Inhoudsopgave
Bouw is een lied van de schrijver en componist Chico Buarque, opgenomen in 1971 voor het gelijknamige album. Het lied vertelt de dag van een bouwvakker.
De sonore compositie van de teksten en hun relatie met de melodie maken het een van de meest briljante van de Braziliaanse populaire muziek.
Teksten Bouw
Hield van die tijd alsof het de laatste was
Hij kuste zijn vrouw alsof ze de laatste...
En elk van je kinderen alsof ze de enige zijn
En stak de straat over met haar schuchtere stap
Hij beklom het gebouw als een machine
Hij bouwde vier stevige muren op de overloop
Steen voor steen in een magisch ontwerp
Je ogen dof van cement en tranen
Zat te rusten alsof het zaterdag was
Hij at bonen en rijst als een prins
Hij dronk en snikte als een schipbreukeling
Hij danste en lachte alsof hij naar muziek luisterde...
En strompelde door de lucht als een dronkaard
En zweefde in de lucht als een vogel
En eindigde op de vloer als een slappe bundel...
gekweld in het midden van de openbare stoep
Gestorven aan de verkeerde kant van de weg, het verkeer hinderend
Hield van die tijd alsof het de laatste was
Hij kuste zijn vrouw alsof zij de enige was...
En elk van zijn kinderen alsof hij de verloren zoon is...
En stak de straat over met zijn dronken stap
Hij beklom het gebouw alsof het massief was...
Hij richtte vier magische muren op de overloop op...
Steen voor steen in een logisch ontwerp
Zijn ogen werden dof van cement en verkeer
Hij ging zitten om te rusten als een prins
Zie ook: Christus de Verlosser: geschiedenis en betekenis van het standbeeldHij at bonen en rijst alsof het de grootste...
Hij dronk en snikte als een machine
Hij danste en lachte alsof hij de volgende was
En hij struikelde in de lucht alsof hij muziek hoorde
En het zweefde in de lucht alsof het zaterdag was...
En eindigde op de vloer als een schuchtere bundel
gekweld in het midden van de schipbreuk promenade
Gestorven aan de verkeerde kant van de weg terwijl hij het publiek stoorde.
Hield van die tijd als een machine
Hij kuste zijn vrouw alsof het logisch was
Hij richtte op de overloop vier slappe muren op...
Zat te rusten als een vogel
Zie ook: O Tempo Não Para, van Cazuza (betekenis en analyse van het lied)En zweefde in de lucht als een prins
En eindigde op de vloer als een dronken bundel
Stierf aan de verkeerde kant van de weg en verstoorde zaterdag
Analyse van de muziek Bouw
Ritme is een essentieel element in poëzie, en nog belangrijker in liederen, waar tekst en melodie samenkomen. In de compositie van Chico Buarque wordt een groot deel van het ritme gegeven door de metriek van de verzen.
De verzen zijn alexandrijns, dat wil zeggen, ze hebben twaalf dichterlijke lettergrepen en een splitsing op de zesde lettergreep. Dit type lange verzen vereist een pauze, en het resultaat is een cadans in het midden van het vers.
Het thema van het lied is het dagelijkse leven van een bouwvakker, vandaar de titel. Ook de de manier waarop de verzen worden gekadreerd geven ons het idee van een constructie, van een beweging die begint, vertraagt en terugkeert.
Een ander belangrijk kenmerk in het ritme van de tekst is dat alle verzen eindigen met proparoxytonen, woorden waarvan de tonische lettergreep de antepenultieme is. Er zijn zeventien proparoxytonen die door de 41 verzen van het lied heen staan.
De herhaling van de woorden genereert een homofoon effect waarin dezelfde geluiden die herhaald worden een ritmische eenheid veroorzaken, en ook het thema van het dagelijks leven bevestigen, waarin de dagen voorbijgaan, de een na de ander, met kleine variaties.
De zeventien proparoxytonen vormen de muzikale basis van de tekst. Het zijn zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden die de handelingen ondersteunen die in het lied plaatsvinden. Deze handelingen zijn de reis van de bouwvakker gedurende zijn dag.
Door het ritme lopen de handelingen in de tekst als een cadans gelijk aan de routine van de arbeiders.
Inleiding
De openingsstrofe vertelt het begin van de dag van een arbeider. Hoewel zijn liefde voor zijn vrouw en kind duidelijk is, moet hij afscheid nemen van zijn gezin en vertrekken naar zijn werk.
Hield van die tijd alsof het de laatste was
Hij kuste zijn vrouw alsof ze de laatste...
En elk van je kinderen alsof ze de enige zijn
En stak de straat over met haar schuchtere stap
We zijn dan getuige van zijn zware werkdag op de bouwplaats en hoe hij het gebouw geleidelijk aan opbouwt.
Hij beklom het gebouw alsof het massief was...
Hij richtte vier magische muren op de overloop op...
Steen voor steen in een logisch ontwerp
Zijn ogen werden dof van cement en verkeer
Ontwikkeling
Hij ging zitten om te rusten als een prins
Hij at bonen en rijst alsof het de grootste...
Hij dronk en snikte als een machine
Hij danste en lachte alsof hij de volgende was
Rond lunchtijd neemt de man een pauze. Hoewel hij moe is, lijkt hij tevreden, hij eet en drinkt. Hoewel hij ook snikt, wat wijst op tegenstrijdige emoties, danst en lacht hij.
Het is dan dat het verhaal een tragische wending neemt. Aan de top, de individuele verliest zijn evenwicht en valt die het asfalt raakte en op slag dood was.
En strompelde door de lucht als een dronkaard
En zweefde in de lucht als een vogel
En eindigde op de vloer als een slappe bundel...
gekweld in het midden van de openbare stoep
Gestorven aan de verkeerde kant van de weg, het verkeer hinderend
Doorheen de tekst worden de metaforen dieper en ongebruikelijker, iets wat vanaf deze strofe zeer expliciet wordt. Ook het contrast tussen deze verzen en die van de vorige strofe is opvallend.
Hoewel hij zich "een prins" voelde en werd vergeleken met "een machine", valt de man al snel en wordt hij "een dronkaard", "een slappe bundel". Zo hebben we de botsing tussen hoop en harde werkelijkheid.
Conclusie
Vanaf dit punt wordt het verhaal opnieuw vanaf het begin verteld. Door een woordspeling herhaalt hij de metaforen en verandert hun plaats in de strofen. Op deze manier wordt de de toon van de verzen wordt geleidelijk meer dysphorisch... .
De laatste strofe is een soort condensatie van het lied: het ritme wordt intenser, de metaforen krijgen meer poëtische lading en alle handelingen worden samengevat in zeven coupletten.
Hield van die tijd als een machine
Hij kuste zijn vrouw alsof het logisch was
Hij bouwde vier slappe muren op de overloop...
Zat te rusten als een vogel
En zweefde in de lucht als een prins
En eindigde op de vloer als een dronken bundel
Stierf aan de verkeerde kant van de weg en verstoorde zaterdag
Interpretatie van muziek Bouw
Het meest opvallende kenmerk van het lied van Chico Buarque is de formele opbouw van de tekst, met het gebruik van proparoxytonen en alexandrijnen, en hoe deze opbouw aansluit bij de thematiek van het verhaal van de tekst.
Het formalisme dat het lied samen met de verhaallijn van de dag van een arbeider die sterft tijdens zijn dienst eindigt als een sterke sociale kritiek De vervreemding van arbeid markeert de arbeider als een machine, verstoken van menselijke eigenschappen, die slechts dient om handelingen te verrichten.
Dood in dienst wordt behandeld als een belemmering, niet als een tragedie. A ontmenselijking van de werknemer wordt een kritiek op de kapitalistische productiewijze, ook al ligt de nadruk van de teksten op de formele constructie.
De historische context van het lied, dat werd geschreven tijdens een periode van sterke onderdrukking van de militaire dictatuur in Brazilië, en het feit dat Chico Buarque verschillende protestliederen componeerde draagt bij tot deze interpretatie.
Ongeacht de sociale lezing is de poëtische lading die het lied aan het eind krijgt echter indrukwekkend. De componist probeert door middel van metaforen en proparoxytonen beelden te scheppen die het alledaagse leven tot iets magisch maken, en transformeert de laatste dag van deze arbeider tot een deconstructie van de routine.
Bouw - Chico BuarqueOver Chico Buarque
Francisco Buarque de Hollanda, in de volksmond bekend als Chico Buarque, is ongetwijfeld een van de meest opmerkelijke zangers en componisten van de Braziliaanse muziek.
Chico Buarque treedt op in 1971.
Samen met sommige van zijn tijdgenoten werd hij gecensureerd, vervolgd en uiteindelijk moest hij zijn toevlucht nemen tot ballingschap. Toch, of juist daarom, schiep hij klassiekers van aanklachten zoals Kelk , Ondanks jou e Bouw onder andere.
Bekijk ook de gedenkwaardige liedjes van Chico Buarque die we voor u hebben geselecteerd.
Maak ook kennis met
