ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಸಾಹಿತ್ಯದ 10 ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಕವಿತೆಗಳು

ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಭಾಷಾ ಸಾಹಿತ್ಯವು ನಮಗೆ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಪ್ರತಿಭೆಗಳ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ! ಆದರೆ ಈ ಪ್ರತಿಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ ನಿಮಗೆ ನಿಜವಾಗಿ ಗೊತ್ತು?

ನಾವು ಒಂದೇ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಸಾಗರೋತ್ತರದಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲಾದ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಸುಲಭ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ಸತ್ಯವೆಂದರೆ ಅದರ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳಿದಿದೆ. ಸಾಗರ.

ಲುಸೊಫೋನಿಯ ಈ ಮೋಡಿಮಾಡುವ ವಿಶ್ವವನ್ನು ನೀವು ಅನ್ವೇಷಿಸಲು ಬಯಸಿದರೆ, ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಿಂದ ಹತ್ತು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಈಗ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಿ.

1. ಹವ್ಯಾಸಿಯು ಪ್ರೀತಿಯ ವಸ್ತುವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ , ಕ್ಯಾಮೆಸ್

ಹವ್ಯಾಸಿಯು ಪ್ರೀತಿಯ ವಸ್ತುವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ,

ಬಹಳಷ್ಟು ಕಲ್ಪನೆಯ ಗುಣದಿಂದ;

ಇಲ್ಲ ನಾನು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಸೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ,

ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಪೇಕ್ಷಿತ ಭಾಗವಿರುವುದರಿಂದ.

ನನ್ನ ಆತ್ಮವು ಅದರಲ್ಲಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡರೆ,

ದೇಹವು ಇನ್ನೇನು ಬಯಸುತ್ತದೆ ಸಾಧಿಸಲು?

ಅದು ಮಾತ್ರ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ,

ಯಾಕೆಂದರೆ ಅಂತಹ ಆತ್ಮವು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.

ಆದರೆ ಈ ಸುಂದರವಾದ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧವಾದ ಅರ್ಧ-ಕಲ್ಪನೆ,

ಯಾವುದು , ಅದರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿನ ಅಪಘಾತದಂತೆಯೇ,

ನನ್ನ ಆತ್ಮವು ಈ ರೀತಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ,

ಇದು ಒಂದು ಕಲ್ಪನೆಯಂತೆ ಆಲೋಚನೆಯಲ್ಲಿದೆ;

[ಮತ್ತು] ಜೀವಂತ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ಪ್ರೀತಿ ಇದನ್ನು ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ,

ಸರಳ ವಸ್ತುವು ರೂಪವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತದೆ.

ಮೇಲಿನ ಕವಿತೆ ಲೂಯಿಸ್ ಡಿ ಕ್ಯಾಮೊಸ್ (1524/25-1580) ರ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿದೆ, ಇದನ್ನು ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್‌ನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಬರಹಗಾರರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಭಾಷೆ.

ಅಮೆಚೂರ್ ಅನ್ನು ವಸ್ತುವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ ಅಮಡ ಸಾನೆಟ್ನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಾಸಗಳಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕವಿಯು ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ್ಗೆ ವಿಷಯದೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾನೆ: ಪ್ರೀತಿನನ್ನ ತಂದೆ, ನನ್ನ ತಾಯಿ, ನನ್ನ ಸಹೋದರಿಯರು

ಮತ್ತು ನಾನು. ನಂತರ ನನ್ನ ಅಕ್ಕ

ಮದುವೆಯಾದಳು. ನಂತರ ನನ್ನ ತಂಗಿ

ಮದುವೆಯಾದಳು. ನಂತರ ನನ್ನ ತಂದೆ ನಿಧನರಾದರು. ಇಂದು,

ಮೇಜನ್ನು ಹಾಕುವ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಐದು ಮಂದಿ ಇದ್ದೇವೆ,

ನನ್ನ ಅಕ್ಕ

ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ನನ್ನ ತಂಗಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ

ಹೊಸದು ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿದೆ, ನನ್ನ

ತಂದೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ನನ್ನ ವಿಧವೆ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ

ಈ ಟೇಬಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಖಾಲಿ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ

ನಾನು ಒಬ್ಬನೇ ತಿನ್ನುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ಮೇಜನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಐವರಾಗಿದ್ದೇವೆ.

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಜೀವಂತವಾಗಿರುವವರೆಗೆ, ನಾವು

ಯಾವಾಗಲೂ ಐದು.

ಕವಿ ಜೋಸ್ ಲೂಯಿಸ್ ಪೀಕ್ಸೊಟೊ (1974) ಸಮಕಾಲೀನ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಕಾವ್ಯದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಹೆಸರುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಕುಟುಂಬದ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಮನೆಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ನಿಕಟ ಪದ್ಯಗಳು, ಸಮಯದ ಅಂಗೀಕಾರದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತವೆ.

ಜೀವನ ಚಕ್ರಗಳ ಹಾದಿಯೊಂದಿಗೆ, ಕುಟುಂಬದ ರಚನೆಯು ಹೊಸ ಬಾಹ್ಯರೇಖೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪದ್ಯಗಳು ಈ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತವೆ: ಕೆಲವು ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತವೆ. , ಇತರರು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ, ತಂದೆ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಕವಿತೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ.

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಕಾವ್ಯದ ವಿಷಯದ ತೀರ್ಮಾನವೆಂದರೆ, ಎಲ್ಲವೂ ಬದಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಭಾವಗೀತಾತ್ಮಕ ಆತ್ಮದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಆಧಾರವು ಒಂದೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.

ಇದನ್ನೂ ನೋಡಿ

ಪದ್ಯಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನಾವು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಭಾವನೆ ಎಂದು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತೇವೆ, ಅದು ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಕ್ಯಾಮೊಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾವಗೀತಾತ್ಮಕ ಆತ್ಮವು ಅದರ ಪೂರ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ, ಅವನು ದೇಹಗಳ ಸಮ್ಮಿಳನವನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಆತ್ಮಗಳ ಸಮ್ಮಿಳನವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ .

2. ಜನ್ಮದಿನ , ಅಲ್ವಾರೊ ಡಿ ಕ್ಯಾಂಪೋಸ್ (ಫರ್ನಾಂಡೊ ಪೆಸ್ಸೊವಾ) ಅವರಿಂದ

ಅವರು ನನ್ನ ಜನ್ಮದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ,

ನಾನು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಸತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಹಳೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಜನ್ಮದಿನದವರೆಗೆ ಇದು ಶತಮಾನಗಳ ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಗಿತ್ತು,

ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನನ್ನದು ಯಾವುದೇ ಧರ್ಮದೊಂದಿಗೆ ಸರಿ.

ನನ್ನ ಜನ್ಮದಿನವನ್ನು ಯಾರು ಆಚರಿಸಿದರು,

ನನಗೆ ಏನನ್ನೂ ಅರ್ಥವಾಗದ,

ಕುಟುಂಬದವರಲ್ಲಿ ಬುದ್ದಿವಂತನಾಗಿರುವ,

ಮತ್ತು ಇತರರು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ದೊಡ್ಡ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆ.

ನಾನು ಭರವಸೆಗೆ ಬಂದಾಗ, ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೇಗೆ ಆಶಿಸಬೇಕೆಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.

ನಾನು ಜೀವನವನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದಾಗ, ನಾನು ಜೀವನದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ.

ಸಮಯದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಿರಾಶಾವಾದಿ ನೋಟದಿಂದ,ಕಾವ್ಯದ ವಿಷಯವು ಭೂತಕಾಲವನ್ನು ಪೂರ್ಣತೆಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತದೆ, ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆದರ್ಶೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಅನುಪಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ದುಃಖದ ಮೂಲವಾಗಿ ಓದುತ್ತದೆ.

ಈ ಎರಡು ಬಾರಿ ಮತ್ತು ಸಂಭವಿಸಿದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. , ಭಾವಗೀತಾತ್ಮಕ ಆತ್ಮವು ಕಳೆದುಹೋದರೆ ಮತ್ತು ನಿರಾಶೆಗೊಂಡರೆ, ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಭವಿಷ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ.

ಅಲ್ಲದೆ ಫರ್ನಾಂಡೋ ಪೆಸ್ಸೋವಾ ಅವರ 10 ಮೂಲಭೂತ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸಲು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಿ.

3. ಪ್ರೀತಿ , ಫ್ಲೋರ್ಬೆಲಾ ಎಸ್ಪಾಂಕಾ ಅವರಿಂದ

ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ, ಹುಚ್ಚುತನದಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ!

ಪ್ರೀತಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ: ಇಲ್ಲಿ... ಮೀರಿ...

ಇನ್ನಷ್ಟು ಮತ್ತು ಅದು, ಇತರೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ...

ಪ್ರೀತಿಸಲು! ಪ್ರೀತಿ! ಮತ್ತು ಯಾರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸುವುದಿಲ್ಲ!

ನೆನಪಿಡಿ? ಮರೆಯಲು? ಅಸಡ್ಡೆ!...

ಕ್ಯಾಚ್ ಅಥವಾ ಬಿಡುಗಡೆ? ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ? ಅದು ಸರಿಯೇ?

ನೀವು ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಪ್ರೀತಿಸಬಹುದು ಎಂದು ಯಾರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ

ನಿಮ್ಮ ಇಡೀ ಜೀವನಕ್ಕೆ ನೀವು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದರಿಂದ!

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಸಂತವಿದೆ:

>ಹೌದು ನಾನು ಅದನ್ನು ಈ ಹೂವಿನಂತೆ ಹಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ,

ಏಕೆಂದರೆ ದೇವರು ನಮಗೆ ಧ್ವನಿ ನೀಡಿದರೆ, ಅದು ಹಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು!

ಮತ್ತು ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಧೂಳು, ಬೂದು ಮತ್ತು ಏನೂ ಆಗಬೇಕಾದರೆ

ನನ್ನ ರಾತ್ರಿ ಬೆಳಗಾಗಲಿ,

ನನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು...ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು...

ಫ್ಲೋರ್ಬೆಲಾ ಎಸ್ಪಾಂಕಾ (1894-1930) ರ ಸಾನೆಟ್ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಒಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ಉತ್ಕೃಷ್ಟತೆ<​​7> ಭಾವನೆಯನ್ನು ಅಗಾಧವಾದ ಮತ್ತು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಓದುವುದು.

ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮೀಸಲಾದ ಸಾನೆಟ್ ಆಗಿದ್ದರೂ, ಇಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಯ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ಆದರ್ಶೀಕರಣವಿಲ್ಲ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಒಂದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ).

ಕಾವ್ಯದ ವಿಷಯಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವಪ್ರಧಾನವಾದ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಮರುನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಲು ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಪ್ರೇಮದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ ನೋಟವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ .

ಕವನದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಪ್ರೀತಿಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಒಂದು ಅವಕಾಶವಾಗಿ ನಾವು ಗಮನಿಸುತ್ತೇವೆ ಭವಿಷ್ಯದ ಸೌರ, ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಮತ್ತು ಎನ್ಕೌಂಟರ್ಗಳ ಸಂಪತ್ತು.

4. ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಾಯುವುದು , ಮಾರಿಯಾ ತೆರೇಸಾ ಹೊರ್ಟಾ ಅವರಿಂದ

ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಾಯುವುದು

ನಿಮ್ಮ ಬಾಯಿಯ ಬುಡದಲ್ಲಿ

ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ

ಮೇಲೆ ಚರ್ಮ

ನಗುವಿನ

ಉಸಿರುಗಟ್ಟುವಿಕೆ

ಸಂತೋಷದಿಂದ

ನಿಮ್ಮ ದೇಹದೊಂದಿಗೆ

ನಿಮಗಾಗಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು

ಇದು ನಿಖರವಾಗಿದ್ದರೆ

ಮರಿಯಾ ತೆರೇಸಾ ಹೊರ್ಟಾ (1937) ಒಬ್ಬ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಸಮಕಾಲೀನ ಕವಿ. ಮೊರರ್ ಡಿ ಅಮೋರ್ ನಲ್ಲಿ ನಾವು ಭಾವೋದ್ರಿಕ್ತ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ, ಇದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಶರಣಾಗತಿಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತದೆ .

ಈ ಗೆಸ್ಚರ್ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಭಯಾನಕವಾಗಿದ್ದರೂ, ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ವಿಷಯವು ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ಆಳವಾದ ಸಂತೋಷವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಸ್ವತಃ ಹತಾಶವಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಣದಿಂದ ಹೊರಗಿದೆ.

ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ಪೀಠದ ಮೇಲೆ ಇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಅವನನ್ನು ಮಾತ್ರ ಜವಾಬ್ದಾರನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ, ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಸ್ವಯಂ ಅವನನ್ನು ತಲುಪಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡುವ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

5. ಎಲ್ಲಾ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ , ಸೋಫಿಯಾ ಡಿ ಮೆಲ್ಲೊ ಬ್ರೇನರ್

ಎಲ್ಲಾ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಅರಳುತ್ತೇನೆ,

ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ನಾನು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತೇನೆ,

ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಯಾವಾಗ , ನನ್ನ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ನಾನು

ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಬೀಚ್‌ಗಳನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತೇನೆ.

ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಸಮುದ್ರ ಮತ್ತು ಮರಳಾಗುತ್ತೇನೆ,

ಇರುವ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ನಾನು ಒಂದುಗೂಡುತ್ತದೆ,

ಮತ್ತು ನನ್ನ ರಕ್ತವು ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲೂ ಎಳೆಯುತ್ತದೆಅಭಿಧಮನಿ

ಒಂದು ದಿನ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಈ ಆಲಿಂಗನ ನನಗೆ ಮುತ್ತಿನಂತೆ.

ನಂತರ ನಾನು ಭೂದೃಶ್ಯಗಳ ಲಯವಾಗುತ್ತೇನೆ,

ಆ ಪಾರ್ಟಿಯ ರಹಸ್ಯ ಸಮೃದ್ಧಿ

ನಾನು ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ಪ್ರಕೃತಿಯ ಅಂಶಗಳು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಮುದ್ರ, ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ವಿಷಯಗಳಾಗಿವೆ. ಸೋಫಿಯಾ ಡಿ ಮೆಲ್ಲೊ ಬ್ರೇನರ್ (1919-2004) ತನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಪರಿಸರವನ್ನು ಬಳಸುವ ಕವಿಯ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ.

ಎಲ್ಲಾ ಉದ್ಯಾನಗಳಲ್ಲಿ, 1944 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ನಾವು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಒಂದು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ನಾನು-ಸಾಹಿತ್ಯ , ಅವನ ಮರಣದ ನಂತರ ಪರಿಸರದೊಂದಿಗೆ ಸಹಭಾಗಿತ್ವವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು.

ಕಾವ್ಯದ ವಿಷಯವು ಅವರಿಗೆ ನೀಡುವ ಮುಖ್ಯಪಾತ್ರವನ್ನು ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒತ್ತಿಹೇಳುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅಂಶಗಳು (ಬೆಂಕಿ, ನೀರು, ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಭೂಮಿ).

6. ಆಟದ ಮೈದಾನ , ಮಾರಿಯೋ ಡಿ ಸಾ-ಕಾರ್ನೆರೊ ಅವರಿಂದ

ನನ್ನ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸ್ವಿಂಗ್ ಇದೆ

ಅದು ಯಾವಾಗಲೂ ತೂಗಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ -

ಬಾವಿಯಿಂದ ಅಂಚು,

ಜೋಡಿಸುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ...

- ಮತ್ತು ಬಿಬ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಹುಡುಗ

ಅವನ ಮೇಲೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಆಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ...

ಹಗ್ಗ ಒಂದು ದಿನ ಮುರಿದುಹೋದರೆ

(ಮತ್ತು ಅದು ಈಗಾಗಲೇ ಹದಗೆಟ್ಟಿದೆ),

ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮೋಜು:

ಮುಳುಗಿದ ಮಗು ಸತ್ತಿದೆ...

ಇದು ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆ...

ಇಂಡೆಜ್ ಸತ್ತರೆ, ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ...

ಬಿಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಯುವುದು ಉತ್ತಮ

ಎಂಥ ಫ್ರಾಕ್ ಕೋಟ್ ... ಅವನು ಬದುಕಿರುವಾಗ

ಆಯಾಡಲಿ ...

- ಹಗ್ಗವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ಸುಲಭ ...

ಅಂತಹನಾನು ಎಂದಿಗೂ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ...

Mário de Sá-Carneiro (1890-1916) ರ ಕವಿತೆ ಬಾಲ್ಯದ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ, ಶೀರ್ಷಿಕೆಯು ಮೊದಲ ವರ್ಷಗಳ ಸಂತೋಷದ ನೆನಪುಗಳ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ ಈ ಚಲನೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಜೀವನ.

ಪದ್ಯಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ ಮಗುವಿನ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳು ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯು ವಯಸ್ಕರಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತೇವೆ . ಬಾವಿಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಧರಿಸಿರುವ ಹಗ್ಗದೊಂದಿಗೆ ಉಯ್ಯಾಲೆಯ ಮೇಲೆ ಆಡುವ ಹುಡುಗನ ಸ್ಥಿತಿ ಎಷ್ಟು ಅಸ್ಥಿರವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಗಮನಿಸುತ್ತೇವೆ.

ಆಳವಾದ ಚಿತ್ರಣ, ಪದ್ಯಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಓದುಗರು ಒತ್ತಡವನ್ನು ಬೆರೆಸುವ ಅವರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಲವಲವಿಕೆ .

7. ಪುಸ್ತಕ , ಗೊನ್ಸಾಲೊ M.Tavares

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ, ನಾನು ಅಂಗಡಿಯ ಮುಂದೆ ಹಾದುಹೋದಾಗ

ನಾಯಿ ಬೊಗಳಿತು

ಕಬ್ಬಿಣದ ಸರಪಳಿಯು ಅವನನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ಕಾರಣ ಕೋಪದಿಂದ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಬೇಡ

ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ,

ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಸೋಮಾರಿಯಾದ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಕಡಿಮೆ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಓದಿದ ನಂತರ

ತೋಟ

ನಾನು ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿರುಗಿದೆ

ಮತ್ತು ನಾಯಿಯು ನನ್ನತ್ತ ಬೊಗಳಲಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ಸತ್ತನು,

ಮತ್ತು ನೊಣಗಳು ಮತ್ತು ಶವ ಮತ್ತು ನಿದ್ರೆಯ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಗಾಳಿಯು ಈಗಾಗಲೇ ಗಮನಿಸಿದೆ

ನನ್ನ ಮೊದಲ ಚಿತ್ರವು

ಅವನನ್ನು ಮತ್ತು ನೊಣಗಳನ್ನು ಒದೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಕೂಗು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು:

ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದೆ.

ನಾನು ನನ್ನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿದೆ,

ಆನಂತರವೇ ನಾನು ಮನೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದಾಗ ಯೋಚಿಸಿದೆ:

ಇನ್ನೂ ಕಬ್ಬಿಣದ ಸರಪಳಿಯನ್ನು

ಇರುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ ದಿಕುತ್ತಿಗೆ

ಸಾವಿನ ನಂತರ.

ಮತ್ತು ನನ್ನ ಸ್ಮರಣೆಯು ಹೃದಯವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದಾಗ,

ನಾನು ಸ್ಮೈಲ್ ಅನ್ನು ಸ್ಕೆಚ್ ಮಾಡಿದೆ, ತೃಪ್ತಿಯಾಯಿತು.

ಈ ಸಂತೋಷವು ಕ್ಷಣಿಕವಾಗಿತ್ತು,

ನಾನು ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದೆ:

ನಾನು ಕವನ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ.

ಪುಸ್ತಕ ಎಂಬುದು ಗೊನ್ಸಾಲೊ ಎಂ.ತವರೆಸ್ ಅವರ ಕವಿತೆಯ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಾಗಿದೆ ( 1970 ) ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಲು ಉಚಿತ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ ಚಿತ್ರಣ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಓದುಗನು ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಿದೆ, ಭಾವಗೀತಾತ್ಮಕ ಸ್ವಯಂ, ಕೋಪಗೊಂಡ ನಾಯಿಯ ಮುಂದೆ ತನ್ನ ಕವನ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಅವನ ತೋಳಿನ ಕೆಳಗೆ ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತದೆ.

ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ, ನಾಯಿ, ಜೀವ ತುಂಬುವ ಮೊದಲು, ಈಗ ಸತ್ತಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. , ಅವನ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ನೊಣಗಳು ಹಾರುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ನಾಯಿಯ ಸಾವಿಗೆ ಅನುಕಂಪವಿದ್ದರೆ, ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಉಳಿದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವನು ವಿಜಯಶಾಲಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಕವನದ ಮುಕ್ತಾಯವು ಓದುಗರಿಗೆ ಕೆಲವು ಆಳವಾದ ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ತೀರ್ಮಾನ, ಕವನ ಪುಸ್ತಕವು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ ಎಂಬ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಮತ್ತು ನೀರಸ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.

8. Contrariedades , Cesário Verde ಅವರಿಂದ

ಇಂದು ನಾನು ಕ್ರೂರ, ಉದ್ರಿಕ್ತ, ಬೇಡಿಕೆ;

ನಾನು ಅತ್ಯಂತ ವಿಲಕ್ಷಣ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಲಾರೆ.

ನಂಬಲಾಗದು! ನಾನು ಈಗಾಗಲೇ ಮೂರು ಪ್ಯಾಕ್ ಸಿಗರೇಟ್ ಸೇದಿದ್ದೇನೆ

ಸತತವಾಗಿ.

ನನ್ನ ತಲೆ ನೋಯುತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಕೆಲವು ಮೂಕ ಹತಾಶೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತೇನೆ:

ಉಪಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ, ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಅಧಃಪತನ!

ನಾನು ಮೂರ್ಖತನದಿಂದ ಆಮ್ಲಗಳು, ಅಂಚುಗಳು

ಮತ್ತು ಕೋನಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆtreble.

ನಾನು ಮೇಜಿನ ಬಳಿ ಕುಳಿತೆ. ಅಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ

ದುರದೃಷ್ಟಕರ ಮಹಿಳೆ, ಎದೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಎರಡೂ ಶ್ವಾಸಕೋಶಗಳು ಅನಾರೋಗ್ಯ;

ಉಸಿರಾಟದ ತೊಂದರೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಅವರ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಸತ್ತರು

ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಕಬ್ಬಿಣ.

ಹಿಮದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಬಟ್ಟೆಗಳ ನಡುವೆ ಕಳಪೆ ಬಿಳಿ ಅಸ್ಥಿಪಂಜರ!

ತುಂಬಾ ಉತ್ಸಾಹ! ವೈದ್ಯರು ಅವಳನ್ನು ತೊರೆದರು. ಮೋರ್ಟಿಫೈಸ್.

ಯಾವಾಗಲೂ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಿದೆ! ಮತ್ತು ನೀವು ಬೊಟಿಕಾಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಿರುತ್ತೀರಿ!

ಸೂಪ್‌ಗಳಿಗಾಗಿ ಕೇವಲ ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ...

ಮಹಾನ್ ಫರ್ನಾಂಡೋ ಪೆಸ್ಸೊವಾ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರು ಕೇಳಿಲ್ಲ? ಆದರೆ ಕೆಲವು ಜನರು, ಆದಾಗ್ಯೂ, ಆಧುನಿಕತೆಯ ಮಹಾನ್ ಕವಿ ಸಿಸೇರಿಯೊ ವರ್ಡೆ (1855-1886) ಅವರ ಕೆಲಸವನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ಅವನನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕತಾವಾದದ ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿದ್ದರು.

ಮೇಲಿನ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಪ್ರಾರಂಭವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. Contrariedades ಕವಿತೆಯ ಭಾಗ, ಇದು ಆಧುನಿಕ ಭಾವಗೀತಾತ್ಮಕ ಸ್ವಯಂ, ಆತಂಕ, ಸಮಯದ ವೇಗ ಮತ್ತು ನಗರದ ಭೂದೃಶ್ಯಗಳ ತ್ವರಿತ ಬದಲಾವಣೆಯೊಂದಿಗೆ ದುಃಖವನ್ನು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತದೆ .

ಲಾಸ್ಟ್, ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಅಥವಾ ಹೇಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿಯದೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಸುತ್ತಲಿನ ವಿನಾಶವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಅಸಾಧಾರಣ ಕವಿಯಾಗಿರುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ಸೆಸಾರಿಯೊ ವರ್ಡೆ ಅವರ ಕಾಲದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಭಾವಚಿತ್ರಕಾರರಾಗಿದ್ದರು.

9. ಕವನದ ಬಗ್ಗೆ , ಹರ್ಬರ್ಟೊ ಹೆಲ್ಡರ್

ಕವಿತೆ ಅಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ

ಮಾಂಸದ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ,

ಇನ್ನೂ ಪದಗಳಿಲ್ಲದೆ, ಉಗ್ರತೆ ಮತ್ತು ರುಚಿ ,

ಬಹುಶಃ ರಕ್ತದಂತೆ

ಅಥವಾ ರಕ್ತದ ನೆರಳು ಇರುವಿಕೆಯ ಚಾನಲ್‌ಗಳ ಮೂಲಕ.

ಹೊರಗಿರುವುದು ಜಗತ್ತು. ಹೊರಗೆ, ಭವ್ಯವಾದ ಹಿಂಸೆ

ಅಥವಾ ದ್ರಾಕ್ಷಿ ಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ

ಸೂರ್ಯನ ಸಣ್ಣ ಬೇರುಗಳು ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ.

ಹೊರಗೆ, ನಿಜವಾದ ಮತ್ತು ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗದ ದೇಹಗಳು

ನನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ,

ನದಿಗಳು, ವಸ್ತುಗಳ ಮಹಾನ್ ಶಾಂತಿ,

ಮೌನವಾಗಿ ಮಲಗಿರುವ ಎಲೆಗಳು,

ಗಾಳಿಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಬೀಜಗಳು,

ಮತ್ತು ಕವಿತೆ ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಶಕ್ತಿಯು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಅಸಮರ್ಥನೀಯ, ಅನನ್ಯ,

ಕಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ, ಗೋಡೆಗಳ ಅಸ್ಫಾಟಿಕ ಮುಖ,

ನಿಮಿಷಗಳ ದುಃಖ,

ವಸ್ತುಗಳ ನಿರಂತರ ಶಕ್ತಿ,

ರೌಂಡ್ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತ ಸಾಮರಸ್ಯ ಪ್ರಪಂಚ.

- ಕೆಳಗೆ, ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾದ ವಾದ್ಯವು ನಿಗೂಢತೆಯ ಬೆನ್ನೆಲುಬನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.

- ಮತ್ತು ಕವಿತೆಯನ್ನು ಸಮಯ ಮತ್ತು ಮಾಂಸಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಮೇಲಿನ ಪದ್ಯಗಳು ಮೆಟಾಪೊಯಮ್‌ನ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದವು, ಅಂದರೆ, ಕವಿಯ ಸೃಷ್ಟಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಲು ರಚಿಸಲಾದ ಪದ್ಯಗಳಾಗಿವೆ.

ಹರ್ಬರ್ಟೊ ಹೆಲ್ಡರ್ (1930-2015) ರಚಿಸಿದ ಸಾಹಿತ್ಯವು ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಹೇಗೆ ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸುತ್ತೇವೆ. ಜಟಿಲತೆ ಮತ್ತು ಹಂಚಿಕೆಯ ಸಂಬಂಧ. ರಚನೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಉಚಿತ ಪದ್ಯದೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತೇವೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೌಂದರ್ಯದ ಕಠಿಣತೆಯಿಲ್ಲದ ಸಂಯೋಜನೆ.

ರಚನೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ, ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕ ವಿಷಯವು ಕವಿತೆಯ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನ ಭಾವಚಿತ್ರವನ್ನು ಮಾಡಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದೆ. ಕವಿತೆಯ ಹುಟ್ಟು , ಅದರ ಶಾರೀರಿಕ ಸ್ವಭಾವ.

ಈ ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳ ಮೂಲಕ ನಾವು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತೇವೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಕವಿಯ ಮೇಲಿನ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಕೊರತೆ. ಸೃಜನಶೀಲ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಬಾಹ್ಯರೇಖೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಅದು ತನ್ನದೇ ಆದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನನ್ನು ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.

10. ಟೇಬಲ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ನಾವು ಐದು ಮಂದಿ ಇದ್ದೆವು , ಜೋಸ್ ಲೂಯಿಸ್ ಪೀಕ್ಸೊಟೊ ಅವರಿಂದ

ಮೇಜಿನ ಹೊಂದಿಸಲು ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ನಾವು ಐದು ಮಂದಿ: