11 bestu brasilísku lög allra tíma

Við vitum öll að brasilísk tónlist er uppspretta hæfileikaríkrar sköpunar, það er næstum glæpsamlegt að velja aðeins ellefu lög á þennan lista.

Í öllu falli tökumst við áskoruninni af alefli og veljum þau sem virðast vera sérstæðustu tónverk allra tíma.

1. Construção , eftir Chico Buarque

Lagið Construção , eftir Chico Buarque, kom út árið 1971 og var aðalstjarnan á plötu sem bar titil lagsins bílastjóri. Textarnir eru langir og vandaðir og segja frá lífi byggingarverkamanns.

Nánast öll tónsmíðin er byggð upp í kringum æfingu samanburðar, hvernig er endurtekið næstum til þrotunar til að einkenna daglegt líf verkamannsins.

Lagið byrjar á því að segja frá brottför verkamannsins að heiman í annan dag í vinnunni og endar með hörmulegum og slysalegu dauða viðfangsefnisins, sem er ónefndur allan tímann.

Elskaði það. tíminn eins og hann væri sá síðasti

Hann kyssti konuna sína eins og það væri það síðasta

Og hvert barn hans eins og þau væru það eina

Og hann fór yfir götuna með hógværu skrefinu sínu

Hann lyfti byggingunni eins og hún væri vél

Hann reisti fjóra trausta veggi á stigapallinum

Múrsteinn fyrir múrsteinn í töfrandi hönnun

Augu hans dauft af sementi og tárum

Hann settist til hvíldar eins og það væri laugardagur

Hann borðaði baunir og hrísgrjón eins og það værivélbyssa full af sorgum

Ég er gaur

Þreyttur á að hlaupa

Í öfuga átt

Enginn endapallur eða kærustukoss

Ég er meiri gaur

En ef þú heldur að

Ég er sigraður

Vitið að teningarnir eru enn að rúlla

Vegna þess að tíminn, tíminn stoppar ekki

Annan hvern dag

Ég lifi af án klóra

Frá kærleika þeirra sem hata mig

Þín laug er fullt af rottum

Hugmyndir þínar samsvara ekki staðreyndum

Tíminn stendur ekki í stað

Ég sé framtíðina endurtaka fortíðina

Ég sé safn af frábærum fréttum

Tíminn hættir ekki

Hann stoppar ekki, nei, hann hættir ekki

Ég á enga dagsetningu til að fagna

Stundum eru dagar mínir paraðir par

Að leita að nál í heystakki

Á köldum nætur er betra að fæðast ekki

Á heitum nætur velurðu : drepa eða deyja

Og svo urðum við Brasilíumenn

Þeir kalla þig þjóf, snáða, steinara

Þeir breyta öllu landinu í hóruhús

Vegna þess að þannig þénar þú meiri pening

Búðin þín er full af rottum

Hugmyndir þínar samsvara ekki staðreyndum

Tíminn stendur ekki í stað

Ég sé framtíðina endurtaka fortíðina

Ég sé safn stórfrétta

Tíminn stoppar ekki

Hann stoppar ekki, nei, hann stoppar ekki stopp

Annan hvern dag

Ég lifi af án klóra

Kærleikur þeirra sem hata mig

Þín laug er full afrottur

Hugmyndir þínar eru ekki í samræmi við staðreyndir

Tíminn stendur ekki í stað

Ég sé framtíðina endurtaka fortíðina

Ég sé safn um frábærar fréttir

Tíminn hættir ekki

stoppar ekki, nei, stoppar ekki

Skoðaðu inn -dýptargreining á laginu O Tempo Não Para, eftir Cazuza.

8. Aquarela , eftir Toquinho og Maurizio Fabrizio

Upphaflega bjó Toquinho til fyrsta hluta lags sem var þema Globo sápuóperu. Maurizio Fabrizio, Ítalinn sem kom til Brasilíu, sýndi svipaða tónsmíð þegar hann heyrði sköpun Toquinho og ákváðu báðir að sameinast efninu sem þeir þurftu að semja Aquarela .

Tónlistin var fyrst tekin upp á Ítalíu undir nafninu Acquarello , árið 1983 og náði fyrsta sæti áhorfenda. Toquinho þýddi og lagaði síðar textann og gaf út lagið í Brasilíu, þar sem það sló líka gríðarlega vel.

Árið 1983 framleiddi Faber Castell verksmiðjan auglýsingu sem bar einnig ábyrgð á að kynna og helga enn frekar klassík Toquinho :

Á hvaða blað sem er

Ég teikna gula sól

Og með fimm eða sex línum

Það er auðvelt að búa til kastala

Ég rek blýantinn um höndina á mér

Og ég gef mér hanska

Og ef ég læt rigna, með tveimur strokum

Ég er með regnhlíf

Ef smá blekdropi

Dettur á lítið blátt blað

Á augabragðiÉg ímynda mér

Fallegur mávur fljúgandi á himni

Fljúgandi, skirting

Gífurlega norður-suður ferillinn

Ég er að ferðast með henni

Hawaii, Peking eða Istanbul

Ég mála seglbát

Hvít sigling

Það er svo mikill himinn og sjór

Í bláum kossi

Milli skýjanna birtist

Fallegur bleikur og granataður flugvél

Allt í kring að lita

Með ljósum sínum blikkandi

Ímyndaðu þér og hann það er að fara

Kyrrlátt og fallegt

Og ef við viljum

Það mun lenda

Á hvaða lauf sem er

Ég teikna skip

Með nokkrum góðum vinum

Drekkja vel með lífinu

Frá einni Ameríku til annarrar

Ég kemst yfir á sekúndu

Ég sný einföldum áttavita

Og í hring bý ég heiminn

Strákur gengur

Og gangandi nær hann veggnum

Og þarna rétt fyrir framan bið

Fyrir okkur er framtíðin

Og framtíðin er geimskip

Sem við reynum að stýra

Enginn tími eða miskunn

Það hefur ekki einu sinni tíma til að koma

Án þess að biðja um leyfi

Það breytir lífi okkar

Og býður síðan

To hlæja eða gráta

Á þessari vegferð er ekki undir okkur komið

Að vita eða sjá hvað mun koma

Endalok þess veit enginn

Fyrir því viss hvar það endar

Við skulum öll fara

Á fallegum tískupalli

Úr vatnslitamynd sem mun loksins einn daginn

Mislita

Á hvaða blað sem er

Ég teikna gula sól

Sem mun mislitast

Og með fimm eða sex línum

Það er auðveltbúa til kastala

Sem mun mislitast

Ég sný einföldum áttavita

Og í hring geri ég heiminn

Sem mun mislitast

Uppgötvaðu heildargreiningu á tónlistinni Aquarela.

9. Sossego , eftir Tim Maia

Takið árið 1978, danslagið Sossego , eftir Tim Maia, var innblásið af laginu Boot leg, sem var tekið upp árið 1956 af North Tónlist bandaríska sálarmannsins Booker T. Tim Maia var hluti af breiðskífunni Disco Club, sem skartaði Banda Black Rio, Hyldon og gítarleikaranum Pepeu Gomes.

Sossego var einn af stærstu smellum listamannsins. frá Tijuca og varð örugg viðvera á öllum listum yfir næturklúbba í Ríó.

Jæja, ekki trufla mig

Með því tali, um atvinnu

Það er ekki að sjá, Ég er ekki í því

Hvað vil ég?

Friður, ég vil frið

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Róaðu þig!

Jæja, ekki trufla mig

Með þessu vinnuspjalli

Sérðu ekki, ég er ekki í því

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Hljóðlátt!

Hvað vil ég? Sossego!

Forsíða breiðskífunnar Diskóklúbbur , eftir TimMaya.

10. País tropical , eftir Jorge Ben

Lagið varð vel þekkt fyrir fyrstu útgáfu sína, sungið af Wilson Simonal, í júlí 1969. Við leggjum áherslu á að lagið passi eins og hanski á sögulegu augnablikinu að landið væri á lífi: stolti textinn gekk gegn þjóðræknislofi sem herforingjastjórnin boðaði, í höfuðið á landinu síðan 1964.

Gal Costa tók einnig upp útgáfu af laginu, sem og Ivete Sangalo , árum síðar.

Ég bý í suðrænu landi, blessað af Guði

Það er fallegt að eðlisfari, en hvílík fegurð

Í febrúar (í febrúar)

Það er karnival (það er karnival)

Ég á VW Beetle og gítar

Ég er Flamengo

Ég á Nêga

Nafnið Tereza

Sambaby

Sambaby

Ég er strákur með meðalhugsun

Það er rétt, en þrátt fyrir það er ég ánægður í lífinu

Vegna þess að ég skulda engum neitt

Já, því ég er ánægður

Mjög ánægður með sjálfan mig

Ég bý í suðrænu landi , blessaður af Guði

Og falleg að eðlisfari, en hvílík fegurð

Í febrúar (í febrúar)

Það er karnival (það er karnival)

Ég á bjöllu og gítar

Ég er Flamengo

Ég á nêga

Hringdu í Terezu

Sambaby

Sambaby

Ég er kannski ekki hljómsveitarstjóri

Já, en samt heima

Allir vinir mínir, félagar mínir virða mig

Jæja , það er ástæðan fyrir samúðinni

Krafturinn, eitthvað meira og gleðin

Ég erFlamê

Tê um nê

Chamá Terê

Sou Flamê

Tê um nê

Chamá Terê

Do Brasilía mín

Ég er Flamengo

Og ég á stelpu

Hét Tereza

Ég er Flamengo

Og ég hef a girl

Chamada Tereza

Forsíða LP eftir Jorge Ben, gefin út 1969.

11. Chão de chalk , eftir Zé Ramalho

Eins og Drão , eftir Gilberto Gil, Chão de chalk segir endalok ástarsambands. Með texta og tónlist eftir Zé Ramalho er lagið líka sjálfsævisögulegt og hjálpar til við að vinna úr aðskilnaði hjóna.

Í tilviki Chão de krít varð aðskilnaðurinn vegna þess að konan sem hann elskaði var gift og áhrifamikil og hún var ekki til í að yfirgefa sambandið til að vera með strák sem hún hitti á karnivalinu. Hvað fyrir hana var hverfult mál, því Zé Ramalho var ástæða fyrir gífurlegum þjáningum.

Lagið hefur þegar verið coverað af röð listamanna eins og Elba Ramalho og Zeca Baleiro.

I komdu niður úr þessari einsemd

Ég dreifi hlutum

Yfir krítargólf

Það eru bara heimskulegir dagdraumar

Að pynta mig

Klippt ljósmyndir

Í blaðablöðum

Oft!

Ég hendi þér

Í klút til að geyma konfetti

Ég skal henda þér

Í klút til að geyma konfetti

Ég skýt fallbyssukúlur

Það er gagnslaust, því þar er

Vezír

Það eru svo margar gamlar fjólur

Án kólibrífugls

Ég vildi vera í, hver veit

Bómullarskyrtastyrkur

Eða frá Venus

En ég mun ekki gera grín að okkur

Bara sígarettu

Ég mun ekki einu sinni kyssa þig

Þannig að eyða tíma mínum í varalitinn minn

Nú tek ég það

Trukkur á tjaldinu

Ég ætla að slá þig út aftur

Að eilífu var ég hlekkjaður

Á hælnum þínum

Tvítugur sem strákur

Því er lokið, elskan!

Freud útskýrir

Ég verð ekki skítug

Reykir bara eina sígarettu

Ég mun ekki einu sinni kyssa þig

Að sóa varalitnum mínum svona

Varðandi konfektið klút

Karnivalinu mínu er lokið

Og það útskýrir hvers vegna kynlíf

er mikið umræðuefni

Allavega, ég er að fara!

Allavega, ég er að fara!

Allavega, ég er að fara!

Ekki meira!

Uppgötvaðu upprunalegu stúdíóútgáfuna:

Skoðaðu ítarlega greiningu á laginu Chão de chalk, eftir Zé Ramalho.

Cultura Genial á Spotify

Hlustaðu á þessi og önnur lög á spilunarlistanum sem við höfum útbúið fyrir þig:

Skoðaðu það

drakk og grét eins og hann væri skipbrotsmaður

Dansaði og hló eins og hann væri að hlusta á tónlist

Og hrasaði um himininn eins og hann væri fyllibyttur

Og svíf í loftinu eins og fugl

Og endaði á jörðinni eins og slakur pakki

Kvöl á miðri almenningsstéttinni

Dó á röngum vegarhelmingi og hindraði umferð

Hann elskaði þann tíma eins og hann væri sá síðasti

Hann kyssti konuna sína eins og hún væri sú eina

Og hvert barna sinna eins og hann væri hinn týndi

Og hann fór yfir götuna með fylleríi sínu

Hann klifraði upp bygginguna eins og hún væri traust

Hann reisti fjóra galdra veggir á stigagangi

Múrsteinn fyrir múrsteinn í rökréttri hönnun

Augu hans dauft af sementi og umferð

Setst niður til að hvíla sig eins og hann væri prins

Borðaði baunir og hrísgrjón eins og það væri best

Drak og grét eins og hann væri vél

Dansaði og hló eins og hann væri næstur

Og hrasaði í himinn eins og að hlusta á tónlist

Og svíf í loftinu eins og það væri laugardagur

Og endaði á jörðinni eins og feiminn búnt

Kvöl í miðju skipbrots ríða

Dó á móti korninu sem truflaði almenning

Elskaði þann tíma eins og hann væri vél

Kyssti konuna sína eins og það væri rökrétt

Alnaði upp fjórum slakir veggir á lendingu

Setst til hvílu eins og hann væri fugl

Og svíf í loftinu eins og hann væri prins

Og ef það endaði á gólfið eins og pakkidrukkinn

Dó á rangri leið truflandi laugardag

Fyrir þetta brauð að borða, fyrir þessa hæð að sofa

Fæðingarvottorð og eftirgjöf til að brosa

Fyrir að leyfa mér að anda, fyrir að leyfa mér að vera til

Guð borgi þér

Fyrir ókeypis cachaça sem við verðum að gleypa

Fyrir reykinn og ógæfuna sem við verð að hósta

Fyrir hengiskrautina sem við verðum að falla

Guð borgi þér

Fyrir grátandi konuna að lofa okkur og spýta okkur út

Og fyrir ormurinn flýgur til að kyssa og hylja okkur

Og fyrir fullkominn frið sem mun að lokum leysa okkur

Guð borgi þér

Skoðaðu ítarlega greiningu á laginu Construção, eftir Chico Buarque.

Umbreiðsla plötunnar Construção, eftir Chico Buarque.

Nýttu tækifærið til að uppgötva önnur eftirminnileg lög eftir Chico Buarque.

2 . Girl from Ipanema , eftir Antônio Carlos Jobim og Vinícius de Moraes

Bossa nova klassík frá sjöunda áratugnum í Rio de Janeiro, Girl from Ipanema var flutt út til fjögur horn plánetunnar sem tákn sumarsins. Lagið er samstarfsverkefni Antônio Carlos Jobim, sem ber ábyrgð á tónlistinni, og Vinícius de Moraes, höfundar textans. Lagið var búið til árið 1962 og var einnig tekið upp á ensku sama ár.

Umsetning lagsins er suðursvæði Rio de Janeiro, nánar tiltekið Ipanema-strönd. Hin hvetjandi músa var Helô Pinheiro, sem bjó í hverfinu og vakti athyglikarlmenn á leið hjá.

Sjáðu þetta fallegasta

Meiri fullur af þokka

Það er hún stelpa

Sem kemur og fer

Á sætri rólu

Á leiðinni til sjávar

Stúlka með gullna líkamann

Frá sólinni í Ipanema

Sveiflan þín er meiri en ljóð

Það er það fallegasta sem ég hef séð líða hjá

Ah, af hverju er ég svona einn?

Ah, af hverju er allt svona sorglegt?

Ah, fegurðin sem er til

Fegurðin sem er ekki bara mín

Sem fer líka yfir

Ah, ef hún bara vissi

Að þegar hún fer

Allur heimurinn fyllist náð

Og hann verður fallegri

Vegna ástar

Viltu losna við sagan af þessu fræga Bossa Nova lagi? Uppgötvaðu allt um lagið Girl from Ipanema, eftir Tom Jobim og Vinicius de Moraes.

Stúlkan frá Ipanema Helô Pinheiro með textahöfundinum Vinícius de Moraes.

3. Alegria, joy , eftir Caetano Veloso

Lagið sem er táknmynd brasilískrar hitabeltis hefur sigrast á múrum tímans og endaði með því að verða þekkt út fyrir það sögulega tímabil sem það var samið. Verk Caetano Veloso eru með eigin textum og tónlist.

Uppgötvaðu bestu lög Tropicália.

Gangan var upphaflega flutt 21. október 1967 á Brazilian Popular Music Festival á TV Record og var í fyrstu hafnað af almenningi. Smám saman féll hann í náðinni hjá áhorfendum og þrátt fyrir að vera í uppáhaldi varð hann fjórðisæti í deilunni. Caetano Veloso, fram að því óþekktur ungur maður, naut mikillar frægðar með sköpun lagsins Alegria, joy.

Walking against the wind

Án trefil og án skjala

Í næstum desembersólinni

Ég fer

Sólin brotnar niður í glæpum

Geimskip, skæruliðar

Í fallegum kardínálum

Ég mun

Í andlitum forseta

Í stórum ástarkossum

Í tönnum, fótleggjum, fánum

Bomba og Brigitte Bardot

Sólin á blaðastandunum

Hún fyllir mig gleði og leti

Hver les svo mikið af fréttum

Ég fer

Á meðal mynda og nafna

Augun full af litum

Bristin full af hégómalegri ást

Ég fer

Af hverju ekki, af hverju ekki

Hún hugsar í hjónabandi

Og ég fór aldrei í skóla aftur

Án trefils og án skjals

Ég mun

Ég á kók

Hún hugsar um hjónaband

Og lag huggar mig

Ég fer

Á meðal mynda og nafna

Án bóka og riffils

Ekkert hungur, enginn sími

Í hjarta Brasilíu

Hún veit það ekki að ég hugsaði einu sinni

Að syngja í sjónvarpi

Sólin er svo falleg

Ég er að fara

Enginn vasaklútur, ekkert skjal

Ekkert í vasanum eða höndum

Ég vil halda áfram að lifa , ást

Ég mun

Hvers vegna ekki, hvers vegna ekki?

Af hverju ekki, hvers vegna ekki?

Af hverju ekki, hvers vegna ekki?

Fáðu frekari upplýsingar um lagið Alegria, Alegria, eftir Caetano Veloso.

4. Drão , eftir Gilberto Gil

Gilberto Gil tókst að búa til fallega tónsmíð um eina sorglegasta augnablik mannlífsins: aðskilnaðinn frá ástinni. Höfundur texta og tónlistar, Gil samdi hana árið 1981 til heiðurs fyrrverandi félaga Söndru Gadelha. Sautján ára hjónabandið lifði útlegð í London á tímum einræðis hersins og skilaði þremur ávöxtum: Pedro, Preta og Maria.

Sköpunin er því sjálfsævisöguleg og er fær um að miðla friði, æðruleysi og þakklæti jafnvel eftir nýlegan skilnað. Drão, gælunafn sem Maria Bethânia gaf Söndru, í textum Gilberto Gil rímar við korn. Endurtekning orðsins korn dregur úr hugmyndinni um að endalok hjónabands séu dauði sambandsins og undirstrikar að hægt sé að endurmerkja fundi og fæða þannig nýtt samband.

Drão!

Ást fólks er eins og korn

Sál blekkingar

Það þarf að deyja til að spíra

Gróða einhvers staðar

Risa upp í jörðu

Sáningin okkar

Hver getur látið þá ást deyja

Ferðalagið okkar

Hin erfiða ferð

Í gegnum myrka nóttina

Drão!

Ekki hugsa um aðskilnað

Ekki brjóta hjarta þitt

Sönn ást erspan

Það nær óendanlega út

Gífurlegur einlitur

Arkitektúrinn okkar

Hver getur látið þá ást deyja

Ferð okkar

Tatami rúm

Lífið á enda

Drão!

Strákar eru allir heilbrigðir

Syndirnar eru allar mínar

Guð veit játningu mína

Það er ekkert að fyrirgefa

Þess vegna þarf að vera meiri samúð

Hver getur það

Þessi ástin deyja

Ef ástin er eins og korn

Deyr, hveiti fæðist

Lifir, brauð deyr

Drão!

Drão!

Gilberto Gil og Sandra Gadelha fyrir aðskilnaðinn og stofnun Drão .

Fáðu frekari upplýsingar um Music Drão, eftir Gilberto Gil.

5. I know I'm going to love you , eftir Antônio Carlos Jobim og Vinícius de Moraes

Tom Jobim stofnaði oft til samstarfs við aðra höfunda, þessi tónsmíð var enn eitt dæmið um falleg fundur milli tónlist hans og texta eftir Vinícius de Moraes. Verkið var búið til árið 1959 og er óð til rómantískrar ástar sem textahöfundur gerði sem var þrálátur elskhugi: Vinícius de Moraes var giftur níu sinnum og fór í gegnum lífið sem ákafur elskhugi.

Tónlistin I veit að ég á eftir að elska þig hefur þegar fengið röð af upptökum og túlkunum, kannski frægasta útgáfan var eftir brasilísku söngkonuna Maysa.

Ég veit að ég á eftir að elska þig

Allt mitt líf mun ég elska þig

Í hverri kveðjustund mun ég elska þigað elska

Örvæntingu

Ég veit að ég mun elska þig

Og hvert vers mitt verður

Til að segja þér

Að ég veit að ég mun elska þig

Allt mitt líf

Ég veit að ég mun gráta

Við hverja fjarveru frá þér mun ég gráta

En í hvert skipti sem þú kemur aftur er til að þurrka út

Það sem fjarvera þín hefur valdið mér

Ég veit að ég mun þjást

Hið eilífa ógæfa að lifa

Bíð eftir að lifa við hlið þér

Allt mitt líf

6. Carcará , eftir João Batista do Vale

Tónverk João Batista do Vale er andlitsmynd af norðausturlenskri menningu og var hluti af sýningunni Opinião. Sköpunin er virðing fyrir caracara fuglinn - eins konar ránfugl - sem finnst oft í norðausturhluta baklandsins. Höfundur texta og tónlistar fæddist í Maranhão, hann var fátækur og mjög lítið rannsakaður. Hins vegar bjó hann til meira en fjögur hundruð lög, sum þeirra ódauðleg sem Carcará og Pisa na fulô .

Lagið var upphaflega hljóðritað af Maria Bethânia árið 1964. endurupptökur af röð listamanna, þeirra á meðal Zé Ramalho, Chico Buarque og Otto.

Carcará

Í sertão

Það er dýr sem flýgur eins og flugvél

Það er illur fugl

Hann er með gogg sem snýr sér eins og haukur

Hann mun grenja

Þegar hann sér brenndan akur

Það flýgur burt, syngjandi,

Carcará

Far á veiðar

Carcará étur brenndan snák

Þegar tímiinvernada

Sertão á ekki lengur brennda akra

Carcará er enn svangur

Asnarnir sem fæðast á láglendinu

Carcará

Grípa, drepa og borða

Carcará

Þú munt ekki deyja úr hungri

Carcará

Meira hugrekki en heima

Carcará

Grípa, drepa og borða

Carcará er vondur, hann er hrekkjusvín

Það er örninn þaðan í sertão mínum

Ungu asnarnir geta það ekki ganga

Hann togar naflann inté kill

Carcará

Grípur, drepur og étur

Carcará

Það mun ekki deyja af hungur

Carcará

Meira hugrekki en heima

Carcará

Mundu frammistöðu Maria Bethânia árið 1965:

7 . O tempo não para , eftir Cazuza og Arnaldo Brandão

Lagið var búið til árið 1988 og var flaggskip plötu Cazuza sama árs. Textarnir þjónaði á sama tíma sem samfélagsgagnrýni og persónulegt útúrsnúningur einhvers sem bjó í landi grafið undan spillingu og hræsni. Þess má geta að sköpunin var gerð skömmu eftir fall herforingjastjórnarinnar og því var hún gegn enn afar íhaldssamri íbúa.

Við munum að textarnir eru að miklu leyti sjálfsævisögulegir og geta tengst persónulegu lífi. söngvarans. Árið fyrir stofnun þess uppgötvaði Cazuza að hann var með HIV-veiruna, fram að því mjög lítt þekktan og mjög banvænan sjúkdóm.

Skot á móti sólinni

Ég er sterkur, ég Ég er bara fyrir tilviljun

Minn