فهرست
Sentimento do Mundo په ۱۹۴۰ کال کې خپور شو او د شاعر کارلوس ډرمونډ دی اندراډ دریم کتاب دی.
هم وګوره: د رومیرو بریټو لخوا 10 مشهور اثار (تبصره)هغه شعرونه چې دا کار جوړوي د 1935 او 1940 کلونو ترمنځ لیکل شوي، په کومو کلونو کې چې نړۍ د لومړۍ جګړې څخه په سختۍ سره روغه شوې وه، په زرګونو خلک په کې مړه شوي وو، او دمخه د فاشیست پاڅون د ګواښ شاهد وو. <3
اې شاعر دا احساس په خپلو شعرونو کې منعکس کړی، چې د هغه د کار یو ډیر بالغ او نړیوال اړخ څرګندوي. تاریخي شیبه د Sentimento do Mundo په جوړښت کې خورا مهم فکتور دی. دا دوره د 1930 لسیزې په پای کې د ډیری پیچلو پیښو لخوا نښه شوې وه چې ډرمونډ ترې خبر نه و.
د سولې د وخت هیلې د نازیزم د فاشیزم د راڅرګندیدو سره له ګواښ سره مخ شوې. او سیمه ایزې شخړې، لکه د هسپانیا کورنۍ جګړه.
د کیڼ اړخو سیاسي تمایلاتو سره، ډرمونډ هیله درلوده چې د لومړۍ جګړې پای به د خلکو ترمنځ د سولې او پیوستون وخت وي.
0>په Sentimento do Mundo د یوې غوره تاریخي شیبې لپاره د امید او د داسې واقعیت سره د مایوسۍ ترمنځ دا دوه ګونی شتون لري چې په نارینه وو باندې د رنځونو مسلط کولو ته دوام ورکوي.
په هرصورت، د هر لوی کار په څیر، کتاب په تاریخي شیبه کې نه دی تړل شوی. حتی د دې په ویلو سره چې د هغه خام مواد شتون لري، شاعر دا اداره کوي چې د هغې د استخراج لپارهدا د هغه په شاعرۍ کې. د داسې کار پریښودل چې دومره ژور وي، هیڅکله به د اوسني پاتې کیدو مخه ونیسي.
د کارلوس ډرمونډ ډی اندراډ لخوا 32 غوره شعرونه تحلیل شوي نور ولولئSentimento do Mundo د خپلو پخوانیو تولیداتو سره یو ځانګړی تخریب وړاندې کوي. حتی که د بریجو داس الماس له نظره وګورو، د هغه پخوانی کتاب چې د ډرمونډیان طنز لخوا په نښه شوی، له مایوسۍ ډک دی. ناهیلیزم له بې مانا ستړيا څخه جوړ دی، دا هغه کتاب دی چې شاعر په کې ډوب دی. نو هغه په بریجو داس الماس کې د هغه داخلي حالت څخه د نړۍ سره تړاو ته ځي، په خپل راتلونکي کار کې خپل چاپیریال ته پام کوي. هغه کتاب چې ډرمونډ ځان د نړۍ، د انسانانو، شیانو شاعر بولي او د "کوچنیو" انساني احساساتو شاعر نه دی . شاعر نړۍ ته پرانیزي او له هرڅه پورته، یووالی او مفاهیم دی.
تجزیه او تفسیر
هغه شعر چې کار یې خلاصوي هغه هممونیم دی Sentimento do Mundo
زه یوازې دوه لاسونه لرم
او د نړۍ احساس،
مګر له غلامانو ډک یم،
زما یادونه کمیږي 3>
او بدن د مينې په سنگم کې
جوړېږي.
کله چې زه راپورته شم، اسمان به مړ او لوټ شي،
زه به پخپله مړ شم،
زما ارمان مړ کړم، مړ شو
بغیر له تارونو دلدل.
ملګرو دا ونه ویل
چې دلته یو جګړه
او دا وهدا اړینه ده چې اور او خواړه راوړو.
زه د منتشر احساس کوم،
د سرحدونو څخه مخکې،
په عاجزۍ سره زه له تاسو څخه غوښتنه کوم
ما ته بښنه وکړه.
کله چې جسدونه تیریږي ، زه به یوازې پاتې شم
د زنګ وهونکي ، کونډې او د حافظې د ماتولو لپاره مایکروکاپیست
چې په خیمه کې اوسېده
او ونه موندل شو
په سهار کې
هغه سهار
له شپې څخه ډیر شپه
شاعر ځان د یوې کوچنۍ، محدودې موضوع په توګه وړاندې کوي، یوازې دوه لاسونه. دا بې ارزښته زه ، د نړۍ د عظمت په مخ کې کوچنۍ ده، په ټول کتاب کې شتون لري. ، چې د ټولو انسانانو او ټولو شیانو په تړاو د پیوستون په توګه تشریح کیدی شي.
دا د هغه چا عکس دی چې د ستونزو سره مخ دی ، مګر څوک په یو ډول لوی کیږي کله چې هغه د کتاب په نورو شعرونو کې د هغه سره پیوستون ولاړ دی. لومړی ستاسو نیمګړتیا ده، بیا ستاسو بدلون دی. په دې کې، موضوع د هغه د ماضي سره تړلې ده ("د غلامانو ډک"). د نړۍ د احساس سره د مخ کیدو لپاره اړینه ده چې بدلون ومومي، یادونه هیر کړي او د انسانیت سره مینه سره یوځای شي.
پیوستون او د نړۍ سره یو ځای شوی، شاعر د هغه په وړاندې یو بل تضاد ویني. وخت د جنګ او قحطۍ دی، او هغه لا هم غافل دیدا بدۍ. خبر، خو غورځول شوی. د شاعر څېره د واقعيت په مخ کې حيرانه ده، هڅه کوي چې ځان ورسره يو ځای کړي او د خپل بې ځايه کېدو له امله بښنه وغواړي.
شاعر یوازې پاتې کیږي، په یادونو کې پوښل کیږي، کله چې بیرته راګرځي، د سترګو داغونه راښکاره کوي. دا د نورو یادونه ده چې ورک شوي دي. هغه ورځ چې راورسیږي د شپې په پرتله تیاره ده.شپه هغه شکل دی چې په ټول کتاب کې څرګندیږي Sentimento do Mundo په دوه بیلابیلو لارو. یا لکه د شپې په څیر چې روح آراموي، د یو ډول مرګ په څیر چې د ځان وژنې امکانات آراموي، یا د یو څه ویره چې ځمکه په سیوري او تیاره کې پوښي، امید لرې کوي. 1>زه په ټوله نړۍ کې حاضر یم، د نړۍ سره پیوستون، او خپګان زه ، لاهم یوازینی او ولایتي یم.
دا دوهم زه، کوم چې د لومړي شعر Sentimento do Mundo سره په مخالفت کې ښکاري، په لاندې شعر کې ښکاري، Confidência do itabirano.
څو کاله مې په ایتابیرا کې ژوند کاوه.
زه په عمده توګه په ایتابیرا کې زیږیدلی یم.
له همدې امله زه خفه یم، ویاړم: له اوسپنې څخه جوړ شوی.
په سړکونو کې نوي سلنه اوسپنه.
0> اتيا فيصده اوسپنه په روح کې ده.
او دا له هغه څه څخه چې په ژوند کې د مفاهمې او مفاهمې څخه لرې والی دی.
د مينې اراده، چې زما کار فلج کوي،
راځي له Itabira، څخهد هغې سپینې شپې، پرته له ښځو او پرته له افقونو.
او د رنځ عادت، چې ما ډیر خوښوي،
یو خوږ ایتابیره میراث دی.
له اطابیرا څخه راوړم بیلابیل ډالۍ چې اوس زه تاسو ته وړاندې کوم:
دا اوسپنه ډبره، د برازیل راتلونکی فولاد،
دا ساو بیندیتو د زاړه سنت جوړونکي الفریډو دووال څخه؛دا تاپیر څرمن، د اوسېدو په کوټه کې پر تخته پروت وو؛دا وياړ، دا سر ښکته...
ما سره زر درلودل، څاروي مې درلودل، فارمونه مې درلودل.
نن زه یو دولتي مامور یم.
اطابیرا په دیوال کې یوازې یو عکس دی.
مګر دا څنګه درد کوي!
اطابیرا د میناس په دننه کې د شاعر ټاټوبی دی. ګیریس، د اوسپنې د کانونو لپاره پیژندل شوی. ډرمونډ د ښار د ځانګړتیاوو او د هغه د ځانګړتیاوو ترمنځ یو لړ تعاملات جوړوي.
لومړی د فلز، سخت او یخ او د هغه شخصیت په اړه. بیا مشابهت د منظرې په اړه دی. ښار د غرونو لخوا محاصره دی، هیڅ افق نلري، لکه ستاسو د مینې ژوند. په پای کې شاعر د داخلي ښار سادګۍ له خپل ځان سره پرتله کوي.
دوه ابتدايي شعرونه د کتاب په اړه یوه لنډه کتنه وړاندې کوي. ډرمونډ خپل اثار په ډیر احتیاط سره د نظم په اړه چې شعرونه ښودل شوي ایډیټ کړل. د هغه انتخابونه سوچه وو او یوازې د لیکلو تاریخي ترتیب نه و.
د دې دوو شعرونو سره، هغه موږ ته د خپل کتاب یو ډول لنډیز وړاندې کوي. لومړی، په دې حرکت کې، موضوع څنګه له موضوعاتو سره مخ کیږيد کاسموپولیټان او ولایاتو د داخلیدو او انزوا تضاد.
او بیا هغه موږ ته اصلي موضوعات وړاندې کوي ، کوم چې ویره ، یوازیتوب ، جنګ ، لوږه ، پیوستون دي. او له هرڅه پورته، نړۍ لکه څنګه چې دا ځان وړاندې کوي. ریښتینی، خورا ریښتینی او اوسنی. موجوده د شاعر الهام دی Sentimento do Mundo .
اصلي شعرونه
د ډار نړیوال کانګرس
په دې شعر کې شعري نفس ټول احساسات، مینه، کرکه، ځکه ځنډوي چې وخت د وېرې دی. ویره یو نړیوال، نړیوال احساس دی. یوازینی ځان په نړۍ کې داخل شوی او دا احساس په لاس کې لري.
د اوس لپاره به موږ د مینې سندرې ونه وایو،
چې د ځمکې لاندې نور یې پناه اخیستې.
0>موږ به د وېرې سندرې ووایو، چې غېږ بندوي،موږ به د کرکې په اړه سندرې نه وایو، ځکه چې دا شتون نه لري،
اوږه د نړۍ ملاتړ کوي
وخت او ژوند د شاعر لپاره مسایل دي. په دې شعر کې وخت روښانه او قوي دی، د ساده او سختو شیانو وخت دی. دلته د مینې، افسوس او ملګرتیا لپاره هیڅ ځای نشته.
وخت د یوازیتوب، د حل پرته د ستونزو، جنګونو او جګړو وخت دی. د دې غمجنې صحنې په منځ کې، د شعر د موضوع په اړه ستړیا، بې حسي او د علاقې نشتوالی، چې په سختۍ سره ژوندي پاتې کیږي، ښکاره کیږي.
هغه وخت راغلی چې مړینه هیڅ ګټه نه لري.
<0 هغه وخت راغلی چې ژوند یو نظم دی.بس ژوند، بې له شکه.
لاسونهداداس
په دې شعر کې موضوع موږ له نړۍ سره په اوسني حالت کې وړاندې کوي. هغه به د پخوانۍ نړۍ یا راتلونکي سندرې نه وي ، مګر اوسني. شاعر به د خپلو ملګرو د ژوند سندرې وايي، چې په ګډه روان وي. اوسنی لوی دی.
زه به د یوې خرابې نړۍ شاعر نه شم.
زه به د راتلونکې نړۍ په اړه هم سندرې نه وایم.
زه په ټپه ولاړ یم په ژوند کې او خپلو ملګرو ته ګورم.
شاعر د خپل شعر د وړاندیز په اړه خبرې کوي. هغه به د مینې سندرې نه وي، یا د یوازیتوب او غلط پوه شوي روح درد. او نه به هغه د مینې کیسې یا سفر په اړه لیکي. هغه به د وخت، اوسني وخت او اوسني ژوند په اړه سندرې وايي.
وخت زما خبره ده، د اوسني وخت، اوسني سړي،
اوسني ژوند.
شپه سړي منحرفوي
شاعر یوه لویه شپه ښیي چې په نارینه وو، کوڅو او کورونو کې خپریږي. هغه شپه چې راځي داسې ښکاري چې هیڅ حل نلري او ځان وژنې سم ښکاري. دا شپه د فاشیزم د ظهور د شیبې او د جګړې د ظهور په اړه یوه کیسه ده.
په هرصورت، شاعر د سهار، لمر راختلو وړاندوینه کوي چې شپه پای ته رسیږي. حتی که دا یوازې یوه کوچنۍ نښه وي، د شپې وروسته سهار ناگزیر دی. شاعر پوهېږي چې راروان دی، خو په دې پوهېږي چې دا به یوازې د بلې جګړې او نورو ډېرو مرګونو وروسته راشي.
زموږ به سهار وي.
هم وګوره: وراثت: د فلم تشریح او تحلیلد نړۍ په وینو رنګ شوې ده. د سهار څخه مخکې د ورځې رنګ
او وینه چېدا خوږه روانه ده، نو اړینه ده چې ستاسو شین ګیډۍ رنګ کړئ، سهار.
ایګلي 1938
شعر د انتقاد سره پیل کیږي د کار جلا کول ، چیرې چې حرکتونه هیڅ معنی یا پایله نلري. موضوع په دې منطق کې داخل شوې ده، او په داسې نړۍ کې چې هغه مایوسه کوي.
تاسو د یوې پخوانۍ نړۍ لپاره د خوښۍ پرته کار کوئ،
چیرې چې شکلونه او عملونه هیڅ مثال نلري.
په هرصورت، لاهم هیله او اړتیا شتون لري. دوی لوږه، سړه، جنسي غوښتنې دي. دا جبلتونه د معمول په مینځ کې پټ شوي ، پداسې حال کې چې سیاستوال او پیغلې داسې حلونه وړاندې کوي چې د کارګرانو ستونزې نه حل کوي چې ستړي شوي کور ته راستنیږي.
اتلان د ښار پارکونه ډکوي چیرې چې تاسو خپل ځان راوباسئ ،
0>او د فضیلت، اعتصاب، سړې وینې، تصور ملاتړ کوي.شپه راځي او یو ډول پناه وړاندې کوي. وروستنۍ چاره خوب دی، چې له ټولو ستونزو څخه د تیښتې امکان را منځته کوي او په دې توګه ځان وژنه ځنډوي.
تاسو د شپې سره مینه لرئ د تخریب ځواک چې پکې شتون لري
او تاسو پوهیږئ چې خوب کول، ستونزې مو له مرګه نه ژغوري.
په هرصورت، موضوع د بیدارۍ سره مخامخ کیږي او د هغې په وړاندې، کوچنی او بې ارزښته احساس کوي. د لوی ماشین په وړاندې، I یوازې د دې امکان لري چې خپل معمول ته دوام ورکړي، له مړو سره خبرې وکړي، د راتلونکي په اړه فکر وکړي او توبه وکړي.نړۍ پرته له دې چې د عمل کولو وړتیا ولري، هغه خپل ځان استعفا کوي او بې انصافي د هغه واقعیت د یوې مهمې برخې په توګه مني چې سندرې یې ویلې دي.
زړه نازړه، تاسو د خپلې ماتې اعتراف کولو لپاره په چټکۍ سره یاست
او د خوښۍ ځنډول. د بلې پیړۍ ټولیز لپاره.
تاسو باران، جنګ، بیکارۍ او غیر عادلانه ویش ومنئ
ځکه چې تاسو یوازې د منهاټن جزیره نشئ کولی.
د ځینو شعرونو لوستل ډرمونډ
د شعر په اړه غور کول: کیټانو ویلوسو، شیکو بورک او فرنندا توریسهم وګورئ
