Ang 11 pinakamahusay na Brazilian na kanta sa lahat ng oras

Alam nating lahat na ang Brazilian na musika ay pinagmumulan ng mga mahuhusay na likha, halos kriminal na pumili lamang ng labing-isang kanta para sa listahang ito.

Sa anumang kaso, harapin namin ang hamon nang direkta at piliin ang mga mukhang ang pinakaespesyal na komposisyon kailanman.

1. Construção , ni Chico Buarque

Ang kantang Construção , ni Chico Buarque, ay inilabas noong 1971 at naging pangunahing bituin ng isang album na may pamagat ng kanta amo ng kotse. Mahaba at detalyado ang mga liriko at nagkukuwento ng buhay ng isang construction worker.

Praktikal na ang buong komposisyon ay nakabalangkas sa pagsasagawa ng paghahambing, kung paano inuulit halos hanggang sa pagkahapo upang makilala ang pang-araw-araw na buhay ng manggagawa.

Nagsisimula ang kanta sa pamamagitan ng pagkukuwento sa pag-alis ng manggagawa sa bahay para sa isa pang araw sa trabaho at nagtatapos sa trahedya at aksidenteng pagkamatay ng paksa, na nananatiling hindi pinangalanan sa buong panahon.

Gustung-gusto iyon time as if it was the last

Hinalikan niya ang asawa niya na para bang ito na ang huli

At bawat anak niya na parang sila lang

At tumawid siya. ang kalye sa kanyang mahiyaing hakbang

Itinaas niya ang gusali na parang isang makina

Itinaas niya ang apat na solidong pader sa landing

Brick by brick sa isang mahiwagang disenyo

Namumula ang kanyang mga mata sa semento at luha

Naupo siya para magpahinga na para bang Sabado

Kumain siya ng sitaw at kanin na para bang ito ay isangmachine gun na puno ng kalungkutan

Lalaki ako

Pagod na sa pagtakbo

Sa kabilang direksyon

Walang finish podium o girlfriend kiss

I'm more of a guy

Pero kung sa tingin mo

I'm defeated

Alam na ang dice ay gumugulong pa rin

Dahil oras, hindi tumitigil ang oras

Bawat araw

Nakaraos ako nang walang gasgas

Mula sa kawanggawa ng mga napopoot sa akin

Ang pool mo ay puno ng daga

Ang iyong mga ideya ay hindi tumutugma sa mga katotohanan

Ang oras ay hindi tumigil

Nakikita ko ang hinaharap na inuulit ang nakaraan

Nakikita ko ang isang museo ng magandang balita

Hindi tumitigil ang oras

Hindi humihinto, hindi, hindi humihinto

Wala akong ka-date para ipagdiwang

Minsan magkapares ang mga araw ko par

Naghahanap ng karayom ​​sa haystack

Sa malamig na gabi mas mabuting hindi ipanganak

Sa mainit na gabi, pipiliin mo : kill or die

At kaya tayo naging mga Brazilian

Tinatawag ka nilang magnanakaw, bading, mambabato

Ginawa nilang whorehouse ang buong bansa

Dahil sa paraang iyon ay kumikita ka ng mas maraming pera

Ang iyong pool ay puno ng mga daga

Ang iyong mga ideya ay hindi tumutugma sa mga katotohanan

Ang oras ay hindi tumigil

Nakikita kong inuulit ng hinaharap ang nakaraan

Nakikita ko ang isang museo ng malalaking balita

Hindi tumitigil ang oras

Hindi ito tumitigil, hindi, hindi ito tumitigil huminto

Bawat araw

Nabubuhay ako nang walang kagasgas

Ang kawanggawa ng mga napopoot sa akin

Ang pool mo ay puno ngdaga

Ang iyong mga ideya ay hindi tumutugma sa mga katotohanan

Ang oras ay hindi tumigil

Nakikita ko ang hinaharap na inuulit ang nakaraan

Nakikita ko ang isang museo ng magandang balita

Hindi Huminto ang Oras

Hindi Huminto, Hindi, Hindi Huminto

Tingnan ang in -depth analysis ng kantang O Tempo Não Para, ni Cazuza.

8. Aquarela , nina Toquinho at Maurizio Fabrizio

Orihinal, nilikha ni Toquinho ang unang bahagi ng isang kanta na naging tema ng isang Globo soap opera. Si Maurizio Fabrizio, isang Italyano na naninirahan sa Brazil, nang marinig ang paglikha ng Toquinho ay nagpakita ng katulad na komposisyon at pagkatapos ay nagpasya silang sumali sa materyal na kailangan nilang i-compose Aquarela .

Ang musika ay unang naitala sa Italya sa ilalim ng pangalang Acquarello , noong 1983, na nangunguna sa madla. Kalaunan ay isinalin at inangkop ni Toquinho ang mga liriko at inilabas ang kanta sa Brazil, kung saan ito ay naging napakalaking tagumpay.

Noong 1983, ang pabrika ng Faber Castell ay gumawa ng isang komersyal na responsable din sa pagsasapubliko at higit pang pagkonsagra ng klasiko ni Toquinho :

Sa anumang sheet ng papel

Gumuhit ako ng dilaw na araw

At may lima o anim na linya

Madaling gumawa ng kastilyo

Pinapaikot ko ang lapis sa aking kamay

At binibigyan ko ang aking sarili ng guwantes

At kung magpapaulan ako, sa dalawang hampas

May payong ako

Kung bumaba ang isang maliit na tinta

Nahuhulog sa isang maliit na asul na piraso ng papel

Sa isang iglapNaiimagine ko

Isang magandang seagull na lumilipad sa langit

Lilipad, pa-skirt

Ang napakalawak na north-south curve

Kasama ko siya sa paglalakbay

Hawaii, Beijing o Istanbul

Nagpinta ako ng bangka

Puting paglalayag

Napakalawak ng langit at dagat

Sa isang asul na halik

Sa pagitan ng mga ulap ay lumilitaw

Isang magandang kulay rosas at garnet na eroplano

Paligid ng kulay

Na may mga ilaw na kumikislap

Isipin mo na lang at siya aalis na ito

Matahimik at maganda

At kung gugustuhin natin

Malalapag ito

Sa anumang dahon

Guguhit ako isang barko

Kasama ang ilang mabubuting kaibigan

Masarap uminom sa buhay

Mula sa isang America patungo sa isa pa

Maaari akong dumaan sa isang segundo

Bumalik ako ng isang simpleng compass

At sa isang bilog ay ginagawa ko ang mundo

Ang isang batang lalaki ay naglalakad

At naglalakad siya ay naabot niya ang pader

At doon mismo sa harap ng paghihintay

Para sa amin, ang hinaharap ay

At ang hinaharap ay isang sasakyang pangalangaang

Na sinusubukan naming piloto

Walang oras o awa

Ni wala itong oras para makarating

Nang hindi humihingi ng pahintulot

Binabago nito ang ating buhay

At pagkatapos ay iniimbitahan

Na tumawa o umiyak

Sa kalsadang ito wala sa atin

Ang malaman o makita kung ano ang darating

Ang katapusan nito ay walang nakakaalam

Para sa sigurado kung saan ito magtatapos

Let's all go

Sa isang magandang catwalk

Mula sa isang watercolor na balang araw ay sa wakas

Discolor

Sa anumang sheet ng papel

Gumuhit ako ng dilaw na araw

Na mawawalan ng kulay

At may lima o anim na linya

Madali langgumawa ng isang kastilyo

Iyan ay mawalan ng kulay

Ako ay pumihit ng isang simpleng compass

At sa isang bilog ay ginagawa ko ang mundo

Na kung saan ay magdidilim

Tuklasin ang kumpletong pagsusuri ng musikang Aquarela.

9. Sossego , ni Tim Maia

Na-record noong 1978, ang dance song Sossego , ni Tim Maia, ay inspirasyon ng kantang Boot leg, na naitala noong 1956 ng North Ang musika ng American soulman na si Booker T. Tim Maia ay bahagi ng LP Disco Club, kung saan itinampok ang Banda Black Rio, Hyldon at ang gitaristang si Pepeu Gomes.

Sossego ay isa sa pinakamalaking hit ng artist mula sa Tijuca at naging siguradong presensya sa lahat ng listahan ng mga nightclub ng Rio.

Well, huwag mo akong pakialaman

Sa usapang iyon, tungkol sa trabaho

Hindi nakikita, Wala ako dito

Ano ang gusto ko?

Kapayapaan, gusto ko ng kapayapaan

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Huminahon ka!

Well, huwag mo akong abalahin

With this job talk

Can't you see, I'm not into that

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Tahimik!

Ano ang gusto ko? Sossego!

Cover ng LP Disco club , ni TimMaya.

10. País tropical , ni Jorge Ben

Nakilala ang kanta sa unang bersyon nito, na kinanta ni Wilson Simonal, noong Hulyo 1969. Binibigyang-diin namin na ang kanta ay akma na parang guwantes sa makasaysayang sandali na ang bansa ay buhay: ang ipinagmamalaking liriko ay sumalungat sa makabayang papuri na ipinangaral ng diktadurang militar, sa pinuno ng bansa mula noong 1964.

Nag-record din si Gal Costa ng bersyon ng kanta, gayundin si Ivete Sangalo , pagkalipas ng ilang taon.

Nakatira ako sa isang tropikal na bansa, pinagpala ng Diyos

Napakaganda ng kalikasan, ngunit napakaganda

Noong Pebrero (sa Pebrero)

May karnabal (may karnabal)

Mayroon akong VW Beetle at gitara

Ako si Flamengo

Mayroon akong Nêga

Named Tereza

Sambaby

Sambaby

I'm a boy of average mentality

Tama, pero kahit ganun masaya ako sa buhay

Dahil wala akong utang kaninuman

Oo, dahil masaya ako

Sobrang saya ko sa sarili ko

Nakatira ako sa isang tropikal na bansa , pinagpala ng Diyos

At maganda sa kalikasan, ngunit napakaganda

Sa Pebrero (sa Pebrero)

May karnabal (May karnabal)

Mayroon akong salagubang at gitara

Ako si Flamengo

Mayroon akong nêga

Tawagan si Tereza

Sambaby

Sambaby

Baka hindi ako leader ng banda

Yeah, but anyway at home

Lahat ng mga kaibigan ko, nirerespeto ako ng mga kasama ko

Well , iyon ang dahilan ng pakikiramay

Ang kapangyarihan, ang higit pa at ang saya

AkoFlamê

Tê um nê

Chamá Terê

Sou Flamê

Tê um nê

Chamá Terê

Do Ang aking Brazil

Ako si Flamengo

At mayroon akong isang babae

Nagngangalang Tereza

Ako si Flamengo

At mayroon akong isang batang babae

Chamada Tereza

Cover ng LP ni Jorge Ben, inilabas noong 1969.

11. Chão de chalk , ni Zé Ramalho

Tulad ng Drão , ni Gilberto Gil, Chão de chalk sinasabi ang katapusan ng isang relasyon sa pag-ibig. Sa lyrics at musika ni Zé Ramalho, ang kanta ay autobiographical din at nakakatulong na iproseso ang paghihiwalay ng mag-asawa.

Sa kaso ng Chão de chalk, nangyari ang paghihiwalay dahil ang babaeng mahal niya ay may asawa at maimpluwensyang at hindi siya payag na iwan ang relasyon para makasama ang isang batang lalaki na nakilala niya noong karnabal. Ang para sa kanya ay isang panandaliang pangyayari, dahil si Zé Ramalho ay isang dahilan ng matinding pagdurusa.

Ang kanta ay na-cover na ng serye ng mga artista tulad nina Elba Ramalho at Zeca Baleiro.

I bumaba ka sa pag-iisa na ito

Nagkakalat ako ng mga bagay

Over a Chalk Floor

May mga hangal na panaginip

Pinapahirapan ako

Crop mga litrato

Sa mga pahayagan

Madalas!

Ihahagis kita

Sa isang tela para mag-imbak ng confetti

Itatapon kita ihagis ka

Sa isang tela para mag-imbak ng confetti

Pumutok ako ng mga cannonball

Walang silbi, dahil may

A grand vizier

Napakaraming lumang violet

Walang hummingbird

Gusto kong magsuot, who knows

A cotton shirtlakas

O kay venus

Pero hindi kita tatawanan

Sigarilyo lang

Hindi man lang kita hahalikan

Kaya nag-aaksaya ng oras sa aking lipstick

Ngayon ay dinadala ko ito

Isang trak sa tarp

Ipapatumba na naman kita

Forever I was chained

On your heel

My twenties as a boy

Tapos na, baby!

Freud explains

Hindi ako madudumi

Isang sigarilyo lang ang hinihithit

Ni hindi kita hahalikan

Sinasayang ang lipstick ko ng ganito

Sa confetti naman. tela

Tapos na ang aking karnabal

At iyon ang nagpapaliwanag kung bakit ang sex

Isang mainit na paksa

Anyway, aalis na ako!

Anyway, aalis na ako!

Anyway, aalis na ako!

Wala na!

Tuklasin ang orihinal na bersyon ng studio:

Tingnan ang malalim na pagsusuri ng kantang Chão de chalk, ni Zé Ramalho.

Cultura Genial sa Spotify

Makinig sa mga ito at sa iba pang mga kanta sa playlist na inihanda namin para sa iyo:

Tingnan ito

Uminom at humikbi na parang castaway

Nagsayaw at tumawa na parang nakikinig ng music

At nauntog sa langit na parang lasing

At lumutang sa himpapawid na parang ibon

At napunta sa lupa na parang isang malambot na pakete

Napahirap sa gitna ng pampublikong bangketa

Namatay sa maling bahagi ng kalsada, humaharang sa trapiko

Mahal niya ang oras na iyon na parang ito na ang huli

Hinalikan niya ang kanyang asawa na parang nag-iisa ito

At bawat isa sa kanyang mga anak na parang alibughang

At tumawid siya sa kalye sa kanyang lasing na hakbang

Umakyat siya sa gusali na parang matibay

Nagtayo siya ng apat na mahika. mga pader sa landing

Brick by brick sa isang lohikal na disenyo

Ang kanyang mga mata ay napurol ng semento at trapiko

Naupo para magpahinga na para bang siya ay isang prinsipe

Kumain ng sitaw at kanin na parang pinakamasarap

Uminom at humikbi na parang makina

Nagsayaw at tumawa na parang siya ang kasunod

At natisod sa langit na parang nakikinig ng musika

At lumutang sa hangin na parang Sabado

At napunta sa lupa na parang isang mahiyaing bundle

Napahirapan sa gitna ng nawasak na barko. sakay

Namatay laban sa butil na nakakagambala sa publiko

Nagmahal noon na parang makina

Hinalikan ang asawa na parang lohikal

Nagpalaki ng apat malalambot na pader sa landing

Naupo para magpahinga na para bang siya ay isang ibon

At lumutang sa himpapawid na parang siya ay isang prinsipe

At kung ito ay nauwi sa parang pakete ang sahiglasing

Namatay sa maling paraan nakakagambala sa Sabado

Para itong tinapay na makakain, para sa sahig na ito ay matulog

Ang sertipiko na ipanganak at ang pagbibigay ng ngiti

Para sa pagpapahinga sa akin, para sa pag-iral sa akin

Bayaran ka ng Diyos

Para sa libreng cachaça na kailangan nating lunukin

Para sa usok at kasawiang-palad na ating kailangang umubo

Para sa pendant scaffolding na kailangan nating mahulog

God pay you

Para purihin at iluwa ng babaeng umiiyak

At para halikan at takpan tayo ng uod

At para sa sukdulang kapayapaan na sa wakas ay tutubusin tayo

Bayaran ka ng Diyos

Tingnan ang malalim na pagsusuri ng kanta Construção, ni Chico Buarque.

Cover ng album na Construção, ni Chico Buarque.

Samantalahin ang pagkakataong tumuklas ng iba pang di malilimutang kanta ni Chico Buarque.

2 . Batang babae mula sa Ipanema , nina Antônio Carlos Jobim at Vinícius de Moraes

Isang bossa nova classic mula sa mga ikaanimnapung taon sa Rio de Janeiro, Batang babae mula sa Ipanema ay na-export sa apat na sulok ng planeta bilang simbolo ng tag-araw. Ang kanta ay isang partnership sa pagitan ni Antônio Carlos Jobim, responsable para sa musika, at Vinícius de Moraes, may-akda ng lyrics. Nilikha noong 1962, ang kanta ay nai-record din sa English sa parehong taon.

Ang setting para sa kanta ay ang south zone ng Rio de Janeiro, mas tiyak na Ipanema beach. Ang inspiradong muse ay si Helô Pinheiro, na nakatira sa kapitbahayan at nakakuha ng atensyon ngmga lalaking dumaraan.

Tingnan mo ang pinakamagandang bagay na iyon

Higit na puno ng grasya

Siya ito, babae

That comes and goes

Sa matamis na ugoy

Sa daan patungo sa dagat

Batang may ginintuang katawan

Mula sa araw ng Ipanema

Mas ang iyong ugoy kaysa sa isang tula

Ito ang pinakamagandang bagay na nakita kong dumaan

Ah, bakit ako mag-isa?

Ah, bakit ang lungkot ng lahat?

Ah, ang gandang umiiral

Ang kagandahang hindi lang sa akin

Napapalipas din mag-isa

Ah, kung alam lang niya

Na kapag siya ay pumasa

Ang buong mundo ay napuno ng biyaya

At ito ay lalong gumaganda

Dahil sa pag-ibig

Gusto mo bang malutas ang kwento ng kantang Bossa Nova na ito? Tuklasin ang lahat tungkol sa kantang Girl from Ipanema, nina Tom Jobim at Vinicius de Moraes.

Ang batang babae mula sa Ipanema Helô Pinheiro kasama ang lyricist na si Vinícius de Moraes.

3. Alegria, joy , ni Caetano Veloso

Ang kantang icon ng Brazilian tropicalism ay nagtagumpay sa mga pader ng panahon at nakilala sa kabila ng makasaysayang panahon kung saan ito binuo. Ang akda ni Caetano Veloso ay may sariling liriko at musika.

Tuklasin Ang pinakadakilang mga kanta ng Tropicália.

Ang martsa ay orihinal na ipinakita noong Oktubre 21, 1967 sa Brazilian Popular Music Festival sa TV Record at noong una ay tinanggihan ng publiko. Unti-unti, naging pabor siya sa audience at, sa kabila ng pagiging favoritism, pumangapat siyalugar sa hindi pagkakaunawaan. Si Caetano Veloso, hanggang noon ay isang hindi kilalang binata, ay lubos na naakit sa katanyagan sa paglikha ng kantang Alegria, kagalakan.

Naglalakad laban sa hangin

Walang scarf at walang dokumento

Sa halos araw ng Disyembre

I go

Ang araw ay sumikat sa mga krimen

Spaceships, mga gerilya

Sa magagandang cardinals

Gagawin ko

Sa mukha ng mga pangulo

Sa malalaking halik ng pag-ibig

Sa ngipin, binti, bandila

Bomba at Brigitte Bardot

Ang araw sa mga newsstand

Pumupuno ito sa akin ng kagalakan at katamaran

Sino ang nagbabasa ng napakaraming balita

I go

Sa mga larawan at pangalan

Ang mga mata na puno ng kulay

Ang dibdib na puno ng walang kabuluhang pagmamahal

Pupunta ako

Bakit hindi, bakit hindi

Siya thinks in marriage

At hindi na ako pumasok sa school

Walang scarf at walang dokumento

I will

I have a Coke

Iniisip niya ang tungkol sa kasal

At ang isang kanta ay umaaliw sa akin

Pumunta ako

Sa mga larawan at pangalan

Walang mga libro at walang riple

Walang gutom, walang telepono

Sa puso ng Brazil

Hindi niya alam kahit naisip ko

Kumanta sa telebisyon

Napakaganda ng araw

Pupunta ako

Walang panyo, walang dokumento

Wala sa bulsa o kamay ko

Gusto kong mabuhay , love

I I will

Why not, why not?

Why not, why not?

Why not, why not?

Alamin pa ang kantang Alegria, Alegria, ni Caetano Veloso.

4. Drão , ni Gilberto Gil

Nagawa ni Gilberto Gil na lumikha ng magandang komposisyon tungkol sa isa sa pinakamalungkot na sandali sa buhay ng tao: ang paghihiwalay sa pag-ibig. May-akda ng lyrics at musika, nilikha ito ni Gil noong 1981 bilang parangal sa dating kapareha na si Sandra Gadelha. Ang labimpitong taong kasal ay nakaligtas sa pagkatapon sa London noong panahon ng diktadurang militar at nagbunga ng tatlong bunga: Pedro, Preta at Maria.

Ang paglikha ay samakatuwid ay autobiographical, at may kakayahang maghatid ng kapayapaan, katahimikan at pasasalamat kahit na matapos ang kamakailang diborsyo. Drão, palayaw na ibinigay kay Sandra ni Maria Bethânia, sa liriko ni Gilberto Gil ay tumutugon sa butil. Ang pag-uulit ng salitang butil ay nagpapawalang-bisa sa ideya na ang pagtatapos ng kasal ay ang pagkamatay ng relasyon at binibigyang-diin na ang mga pagpupulong ay maaaring muling bigyang-kahulugan, sa gayon ay nagsilang ng isang bagong relasyon.

Drão!

Ang pag-ibig ng mga tao ay parang butil

Isang binhi ng ilusyon

Kailangan itong mamatay para tumubo

Magtanim sa isang lugar

Muling mabuhay sa lupa

Ang ating paghahasik

Sino ang makakapagpapatay sa pag-ibig na iyon

Ang ating paglalakbay

Ang mahirap na paglalakbay

Sa madilim na gabi

Drão!

Huwag isipin ang paghihiwalay

Huwag sirain ang iyong puso

Ang tunay na pag-ibig ayspan

Ito ay umaabot nang walang hanggan

Isang napakalaking monolith

Ang aming arkitektura

Sino ang makakapagpapatay sa pag-ibig na iyon

Ang aming paglalakbay

Tatami bed

Habang buhay sa wakas

Drão!

Lahat ng lalaki ay matino

Akin ang lahat ng kasalanan

Diyos knows my confession

Walang dapat patawarin

Kaya naman kailangan pang magkaroon ng compassion

Sino ang makakagawa nito

That love die

Kung ang pag-ibig ay parang butil

Namatay, isinilang ang trigo

Nabubuhay, namamatay ang tinapay

Drão!

Drão!

Gilberto Gil at Sandra Gadelha bago ang paghihiwalay at ang paglikha ng Drão .

Alamin ang higit pa tungkol sa Music Drão, ni Gilberto Gil.

5. Alam kong mamahalin kita , nina Antônio Carlos Jobim at Vinícius de Moraes

Si Tom Jobim ay madalas na nagtatag ng mga pakikipagsosyo sa iba pang mga creator, ang komposisyon na ito ay isa pang kaso ng magandang pagtatagpo sa pagitan ang kanyang musika at liriko ni Vinícius de Moraes. Nilikha noong 1959, ang akda ay isang ode sa romantikong pag-ibig na ginawa ng isang lyricist na isang inveterate lover: Si Vinícius de Moraes ay ikinasal ng siyam na beses at nabuhay bilang isang masugid na manliligaw.

Ang musika I know I'm going to love you Nagkaroon na ng series of recordings and interpretations, maybe the most famous version was by the Brazilian singer Maysa.

I know I'm going to love you

Sa buong buhay ko, mamahalin kita

Sa bawat paalam, mamahalin kitamahalin

Desperado

Alam kong mamahalin kita

At ang bawat taludtod ko ay magiging

Sasabihin sa iyo

Na alam kong mamahalin kita

Habang buhay ko

Alam kong iiyak ako

Sa bawat pagkawala mo, iiyak ako

Pero sa tuwing babalik ka may magbubura

Kung ano ang naidulot sa akin ng kawalan mo

Alam kong ako ay maghihirap

Ang walang hanggang kasawiang-palad sa buhay

Naghihintay na mamuhay sa tabi mo

Sa buong buhay ko

6. Carcará , ni João Batista do Vale

Ang komposisyon ni João Batista do Vale ay isang larawan ng kultura ng Northeastern at naging bahagi ng palabas na Opinião. Ang paglikha ay isang pagkilala sa ibong caracara - isang uri ng ibong mandaragit - na kadalasang matatagpuan sa hilagang-silangan na hinterland. Ang tagalikha ng mga liriko at musika ay ipinanganak sa Maranhão, siya ay mahirap at napakakaunting nag-aral. Gayunpaman, lumikha siya ng higit sa apat na raang kanta, ang ilan sa mga ito ay na-immortalize bilang Carcará at Pisa na fulô .

Orihinal na ni-record ni Maria Bethânia noong 1964, ang kanta ay muling ni-record ng serye ng mga artista, kasama sina Zé Ramalho, Chico Buarque at Otto.

Carcará

Sa sertão

Isa itong hayop na lumilipad na parang eroplano

Isang masamang ibon

Ito ay may tuka na nakatalikod na parang lawin

Ito ay uungol

Kapag nakakita ng nasunog na bukid

Lilipad ito, kumakanta,

Carcará

Panghuli

Si Carcará ay kumakain ng nasusunog na ahas

Kapag ang oras nginvernada

Wala nang nasunog na mga bukid ang sertão

Gutom pa rin ang Carcará

Ang mga asno na ipinanganak sa mababang lupain

Carcará

Hulihin, patayin at kainin

Carcará

Hindi ka mamamatay sa gutom

Carcará

Higit pang tapang kaysa tahanan

Carcará

Hulihin, patayin at kainin

Si Carcará ay masama, siya ay isang maton

Ito ang agila mula doon sa aking sertão

Ang mga batang asno ay hindi maaaring lakad

Hinihila niya ang pusod inté kill

Carcará

Huli, papatay at kinakain

Carcará

Hindi ito mamamatay gutom

Carcará

Higit na tapang kaysa tahanan

Carcará

Alalahanin ang pagganap ni Maria Bethânia noong 1965:

7 . O tempo não para , nina Cazuza at Arnaldo Brandão

Nilikha noong 1988, ang kanta ang punong barko ng album ni Cazuza ng parehong taon. Ang mga liriko ay nagsilbi kasabay ng panlipunang pagpuna at isang personal na pagsabog ng isang taong naninirahan sa isang bansang pinahina ng katiwalian at pagkukunwari. Ito ay nagkakahalaga ng pag-alala na ang paglikha ay ginawa sa ilang sandali pagkatapos ng pagbagsak ng diktadurang militar at samakatuwid ito ay laban sa isang napakakonserbatibong populasyon pa rin.

Naaalala namin na ang mga lyrics ay higit sa lahat ay autobiographical at maaaring iugnay sa personal na buhay ng mang-aawit. Sa taon bago ang paglikha nito, natuklasan ni Cazuza na mayroon siyang HIV virus, hanggang noon ay isang napakakaunti at nakamamatay na sakit.

Nabaril laban sa araw

Malakas ako, ako Nagkataon lang ako

Akin