Y 12 cerdd enwocaf yn llenyddiaeth Brasil

Yn llenyddiaeth Brasil rydym yn dod o hyd i fôr o berlau barddonol felly, credwch chi fi, roedd cyfansoddi’r rhestr hon gyda dim ond deuddeg o gerddi cysegredig yn un o’r tasgau mwyaf llafurus y gall rhywun ei chael. Penillion am gariad, unigedd, cyfeillgarwch, tristwch, awduron cyfoes, rhamantaidd, modern... mae cymaint o bosibiliadau!

1. Soneto de Fidelidade (1946), gan Vinicius de Moraes

Un o'r cerddi serch enwocaf yn llenyddiaeth Brasil yw cariad cariadon dros y cenedlaethau. Wedi'i hysgrifennu gan y bardd bach Vinicius de Moraes, yn groes i'r geiriau serch arferol, yma nid yw'r delyneg yn addo cariad tragwyddol ac nid yw'n gwarantu y bydd yn aros mewn cariad hyd ddiwedd ei ddyddiau.

Cyn hynny, mae'r mae testyn barddonol yn addo cariad llwyr , yn ei gyflawnder a'i holl nerth tra pery'r serch. Trwy gydol yr adnodau mae'n gwarantu traddodiad (ond nid o reidrwydd hirhoedledd y berthynas). Wrth gymharu ei gariad â thân, mae'r hunan delynegol yn cydnabod bod y teimlad yn ddarfodus ac, yn union fel y fflam, y bydd yn mynd allan gydag amser.

Ond y ffaith o fod yn Dros Dro nid yw cysylltiad yn tynnu oddi ar brydferthwch y teimlad, i'r gwrthwyneb: oherwydd ei fod yn drosodd , mae'r testun barddonol yn datgan yr angen i fod yn ddwys a mwynhau pob eiliad.

Yn anad dim, i fy nghariad byddaf yn astud

O'r blaen, a chyda'r fath sêl, a bob amser, a chymaint

Er bod hyd yn oed yn wyneb y mwyafberchen ac wrth symud ymlaen, er gwaethaf yr anawsterau, yn addo dyfodol addawol.

bod eisiau

yn union beth

yr ydym

yn ei wneud<1

ewch â ni ymhellach

Mwynhewch a darganfyddwch hefyd gerddi gorau Leminski.

9. Marwolaeth a Bywyd Severina (1954-1955), gan João Cabral de Melo Neto

Clasur gwych o lenyddiaeth Brasil, Marwolaeth a Bywyd Severina yw gwaith enwocaf yr awdur o Recife João Cabral de Melo Neto. Dros lawer o benillion, mae’r bardd yn adrodd hanes yr ymfudwr o Severino, Brasil fel llawer o rai eraill a ffodd rhag newyn i chwilio am le gwell.

Mae Severino yn symbol i sôn am gyfres o fewnfudwyr gogledd-ddwyreiniol sy’n wedi gorfod gadael eu man tarddiad, y sertão, i chwilio am gyfle gwaith yn y brifddinas, ar yr arfordir.

Mae'r gerdd drasig yn adnabyddus am ei hôl troed cymdeithasol cryf ac mae'n un o gampweithiau rhanbarthiaeth Brasil.

Edrychwch ar ddarn byr o'r gerdd hir:

—Fy enw i yw Severino,

oherwydd nid oes gennyf sinc arall.

Gan fod llawer o Severinos,

sydd yn saint pererindod,

penderfynasant fy ngalw

Severino de Maria

gan fod llawer o Severinos

gyda mamau o'r enw Maria,

Fi oedd Maria

y diweddar Zacarias.

Ond ychydig a ddywed hynny o hyd:

y mae llawer yn y plwyf,

oherwydd cyrnol

a alwodd ei hun.Zacarias

a phwy oedd

arglwydd hynaf y sesmaria hwn.

Darganfyddwch greadigaeth enwocaf João Cabral de Melo Neto trwy ddarllen yr erthygl Morte e vida Severina.<1

10. O tempo (1980), gan Mario Quintana

Mae Mario Quintana ymhlith y beirdd mwyaf poblogaidd yn llenyddiaeth Brasil ac efallai mai symlrwydd ei adnodau sy'n gyfrifol am ei lwyddiant aruthrol >a'r gallu i adnabod gyda'r darllenwyr .

Teitl gwreiddiol y gerdd enwog O tempo oedd Chwe chant Chwe deg a Chwe , cyfeiriad at y niferoedd a geir yn yr adnodau sy'n darlunio treigl amser di-baid a hefyd gyfeiriad beiblaidd at nifer y drygioni.

Cawn yma hunan delynegol sydd, ar ddiwedd oes, yn edrych yn ôl ac yn ceisio doethineb o'r profiadau a fu fyw. Gan na all fynd yn ôl mewn amser ac ail-wneud ei stori, mae'r testun barddonol yn ceisio cyfleu trwy'r penillion yr angen i fwynhau bywyd heb boeni am yr hyn sy'n ddiangen.

Bywyd, peth gwaith cartref yw hynny. daethom i wneud adref.

Pan edrychwch arno, mae hi'n 6 o'r gloch yn barod: mae amser…

Pan edrychwch o gwmpas, mae hi'n ddydd Gwener yn barod…

Pan edrychwch arno, mae 60 mlynedd wedi mynd heibio!

Nawr, mae'n rhy hwyr i fethu...

A phetaent yn rhoi cyfle arall i mi – un diwrnod –

I Ni fyddai hyd yn oed yn edrych ar y cloc

byddai bob amser yn mynd yn ei flaen…

A byddai'n taflu'r rhisgl aur ar hyd y ffordda diwerth o oriau.

Gwybod yn ddyfnach y Poem O Tempo gan Mario Quintana.

Antônio Abujamra yn dadganu Mário Quintana

Darganfyddwch gerddi gwerthfawr gan Mario Quintana.

11. Amavisse (1989), gan Hilda Hilst

Hilda Hilst yw un o feirdd mwyaf Brasil ac yn ddiweddar dechreuodd gael mwy o gyhoeddusrwydd. Mae ei gyfansoddiadau yn gyffredinol yn troi o amgylch y teimlad rhamantus o gariad ac yn mynd i'r afael ag agweddau megis ofn, meddiant a chenfigen.

Mae Amavisse yn brawf da o'i delyneg nid yn unig oherwydd ei fod yn mynd i'r afael â'i brif thema yn ogystal ag oherwydd ei fod yn datgelu naws cyflwyno'r hunan delynegol.

Gair Lladin yw'r teitl a ddewiswyd sy'n golygu "caru". Mae'r adnodau yn cyfleu cariad llawn , angerdd llwyr sy'n tra-arglwyddiaethu'n llwyr ar y testun barddonol. heb eich gweld (ffa aur

Dan un melyn) felly rwy'n eich dal yn sydyn

Ansymudol, ac rwy'n eich anadlu'n gyfan

Enfys o aer mewn dyfroedd dyfnion .

Fel pe bai popeth arall yn caniatáu i mi,

Rwy'n tynnu fy hun mewn giatiau haearn

Ocher, tal, a minnau'n wanedig ac yn finimol

Yn anghyfannedd pob ffarwel.

Fel petaech yn colli eich hun ar drenau, mewn gorsafoedd

Neu mynd o amgylch cylch o ddyfroedd

Gan symud aderyn, felly fe'ch ychwanegaf ataf:

Llifogydd gyda rhwydweithiau a hiraeth.

Beth am ddarllen yr erthygl Y cerddi gorau ganHilda Hilst?

12. Adnodau Personol (1912), gan Augusto dos Anjos

Y gerdd enwocaf gan Augusto dos Anjos yw Penillion Personol. Crëwyd y gwaith pan oedd yr awdur yn 28 oed ac fe'i cyhoeddir yn yr unig lyfr a ryddhawyd gan yr awdur (o'r enw Eu). Trwm, mae naws angladdol i'r soned, awyr o besimistiaeth a rhwystredigaeth .

Trwy'r adnodau gallwn ddirnad sut mae'r berthynas gyda'r rhai o'i chwmpas a sut mae'r gwrthrych yn teimlo'n siomedig â'r anniolchgar ymddygiad y rhai o'i gwmpas.

Yn y gerdd nid oes ffordd allan bosibl, posibilrwydd o obaith - mae'r penillion a gyfansoddwyd gan Augusto dos Anjos yn Versos intimates yn gwbl ddu.

Ch chi'n gweld ! Ni fynychodd neb y

Claddedigaeth aruthrol o'i chimera olaf.

Dim ond Anniolchgarwch – y panther hwn –

A oedd eich cydymaith anwahanadwy!

Dewch i arfer â'r mwd sy'n aros amdanoch chi!

Mae'r dyn, sydd, yn y wlad druenus hon,

Yn trigo, ymhlith bwystfilod, yn teimlo'n anochel

Angen bod yn fwystfil hefyd.

Cymerwch matsien. Goleuwch eich sigarét!

Mae'r cusan, fy ffrind, ar drothwy crachboer,

Mae'r llaw sy'n strocio'r un peth â cherrig.

Os bydd rhywun yn achosi eich chaga trueni ,

Carreg y llaw ffiaidd sy'n eich poeni,

Poeri yn y geg yna sy'n eich cusanu!

Cymerwch y cyfle i ddysgu mwy am y gerdd drwy ddarllen yr erthygl Poema Versos Íntimos gan Augusto yr Angylion.

swyn

Mae fy meddwl yn fwy swynol ganddo.

Rwyf am ei fyw ym mhob moment ofer

Ac mewn mawl taenaf fy nghân

A chwerthin fy chwerthin a thaflu fy nagrau

Er mwyn eich galar neu'ch bodlonrwydd.

Ac felly, pan edrychwch amdanaf yn nes ymlaen

Pwy a ŵyr angau, gofid y rhai hynny sy'n byw <1

Pwy a wyr unigrwydd, diwedd y rhai sy'n caru

Gallaf ddweud wrthyf fy hun am y cariad (a gefais):

nad yw'n anfarwol, gan ei fod yn fflam

Ond bydded yn anfeidrol tra pery.

Dysgwch fwy am Soneto de Fidelidade.

Soneto de Fidelidade

Pe baech yn hoffi gwybod ychydig am yr angerddol adnodau'r llenor mawr hwn, ceisiwch ddarganfod hefyd Y cerddi gorau gan Vinicius de Moraes.

2. Poema No Meio do Caminho (1928), gan Carlos Drummond de Andrade

Nid oedd y gerdd ddadleuol gan Carlos Drummond de Andrade a gyhoeddwyd ym 1928 yn cael ei deall yn dda ar y dechrau a hyd yn oed ei diarddel oherwydd ailadroddiadau gormodol (ar ôl mae pob un, o'r deg pennill, saith yn cynnwys yr ymadrodd enwog "roedd carreg").

Y ffaith yw bod y gerdd yn fuan wedi dod i'r dychymyg torfol yn bennaf oherwydd ei bod yn ymdrin ag amgylchiadau cyffredin i bawb. ni: pwy sydd erioed wedi dod ar draws carreg yng nghanol eu llwybr?

Mae'r adnodau'n ymwneud â'r rhwystrau sy'n codi ar ein taith a sut rydyn ni'n dewis delio â'r rhain bach (neu fawr) ) rhai digwyddiadau sy'n ein symudo'n teithlen ddelfrydol i ddechrau.

Yng nghanol y ffordd roedd carreg

roedd carreg yng nghanol y ffordd

roedd carreg<1

yng nghanol yr oedd carreg ar y llwybr.

Ni wnaf byth anghofio y digwyddiad hwnnw

ym mywyd fy retinas blinedig.

I byth anghofio bod carreg yng nghanol y llwybr

roedd carreg

roedd carreg yng nghanol y ffordd

yng nghanol y ffordd roedd yna carreg.

Darganfod mwy am y gerdd Ar ganol y ffordd.

Darllen o'r gerdd "Yng nghanol y ffordd"

Ydych chi eisoes yn gefnogwr o gerdyn y bardd? Yna cofiwch hefyd gerddi mawr Carlos Drummond de Andrade.

3. Rwy'n gadael am Pasárgada (1930), gan Manuel Bandeira

Pwy erioed oedd eisiau taflu popeth i ffwrdd a phacio eu bagiau ar gyfer Pasárgada? Mae'r gerdd a ryddhawyd yn 1930 yn siarad yn uniongyrchol â phob un ohonom a oedd, un diwrnod braf, yn wynebu man cyfyng, eisiau rhoi'r gorau iddi a gadael tua lle pell a delfrydol .

Ond wedi'r cyfan, a wyddoch chi ble mae Pasárgada? Nid yw'r ddinas yn union ddychmygol, roedd yn bodoli mewn gwirionedd a hi oedd prifddinas yr Ymerodraeth Persiaidd Gyntaf. Yno mae'r hunan delynegol yn bwriadu dianc pan fo'r realiti presennol yn ei fygu .

Mae cerdd Bandeira felly yn cael ei nodi gan awydd am ddihangfa , y pwnc barddonol dyheu i gyrraedd rhyddid a gorffwys mewn man lle mae popeth yn gweithio'n llawnharmoni.

Dwi'n gadael am Pasárgada

>Dwi'n ffrind i'r brenin

Yno mae gen i'r wraig rydw i eisiau

Yn y gwely byddaf yn dewis <1

Rwy'n gadael am Pasárgada

>Dwi'n gadael am Pasárgada

Dwi ddim yn hapus yma

Mae yna, bodolaeth yn antur

Mewn ffordd mor ddibwys

Bod Joana y Gwallgof o Sbaen

Brenhines ac wedi ei digalonni ar gam

Yn dod yn gymar

O'r ferch-yng-nghyfraith ches i erioed

A chan fy mod yn gwneud gymnasteg

bydda i'n reidio beic

Bydda i'n reidio asyn gwyllt

Bydda i'n dringo'r goeden wêr

a i nofio yn y môr!

A phan dwi wedi blino

dwi'n gorwedd ar glan yr afon

Rwy'n anfon am y fam ddŵr.

I adrodd yr hanesion i mi

Pan oeddwn i'n fachgen

Daeth Rosa i ddweud wrthyf

Rwy'n gadael am Pasárgada

Yn Pasárgada mae popeth

Mae'n wareiddiad arall

Mae ganddo broses ddiogel

I atal cenhedlu

Mae ganddo ffôn awtomatig

Mae ganddo alcaloidau ar ewyllys

Mae ganddo buteiniaid hardd

I ni hyd yma

A phryd Rwy'n dristach

Ond yn drist nad oes ffordd allan

Pan fydda i'n dod lawr yn y nos

rydw i eisiau lladd fy hun

- dwi ffrind i'r brenin yno -

Bydda i'n cael y wraig rydw i eisiau

Yn y gwely fe ddewisaf

Rwy'n gadael am Pasárgada.

PGM 574 - Rydw i'n Mynd i Passárgada

Gweler hefyd yr erthygl Rwy'n Mynd i Pasárgada gan Manuel Bandeira.

4. Cerdd Frwnt (1976), gan FerreiraGwylan

Mae'r Cerdd Frwnt yn cael ei hystyried yn gampwaith y bardd Ferreira Gullar ac fe'i cenhedlwyd ym 1976, pan oedd y crëwr yn alltud, yn Buenos Aires.

Y helaeth mae’r greadigaeth (mae mwy na dwy fil o benillion) yn adrodd tipyn ar bopeth: o darddiad y bardd, i’w ddaliadau gwleidyddol, ei lwybr personol a phroffesiynol a’i freuddwyd o weld y wlad yn dod o hyd i ryddid.<1

Yn rhyfeddol Mae hunangofiant , y Poemadirty hefyd yn bortread gwleidyddol a chymdeithasol o Brasil yn y saithdegau a nodwyd gan yr unbennaeth filwrol.

Beth mae enw mater ar yr adeg hon o'r cyfnos yn São Luís

do Maranhão wrth y bwrdd cinio dan olau twymyn rhwng brodyr

a rhieni y tu mewn i enigma?

ond beth mae enw mater

o dan y nenfwd hwn o deils crintachlyd trawstiau agored rhwng

cadeiriau a bwrdd rhwng cwpwrdd a chwpwrdd o flaen

ffyrc a chyllyll a phlatiau llestri sydd wedi eisoes wedi'i dorri

nid yw plât llestri cyffredin yn para mor hir

ac mae cyllyll yn mynd ar goll a ffyrc

yn mynd ar goll am oes maent yn cwympo trwy fylchau yn y llawr a byddant yn byw gyda llygod mawr

a chwilod duon neu byddant yn rhydu yn yr iard gefn anghofiedig ymhlith y coed lemonwellt

Ydych chi'n chwilfrydig i ddarganfod mwy am y clasur hwn o lenyddiaeth Brasil? Yna dewch i adnabod y gerdd Dirty yn fwy manwl.

Ferreira Gullar yn adrodd Poema Dirty 001 (IMS)

5. Saber Viver (1965), ganCora Coralina

Yn syml a diymhongar, dyma nodweddion allweddol telyneg Cora Coralina o Goiás. Dechreuodd y bardd gyhoeddi ei phenillion pan oedd yn 76 mlwydd oed, hefyd am hyn gwelwn yn ei gwaith naws o ddoethineb o'r hyn a fu byw , gan rywun sydd wedi mynd trwy fywyd ac wedi casglu gwybodaeth ar hyd y wlad. way.

Saber vive yn enghraifft nodweddiadol o farddoniaeth y llenor ac yn cyddwyso i ychydig adnodau yr hyn a ymddengys yn hanfodol i'r darllenydd. Mae'n adlewyrchiad ar fywyd wedi'i wneud o eirfa syml a chyda chystrawen anffurfiol. Mae fel petai'r hunan delynegol yn eistedd wrth ymyl y darllenydd ac yn rhannu ag ef yr hyn a gafodd o wybodaeth ar hyd y ffordd.

Gwelwn yn yr adnodau y pwyslais ar fywyd cymunedol, ar rannu , am y teimlad o ildio a chymundeb â'r llall - yn union o'r cyfarfyddiad hwn y cyfyd yr eiliadau o ffrwyth mwyaf.

neu yn rhy hir i ni.

Ond gwn nad oes i ddim byd yr ydym yn byw

unrhyw ystyr,

os na chyffyrddwn â chalonnau pobl.

Yn aml, mae'n ddigon i fod yn:

lap groesawgar,

braich gofleidio,

gair cysurus,

yn barchus distawrwydd,

llawenydd heintus,

dagrau sy'n llifo,

syllu bodlon,

cariad sy'n hyrwyddo.

Ac nid dyna peth byd arall:

yw'r hyn sy'n rhoi ystyri fywyd.

Dyna sy'n ei wneud yn

ddim yn fyr,

nac yn rhy hir,

ond yn ddwys,

gwir a phur …

tra pery.

Cora Coralina yn gwybod sut i fyw

Gweler hefyd Cora Coralina: cerddi hanfodol i ddeall yr awdur.

6. Portread (1939), gan Cecília Meireles

Mae barddoniaeth Cecília fel hyn: agos-atoch - bron fel sgwrs rhwng dau -, hunangofiannol , hunan-atgyrchol, wedi'i adeiladu o o berthynas agos â'r darllenydd. Mae ei delynegion hefyd yn troi o amgylch fyrhoedledd amser a myfyrdod dyfnach ar ystyr bywyd.

Mewn Portread cawn gerdd sy’n cynnig gweledigaeth o yr hunan delynegol hunan-ganolog , wedi'i rewi mewn amser a gofod trwy ffotograff. O'r ddelwedd y plethir adlewyrchiad, ac, wedi'i feithrin gan y creadur hwn a bortreadir yn y ffotograff, deffroir teimladau o felancho, hiraeth ac edifeirwch.

Canfyddwn barau gwrthwynebol yn yr adnodau: y gorffennol a'r presennol Yn bresennol, y teimlad o ddoe a'r teimlad presennol o ddiymadferthedd, yr olwg a gafodd un a'r hyn sydd gan un. Mae'r testun barddonol yn ceisio deall drwy'r ysgrifennu sut y digwyddodd y trawsnewidiadau sydyn hyn a sut i ddelio â nhw.

Doedd gen i ddim yr wyneb hwn heddiw,

Mor ddigynnwrf, mor drist, felly tenau,

Na'r llygaid hyn mor wag,

Gweld hefyd: Ffilm Y Brenin Arthur: Chwedl y Cleddyf Wedi'i Crynhoi a'i Adolygu

Na'r wefuschwerw.

Doedd gen i ddim dwylo heb nerth,

Mor llonydd ac oer a marw;

Doedd gen i ddim y galon hon

Nad ydych chi hyd yn oed yn ei ddangos .

Ni sylwais ar y newid hwn,

Mor syml, mor sicr, mor hawdd:

— Ym mha ddrych oedd fy wyneb coll

?

Portread - Cecilia Meireles

Gweler hefyd Cerddi na ellir eu colli Cecília Meireles.

7. Esgusodwch fi yn farddonol (1976), gan Adélia Prado

Y gerdd enwocaf gan yr awdur Minas Gerais Adélia Prado yw Gyda thrwydded farddonol, a gynhwyswyd yn ei llyfr cyntaf o'r enw Bagagem.

Gan nad oedd y cyhoedd yn gwybod amdani cyn hynny, mae'r gerdd yn gwneud cyflwyniad byr gan yr awdur mewn ychydig eiriau.

Yn ogystal â sôn amdani hi ei hun, mae'r adnodau hefyd yn sôn am gyflwr merched yng nghymdeithas Brasil .

Mae'n werth cofio bod y gerdd yn deyrnged ac yn cyfeirio at Carlos Drummond de Andrade oherwydd ei bod yn defnyddio strwythur tebyg i'w gysegredig Poema das Sete Faces. Yr oedd Drummond, yn ogystal â bod yn eilun llenyddol i Adélia Prado, hefyd yn ffrind i'r bardd newyddian a rhoddodd hwb mawr i'r egin lenor ar ddechrau ei gyrfa.

Pan gefais fy ngeni yn angel main,

fel y rhai sy’n canu’r trwmped: Bydd

yn cario’r faner.

Dyletswydd drom iawn i fenyw,

mae’r rhywogaeth hon yn dal i gywilyddio .

Rwy'n derbyn y subterfuges y maent yn ffitio i mi,

dim angen dweud celwydd.

Ddim mor hyllsy'n methu priodi,

Rwy'n meddwl bod Rio de Janeiro yn brydferth a

weithiau ydw, weithiau na, rwy'n credu mewn genedigaeth ddi-boen.

Ond yr hyn rwy'n ei deimlo dwi ysgrifennu. Yr wyf yn cyflawni tynged.

Yr wyf yn sefydlu llinachau, canfu deyrnasoedd

— nid chwerwder yw poen.

Nid oes gan fy nhristwch achau,

fy ewyllys i lawenydd ,

Gweld hefyd: Braulio Bessa a'i 7 cerdd orau

mae ei gwraidd yn mynd at fy mil o deidiau.

Fe fydd yn gloff mewn bywyd, mae'n felltith i ddynion.

Mae gwraig yn unplygadwy. Ydw i.

Wnest ti fwynhau darllen Esgus barddonol ? Mewn cerddi swynol gan Adélia Prado fe welwch ragor o enghreifftiau o'r delyneg arbennig iawn hon.

8. Arogldarth oedd cerddoriaeth (1987), gan Paulo Leminski

Bardd a ailddarganfyddwyd yn ddiweddar gan y cyhoedd oedd Leminski a ysgogodd swyn uniongyrchol y gynulleidfa. Mae ei delyneg wedi'i hadeiladu o gystrawen syml a geirfa bob dydd ac yn betio ar rannu gyda'r darllenydd i adeiladu gofod cymun.

Arogldarth oedd cerddoriaeth efallai ei fwyaf cerdd enwog. Yn gynwysedig yn y llyfr Tynnu sylw byddwn yn ennill , nid yw'r gerdd ond yn cynnwys pum pennill ac ymddengys ei bod yn debyg i bilsen doethineb , yn cyflwyno gwybodaeth am fywyd mewn gofod dwys iawn.<1

Mae'r cyfansoddiad yn ymdrin â mater hunaniaeth a phwysigrwydd bod yn ni ein hunain , heb adael i ni ein hunain gael ein llethu gan y rhwystrau sy'n codi. Mae'r hunan delynegol yn gwahodd y darllenydd i blymio ynddo'i hun