Inhoudsopgave
Cuca is een personage dat van groot belang is in de nationale folklore en zeer populair is geworden in de verbeelding van verschillende generaties.
De heks, die in sommige versies de vorm van een alligator aanneemt, is in de loop der tijd opnieuw uitgevonden.
De legende van Cuca en zijn variaties begrijpen
A vrouwelijke versie van de "boeman De Braziliaanse schrijver en folklorist Amadeu Amaral vatte zijn symboliek samen door hem te beschrijven als een "fantastische entiteit die kleine kinderen bang maakt".
Gemaakt om "rusteloze, slapeloze of praatgrage kinderen" bang te maken, zoals Câmara Cascudo uitlegde in Woordenboek van de Braziliaanse Folklore is geconfigureerd als een bedreiging die verschillende optredens anders.
De Cuca (1924) door Tarsila do Amaral.
In de meeste versies is Cuca een zeer oude en kwaadaardige heks met scherpe klauwen en wit haar. In andere verhalen is ze gebocheld, erg mager en heeft ze zelfs het hoofd van een alligator. In andere verhalen verschijnt de figuur als een schaduw of een spook.
Frederico Edelweiss, in Aantekeningen over folklore somt enkele van de meest voorkomende beschrijvingen op, en benadrukt tevens dat het een veelzijdig geheel is:
Haar vorm is erg vaag: hier is het een vormeloze entiteit die niemand weet te beschrijven; daar is het een oude vrouw wiens uiterlijk dicht bij dat van een heks ligt, of zelfs een onnauwkeurig spook. Ze verschijnt en verdwijnt in een oogwenk, met in haar armen, of in een zak, de kinderen die op het bed schilderen in plaats van te slapen.
Gehuld in mysterie, is Cuca een van de "verschrikkingen van de nacht" van de verbeelding van kinderen. Het mythologische wezen kan ook, in sommige varianten, veranderen in nachtwezens zoals uilen of motten, om te ontsnappen of te naderen zonder dat iemand het merkt.
Er is zelfs een mythe dat elke duizend jaar een nieuwe Cuca uit een ei zou komen, klaar om nog verschrikkelijker te zijn dan zijn voorgangers. De band met de dierenwereld lijkt terug te komen in de serie Onzichtbare stad die de mythe van de folklore associeert met blauwe vlinders.
In zijn verschillende voorstellingen is het een gevaarlijk wezen vol gaven: het spreekt bijvoorbeeld spreuken uit, beheerst de slaap en dringt zelfs de dromen van anderen binnen. Deze relatie met de nacht komt vooral tot stand door de oude slaapliedjes die nog steeds aanwezig zijn in het dagelijks leven en kinderen in slaap willen brengen:
Nana, baby
Cuca komt je halen.
Papa ging naar het platteland
Mama ging naar haar werk
De beroemdste voorstellingen van de legende
In werken gewijd aan de Braziliaanse folklore is altijd verwezen naar de legende van de Cuca, een volksverhaal dat van generatie op generatie is doorgegeven en in verschillende regio's verschillende contouren heeft aangenomen.
Zie ook: Gedicht E agora José? van Carlos Drummond de Andrade (met analyse en interpretatie)Sommige literaire, culturele en artistieke creaties hebben echter in hoge mate bijgedragen tot de verspreiding van de mythe.
Sítio do Picapau Amarelo
Zonder twijfel was de schrijver Monteiro Lobato (1882 - 1948) een van de belangrijkste promotors van de legende van de Cuca, evenals van andere nationale folklorefiguren.
Op verzameling boeken voor kinderen Site van Picapau Amarelo (1920 - 1947), komt het personage naar voren als een van de grote schurken van het verhaal. In haar allereerste werk.., De Saci (1921), wordt afgebeeld als een boze heks met een alligator gezicht en klauwen.
De boeken, een groot succes, werden bewerkt voor televisie, eerst door TV Tupi en Bandeirantes.
Later, in 1977, creëerde Rede Globo zijn kinderprogramma De serie werd in 2001 nieuw leven ingeblazen, waarbij de heks als een van de hoofdrolspelers in het verhaal behouden bleef.
Deze versie van Cuca, die zelfs een meme is geworden op sociale netwerken, heeft ook een zeer beroemd lied dat werd opgenomen door de zangeres Cássia Eller. Onthoud het refrein hieronder:
Kijk uit voor Cuca, want Cuca zal je vangen...
En neem het van hier en neem het van daar
Cuca is slecht en als ze boos wordt...
Cuca is boos, kijk uit voor haar
Lees meer over Monteiro Lobato's belangrijkste werken.
Serie Onzichtbare Stad
De nationale fantasieserie werd gecreëerd door Carlos Saldanha en in februari 2021 gelanceerd op Netflix. De verhaallijn was een absolute hit op het digitale platform en introduceerde belangrijke figuren uit de Braziliaanse folklore bij het publiek over de hele wereld.
Met de legendes vertegenwoordigd in een huidige instelling Cuca wordt voorgesteld als Inês, een tovenares die de rol van leider op zich neemt en haar medeschepselen probeert te beschermen.
In staat om de blauwe vlinders te beheersen en er zelfs in te veranderen, herstelt het personage de versie van de schaduw die in een mot verandert, die al in de folklore aanwezig was, hoewel niet de bekendste. Hier wordt het verhaal vermengd met een mythe die onder het Braziliaanse volk bestaat.
Volgens het volksgeloof is de stof dat deze vlinders vrijlaten In de verhaallijn zou deze stof echter slaap of zelfs tijdelijk geheugenverlies veroorzaken, vanwege de krachten van de heks.
Oorsprong en historische context van de legende
Het was tijdens de schikking dat de legende van de Cuca Brazilië bereikte: het begon met meer kracht in de regio São Paulo, maar verspreidde zich daarna naar de rest van het land.
De oorsprong is gerelateerd aan de figuur van Coca, of Santa Coca, uit de Portugese folklore Het kwam voor in kinderliedjes en slaapliedjes, maar ook in religieuze en volksfeesten.
In Minho verscheen hij bijvoorbeeld als een draak die Sint Joris versloeg tijdens de processie van Corpus Christi Het gebruik wordt vandaag de dag nog steeds uitgevoerd in de plaats Monção:
Zie ook: Smells like Teen Spirit: betekenis en tekst
Coca traditie in het feest van Corpus Christi in Monção.
De naam "coca" of "coco" werd gebruikt om een soort pompoen aan te duiden die gebruikt werd als kandelaars, versierd met uitgesneden, angstaanjagende gezichten. Geassocieerd met angst en dit idee van een zwevend hoofd, verscheen de mythe ook bij de man, met de figuur van de Coco of Farricoco.
Als vermomde man of vogelverschrikker paradeerde hij in processies in een donkere tuniek en kap, met zijn gezicht bedekt, als symbool van de dood. De traditie, die tot de Algarve behoorde, vond ook plaats in Brazilië, voornamelijk in São Paulo en Minas Gerais.
Ook in deze culturele en religieuze manifestaties diende de mythe als waarschuwing voor de jongere generaties, als een soort mythologische bedreiging voor zorgen voor goed gedrag De figuur vindt een parallel in Cuca koffer van de Spaanse cultuur, evenals elementen van onder andere Afrikaanse en inheemse mythologieën.
Zoals Luís da Câmara Cascudo uitlegde in Geografie van de Braziliaanse mythen lijken deze folklore verslagen invloeden synthetiseren uit verschillende bronnen:
Hoe het spook verschijnt is waar de grootste invloed vastligt, van de Coco, vormloos en demonisch, tot de Coca, monsterlijk, tot de zwarte Koekoek, gebroken en mysterieus antropofaag. Tot een enkele entiteit komen de materialisaties van drie wereldlijke achtervolgingen, met sporen in de Angolese en Tupi talen.
Maak van de gelegenheid gebruik om ook :
