Португал әдебиетінің ұмытылмас 10 өлеңі

Португал тіліндегі әдебиет бізге құнды таланттардың байлығын ұсынады! Бірақ сіз осы данышпандардың қаншасын білесіз?

Біздің тіліміз бір болғандықтан, шетелде жасалған әдеби мазмұнға оңай қол жеткізе алатынымызға қарамастан, біз басқа жағында не өндірілетіні туралы аз білеміз. мұхит.

Егер сіз Лусофонияның осы таңғаларлық әлемін ашқыңыз келсе, қазір мүмкіндікті пайдаланып, португал әдебиетіндегі ұмытылмас он өлеңді қараңыз.

1. Әуесқой сүйікті нәрсеге айналады , Камойес

Әуесқой сүйікті нәрсеге айналады,

Көп елестетудің арқасында;

Жоқ, көп ұзамай тілегім бар,

Себебі менде қалаған бөлік бар.

Егер менің жаным өзгерсе,

Тәнім тағы нені қалайды. қол жеткізеді?

Тек тыныға алады,

Өйткені онымен мұндай жан байланған.

Бірақ бұл әдемі де таза жарты идея,

Қандай , өз тақырыбындағы апат сияқты,

Менің жаным осылай сәйкес келеді,

Ол идея ретінде ойда;

[Және] жанды және таза махаббат. Мен жаратылғанмын,

Қарапайым материя пішін іздейді.

Жоғарыдағы өлең - португал тіліндегі ең ұлы жазушылардың бірі саналатын Луис де Камойестің (1524/25-1580) классикасы. тіл.

Әуесқойды затқа айналдырады амада сонеттің классикалық түрінде жасалған. Мұнда рифма жоқ және ақын өлеңдерінде өте жиі кездесетін тақырыпты қарастырады: махаббатәкем, анам, әпкелерім

және мен. содан үлкен әпкем

тұрмысқа шықты. сосын сіңілім

тұрмысқа шықты. сосын әкем қайтыс болды. бүгін,

дастархан жаю уақыты келгенде, біз бесеуміз,

минус оның үйінде

әпкем, минус сіңілім

әкемнен басқа

үйінде, жесір қалған анамнан басқасы. Олардың әрқайсысы

осы үстелдің бос орны

мен жалғыз тамақтанамын. бірақ олар әрқашан осында болады.

Дастархан жаю уақыты келгенде, біз әрқашан бес боламыз.

біреуіміз тірі болғанша, біз

әрдайым бес.

Ақын Хосе Луис Пейксото (1974) - қазіргі португал поэзиясындағы ең ұлы есімдердің бірі. Отбасылық орта мен үйді бейнелейтін интимдік өлеңдер уақыттың өтуіне назар аударады.

Өмірлік циклдер ағымымен отбасы құрылымы жаңа контурларға ие болады және өлеңдер бұл ауысуды жазады: кейбіреулері алыстап кетеді. , басқалары үйленеді, әкесі өледі, ал бұл өзгерістердің барлығына өлең куә.

Алайда, поэтикалық тақырыптың қорытындысы, бәрі өзгергенімен, лирикалық меннің эмоционалдық негізі сол күйінде қалады .

Сонымен қатар қараңыз

Өлең жолдарында біз сүйіспеншілікті сүйген адамды жақын адамымен біріктіруге қабілетті революциялық сезім ретінде қабылдаймыз. Айта кететін жайт, Камоесте лирикалық «Мен» өзінің толыққандылығымен махаббатты аңсайды, яғни ол тәндердің ғана емес, сонымен бірге жандардың қосылуын да тілейді .

2. Туған күн , Альваро де Кампос (Фернандо Пессоа)

Олар менің туған күнімді тойлаған кезде

Мен бақытты едім және ешкім өлген жоқ.

Ескі үйде менің туған күніме дейін бұл ғасырлар бойы дәстүр болды

Әр адамның бақыты менің де, қай дінде болса да дұрыс болды.

Туған күнімді кім тойлағанда,

Менде ешнәрсені түсінбейтін,

Отбасының арасында ақылды болған,

Басқалардың маған деген үміті болмағандықтан денсаулығым мықты болды.

Үмітке келгенімде, енді үміт етуді білмей қалдым.

Өмірге көз жүгіртсем, өмірдің мәнін жоғалттым.

Аниверсарио — Альваро де Кампос гетеронимінің классикалық өлеңдерінің бірі (Фернандо Пессоа, 1888-1935). Жоғарыдағы өлеңдер (біз тек бастапқы үзіндіні ғана ұсынып отырмыз) уақыт өтпелі туралы және лирикалық мен туған күнді өмірде өзгерген барлық нәрсені жүзеге асыру мүмкіндігі ретінде қарастырады. Туған күн өмірді түгендейтін демалыс күні болғандай.

Уақыттың өтуіне пессимистік көзқараспенпоэтикалық субъект өткенді белгілі бір жолмен идеалданған толықтық мекені ретінде қарастырса, екінші жағынан қазіргіні жоқтық пен қасірет көзі ретінде оқиды.

Осы екі уақыт пен болған өзгерістермен бетпе-бет келген. , лирикалық мен өз болашағыңмен не істеріңді білмей, адасып, көңілі қалғандай сезінеді.

Сонымен қатар Фернандо Пессоаның 10 іргелі өлеңдерін табу мүмкіндігін пайдаланыңыз.

3. Махаббат , автор Флорбела Эспанка

Мен сүйгім келеді, ессіз сүйемін!

Сүйіспеншілік үшін ғана сүю: Мұнда... әрі қарай...

Толығырақ Мынау және анау, Басқа және барлығы...

Сүйу үшін! Махаббат! Және ешкімді жақсы көрме!

Есіңде ме? Ұмыту? Енжар!...

Ұстау немесе босату? Ал жаман? Дұрыс па?

Кім біреуді сүйе аламын десе

Өмір бойы өтірік айтқаның үшін!

Әр өмірде бір көктем бар:

Иә, мен оны гүлдей шырқауым керек,

Өйткені Құдай бізге дауыс берсе, ол ән айту керек еді!

Ал егер бір күні мен шаң, сұр және ештеңе болуым керек болса

Қандай түнім таң атқан болса да,

Мені жоғалтуды кім білсін... өзімді табу үшін...

Флорбела Эспанканың (1894-1930) сонети махаббатты асқақтату сезімді басым және сөзсіз нәрсе ретінде оқу.

Махаббатқа арналған сонет болғанымен, мұнда сезімнің батыстық идеализациясы жоқ (мысалы, бір адамды өмір бойы сүюге болады деген сенім).

Поэтикалық тақырыпөлеңдерді басқа адамға деген сүйіспеншіліктің романтикалық бейнесін деконструкциялау үшін пайдаланады және өзін-өзі сүюге бағытталған көзқарасты ынталандырады .

Өлеңнің бойынан сүйіспеншіліктің интерпретациясын біз өмір сүруді қамтамасыз ету мүмкіндігі ретінде байқаймыз. болашақ күн, көптеген мүмкіндіктер мен кездесулер бар.

4. Махаббаттан өлу , жазған Мария Тереза ​​Хорта

Махаббаттан өлу

аузыңыздың түбінде

Сеңу

тері

күлкі

тұншықтырғыш

рахаттана

денеңізбен

бәрін сіз үшін айырбастау

егер дәл болса

Мария Тереза ​​Хорта (1937) - әйгілі португал ақыны. Моррер де амор -де біз абсолютті және шектеусіз берілу уәде ететін құмарлы өлеңдерді кездестіреміз.

Бұл қимыл біршама қорқынышты болғанымен, поэтикалық тақырып көру үшін терең қуаныш көрсетеді. өзі үмітсіз түрде бақылаудан шығып кетті.

Сүйікті адамды тұғырға отырғызып, оның бақытына жалғыз жауапты ете отырып, лирикалық мен оған жету үшін қолдан келгеннің бәрін жасаудың рөлін қояды.

5. Барлық бақшаларда , София де Мелло Брейнер

Барлық бақшаларда мен гүлдеймін,

Барлығымен мен толық айды ішемін,

Соңында қашан , ақырында, мен ие боламын

Теңіз толқындары бар барлық жағажайлар.

Бір күні мен теңіз бен құм боламын,

Бар нәрсеге мен біртұтас болады,

Қанымның бәрі сіңедітамыр

Бір күні ашылатын бұл құшақ.

Содан кейін мен өз тілегіммен аламын

Орманда тұратын барлық отты

Білген мені сүйгендей.

Содан кейін мен пейзаждардың ырғағы боламын,

Сол кештің құпия молшылығы

Суреттерде уәде етілгенін көрдім.

Табиғат элементтері, әсіресе теңіз, португал поэзиясының тұрақты тақырыптары. София де Мелло Брейнер (1919-2004) әдеби шығармасында ортаны көп пайдаланатын ақынның мысалы болып табылады.

Барлық балабақшаларда, 1944 жылы іске қосылған, біз табамыз. а Табиғатпен біте қайнасуды мақсат еткен I-лирика , өлгеннен кейін қоршаған ортамен үндестік табады.

Өлең жолдарында поэтикалық тақырыптың ақынға беретін кейіпкердің астын сызу маңызды. табиғи элементтер (от, су, ауа және жер).

6. Ойын алаңы , Марио де Са-Карнейро

Менің жан дүниемде әткеншек бар

Әрқашан тербеліп тұратын ---

Тербеліс шетінен құдықтан,

Жинауы өте қиын...

- Ал көкірекше киген бала

Үнемі ойнап жүреді...

Бір күні арқан үзілсе

(Және тозған),

Баяғыда ермек болып:

Суға батқан бала өледі...

- Өзім үшін арқанды ауыстырмас едім,

Тым қиын болар еді...

Индез өлсе, тастап кет...

Бибешекпен өлген жақсы

Не деген тон... Тірі тұрғанша тербетсін...

- Арқан ауыстыру оңай болды...

ОсындайМенде бұл идея ешқашан болған емес...

Марио де Са-Карнейроның (1890-1916) өлеңі балалық шақтағы ғаламға сілтеме жасайды, тақырыптың өзі өмірдің алғашқы жылдарындағы бақытты естеліктерді іздеудегі осы қозғалысты көрсетеді. өмір.

Өлең жолдарынан біз үлкен адамда баланың бір кездегі мінез-құлқы ересек адамда қалай сақталатынын байқаймыз. Құдық шетінде әлдеқашан тозған арқанмен әткеншекте ойнап жүрген баланың күйінің қаншалықты тұрақсыз екенін де байқаймыз.

Терең бейнелі өлеңдер әрбір оқырманға шиеленіс пен шиеленісті араластыратын өз көрінісін елестетеді. ойнақылық .

7. Кітап , Гонсало М.Таварес

Таңертең мен дүкеннің алдынан өтіп бара жатқанымда

ит үрді

' Маған ашумен шабуыл жасама, өйткені темір шынжыр

оны тоқтатты.

Түстің аяғында,

жалқау орындықта төмен дауыспен өлеңдерді оқығаннан кейін

бақ

Мен де солай қайттым

ал ит өлгендіктен үрген жоқ,

шыбындар мен ауа әлдеқашан байқаған

өлі мен ұйқының айырмашылығын.

Мені аяушылық пен жанашырлыққа үйретті

бірақ денем болса не істей аламын?

Алғашқы суретім

оны және шыбындарды теуіп, айқайлауды ойладым:

Мен сені ұрдым.

Жолымды жалғастырдым,

қолтығымның астындағы поэзия кітабы .

Кейін ғана үйге кірген кезде ойладым:

темір шынжырдың әлі де болуы жақсы емес шығар

theмойын

өлгеннен кейін.

Жадым жүректі еске түсіргенін сезгенде

Мен күлімсіреп, риза болдым.

Бұл қуаныш бір сәттік,

Айналама қарадым:

Мен поэзия кітабын жоғалтып алдым.

Кітап Гонсало М.Таварестің (1970) өлеңінің атауы. ). Мұнда шағын оқиғаны баяндау үшін еркін де терең бейнелі өлеңдер қолданылады, оқырман өлеңнен толық, көркем суреттелген көрініс табады. Бізде бас кейіпкер, лирикалық мен бар, ол ашулы иттің алдынан поэзия кітабын қолтығына салып өтіп бара жатыр.

Үйге келе жатқанда, өмірге толған ит қазір өлі болып көрінеді. , денесінің үстінен шыбын-шіркей ұшып жүр. Бір жағынан иттің өлгеніне жаны ашыса, екінші жағынан тірі қалғаны үшін жеңіске жетеді.

Оқырманға тереңірек экзистенциалдылық сыйлағандай болған өлеңнің түйіні. қорытындылай келе, поэзия кітабының ақыры жоғалып кеткенін күтпеген және банальды түсінуге паналайды.

8. Contrariedades , Сезарио Верде

Бүгін мен қатыгез, ашуланшақ, талапшылмын;

Мен тіпті ең оғаш кітаптарға шыдай алмаймын.

Керемет! Мен үш қорап темекі шегіп қойдым

Қатарынан.

Басым ауырады. Мен кейбір үнсіз үмітсіздікті тұншықтырамын:

Қолдануларда, әдет-ғұрыптарда соншалықты азғындық!

Мен қышқылдарды, шеттерді

және бұрыштарды жақсы көремін.үш еселік.

Мен партаға отырдым. Онда өмір сүреді

Кеудесіз, екі өкпесі ауырып жатқан байғұс әйел;

Ентігуден зардап шегеді, туыстары қайтыс болды

Ал сыртында үтіктеп жатыр.

Қарлы киімнің арасында ақ сүйек қаңқасы байғұс!

Солай жан! Дәрігер оны тастап кетті. Азаптайды.

Әрқашан айналыс! Ал сен ботикаға қарызсың!

Көжеге әрең табады...

Ұлы Фернандо Пессоа туралы кім естімеген? Бірақ аз адамдар, алайда, оны шабыттандырған және португал әдебиетіндегі модернизмнің бастаушысы болған қазіргі заманның ұлы ақыны Сезарио Верденің (1855-1886) шығармашылығын біледі.

Жоғарыдағы жолдарда біз ашуды табамыз. Заманауи лирикалық өзін ұсынатын Контрариедадес поэмасынан үзінді, уақыттың жылдамдығына және қаланың пейзаждарының жылдам өзгеруіне мазасызданған.

Адасқан, не істерін, қалай болатынын білмей, жан-жағындағы апатты бақылайды. Феноменальды ақын болумен қатар, Сезарио Верде өз заманының ұлы портретшісі болды.

9. Өлең туралы , Герберто Хелдер

Өлең сенімсіз өседі

тәнің шатасуы,

сөзсіз қалықтайды, тек жауыздық пен дәм. ,

мүмкін қан

немесе болмыстың арналары арқылы өтетін қанның көлеңкесі сияқты.

Сыртқы дүние. Сыртта керемет зорлық

немесе күннің кішкентай тамырлары өсетін жүзім жидектері

Сыртында шынайы және өзгермейтін денелер

ныңбіздің махаббатымыз,

өзендер, заттардың үлкен сыртқы тыныштығы,

тыныш ұйықтап жатқан жапырақтар,

желдің жиегіндегі дәндер,

0> - театрландырылған иелік сағаты.

Ал өлең бәрін өз қолына алып өседі.

Ал енді өлеңді бұзатын күш жоқ.

Тұрақты емес, қайталанбас,

орбиталарды, қабырғалардың аморфты бетін,

минуттардың қасіретін,

заттардың тұрақты күшін,

Дөңгелек және еркін үйлесімділікті дүние.

- Төменде абдыраған аспап сырдың омыртқасын елемейді

.

- Ал өлең уақыт пен етке қарсы жасалған.

Жоғарыдағы өлеңдер метапоэмаға тән, яғни ақынның шығармашылық үдерісін есепке алу үшін жасалған өлеңдер.

Мұнда Герберто Хелдер (1930-2015) жасаған лирикалық мен оқырманмен қалай орныққанын байқаймыз. қатысу және бөлісу қатынасы. Құрылымы жағынан біз еркін өлеңмен айналысамыз, бұл үлкен эстетикалық қатаңдығы жоқ шығарма.

Құрылымы жағынан поэтикалық тақырып өлеңнің конституциясын талқылап, портретін жасауды көздейді. өлеңнің тууы , оның физиологиялық табиғаты.

Осы бірнеше жолдар арқылы біз, мысалы, ақынның өлеңге бақылаусыздығын аңғарамыз. Шығармашылық процесс күтпеген контурларды алады, бұл өз жасаушысын таң қалдырады.

10. Дастархан жаю уақыты келгенде, біз бесеу едік , авторы: Хосе Луис Пейксото

Дастархан жаю уақыты келгенде, біз бесеу болдық:

o