Cora Coralina: Yazarı anlamak için 10 temel şiir

Ana Lins dos Guimarães Peixoto (20 Ağustos 1889 - 10 Nisan 1985), 76 yaşındayken eserlerini yayınlamaya başlayan Brezilyalı kadın şair Cora Coralina'nın vaftiz adıdır.

Edebi açıdan, ilkokul üçüncü sınıfa bile gitmemiş bir kadının böylesine değerli dizeler yaratmış olması şaşırtıcıdır.

Cora Coralina geçimini sağlamak için bir yandan şekerlemeci olarak çalışırken bir yandan da yazarlık HOBİ Şair, Modern Sanat Haftası'na katılmaya bile davet edilmiş, ancak eşinin koyduğu sınırlamalar nedeniyle akranlarına katılamamıştır.

Şiirselliği gündelik yaşamın, sakatatın yazımına dayanır ve yaşamın içinden geçmiş ve yolun her ayrıntısını gözlemlemiş birinin inceliği ve bilgeliğiyle karakterize edilir. Kısacası: Cora'nın liriği, şekerlemecinin yaşadığı hikayeyle emprenye edilmiştir.

Cora Coralina, edebi kariyerine geç başlamasına rağmen istikrarlı bir üretim sergiledi ve ülkenin en ünlü şairlerinden biri haline geldi. Şiirleri ona dünya çapında hayranlar kazandırdı ve Goiânia'nın ince ve aynı zamanda güçlü sözleri giderek daha fazla duyuruldu.

1. Aninha ve Taşları

Yok edilmene izin verme.

Yeni taşların toplanması

ve yeni şiirler inşa etmek.

Hayatınızı yeniden yaratın, her zaman, her zaman.

Taşları kaldırın, gül fidanları dikin ve tatlılar yapın. Yeniden başlayın.

Hayatını çekilmez hale getir

Bir şiir.

Ve gençlerin kalbinde yaşayacaksın

Ve gelecek nesillerin hafızasında.

Bu kaynak tüm susamış insanların kullanımı içindir.

Payını al.

Bu sayfalara gelin

ve kullanımını engellememek

susamış olanlara.

Cora'nın en bilinen şiirlerinden biri Aninha ve Taşları İçinde bir I-lyric görüyoruz. okuyucuya tavsiye vermek izleyicilerle birlikte bir ÖZEL ALAN ve paylaşmak.

Resmi olmayan ve günlük konuşma dili, yazının sözel tonunda algılanabilir. Emir kipindeki fiiller, söylenenlerin öneminin ve devam etme ihtiyacının altını çizerek neredeyse bir emir öneriyor (al-git-gel-yap).

Bu şiir, doğrudan doğruya esneklik ve plan işe yaramadığında, daha fazla güç kalmamış gibi görünse bile yeniden deneme aciliyeti.

2. Aninha'nın vardığı sonuçlar

Orada duruyorlardı, karı koca.

Arabayı bekliyorlardı. İşte o zaman taşradan biri geldi.

utangaç, alçakgönüllü, acı çeken.

Çok uzaklardaki yangının çiftliğini nasıl yaktığını anlattı,

ve içindeki her şeyi.

Dükkânda ayağa kalkmak için yardım istiyordum.

yeni çiftlik ve zavallı küçüklerini satın almak.

Adam dinledi. Cüzdanını açtı ve bir banknot çıkardı,

tek kelime etmeden teslim etti.

Kadın dinledi. Sordu, soruşturdu, tahminde bulundu, tavsiyelerde bulundu,

duygulandı ve Meryem Ana'nın ona yardım edeceğini söyledi.

Ve çantayı açmadı.

Hangisi daha çok yardımcı oldu?

Yukarıdaki pasaj, şu kitabın açılış bölümüdür Aninha'nın vardığı sonuçlar ve şehirlerde sıkça rastlanan, mütevazı bir insanın bir çiftin arabalarına doğru giderken yollarını kesip kişisel durumunu anlattıktan sonra yardım istediği küçük bir günlük hikayeyi anlatıyor.

ile konuşma dili ve sözelliğin damgasını vurduğu şiirsel özne, bize sahneyi ve her bir karakterin davranış biçimini sunar.

Koca maddi yardım teklif etmiş, ancak yardım isteyen kişiyle bir araya gelmemiş, bir kelime bile konuşmamıştır. Kadın ise hiçbir şey teklif etmemiş, ancak nasıl dinleneceğini bilmiş ve savunmasız bir durumda olan kişiyle empati kurmuştur. Pasaj, okuyucunun iki anonim karakterin davranışları üzerine düşünmesini sağlayan cevapsız bir soruyla sona ermektedir.

3. Hayat Kadını

Hayat Kadını,

Kız kardeşim.

Tüm zamanların.

Tüm halkların.

Tüm enlemlerden.

Çağların ezeli derinliklerinden geliyor

ve ağır yükü taşır

en aşağılık eşanlamlılardan,

soyadları ve apodos:

Bölgeden bir kadın,

Sokaktaki kadın,

Kayıp Kadın,

Hiçbir şey için kadın.

Hayat kadını,

Kız kardeşim.

Hayat Kadını - Şiirin başlığı - fahişeleri adlandırmak için yaygın olarak kullanılan gayri resmi bir ifadedir. Bu kadınlara önyargı ve kopuklukla lekelenmiş bir bakış atmak yerine, söz yazarının yaptığı şey şudur cemaati vurgulamak onunla birlikte kurarsınız.

"Mulher da Vida, minha irmã" (Hayat Kadını, kız kardeşim) dediğinde Cora, ikisi arasındaki empatiyi ve birlik duygusunu vurgular: farklı yollar seçmiş olmalarına rağmen kız kardeştirler, ortaktırlar ve birbirlerine iyi dileklerde bulunurlar.

Dünyanın en eski mesleği olarak bilinen (ve dizelerde "Çağların ezeli derinliklerinden gelir" denilerek bu soyun tasviri yapılan) fahişeler, şiirde bulundukları yerle de tanımlanıyor: bölgede, sokakta.

Farklı mekanlarda bulunmalarına ve farklı davranışlara sahip olmalarına rağmen, iki karakter ortak noktaları olan kadın olmaları üzerinden tanımlanmaktadır.

4. Aninha'nın hediyeleri (Çocuklara)

Ben o kadınım.

kime zaman

çok şey öğretti.

Hayatı nasıl seveceğimizi öğretti.

Mücadeleyi bırakmayın.

Yenilgide yeniden başla.

Olumsuz sözcük ve düşüncelerden vazgeçin.

İnsani değerlere inanç.

İyimser olun.

Ben içkin bir güce inanıyorum.

İnsanlık ailesini birbirine bağlayan

bir ışık akımı içinde

evrensel kardeşliğin.

İnsan dayanışmasına inanıyorum.

Hataların üstesinden gelmeye inanırım

ve şimdiki zamanın ıstırabı.

Ben gençlere inanıyorum.

Güveninizi yüceltiyorum,

cömertlik ve idealizm.

Bilimin mucizelerine inanıyorum.

ve bir profilaksinin keşfi

hatalarin ve şi̇ddeti̇n geleceği̇

şimdiki zamanın.

Savaşmanın daha iyi olduğunu öğrendim.

kolay para toplamaktan daha önemli.

Şüphe etmektense inanmak daha iyidir.

Yukarıdaki şiir, şu şiir üzerine inşa edilmiştir bir kimliğin onaylanması : dizeler boyunca lirik benliğinin neye dönüştüğünü vurguladığını görüyoruz.

Şiir aynı anda üç zamanı düşünür: deneyimlerini edindiği geçmişi, olduğu şeyi gururla ilan ettiği şimdiyi ve olmak istediği şeyi, yani geleceği.

Çok basit bir yapı ve okuyucuya mümkün olduğunca yakın olma arzusuyla, bir dürüst ve utanmaz lirik benlik Her zaman güneşli ve iyimser bir duruşa sahip olan ayetler bizi daha iyi yaratıklar olmaya teşvik eder.

Yazar şu hususların altını çiziyor Aninha'nın hediyeleri (Çocuklara) - ve genel olarak şiirselliği boyunca - dirençli olma, sebat etme, tekrar deneme ihtiyacı.

5. Goiás'ın Ara Sokakları

Topraklarımın ara sokakları.

Hüzünlü, yoksun, kirli manzaranı seviyorum.

Senin kasvetli havan, senin eski püskü rutubetin.

Senin siyah, yeşilimsi, kaygan balçığın.

Ve öğlen vakti el yordamıyla inen güneşin parıltısı,

ve zavallı çöplerinize altın polm ekin,

Yığının üzerine atılmış eski sandaletin üzerine altın ayakkabı giymek.

Su ipliğinizin sessiz prantine'ini seviyorum,

Belirsiz arka bahçelerden acele etmeden iniyorlar,

ve eski bir borunun boşluğunda hızla kayboluyor.

Yeniden doğan narin avenca'yı seviyorum

Çarpık duvarlarının çatlağında,

ve yumuşak gövdeli çaresiz küçük bitki

savunan, gelişen ve çiçek açan

Nemli ve sessiz gölgenin sığınağında

Yukarıdaki dizeler kitapta yer alan daha uzun bir şiirden alınmıştır Goiás'ın Ara Sokaklarındaki Şiirler ve Öyküler Devamı 1965 yılında yayınlandı.

Şiir, Cora Coralina'nın ülkesine bir övgü niteliğindedir ve bir keskin bir gözle manzara portresi Dürüst kayıt, iyi ve kötüyü düşünür: nem, çamur, ama aynı zamanda güneş ve yeniden doğan avenca tarafından temsil edilen canlılık.

Mısralar küçükten büyüğe, ayrıntıdan geniş manzaraya doğru ilerliyor, sadece su akışını izleyin ve kısa süre sonra perspektifte kaybolup yerini eski borunun görüntüsüne bırakıyor gibi görünüyor.

Cora, içgüdüsel bir yazımla, genellikle çirkin bulduğumuz ve fark edilmeyen şeylere dikkat çekiyor: çarpık duvarlar, yumuşak gövdeli neredeyse ölü bitki.

Burada Goiaslı şairin liriğinin güçlü bir karakteristiğini de görüyoruz: yaşanmaz manzaraya rağmen, direniş, azim ya da Cora'nın dediği gibi kendini savunma, serpilme ve çiçek açma arzusu var.

6. Benim Hedefim

Avuçlarının içinde

Hayatımın satırlarını okudum.

Çapraz, dolambaçlı çizgiler,

kaderine müdahale ediyorsun.

Ben seni aramadım, sen de beni aramadın -

Farklı yollardan yalnız gidiyorduk.

Kayıtsız, geçiyoruz

Hayatın yüküyle geçiyordun.

Seninle tanışmak için koştum.

Gülümse, konuşuruz.

O gün işaretlenmişti

beyaz taşla

bir balık kafası.

Ve o zamandan beri, yürüyoruz

ömür boyu birlikte...

Benim Hedefim her şeyden önce bir şiirdir. sessiz aşk Bu dizeler eşinizle tanışmadan önceki, tanıştığınız sıradaki ve tanıştıktan sonraki hayatınızın bir portresidir.

İlk dört dizede çifti zaten birlikte görüyoruz: ellerinin çizgileri, aşıkların kaderlerinin birbirine karışması, birinin hayatının diğerininkine karışması... Sonra zamanda bir adım geriye gidiliyor ve ikisinin birbirini henüz tanımadığı bir zamana taşınıyoruz.

Şans eseri hayatları kesişir ve kadın sevgilisine doğru gider. İki basit fiille anlatılan buluşma: "Gülümseriz. Konuşuruz." Her şey son derece doğal bir şekilde anlatılır ve çiftin kaderi sonsuza dek birlikte kalmaları için belirlenmiş gibidir.

7. Sorumluluk Reddi

Bu kitap yazıldı

bir kadın tarafından

Hayatın öğleden sonrasında

kendini yeniden yaratır ve şiirselleştirir

Hayat.

Bu kitap

bir kadın tarafından yazılmıştır

tırmanışını yapan

Yaşam Dağı

taşların çıkarılması

ve çiçek dikmek.

Bu kitap:

Ayetler... Hayır.

Şiir... Hayır.

Eski hikayeleri anlatmanın farklı bir yolu.

Yukarıdaki ayetler kitabı açıyor Goiás'ın Ara Sokaklarından Şiirler ve Öyküler Devamı Cora Coralina ilk şiir kitabını belli bir yaşa geldiğinde - daha doğrusu o sırada 76 yaşındaydı - yayımladı. Sorumluluk Reddi .

A yaşam deneyimi Bu sözlerin derin deneyime sahip ve bilgelik toplamak için zamandan yararlanan biri tarafından yazıldığını hemen fark ederiz.

At Sorumluluk Reddi bir metaliteratür, yani kendi hakkında konuşan, kendi içeriğine bakan ve onu yorumlayan bir metin buluruz. Şiirde lirik benlik kendi yarattıkları hakkında ne düşündüğünü söylüyor Bunlar ayet ya da şiir değil, "eski hikayeleri anlatmanın farklı bir yolu".

8. Tüm Yaşamlar

İçimde yaşıyor

eski bir cabocla

nazarın,

Zindan tepesinin dibinde çömelmiş,

Ateşin içine bakarak.

Benze quebranto.

Üzerine bir büyü koy.

Ogum. Orixá.

Macumba, terreiro.

Ogã, aziz baba...

İçimde yaşıyor

Rio Vermelho'nun çamaşırcısı.

Tatlı kokun

su ve sabun.

Bez silecek.

Giysi sandığı,

çivit taşı.

Yeşil St. Caetano tacı.

İçimde yaşıyor

Kadın aşçı.

Biber ve soğan.

Quitute benfect.

Toprak kap.

Tahta kalaslar.

Eski Mutfak

Tamamen siyah.

Çok kıvırcık saçlar.

Sivri taş.

Coconut Cumbuco.

Sarımsak tuzuna basıyorum.

İçimde yaşıyor

insanların kadını.

Çok proleterce.

Çok şakacı,

utanmadan, önyargısızca,

kalın derili,

terlikler içinde,

ve gelini.

İçimde yaşıyor

Taşralı kadın.

- Toprağın aşılanması,

biraz inatçı.

Çalışan kız.

Şafak vakti.

Okuma yazması yok.

Yerde duruyorum.

İyi çiftleşme.

İyi yetiştirilmiş.

On iki oğlu

Yirmi torunu.

İçimde yaşıyor

Hayat kadını.

Küçük kız kardeşim.

Hüzünlü kaderinde mutluymuş gibi davranıyor.

İçimdeki tüm hayatlar:

Hayatımda -

sadece belirsiz bir hayat.

Tüm Yaşamlar Cora Coralina'nın en ünlü şiirlerinden biridir. KİMLİK SORUNU Goiás'lı şairin liriğinin yol gösterici ilkelerinden biri olarak.

Aynı zamanda, nasıl günlük görüntüler Örneğin terlik, bu karakteri daha kesin bir şekilde görselleştirmemize yardımcı olan halk kadınının bir sembolüdür.

Cora kendi kimliğinden bahsederken, Brezilya'da 19. yüzyılın sonu ile 20. yüzyılın başı arasında yaşamış kadınların karmaşık kimliğine de değinmiş oluyor. Eş ve anne olmak üzere yetiştirilen kadınların çoğu okulu bırakmış (Cora gibi ilkokulun sadece üçüncü sınıfına gitmiş) ve tamamen aile hayatına odaklanmış.

At Tüm Yaşamlar Şiirleri okurken, bu yolu terk etmesi için derinden uyarılmış olmasına rağmen edebiyat dünyasından vazgeçmeyen bir kadının ustalığını görüyoruz. Sözelliğin damgasını vurduğu sade bir dille Cora Tüm Yaşamlar kapsar birçok yönü .

9. Cora Coralina, Sen Kimsin?

Ben de diğerleri gibi bir kadınım.

Ben geçen yüzyıldan geliyorum.

ve her yaştan insanı yanımda getiriyorum.

Bir dağın yamacında doğdum

dağlar ve tepeler arasında.

"Her yerden uzakta".

Aldıkları bir şehirde

altın ve taşları bıraktı.

Bunların yanında şunlar yer aldı

çocukluğum ve ergenliğim.

Özlemlerim cevaplandı

sert kayalıklar.

Ve uçsuz bucaksız dağ silsilesinin içindeydim.

uzakta bulanıklaşan

çok uzakta.

Yaşam özlemiyle açardım

imkansız kanatlarla uçuş

Rüyanın.

Ben geçen yüzyıldan geliyorum.

Ben bir nesle aitim

köprü, kurtuluş arasında

kölelerin ve özgür işçilerin.

Monarşi arasında

düşmüş ve cumhuri̇yet

yerleşiyordu.

Geçmişin tüm hıncı

Şu an.

Acımasızlık, anlaşılmazlık,

cehalet, kaşlarını çatarak.

Yukarıdaki dizeler uzun ve temel şiirin bir parçasıdır Cora Coralina, Sen Kimsin? Yaratılış sürecinde Tanrı'nın bir portresini görürüz tari̇hsel ve kültürel bağlam bu büyük şairin doğuşunu sağladı.

Kendisine özgü aile geçmişini ve okumak için karşılaştığı zorlukları öğreniyoruz. Ayrıca, bir geçiş döneminin damgasını vurduğu ülkenin siyasi durumunu da yeniden gözden geçiriyoruz.

Dizeler boyunca ilerledikçe, Ana Lins dos Guimarães Peixoto'nun yaşamının çeşitli dönemlerindeki (çocukluk, ergenlik, yetişkinlik ve yaşlılık) kişisel yolculuğunun yanı sıra, Brezilya'nın iç kesimlerinde yer alan bölgesinin alışkanlıklarını da keşfediyoruz.

10. Hayatı böyle görüyorum

Hayatın iki yüzü vardır:

Olumlu ve olumsuz

Geçmiş zordu

ama mirasını bıraktı

Nasıl yaşanacağını bilmek büyük bilgeliktir

Bu yüzden

Bir kadın olarak durumum,

Sınırlamalarınızı kabul edin

Ve beni bir güvenlik kayası yap

çökmekte olan değerler.

Kaba zamanlarda doğdum

Çelişkileri kabul ettim

kavgalar ve taşlar

hayat dersleri olarak

ve onları kullanıyorum

Yaşamayı öğrendim.

Otobiyografik olan şiir, bu olgun kadının yaşadığı mücadeleleri ve zorlukları anlatır. Sanki Cora Coralina, hayatının sonunda geriye dönüp bakıyor ve yol boyunca seçtiği yolları düşünüyor gibidir.

At Hayatı böyle görüyorum altı çizili üstesinden gelme yeteneği Şiirsel özne başlangıçlarını - "zor zamanları" - gözlemler ve şu anda bulunduğu yere ulaşmak için aldığı kararlar üzerine düşünür. Kötü durumlarda bile şiirsel özne iyi bir şeyler çıkarabilir: "geçmiş zordu ama mirasını bıraktı".

Söz yazarının bahsettiği taşlar sıkıntının sembolüdür. Hem olumlu hem de olumsuz bir anlamları vardır: bir yandan yolu tıkadıkları ve acıya neden oldukları için korkunçturlar, diğer yandan yaşam ve öğrenme için bir ders işlevi gördükleri için önemlidirler.

Ayrıca tanıyın