11 лепшых бразільскіх песень усіх часоў

Мы ўсе ведаем, што бразільская музыка з'яўляецца крыніцай таленавітых твораў, амаль злачынна выбраць толькі адзінаццаць песень для гэтага спісу.

У любым выпадку, мы сутыкаемся з праблемай і выбіраем тыя, якія здаюцца самыя асаблівыя кампазіцыі.

1. Construção Чыка Буарке

Песня Construção Чыка Буарке была выпушчана ў 1971 годзе і стала галоўнай зоркай альбома, які меў назву песні аўтамабільны бос. Тэксты доўгія і падрабязныя, апавядаюць пра жыццё будаўніка.

Практычна ўся кампазіцыя пабудавана вакол практыкавання параўнання, як паўтараецца амаль да знямогі, каб ахарактарызаваць штодзённае жыццё рабочага.

Песня пачынаецца з расповеду аб сыходзе рабочага з дому на чарговы працоўны дзень і заканчваецца трагічнай і выпадковай смерцю суб'екта, імя якога ўвесь час застаецца неназваным.

Мне спадабалася час, як калі б гэта быў апошні

Ён пацалаваў сваю жонку, як быццам гэта быў апошні

І кожнага з яго дзяцей, як быццам яны былі адзінымі

І ён перасек вуліцу сваім нясмелым крокам

Ён падняў будынак, нібы гэта была машына

Ён падняў чатыры трывалыя сцяны на лесвічнай пляцоўцы

Цаглінка за цаглінкай у чароўным дызайне

Яго вочы цьмяныя ад цэменту і слёз

Ён сеў адпачыць, як быццам гэта была субота

Ён еў бабы і рыс, як быццам гэтакулямёт, поўны смутку

Я хлопец

Стаміўся бегчы

У адваротны бок

Без фінішнага подыума або пацалунку сяброўкі

Я больш хлопец

Але калі вы думаеце,

я пераможаны

Ведайце, што косці ўсё яшчэ кідаюцца

Таму што час, час не спыняецца

Праз дзень

Я выжываю без драпіны

Ад дабрачыннасці тых, хто ненавідзіць мяне

Ваш басейн поўна пацукоў

Вашы ідэі не адпавядаюць фактам

Час не стаіць на месцы

Я бачу будучыню, якая паўтарае мінулае

Я бачу музей выдатных навін

Час не спыняецца

Ён не спыняецца, не, ён не спыняецца

У мяне няма даты для святкавання

Часам дні мае парныя

Шукаю іголку ў стозе сена

У халодныя ночы лепш не нараджацца

У гарачыя ночы ты выбіраеш : забі або памры

І так мы сталі бразільцамі

Яны называюць цябе злодзеем, дзіркам, камянём

Яны ператвараюць усю краіну ў публічны дом

Таму што такім чынам вы зарабляеце больш грошай

Ваш басейн поўны пацукоў

Вашы ідэі не адпавядаюць фактам

Час не стаіць на месцы

Я бачу, як будучыня паўтарае мінулае

Я бачу музей вялікіх навін

Час не спыняецца

Ён не спыняецца, не, гэта не спыніцца

Кожны другі дзень

Я выжываю без драпін

Дабрачыннасць тых, хто мяне ненавідзіць

Ваш басейн поўныпацукі

Вашы ідэі не адпавядаюць фактам

Час не стаіць на месцы

Я бачу будучыню, якая паўтарае мінулае

Я бачу музей выдатныя навіны

Час не спыняецца

Не спыняецца, не, не спыняецца

Праверце ў -глыбокі аналіз песні O Tempo Não Para, Cazuza.

8. Aquarela , Такіньо і Маўрыцыа Фабрыцыо

Першапачаткова Такіньо стварыў першую частку песні, якая была тэмай мыльнай оперы Globo. Маўрыцыа Фабрыцыа, італьянец, які прыехаў жыць у Бразілію, пачуўшы творчасць Токіньё, паказаў падобную кампазіцыю, а затым абодва вырашылі аб'яднаць матэрыял, які яны павінны былі напісаць Aquarela .

Музыка быў упершыню запісаны ў Італіі пад назвай Acquarello ў 1983 годзе, заняўшы першае месца ў аўдыторыі. Пазней Toquinho пераклаў і адаптаваў тэкст і выпусціў песню ў Бразіліі, дзе яна таксама мела надзвычайны поспех.

У 1983 годзе фабрыка Faber Castell выпусціла рэкламны ролік, які таксама адказваў за рэкламу і далейшае асвячэнне класікі Такіньо:

На любым аркушы паперы

Я малюю жоўтае сонейка

І з пяці-шасці ліній

Лёгка зрабіць замак

Я праводжу алоўкам па руцэ

І я даю сабе пальчатку

І калі я выклікаю дождж, двума рыскамі

У мяне ёсць парасон

Калі маленькая кропля чарнілаў

Упадзе на маленькі блакітны ліст паперы

У адно імгненнеЯ ўяўляю

Прыгожую чайку, якая ляціць у небе

Лётае, агінаючы

Велізарную крывулю з поўначы на ​​поўдзень

Я падарожнічаю з ёй

Гаваі, Пекін ці Стамбул

Я малюю паруснік

Белы парус

У ім так шмат неба і мора

У блакітным пацалунку

Паміж аблокамі з'яўляецца

Прыгожы ружова-гранатавы самалёт

Усё вакол афарбавана

З яго міргаючымі агнямі

Толькі ўявіце, і ён яно сыходзіць

Спакойнае і прыгожае

І калі мы захочам

Яно прызямліцца

На любым лісце

Я намалюю карабель

З некалькімі добрымі сябрамі

П'ем з жыццём

З адной Амерыкі ў іншую

Я магу прайсці за секунду

Я кручу просты цыркуль

І па крузе я раблю свет

Ідзе хлопчык

І, ідучы, дасягае сцяны

І там справа перад чаканнем

Для нас будучыня

А будучыня - гэта касмічны карабель

Якім мы спрабуем кіраваць

Няма часу і літасці

Ён нават не паспявае прыбыць

Без пытання дазволу

Яно змяняе наша жыццё

А потым запрашае

смяяцца ці плакаць

На гэтай дарозе не залежыць ад нас

Ведаць ці бачыць, што будзе

Канец гэтага ніхто не ведае

Для упэўнены, чым гэта скончыцца

Давайце ўсе

На прыгожым подыуме

Ад акварэлі, якая аднойчы нарэшце з'явіцца

Абясколерыць

На любым аркушы паперы

Я малюю жоўтае сонца

Яно абескаляроўваецца

І з пяццю-шасцю лініямі

Гэта лёгказрабіць замак

Які абескаляроўваецца

Я кручу просты компас

І ў крузе я раблю свет

Які абескаляроўваецца

Адкрыйце для сябе поўны аналіз музыкі Aquarela.

9. Sossego , Цім Мая

Запісаная ў 1978 годзе, танцавальная песня Sossego , Цім Мая, была натхнёная песняй Boot leg, запісанай у 1956 годзе Поўначчу Музыка амерыканскага соўлмена Букера Т. Ціма Маі была часткай LP Disco Club, у якім выступалі Banda Black Rio, Hyldon і гітарыст Pepeu Gomes.

Sossego быў адным з самых вялікіх хітоў выканаўцы з Ціжукі і стаў упэўненай прысутнасцю ва ўсіх спісах начных клубаў Рыа.

Ну, не турбуйце мяне

Гэтымі размовамі пра працу

Гэта не бачна, Я не ў гэтым

Чаго я хачу?

Мір, я хачу міру

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Супакойся!

Ну, не турбуй мяне

Гэтымі размовамі аб працы

Ці не бачыш, я не ў гэтым

Што я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Ціха!

Чаго я хачу? Sossego!

Кавер на альбом Disco club ЦімаМайя.

10. País tropical , Хорхе Бэн

Песня стала вядомай дзякуючы сваёй першай версіі, выкананай Уілсанам Сіманалам у ліпені 1969 г. Мы падкрэсліваем, што песня як улітая ўпісалася ў гістарычны момант што краіна жыла: ганарлівы тэкст ішоў насуперак патрыятычным хвалам, якія прапаведавала ваенная дыктатура, якая ўзначальвала краіну з 1964 года.

Гал Коста таксама запісаў версію песні, а таксама Іветэ Сангала , гады праз.

Я жыву ў трапічнай краіне, дабраславёнай Богам

Гэта прыгожая прырода, але якая прыгажосць

У лютым (у лютым)

Ёсць карнавал (ёсць карнавал)

У мяне ёсць VW Beetle і гітара

Я Flamengo

У мяне ёсць Nêga

На імя Тэрэза

Самбабі

Самбабі

Я хлопчык сярэдняга складу розуму

Гэта так, але нават так я шчаслівы ў жыцці

Таму што я нікому нічога не павінен

Так, таму што я шчаслівы

Вельмі задаволены сабой

Я жыву ў трапічнай краіне , блаславёная Богам

І прыгожая ад прыроды, але якая прыгажосць

У лютым (у лютым)

Там карнавал (Там карнавал)

У мяне ёсць жук і гітара

Я Фламенга

У мяне ёсць nêga

Патэлефануй Тэрэзе

Самбабі

Sambaby

Магчыма, я не лідэр групы

Так, але ў любым выпадку дома

Усе мае сябры, мае таварышы паважаюць мяне

Ну , вось прычына сімпатыі

Сіла, нешта большае і радасць

ЯFlamê

Tê um nê

Chamá Terê

Sou Flamê

Tê um nê

Chamá Terê

Do Мая Бразілія

Я Фламенга

І ў мяне ёсць дзяўчынка

Імя Тэрэза

Я Фламенга

І ў мяне ёсць дзяўчына

Чамада Тэрэза

Вокладка лонгплейа Хорхе Бэна, выпушчанага ў 1969 г.

11. Chão de chalk , Зэ Рамалью

Як і Drão , Жылберта Гіла, Chão de chalk расказвае пра канец любоўных адносін. Песня з тэкстам і музыкай Zé Ramalho таксама з'яўляецца аўтабіяграфічнай і дапамагае апрацаваць расстанне паміж парай.

У выпадку Chão de Chalk расстанне адбылося таму, што жанчына, якую ён кахаў, была замужняй і ўплывовай і яна не жадала пакідаць адносіны, каб быць з хлопчыкам, якога сустрэла падчас карнавалу. Тое, што для яе было мімалётным раманам, для Zé Ramalho было прычынай велізарных пакут.

Песню ўжо перапісалі шэраг выканаўцаў, такіх як Elba Ramalho і Zeca Baleiro.

I спусціся з гэтай адзіноты

Я раскідваю рэчы

Па крэйдавай падлозе

Ёсць простыя дурныя летуценні

Катуюць мяне

Абразаны фотаздымкі

У газетных аркушах

Часта!

Я кіну цябе

У тканіну для захоўвання канфеці

Я буду кідаю цябе

У тканіну для захоўвання канфеці

Я страляю гарматнымі ядрамі

Гэта бескарысна, таму што ёсць

Вялікі візір

Столькі старых фіялак

Без калібры

Я хацеў апрануць, хто ведае

Баваўняную кашулюсіла

Ці з Венеры

Але я не буду здзекавацца з нас

Проста цыгарэту

Я нават не пацалую цябе

Такім чынам марную час на сваю памаду

Цяпер я бяру яе

Грузавік на брызенце

Я зноў цябе накаўтую

Назаўжды я быў прыкаваны

На тваім абцасе

Мае дваццатыя гады як хлопчыка

Гэта скончылася, дзетка!

Фрэйд тлумачыць

Я не запэцкаюся

Выкурваю толькі адну цыгарэту

Я нават не буду цалаваць цябе

Так траціць сваю памаду

Што тычыцца канфеці тканіна

Мой карнавал скончыўся

І гэта тлумачыць, чаму сэкс

Гэта гарачая тэма

У любым выпадку, я сыходжу!

У любым выпадку, я сыходжу!

У любым выпадку, я сыходжу!

Не больш!

Адкрыйце для сябе арыгінальную студыйную версію:

Праверце глыбокі аналіз песні Chão de chalk Зэ Рамалью.

Cultura Genial на Spotify

Паслухайце гэтыя і іншыя песні ў спісе прайгравання , які мы падрыхтавалі для вас:

Праверце

Піў і ўсхліпваў, як пацярпелы караблекрушэнне

Танчыў і смяяўся, нібы музыку слухаў

І спатыкаўся ў небе, як п'яны

І лунаў у паветры, як птушка

І апынуўся на зямлі, як млявы пакет

Пакутаваны пасярод грамадскага тратуара

Памёр на няправільным баку дарогі, блакуючы рух

Ён любіў той час, як быццам ён быў апошнім

Ён цалаваў сваю жонку, быццам яна была адзінай

І кожны з яго дзяцей, як калі б ён быў блудным сыном

І ён перайшоў вуліцу сваім п'яным крокам

Ён падняўся на будынак, як на трывалы

Ён паставіў чатыры чароўныя сцены на лесвічнай пляцоўцы

Цагліна за цаглінкай у лагічным дызайне

Яго вочы затуманіліся ад цэменту і руху

Сеў адпачыць, нібы ён быў прынцам

Еў фасолю і рыс, як быццам гэта было самае лепшае

Піў і ўсхліпваў, нібы ён быў машынай

Танцаваў і смяяўся, быццам ён быў наступным

І спатыкнуўся ў неба, нібы слухаючы музыку

І лунаў у паветры, як у суботу

І апынуўся на зямлі, як сарамлівы звязак

Пакутлівы пасярод караблекрушэння ездзіць

Памёр насупраць, турбуючы публіку

Любіў той час, як машыну

Пацалаваў жонку, як быццам гэта было лагічна

Падняў чатыры млявыя сцены на лесвічнай пляцоўцы

Сеў адпачыць, нібы птушка

І лунаў у паветры, нібы прынц

І калі б гэта скончылася на падлога як пакетп'яны

Загінуў не ў той дарозе трывожную суботу

За гэты хлеб есці, за гэты падлогу спаць

Пасведчанне нарадзіцца і саступку ўсміхнуцца

За тое, што дазволілі мне дыхаць, за тое, што дазволілі мне існаваць

Бог заплаціць вам

За бясплатную кашасу, якую мы павінны праглынуць

За дым і няшчасце, якое мы прыходзіцца кашляць

За падвесныя лясы, якія мы павінны ўпасці

Бог табе плаціць

Каб жанчына, якая плача, пахваліла і выплюнула нас

І каб чарвяк ляцеў, каб цалаваць і накрываць нас

І для канчатковага міру, які нарэшце выкупіць нас

Бог табе заплаціць

Праверце глыбокі аналіз песні Construção, Чыка Буарке.

Вокладка альбома Construção, Чыка Буарке.

Скарыстайцеся магчымасцю адкрыць для сябе іншыя запамінальныя песні Чыка Буарке.

2 . Дзяўчына з Іпанемы , Антоніу Карлас Жобім і Вінісіус дэ Мараэс

Класіка боса-нова шасцідзесятых гадоў у Рыа-дэ-Жанэйра, Дзяўчына з Іпанемы была экспартавана ў чатыры бакі планеты як сімвал лета. Песня з'яўляецца партнёрствам паміж Антоніу Карласам Жобімам, адказным за музыку, і Вінісіусам дэ Мараесам, аўтарам тэксту. Створаная ў 1962 годзе, песня таксама была запісана на англійскай мове ў тым жа годзе.

Дзеянне песні - паўднёвая зона Рыа-дэ-Жанейра, дакладней, пляж Іпанема. Натхняльнай музай была Хело Пінэйру, якая жыла па суседстве і прыцягнула ўвагумужчыны праходзяць міма.

Паглядзіце на гэтую самую прыгожую рэч

Больш поўная ласкі

Гэта яна, дзяўчына

Яна прыходзіць і сыходзіць

На салодкіх арэлях

Па дарозе да мора

Дзяўчына з залатым целам

Ад сонца Іпанэмы

Твае арэлі больш чым верш

Гэта самае прыгожае, што я калі-небудзь бачыў, праходзячы міма

Ах, чаму я такі адзін?

Ах, чаму ўсё так сумна?

Ах, прыгажосць, якая існуе

Прыгажосць, якая не толькі мая

Яна таксама праходзіць адна

Ах, калі б яна толькі ведала

Калі яна праходзіць

Увесь свет напаўняецца ласкай

І становіцца прыгажэйшым

З-за кахання

Хочаш разгадаць гісторыя гэтай знакамітай песні Bossa Nova? Адкрыйце для сябе ўсё пра песню "Дзяўчына з Іпанемы" Тома Жобіма і Вінісіуса дэ Мараэса.

Дзяўчына з Іпанемы Хело Пінэйра з аўтарам тэкстаў Вінісіусам дэ Мараесам.

3. Alegria, joy , Каэтана Велозу

Песня, якая з'яўляецца іконай бразільскага трапікалізму, пераадолела сцены часу і ў выніку стала вядомай за межамі гістарычнага перыяду, у які яна была напісана. Твор Каэтана Велоза мае ўласныя тэксты і музыку.

Адкрыйце для сябе найвялікшыя песні Тропікаліі.

Марш быў першапачаткова прадстаўлены 21 кастрычніка 1967 года на бразільскім Фестываль папулярнай музыкі на TV Record і спачатку быў адхілены публікай. Паступова ён стаў папулярным у гледачоў і, нягледзячы на ​​фаварытызм, стаў чацвёртыммесца ў сп. Каэтана Велоза, да таго часу невядомы малады чалавек, атрымаў вялікую карысць ад стварэння песні Alegria, joy.

Ідучы супраць ветру

Без шаліка і без дакумента

У амаль снежаньскім сонцы

Я іду

Сонца разбіваецца ў злачынствах

Касмічныя караблі, партызаны

У прыгожых кардыналаў

Я буду

У тварах прэзідэнтаў

У вялікіх пацалунках кахання

У зубах, нагах, сцягах

Бомба і Брыджыт Бардо

Сонца на газетных кіёсках

Яно напаўняе мяне радасцю і лянотай

Хто чытае столькі навін

Я іду

Сярод фатаграфій і імёнаў

Вочы, поўныя колераў

Куфар, поўны марнай любові

Я пайду

Чаму не, чаму б і не

Яна думае замуж

І я больш ніколі не хадзіў у школу

Без шаліка і без дакумента

Я буду

У мяне ёсць кола

Яна думае аб замужжы

І песня мяне суцяшае

Я іду

Сярод фатаграфій і імёнаў

Без кніг і без вінтоўкі

Ні голаду, ні тэлефона

У самым сэрцы Бразіліі

Яна нават не ведае, што я нават думаў

Спяваючы па тэлебачанні

Сонца такое прыгожае

Я іду

Ні хусткі, ні дакумента

Нічога ў маёй кішэні ці руках

Я хачу працягваць жыць , каханне

Я буду

Чаму не, чаму б і не?

Чаму б і не, чаму б і не?

Чаму б і не, чаму б і не?

Даведайцеся больш пра песню Alegria, Alegria Каэтана Велоза.

4. Drão , Жылберта Гіл

Жыльберта Гіл здолеў стварыць выдатную кампазіцыю пра адзін з самых сумных момантаў у чалавечым жыцці: расстанне з каханнем. Аўтар тэкстаў і музыкі, Гіл напісаў яе ў 1981 годзе ў гонар былой партнёркі Сандры Гадэлі. Сямнаццацігадовы шлюб перажыў эміграцыю ў Лондане падчас ваеннай дыктатуры і прынёс тры плёну: Пэдра, Прэта і Марыю.

Такім чынам, Тварэнне з'яўляецца аўтабіяграфічным і здольна перадаваць свет, спакой і ўдзячнасць нават пасля нядаўняга разводу. Drão, мянушка, дадзеная Сандры Марыяй Бетаніяй, у тэкстах Жылберта Гіля рыфмуецца з зернем. Паўтарэнне слова grain дэмістыфікуе ідэю аб тым, што канец шлюбу азначае смерць адносін, і падкрэслівае, што сустрэчы можна пераазначаць, такім чынам нараджаючы новыя адносіны.

Drão!

Народная любоў падобная да зерня

Насенне ілюзіі

Яно павінна памерці, каб прарасці

Пасадзіць дзе-небудзь

Уваскрасіць у зямлі

Наша сяўба

Хто можа прымусіць гэтую любоў памерці

Наша вандроўка

Цяжкая вандроўка

Скрозь цёмную ноч

Drão!

Не думай пра расстанне

Не разбівай сваё сэрца

Сапраўднае каханнеразмах

Яно распасціраецца бясконца

Вялізны маналіт

Наша архітэктура

Хто можа прымусіць гэтую любоў памерці

Наша падарожжа

Ложак з татамі

На ўсё жыццё

Drão!

Хлопцы ўсе ў здаровым розуме

Усе мае грахі

Бог ведае маё прызнанне

Няма чаго дараваць

Вось чаму павінна быць больш спачування

Хто можа гэта зрабіць

Гэта каханне памірае

Калі каханне падобнае да зерня

Памірае, нараджаецца пшаніца

Жыве, памірае хлеб

Drão!

Drão!

Жылберта Гіл і Сандра Гадэла да падзелу і стварэння Drão .

Даведайцеся больш пра Music Drão, аўтар Жылберта Гіл.

5. Я ведаю, што я буду кахаць цябе , Антоніа Карлас Жобім і Вінісіус дэ Мараэс

Том Жобім часта ўстанаўляў партнёрскія адносіны з іншымі стваральнікамі, гэтая кампазіцыя стала яшчэ адным выпадкам прыгожай сустрэчы паміж яго музыка і тэкст Вінісіуса дэ Мараеса. Твор, створаны ў 1959 годзе, уяўляе сабой оду рамантычнаму каханню, зробленую лірыкам, які быў заўзятым палюбоўнікам: Вінісіус дэ Мараес быў жанаты дзевяць разоў і пайшоў па жыцці як заўзяты палюбоўнік.

Музыка I know I'm going to love you ужо мела серыю запісаў і інтэрпрэтацый, магчыма, самая вядомая версія была выканана бразільскай спявачкай Maysa.

I know I'm going to love you

Усё жыццё я буду кахаць цябе

У кожным развітанні я буду кахаць цябекахаць

Адчайна

Я ведаю, што буду кахаць цябе

І кожны мой верш будзе

Каб сказаць табе

Што я ведаю, што буду кахаць цябе

Усё сваё жыццё

Я ведаю, што буду плакаць

Пры кожнай адсутнасці з табой я буду плакаць

Але кожны раз, калі ты вяртаешся, трэба сцерці

Тое, што прычыніла мне твая адсутнасць

Я ведаю, што буду пакутаваць

Вечнае няшчасце жыцця

Чаканне жыць побач з табой

Усё жыццё

6. Carcará , Жуан Батыста ду Вале

Кампазіцыя Жуана Батысты ду Вале з'яўляецца партрэтам паўночна-ўсходняй культуры і была часткай шоу Opinião. Стварэнне - даніна павагі птушцы каракара - разнавіднасці драпежных птушак - часта сустракаецца ў паўночна-ўсходняй глыбінцы. Стваральнік тэкстаў і музыкі нарадзіўся ў Мараньяне, быў бедным і вельмі мала вучыўся. Тым не менш, ён стварыў больш за чатырыста песень, некаторыя з іх увекавечаны як Carcará і Pisa na fulô .

Першапачаткова запісаная Марыяй Бетаніа ў 1964 годзе, песня была перазапісаны шэрагам выканаўцаў, сярод якіх Зэ Рамалью, Чыка Буарке і Ота.

Carcará

In the sertão

Гэта жывёла, якая ляціць як самалёт

Гэта злая птушка

У яе дзюба закручана, як у ястраба

Яна зарыча

Калі ўбачыць спаленае поле

Яно адлятае, спяваючы,

Каркара

Ідзе на паляванне

Каркара есць спаленую змяю

Калі надыходзіць часinvernada

У sertão больш няма спаленых палёў

Carcará ўсё яшчэ галодны

Аслы, якія нараджаюцца ў нізінах

Carcará

Злаві, забі і з'еш

Carcará

З голаду не памрэш

Carcará

Больш смеласці, чым дома

Carcará

Злаві, забі і з'еш

Каркара злы, ён хуліган

Гэта арол адтуль у маім sertão

Маладыя аслы не могуць хадзіць

Ён цягне пупок inté забіць

Carcará

Ловіць, забівае і есць

Carcará

Гэта не памрэ голад

Больш смеласці, чым дома

Carcará

Успомніце выступленне Марыі Бетаніі ў 1965 годзе:

7 . O tempo não para , Казуза і Арнальда Брандао

Створаная ў 1988 годзе песня стала флагманам альбома Казузы таго ж года. Тэкст служыў адначасова сацыяльнай крытыкай і асабістым выбрыкам чалавека, які жыў у краіне, падарванай карупцыяй і крывадушнасцю. Варта памятаць, што твор быў зроблены неўзабаве пасля падзення ваеннай дыктатуры і таму быў накіраваны супраць усё яшчэ надзвычай кансерватыўнага насельніцтва.

Мы памятаем, што тэксты песень у значнай ступені аўтабіяграфічныя і могуць быць звязаны з асабістым жыццём спевака. За год да яго стварэння Казуза выявіў, што ў яго вірус ВІЧ, да таго часу вельмі малавядомая і вельмі смяротная хвароба.

Стрэл супраць сонца

Я моцны, я Я проста выпадкова

Маё