فهرست
لیکوال د خپلو اثارو د جمع شخصیت لپاره ودرېد، ځان یې سونیټ ته وقف کړ. د مينې، بلکې د ماشومانو لپاره د سياسي او ټولنيزو تبصرو په ګډون کمپوزونه.
1. یو شاعر ته
د کوڅې له بې نظمه ګډوډۍ څخه لیرې،
بینډیکټینو لیکي! په آرامۍ کې
د کلابندۍ کې، په صبر او سولې کې،
کار او ضد، او دوسیه، او رنځ او خوله!
مګر دا کار په شکل بدل شوی دی
له هلو ځلو څخه: او یو ژوندی پلاټ جوړیږي
په داسې طریقه چې انځور لوڅ وي
بډایه مګر هوښیار، لکه د یونان معبد
نه شکنجه
د ماسټر په فابریکه کې ښودل شوي. او طبیعي، تاثیر خوښوي
پرته له دې چې د ودانۍ د څراغونو یادونه وکړي:
ځکه چې ښکلا، د حقیقت دوه ګونی
خالص هنر، د هنر دښمن،
دا په سادګۍ کې ځواک او فضل دی
د اولاوو بلااک یو له خورا مشهور سندرو څخه، داسې ښکاري چې دا یو پیغام دی یو شاعر ته چې موضوع یې د هنر په اړه د هغه لید او مشورې وړاندې کوي. د لیکلو.
هغه د شاعري تخلیق پروسه د سخت کار په توګه وړاندې کوي، پیچلې، حتی رنځ. په هرصورت، هغه دا روښانه کوي چې د هغه په نظر، دا هڅه باید په وروستي محصول کې ښکاره نه وي.
سره له دې چې ټول هغه ماډلونه چې شعر په هغه وخت کې پلي شوي،طبیعت ستاسو د احساساتو گونج، په بیله بیا یو غبرګون او حتی یو الهام. د زړو ونو په نظر کې نیولو سره، سندرغاړی ادعا کوي چې دوی خورا ښکلي دي، ځکه چې دوی د وخت په تېرېدو او همدارنګه د بې شمیره مصیبتونو څخه ژوندي پاتې شوي دي. مخ زوړوالی او ځواني له لاسه ورکوي. د یو ملګري سره خبرې کول، مرکه کوونکی، هغه یو مثبت پیغام وړاندې کوي، د سولې او حکمت په اړه چې د عمر سره راځي.
10. Wisp
سپین ویښتان! بالاخره ما ته سکون راکړه
د انسان او هنرمند دې شکنجه ته:
د هغه څه لپاره کرکه چې زما لاس کې لري،
او د نورو لپاره هیله چې شتون نلري؛
دا تبه چې روح مې اراموي
او بیا مې کنګل کوي. دا فتح
د افکارو، د زیږون په وخت کې، په روح کې مړینه،
د نړۍ، په سهار کې، په سترګو کې وچیدل:
دا خپګان پرته له درملنې،
0>سعود بې دلیله، لیونۍ امید
په اوښکو سوځیدل او په ستړيا پای ته رسیدل؛
دا بې ځایه اندیښنه، دا بیړه
د هغه څه څخه د تیښتې لپاره چې زما خوب ترلاسه کوي،
هغه څه غوښتل چې په ژوند کې نشته!
د شعر سرلیک یوې طبیعي پدیدې ته اشاره ده چې تل د ډیری عجیبتیا لامل شوی ، حتی د باورونو او خرافاتو لامل کیږي. "wisp" یو نیلي شعله ده چې یوازې څو ثانیې دوام کوي او په تخریب شوي بدنونو کې رامینځته کیږي.
دا وړاندیز کوي چې د شاعرۍ موضوع په وروستي مرحله کې ده.د هغه د ژوند ، زوړ عمر، هغه څه چې د هغه د سپینو ویښتو لخوا تایید شوي. په اوس وخت کې، هغه لا تر اوسه د یوې آرامۍ په لټه کې دی چې هیڅکله نه وي راغلی ، د خپل بې ثباتۍ حالت بیانوي، نه یوازې د یو فرد په توګه بلکې د یو شاعر په توګه هم. د هغه څه لپاره چې نه لري او نشي ترلاسه کولی د لیوالتیا لخوا مصرف شي، خپل ځان د پای پورې د یو ډول "ابدی ناخوښ" په توګه څرګند کړي.
11. د مینې سهار
یو لوی او خاموش وحشت، یوه ژوره چوپتیا
د ګناه په ورځ نړۍ کفن شوه.
او ادم، د عدن دروازه نږدې ولیده،
ایوا دښتې ته کتل او په لړزیدلو یې وخندل،
هغه وویل:
"ما ته نږدې راځه! زما مینه ته ننوځه،
او زما غوښه ته خپل غوړیدلی غوښه راکړه!
زما په سینه کې خپله قهرجنه سینه فشار راوړه،
او مینه زده کړه، د ګناه نوي کول!
ستاسو د جرم برکت، زه ستاسو غم ته ښه راغلاست وایم ,
زه تا وڅښم، یو په بل پسې، ستا د مخ اوښکې!
وګوره، هر څه مو له منځه وړي، ټول مخلوقات
هماغه وحشت او یو شان لړزوي غضب...
د خدای غضب ونې ټوټوي، سوزوي
لکه د اور د طوفان په څیر د ځنګل سینه،
مځکه په آتش فشانو او اوبو کې پرانیزي د سیندونو څپې ؛
ستوري له یخنۍ ډکې دي؛
سمندري ژړاګانې کوي؛ اسمان په پټو وریځو راوتلی دی...
راځه خدایه څه خبره ده د حجاب په څیر خلاص شه، خپل ویښتان د بربنډتوب څخه پورته کړه، راځه!پوړ اجازه راکړئ چې ښاخونه ستاسو پوټکی مات کړي؛
لمر ستاسو بدن وخوري. اجازه راکړئ چې ستاسو ځالې تاسو ته زیان ورسوي؛
کیدای شي وحشي ځناور له هرې لارې چیغې وکړي؛
او، تاسو وګورئ چې د یخونو څخه وینه بهیږي،
ماران به په ځمکه کې تنګ شي. ستا پښې...
دا څه اهمیت لري؟ مینه، یوه خلاصه غوټه،
جلاوطني روښانه کوي او صحرا ته خوشبو ورکوي!
زه له تا سره مینه لرم! زه خوشاله یم! ځکه چې، له ورک شوي عدن څخه،
زه هرڅه اخلم، ستا د ګران بدن واخلم!
ممکنه، ستا شاوخوا، هر څه له منځه لاړ شي:
- هر څه به بیا زیږیدلي وي سندرې ویل ستا وګوره،
هر څه، سمندرونه او اسمانونه، ونې او غرونه،
ځکه چې تلپاتې ژوند ستا په کولمو کې سوځي!
ستاسو له خولې به ګلاب راوتلی وي، که سندرې ووایئ!
که ته ژاړي ستا له سترګو څخه به سیندونه وځي!
او که ستا د ښکلي او لوڅ بدن شاوخوا
هر څه مړه شي نو څه توپیر لري؟ فطرت تاسو یاست،
اوس چې تاسو ښځه یاست، اوس چې تاسو ګناه کړې ده!
آه! مبارک هغه شیبه ده کله چې تا ماته څرګنده کړه
له خپل ګناه سره مینه او د خپل جرم سره ژوند!
ځکه چې د خدای څخه پاک ، خلاصون او عالي ،
انسان زه پاتې شه، په ځمکه کې، ستاسو د سترګو په رڼا کې،
- ځمکه، له جنت څخه غوره! د خدای څخه لوی!"
A Alvorada do Amor یو په زړه پوری ترکیب دی چې په هغه شیبه تمرکز کوي کله چې آدم او حوا له جنت څخه ایستل کیږي ځکه چې هغې منع شوې میوه وخوړله او اصلي ګناه یې وکړه. د عدن څخه بهر، دوی نامعلوم، نافرماني او الهی سزا ومومي.
موضوعشاعر پخپله ادم دی، له خپل محبوب سره خبرې کوي. د هغه څه برعکس چې تمه کیدی شي، هغه نه په غوسه دی او نه ویره لري، مګر د خوښۍ په حالت کې. سړی د خپلې میرمنې په څنګ کې خوشحاله دی، سره له دې چې د خدای غضب او د طبیعت د عناصرو سره چې د جوړه په مقابل کې راځي. یوازینی انعام چې مهم دی. د دې دلیل لپاره، هغه د حوا ګناه د "برکت" په توګه ګڼي، ځکه چې دا د هغې حقیقت وښود. یوځل بیا، اولاوو بیلاک د انسانانو او د هغوی د غوښتنو ستاینه کوي.
12. پرتګالي ژبه
د لازیو وروستی ګل، نه کرل شوی او ښکلی،
تاسو په ورته وخت کې شان او قبر یاست:
اصلي طلا، چې په ناپاک ډینم کې
د جغلو په منځ کې ناڅاپه ماین ...
زه تاسو سره داسې مینه لرم، نامعلوم او ناڅرګنده،
توبا په لوړ غږ، ساده سندره،
څوک د توفان ټرم او موسکا لري
او د لیوالتیا او نرمۍ ژړا!
زه ستاسو د ځنګلي شینوالی او بوی سره مینه لرم
د ځنګلي کنوارو او پراخه سمندرونو !
زه تا سره مینه لرم ، ای بې رحمه او دردناکه ژبه ،
په کوم کې چې ما د مور غږ واورېد: "زما زوی!"
او په کوم کې چې کیموز په ژړا شو. تریخ جلاوطنه،
بې بخته هوښیار او نیمګړې مینه!
د اولاوو بیلاک یو له پام وړ سندرو څخه، دا شعر په ډیره پرتګالي ژبه او تاریخ باندې تمرکز کوي، چې په یاد یې ژبه له ولګر لاتین څخه راوتلې ده.
له خواپه ورته وخت کې نرمه او سخته، ژبه مختلف استعمالونه او اهداف لري ، د اتلانتیک بحر څخه د برازیل ته د رسیدو لپاره پخپله تیریږي.
موضوع یادونه کوي چې ژبه هماغه ده چې اوریدلې ده. د خپلې مور د خولې څخه، او هغه هم چې د کامویس لخوا کارول کیږي، نه یوازې د هغه په مشهور اثارو کې بلکې د نا امیدۍ په شیبو کې هم، په جلاوطنۍ کې ژړل.
13. دوه اړخیزه
تاسو نه ښه یاست او نه بد: تاسو غمجن او انسان یاست ...
تاسو په لیوالتیا کې ژوند کوئ ، په لعنتونو او دعاګانو کې ،
لکه څنګه چې ستاسو په زړه کې سوځي تاسو
د پراخ سمندر شور او شور درلود.
غریب، په ښه کې لکه په بد کې، تاسو ځورولئ؛
او، د ویسان په څنډه کې، <1
تاسو د عقیدې او مایوسۍ تر منځ ځوړند یاست،
د امیدونو او لیوالتیا تر منځ.
د وحشتونو او عالي عملونو وړ یاست،
تاسو له نیکیو څخه راضي نه یاست،<1
تاسو په خپلو جرمونو پښیمانه نه یاست:
او په تلپاتې ایډیال کې چې تاسو یې خوري،
یو ژغورونکی شیطان او خدای چې ژاړي.
یوځل بیا، د اولاو بلاک د شعرونو موضوع د هغه انسانیت او نیمګړتیا منعکس کوي: هغه له نیمګړتیاوو ډک دی. په یوه ابدي ارمان کې ژوند کوي، له داخلي شخړو ډک، شعري نفس د خپل دوه اړخیز فکر په اړه فکر کوي او په مزاج او چلند کې د هغه بدلونونه تحلیلوي.
په ښه او بد دواړو کې رنځ وي، هغه له کفر څخه امید ته حرکت کوي او برعکس. ، دا مني چې هغه د غوره او بد عملونو وړتیا لري.په دې توګه، هغه خپل ځان د په دوو برخو ویشل شوی په ورته وخت کې یو شیطان او یو خدای ګڼي.
14. پرېږده چې د نړۍ سترګې وتړي
راځئ چې د نړۍ سترګې په پای کې ووینئ
ستاسو لویه مینه چې ستاسو ترټولو لوی راز دی!
څه به له لاسه ورکړي که چیرې , مخکی,
ایا تاسو ټول هغه مینه ښکاره کوئ چې تاسو یې احساس کوئ؟
دولت بس دی! ما له ویرې پرته وښایاست
سړیو ته، مخامخ ورسره مخامخ شه:
زه له ټولو نارینه غواړم، کله چې زه تیر شم،
حسد، په خپلو ګوتو ما ته ګوته نیسي .
وګوره: زه نور نشم کولی! زه دومره ډک شوی یم
له دې مینې ، چې زما روح مصرف شوی دی
ته د کائناتو په سترګو کې د لوړولو لپاره ...
ما په کې ستا نوم اوریدلی هر څه، ما دا په هر څه کې لوستل:
او ستا د نوم خاموش ساتلو څخه ستړی شوی،
زه دا تقریبا د یو آیت په پای کې ښکاره کوم.
د چلند برعکس د هغه وخت، چې دفاع یې کوله چې مینه باید محتاط وي، دا موضوع څرګندوي چې هغه د په پټه اړیکه کې ژوند کولو څخه ستړی شوی دی . په دې توګه، هغه د خپل محبوب سره د استدلال کولو هڅه کوي، پوښتنه کوي چې دوی به څه له لاسه ورکړي که چیرې دوی واک واخلي او ادعا کوي چې دا به په نورو نارینه وو کې حسد رامنځته کړي. چې محبوب خپل سر نه پرېږدي، تر دې حده چې په خپل ځان کې ځان وساتي او خپل نوم په شعر کې څرګند کړي.
15. ما ته وګوره!
ما ته وګوره! ستا ارامه او نرمه سترګه
زما سينه ته ننوځي، لکه د يو پراخ سيند په څېر
د سرو زرو او رڼا څپې، لنده، ننوځي
د ځنګله دښتهتیاره او سړه.
ما سره خبرې وکړئ! په دوه ګونی ګروپونو کې، کله چې
تاسو خبرې کوئ، د دوبي په ګرمو شپو کې،
ستوري روښانه کوي، خپریږي،
لوړ، د تیاره اسمان لخوا کرل کیږي.
ماته داسې وګوره! له ما سره داسې خبرې وکړئ! په اوښکو
اوس ، اوس په پوره نرمۍ سره ،
دا شاګرد د اور په څراغونو خلاص کړئ ...
او په داسې حال کې چې زه ستا په رڼا کې سوځیږم 0>د هغې په رڼا کې زه سوځیږم، یو سایرن
په هغه خاموش غږ کې ژړل او سندرې ویل!
تر تحلیل لاندې د مینې وروستی سندره د هغه چا په غوښتنه پیل کیږي چې اوریدل کیږي: "ما ته وګوره ". نور لاندې، موضوع دا تکراروي، "له ما سره خبرې وکړئ" اضافه کوي.
موږ د د شعر د ځان غوښتنې سره مخ یو چې هغې ښځې ته چې هغه یې خوښوي : هغه د هغې توجه غواړي او اعلان کوي چې بڼه او د هغې غږ په هغه باندې لوی ځواک لري.
د خپګان، بغاوت او نرمۍ په ترکیب کې، موضوع اعتراف کوي چې هغه درد لري او د هغې په رڼا کې سوځول کیږي. د دې ټولو لپاره، هغه حتی هغه د یوې مرمۍ سره پرتله کوي چې هغه ورته وهڅوي او په ورته وخت کې هغه ته سپکاوی کوي.
د اولاو بیلاک او د پارناسیانیزم د شعر په اړه
اولاو بیلاک د ۱۸۶۵ کال د ډسمبر په ۱۶ نیټه په ریو دی جنیرو کې زیږیدلی و. په ۱۵ کلنۍ کې یې د طب زده کړه پیل کړه، د خپل پلار د هیلو په پوره کولو سره، چې ډاکټر هم و، له کالج څخه ووت او قانون یې غوره کړ.
په عین وخت کې، د لیکونو لپاره یو لوی لیوالتیا هغه ځوان ونیول چې د ګزیتا لپاره د مدیر په توګه کار پیل کړ.یو اکاډیمیک او د ژورنالیزم لاره یې پیل کړه.
د ریو د بوهیمیا ژوند ډیری وختونه، بیلاک د خپل وخت د هنري او سیاسي صحنې له څو د پام وړ شخصیتونو سره ژوند کاوه. که څه هم هغه د ښوونځي پوستونه په غاړه اخیستي وو او د جمهوریت او ملتپالو نظریاتو مدافع و ، دا د شعر له لارې و چې لیکوال یې بریالیتوب ترلاسه کړ او خپل نوم یې یاد کړ. لیکوال هم د برازیل د لیکونو د اکاډمۍ له بنسټ ایښودونکو څخه و .
د هغه غزل په ملي صحنه کې په عمده توګه د نفوذ له امله و. پارناسیانیزم، یو ادبي مکتب دی چې په فرانسه کې پیل شوی او د کمپوزونو دقت او دقت لخوا مشخص شوی و.
د هغه په شعرونو کې، موږ کولی شو د پارناسیان مکتب ډیری ځانګړتیاوې ومومئ، لکه ثابت د آیت الکساندرین لپاره اندازه کول او غوره کول. دلته د لرې پرتو لغتونو او غیر معمولي نظمونو کارول هم شتون لري، او همدارنګه د انتخاب په بڼه کې د سنیټ غالبیت د انتخاب په وخت کې حتی د دې ټولو اندیښنو سره سره. , هغه څه چې د بلاک په غزلونو کې څرګند دي د نورو نړیوالو موضوعاتو په مینځ کې د اړیکو، انساني احساساتو او د وخت تیریدو په اړه د هغه نظرونه دي.
هم پوه شئ
دا ځکه چې د هغه په نظر، ښکلا به د هنرونو په نشتوالي کې وي، په هغه څه کې چې ظاهرا ساده وي، حتی که څه هم هغه پروسه چې د هغې د جوړولو په حال کې وه خورا پیچلې وه.
2. زوړ عمر
لمسۍ:
دادې، ته ولې غاښونه نه لري؟
ته ولې یوازې په لمانځه پسې ګرځي.
او ویریږي، لکه ناروغ
کله چې ته تبه ولري، انا؟
ستا ویښتان ولې سپین دي؟
تاسو ولې په کارکونکي تکیه کوئ؟
نادیه , ځکه چې یخ څنګه دی,
ستا لاس دومره سړه دی؟
ستا مخ ولې دومره خفه دی؟
ستا غږ ډیر لړزیدلی دی؟
نيا، ستا پښيمانه څه ده؟
ته ولې زموږ په څېر نه خنځې؟
نادي:
زما لمسي، ته زما جاذبه يې،
<0 ته پای ته رسېږې…او زه دومره ژوند کوم
چې له ژونده ستړی شوی یم!
کلونه چې تیریږي
ما له رحم پرته وژني:
یوازې تاسو کولی شئ، خبرې وکړئ،
ما ته خوښي راکړئ، یوازې ته!
ستاسو موسکا، ماشوم،
شهادتونه زما پر سر راښکته کیږي،
لکه د امید د څاڅکي،
لکه د خدای نعمت!
زوړ عمر یو شعر دی د ماشومانو هدف او واقعیا په زړه پوری. جوړښت د ژوند په اړه دوه ډیر مختلف او بشپړونکي لیدونه ښیي، د وخت تیریدو اوکورنۍ اړیکې.
په لومړۍ نیمایي کې، موضوع لمسی ده، یو ماشوم چې ډیری پوښتنې کوي، ځینې حتی ناامنه دي، ځکه چې هغه د خپلې انا نه پوهیږي یا د زوړ عمر په ننګونو پوهیږي.
اوس دویمه نیمه، د ځواب له لارې، د زړې میرمنې څخه د مینې اعلان دی. هغه تشریح کوي چې ډیر ژوند یې کړی او له لویو کړاوونو سره مخ شوی، خو د لمسۍ په زیږون سره یې قوت زیات شو.
په دې توګه، دا ترکیب ځوانو لوستونکو ته درس ورکوي چې له خپلو نیکونو سره ډیر صبر او درک ولري. ، ځکه چې دوی د دوی لپاره د خوښۍ او امید ریښتینې سرچینې دي.
3. اوس (تاسو به ووایئ) ستوري واورئ!
"اوس (تاسو به ووایئ) ستوري واورئ! سمه
تا خپل هوش له لاسه ورکړ!» او زه به تاسو ته ووایم، که څه هم،
دا چې د دوی په اوریدلو سره، زه اکثرا له خوبه پاڅیدم
او کړکۍ خلاصې کړم، په حیرانتیا سره ژیړ ...
او موږ ټوله شپه خبرې وکړې , په داسې حال کې چې
د شیدو لاره، لکه د خلاص کنډوکی په څیر،
چمکیږي. او کله چې لمر راپورته شي، په زړه پورې او په اوښکو کې،
زه لاهم د صحرا په اسمان کې د دوی په لټه کې یم.
ته به اوس ووایی: "لیونی ملګری!
له دوی سره کومې خبرې؟ څه احساس
کله چې دوی ستاسو سره وي هغه څه کوي؟"
او زه به تاسو ته ووایم: "د دوی په پوهیدو سره مینه وکړئ!
یوازې د هغه چا لپاره چې مینه لري د اوریدلو او درک کولو وړ ستوري.
د سندرو د ټولګې یوه برخه چې عنوان یې دی Via Láctea ، دا شعر د اولاوو بیلاک یو له خورا مشهور او پاتې کیدو څخه دی. ډیر مشهور. اوس مهال مشهور. Versing on aابدي موضوع، جذبه، شاعرانه موضوع داسې بریښي چې هغه نیوکې ته ځواب ووایي چې هغه د شاوخوا خلکو لخوا ترلاسه کوي.
یو سړی چې مینه لري، هغه د ستورو سره خبرې کوي او غلط فهم کیږي، د خوب لیدونکي په توګه ګڼل کیږي یا حتی یو لیونی. سندره تشریح کوي چې هغه څوک چې نه پوهیږي، هغه څوک چې نیوکه کوي، یوازې په مینه کې پاتې کیږي.
په دې توګه، مینه د جادو په توګه راڅرګندیږي ، بدلون راولي، کوم چې عادي ژوند ته ښکلا ورکوي. . داسې ښکاري لکه چې په مینه کولو سره، موضوع د مینه والو لپاره مناسب واقعیت کشفوي، کوم چې یوازې دوی پوهیږي او نورو ته بې ارزښته ښکاري.
د شعر بشپړ تحلیل وګورئ او اورا (تاسو به ووایئ) ستوري واورئ.
4. د مني په ماسپښين
مني. د سمندر په مخ کې. زه کړکۍ پراخې خلاصوم
په خاموش باغ کې، او هغه اوبه چې زه یې ګورم، جذب شوم.
مني... څاڅکي، ژېړ پاڼې
رول، راوتلي. کونډتوب، بوډاتوب، ناخوالې...
ولې ښکلې بېړۍ، د ستورو په رڼا کې،
تا دغه بې آباده او مړ سمندر ته تللې،
که ژر کله چې د باد څخه راغله، تاسو باد ته خپل کښتۍ خلاصې کړې،
که بیا، کله چې رڼا راغله، تاسو د بندر څخه ووتل؟
اوبو سندرې وویلې. ما ستا غاړې په ښکلو سره محاصره کړې
فوم، په خندا او سپینو ټوکرونو کې منحل شوی...
مګر ته د شپې سره راغلې او د لمر سره وتښتې!
او زه صحرایی اسمان ته ګورم ، او زه د غمجن سمندر وینم ،
او زه د هغه ځای په اړه فکر کوم چیرې چې ته ورک شوې ،
هم وګوره: پیل، د کریسټوفر نولان لخوا: د فلم توضیح او لنډیزد سپوږمۍ په لوړیدو کې غسل کړمورو ورو...
په دې شعر کې، موضوع د کړکۍ له لارې طبیعت ته ګوري او داسې ښکاري چې هغه څه احساسوي چې په منظره کې دی: هغه بیا ځان د مني په رنګونو او خپګان کې ویني.
د هغه د ذهن حالت د جلا کیدو پایله ده او شعري نفس د د ورکې شوې مینې په هیله سره مخ دی، په سمندر کې د یوې کښتۍ عکس لخوا استعاره شوی. په دې توګه، محبوب به "ښکلی کښتۍ" وي او هغه "مړ" بحر وي چې په دقیقه توګه تیر شوی و.
موږ لیدلی شو چې دا یو بېړنۍ اړیکه وه او بل سړی لا دمخه تللی و، لکه څنګه چې هغه لري. د باد لخوا نیول شوی. د اوسني خپګان سره په مقابله کې، موضوع د مینې لیدنې خوښۍ یادوي، له بوسو او خندا ډک.
5. یوه ښکل
ته زما د ژوند تر ټولو ښه ښکل یې،
یا شاید تر ټولو بده... جلال او عذاب،
تاسو سره هغه رڼا ته چې زه له فضا څخه راپورته شوم ,
تاسو سره زه د جنتي نسل لاندې لاړم!
ته مړه شوې او زما ارمان تا نه هیروي:
ته زما وینه سوځوې، ته زما فکرونه ډکوې،
او زه ستا ترخه خوند خورم،
او زه تا ته په خپله دردناکه خوله ږدم.
زړه ښکلول، زما اجر او زما سزا،
بپتسما او خورا یووالی، په هغه وخت کې
ولې، خوشحاله، زه له تاسو سره نه وم مړ؟
زه د سوځیدنې احساس کوم، زه تاسو اورم،
الهی بوسه! او په زړه پوری ارمان،
د یوې دقیقې په تلپاتې هیله کې...
په سندره کې، شاعرانه موضوع د یوه نه هیریدونکې جذبې خبرې کوي چې داسې ښکاريد نه منلو وړ خپل کورس په نښه کړ. هغه احساسات چې هغه د دې کس لپاره لري دومره قوي دي چې هغه بوس چې دوی یې تبادله کړې په ورته وخت کې د هغه د ژوند ترټولو غوره او بده وه.
مخالفت حتی د جنت او د نزول څخه هاخوا ته پرتله کیږي. دوزخ په دې اعتراف سره چې محبوب مړ شو او بې پایه ارمان یې پریښود ، شاعرانه موضوع دا اعلان کوي چې هغه لا هم غواړي له هغې سره وي او د دې لپاره درد کوي، تر دې چې کاشکې هغه هم مړ شوی وای.
6. هغه زړه ته چې درد کوي
هغه زړه ته چې درد کوي ، له تاسو څخه جلا شوی
په جلاوطنۍ کې چیرې چې زه ځان ژاړم ،
ساده او سپیڅلې مینه بس نه ده<1
زه له کومو بدبختیو ځان ساتم.
زما لپاره دا کافي نه ده چې پوه شم چې زه مینه لرم،
زه یوازې ستا مینه نه غواړم: زه غواړم
زما په غیږ کې ستا نازک بدن،
زما په خوله کې ستا د ښکلولو خوږه،
او هغه نیک ارمانونه چې ما خوري
نه ما شرمنده کړه: د لوی بنسټ لپاره
د آسمان لپاره د تبادلې لپاره د ځمکې پرته بل نشته؛
او هرڅومره چې دا د یو سړي زړه لوړوي
تل تل یو سړی وي په تر ټولو لوی پاکوالي کې،
په ځمکه کې پاتې شئ او د انسان مینه.
همدارنګه د سونیټ په بڼه کې، شعر د هغه موضوع اعتراف دی چې د هغه چا څخه لرې چې هغه یې خوښوي. د هغه لپاره، افلاطون مینه کافي نه ده، د احساساتو عظمت چې یو بل سره متحد او پالنه کوي. برعکس، دا اړتیا تاییدوي چې ستاسو سره مینه ولرئ، د بوسو او غیږونو تبادله وکړئ، د لیوالتیا تجربه وکړئ.نږدې.
د احساساتو او افکارو په تیریدو سره، سندرغاړی دې پایلې ته رسیږي چې د هغه اراده طبیعي، عادلانه، انساني ده. له همدې امله، د خپلو غوښتنو څخه شرم نه احساسوي .
د هغه په فکر کې، دا هیڅ معنی نلري چې "د ځمکې په بدل کې آسمان" تبادله کړي، دا د ځمکې، جسمي تجربو پریښودل دي. د دیني اخلاقو په نوم.
ځان ته یوازې د یو انسان په توګه فکر کول، د کامل یا حتی د دې ادعا څخه لرې، هغه دا مني چې دا د هغه د فطرت برخه ده چې غواړي د مینې ژوند وکړي او پدې کې هیڅ شی نشته. هغه.<1
7. لعنت
که شل کاله په دې تیاره غار کې،
ما خپل لعنت ته ویده کړه،
- نن، زوړ او له ترخه ستړي،
د من روح به د آتش فشان په څیر خلاص شي.
او د قهر او لیونتوب په څپو کې،
ستاسو په سر به جوش شي
شل کاله چوپتیا او شکنجه،
شل کلن کړاو او یوازیتوب...
لعنت دې وي د ورک شوي ایډیال لپاره!
د هغه بدۍ لپاره چې تا په قصدي ډول وکړل!
د هغه مینې لپاره چې پرته له زیږون څخه مړ شو!
د ساعتونو لپاره پرته له خوښۍ ژوند وکړ!
د هغه څه د خپګان لپاره چې زه وم!
د هغه شان لپاره چې زه پاتې شوی وم!. ..
د هغه شعرونو برعکس چې موږ پورته تحلیل کړي، دا ترکیب د پټ بغاوت د مینې ردولو په مقابل کې احساس څرګندوي.
شاعري موضوع اعلان کوي چې هغه د ډیر وخت لپاره شاته پاتې شوی مګر، اوس، هغه اړتیا لري هغه څه بیان کړي چې تاسو یې احساس کوئ، لکه لاوا چې له یو څخه ایستل شویvolcano.
په اعتراف سره چې هغه یو زوړ درد لري چې دوه لسیزې یې دوام وکړ او هغه ته یې د "لعنت" نوم ورکړ، هغه یوې ښځې ته خطاب کوي، چې د شعر خبرې کوونکې ده. هغه حتی تر دې حده لاړ چې هغې ته "لعنت شوی" ووایی ځکه چې هغې هغه ته زیان رسولی و، ځکه چې هغې د هغه لیوالتیا رد کړه . داسې بریښي چې دا رنځ دا سړی بدل کړی ، د هغه د خوښۍ لامل شوی ، د هغه څه لپاره چې هغه ځان ملامتوي او د غندلو احساس کوي.
8. د برازیل بیرغ ته سندره
سلام، د امید ښکلی بینر،
سلام، د سولې سمبول!
ستاسو عالي شتون د یادولو لپاره
د د وطن عظمت موږ ته راوړي.
هغه مینه چې تړلې ده ترلاسه کړئ
زموږ په ځوانۍ سینه کې ،
د ګران هیواد سمبول ،
له محبوب څخه د برازیل ځمکه!
تاسو په خپل ښکلي سینه کې انځوروئ
دا تر ټولو پاک نیلي اسمان،
د دې ځنګلونو بې مثاله بڼ،
او ښایست سویلي صلیب .
هغه مینه ترلاسه کړئ چې تړل کیږي
زموږ په ځوان سینه کې،
د ځمکې ګران سمبول،
د برازیل له ګرانې خاورې څخه !
ستاسې سپېڅلې څېرې ته په پام سره،
موږ خپله دنده پیژنو؛
او برازیل د خپلو ګرانو ماشومانو لپاره،
به ځواکمن او خوشحاله وي.<1
هغه مینه ترلاسه کړئ چې تړلې ده
زموږ په ځوانۍ سینه کې ،
د ځمکې ګرانه سمبول ،
د برازیل د ګران هیواد!
0> د برازیل په لوی ملت کې،
د جشن یا درد په وخت کې،
د تل لپاره ځړول، مقدس بیرغ،
د عدالت او مینې ماڼۍ!
هغه مینه ترلاسه کوي چې ويد
زموږ په ځوانۍ سینه کې،
د ځمکې ګرانه سمبول،
د برازیل د ګرانې خاورې!
په ۱۹۰۶ کې وړاندې شوی، هینو à بانډیرا دو برازیل د ریو ډی جنیرو ښاروال فرانسسکو پیریرا پاسوس لخوا د پارناسیایي شاعر لپاره ټاکل شوی و. وروسته، سندرې د فرانسیسکو براګا لخوا موسیقۍ ته ترتیب شوې او په ښکاره ډول د برازیل خلکو ته نوی ملي بیرغ وړاندې کوي.
په دې توګه، داسې ښکاري چې دا د هیواد سره د مینې اعلان دی، لیږدول کیږي. د امید، سولې او عظمت یو مثبت او لمر پیغام. د د بیرغ رنګونو او عناصرو ته اشاره کول ، ترکیب د هغو خلکو په اړه خبرې کوي چې د خپلې خاورې سره مینه لري او په روښانه راتلونکي باور لري، په "قوی" او "خوشحاله" برازیل کې.
سرود بیرغ ته - فرعي سرلیک.9. زړې ونې
دې زړو ونو ته وګوره، ډیر ښکلي
د نویو ونو په پرتله، دوستانه:
څومره چې زړې وي، هغومره ښکلې،
ګټونکي د عمر او طوفانونو ...
انسان، حیوان او حشرات، د دوی په سیوري کې
ژوند، له لوږې او ستړیا څخه پاک؛
او د دوی په څانګو کې سندرې ته پناه یوسي
او د مرغانو چغې وهو.
راځئ چې ژاړئ، ملګري، ځوانان!
راځه چې زوړ خندا وکړو! راځئ چې زوړ شو
لکه څنګه چې قوي ونې زاړه کیږي:
د خوښۍ او نیکمرغۍ په ویاړ،
په څانګو کې د مرغیو راوستل،
ورکول د غم ځپلو لپاره سایه او راحت!
یو ځل بیا، د شاعرۍ موضوع داسې ښکاري
هم وګوره: د مایکل انجیلو لخوا 9 کارونه چې د هغه ټول استعداد ښیې