaar

Ek sal teken 'n skip

Met 'n paar goeie vriende

Drink lekker met die lewe

Van een Amerika na die ander

Ek kan binne 'n sekonde verbygaan

Ek draai 'n eenvoudige kompas

En in 'n sirkel maak ek die wêreld

'n Seun loop

En loop bereik hy die muur

En daar regs voor wag

Vir ons is die toekoms

En die toekoms is 'n ruimteskip

Wat ons probeer loods

Geen tyd of genade

Dit het nie eers tyd om te arriveer nie

Sonder om toestemming te vra

Dit verander ons lewe

En nooi dan

Om lag of huil

Op hierdie pad is dit nie aan ons nie

Om te weet of te sien wat gaan kom

Die einde daarvan weet niemand nie

Want seker waar dit sal eindig

Kom ons gaan almal

Op 'n pragtige loopplank

Van 'n waterverf wat eendag uiteindelik sal

Verkleur

Op enige vel papier

teken ek 'n geel son

Wat sal verkleur

En met vyf of ses reëls

Dis maklikmaak 'n kasteel

Dit sal verkleur

Ek draai 'n eenvoudige kompas

En in 'n sirkel maak ek die wêreld

Wat sal verkleur

Ontdek 'n volledige ontleding van die musiek Aquarela.

9. Sossego , deur Tim Maia

Opgeneem in 1978, is die dansliedjie Sossego , deur Tim Maia, geïnspireer deur die liedjie Boot leg, wat in 1956 deur die Noorde opgeneem is Die Amerikaanse sielsman Booker T. Tim Maia se musiek was deel van die LP Disco Club, wat Banda Black Rio, Hyldon en kitaarspeler Pepeu Gomes bevat het.

Sossego was een van die grootste treffers deur die kunstenaar van Tijuca en het 'n seker teenwoordigheid in al die lyste van Rio se nagklubs geword.

Wel, moenie my pla nie

Met daardie praatjies, oor indiensneming

Dis nie sien nie, Ek is nie daarin nie

Wat wil ek hê?

Vrede, ek wil vrede hê

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Kalmeer!

Wel, moenie my pla nie

Met hierdie werkpraatjie

Kan jy nie sien, ek is nie in dit nie

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Stil!

Wat wil ek hê? Sossego!

Omslag van die langspeelplaat Discoklub , deur TimMaya.

10. País tropical , deur Jorge Ben

Die liedjie het bekend geword vir sy eerste weergawe, gesing deur Wilson Simonal, in Julie 1969. Ons beklemtoon dat die liedjie soos 'n handskoen in die geskiedkundige oomblik pas dat die land lewendig was: die trotse lirieke het strydig met die patriotiese lof wat die militêre diktatuur verkondig het, aan die hoof van die land sedert 1964.

Gal Costa het ook 'n weergawe van die liedjie opgeneem, asook Ivete Sangalo , jare later.

Ek bly in 'n tropiese land, geseën deur God

Dit is pragtig van nature, maar wat 'n skoonheid

In Februarie (in Februarie)

Daar is karnaval (daar is karnaval)

Ek het 'n VW Beetle en 'n kitaar

Ek is Flamengo

Ek het 'n Nêga

Genoem Tereza

Sambaby

Sambaby

Ek is 'n seun met 'n gemiddelde mentaliteit

Dis reg, maar tog is ek gelukkig in die lewe

Omdat ek niks aan iemand verskuldig is nie

Ja, want ek is gelukkig

Baie gelukkig met myself

Ek bly in 'n tropiese land , geseën deur God

En pragtig van nature, maar wat 'n skoonheid

In Februarie (in Februarie)

Daar is 'n karnaval (Daar is 'n karnaval)

Ek het 'n kewer en 'n kitaar

Ek is Flamengo

Ek het 'n nêga

Bel Tereza

Sambaby

Sambaby

Ek is dalk nie 'n bandleier nie

Ja, maar in elk geval by die huis

Al my vriende, my kamerade respekteer my

Wel , dis die rede vir die simpatie

Die krag, die iets meer en die vreugde

Ek isFlamê

Tê um nê

Chamá Terê

Sou Flamê

Tê um nê

Chamá Terê

Doen My Brasilië

Ek is Flamengo

En ek het 'n meisie

met die naam Tereza

Ek is Flamengo

En ek het 'n meisie

Chamada Tereza

Omslag van die langspeelplaat deur Jorge Ben, vrygestel in 1969.

11. Chão de chalk , deur Zé Ramalho

Soos Drão , deur Gilberto Gil, Chão de chalk vertel die einde van 'n liefdesverhouding. Met lirieke en musiek deur Zé Ramalho is die liedjie ook outobiografies en help dit om die skeiding tussen 'n paartjie te verwerk.

In die geval van Chão de chalk het die skeiding gebeur omdat die vrou vir wie hy lief was getroud en invloedryk en sy was nie bereid om die verhouding te verlaat om by 'n seun te wees wat sy tydens die karnaval ontmoet het nie. Wat vir haar 'n vlietende affêre was, was vir Zé Ramalho 'n rede vir enorme lyding.

Die liedjie is reeds gedek deur 'n reeks kunstenaars soos Elba Ramalho en Zeca Baleiro.

I kom af uit hierdie eensaamheid

Ek strooi dinge

Oor 'n Krytvloer

Daar is blote dwase dagdrome

Martel my

Geknip foto's

In koerantblaaie

Dikwels!

Ek sal jou gooi

In 'n lap om konfetti te bêre

Ek sal jou gooi jou

In 'n lap om konfetti te bêre

Ek skiet kanonkoeëls

Dis nutteloos, want daar is

'n groot vizier

Daar is so baie ou viooltjies

Sonder 'n kolibrie

wat ek wou dra, wie weet

'n Katoenhempsterkte

Of van venus

Maar ek sal nie met ons spot nie

Net 'n sigaret

Ek sal jou nie eers soen nie

So mors my tyd my lipstiffie

Nou vat ek dit

'n Trok op die seil

Ek gaan jou weer uitslaan

Vir altyd was ek vasgeketting

Op jou hakskeen

My twintigs as seun

Dis verby, skat!

Freud verduidelik

Ek sal nie vuil word nie

Rook net een sigaret

Ek sal jou nie eers soen nie

Mos my lipstiffie so

Wat die konfetti betref lap

My karnaval is verby

En dit verklaar hoekom seks

'n warm onderwerp is

In elk geval, ek gaan!

In elk geval, ek vertrek!

In elk geval, ek vertrek!

Nie meer nie!

Ontdek die oorspronklike ateljeeweergawe:

Kyk na die in-diepte ontleding van die liedjie Chão de chalk, deur Zé Ramalho.

Cultura Genial op Spotify

Luister na hierdie en ander liedjies op die snitlys wat ons vir jou voorberei het:

Kyk daarna

Drank en snik asof hy 'n wegbreekman is

Het gedans en gelag asof hy na musiek luister

En in die lug gestrompel asof hy 'n dronkaard is

En soos 'n voël in die lug gesweef

En soos 'n slap pakkie op die grond beland

Gekwel in die middel van die openbare sypaadjie

Gesterf aan die verkeerde kant van die pad, verkeer blokkeer

Hy was lief vir daardie tyd asof dit die laaste was

Hy het sy vrou gesoen asof sy die enigste een was

En elkeen van sy kinders asof hy die verlore seun is

En hy het die straat oorgesteek met sy dronk tree

Hy het die gebou geklim asof dit solied was

Hy het vier towerkragte opgerig mure op die landing

Bsteen vir steen in 'n logiese ontwerp

Sy oë dof deur sement en verkeer

Gaan sit om te rus asof hy 'n prins is

Eet boontjies en rys asof dit die beste is

Gedrink en gesnik asof hy 'n masjien is

Het gedans en gelag soos hy volgende is

En in die hemel asof hy na musiek luister

En in die lug gesweef asof dit Saterdag was

En soos 'n skaam bondel op die grond beland

Gekwel in die middel van die skipbreukelinge rit

Sterf teen die graan wat die publiek steur

Het daardie tyd liefgehad asof hy 'n masjien was

Het sy vrou gesoen asof dit logies was

Vier grootgemaak slap mure op die landing

Sit om te rus asof hy 'n voël is

En sweef in die lug asof hy 'n prins is

En as dit beland het op die vloer soos 'n pakkiedronk

Sterf op die verkeerde manier steurend Saterdag

Vir hierdie brood om te eet, vir hierdie vloer om te slaap

Die sertifikaat om gebore te word en die toegewing om te glimlag

Om my te laat asemhaal, om my te laat bestaan

God betaal jou

Vir die gratis cachaça wat ons moet sluk

Vir die rook en die ongeluk wat ons moet hoes

Vir die hanger steierwerk wat ons moet val

God betaal jou

Vir die huilende vrou om ons te loof en uitspoeg

En vir die wurm vlieg om ons te soen en te bedek

En vir die uiteindelike vrede wat ons uiteindelik sal verlos

God betaal jou

Kyk na die in-diepte ontleding van die liedjie Construção, deur Chico Buarque.

Omslag van die album Construção, deur Chico Buarque.

Gryp die geleentheid om ander onvergeetlike liedjies deur Chico Buarque te ontdek.

2 . Girl from Ipanema , deur Antônio Carlos Jobim en Vinícius de Moraes

'n Bossa nova klassieke uit die jare sestig in Rio de Janeiro, Girl from Ipanema is uitgevoer na die vier uithoeke van die planeet as 'n simbool van die somer. Die liedjie is 'n vennootskap tussen Antônio Carlos Jobim, verantwoordelik vir die musiek, en Vinícius de Moraes, skrywer van die lirieke. Die liedjie is in 1962 geskep en is in dieselfde jaar ook in Engels opgeneem.

Die toonsetting vir die lied is die suidsone van Rio de Janeiro, meer presies Ipanema-strand. Die inspirerende muse was Helô Pinheiro, wat in die buurt gewoon het en die aandag getrek hetmans wat verbykom.

Kyk na daardie mooiste ding

Meer vol genade

Dis sy, meisie

Wat kom en gaan

Op 'n lieflike swaai

Op pad see toe

Meisie met die goue lyf

Van die son van Ipanema

Jou swaai is meer as 'n gedig

Dis die mooiste ding wat ek nog sien verbygaan

Ag, hoekom is ek so alleen?

Ag, hoekom is alles so hartseer?

Ag, die skoonheid wat bestaan

Die skoonheid wat nie net myne is nie

Dit gaan ook alleen verby

Ag, as sy maar geweet het

Dit wanneer sy verbygaan

Die hele wêreld is gevul met genade

En dit word mooier

As gevolg van liefde

Wil jy ontrafel die storie van hierdie roemryke Bossa Nova-liedjie? Ontdek alles oor die liedjie Girl from Ipanema, deur Tom Jobim en Vinicius de Moraes.

Die meisie van Ipanema Helô Pinheiro saam met die liriekskrywer Vinícius de Moraes.

3. Alegria, joy , deur Caetano Veloso

Die liedjie wat 'n ikoon van Brasiliaanse tropisme is, het die mure van tyd oorkom en het uiteindelik bekend geword na die historiese tydperk waarin dit gekomponeer is. Die werk van Caetano Veloso het lirieke en musiek van sy eie.

Discover The greatest songs of Tropicália.

Die optog is oorspronklik op 21 Oktober 1967 by Brazilian aangebied. Populêre Musiekfees op TV Record en is eers deur die publiek verwerp. Geleidelik het hy in die guns van die gehoor geval en, ten spyte van bevoordeling, het hy vierde gekomplek in die dispuut. Caetano Veloso, tot op daardie stadium 'n onbekende jong man, is grootliks tot roem aangewend met die skepping van die liedjie Alegria, joy.

Walking against the wind

Sonder serp en sonder dokument

In die amper Desember son

Ek gaan

Die son breek af in misdade

Ruimteskepe, guerrilla

In pragtige kardinale

Ek sal

In gesigte van presidente

In groot soene van liefde

In tande, bene, vlae

Bomba en Brigitte Bardot

Die son op die koerante

Dit vul my met vreugde en luiheid

Wie lees so baie nuus

Ek gaan

Tussen foto's en name

Die oë vol kleure

Die bors vol ydele liefde

Ek sal gaan

Hoekom nie, hoekom nie

Sy dink in die huwelik

En ek het nooit weer skool toe gegaan nie

Sonder 'n serp en sonder 'n dokument

Ek sal

Ek het 'n Coke

Sy dink oor die huwelik

En 'n liedjie troos my

Ek gaan

Tussen foto's en name

Sonder boeke en sonder 'n geweer

Geen honger, geen telefoon

In die hartjie van Brasilië

Sy weet nie eers ek het eers gedink nie

Sing op televisie

Die son is so mooi

Ek gaan

Geen sakdoek, geen dokument nie

Niks in my sak of hande nie

Ek wil aanhou lewe , liefde

Ek sal

Hoekom nie, hoekom nie?

Hoekom nie, hoekom nie?

Hoekom nie, hoekom nie?

Vind meer uit oor die liedjie Alegria, Alegria, deur Caetano Veloso.

4. Drão , deur Gilberto Gil

Gilberto Gil het daarin geslaag om 'n pragtige komposisie te skep oor een van die hartseerste oomblikke in die mens se lewe: die skeiding van liefde. Skrywer van lirieke en musiek, Gil het dit in 1981 gekomponeer ter ere van voormalige vennoot Sandra Gadelha. Die sewentienjarige huwelik het tydens die militêre diktatuur ballingskap in Londen oorleef en drie vrugte opgelewer: Pedro, Preta en Maria.

Skepping is dus outobiografies, en is in staat om selfs ná die onlangse egskeiding vrede, kalmte en dankbaarheid oor te dra. Drão, bynaam gegee aan Sandra deur Maria Bethânia, in Gilberto Gil se lirieke rym met graan. Die herhaling van die woord graan ontmystifiseer die idee dat die einde van 'n huwelik die dood van die verhouding is en onderstreep dat ontmoetings herbeteken kan word en sodoende geboorte gee aan 'n nuwe verhouding.

Drão!

Mense se liefde is soos 'n greintjie

'n Saad van illusie

Dit moet doodgaan om te ontkiem

Plant iewers

Herstaan ​​in die grond

Ons saaiery

Wie kan daardie liefde laat sterf

Ons reis

Die harde reis

Deur die donker nag

Drão!

Moenie aan skeiding dink nie

Moenie jou hart breek nie

Ware liefde isspan

Dit strek oneindig

'n Enorme monoliet

Ons argitektuur

Wie kan daardie liefde laat sterf

Ons reis

Tatami-bed

Vir lewe aan die einde

Drão!

Seuns is almal gesond

Sondes is alles myne

God ken my belydenis

Daar is niks om te vergewe nie

Daarom moet daar meer deernis wees

Wie kan dit doen

Daardie liefde sterf

As liefde soos 'n graan is

Sterf, word koring gebore

Lewe, sterf brood

Drão!

Drão!

Gilberto Gil en Sandra Gadelha voor die skeiding en die skepping van Drão .

Vind meer uit oor Musiek Drão, deur Gilberto Gil.

5. Ek weet ek gaan jou liefhê , deur Antônio Carlos Jobim en Vinícius de Moraes

Tom Jobim het dikwels vennootskappe met ander skeppers gestig, hierdie komposisie was nog 'n geval van 'n pragtige ontmoeting tussen sy musiek en lirieke deur Vinícius de Moraes. Die werk is in 1959 geskep en is 'n ode aan romantiese liefde gemaak deur 'n liriekskrywer wat 'n verstokte minnaar was: Vinícius de Moraes was nege keer getroud en het deur die lewe gegaan as 'n ywerige minnaar.

Die musiek I weet ek gaan jou liefhê het al 'n reeks opnames en interpretasies gehad, miskien was die bekendste weergawe deur die Brasiliaanse sangeres Maysa.

Ek weet ek gaan jou liefhê

Vir my hele lewe lank sal ek jou liefhê

In elke totsiens sal ek jou liefhêom lief te hê

Desperaat

Ek weet dat ek jou sal liefhê

En elke vers van my sal wees

Om jou te vertel

Dat ek weet dat ek jou sal liefhê

Vir my hele lewe lank

Ek weet dat ek sal huil

By elke afwesigheid van jou sal ek huil

Maar elke keer as jy terugkom is daar om uit te vee

Wat jou afwesigheid my veroorsaak het

Ek weet ek gaan ly

Die ewige ongeluk om te lewe

Wag om aan jou sy te lewe

My hele lewe lank

6. Carcará , deur João Batista do Vale

Die komposisie deur João Batista do Vale is 'n portret van Noordoostelike kultuur en was deel van die vertoning Opinião. Die skepping is 'n huldeblyk aan die caracara-voël - 'n soort roofvoël - wat dikwels in die noordoostelike binneland voorkom. Die skepper van lirieke en musiek is in Maranhão gebore, hy was arm en het baie min bestudeer. Hy het egter meer as vierhonderd liedjies geskep, sommige van hulle verewig as Carcará en Pisa na fulô .

Oorspronklik opgeneem deur Maria Bethânia in 1964, was die liedjie heropgeneem deur 'n reeks kunstenaars, onder wie Zé Ramalho, Chico Buarque en Otto.

Carcará

In die sertão

Dis 'n dier wat soos 'n vliegtuig vlieg

Dis 'n bose voël

Hy het 'n bek wat omgedraai is soos 'n valk

Dit sal snerp

As hy 'n verbrande veld sien

Dit vlieg weg, singende,

Carcará

Gaan jag

Carcará eet 'n gebrande slang

Toe die tyd van dieinvernada

Die sertão het nie meer verbrande velde nie

Carcará is steeds honger

Die donkies wat in die laaglande gebore word

Carcará

Vang, maak dood en eet

Carcará

Jy sal nie van honger sterf nie

Carcará

Meer moed as tuis

Carcará

Vang, maak dood en eet

Carcará is boos, hy is 'n boelie

Dis die arend van daar in my sertão

Die jong donkies kan nie loop

Hy trek die naeltjie inté dood

Carcará

Vang, maak dood en eet

Carcará

Dit sal nie doodgaan nie honger

Carcará

Meer moed as tuis

Carcará

Onthou Maria Bethânia se optrede in 1965:

7 . O tempo não para , deur Cazuza en Arnaldo Brandão

Die liedjie, wat in 1988 geskep is, was die vlagskip van Cazuza se album van dieselfde jaar. Die lirieke het terselfdertyd gedien as sosiale kritiek en 'n persoonlike uitbarsting van iemand wat in 'n land gewoon het wat deur korrupsie en skynheiligheid ondermyn is. Dit is die moeite werd om te onthou dat die skepping kort na die val van die militêre diktatuur gemaak is en daarom was dit teen 'n steeds uiters konserwatiewe bevolking.

Ons onthou dat die lirieke grootliks outobiografies is en met die persoonlike lewe geassosieer kan word. van die sanger. In die jaar voor sy skepping het Cazuza ontdek dat hy die MIV-virus gehad het, tot dan 'n baie min bekende en hoogs dodelike siekte.

Teen die son geskiet

Ek is sterk, ek Ek is toevallig

Myne