பிரேசிலிய இலக்கியத்தில் மிகவும் பிரபலமான 12 கவிதைகள்

பிரேசிலிய இலக்கியத்தில் நாம் கவிதை முத்துக்களின் கடலைக் காண்கிறோம், என்னை நம்புங்கள், இந்த பட்டியலை பன்னிரண்டு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட கவிதைகளுடன் இயற்றுவது மிகவும் கடினமான பணிகளில் ஒன்றாகும். காதல், தனிமை, நட்பு, சோகம், சமகால, காதல், நவீன எழுத்தாளர்கள் பற்றிய வசனங்கள்... எத்தனையோ சாத்தியங்கள்!

1. Soneto de Fidelidade (1946), by Vinicius de Moraes

பிரேசிலிய இலக்கியத்தில் மிகவும் பிரபலமான காதல் கவிதைகளில் ஒன்று பல தலைமுறைகளாக பல காதலர்களின் அன்பானதாகும். வழக்கமான காதல் வரிகளுக்கு மாறாக சிறிய கவிஞர் வினிசியஸ் டி மோரேஸால் எழுதப்பட்டது, இங்கே பாடல் வரிகள் நித்திய அன்பை உறுதியளிக்கவில்லை அல்லது அவர் தனது நாட்களின் இறுதி வரை காதலில் இருப்பார் என்று உத்தரவாதம் அளிக்கவில்லை.

முன், கவிதைப் பொருள் அன்பு முற்றிலும் , அதன் முழுமையிலும், பாசம் நீடிக்கும் வரை அதன் முழு வலிமையுடனும் உறுதியளிக்கிறது. வசனங்கள் முழுவதும் அவர் பிரசவத்திற்கு உத்தரவாதம் அளிக்கிறார் (ஆனால் உறவின் நீண்ட ஆயுளுக்கு அவசியமில்லை). அவரது அன்பை நெருப்புடன் ஒப்பிடுவதன் மூலம், அந்த உணர்வு அழியக்கூடியது என்பதையும், சுடரைப் போலவே, அது காலப்போக்கில் அணைந்துவிடும் என்பதையும் உணர்ந்துகொள்கிறார்.

ஆனால் தற்காலிகமாக இருப்பது உண்மை. இணைப்பு உணர்வின் அழகைக் குறைக்காது, மாறாக: அது இடைநிலை என்பதால், கவிதைப் பொருள் ஒவ்வொரு நொடியும் தீவிரமாகவும் ரசிக்கவும் வேண்டியதன் அவசியத்தை அறிவிக்கிறது.

அனைத்திற்கும் மேலாக, என் அன்பே நான் கவனத்துடன் இருப்பேன்

முன்பும், அவ்வளவு ஆர்வத்துடனும், எப்பொழுதும், மற்றும் மிகவும்

அதுவும் பெரியவர்களின் முகத்தில் கூடபின்னடைவுகள் இருந்தபோதிலும், ஒரு நம்பிக்கைக்குரிய எதிர்காலத்தை உறுதியளிக்கிறது>

எங்களை மேலும் அழைத்துச் செல்லுங்கள்

லெமின்ஸ்கியின் சிறந்த கவிதைகளை கண்டு மகிழுங்கள்.

9. மரணமும் வாழ்க்கையும் செவெரினா (1954-1955), ஜோவோ கப்ரால் டி மெலோ நெட்டோ எழுதியது

பிரேசிலிய இலக்கியத்தின் ஒரு சிறந்த கிளாசிக், டெத் அண்ட் லைஃப் செவெரினா என்பது ரெசிஃப் ஜோவோவின் எழுத்தாளரின் மிகவும் பிரபலமான படைப்பு. கப்ரால் டி மெலோ நெட்டோ. பல வசனங்களுக்கு மேல், கவிஞர் செவெரினோ புலம்பெயர்ந்தவரின் கதையைச் சொல்கிறார், பலரைப் போலவே ஒரு சிறந்த இடத்தைத் தேடி பட்டினியிலிருந்து தப்பி ஓடிய பிரேசிலியன்.

செவெரினோ என்பது வடகிழக்கு குடியேறியவர்களின் தொடரைப் பற்றி பேசுவதற்கான ஒரு குறியீடாகும். தலைநகரில், கடற்கரையில் வேலை வாய்ப்பைத் தேட, அவர்களின் சொந்த இடமான செர்டாவோவை விட்டு வெளியேற வேண்டியிருந்தது.

சோகக் கவிதை அதன் வலுவான சமூக தடம் மற்றும் ஒன்று. பிரேசிலிய பிராந்தியவாதத்தின் தலைசிறந்த படைப்புகள்

பல்வேறு செவெரினோக்கள்,

யாத்திரையின் புனிதர்கள் என்பதால்,

என்னை

செவெரினோ டி மரியா

அழைக்க முடிவு செய்தனர். மரியா என்ற தாய்மார்களுடன் பல செவெரினோக்கள்

இருப்பதால்,

நான் மறைந்த ஜகாரியாஸின் மரியா

ஆகவே முடிவடைந்தேன்.

திருச்சபையில் பலர் உள்ளனர்,

ஒரு கர்னல் காரணமாக

தன்னை அழைத்தார்ஜகாரியாஸ்

மற்றும் இந்த செஸ்மரியாவின் பழைய

ஆண்டவர் யார் 2>10. ஓ டெம்போ (1980), மரியோ குயின்டானாவால்

மரியோ குயின்டானா பிரேசிலிய இலக்கியத்தில் மிகவும் பிரபலமான கவிஞர்களில் ஒருவராவார், மேலும் அவரது மகத்தான வெற்றி அவரது வசனங்களின் எளிமை காரணமாக இருக்கலாம் மற்றும் வாசகருடன் அடையாளம் காணும் திறன் .

பிரபலமான கவிதை ஓ டெம்போ அதன் அசல் தலைப்பாக இருந்தது அறுநூற்று அறுபத்தாறு , காலத்தின் இடைவிடாத போக்கை விளக்கும் வசனங்களுக்குள் உள்ள எண்களின் குறிப்பு மற்றும் தீமைகளின் எண்ணிக்கைக்கான விவிலியக் குறிப்பு.

வாழ்க்கையின் முடிவில், திரும்பிப் பார்க்கும் பாடல் வரிகளை நாம் இங்கே காண்கிறோம். மேலும் அவர் வாழ்ந்த அனுபவங்களிலிருந்து ஞானத்தைப் பிரித்தெடுக்க முயல்கிறார். அவர் காலத்துக்குப் பின்னோக்கிச் சென்று தனது கதையை ரீமேக் செய்ய முடியாததால், கவிதைப் பொருள் தேவையற்றதைப் பற்றி கவலைப்படாமல் வாழ்க்கையை ரசிக்க வேண்டும் என்பதை வசனங்கள் மூலம் தெரிவிக்க முயல்கிறது.

வாழ்க்கை அது சில வீட்டுப்பாடம். வீட்டில் செய்யக் கொண்டு வந்தோம்.

பார்க்கும் போது மணி 6 ஆகிவிட்டது: நேரமிருக்கிறது...

சுற்றிப் பார்த்தால் வெள்ளிக்கிழமை...

இதைப் பார்க்கும்போது, ​​60 ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன!

இப்போது, ​​தோல்வியடைவதற்கு மிகவும் தாமதமாகிவிட்டது…

அவர்கள் எனக்கு ஒரு நாள் - இன்னொரு வாய்ப்பு கொடுத்தால்,

நான் அவன் கடிகாரத்தைப் பார்க்கமாட்டான்

அவன் எப்பொழுதும் முன்னே செல்வான்…

மேலும் அவன் வழியில் தங்கப் பட்டையை வீசுவான்மற்றும் மணிநேரம் பயனற்றது.

மரியோ குயின்டானாவின் ஓ டெம்போ என்ற கவிதையை இன்னும் ஆழமாக அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

மரியோ குயின்டானாவின் விலைமதிப்பற்ற கவிதைகளைக் கண்டறியவும்.

11. Amavisse (1989), by Hilda Hilst

Hilda Hilst மிகச்சிறந்த பிரேசிலிய கவிஞர்களில் ஒருவராவார் மற்றும் சமீபத்தில் அதிக விளம்பரம் செய்யத் தொடங்கினார். அவரது இசையமைப்புகள் பொதுவாக காதல் மற்றும் பயம், உடைமை மற்றும் பொறாமை போன்ற அம்சங்களைக் கொண்ட காதல் உணர்வைச் சுற்றி வருகின்றன.

அமாவிசே அவரது முக்கிய கருப்பொருளைக் குறிப்பிடுவது மட்டுமல்லாமல் அவரது பாடல் வரிகளுக்கு ஒரு நல்ல சான்றாகும். அத்துடன் அது பாடல் வரிகளின் தொனியை வெளிப்படுத்துவதால்.

தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தலைப்பு லத்தீன் வார்த்தையாகும், இதன் பொருள் "நேசிப்பது". வசனங்கள் ஒரு முழுமையான அன்பை வெளிப்படுத்துகின்றன, இது முழுக்க முழுக்க கவிதை விஷயத்தை ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது.

நான் உன்னை இழந்தது போல், எனக்கு நீ வேண்டும்.

எனக்கு உன்னைப் பார்க்கவில்லை (தங்க பீன்ஸ்

மஞ்சள் நிறத்தின் கீழ்) அதனால் நான் உன்னை திடீரெனப் பிடிக்கிறேன்

அசையாது, நான் உன்னை முழுவதுமாக சுவாசிக்கிறேன்

ஆழமான நீரில் காற்றின் வானவில் .

மற்ற அனைத்தும் என்னை அனுமதிப்பது போல்,

இரும்பு வாயில்களில் என்னை நானே புகைப்படம் எடுத்துக்கொள்கிறேன்

ஓச்சர், உயரம், மற்றும் நானே நீர்த்த மற்றும் குறைந்த

கலையில் ஒவ்வொரு பிரியாவிடையும் 1>

நெட்வொர்க்குகள் மற்றும் ஏக்கங்களால் வெள்ளம்.

கட்டுரையைப் படிப்பது எப்படிஹில்டா ஹில்ஸ்ட்?

12. Intimate Verses (1912), by Augusto dos Anjos

அகஸ்டோ டோஸ் அன்ஜோஸின் மிகவும் பிரபலமான கவிதை அந்தரங்க வசனங்கள். எழுத்தாளருக்கு 28 வயதாக இருந்தபோது இந்த படைப்பு உருவாக்கப்பட்டது மற்றும் ஆசிரியரால் வெளியிடப்பட்ட ஒரே புத்தகத்தில் வெளியிடப்பட்டது (Eu என்று அழைக்கப்படுகிறது). கனமான, சானட் ஒரு இறுதிச் சடங்கு தொனியைக் கொண்டுள்ளது, அவநம்பிக்கை மற்றும் விரக்தியின் காற்று .

வசனங்கள் மூலம் சுற்றியுள்ளவர்களுடனான உறவு எப்படி இருக்கிறது மற்றும் நன்றியற்றவர்களிடம் பொருள் எப்படி ஏமாற்றமடைகிறது என்பதை நாம் உணர முடியும். அவரைச் சுற்றியுள்ளவர்களின் நடத்தை.

கவிதையில் எந்த வழியும் இல்லை, நம்பிக்கையின் சாத்தியமும் இல்லை - வெர்சோஸ் அந்தரங்கத்தில் அகஸ்டோ டோஸ் அன்ஜோஸ் இயற்றிய வசனங்கள் முற்றிலும் கருப்பு.

நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள் ! அவனது கடைசி சிமேராவை அடக்கம் செய்வதில் யாரும் கலந்து கொள்ளவில்லை. அது உனக்காகக் காத்திருக்கிறது!

இந்தத் துன்பகரமான நிலத்தில்,

மிருகங்களுக்கிடையில் வசிக்கும் மனிதன் தவிர்க்க முடியாததாக உணர்கிறான்

மிருகமாகவும் இருக்க வேண்டும்.

முத்தம், என் நண்பா, சளியின் ஈவ்,

அடிக்கும் கை கல்லுக்கு சமம்.

யாராவது உன் பரிதாபத்தை உண்டாக்கினால் சாகா. ,

உன்னை அரவணைக்கும் அந்த கேவலமான கையை கல்லெடு,

உன்னை முத்தமிடும் அந்த வாயில் எச்சில் துப்பவும்!

போமா வெர்சோஸ் என்ற கட்டுரையைப் படிப்பதன் மூலம் கவிதையைப் பற்றி மேலும் அறிய வாய்ப்பைப் பெறுங்கள். Íntimos by Augusto of the Angels.

என் எண்ணம் அவனால் மேலும் மயங்குகிறது.

ஒவ்வொரு வீண் தருணத்திலும் நான் அதை வாழ விரும்புகிறேன்

புகழ்ச்சியாக என் பாடலை பரப்புவேன்

என் சிரிப்பை சிரிக்கவும், என் கண்ணீரை வடிக்கவும்

உன் துக்கத்திற்கோ, உன் மனநிறைவுக்கோ.

அப்படியே, பிறகு என்னைத் தேடும்போது

இறப்பை யாருக்குத் தெரியும்,அவர்களின் வேதனை வாழ்பவர்

தனிமை யாருக்குத் தெரியும், நேசிப்பவர்களின் முடிவு

அன்பைப் பற்றி நானே சொல்ல முடியும் (எனக்கு இருந்தது):

அது அழியாதது, ஏனெனில் தீப்பிழம்பு

ஆனால் அது நீடிக்கும் வரை எல்லையற்றதாக இருக்கலாம்.

Soneto de Fidelidade பற்றி மேலும் அறிக.

உணர்வுமிக்கவர் பற்றி கொஞ்சம் தெரிந்துகொள்ள விரும்பினால் இந்த சிறந்த எழுத்தாளரின் வசனங்கள், வினிசியஸ் டி மோரேஸின் சிறந்த கவிதைகளையும் கண்டறிய முயற்சிக்கவும்.

2. Poema No Meio do Caminho (1928), by Carlos Drummond de Andrade

1928 இல் வெளியிடப்பட்ட Carlos Drummond de Andrade இன் சர்ச்சைக்குரிய கவிதை ஆரம்பத்தில் சரியாகப் புரிந்து கொள்ளப்படவில்லை மற்றும் அதிகப்படியான மறுபரிசீலனைகள் காரணமாக நிராகரிக்கப்பட்டது. பத்து வசனங்களில், ஏழு வசனங்களில் "ஒரு கல் இருந்தது" என்ற புகழ்பெற்ற வெளிப்பாடு உள்ளது).

உண்மை என்னவென்றால், கவிதை விரைவில் கூட்டுக் கற்பனையில் நுழைந்தது, ஏனெனில் இது அனைவருக்கும் பொதுவான ஒரு சூழ்நிலையைக் கையாளுகிறது. நாங்கள்: அவர்களின் பாதையின் நடுவில் ஒரு கல்லை சந்திக்காதவர்கள் யார்?

வசனங்கள் நமது பயணத்தில் ஏற்படும் தடைகள் மற்றும் இந்த சிறிய (அல்லது பெரிய)வற்றை நாம் எவ்வாறு எதிர்கொள்கிறோம் ) நம்மை அசைக்கும் நிகழ்வுகள்எங்கள் ஆரம்பத்தில் சிறந்த பயணத்திட்டம்.

சாலையின் நடுவில் ஒரு கல் இருந்தது

சாலையின் நடுவில் ஒரு கல் இருந்தது

ஒரு கல் இருந்தது>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> பாதையின் நடுவில்

ஒரு கல் இருந்ததை ஒருபோதும் மறக்க முடியாது

சாலையின் நடுவில் ஒரு கல் இருந்தது

சாலையின் நடுவில் இருந்தது ஒரு கல்.

நடு வழியில் கவிதை பற்றி மேலும் தெரிந்துகொள்ளுங்கள்.

நீங்கள் ஏற்கனவே கவிஞரின் அட்டையின் ரசிகரா? கார்லோஸ் ட்ரம்மண்ட் டி ஆண்ட்ரேட்டின் சிறந்த கவிதைகளையும் நினைவில் கொள்க.

3. நான் பசர்கடாவிற்குப் புறப்படுகிறேன் (1930), எழுதிய மானுவல் பண்டேரா

எல்லாவற்றையும் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, பசர்கடாவிற்கு தங்கள் பைகளை மூட்டை கட்டி வைக்க விரும்புபவர் யார்? 1930 இல் வெளியான கவிதை, ஒரு நல்ல நாளில், ஒரு இறுக்கமான இடத்தை எதிர்கொண்டு, விட்டுக்கொடுத்து விட்டு தூர மற்றும் இலட்சியமான இடத்தை நோக்கி புறப்பட விரும்பிய நம் ஒவ்வொருவரையும் நேரடியாகப் பேசுகிறது.

ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, பசர்கடா எங்கே என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? இந்த நகரம் கற்பனையானது அல்ல, அது உண்மையில் இருந்தது மற்றும் முதல் பாரசீகப் பேரரசின் தலைநகராக இருந்தது. நிகழ்கால எதார்த்தம் அதைத் திணறடிக்கும் போது தப்பித்துக்கொள்ளும் எண்ணம் அங்குதான் இருக்கிறது

பண்டீராவின் கவிதையானது தப்புதல் க்கான விருப்பத்தால் குறிக்கப்படுகிறது, பாடமான கவிதை ஏங்குகிறது. சுதந்திரத்தை அடைய மற்றும் எல்லாம் முழுமையாக வேலை செய்யும் இடத்தில் ஓய்வெடுக்கநல்லிணக்கம்.

நான் பசர்கடாவிற்குப் புறப்படுகிறேன்

அங்கே நான் ராஜாவின் நண்பன்

அங்கே எனக்கு வேண்டிய பெண்

இல் படுக்கையை நான் தேர்வு செய்வேன்

நான் பசர்கடவுக்குப் புறப்படுகிறேன்

நான் பாசர்கடவுக்குப் புறப்படுகிறேன்

நான் இங்கு மகிழ்ச்சியாக இல்லை

அங்கே, இருத்தல் இது ஒரு சாகசமாகும்

அத்தகைய பொருத்தமற்ற முறையில்

அந்த ஜோனா தி மேட் ஆஃப் ஸ்பெயின்

ராணி மற்றும் பொய்யாக மனச்சோர்வடைந்த

ஒரு இணையானார்

மருமகள் எனக்கு ஒருபோதும் இல்லாதது

மற்றும் நான் ஜிம்னாஸ்டிக்ஸ் செய்வேன் என்பதால்

நான் சைக்கிள் ஓட்டுவேன்

நான் காட்டு கழுதை சவாரி செய்வேன்

நான் கொழுத்த மரத்தில் ஏறுவேன்

கடலில் நீராடுவேன் !

சோர்வாக இருக்கும் போது

நான் படுத்துக் கொள்கிறேன் ஆற்றங்கரை

தண்ணீர் அம்மாவை வரவழைக்கிறேன்.

கதைகளைச் சொல்ல

நான் சிறுவனாக இருந்தபோது

ரோசா என்னிடம் சொல்ல வந்தாள்

நான் பசர்கடாவிற்குப் புறப்படுகிறேன்

பசர்கடாவில் எல்லாம் இருக்கிறது

இது மற்றொரு நாகரீகம்

இது ஒரு பாதுகாப்பான செயல்முறையைக் கொண்டுள்ளது

கருத்தரிப்பைத் தடுக்க

இது ஒரு தானியங்கி தொலைபேசியைக் கொண்டுள்ளது

அதில் ஆல்கலாய்டுகள் உள்ளன

அழகான விபச்சாரிகளைக் கொண்டுள்ளது

எங்களுக்கு இன்றுவரை

எப்போது எனக்கு வருத்தமாக இருக்கிறது

ஆனால் வெளியேற வழி இல்லை என்று வருத்தமாக இருக்கிறது

இரவில் நான் இறங்கும் போது

நான் என்னை நானே கொல்ல வேண்டும்

- நான் அங்கே ராஜாவின் நண்பன் -

எனக்கு வேண்டிய பெண்ணை நான் பெற்றுக்கொள்வேன்

படுக்கையில் நான் தேர்வு செய்கிறேன்

நான் பசர்கடாவிற்கு புறப்படுகிறேன்.

Manuel Bandeira எழுதிய I'm Going to Pasárgada என்ற கட்டுரையையும் பார்க்கவும்.

4. டர்ட்டி கவிதை (1976), ஃபெரீராகுல்லர்

அழுக்குக் கவிதை கவிஞர் ஃபெரீரா குல்லரின் தலைசிறந்த படைப்பாகக் கருதப்படுகிறது, மேலும் 1976 ஆம் ஆண்டு, படைப்பாளி நாடுகடத்தப்பட்டபோது, ​​பியூனஸ் அயர்ஸில் உருவானது.

விரிவானது. படைப்பு (இரண்டாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட வசனங்கள் உள்ளன) எல்லாவற்றையும் விவரிக்கிறது: கவிஞரின் தோற்றம், அவரது அரசியல் நம்பிக்கைகள், அவரது தனிப்பட்ட மற்றும் தொழில்முறை பாதை மற்றும் நாடு சுதந்திரம் பெறுவதைக் காணும் அவரது கனவு.

குறிப்பிடத்தக்கது. சுயசரிதை , Poemadirty என்பது இராணுவ சர்வாதிகாரத்தால் குறிக்கப்பட்ட எழுபதுகளில் பிரேசிலின் அரசியல் மற்றும் சமூக உருவப்படம் ஆகும்.

ஒரு பெயர் என்ன சாவோ லூயிஸில் சாவோ லூயிஸில் அந்தி சாயும் நேரத்தில்

மரன்ஹாவோவை இரவு உணவு மேசையில் காய்ச்சல் வெளிச்சத்தில் சகோதரர்கள்

மற்றும் பெற்றோருக்கு இடையே ஒரு புதிர் உள்ளதா?

ஆனால் ஒரு பெயர் என்ன? மேட்டர்

அழுத்தமான ஓடுகளின் மேற்கூரையின் கீழ்

நாற்காலிகள் மற்றும் ஒரு அலமாரிக்கும் அலமாரிக்கும் இடையே ஒரு மேசைக்கு இடையே உள்ள ஒளிக்கற்றைகள்

முட்கரண்டிகள் மற்றும் கத்திகள் மற்றும் பாத்திரங்களின் தட்டுகள் ஏற்கனவே உடைந்துவிட்டது

சாதாரண மண்பாண்ட தட்டு நீண்ட காலம் நீடிக்காது

மற்றும் கத்திகள் தொலைந்துபோய் முட்கரண்டிகள்

உயிர் முழுவதும் தொலைந்துவிடும் அவர்கள் எலிகள்

மற்றும் கரப்பான்பூச்சிகளுடன் வாழ்வார்கள் அல்லது அவை முற்றத்தில் துருப்பிடித்து எலுமிச்சம்பழ மரங்களுக்கு இடையில் மறந்துவிடும்

இந்த உன்னதமான பிரேசிலிய இலக்கியத்தைப் பற்றி மேலும் அறிய ஆர்வமாக உள்ளீர்களா? பின்னர் டர்ட்டி என்ற கவிதையை இன்னும் விரிவாக அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

5. Saber Viver (1965), எழுதியவர்கோரா கோரலினா

எளிமையானது மற்றும் அடக்கமற்றது, இவை கோயாஸின் கோரா கோரலினாவின் பாடல் வரிகளின் முக்கிய பண்புகள். கவிஞர் தனது 76 வயதில் தனது வசனங்களை வெளியிடத் தொடங்கினார், அதனால்தான் அவரது படைப்பில் வாழ்ந்தவற்றிலிருந்து ஞானத்தின் தொனியைக் காண்கிறோம், வாழ்க்கையை கடந்து அறிவைச் சேகரித்த ஒருவரிடமிருந்து. வழி.

Saber vive என்பது எழுத்தாளரின் கவிதைகளுக்கு ஒரு பொதுவான எடுத்துக்காட்டு மற்றும் வாசகருக்கு அவசியமானதாகத் தோன்றும் சில வசனங்களில் சுருக்கப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு சிக்கலற்ற சொற்களஞ்சியம் மற்றும் முறைசாரா தொடரியல் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட வாழ்க்கையைப் பற்றிய பிரதிபலிப்பாகும் . பாடலாசிரியர் தானே வாசகனின் அருகில் அமர்ந்து, வழியில் அறிவால் பெற்றதை அவருடன் பகிர்ந்து கொள்வது போல் உள்ளது.

சமூக வாழ்வு, பகிர்வு க்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதை வசனங்களில் காண்கிறோம். , சரணடைதல் மற்றும் மற்றவருடன் தொடர்புகொள்வதற்கான உணர்வு - இந்த சந்திப்பிலிருந்து துல்லியமாக மிகப்பெரிய பலன்களின் தருணங்கள் எழுகின்றன.

எனக்குத் தெரியாது…

வாழ்க்கை குறுகியதாக இருந்தால்

அல்லது நமக்கு நீண்ட காலம்.

ஆனால் நாம் வாழும் எதற்கும்

எந்த அர்த்தமும் இல்லை என்பதை நான் அறிவேன்,

நாம் மக்களின் இதயங்களை தொடவில்லை என்றால்.

பெரும்பாலும், இது போதுமானது:

ஒரு வரவேற்கும் மடி,

ஒரு அணைத்துக்கொள்ளும் கை,

ஒரு ஆறுதல் வார்த்தை,

ஒரு மரியாதை மௌனம்,

தொற்றும் மகிழ்ச்சி,

கண்ணீர் வழியும்,

திருப்தியான பார்வை,

ஊக்குவிக்கும் அன்பு.

அதுவும் இல்லை வேறொரு உலகத்தின் விஷயம்:

என்பது பொருள் தருவதுவாழ்க்கைக்கு.

அதுதான் அதை

குறுகியதாகவோ,

நீண்டதாகவோ இல்லை,

ஆனால் தீவிரமான,

உண்மையானதாகவும் தூய்மையானதாகவும் ஆக்குகிறது …

அது நீடிக்கும்.

கோரா கோரலினாவையும் பார்க்கவும்: ஆசிரியரைப் புரிந்துகொள்ள அத்தியாவசியமான கவிதைகள்.

6. உருவப்படம் (1939), Cecília Meireles

சிசிலியாவின் கவிதை இப்படி இருக்கிறது: அந்தரங்கம் - கிட்டத்தட்ட இருவருக்கு இடையேயான உரையாடல் போன்றது -, சுயசரிதை , சுய-பிரதிபலிப்பு, இருந்து கட்டப்பட்டது வாசகருடன் ஒரு நெருக்கமான உறவு. அவரது பாடல் வரிகள் காலமாற்றம் மற்றும் வாழ்க்கையின் அர்த்தத்தைப் பற்றிய ஆழமான பிரதிபலிப்பு ஆகியவற்றைச் சுற்றி வருகின்றன.

உருவப்படத்தில் வாசகருக்கு ஒரு பார்வையை வழங்கும் ஒரு கவிதையைக் காண்கிறோம். பாடல் வரியான சுய சுய-மைய , ஒரு புகைப்படம் மூலம் நேரம் மற்றும் இடத்தில் உறைந்திருக்கும். பிம்பத்தில் இருந்துதான் பிரதிபலிப்பு பின்னப்பட்டது, மேலும், புகைப்படத்தில் சித்தரிக்கப்பட்ட இந்த உயிரினத்தால் வளர்க்கப்பட்ட, மனச்சோர்வு, ஏக்கம் மற்றும் வருத்தம் போன்ற உணர்வுகள் விழித்தெழுகின்றன.

வசனங்களில் எதிரெதிர் ஜோடிகளைக் காண்கிறோம்: கடந்த காலமும் நிகழ்காலமும் தற்போது, ​​கடந்த கால உணர்வு மற்றும் தற்போதைய உதவியற்ற உணர்வு, ஒருவரிடம் இருந்த தோற்றம் மற்றும் ஒருவரிடம் இருப்பது. இந்த திடீர் மாற்றங்கள் எவ்வாறு நிகழ்ந்தன, அவற்றை எவ்வாறு சமாளிப்பது என்பதை கவிதைப் பொருள் எழுத்து முழுவதும் புரிந்துகொள்ள முயற்சிக்கிறது.

இன்று இந்த முகம் என்னிடம் இல்லை,

அவ்வளவு அமைதியானது, மிகவும் சோகம், அதனால் மெல்லிய,

இந்தக் கண்கள் அவ்வளவு காலியாக இல்லை,

உதட்டும் இல்லைகசப்பானது.

பலம் இல்லாத இந்தக் கைகள் என்னிடம் இல்லை,

எனவே அமைதியாகவும் குளிராகவும் இறந்துவிட்டதாகவும் இருந்தது;

இந்த இதயம் என்னிடம் இல்லை

நீங்கள் காட்டக்கூட இல்லை என்று .

இந்த மாற்றத்தை நான் கவனிக்கவில்லை,

மிகவும் எளிமையானது, மிகவும் உறுதியானது, மிகவும் எளிதானது:

— எந்த கண்ணாடியில் என் முகம் இருந்தது தொலைந்து போனது

?

செசிலியா மெய்ரெலஸின் தவிர்க்க முடியாத கவிதைகளையும் காண்க ப்ராடோ

மினாஸ் ஜெரெய்ஸ் எழுத்தாளர் அடேலியா பிராடோவின் மிகவும் பிரபலமான கவிதை கவிதை உரிமத்துடன் உள்ளது, இது அவரது முதல் புத்தகமான பாகேம் என்ற புத்தகத்தில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.

இது முன்பு பொது மக்களுக்குத் தெரியாததால், கவிதை ஒரு சுருக்கமான ஆசிரியரிடமிருந்து அறிமுகத்தை ஒரு சில வார்த்தைகளில் செய்கிறது.

தன்னைப் பற்றி பேசுவதோடு, பிரேசிலிய சமுதாயத்தில் பெண்களின் நிலை பற்றியும் வசனங்கள் குறிப்பிடுகின்றன.

கவிதை ஒரு அஞ்சலி மற்றும் கார்லோஸ் டிரம்மண்ட் டி ஆன்ட்ரேடைக் குறிப்பிடுகிறது என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும், ஏனெனில் இது அவரது அர்ப்பணிக்கப்பட்ட போமா தாஸ் செட் முகங்களைப் போன்ற ஒரு அமைப்பைப் பயன்படுத்துகிறது. டிரம்மண்ட், அடெலியா பிராடோவின் இலக்கியச் சிலையாக இருப்பதுடன், புதிய கவிஞரின் நண்பராகவும் இருந்தார், மேலும் அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் தொடக்கத்தில் வளர்ந்து வரும் எழுத்தாளரை மிகவும் உயர்த்தினார்.

நான் ஒரு மெல்லிய தேவதையாகப் பிறந்தபோது,

எக்காளம் ஊதுபவர்களைப் போல, அறிவித்தது:

கொடியை ஏந்துவார்கள் .

எனக்கு ஏற்ற சூழ்ச்சிகளை நான் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்,

பொய் சொல்ல தேவையில்லை.

அவ்வளவு அசிங்கமாக இல்லையார் திருமணம் செய்து கொள்ள முடியாது,

ரியோ டி ஜெனிரோ அழகாக இருப்பதாக நான் நினைக்கிறேன் மற்றும்

சில நேரங்களில் ஆம், சில சமயங்களில் இல்லை, வலியற்ற பிரசவத்தை நான் நம்புகிறேன்.

ஆனால் நான் என்ன உணர்கிறேன் எழுது. நான் விதியை நிறைவேற்றுகிறேன்.

நான் வம்சாவளியை திறக்கிறேன், ராஜ்யங்களைக் கண்டேன்

— வலி கசப்பு அல்ல.

என் சோகத்திற்கு பரம்பரை இல்லை,

மகிழ்ச்சிக்கான என் விருப்பம் ,

அதன் வேர் என் ஆயிரம் தாத்தாக்களுக்கு செல்கிறது.

வாழ்க்கையில் அது நொண்டியாகிவிடும், ஆண்களுக்கு சாபம்.

பெண்கள் மடக்க முடியாதவள். நான்.

நீங்கள் கவிதை சாக்கு படித்து மகிழ்ந்தீர்களா? Adélia Prado இன் அழகான கவிதைகளில், இந்த சிறப்புமிக்க பாடல் வரிகளுக்கு இன்னும் பல எடுத்துக்காட்டுகளைக் காணலாம்.

8. தூபங்கள் இசை (1987), பாலோ லெமின்ஸ்கி

லெமின்ஸ்கி சமீபத்தில் பொது மக்களால் மீண்டும் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒரு கவிஞர் ஆவார், அவர் பார்வையாளர்களின் உடனடி மயக்கத்தைத் தூண்டினார். அவரது பாடல் வரிகள் ஒரு எளிய தொடரியல் மற்றும் அன்றாட சொற்களஞ்சியத்திலிருந்து கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளன, மேலும் வாசகருடன் பகிர்ந்துகொள்வது ஒற்றுமைக்கான இடத்தை உருவாக்குவதற்கு பந்தயம் கட்டுகிறது கொண்டாடப்பட்ட கவிதை. சிதறல் வெல்வோம் என்ற புத்தகத்தில் சேர்க்கப்பட்டுள்ள இக்கவிதையானது ஐந்து வசனங்களை மட்டுமே கொண்டுள்ளது மற்றும் ஞான மாத்திரை போன்று, மிகவும் செறிவான இடத்தில் வாழ்க்கை பற்றிய அறிவை முன்வைக்கிறது.

அடையாளம் பிரச்சினை மற்றும் நாமாக இருத்தல் முக்கியத்துவத்தைக் கையாள்கிறது, எழும் தடைகளால் நம்மை நாமே மூழ்கடிக்க விடாமல். பாடல் வரிகள் வாசகனை தனக்குள்ளேயே மூழ்கடிக்க அழைக்கிறது