18 اثر هنری مهم در طول تاریخ

اثار هنری جلوه‌های انسانی هستند که به دنبال انتقال پرسش‌ها، تأملات و معانی از طریق خلق یک محصول هنری هستند.

این گونه محصولات معمولاً قطعاتی مانند اشیا، نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و اینستالیشن‌ها هستند. با این حال، هنرمندان همچنین می توانند یک اثر هنری را خلق کنند که در آن هیچ گونه تحقق واقعی وجود نداشته باشد، مانند موسیقی، رقص، تئاتر و اجرا. علاوه بر این، عباراتی وجود دارد که در آنها این زبان‌های هنری در هم آمیخته شده و آثار ترکیبی ایجاد می‌کنند.

تاریخ مملو از آثار هنری مهمی است که به درک آرمان‌های یک جامعه، زمینه تاریخی و سیاسی کمک می‌کند. ، تعاریف زیبا یا نبودن و رفتار یک جمعیت خاص.

1. زهره ویلندورف

زهره ویلندورف مجسمه کوچکی از یک پیکره زن حکاکی شده در سنگ است که قدمت آن به حدود 25000 سال قبل از میلاد می رسد، هنوز از دوران پارینه سنگی است.

این تیم باستان شناس جوزف شومباتی بود که آن را در اتریش، در شهری به نام ویلندورف در سال 1908 پیدا کرد.

این مجسمه، یک اثر هنری ماقبل تاریخ، سینه‌های حجیم و باسن‌های پهن را نشان می‌دهد که نشان‌دهنده یک زن ایده‌آل برای آن جامعه است، زیرا این ویژگی‌ها با ایده باروری و فراوانی مرتبط بودند.

2. مونالیزا - لئوناردو داوینچی

مونالیزا یک نقاشی است که بین سالهای 1503 تا 1506 توسط نابغه ایتالیایی کشیده شده است.هنرمند.

ابعاد این نقاشی 1.73 x 1.73 سانتی متر است و در موزه هنر مدرن مکزیکو سیتی قابل مشاهده است.

16. کنایه از پلیس سیاه پوست - باسکیا

ژان میشل باسکیا (1960-1988) یک هنرمند سیاهپوست مهم آمریکایی با تولیدی بی‌پرده و چالش‌برانگیز بود. او کار خود را با هنر خیابانی آغاز کرد و بعداً برنده گالری‌ها شد.

مشهورترین اثر او Irony of the Black Police است که در سال 1981 به صورت نئو نقاشی شده است. سبک اکسپرسیونیستی.

این شامل نقد آشکاری از نهاد پلیس و نژادپرستی در ایالات متحده است. Basquiat تناقض و کنایه‌ای را در این واقعیت به ارمغان می‌آورد که یک مرد سیاه‌پوست بخشی از نهادی است که به ظلم و ستم علیه جمعیت سیاه‌پوست معروف است.

با این حال، هنرمند پیشنهاد می‌کند که این اتفاق می‌افتد زیرا پلیس می‌تواند به معنای راهی باشد. دستکاری، ظلم و در عین حال فرصت شغلی برای همین جمعیت.

17. قطعه برش - یوکو اونو

در سال 1964، هنرمند ژاپنی یوکو اونو (1933-) یکی از مهم ترین اجراهای حرفه خود را در نیویورک ارائه کرد.

در این اقدام، با عنوان قطعه برش ، هنرمند در مقابل حضار می نشیند، قیچی در کنار خود دارد و از شرکت کنندگان دعوت می کند تا به تدریج لباس های خود را برش دهند.

بنابراین یوکو خود را شخص ثالث در اختیار می گذارد اقدامات، کار بر روی مفاهیم آسیب پذیری و معنای آن بودنزن.

این اجرا زمانی اجرا شد که این هنرمند بخشی از گروه Fluxus بود که توسط هنرمندانی از ملیت‌های مختلف تشکیل شده بود و نوآوری‌های مهمی را در جهان هنری به ارمغان آورد.

همانطور که نمونه این است. نوع عمل، سوابقی که باقی می ماند عکس و فیلم است.

18. Impossível - Maria Martins

مجسمه Impossível اثری از هنرمند برزیلی ماریا مارتینز (1894-1973) است که در سال 1945 تولید شده است. این مجسمه بخشی از مجموعه است. از موزه هنرهای مدرن از ریودوژانیرو و در برنز ساخته شده است. این قطعه مشهورترین اثر این هنرمند است و در مجسمه سازی برزیل نیز به نمایش درآمده است.

ماریا مارتینز در Impossível احساس ناتوانی و نامحتملی را منتقل می کند، مانند همین عنوان اثر نشان می دهد. این دو شکل را ایجاد می کند که به شیوه ای متضاد به هم مربوط می شوند، جایی که تنش بین آنها آشکار است.

همچنین می توانیم بین اشکال ارائه شده با تبدیل انسان به سبزی، مانند دو گیاه گوشتخوار، موازی ترسیم کنیم. که در جستجوی آنها از یکدیگر تغذیه می کنند.

این اثر را می توان به عنوان استعاره ای بصری برای روابط عاشقانه دانست که بسیار پیچیده تر از ایده عشق رمانتیک است که به طور معمول به ما ارائه می شود.

این نقاشی که با رنگ روغن روی چوب ساخته شده است، دارای ابعاد کاهش یافته، 77 سانتی متر در 53 سانتی متر است و در موزه لوور، پاریس قرار دارد.

این یک شاهکار است، زیرا توانسته چهره ای زن را به تصویر بکشد. رازآلود بودن، نمایش یک لبخند خفیف نامفهوم و نگاهی که می توان آن را هم به تمسخر و هم به همدردی تعبیر کرد.

به همین دلیل، این تصویر در فضاهای مختلف بازتولید شد و بازخوانی های زیادی پیدا کرد.

3. جودیت سر بریدن هولوفرنس - آرتمیزیا جنتیلسکی

نقاشی جودیث سر بریدن هولوفرنس (1620)، اثر هنرمند ایتالیایی آرتمیسیا جنتیلسکی (1593-1656) بخشی از جنبش باروک است. و صحنه ای از کتاب مقدس را در عهد عتیق به نمایش می گذارد.

این موضوع قبلاً توسط هنرمندان دیگر نقاشی شده بود، به طوری که آرتمیسیا از نقاشی کاراواجو الهام گرفت. نسخه خود را بنویسد.

او یکی از اولین زنانی بود که در زمان خود به عنوان یک هنرمند شهرت داشت، اما با گذشت زمان فراموش شد و تنها در دهه 70 دوباره مورد قدردانی قرار گرفت.

اثر این سوال از آن جهت حائز اهمیت است که صحنه را از منظر زنانه به تصویر می کشد و مربوط به مقطعی از زندگی خود هنرمند است که در آناو توسط مربی خود آگوستینو تاسی مورد تجاوز قرار گرفت. بنابراین، درمنه تمام شورش و خشم خود را با این رفتار مردانه به بوم منتقل می کند.

4. اتاق خواب در آرل - ون گوگ

ونسان ون گوگ (1853-1890) یکی از تحسین شده ترین هنرمندان جهان است. بوم های او به خوبی شناخته شده است و چندین مورد از آنها در تاریخ هنر برجسته شده است، مانند مورد اتاق خواب در آرل . در واقع، نقاش بین سال‌های 1888 و 1889 سه نسخه از بوم را تولید کرد که بسیار مشابه بودند.

در صحنه، ون گوگ اتاق خواب خود را زمانی که در آرل زندگی می‌کرد به تصویر می‌کشد. در جنوب از فرانسه، جایی که او بیشتر آثارش را تولید کرده است.

می‌توانیم تختی با دو بالش، چند عکس روی دیوار، صندلی‌ها، پنجره نیمه باز و جزئیات دیگری که خانه او را تشکیل می‌دهند، ببینیم.

این ترکیبی است با پالت رنگهای شدید و پر جنب و جوش، همانطور که در هنر او وجود داشت، و توجه ما را به خود جلب می کند، زیرا بیننده را به هنرمند نزدیک می کند، گویی فضای خود را با او به اشتراک می گذارد.

5. اعدام های 3 مه - گویا

فرانسیسکو دی گویا نقاش اسپانیایی (1746-1828) در سال 1814 نقاشی کرد اعدام های 3 مه ، نقاشی که تبدیل به یکی از برجسته ترین و مهم ترین پرتره های خشونت.

صفحه اعدام دسته جمعی توسط سربازان فرانسوی ناپلئون بناپارت در مادرید را نشان می دهد، در طول شبه جزیره به اصطلاح جنگ (1807-1814).آنها غیرنظامیان اسپانیایی هستند که بر خلاف پیشروی فرانسه، برای اعتراض به خیابان ها ریختند و ناجوانمردانه به قتل رسیدند.

نقاشی با ابعاد 266 در 345 سانتی متر، نمایانگر یک نقطه عطف تاریخی است و هنرمندان دیگر را نیز تحت تأثیر قرار داد تا آنها را به تصویر بکشند. وحشت های جنگ، مانند مورد پابلو پیکاسو، با تابلوی بزرگ گرنیکا .

اعدام های 3 می را می توان در موزه پرادو در اسپانیا مشاهده کرد.

6. ویولن انگرس - من ری

ویولن انگرس عکسی است که توسط هنرمند آمریکایی Man Ray (1890-1976) در سال 1924 گرفته شده است. این تصویر به خوبی شناخته شده است. و مدل Kiki de Montparnasse را با پشت برهنه نشان می دهد، که نقاشی با جوهر هندی از دو شکاف آکوستیک موجود در ویولن ها را نشان می دهد.

این اثر با الهام از یک نقاشی نئوکلاسیک توسط دومینیک اینگر، با عنوان حمام والپینسون (1808)، که در آن هنرمند به طرز بی عیب و نقصی پشت یک زن را به تصویر می کشد.

در عکس، من ری، که بخشی از از جنبش دادائیسم، صحنه را بازتولید می‌کند و عنصری را در بر می‌گیرد که به ویولن اشاره می‌کند، که نشان می‌دهد بدن زن دارای شکل‌های ساز است، زیرا هنرمند عاشق بزرگ موسیقی بود.

7. صبحانه در چرم - Meret Oppenheim

شی یا صبحانه در چرم ، یک اثر هنری به شکل یک شی است. از نام دلالت دارد محصول هنرمند و عکاس سوئیسی Meretاوپنهایم (1913-1985) در سال 1936، این قطعه ویژگی های سورئالیستی را به ارمغان می آورد.

این یکی از آن آثاری است که ترکیبی از احساسات متضاد را در عموم برمی انگیزد، زیرا هنگام پوشش دادن هنرمند بازی یک فنجان با پوست حیوان، تضاد حسی را ارائه می‌کند و یک شیء پیش پاافتاده را به یک اثر هنری تبدیل می‌کند و کارکرد آن را از آن حذف می‌کند.

مرت همچنین بازتاب‌های دیگری را که به زندگی روزمره و جهان هستی اشاره دارد، زیر سوال می‌برد. از زنان، شخصیتی زنانه سرکش و سرکش را نشان می دهد که به عنوان تکیه گاه از شیئی استفاده می کند که نشان دهنده آموزش و مدنیت است.

این اثر در موزه هنر مدرن نیویورک قرار دارد.

8 . فواره - منسوب به مارسل دوشان

یکی از نمادین ترین آثار هنری تاریخ، فواره است که به مارسل دوشان فرانسوی (1887-1968) نسبت داده شده است. با این حال، در حال حاضر حدس زده می شود که این اثر ایده هنرمند لهستانی-آلمانی بارونس السا فون فریتاگ-لورینهوون (1874-1927) بوده است.

دوشان آن را ارائه کرده است. در نمایشگاهی در سال 1917 و رسوایی ایجاد کرد، زیرا یک ادراراب چینی ساده است که نام R. Mutt و تاریخ را یدک می‌کشد.

اهمیت چنین کاری به این دلیل است که نشان‌دهنده یک تغییر پارادایم است. ارتقاء یک شی ساده به شرایط هنر، زیر سوال بردن خود هنر و ایجاد انقلاب در نحوه تولید، درک و قدردانی آن.

9. خیانت تصاویر - رنهماگریت

یکی دیگر از آثار مهم که بخشی از سورئالیسم است خیانت به تصاویر اثر رنه ماگریت بلژیکی (1898-1967) است. در این رنگ روغن روی بوم، شکل یک لوله را مشاهده می کنیم و در زیر آن عنوان « Ceci n'est pas une pipe » با ترجمه «این لوله نیست» را مشاهده می کنیم.

این اثر در تاریخ هنر برجسته است زیرا سؤالاتی را در مورد مفهوم و بازنمایی ایجاد می کند.

در اینجا هنرمند شکل یک شی را ارائه می دهد و به بیننده هشدار می دهد که آن تصویر خود شیء نیست، بلکه نمایشی از آن است. به این ترتیب، ماگریت با استفاده از تصویر و کلمه، یک بازی شوخ طبعانه و کنایه آمیز انجام می دهد.

این بوم که مربوط به سال 1929 است، در حال حاضر در موزه هنر لس آنجلس قابل مشاهده است.

10. مانتوی ارائه - آرتور بیسپو دو روزاریو

مانتوی ارائه اثری است که توسط آرتور بیسپو دو روزاریو برزیلی (1911-1989) در دوره ای که در آن اقامت داشت خلق شده است. مرکز روانپزشکی کلونیا جولیانو موریرا، در ریودوژانیرو.

اسقف دو روزاریو مردی بود که دارای اختلالات روانپزشکی بود و در سن جوانی در بیمارستان بستری شد. او قطعات زیادی را با اشیایی که جمع آوری کرده بود خلق کرد و هدفش هنری نبود، بلکه تخلیه دغدغه هایش بود.

مانتوی ارائه ارزشمندترین اثر او محسوب می شود. این یک نوع پوشش است که تماماً با نخ های ورقه دوزی شده استبیمارستان نقاشی‌ها و نام‌های بسیاری از افراد مهم در آن وجود دارد.

این بنا برای پوشیدن روی بدن اسقف در زمان دفن او ساخته شده است و لباسی مقدس برای ورود به بهشت ​​است. با این حال، پس از مرگ هنرمند، گوشته حفظ شد و اکنون در موزه بیسپو دو روزاریو، در ریودوژانیرو است.

11. سکوی مارپیچی ، اثر رابرت اسمیتسون

بهترین اثر شناخته شده رابرت اسمیتسون (1938-1973) شاید سکوی مارپیچی باشد که در یوتا، ایالات متحده آمریکا، در سال 1970 ساخته شد.

اين اثر هنري است كه جزء هنرهاي لند آرت است. در این نوع تجلی خلاقانه، هنرمند از طبیعت برای ایجاد اینستالیشن های بزرگ استفاده می کند که با منظره ترکیب می شوند.

در این یکی که با سنگ های آتشفشانی، نمک و زمین ساخته شده است، اسمیتسون طرحی مارپیچی در خلاف جهت عقربه های ساعت ایجاد می کند که وارد کبیر می شود. دریاچه نمک، یک دریاچه آب شور در غرب ایالات متحده است.

این هنرمند هنر زمین را اینگونه تعریف می کند:

رهایی هنر از فضای گالری و به رسمیت شناختن ساختارهای زمین شناسی زمین به عنوان یک اثر تاریخی. شکل هنری که در موزه ها نمی گنجد.

12. مهمانی شام - جودی شیکاگو

اینستالیشن O ضیافت ( پارتی شام) اثر هنرمند آمریکایی است جودی شیکاگو (1939-) و در سال 1974 خلق شد.

این شناخته شده ترین اثر این هنرمند است و نشان دهنده یکنماد جنبش فمینیستی قبلاً در چندین کشور به نمایش گذاشته شده است و بیش از یک میلیون نفر آن را دیده اند.

این شامل یک میز مثلثی به ابعاد 14×14 متر با 39 بشقاب تزئین شده با پروانه است. ، گل و فرج، کارد و چنگال و دستمال سفره.

در هر طرف مثلث 13 مکان وجود دارد که نشان دهنده برابری است. مکان‌ها نام‌های گلدوزی شده زنان مهم تاریخ، از الهه‌های اساطیری گرفته تا شخصیت‌ها را دارند. مثل این است که یک جشن آماده پذیرایی است، فقط منتظر رسیدن این زنان باشید.

13. انحراف به قرمز - Cildo Meireles

کار هنرمند برزیلی Cildo Meireles (1948-)، انحراف به قرمز یک اینستالیشن است که در سال 1967 ایده آل شد، اما دارای نسخه نهایی آن در سال 1984.

این اثر در هنر معاصر برزیل برجسته است و با ایجاد محیط‌هایی که حواس را تحریک می‌کند، پرسش‌هایی را مطرح می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود، بار دراماتیک قوی به ارمغان می‌آورد. عمومی.

مکانی است که رنگ قرمز در همه اشیاء آغشته می شود و حکایت از شور و خشونت دارد. انگیزه ایجاد آن به این دلیل است که این هنرمند یک دوست روزنامه نگار را از دست داد که توسط دیکتاتوری کشته شد. بنابراین، این چیدمانی است که بیش از هر چیز، یک شخصیت سیاسی به ارمغان می آورد.

در حال حاضر در موسسه هنر معاصر اینهوتیم، در میناس گرایس نصب شده است.

14. مامان - لوئیز بورژوا

این یک استمجموعه ای از مجسمه های هنرمند فرانسوی لوئیز بورژوا (1911-2010) که نشان دهنده یک عنکبوت عظیم است. این هنرمند شش عنکبوت تولید کرد.

با نسبتهای بزرگ (3 متر ارتفاع)، یکی از آنها قبلاً در چندین مکان در برزیل بوده است.

Mamam که در زبان فرانسوی به معنی مادر است، نشان دهنده پیوند بین بورژوا و مادرش، تجربیات دوران کودکی آنها است و در عین حال با اشیایی مانند سوزن و عمل بافتن ارتباط برقرار می کند.

لویز توضیح می دهد که چرا. برای نشان دادن مادر به این شکل:

بهترین دوست من مادرم بود که به اندازه یک عنکبوت باهوش، صبور، منظم و مفید، منطقی و ضروری بود. او می دانست چگونه از خود دفاع کند.

15. دو فریدا - فریدا کالو

دو فریدا نقاشی فریدا کالو مکزیکی (1907-1954) متعلق به سال 1939 است که یکی از مشهورترین آثار اوست. . تصویر خودنگاره ای است که چهره تکراری هنرمند را به ارمغان می آورد، یکی در کنار دیگری نشسته و دست در دست هم گرفته است.

روی بوم، نقاش به دنبال ترکیب کردن است. هویت او با نفوذ اروپایی و ریشه های بومی لاتین مشخص شده است. فریدا در سمت چپ یک لباس سفید به سبک ویکتوریایی پوشیده است و یکی در سمت راست لباس معمولی مکزیکی به تن دارد.

این دو قلب را نشان می‌دهند و توسط یک سرخرگ به هم متصل می‌شوند. پس‌زمینه آسمان پوشیده از ابرهای سنگین است و می‌تواند نمادی از جهان صمیمی آشفته جهان باشد