Dünya hissi: Karlos Drummond de Andradenin kitabının təhlili və təfsiri

Sentimento do Mundo 1940-cı ildə nəşr olunub və şair Karlos Drummond de Andradenin üçüncü kitabıdır.

Bu əsəri təşkil edən şeirlər 1935-1940-cı illər arasında, dünyanın minlərlə insanın həlak olduğu Birinci Müharibədən çətinliklə sağaldığı və artıq faşist yüksəlişi təhlükəsinin şahidi olduğu illər arasında yazılmışdır.

Ey şair bu hissi yaradıcılığının daha yetkin və ümumbəşəri cəhətini göstərən şeirlərində əks etdirir.

Təhlil və şərh

Əsərin məzmunu

Tarixi məqam Sentimento do Mundo -nun tərkibində çox mühüm amildir. 1930-cu illərin sonundakı bu dövr Drummondun xəbərsiz olduğu çoxsaylı mürəkkəb hadisələrlə yadda qaldı.

Sülh dövrünə olan ümid faşizmin , nasizmin yüksəlişi ilə təhdid edildi. , və İspaniya Vətəndaş Müharibəsi kimi regional münaqişələr.

Solçu siyasi meyllərlə Drummond Birinci Müharibənin bitməsinin xalqlar arasında sülh və həmrəylik dövrünə gətirib çıxaracağına ümid edirdi.

Sentimento do Mundo daha yaxşı tarixi an üçün ümid və kişilərə əzab verməyə davam edən reallıqdan məyusluq arasında bu ikilik var.

Lakin, , hər hansı böyük əsər kimi kitab da öz tarixi məqamında bağlanmır. Hətta onun xammalının indiki olduğunu bildirən şair bunu ekstrapolyasiya etməyə də nail olurpoetikasındadır. Bu qədər dərin olduğu üçün aktuallığını itirməyəcək bir əsər buraxmaq.

Sentimento do Mundo əvvəlki istehsalları ilə müəyyən bir qırılma təqdim edir. Brejo das Almas, onun əvvəlki kitabı baraban yumoru ilə işarələnmiş, bədbinlik və pessimizmlə doludur. nihilizm. Ləğv edən istehzadan ibarət olan bu, şairin özünə qərq olduğu bir kitabdır. Beləliklə, o, Brejo das Almas dakı bu introspektiv vəziyyətdən, növbəti işində ətrafına diqqət yetirərək, dünyaya aid olmağa keçir.

Sentimento do Mundo Drummondun özünü dünyanın, insanların, əşyaların şairi və "xırda" insan hisslərinin şairi deyil kimi təqdim etdiyi kitab. Şair dünyaya açılır və hər şeydən əvvəl həmrəylik və anlayışdır.

Təhlil və şərh

Əsəri açan şeir omonimdir Sentimento do Mundo

Cəmi iki əlim var

və dünya hissi

amma mən qullarla doluyam

xatirlərim tükənir

və bədən məhəbbətin qovuşduğu yerdə güzəştə gedir

.

Mən qalxdığım zaman səma

ölüb talan olacaq,

Ölüm özüm,

ölü arzum, ölü

akkordsuz bataqlıq.

Yoldaşlar demədilər

bir var idi. müharibə

və olduOd və yemək gətirmək lazımdır

.

Sərhədlər qarşısında özümü dağılmış hiss edirəm

təvazökarlıqla xahiş edirəm

məni bağışla.

Cəsədlər keçəndə

Mən tək qalacağam

zəng çalanların, dul qadının və mikrokopiyaçı

çadırda məskunlaşan

və tapılmayan

sübh çağında

gecədən çox gecə

>

Şair özünü kiçik, məhdud, yalnız iki əli olan bir subyekt kimi təqdim edir. Dünyanın əzəməti qarşısında kiçik olan bu əhəmiyyətsiz I fiquru bütün kitabda mövcuddur.

Lakin bu mövzuda böyük bir şey var, dünya hissi. , bu, bütün insanlara və hər şeyə münasibətdə həmrəylik olaraq şərh edilə bilər.

Problemlər qarşısında kiçik olan, lakin müəyyən mənada böyüyən birinin obrazı. kitabdakı başqa şeirlərində də yer aldığı ilə həmrəydir.

Poetik I bir sıra ziddiyyətlər yaşayır. Əvvəlcə sizin əhəmiyyətsizliyiniz, sonra çevrilmənizdir. Orada mövzu öz keçmişinə ("qullarla dolu") bağlanır. Dünya duyğusu ilə üz-üzə gəlmək üçün dəyişmək, xatirələri unudub insanlıq məhəbbətinə qovuşmaq lazımdır.

Dünyaya inteqrasiya edən həmrəylik şair qarşısında daha bir ziddiyyət görür. Müharibə və aclıq dövrüdür və o, hələ də qafildirbu pislikler. Xəbərdar, lakin dağınıq. Şairin siması reallıq qarşısında çaş-baş qalır, özünü ona bütövləşdirməyə çalışır və yadlaşmasına görə üzr istəyir.

Bu hərəkət onu tənhalığa aparır. Şair tənha qalır, xatirələrə bürünür ki, silinəndə görünüşü bulandıran dumanlara çevrilir. İtmiş başqalarının xatirələridir. Gələcək gün gecədən daha qaranlıqdır.

Gecə, Sentimento do Mundo kitabında iki fərqli şəkildə görünən bir rəqəmdir. Yaxud ruhu sakitləşdirən gecə kimi, intihar potensialını sakitləşdirən bir növ ölüm kimi və ya yer üzünü kölgələrə və qaranlıqlara bürüyən, ümidi qovaraq qorxudan bir şey kimi.

Poetik mövzu da bu Mən bütün dünyada, dünya ilə həmrəylik içində və melanxolik I , hələ də çox tənha və əyalət.

Bu ikinci I ,<2 Sentimento do Mundo şeirinin birincisinə zidd olaraq görünən sonrakı şeirdə, Confidência do itabirano.

Bir neçə il İtabirada yaşadım.

Mən əsasən İtabirada doğulmuşam.

Ona görə də kədərlənirəm, fəxr edirəm: dəmirdən.

Səkilərdə doxsan faiz dəmir.

Ruhlarda dəmirin səksən faizi.

Və bu həyatda məsaməlilik və ünsiyyət olan şeydən uzaqlaşma.

İşimi iflic edən sevgi istəyi

gəlir. Itabiradan, dənonun ağ gecələri, qadınsız və üfüqsüz.

Və məni çox əyləndirən əzab vərdişi

şirin bir İtabira irsidir.

İtabiradan gətirmişəm. İndi sizə təqdim etdiyim müxtəlif hədiyyələr:

bu dəmir daş, Braziliyanın gələcək poladı

köhnə müqəddəs usta Alfredo Duvaldan olan bu Sao Benedito;

bu tapir dəri, qonaq otağında divanda sərilmiş;

bu qürur, bu baş aşağı...

Qızılım var, mal-qaram var, fermam var.

Bu gün mən dövlət qulluqçusuyam.

İtabira sadəcə divardakı bir fotoşəkildir.

Amma necə də ağrıdır!

İtabira şairin doğma şəhəridir, Minasın içərilərindədir. Gerais, dəmir mədənləri ilə məşhurdur. Drummond şəhərin xüsusiyyətləri ilə özünün xüsusiyyətləri arasında bir sıra bənzətmələr edir.

Əvvəlcə metal, sərt və soyuq və onun şəxsiyyəti haqqında. Sonra bənzətmə mənzərə haqqındadır. Şəhər sizin eşq həyatınız kimi üfüqləri olmayan dağlarla əhatə olunub. Nəhayət, şair daxili şəhərin sadəliyini öz sadəliyi ilə müqayisə edir.

İki açılış şeiri kitab haqqında ümumi məlumat verməyə xidmət edir. Drummond əsərlərini şeirlərin nümayiş etdirilmə sırasına görə çox diqqətlə redaktə edirdi. Onun seçimləri düşünülmüş idi və sadəcə yazının xronoloji ardıcıllığına əməl etməmişdir.

Bu iki şeirlə o, kitabının bir növ xülasəsini bizə təqdim edir. Birincisi, mövzu bu hərəkətdə mövzularla necə qarşılaşırdaxil və təcrid zidd, kosmopolit və əyalət.

Və sonra o, bizə qorxu, tənhalıq, müharibə, aclıq, həmrəylik olan əsas mövzuları təqdim edir. Və hər şeydən əvvəl dünya özünü təqdim etdiyi kimi. Real, son dərəcə real və aktual. İndiki zaman şairin ilham mənbəyidir Sentimento do Mundo .

Əsas şeirlər

Beynəlxalq Qorxu Konqresi

Bu şeirdə lirik mənlik bütün hissləri, sevgini, nifrəti dayandırır, çünki zaman qorxudur. Qorxu beynəlxalq, dünya miqyasında bir hissdir. Tənha mənlik dünyaya daxil olub və bu hissi əlində saxlayır.

Hələlik biz yeraltından daha da aşağıya sığınan məhəbbəti oxumayacağıq.

0>Qorxu oxuyacağıq, qucaqları sterilləşdirən,

nifrət haqqında mahnı oxumayacağıq, çünki o yoxdur,

Dünyaya çiyinlər dəstək olacaq

Şair üçün zaman və həyat məsələdir. Bu şeirdə zaman aydın və güclüdür, sadə və çətin işlərin vaxtıdır. Sevgiyə, peşmanlığa və ya şirkətə yer yoxdur.

Zaman tənhalıq, həlli olmayan problemlər, müharibələr və döyüşlərdir. Bu acınacaqlı ssenarinin içində güclə sağ qalan lirik subyektin yorğunluğu, laqeydliyi, maraqsızlığı üzə çıxır.

Ölməyin heç bir faydası olmayan vaxt gəlib çatmışdır.

Vaxt gəldi ki, o həyat bir sifarişdir.

Sadəcə həyat, mistifikasiya olmadan.

Əllərdadas

Bu şeirdə mövzu bizə dünyanı indiki halında təqdim edir. O, köhnəlmiş dünyanı və ya gələcəyi deyil, indini oxuyacaq. Şair bir yerdə gəzən yoldaşlarının həyatını tərənnüm edəcək. İndiki böyükdür.

Mən köhnəlmiş dünyanın şairi olmayacağam.

Gələcək dünya haqqında da mahnı oxumayacağam.

İlmişəm. həyatda və mən yoldaşlarıma baxıram.

Şair şeir təklifindən danışır. O, nə sevgiləri, nə də tənha və anlaşılmaz bir ruhun iztirablarını oxumayacaq. O, sevgi hekayələri və ya sərgüzəştləri haqqında da yazmayacaq. O, zaman, indi və indiki həyatı tərənnüm edəcək.

Zaman mənim işimdir, indiki zamanın, indiki insanların,

indiki həyatıdır.

Gecə kişiləri əridir

Şeir kişilərə, küçələrə və evlərə yayılan möhtəşəm bir gecəni göstərir. Gələn gecənin çarəsi yoxdur və intiharlar doğru görünür. Həmin gecə faşizmin yüksəliş anından və müharibənin yaxınlaşmasından bəhs edən alleqoriyadır.

Lakin şair sübhün doğmasını, gecəni bitirən günəşin doğmasını qabaqcadan görür. Kiçik bir işarə olsa belə, gecədən sonra sübh qaçılmazdır. Şair onun yaxınlaşdığını bilir, lakin bilir ki, bu, ancaq daha bir müharibədən və çoxlu ölümlərdən sonra gələcək.

Sübhümüz açılacaq.

Dünya cəhənnəmlə boyanmışdır. səhərdən əvvəlki günün mürəkkəbi

və qan kişirin axır, çox gərəkdir

solğun yanaqlarını rəngləndirmək, sübh.

Elegiya 1938

Şeir tənqidi ilə başlayır. işin özgəninkiləşdirilməsi , burada hərəkətlərin mənası və nəticəsi yoxdur. Mövzu bu məntiqə və onu məyus edən bir dünyanın içinə daxil edilir.

Siz köhnəlmiş dünya üçün sevincsiz işləyirsiniz,

formaların və hərəkətlərin heç bir nümunəsi yoxdur.

Lakin hələ də istək və ehtiyac var. Onlar aclıq, soyuqluq, cinsi istəkdir. Bu instinktlər rutinin içində gizlənir, siyasətçilər və peyğəmbərlər isə evə yorğun qayıdan işçilərin problemlərini həll etməyən həll yolları təklif edir.

Süründüyünüz şəhər parklarını qəhrəmanlar doldurur,

və fəziləti, imtinanı, soyuqqanlılığı, konsepsiyanı müdafiə edin.

Gecə gəlir və bir növ sığınacaq təklif edir. Son çarə yuxudur ki, bu da bütün problemlərdən qaçmaq və bununla da intiharı təxirə salmaq imkanı verir.

Siz gecəni tərkibindəki məhvedici gücünə görə sevirsiniz

və bilirsiniz ki, yatmaq, problemlər sizi ölümdən xilas edir.

Lakin mövzu oyanışla qarşılaşır və onun qarşısında özünü kiçik və əhəmiyyətsiz hiss edir. Böyük Maşından əvvəl, I yalnız öz işini davam etdirmək, ölülərlə danışmaq, gələcək haqqında düşünmək və tövbə etmək imkanına malikdir.

Mövzu əhəmiyyətsiz bir şəkildə qarşısında qoyulur.dünya. Hərəkət etmək bacarığı olmadan, özünü istefaya verir və haqsızlığı oxuduğu reallığın vacib hissəsi kimi qəbul edir.

Qürurlu ürək, məğlubiyyətini etiraf etməyə tələsirsən

səadətini təxirə salır. daha bir əsrlik kollektiv üçün.

Yağış, müharibə, işsizlik və ədalətsiz bölüşdürülməni qəbul edirsiniz

çünki Manhetten adasını təkbaşına dinamit edə bilməzsiniz.

Bəzi şeirləri oxuyursunuz. Drummond

Həmçinin bax